ظریف: آمریکا طرف قابلاعتمادی برای مذاکره مجدد نیست
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۲۲۹۹۱
ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران طی مصاحبه با نشریه پالتیکو گفت اکنون شانس توافق هستهای برای پایدار ماندن بیش از 50 درصد است.
به گزارش بولتن نیوز، «محمد جواد ظریف» وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران طی مصاحبه با نشریه «پالتیکو» گفت اکنون شانس توافق هستهای برای پایدار ماندن بیش از 50 درصد است.
ظریف طی گفتوگو با «سوزان گلاسر» خبرنگار بخش «گلوبال» نشریه پالتیکو، ضمن موافقت با این مسئله که لحن تند سخنرانی اخیر «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا در سازمان ملل، از زمان انقلاب اسلامی تا کنون بیسابقه بوده است، گفت که جامعه جهانی بر ارزش توافق هستهای تاکید دارد و رئیس اجلاس عمومی (سازمان ملل) نیز بر لزوم احترام همگان به این توافق تاکید کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: «این بدان دلیل نیست که توافق کاملی است. معتقدم که توافق کاملی در دنیا وجود ندارد زیرا هر توافقی دو طرف دارد که شامل بده بستان برای آن دو طرف است و هرکدام (عایدی خود) از توافق را به خانه میبرند. اکنون این توافق هفت یا هشت طرف دارد، گروه 5 +1، ایران و اتحادیه اروپا.
این توافق باید نگرانیها، دلواپسیها و منافع حداقل 7 بایگر مختلف را پاسخ دهد، پس نمیتواند برای همه آنها کامل باشد. این (توافق) باید مفادی داشته باشد که نگرانیهای یک طرف را پاسخ دهد و مفاد دیگری داشته باشد که نگرانیهای طرفهای دیگر را نیز برطرف کند.
اما چیزی که در زمان آغاز مذاکرات بر سر این توفاق مهم بود، این بود که روی هدف مشترکی توافق کردیم و آن هدف مشترک این بود که ایران باید برنامه هستهای داشته باشد که کاملا صلحآمیز باقی بماند. اهمیت آن هدف مشترک این بود که ما موضعگیریها 10 سال گذشته را ترک کنیم. در 10 سال گذشته، دو هدف کاملا مخالف وجود داشت.»
وزیر خارجه کشورمان در پاسخ به این اظهار نظر گلاسر که «اما اکنون ایران دوباره به موضعگیری میپردازد» تاکید کرد: «بله، ما دوباره موضعگیری میکنیم. مشکل اینجاست. اما موضعگیری به ما کمکی نمیکند. ایالات متحده تمام تحریمهایی را که میتواند (علیه ایران) وضع کرده است. گمان نمیکنم چیزی مانده باشد که آمریکا بر ایران تحمیل کند اما این مسئله نتایج مورد نیاز (برای آنها) را درپی نداشت.
بگذارید با شما رو راست باشم...زمانی که آمریکا به اعمال تحریمها را آغاز کرد، ایران کمتر از 200 سانتریفیوژ داشت. زمانی که آمریکا در سال 2013 به پای میز مذاکره آمد، ایران 20هزار سانتریفیوژ داشت. و (آمریکا) تحریمهایی را بدون محدودیت اعمال کرد. به جایی نرسیدند.
البته که ایران نیز از آن (افزایش تعداد سانتریفیوژها) سود نبرد زیرا زمانی که روند آغاز شد، ما رشد 6 یا 7 درصدی داشتیم. زمانی که به پای میز مذاکره رفتیم، ما رشد منفی 7درصد داشتیم. پس، همه بازنده شدند. این دلیلی است که باید اهدافمان را بازتعریف کرده، موضعگیریها را پایان داده و مذاکره را آغاز کنیم.
اکنون بعد از 2 سال مذاکره و دو سال اجرای نسبتا موفق (توافق) حداقل از سوی ایران، اما اجرای (توافق) از سوی ایالات متحده را میتوان در بهترین حالت خستهکننده و ملالآور توصیف کرد.حداقل همه ما میدانیم که توافق فعال است و این چیزی است که همه اعضای گروه 5 + 1 به جز یکی، طی نشست وزیران در شورای امنیت به آن اذعان کردند.»
خبرنگار پالتیکو سپس از وزیر خارجه کشورمان خواست درباره سخنرانی ترامپ در اجلاس عمومی و نشستی که ظریف با وزیران خارجه کشورهای 5+1 با حضور «رکس تیلرسون» وزیر خارجه آمریکا داشت، صحبت کند و او نیز پاسخ داد: «اظهارات (ترامپ) بسیار منفی بود...این توهینآمیزترین اظهاراتی بود که از سوی یک رئیس جمهور آمریکا از زمان انقلاب اسلامی علیه ایران گفته شده و قطعا یکی از بدترین و منفیترین بیانیههایی بود که علیه ایران در سازمان ملل خوانده میشد.
و آن (اظهارات) مانع دیدار متمدنانه میان من و تیلرسون در آن سطح نازل بود و تیلرسون نیز به همین دلیل، از اینکه به سمت هم کفش پرتاب نکردیم، خوشحال بود.»
ظریف ضمن ابراز نارضایتی از نحوه توصیف شدن توافق هستهای و اجرای منطقهای و بینالمللی آن توسط دولت جدید آمریکا، اضافه کرد: «گمان نمیکنم افراد حاضر در آن جلسه با (آمریکا) موافق بودند ولی آن نشست، محرمانه بود و نمیتوانم وارد جزئیات شود.»
وی در پاسخ به این مسئله که ترامپ خواستار این توافق نیست و قصد مذاکره مجدد دارد، گفت: «این توافق برای 2 سال تحت مذاکرات کامل و دقیقی بود، شما نمیتوانید فقط یک جنبه از توافق را که یک طرف خوشش نمیآید، دوباره مذاکره کنید زیرا جنبههای (مختلفی) در توافق وجود دارد که طرفهای دیگر خوششان نمیآید.
و احتمالا اگر شما به هر پاراگراف این توافق نگاه کنید، چیزی وجود دارد که یکی از 7 یا 8 طرف قضیه با آن مشکل داشته یا گزینه ترجیحی برای یک کلمه یا رویکرد آن دارد. پس این (مذاکره دوباره) بیمعنی است. و اثبات این مسئله است که آمریکا شریک قابل اعتمادی برای ادامه مذکره درخصوص مجموعهای از بده بستانها نیست.
این (توافق) امتیازدهی از سوی یک طرف نبود، بلکه مجموعههایی از امتیازدهی توسط هر طرف بود. اما اکنون (آمریکا) میگوید "من امتیازهایی که شما و دیگر طرفها دادهاید را میگیرم و در جیب میگذارم و اکنون میخواهم با عقبنشینی از موضع اصلیام، بخشهایی را دوباره مذاکره کنم.
پس این یک مشکل است. مشکل دیگر این است که او (ترامپ) چگونه معتبر بودن این توافق را توصیف میکند. او نه تنها از این حقیقت که توافق معاهده دوجانبهای نبوده که نیاز به تصویب کنگره داشته باشد، غفلت کرده بلکه این را هم که توافق معاهده چندجانبه هم نیست که نیازمند تصویب کنگره باشد.
بلکه این توافق قطعنامه شورای امنیت بود و مضحک است اگر آمریکا – که خودش یک عضو دائم شورای امنیت است و به آن رای داد – بخواهد اعتبار این قطعنامه را زیر سوال ببرد.
(این در حالی است که) ایران نه یک طرف، نه اسپانسر و نه عضو شورای امنیت نبود و ایران مفاد توافق و برجام را ملاحظه کرده بود. ایالات متحده عضو شورای امنیت است و اکنون تهدید میکند که از توافق خارج میشود چون توسط دولت قبل مذاکره شده است. به پیامی که به دنیا میفرستید نگاه کنید؛ اگر فردا به کشوری بگویید که بدون مذاکره با آمریکا، قطعنامه شورای امنیت را بپذیر، آنها نگران خواهند بود که آمریکا از آن عقبنشینی کند.»
سوزان گلاسر سپس با اشاره به بحران کرهشمالی از وزیر خارجه کشورمان پرسید که آیا موقعیتی که حول توافق هستهای ایران پیشآمده، وضعیت را برای آمریکا جهت مذکره با کشورهایی مانند کره شمالی سختتر میکند و ظریف نیز پاسخ داد: «معتقدم که این مسئله، وضعیت را بر هر کسی که بخواهد به آمریکا اعتماد کند، سختتر میکند، نه فقط کره شمالی. میبینید که متحدان آمریکا میگویند ایالات متحده شریک قابل اعتمادی نیست.»
وی در پاسخ به این سوال که آیا در صورت خروج ترامپ از توافق، اروپاییها به ایران و برجام میمانند، گفت: «این اظهارات علنی است که آنها بیان کردهاند و تاثیرات مهمی برای آینده توافق خواهد داشت، پس باید صبر کنیم و ببینیم که آیا اروپا چیزی را که میگوید عمل میکند.»
خبرنگار پالتیکو از ظریف پرسید اگر ترامپ پایبندی ایران به توافق را تایید کند، تعجب خواهد کرد، و این پاسخ را دریافت کرد: «تصور میکنم اگر رئیس جمهور آمریکا بخواهد بعد از اظهاراتش (در سازمان ملل) دلایلی را برای این نتیجهگیری که ماندن ایالات متحده در توافق به نفع امنیت ملی این کشور است، پیدا کند؛ خواهد گفت که او پرونده بسیار محکمی را ایجاد کرده بود اما جامعه جهانی آن را نپذیرفت و آمریکا نیز چون نمیخواست منزوی شود (در توافق ماند). و به همین دلیل اگر او توافق در جهت منافع ملی آمریکا نداند، از آن عقب نشینی خواهد کرد.»
منبع: بی باک نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۲۲۹۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ظریف، همچون بند زدن برگ گل! | چینیبندزن! یه دل شکسته رو هم بند میزنی؟
همشهری آنلاین- بهاره خسروی : چینیبندزنهای دورهگرد پایتخت به صدای بلند در کوچهها میخواندند: «چینیبند زن اومده ... برگ گل هم بند میزنم!» خانمهای خانه با شنیدن شاعرانگی همین جمله آخر هر چه کاسه و بشقاب شکسته و ترکخورده کنج انباری و صندوقخانه داشتند جمع میکردند و راهی کوچه میشدند. بچه ها همه سعی می کردند کنار چینی بندزن بشینن و تا ببینند حاصل خرابکاریشان چطور ماهرانه کنار هم بند می خورد.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
چینیبندزنی یکی از مشاغل نوستالژیک و فراموششده تهران است. این حرفه در روزگاری که وقتی چیزی میشکست و خراب میشد به جای دور انداختن آن را تعمیر میکردند، حسابی پرطرفدار بود. قدیمها معمولاً ظروف پرکاربرد خانه مانند کاسه، بشقاب و قوری از جنس چینی بود به ضربهای ترک میخورد یا میشکست.
خانمهای باسلیقه در طول سال تکههای شکسته چینی را تا زمان آمدن چینیبندزن نگه میداشتند. قدیم ها تا دلتان بخواهد از سر غفلت یا شیطنت بچه های خانه که همیشه پر تعداد بودند ظرف و ظروف میشکست و پیدا کردن مدل مشابه و جایگزین کار چندان آسانی نبود.
هنر تعمیر و کنار هم چیدن تکه های شکسته یا ظریفکاری بر عهده چینیبندزنها بود تا با کمک ابزار ویژه صاحبان این شغل که چیزی نبود جز تسمه فلزی و چسب و مته، تکههای شکسته بار دیگر کنار هم قرار گیرد و باعث خوشحالی خانم خانه شود. آنها پس از ترمیم هریک از ظروف به ازای دستمزد آن مقداری گردو، بادام، گندم یا پول دریافت میکردند. چینیبندزنها در محلهای خاصی برای مدت معینی اقامت میکردند تا کارشان را انجام دهند.
کمان، قیف برنجی، الماس، تکه چوب نازک از جنس درخت بید، نخ لحافدوزی، مفتول و سندان از ابزار کار چینیبندزنها بود. اما ظرافتهای این حرفه و احیای وسایلی که آدمها به آن دلبستگیهای مختلفی پیدا کردهاند نام این حرفه را به ادبیات عامیانه و فولکلور وارد کرد: چینی بند زن/ یه دل شکسته رو بند میزنی؟ / هرچی دارم به تو میدم / تو بگو چند میزنی؟
کد خبر 844617 برچسبها مشاغل هویت شهری تهران