خطر، بیخ «گوش» جوانان ایرانی
تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۲۸۸۲۸
یک میلیارد نفر از ساکنان کره خاکی به درجاتی از کم‌شنوایی مبتلا هستند؛ هشداری که سازمان بهداشت جهانی از آن به عنوان اپیدمی خاموش یاد می‌کند. ایرانیان هم از دایره این نگرانی‌ها خارج نیستند؛ بطوری که سال گذشته آمار تولد ۳.۷ درصدی از نوزادان مبتلا به مشکلات شنوایی در کشور به ثبت رسید.
نگرانی از افزایش مشکلات شنوایی در سراسر جهان افزایش یافته و سازمان بهداشت جهانی با ارایه آمار و ارقام مبتلایان و افرادی که در معرض خطر ابتلا به آن قرار دارند، تاکید کرده که زمان آغاز برنامه‌های سلامت شنوایی فرا رسیده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ایران نیز مشمول این نگرانی‌هاست، اما به دلیل اجرا و ادغام برنامه‌های سلامت شنوایی در نظام سلامت، خود به عنوان عضو همکار سازمان بهداشت جهانی انتخاب شده است. مسئولان و نهادهای فعال در این زمینه نیز تلاش می‌کنند علاوه بر سیاستگزاران، توجه مردم را به سلامت شنوایی خود که به عنوان دومین بیماری ناتوان کننده شناخته می‌شود، جلب کنند.
دکتر سعید محمودیان- رئیس اداره سلامت شنوایی و گوش وزارت بهداشت- در گفت‌وگو با ایسنا نسبت به خطر افزایش روند پیرگوشی در میان جوانان و نوجوانان هشدار داد و گفت: جوانان و نوجوانان به طرز نگران کننده‌ای بدون توجه به حد صوتی مجاز، از وسایل صوتی استفاده می‌کنند. این موضوع خطر بروز کم شنوایی و پیرگوشی زودهنگام را افزایش می‌دهد؛ به همین دلیل باید مداخله‌های آموزشی لازم انجام شود.
وی درباره آمار نوزدان متولد شده با مشکلات شنوایی در کشور، گفت: میزان شیوع کم شنوایی در کشور ۳.۷ مورد در هر هزار تولد زنده مشخص شده، اما این رقم در استان‌های مختلف، متفاوت است. در بعضی استان‌ها مانند چهارمحال و بختیاری این رقم تا دوبرابر نیز اعلام شده است. این استان‌ها از نظر ژنتیکی، ازدواج فامیلی، بهداشت و سلامت شنوایی دچار مشکل هستند.
غربالگری شنوایی موالید کشور
وی ادامه داد: یکی از این برنامه‌های ما افزایش پوشش غربالگری موالید کشور بوده است. به دنبال اجرای این هدف و طبق آماری که در سال ۹۵ گرفته شده، تعداد نوزادانی که با همکاری سازمان بهزیستی غربالگری شدند حدود یک میلیون و ۳۰۰ هزار نوزاد، معادل ۷۶ درصد موالید کشور بود. هدف ما این است که تا سال ۹۶ این رقم به ۷۶ درصد و تا سال آینده به بالای ۹۰ درصد برسد.
شش ماهگی سرنوشت‌ساز
رئیس اداره سلامت گوش و شنوایی وزارت بهداشت، آمار تشخیص قطعی کم شنوایی در نوزادان را در سال گذشته ۳۴۰۰ مورد اعلام کرد و افزود: از این تعداد ۳۰۶۰ نوزاد وارد مراحل درمانی شدند و خانواده تعدادی از آنها نیز پیگیر درمان نبوده‌اند؛ به همین دلیل با الکترونیکی کردن این موضوع سعی می‌کنیم که روند درمان مشکلات شنوایی در نوزادان را رصد کنیم. طبق برنامه‌های وزارت بهداشت، غربالگری نوزادان باید تا قبل از یک ماهگی، تشخیص قطعی تا قبل از سه ماهگی و آغاز درمان تا قبل از شش ماهگی انجام شود. کودکانی که مشکلی نداشته باشند از سن سه تا پنج سالگی نیز دوباره در برنامه‌های غربالگری ارزیابی می‌شوند. از سن پنج تا ۱۸ سال نیز دوباره این برنامه‌های غربالگری ادامه دارد. اپیدمی خاموش در راه است
رئیس اداره سلامت گوش و شنوایی وزارت بهداشت با اشاره به نگرانی سازمان بهداشت جهانی از آمار بالای مبتلایان به مشکلات شنوایی در سطح جهان، تصریح کرد: آمارهایی از سطح جهان جمع شده است که نشان می‌دهد حدود یک میلیارد نفر در سراسر جهان با درجات مختلفی از کم شنوایی روبرو هستند یا به دلیل بیماری، شرایط کاری و زندگی در معرض ابتلا به آن قرار دارند؛ به همین دلیل از این مشکل به عنواناپیدمی خاموش نام برده می‌شود.
وی افزود: حدود ۳۶۰ میلیون نفر از این رقم دارای کم شنوایی شدید و عمیق تا سطح ناتوانی هستند. ۳۲۸ میلیون نفر از این تعداد را بزرگسال و ۳۲ میلیون نفر را کودکان کمتر از ۱۵ سال تشکیل داده‌اند. در میان جمعیت بزرگسالان نیز ۱۸۳ میلیون نفر مرد و ۱۴۵ میلیون نفر زن هستند.
به گفته رئیس اداره سلامت شنوایی و گوش وزارت بهداشت، در میان این ۳۶۰ میلیون نفر، پنج میلیون نفردچار کم شنوایی عمیق و سخت شنوا هستند. در حال حاضر کم شنوایی از نظر بار بیماری که به دولت و مردم وارد می‌شود در جایگاه پانزدهم و از نظر ایجاد معلولیت در جایگاه دوم در میان سایر بیماری‌ها قرار دارد؛ این یعنی کم شنوایی از بیماری‌هایی مانند آلزایمر، دیابت و مشکلات تنفسی، معلولیت بیشتری ایجاد می‌کند.
محمودیان همچنین بیان کرد: سازمان بهداشت جهانی طبق این آمار دغدغه خود را به جهان اعلام کرده و از دولت‌ها خواسته است که حتما برنامه‌های شناسایی، تشخیص و درمان کم شنوایی را در نظام سلامت خود ادغام کنند. وزارت بهداشت نیز که در حال حاضر به عنوان یکی از هفت کشور همکار در زمینه برنامه‌های سلامت شنوایی با سازمان بهداشت جهانی همکاری می‌کند، به همراه سازمان بهزیستی از سال ۸۵ برنامه‌هایی را در زمینه غربالگری مشکلات شنوایی آغاز کرده و علاوه بر آن از دوسال پیش توجه خاصی به این حوزه داشته است.
رئیس اداره سلامت شنوایی و گوش وزارت بهداشت با اشاره به تحقیقی که در زمینه بررسی سواد سلامت و آگاهی از سلامت شنوایی در استان‌های کشور انجام شد، گفت: این بررسی در حال حاضر انجام شده و در حال طراحی اقدامات مداخله‌ای برای ارتقای سواد سلامت مردم هستیم. در کنار آن برنامه خطرسنجی سلامت شنوایی نیز در حال طراحی است.
منبع:ایسنا
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۲۸۸۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامه بهبود سلامت شهری در ایران/ تعامل مدیریت شهری با نظام سلامت
به گزارش خبرگزاری مهر، در نخستین نشست گروه ارتقای سلامت فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۴۰۳، ضمن بررسی سند حمایت طلبی بهبود سلامت شهری، بر لزوم تغییر نگاه مدیران شهرداری‌ها در سطح کشور به حوزه سلامت شهری تاکید شد.
عباس استاد تقی‌زاده عضو گروه ارتقای سلامت فرهنگستان علوم پزشکی و دانشیار سلامت در حوادث و بلایای دانشگاه علوم پزشکی تهران، در معرفی سند حمایت طلبی بهبود سلامت شهری فرهنگستان علوم پزشکی، ضمن تاکید بر تغییر و اصلاح دیدگاه مدیران شهری در سطح کشور و به طور خاص در شهرداری تهران نسبت به حوزه سلامت شهری، گفت: در این حوزه باید از نگاه فیزیکی به مقوله سلامت عبور کرد و ساختارهای مناسب در جهت اجرای برنامه‌های هدفمند برای سلامت شهری هدفگذاری شود. این سند در کمیته مخاطرات محیطی گروه علمی ارتقای سلامت فرهنگستان علوم پزشکی تهیه شده است.
وی افزود: رشد شهرنشینی و تغییر اقلیم در کنار سایر عوامل در زمره عوامل اجتماعی سلامت محسوب می‌شوند و این در حالی است که مرکز سازمان جهانی بهداشت (WHO) برای سلامت شهری (urban health) بیکاری، فقر، خشونت و برخی از عوامل دیگر را نیز جز عوامل تعیین کننده سلامت شهری معرفی کرده است.
تقی‌زاده افزود: این مرکز برنامه‌ریزی برای داشتن شهر سالم را مورد بررسی قرار داده است که در آن بسیاری از عوامل شهری مؤثر بر سلامت از جمله دسترسی شهری، شبکه حمل و نقل و…، را جز آن دسته قرار داده است.
عضو گروه ارتقا سلامت فرهنگستان ادامه داد: طبق آمار بانک جهانی، زاغه‌نشینی و اسکان غیررسمی از مهمترین تهدیدات سلامت شهری در کشورهای در حال توسعه خواهد بود که در ایران نیز هم اکنون برخی از کلانشهرها حدود ۲۰ تا ۲۹ درصد جمعیت، مبتلا به این معضل هستند.
دانشیار سلامت در حوادث و بلایای دانشگاه علوم پزشکی تهران اذعان داشت: در سال ۲۰۰۸ برای نخستین بار جمعیت شهرنشینی جهان از ۵۰ درصد عبور کرد و انتظار می‌رود در سال ۲۰۳۰ این رقم در جهان به ۶۰ درصد برسد و در ایران نیز در حال حاضر این رقم، ۷۲ درصد را نشان می‌دهد.
تقی زاده خاطرنشان کرد: پایش و رصد بیماری‌های واگیر و ارتقا سلامت کودکان از جمله زمینه‌هایی است که مدیریت شهری می‌تواند به آن بپردازد. همچنین مسائل فرهنگی و جهان‌بینی شهروندان در کنار عوامل‌محیطی در بحث سلامت شهری حائز اهمیت است و پژوهش‌های ما نیز نشان می‌دهد، قوانین شهرداری‌ها سال‌های ۱۳۷۵ و ۱۳۷۹ تکالیف متعددی را برای شهرداری‌ها مشخص کرده است و جزئیاتی همچون سرویس‌های بهداشتی را نیز در آن لحاظ کرده است و شهرداری‌ها را مسئول سلامت شهری می‌داند اما این مهم در عمل اجرا نشده است.
تقی زاده تاکید کرد: برنامه بهبود سلامت شهری در ایران با ملاحظه چالش‌ها، راهبردها، مأموریت‌ها و اقدامات اجرایی در گروه ارتقا سلامت فرهنگستان علوم پزشکی اکنون تبدیل به یک سند جامع شده است.
وی، تغییر الگوی بیماری‌ها، ضعف در توجه به شاخص‌های سلامت در بخش‌های مختلف توسعه شهری و تراکم بالای جمعیت به خصوص در سکونت‌گاه‌ها، عدم توسعه پایدار فرهنگ سلامت و دیگر عوامل را از جمله چالش‌های سلامت شهری در ایران دانست و افزود: شهرداری‌ها باید بپذیرند که در برنامه‌ریزی‌های خود توانمندسازی شهروندان را در جهت ارتقای سلامت خود لحاظ کنند و اقدامات مثبت انجام شده را توسعه و تداوم بخشند و در این راستا شهرداری می‌تواند در حمایت از برنامه جامع مراقبت‌های سلامت ایران (primary health care) PHC نقش مهمی را ایفا کند و در این راستا می‌توان اختیارات کنونی وزارت بهداشت را در زمینه PHC به آموزش و پرورش و مدیریت کلان برنامه‌ریزی شهری و شهرداری‌ها واگذار کرد.
تقی زاده به بحث سلامت روان اشاره کرد و گفت: امروزه در دنیا بحث روان‌شناسی شهری (urban psychology) مطرح شده است که در آن زیباسازی شهری و دسترسی به خدمات سلامت روان هم دیده می‌شود و باید در دستور کار مدیریت شهری قرار گیرد و در بحث مدیریت شهری علاوه بر شهرداری‌ها، وزارت کشور، وزارت بهداشت، سازمان بهزیستی و بسیاری از دیگر نهادها نیز اهمیت خواهند یافت و در حوزه‌هایی مانند سلامت روان، مشکلات بنیادی باید در سطح کلان مدیریت شود و وقتی چسبندگی اجتماعی (Social Connectedness) در شهرها کاهش یافته است، سلامت روان را نمی‌توان فقط با راه‌اندازی درمانگاه‌ها مدیریت کرد.
در این نشست، علیرضا مصداقی‌نیا عضو گروه ارتقا سلامت فرهنگستان نیز گفت: پیشنهاد کنونی ما این است که یک مرکز جامع بهداشت شهری در پایتخت تهران به عنوان یک پیکره منسجم این امکانات گسترده را با هم هماهنگ کند که با هم‌افزایی بهترین نتیجه حاصل شود و این الگویی برای مدیریت شهری در کشور خواهد بود.
وی ادامه داد: شهرداری تهران در حال حاضر ۲۰ درمانگاه‌ها و اورژانس مستقل و ۴۰۰ واحد سازمانی را شامل بیمارستان و داروخانه در اختیار دارد که هریک کار خود را انجام می‌دهند و با نگاه درآمدزایی در سطح شهرها، خدمت ارائه می‌دهند.
مصداقی نیا خاطرنشان کرد: جزایر جداگانه فعال در زمینه سلامت شهری توسط ۳ دانشگاه علوم پزشکی، شهرداری‌ها، قوه قضائیه، ارتش و دانشگاه آزاد اسلامی در پایتخت وجود دارند که ذیل مدیریت یکپارچه و جامع سلامت شهری می‌توان خدمات کمی و کیفی آنها را ارتقا داد.
سپس حسین ملک افضلی عضو پیوسته فرهنگستان و عضو گروه ارتقا سلامت گفت: مفهوم سلامت و اجرای خدمات آن، باید مفهومی جامع نگر در نظر گرفته شود و در واقع سلامت همه جانبه مدنظر باشد که با آموزش مدیران تا حدی قابل تحقق است. توسعه دوره‌های کارشناسی ارشد بهداشت (MPH) را در سطح گسترده در وزارت بهداشت و نهادهای دیگر مرتبط با سلامت می‌توان تا حدی در تغییر دیدگاه مؤثر دانست.
در ادامه این نشست، محمد حسین تقدیسی عضو گروه ارتقا سلامت نیز به استفاده از ظرفیت سمن‌ها یا سازمان‌های مردم نهاد یا NGO ها اشاره کرد و بیان داشت: شناسایی افراد توانمند بازنشسته به عنوان نیروهای داوطلب که ظرفیتی ارزشمند در ارتقای سلامت را پدید می‌آورند؛ مصادیقی از تغییر رویکرد شهرداری تهران است که باید در کنار نکات فوق در نظر گرفته شود.
وی افزود: اگر تمام این ظرفیت‌ها با همدیگر دیده نشوند و بخش‌هایی از راهکارهای حمایت طلبی محقق نشوند، تنها با آموزش سواد سلامت به مردم مسائل کنونی حل نخواهد شد.
در پایان نشست، تقی‌زاده با جمع‌بندی مباحث گفت: دو دیدگاه کلی وجود دارد، اینکه باید تغییر نگاه مدیران شهری رخ دهد و در مقابل نیز وزارت بهداشت با نگاه مشارکتی از ظرفیت‌های شهرداری استفاده کند و برای تحقق این دو ایده در کنار همدیگر، باید نظامی علم محور همراه با عمل طراحی شود.
کد خبر 6089333
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد