به نقل از «جماران»

دنیای خاموش ناشنوایی نیازمند گوش شنوای مشکلات

تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۳۴۶۰۷

به گزارش ایرنا، هشتم مهر هر سال برابر با سی ام سپتامبر روز جهانی ناشنوایان نامگذاری شده است و هدف از تعیین چنین روزی ارتقای آگاهی مردم، توجه خاص به ناشنوایان و تلاش برای باروری توانمندی و مهارت های این قشر است.
ناشنوایی مطلق و کم شنوایی نباید به عنوان معلولیت دیده شود بلکه محدودیتی است که در سایه تلاش فرد حجاب آن کنار می رود و با همه سختی ها فرد ناشنوا نیز قادر است با پرورش سایر استعدادهایش در جامعه مفید باشد، زندگی کند و در دایره توانمندی های خود افتخار بیافریند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگرچه نقص در شنوایی آموزش و شرایط زندگی را دشوار می کند اما این موجب نمی شود که در لایه های اجتماعی برای افراد ناشنوا فرهنگ ترحم جایگزین برنامه های کارآمد شود و می طلبد که با بهره گیری هدفمند از نظام آموزشی و مهارتی گام های موثری در باروری استعداد ناشنوایان برداشته شود و کارآیی و اثربخشی این قشر در کنار سایر اقشار دیده شود و جامعه از آن بهره مند شود.
قانون مدنی کشور ایران، در سال1307 زبان ارتباطی ناشنوایان را به عنوان وسیله ای برای تفهیم و تفاهم به رسمیت شناخت و نخستین کسی که زبان اشاره را در ایران به وجود آورد، استاد جبّار باغچه بان بود.
معاون توانبخشی بهزیستی استان مرکزی گفت: مهمترین دلایل ناشنوایی ارثی است و این مهم اهمیت غربالگری افراد نزدیک به ناشنوایان را در آستانه ازدواج دوچندان می کند.
فریبا نوروزی، عوامل دیگر مانند بیماری های مادر در دوران بارداری، عوامل محیطی و تغییرات فیزیکی در سیستم عصبی عضلانی که به اصطلاح به آن پیر گوشی می گویند را نیز از دیگر دلایل ناشنوایی برشمرد.
وی اظهار کرد: آشنا نبودن جامعه با زبان اشاره و برقراری ارتباط این قشر با دیگر افراد، مهمترین مشکل ناشنوایان است و این قشر موضوع درک و فهم مفاهیم انتزاعی که بار ارزشی دارد را دشوار می کند و ضعف در این بخش مانع اصلی در باروری استعدادها و توانایی برقراری ارتباط ناشنوایان است که اگر توجه موثری به آن نشود با سرخوردگی و افسردگی همراه است.
معاون توانبخشی بهزیستی استان مرکزی در بخش دیگر سخنان خود ادامه داد: طرح کاشت حلزون برای کودکان زیر 6 سال که ناشنوایی عمیق یا کامل دارند اقدامی کاربردی توسط بهزیستی استان برای این قشر است که در حال حاضر نیز در حال اجرا می باشد.
نوروزی، مبلغ قابل پرداخت بهزیستی استان برای هر کودک زیر 6 سال در راستای کاشت حزون را 60 میلیون ریال عنوان کرد.
وی خاطرنشان کرد: انجام آزمایش های ژنتیک قبل از ازدواج و بارداری، اجرای طرح غربالگری شنوایی برای هر نوزاد در راستای تشخیص ناشنوایی به موقع که در حال حاضر پوشش این مهم در استان 100 درصدی است نیز از جمله اقدامات بهزیستی استان برای این گروه است.
معاون توانبخشی بهزیستی استان مرکزی عنوان کرد: معاونت توانبخشی بهزیستی استان مرکزی توزیع سمعک هوشمند به تمامی کودکان نیمه شنوایی که تحت پوشش بهزیستی هستند و در اولویت می باشند را نیز در دستور کار خود دارد.
نوروزی گفت: مراکز روزانه غیر دولتی به نام مادر و کودک ناشنوا در استان دایر است که به کودکان دارای ناشنوایی عمیق، دارای سمعک و یا کودکانی که کاشت حلزون انجام دادند، خدمات آموزشی و توانبخشی شامل شنوایی سنجی و گفتار درمانی ارائه می دهد.
وی خاطرنشان کرد: بهزیستی استان با تخصیص یارانه به ارزش ریالی چهار میلیون ریال این مراکز را در راستای ارائه خدمات بهتر حمایت می کند.
معاون توانبخشی بهزیستی استان مرکزی، فعالیت واحدهای شنوایی سنجی دولتی در شهرستان اراک را نیز از جمله اقدامات انجام شده در راستای ارائه خدمات بهتر و مناسب تر برای این گروه برشمرد.
مدیر انجمن ناشنوایان استان مرکزی نیز در این خصوص گفت: 600 ناشنوا در این استان تحت پوشش انجمن ناشنوایان هستند و بر طبق اساس نامه، خدمات تحصیلی، حقوقی، ورزشی، ازدواج و اشتغال که در راس ارائه خدمات قرار دارد به این گروه ارائه می شود.
غلامعباس کزازی افزود: این انجمن در سال جاری برای 30 نفر از اعضا فرصت شغلی ایجاد کرده است و 40 نفر دیگر از اعضای انجمن در نوبت دریافت این فرصت هستند.
وی اظهار کرد: ضعف در برقراری ارتباط کلامی با جامعه و نبود اشتغال با توجه به ذهنیت خلاق آنان از جمله اساسی ترین مشکلات ناشنوایان به شمار می رود.
معاون مشارکت های مردمی، اشتغال و مراکز غیردولتی سازمان بهزیستی استان مرکزی نیز تصریح کرد: در راستای اشتغال معلولان دستگاه ها و نهاد های اجرایی در استان موظف هستند طرج سه درصد اشتغال معلولان در ارگان های دولتی را رعایت و آن را اجرا کنند.
احمد حاج دایی، واگذاری اختیار به شهرستان های استان در سال اقتصاد مقاومتی، اشتغال و تولید در راستای انجام امور مربوطه معلولان را از جمله اقدامات انجام شده در راستای تسهیلگری ارائه خدمات به این قشر عنوان کرد.
وی خاطرنشان کرد: در سال جاری هزار و 370 اشتغال برای معلولان در استان ایجاد شده است که بخشی از این اشتغال تثبیت شده و طیف دیگر جدید است.
65 هزار توانجو از خدمات بهزیستی استان مرکزی بهره مند می شوند.
7114/6013/خبرنگار: شیما کریمی***انتشاردهنده:مژگان حیدری

منبع: جماران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۳۴۶۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ترومای اجتماعی، طوفان خاموش

وحید محمود قره باغ؛ "شاید بتوان کشته شدن یک یا حتی ۱۰ انسان را در فهم گنجاند، اما کشته شدن هزاران و میلیون‌ها انسان از حدود امکان هرگونه ادراک و پنداری خارج است. " این جملات گونتر آندرس، فیلسوف و شاعر بزرگ آلمانی است؛ زمانی که می‌خواست عمق فاجعه بمباران هسته‌ای هیروشیما را به تصویر بکشد. کسی که توانسته بود از آلمان نازی فرار کند و این کلمات او به خوبی می‌تواند در قالب یک موضوع و یا به عبارتی فاجعه، تروما اجتماعی را تبیین کند.

تروما واژه‌ای یونانی به معنای زخم است و اصطلاحا به هر ضربه و شوکی گفته می‌شود که از بیرون بر بدن و یا روان شخص وارد شود. در ابتدا تروما تنها مختص به پزشکی و جراحی بود و به زخم یا جراحتی اطلاق می‌شد که عامل خارجی داشت. به مرور این واژه وارد حوزه روانشناسی شد و از این رو یکی از انواع گونه‌های تروما، ترومای روانی (روان زخم) و همچنین ترومای اجتماعی است. فراموش نکنیم، غالب بیماری‌هایی که انسان را دچار می‌کند، ریشه روانی دارد.

ترومای روانی ضربه‌ای است که بر روح و روان انسان وارد می‌شود که به دنبال خود اثرات سوء و ویرانگری را به دنبال دارد. از سویی ترومای اجتماعی حوزه بیشتر و وسیعتری را درگیر می‌کند؛ چرا که انسان موجودی اجتماعی است و نمی‌تواند مستقل از محیط و اطرافیان زندگی کند. در واقع اتفاقاتی ناگواری که برای جوامع رخ می‌دهد، نمونه بارزی از ترومای اجتماعی است. از جمله این موارد می‌توان به تلاطم و تشنج‌هایی اشاره کرد که گاه به کشتار نیز منجر می‌شود.

همچنین جنگ، قحطی، خشونت، سرکوبی، بی عدالتی و بیماری از عوامل ترومای اجتماعی هستند. متاسفانه آثار و عواقب مربوط به تروما، ماندگار بوده و شخص و جامعه دیگر جامعه قبلی نخواهد بود. ضمن اینکه ترومای اجتماعی، تالمات خود را به نسل‌های آتی نیز سرایت می‌دهد. ناگفته نماند افسردگی، اختلال خواب، هراس، پوچ انگاری، بی تفاوتی، بی اعتمادی به دیگران، عدم تمرکز و عدم اعتماد به نفس از نشانه‌های تروماست.

هر چند ترومای اجتماعی قابل درمان است، ولی شرایط و ملزومات خاص خود را می‌طلبد. امید بخشی به منظور افزایش روحیه یکی از مهمترین عوامل جهت برون رفت از ترومای اجتماعی است. همچنین نگرش گذرا نسبت به گذشته نیز می‌تواند در این مقوله کارساز باشد. هر چند این مهم نیاز به مهارت و حتی آموزش‌های خاص است. از سویی هر چند برخی جوامع با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند، ولی غالب جوامع نیز قادر نیستند و به ناچار از آسیب‌های عمیق، ماندگار و جدی آن در امان نخواهند بود.

شکل ۱. برخی مجموعه‌ها با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند.

ترومای اجتماعی درد و رنجی همگانی است و همت و بینش جمعی می‌طلبد. در نهایت به همان گونه که در روان شناسی یک انسان بالغ گاهی حتی از یک کودک نیز آسیب پذیرتر است، جامعه نیز نسبت به ترمای روانی شخصی می‌تواند بسیار آسیب پذیرتر باشد، صدمه‌های که در نهایت فرد فرد جامعه را متاثر می‌کند. ترومای اجتماعی همچون فرهنگی غلط است به مانند هوای آلوده‌ای می‌ماند که جامعه تنفس می‌کند. وقتی شخصی دچار ترومای روانی می‌شود، نه تنها خود که جامعه را نیز درگیر می‌کند. حال تصور کنید که افراد کثیری به این بیماری دچار شوند و در واقع تاثیرات سو آن به صورت تصاعدی افزایش خواهد یافت. این وضعیت بی شباهت به تکثیر ویروس‌ها برای بیماری یک مجموعه نیست.

در ترومای اجتماعی، اشخاصی بیشترین تاثیر را دارند که نه تنها تعادل خود را حفظ می‌کنند بلکه جامعه را به سوی ثبات سوق می‌دهند. تاثیر این افراد به مانند نوشدارویی برای جوامع است. در ترومای اجتماعی افراد می‌بایست به جای بغرنج کردن شرایط به بهبود آن فکر کنند و به جای اینکه انگشت اتهام را به سوی اشخاص و یا برخی مجموعه‌ها بگیرند، باید به فکر همگرایی باشند.

هر چند مهربانی، عطوفت، همدلی و همزبانی در همه مواقع کارساز نیست، ولی در برخی شرایط و موقعیت‌های حاد راهگشاست. ترومای اجتماعی مستقل از اینکه در مدت کوتاه و یا زمان طولانی بر جامعه عارض شود، برای درمان نیاز به زمان دارد و به مانند بیماری می‌ماند که هر چند آمدنش لحظه‌ای است، ولی مدت‌های مدیدی جوامع را درگیر می‌کند. امید که مجموعه ها، مهارت‌ها و مقاومت‌های لازم برای غلبه بر این چالش بزرگ را کسب کرده و بهره ببرند.