از کاتالونیا تا کردستان عراق / نوع برخورد با تجزیه طلبی
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۱۹۹۰۰
به گزارش جام جم آنلاین از خبرنگار اتاق خبر 24، سال هاست که منطقه کاتالونیا در اسپانیا خواهان جدایی از این کشور و به دست آوردن استقلال است اما هر بار با مخالفت دولت مرکزی روبرو شده است.
بحث بر سر این موضوع نیست که آیا این حق مردم هر منطقه از یک کشور است تا با برگزاری همه پرسی، خود را از دولت مرکزی جدا کرده و به عنوان یک کشور مستقل تشکیل شود، که البته این موضوع خود از هر نظر مهم و حساس است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ایران یکبار طعم تلخ برگزاری همه پرسی را بر سر بحرین چشیده است، پیش از انقلاب اسلامی و در زمان رژیم پهلوی، بر اساس یک فریبکاری، بدون برگزاری همه پرسی در بحرین که بخشی از خاک ایران بود، این جزیره از ایران جدا شد و به یک کشور تبدیل گشت. در آن زمان اعلام شد که همه پرسی برگزار شد اما چنین چیزی اتفاق نیفتاد.
اما همزمان با هم، دو همه پرسی در دو قاره گوناگون برگزار شد که نوع برخورد دولت مرکزی با آنها بسیار متفاوت بود.
زمانی که مسئولین کردستان عراق تصمیم به برگزاری همه پرسی استقلال گرفتند، دولت های غربی تأکید می کردند که دولت مرکزی عراق خویشتندار باشد و موضوع را با مذاکره و گفت وگو حل کند.
هر چند دولت مرکزی عراق با سعه صدر و شکیبایی با اقدام مسعود بارزانی برخورد کرد و حتی این حق را داشت با اعزام نیروی نظامی از برگزاری چنین رفراندومی که باعث به خطر انداختن امنیت عراق و حتی امنیت منطقه می شود، جلوگیری کند، اما خویشتنداری دولت عراق از بروز یک درگیری در منطقه جلوگیری کرد.
البته این سعه صدر و شکیبایی دولت عراق هم بستگی به نوع رفتار مسئولین اقلیم کردستان عراق دارد، اگر آنها همچنان اصرار به استقلال و تبدیل شدن به یک کشور مستقل را دارند، آنگاه شرایط تفاوت خواهد کرد.
بر اساس قانون اساسی عراق که پس از سرنگونی صدام تدوین شد، به اقلیم کردستان عراق اختیاراتی داده شد که بر اساس آن این اقلیم خودمختار گشت، اما همچنان باید به عنوان بخشی از خاک عراق محسوب شود و بر اساس قانون اساسی عراق اداره شود.
مسئولین کردستان عراق این امتیازات گسترده را پس از گذشت 20 سال از سرنگونی صدام، کافی نمی دانند و تشکیل کشور مستقل کُرد را خواهان هستند و اعتقاد دارند که با چنین اتفاقی، رفاه و امنیت بیشتری برای منطقه کردستان عراق و مردم آن به وجود خواهد آمد.
کردهای عراق هیچگاه نباید دوران حکومت صدام را از یاد ببرند، چرا که در آن دوران رژیم صدام ظلم و ستم بسیاری علیه کردستان عراق اعمال می کرد.
مسعود بارزانی از زمانی که برنامه خود را برای برگزاری رفراندوم اعلام کرد با مخالفت دولت مرکزی، کشورهای همسایه اقلیم کردستان عراق و دیگر کشورهای دنیا و مجامع بین المللی روبرو شد، همه این مخالفت ها کار را برای اقلیم کردستان عراق بسیار دشوار می کند، به ویژه مخالفت کشورهای همسایه این بخش از خاک عراق، چرا که ایران و ترکیه اکنون سرسخت ترین مخالفان اقدام مسعود بارزانی هستند و اگر هم او اعلام استقلال کند، با چالش های بسیاری روبرو خواهد بود که حتی رفاه و امنیت کنونی خود را هم از دست خواهد داد.
در هر حال دولت مرکزی عراق با برگزاری رفراندوم با قوه قهریه برخورد نکرد و تاکنون از راه دیپلماسی و قانونی ورود کرده است، مردم کردستان عراق هم جزویی از عراق یکپارچه هستند و شهروندان این کشور محسوب میشوند، قرار نیست تاوان کار غلطی که مسئولین این اقلیم انجام داده اند، مردم آن پس بدهند.
مردم کردستان عراق که مسلمان هستند، باید متوجه این موضوع باشند که حامی اصلی برگزاری رفراندوم و تشکیل کشور مستقل کردستان، رژیم صهیونیستی است که کشور فلسطین را اشغال کرده و همچنان در رویای نیل تا فرات مانده است.
کاتالونیا بخشی خود مختار در شمال شرقی کشور اسپانیا است. مساحت آن ۳۲٬۱۰۸ کیلومتر مربع و بارسلون پایتخت این منطقه است، جمعیتی بالغ بر ۷٫۵۲۳ میلیون نفر دارد.
از وضعیت اقتصادی منطقه کاتالونیا اسپانیا اطلاعات زیادی در دست نیست و بیشترین اطلاعات اقتصادی از کشور اسپانیا در دسترس است.
همگان می دانند که اسپانیا در اتحادیه اروپا یکی از کشورهای درجه سوم این اتحادیه از نظر اقتصادی است، بحران های اقتصادی که در اروپا شکل گرفت نخستین کشورهایی را که درگیر خود کرد کشورهایی همچون اسپانیا، یونان، پرتغال و... بود که باعث بروز بحران شدید در آنها شد که تبعات آن همچنان ادامه دارد.
با وجود چنین شرایطی، استقلال بخش کوچکی از اسپانیا هم بر پیکر اقتصادی و سیاسی این کشور ضربه وارد می کند و هم یک کشور ضعیف و بی خاصیت را با نام کاتالونیا در گوشه ای از قاره سبز به وجود می آورد.
حال آیا اتحادیه اروپایی، این کشور تازه تأسیس را به عنوان عضو تازه خود خواهد پذیرفت یا نه بحث دیگری است.
اما دولت مرکزی اسپانیا از هر ابزاری برای جلوگیری از برگزاری رفراندوم بهره برد، مراجع قانونی این کشور از جمله دولت، مجلس، دادگاه عالی و دیگر نهادهای قانونی با اقدام خودسرانه مسئولین بخش خودمختار کاتالونیا مخالفت کردند و نیروهای پلیس اسپانیا برای جلوگیری از برگزاری رفراندم با مردم این منطقه درگیر شده و تاکنون صدها نفر مجروح و دهها نفر دیگر هم بازداشت شده اند.
چنین واکنش تند و خشنی در اتحادیه و کشوری اتفاق افتاده است که خود را حامی حقوق بشر، خواسته مردم و آزادی بیان معرفی میکند و سعی دارد الگوی دموکراسی خود را به دیگر کشورهای دنیا هم سرایت دهد.
اما خشونت هایی که دولت مرکزی با مردم منطقه کاتالونیا انجام داد، از چشم همسایگان این کشور دور ماند. سکوت اتحادیه اروپا و کشورهای همسایه اسپانیا با نوع برخوردی که با مردم منطقه خودمختار کاتالونیا شد، اگر در دیگر کشورها صورت گرفته بود با واکنش تند و صدور بیانیه های تهدید آمیز همراه می گشت.
محتوای این واکنشها و بیانیه های سیاسی هم رعایت دموکراسی، حقوق بشر، حقوق شهروندی و از این دست حقوق ها می بود که اکنون برای کاتالونیا دیده نمی شود.
همین کشورهای اروپایی در زمان فتنه 88 کیلومترها آنسوی مرزهای کشور، برای جمهوری اسلامی ایران نسخه می پیچیدند و نظام اسلامی را محکوم می کردند که حقوق بشررا زیر پا گذاشته است. فراخوان سفرای خود و قطع ارتباط با ایران بخشی از اقداماتی بود که علیه کشورمان انجام دادند و به تحریم های اقتصادی ایران افزودند.
تصور کنید اگر دولت مرکزی عراق برخورد و واکنش تندی با اقلیم کردستان عراق می کرد و دست به خشونت می زد، نوع برخورد کشورهای اتحادیه اروپایی چگونه می بود؟ محکومیت بود که علیه دولت مرکزی عراق ردیف می شد و حتی کار به فراخوان سفرای عراق هم می کشید و چه بسا به قطع روابط هم می انجامید.
دموکراسی در کشورهای غربی و اروپایی تا آنجا پیش میرود که حاکمیت آنها به خطر نیفتد یا تضعیف نشود، چند سال پیش بود که اسکاتلند یکی از کشورهای بریتانیا برای استقلال خود همه پرسی برگزار کرد، اما پیش از برگزاری این همه پرسی، دولت بریتانیا یک سلسله اقداماتی را انجام داد تا مردم این کشور از رأی مثبت به استقلال خود پشیمان شوند، تهدید، تطمیع، هشدار به ایجاد شرایط بد اقتصادی در این کشور و هر آنچه که باعث شود تا رأی مردم مثبت نباشد، انجام شد تا انگلیس به هدف خود برسد. کسی هم نتوانست خورده ای به این رفراندوم وارد کند. یکی همچون انگلیس اینگونه رفراندوم برگزار می کند، دیگری همچون اسپانیا.
برخوردهای دوگانه غرب با موضوعاتی همچون حقوق بشر، باعث شده است تا دموکراسی در این کشورها به تمسخر گرفته شود، اگر اروپایی ها و غربیها اعتقاد به دموکراسی و خواست مردم دارند، پس این حق مردم کاتالونیا یا هر منطقه دیگری از اروپا است که برای خود تصمیم بگیرد.
اروپایی ها فروپاشی یوگسلاوی را آماده کردند و حتی برای تجزیه این کشور، جنگ و خونریزی به راه انداختند و دست آخر ناتو وارد عمل شد و حملات گسترده این سازمان نظامی با مشارکت آمریکا، به اهداف خود رسید و یوگسلاوی تکه تکه شد.
اکنون اروپا و آمریکا به ظاهر با رفراندوم عراق مخالف هستند، مخالفت آنها مصلحتی و ظاهری است، تجزیه کشورهای غرب آسیا بخش مهمی از برنامه های آمریکا و غرب است.
تنها کافی است که دولت مرکزی عراق به اقدام مسعود بارزانی واکنش تندی نشان دهد آنگاه ماهیت کشورهای غربی به خوبی دیده خواهد شد.
منبع: جام جم آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۱۹۹۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«همتی» برای چاپ پول نیست! | آمارهای واقعی از وضعیت پولی کشور
به گزارش همشهری آنلاین، «چاپ پول»! عبارتی هیجان‌انگیز و وسوسه‌انگیز است. لازم نیست تبهکارانی باشید که به چاپخانه بانک مرکزی نفوذ کرده‌اند. این کار برای دولت‌ها هم وسوسه‌انگیز است!
درواقع چاپ پول در ادبیات رایج اقتصادی، رشد بدهی دولت به بانک مرکزی با عبارت «چاپ پول» است؛ بدین معنا که دولت برای تامین کسری بودجه‌اش از بانک مرکزی قرض میکند و با این کار زمینه هزینه‌هایش را با تحمیل غیرمستقیم تورم به مردم تامین میکند؛ کاری که عبدالناصر همتی، رئیس پیشین بانک مرکزی و رسانه‌های همسو دولت سیزدهم را به آن متهم کرده‌اند اما آمارهای بانک مرکزی و شاخص‌های اقتصادی موجود، خلاف آن را نشان می‌دهند. گزارش جدید بانک مرکزی نشان میدهد بدهی دولت به بانک مرکزی در فروردین سال‌جاری نسبت به فروردین سال گذشته نه‌تنها بیشتر نشده، بلکه کمتر هم شده است. چاپ پول به شکل و تعبیری که دولت به آن متهم شده، همتی می‌خواهد که در این دولت وجود ندارد! پس واقعیت چیست؟
مبنای اشتباه پراکنی همتی چیست؟اولین اشتباه؛
اعلام نرخ تورم ۵۰ درصدی برای تورم است. بر اساس آخرین آمارهای مرکز آمار ایران، نرخ تورم افت قابل ملاحظه بالغ بر ۲۵ واحد درصدی را تجربه کرده است. تورم سالانه نیز به کانال ۳۸ درصد رسیده است. همتی بر پایه اعداد نادرست تورم ۵۰ درصدی اقدام به تحلیل اشتباه کرده است.
دومین اشتباه؛
استفاده از «شاخص تأخیر تأدیه» برای برای محاسبه نرخ تورم است. رقم تورم اعلامی همتی مبتنی بر شاخص تاخیر تأدیه دین ارسالی بانک مرکزی به قوه قضائیه است که ربطی به محاسبه نرخ تورم شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی ندارد.
اصل ماجرا چیست؟بانک مرکزی با هدف عدم تاثیرپذیری محاسبات مربوط به حل و فصل پرونده‌های مالی از تغییر سال پایه شاخص بهای کالاها و خدمات مصرفی(شاخصCPI)، شاخصی تحت عنوان «شاخص تأخیر تأدیه» که ملاک کاهش ارزش پول ناشی از افزایش سطح عمومی قیمت هاست محاسبه و در اختیار محاکم قضایی قرار میدهد و واضح است که استفاده از «شاخص تأخیر تأدیه» برای محاسبه نرخ تورم که بیانگر افزایش هزینه مصرف خانوار بر اساس سبد مصرفی سال پایه است، به نتایج غلط منجر خواهد شد.
رشد پایه پولی به‌معنای چاپ پول نیستبانک مرکزی در دولت سیزدهم تلاش کرده است موتور خلق نقدینگی از این کانال مهار شود. اشتباه رئیس‌کل بانک مرکزی دولت گذشته، استناد به حجم شاخص پایه پولی به جای رشد آن است که یک اشتباه علمی است. همتی گفته است: «طی ۲سال‌ونیم گذشته، این دولت ۶۰۰هزار میلیارد تومان پول چاپ کرده است، یعنی پایه پولی در ۳۰ماه، ۱۱۵درصد افزایش داشته است! درحالی‌که از زمان هوخشتره تا شهریور ۱۴۰۰، جمع این رقم، ۵۱۹همت بوده است!»
اشتباه او این است که در تحلیل ارقام، به مقایسه سطح متغیرهای مانده پرداخته و بی‌توجه به رشد آنها در یک دوره زمانی، به تحلیل پرداخته است. ضمن اینکه مقایسه ریالی و اسمی پایه پولی در ادوار گذشته اقدامی غیرکارشناسی است. همچنین استناد به حجم شاخص‌های پولی به جای رشد آن، یک اشتباه علمی است.
آمارهای واقعی از وضعیت پولی کشورنرخ رشد نقدینگی از ۴۲.۸ درصد در پایان مهرماه سال ۱۴۰۰ طی یک روند نزولی، در پایان اسفندماه سال ۱۴۰۲ ، به ۲۴.۳ درصد رسیده است.
۲۳.۴ درصد
نرخ رشد نقدینگی در اسفند ۱۴۰۲ که پایین‌ترین نرخ ۵ ساله خود را به ثبت رسانده است.
۳۰.۹ درصد
نرخ تورم نقطه به نقطه از ۵۵ درصد در فروردین ۱۴۰۱ به ۳۰.۹ درصد در فروردین ۱۴۰۳ کاهش یافته است.
۲۹,۶
رشد پایه پولی کشور در سال ۱۴۰۲ که حدود ۱۳ واحد افت را نسبت به سال قبل نشان میدهد.
۶۵,۱
بالاترین رشد پایه پولی تاریخ کشور که متعلق به سال ۱۳۵۳ است.
۴۷,۶
بالاترین رشد پایه پولی کشور در سالهای پس از انقلاب که در سال ۱۳۸۷ رخ داده است.
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت