به نقل از «تین نیوز»

دو مسیر کاهشی فشارهای هزینه‌ای خودروسازان

تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۲۳۱۷۸

تین‌نیوز |

در شرایطی که خودروسازان با چالش نقدیندگی تولید محصولات خود دست و پنجه نرم می‌کنند باید در راستای افزایش استانداردها و به روز کردن محصولات خود نیز گام بردارند؛ براین اساس یک پرسش جدی مطرح است اینکه چه مسیرهایی پیش روی تولیدکنندگان داخلی برای بازدهی سرمایه‌هایشان وجود دارد.

به گزارش خبرخودرو، این روزها فشارهای هزینه‌ای ناشی از ارتقای تولیدات از یک سو و توسعه خطوط تولید از سوی دیگر بر کمر خودروسازان داخلی سنگینی می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر چند خودروسازان در همکاری مشترک با خودروسازان خارجی قصد دارند بخشی از عقب‌ماندگی سرمایه‌ای و توسعه‌ای خود را جبران کنند اما افزایش تولید خودروهای کنونی نیز فشار جدی بر بدنه شرکت‌ها وارد می‌کند. این موضوع در حالی است که خودروسازان حجم بالای بدهی به بانک‌‌ها و قطعه‌سازان را در پرونده خود دارند. در این شرایط بحث ارتقای استانداردهای خودرویی و خروج برخی از خودروهای تاریخ مصرف گذشته نیز مطرح است که به عقیده بسیاری از کارشناسان مجموع این موارد فشار هزینه ای جدی را بر شرکت‌های خودروساز وارد می‌کند؛ در چنین شرایطی این موضوع مطرح می شود که خودروسازان در چه مسیری باید حرکت کنند که بتوانند ضمن تحقق اهداف خود در خصوص تکمیل ظرفیت خطوط تولید بتوانند امور توسعه ای خود را نیز دنبال کنند. کارشناسان در پاسخ به این موضوع براساس تجربه خودروسازان جهانی به دو مسیر اشاره می‌کنند که ضمن کاهش هزینه خودروسازان موجب می‌شود آنها عملکرد بهتری در تولید و عرضه خودرو داشته باشند؛ این مسیرها شامل ادغام و یکپارچگی و بهره بردن از پلت فرم مشترک است.

به باور کارشناسان، بسیاری از خودروسازان جهانی به منظور کاهش فشارهای هزینه‌ای مسیر ادغام و یکپارچگی را دنبال کردند؛ انتخاب این مسیر از آن رو حائز اهمیت است که امروز رقابت در بازارهای جهانی به حدی گسترش یافته است که تنها با تکیه بر کارایی درونی نمی‌توان در مسیر موفقی قرار گرفت. از آنجا که بنگاه به تنهایی نمی‌تواند دوام و رشد خود در عرصه داخلی و جهانی را تضمین کند بنابراین بنگاه ها باید از جنبه های مشترک قابل بهره برداری یکدیگر استفاده کنند و با هم افزایی جمعی خود را در مقابل تهدیدهای موجود در محیط رقابتی توانا کنند؛ براین اساس، ادغام شرکت ها به دلیل فراهم کردن زمینه ای برای استفاده بهتر از امکانات موجود نظیر دانش و مهارتهای مدیریتی ، امکان تحقیق و توسعه بیشتر، استفاده کامل تر از ظرفیت های تولیدی موجود ، کاهش رقابت داخلی و بالا رفتن توان مقابله با کالاهای وارداتی ، صرفه جویی در هزینه حمل و نقل و تبلیغات و هزینه های سربار ، حذف واسطه ها وکاهش قیمت تمام شده را به دنبال دارد. بنابراین ادغام و یکپارچگی با حذف رقابت و به ‌واسطه ترکیب فرآیند تولید، بخش عمده نیاز به سرمایه صنعت خودرو را مرتفع می‌کند.

مسیر دیگری که کارشناسان از آن به عنوان راهی برای حل بحران سرمایه در شرکت‌های خودروساز نام می برند؛ اشتراک در پلت‌فرم و تولیدات است. ساخت و تولید پلت‌فرم در شرکت‌های خودروساز دنیا بسیار پرهزینه است؛ به‌طوری‌که تولیدکنندگان مطرح جهانی در مواقعی ترجیح می‌دهند با سرمایه‌گذاری مشترک نسبت به این امر اقدام کنند، از آنجا که صنعت خودرو ایران چندین سال است که با کمبود نقدینگی دست و پنجه نرم می‌کند و از سوی دیگر با افت تقاضا در وضعیت دشواری قرار دارد بنابراین باید از این مسیر به کاهش هزینه‌های خود بپردازد. چرا که وقتی هدف بهبود کارایی مخارج سرمایه‌ای است، بهترین قسمت برای شروع، پلت‌فرم و اجزای انتقال قدرت در خودرو است. در حال حاضر هریک از خودروسازان طراحی منحصر به فرد خود را برای موتور، گیربکس و قطعات مرتبط دارند. این امر باعث ایجاد تولیدات مشابه در صنعت خودرو شده است. از آنجا که چنین موضوعی موجب اتلاف منابع می‌شود بنابراین باید از این مسیر بهره برد.

با توجه به اینکه ساخت پلت‌فرم حدود یک ونیم میلیارد دلار هزینه نیاز دارد و صنعت خودرو ایران توان مالی لازم برای طراحی و ساخت آن را ندارد، بنابراین درصورتی‌که صنعت خودرو قصد دارد توسعه یابد باید براساس مزیت‌های رقابتی خود عمل کند. از آنجا که تولید پلت‌فرم هزینه‌بر و زمان بر است در شرایط کنونی برای صنعت خودرو این موضوع صرفه اقتصادی ندارد. اگر خودروسازان تلاش دارند براساس ذائقه بازار به طراحی پلت‌فرم بپردازند، باید بتوانند به سرعت پلت‌فرم‌های جدیدی را طراحی کنند و بر این اساس خودروهای به روزی را به مشتریان ارائه دهند که این موضوع در شرایط کنونی از توان مالی و تولیدی خودروسازان کشور خارج است. برهمین اساس کارشناسان تاکید دارند که مسیر پلت فرم مشترک در ایران به صورت جدی دنبال شود.

منبع: تین نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۲۳۱۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روند کاهشی نرخ ارز درپی شکست بازار از مرکز مبادله

یک کارشناس اقتصادی گفت: کاری که بانک مرکزی به‌درستی انجام می دهد، این است که با افزایش نرخ ارز در بازار غیر رسمی، نرخ مرکز مبادله تغییر خاصی نمی کند؛ این نشان می‌دهد که بانک مرکزی بازیچه قرار نگرفته و وارد بازی بازارسازها نشده است. بازار آزاد می‌خواهد نرخ ارز مرکز مبادله را به سمت خودش بکشاند اما وقتی موفق نمی‌شود، کاهش پیدا می‌کند. سال گذشته نرخ دلار به ۶۰ هزار تومان رسید اما به ۵۰ هزار تومان برگشت.

آلبرت بغزیان در گفت‌وگو با ایسنا، درباره تاثیر حراج سکه در کنترل قیمت‌ها بیان کرد: اگر هدف بانک مرکزی کاهش قیمت سکه بوده، باید توجه داشت که این کار یک مسکن موقت است برای تاثیر در قیمت؛ لذا این امر باید به‌طور مرتب انجام شود یا اینکه به تعدادی سکه عرضه شود که دیگر بازار اشباع شده باشد. البته همه این‌ها منوط به این است که نرخ ارز هم ثابت باشد.

این کارشناس اقتصادی اظهار کرد: قبلا برگزاری حراج‌ سکه برای این بود که طلا به سازندگان عرضه شود و آنها بتوانند زیورآلات تولید کنند، در مقایسه با زمانی که نفت فروخته می‌شد و بانک مرکزی طلا و دلار تحویل می‌گرفت و به بانک کارگشایی می‌داد که به سازندگان و تولیدکنندگان زیورآلات عرضه کند؛ این کار در میان‌مدت نمی‌تواند اثری داشته باشد که قیمت‌ها را بشکند و کسانی که سکه خریدند هم به امید سوداگری هستند یا اینکه دنبال حفظ ارزش پولشان  هستند.

بغزیان خاطرنشان کرد: تا زمانی که سوداگری است و بین ارز دولتی و غیر رسمی اختلاف وجود دارد، نباید انتظار داشته باشیم که ثبات اقتصادی ایجاد شود و طلا و دلار برای خرید واقعی باشند نه برای استفاده از فرصت‌ها و سوداگری؛ زیرا اختلاف ارز دولتی با بازار غیر رسمی جذاب است و با عرضه محدود هم نمی‌توان نرخ را شکست بلکه می توان در کوتاه مدت بر بازار اثر گذاشت و این امر را بارها آزمون کردیم؛ لذا باید این موضوع ریشه‌ای حل شود.

وی ادامه داد: برای مثال منطقی بود که در آستانه سفرهای نوروزی، میزان دریافت ارز مسافرتی را افزایش دادند که فرد تشویق نشود ارز را از بازار آزاد بخرد، اما تا زمانی‌که محدودیت باشد، هرچه هم سهمیه افزایش پیدا کند، از طرف دیگر صف ایجاد برای خرید ایجاد می شود و چون به اندازه تقاضا عرضه نمی‌شود، در حد همان چند روز التهاب بازار را کنترل می‌کند و این را نباید به‌عنوان یک برد در نظر گرفت.

این کارشناس اقتصادی خاطرنشان کرد: کاری که بانک مرکزی به‌درستی انجام می دهد، این است که با افزایش نرخ ارز در بازار غیر رسمی، نرخ مرکز مبادله تغییر خاصی نکرد. این نشان می‌دهد که بانک مرکزی بازیچه قرار نگرفته و وارد بازی بازارسازها نشده است. بازار آزاد می‌خواهد نرخ ارز مرکز مبادله را به سمت خودش بکشاند اما وقتی موفق نمی‌شود، کاهش پیدا می‌کند. سال گذشته نرخ دلار به ۶۰ هزار تومان رسید اما به ۵۰ هزار تومان برگشت.

انتهای پیام