به نقل از «خبرگزاری میزان»

دستور «جهان‌آرا» مبنی بر خروج تمام دختران از شهر

تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۲۸۷۷۶

خبرگزاری میزان- «افسانه قاضی زاده» دختر مبارز مسجد جامع خرمشهر می‌گوید: حضرت امام گفته بودند اگر جنگ ۲۰ سال هم طول بکشد؛ ما ایستاده‌ایم. ما هم همین اعتقاد را داشتیم و آماده بودیم تا آخرین نفس و تا آخرین قطره خون بجنگیم. به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان،مدیریت امور بانوان اداره حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، به مناسبت گرامیداشت هفته دفاع مقدس و تجلیل از مقام زنان حماسه ساز کرج، به دیدار «افسانه قاضی زاده» دختر مبارز خرمشهری رفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ادامه صحبت‌های قاضی زاده را می‌خوانید.

روز ۳۱ شهریور بود. خاطرم هست در روز ۱ مهر همیشه راهپیمایی وحدت توسط دانش آموزان برگزار می‌شد. من مسئول انجمن اسلامی مدرسه مان بودم و آماده راهپیمایی می‌شدیم. با وجود این که ظرف ۱۰ روز گذشته دو نفر از بچه‌های سپاه شهید شده بودند و منطقه آماده درگیری بود، اما کسی فکر جنگ را با این جدیت نمی‌کرد.

ساعت ۵ عصر روز ۳۱ شهریور بود که صدای انفجار‌های مهیبی به گوش رسید. قبل از آن هم تروریست‌ها و منافقین درخرمشهر فعالیت زیادی داشتند. ما ابتدا فکر کردیم مثل همیشه بمب گذاری شده است. خواستم با سرعت از خانه خارج شوم، ولی پدرم اجازه نداد. خودش رفت و نیم ساعت بعد با خبر آغاز جنگ به خانه برگشت.

همان روز نزدیک منزل شهید جهان آرا را زدند و مادرشان مجروح شد. آن روز هرکاری کردم پدرم اجازه نداد که از منزل خارج شود. فردای آن روز برادرهایم رفتند، اما من همچنان اجازه خروج نداشتم. تا این که آن‌ها حدود ۳ نیمه شب برگشتند. خاطرات برادرانم را تا صبح گوش می‌کردیم و اشک می‌ریختیم.

خانم قاضی زاده اشک هایش را پاک می‌کند و ادامه می‌دهد: برادرانم از صحنه‌هایی که در زیر آوار‌ها دیده بودند تعریف می‌کردند، می‌گفتند بچه‌های کوچکی که سال اولی بودند، با لباس مدرسه خوابیده بودند و وسایلشان در کنارشان بود. دیروز که نوه ام لباس و کیف تازه‌ی مدرسه اش را آورده بود تا به من نشان دهد، به یاد آن روز‌ها بودم. به یاد بچه‌هایی که بر اثر ظلم صدام هرگز روز اول مدرسه شان را ندیدند.

با شنیدن سخنان برادرانم دیگر طاقتم تمام شد. به پدرم گفتم که دیگر تحمل ندارم و باید برای کمک به مردم بروم. صبح پوتین هایم را پوشیدم و آماده شدم. چون احساس می‌کردم که من به عنوان یک نیروی دوره دیده باید در خدمت مردم و رزمندگان باشم. رادیو وضعیت قرمز را اعلام کرد. هواپیما‌های دشمن همزمان نقاط بسیاری از ایران را بمباران کردند. صورت خیس از اشک پدرم را بوسیدم. مادرم را بغل کردم و راهی خیابان‌های خرمشهر شدم.

آن روز با یک وانت توانستم خودم را به بیمارستان برسانم و این شد آغاز زندگی من و جنگ ...

آن وقت‌ها از هیچ چیز نمی‌ترسیدیم. حتی از زخمی شدن و مرگ یا گرسنگی. فقط از اسارت و بی احترامی به ناموسمان وحشت داشتیم. حفظ حجابمان برایمان خیلی مهم بود. خیلی‌ها به ما دختران می‌گفتند که باید از شهر خارج شوید، اما ما پافشاری می‌کردیم و می‌گفتیم تا سپاه به ما دستور ندهد از خرمشهر نمی‌رویم.

روزهایمان به سرعت و پر زخم و درد و خون می‌گذشت. تا این که به علت نزدیکی بیش از حد دشمن به مسجد جامع خرمشهر، دستور شهید «جهان آرا» مبنی بر خروج تمام دختران از شهر به گوشمان رسید. آن اواخر با اسارت برخی از خواهران، رزمندگان مستقر در شهر روحیه شان را از دست داده بودند. دستور اکید شهید جهان آرا باعث شد ما را شبانه از شهر خارج کنند و ما را در تاریکی شب در امامزاده سید عباس (ع) ر‌ها کردند و رفتند.

آن شب تلخ‌ترین ساعت‌های تمام زندگی مان را گذراندیم. غربت، آوارگی و ترک خرمشهر روحمان را به شدت آزرده بود. آن قدر تلخ بود که هنوز هم از کام مان پاک نشده است.

خانم قاضی زاده با گذشت این همه سال بازهم به یاد آن شب گریه می‌کند و غرق می‌شود در تلخی‌های روز‌های آغازین جنگ ...

«افسانه قاضی زاده» در پایان صحبت هایش می‌گوید: حضرت امام گفته بودند اگر جنگ ۲۰ سال هم طول بکشد؛ ما ایستاده ایم. ما هم همین اعتقاد را داشتیم و آماده بودیم تا آخرین نفس و تا آخرین قطره خون بجنگیم.

همسر خانم قاضی زاده از راه می‌رسد و با پایی که نیست و مشخص است که در روز‌های جنگ آن را جا گذاشته، آهسته می‌آید و در کنار همسرش می‌نشیند.

احساس می‌کنم این زوج مبارز خرمشهری که تا آخرین نفس مقاومت کردند و از شهرخارج نشده اند، اکنون که پس از سال‌ها کنار هم نشسته اند و به چشمان یکدیگر نگاه می‌کنند شاید خاطرات آن روز‌ها را در نی نی چشمان دیگری مرور می‌کنند. خاطراتی که با زخم‌های بدن و روحشان در هم آمیخته و تک تک تار‌های سپید موهایشان گواهی می‌دهد بر ایستادگی شان.

انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود. منبع:دفاع پرس

منبع: خبرگزاری میزان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۲۸۷۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تقی زاده از برلین کاندیدای مجلس ایران و توسط مردم انتخاب شد / نجات ایران و جهان اندیشه روشنفکران تبعیدی عصر مشروطه

گروه اندیشه: دکتر علی میرسپاسی استاد جامعه‌شناسی و مطالعات خاورمیانه در دپارتمان گالاتین دانشگاه نیویورک و و رئیس مرکز مطالعات ایران‌شناسی دانشگاه نیویورک است. زمینه پژوهش میرسپاسی، نظریه‌های اجتماعی مدرنیته، جامعه‌شناسی تاریخی، تطبیقی، جامعه‌شناسی دین، مطالعه فرهنگ و جوامع خاورمیانه، و اسلام و تغییرات اجتماعی است. او در حوزه تخصصی خود آثار و تالیفات مهمی را منتشر کرده است. به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین تألیفات میرسپاسی به زبان انگلیسی عبارتند از: «اسلام سیاسی، ایران و روشنگری: نظریات امید و یاس» در سال ۲۰۱۱ توسط انتشارات دانشگاه کمبریج به چاپ رسیده؛ «دموکراسی در ایران مدرن: اسلام، فرهنگ، و دگرگونی سیاسی» در سال ۲۰۱۰ و توسط انتشارات دانشگاه نیویورک انتشار یافته ؛ «تأملی در مدرنیته ایرانی: بحثی دربارهٔ گفتمان‌های روشنفکری و سیاست مدرنیزاسیون در ایران» توسط انتشارات کمبریج و در سال ۲۰۰۰ به چاپ رسیده است. این کتاب توسط جلال توکلیان به فارسی برگردانده شده است. میرسپاسی اخیراً در حال کار بر روی پروژه اخیر خویش با عنوان «سنت، جهان وطنی و دموکراسی» است. کتاب «اسلام پس از اسلام: زندگی و فکر احمد فردید» او تلاشی است برای بررسی ریشه‌ای برآمدن اسلام سیاسی در ایران مدرن از منظر تأثیری که احمد فردید در فضای روشنفکری عمومی ایران داشته است. تألیفات میرسپاسی به زبان فارسی عبارتند از: «دموکراسی یا حقیقت: رساله‌ای جامعه شناختی در باب روشنفکری ایرانی» که توسط انتشارات طرح نو به چاپ رسیده؛ «اخلاق در حوزه عمومی: تاملاتی در باب ارزش‌ها و نهادهای دموکراتیک» که توسط نشر ثالث منتشر شده است و همچنین «روشنفکران ایرانی و مدرنیته» که انتشارات باز آن را به چاپ رسانده است. او در سخنرانی خود که در کانال جرعه فایل صوتی و تصویری آن منتشر شده، در خصوص روشنفکران تبعیدی دز عصر مشروطه به مهمترین دیدگاه های آنان شامل نجات ایران ، نجات جهان و صلح جهانی می پردازد. این سخنان از نظرتان می گذرد:

***

دو عامل باعث می شد روشنفکران عصر مشروطه که به غرب تبعید شده و در آن جا جمع شده بودند، با تلاش خستگی ناپذیری کار کنند. عامل نخست اشغال ایران و احتمال حذف فیزیکی ایران بود. و عامل دوم آگاهی اعجاب انگیزی است که روشنفکران تا آن لحظه به ذهنشان خطور نکرده بود که باید پای به میدان بگذارند تا اثبات کنند ایرانی هم وجود دارد.

در این زمان بحث های مهمی مطرح می شود که در کتابم، به بحث های ارانی اشاره کرده ام. نوشته های کاظم زاده ایرانشهر به ویژه نوشته های بعد از دوره گرایشش به ناسیونالیسم را اگر بررسی کنیم بسیار حائز اهمیت است.

همچنین ایرانی هایی که در برلین بودند دغدغه های بسیار برجسته ای در باره ایران دارند و باید گفت به همین دلیل ارتباط بسیار تنگاتنگی با ایران داشتند. این ارتباط باعث می شد که متفکران ایرانی داخل کشور، افکار و اندیشه های خود را در قالب مقاله برای انتشار در نشریات ایرانیان خارج از کشور، ارسال کنند. برای مثال مشاهده می کنید افراد برجسته ای مثل آقای شفق که در ایران بودند، برای این نشریات در خارج از کشور مطلب می نوشتند. ارتباطات داخل و خارج از طریق تلگراف و نامه نگاری میان ایرانیان همواره برقرار بوده است. ایرانیان مقیم خارج نیز تمام تلاششان را می کردند تا نشریاتشان در سراسر ایران توزیع شود.

این ارتباط گاه ابعاد سیاسی نیز پیدا می کرد. برای مثال خیلی جالب است که برای مثال تقی زاده زمانی که در برلین است، برای مجلس در انتخابات ایران کاندیدا می شود، نکته آن است که در آن زمان که وسایل ارتباطی بسیار ابتدایی بوده است، این ارتباط میان ایرانیان درون کشور و ایرانیان بیرون کشور آن اندازه بوده که تقی زاده کاندیدای انتخابات مجلس می شود و در نهایت رای می آورد و انتخاب می شود.

اگر دقت بکنیم، هر یک از این افراد نظرات مختلف و متفاوتی با یکدیگر داشته اند. ولی آثار بسیار بسیار مهمی را از خود به جای گذاشته اند. این گروه تبعیدی، پس از آماده شدن فضا، به ایران برگشتند، و اکثرشان منتهی به ایجاد جریانات روشنفکری جدید در ایران شدند. کسانی مانند کسروی، هدایت، بزرگ علوی و ... . به طور خلاصه فهرست پرشماری از بزرگان ایران، از متفکران و ادبای حتی بعد از ۲۰، ریشه در این جریان دارد. البته نباید فراموش کنیم که در عرصه هنر نیز وضعیت به همین شکل است.

بنابراین دلمشغولی اکثر متفکران در دوره مشروطه ارائه تصویری از ایران جدید است. برای مثال ارانی در عنفوان جوانی یعنی زمانی که ۲۵ سال سن دارد، حدودا در طی ۵ سال در نشر کاویانی تا ۵ متن کلاسیک ادبیات ایرانی شامل سعدی، خیام، عطار و ... را با کمک دیگران از جمله فردریک روزن، قاسم غنی، قزوینی تصحیح می کند. ارانی این آثار را زمانی از خود به جای می گذارد که به مارکسیسم گرایش پیدا کرده و دارد مارکسیست می شود. بعد هم که به طور کامل مارکسیست شد بعد از بازگشت به ایران، کار علمی روی خیام را ادامه می دهد. این متفکران زمانی که در اروپا بودند، با اندیشمندان مهم آن ادیار ارتباط داشتند.

ولی ضمن آن که دارای چنین ارتباط هایی بودند، در ارتباط با فرهنگ، ادب، و فکر ایرانی نیز قرار داشتند، که یک نمونه بسیار مهم در این زمینه، کاظم زاده ایرانشهر است. کاظم زاده ایرانشهر جزو معدود اشخاصی از این گروه از متفکران بود، که به ایران برنگشت. فضای ایران که تا اندازه ای تغییر یافت، کاظم زاده ایرانشهر از برلن به سوئیس رفت. افکار ناسیونالیستی ابتدایی را کنار زد و نظریه های جدید جهانی را در آن زمان مطرح کرد. به این معنا که مساله اصلی اش صلح جهانی بود.

کاظم زاده ایرانشهر گروهی را درست کرده بود و هزاران آدم به این گروه پیوسته بودند، سالی یک بار این اشخاص در سوئیس جمع می شدند. از این جمع و متینگ هایی که برگزار می کردند تصاویری وجود دارد که آن ها را دیده ام. در این گردهمایی ها هزاران نفر از آمریکا، آفریقای جنوبی، آسیا، خاورمیانه شرکت می کردند. این تصاویر نشان می دهد که روشنفکران ایرانی در آن زمان از یک سو می خواستند ایران را نجات، و از سوی دیگر می خواستند دنیا را نجات بدهند. مطالعه آثار و نوشته های کاظم زاده ایرانشهر راجع به ایران نشان می دهد، یک سری از دیدگاه هایش هنوز تازه و بدیع است.

بیشتر بخوانید:

هیچ حکومتی داوطلبانه به جامعه آزادی نمی‌دهد / آزادی نتیجه یک ساختار است / ایرانیان قاعده پذیر نیستند
با یک دوره ۱۵ ساله chaos مواجه ایم / ایرانیان در تاریخ ۱۶۴۰ میلادی به سر می برند/ در خلقیات، خیلی تفاوتی میان جامعه و حاکمیت نیست
تاثیر موسیقی بر شعر فارسی / شرایط تحول پذیری شعر فارسی از سلیقه جامعه / تلاشی بزرگ برای حفظ اصالت و توجه به تحول

216216

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1898214