به دنبال فرصت‌های جدیدی برای گسترش همکاریهای بین ایران و لهستان هستیم
تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۳۹۱۹۶
کاردار سفارت لهستان گفت: امروزه تلاش داریم فرصت‌های جدیدی برای گسترش همکاریهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بین ایران و لهستان پیدا کنیم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، جلسه مطبوعاتی هفتاد و پنجمین سالگرد ورود مهاجران لهستانی به ایران در بنیاد لاجوردی برگزار شد.
در این نشست پاتریشیا اوزجان کارولفسکا کاردار سفارت لهستان گفت: دو نمایشگاه از عکسهای مهاجرین لهستانی در ایران در اصفهان و تهران برگزار خواد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: آنها حدود 2 تا 3 سال در شهرهای مختلف ایران زندگی می‌کردند و این مدت تاثیر بسزایی در شکل‌گیری ذهنیت آنها از مردم ایران داشت. در اوایل مدتی که آنها به ایران آمده بودند بسیار متحیر بودند اما رفتار بسیار مهربانانه‌ای از جانب ایرانی‌ها مشاهده کردند و از این رفتار لذت برده و شرایط زندگی برای آنها بهتر شد.
کاردار سفارت لهستان ادامه داد: بسیاری از آنها مبتلا به بیماریهای مختلف بودند و براثر این بیماریها از دنیا رفتند و در گورستانهای تهران، انزلی، مشهد و اهواز دفن شدند که برخی از این گورستانها هنوز پابرجاست. بسیاری از آنها نیز در ایران مداوا شدند و شرایط بهداشت و درمان آنها بهبود یافت؛ در ایران مدرسه ایجاد کردند و فعالیتهای فرهنگی انجام دادند.
کارولفسکا افزود: با وجود اینکه پس از جنگ جهانی دوم تعداد زیادی از لهستانیها در ایران ماندند تا پایان عمرشان از ایران به عنوان کشوری زیبا با مردمی مهربان یاد می‌کردند. این تجربه پایه‌گذار روابط گسترده بین ایران و لهستان شد که نتایج مثبتی را به همراه داشت. به عنوان مثال وقتی که لهستانیها به ایران آمدند پس از جنگ به تحقیق درباره فرهنگ ایران پرداختند.
وی ادامه داد: پس از پایان جنگ جهانی دوم بسیاری از آنها به کشورهای دیگر مهاجرت کردند چون نمی‌توانستند به لهستان کمونیست بازگردند، اما خاطرات دوستی مردم ایران را همیشه به یاد داشتند و در آینده نیز ملت ایران را دوست خود می‌دانستند همانگونه که در جریان زلزله بم برای ایرانی‌ها کمک می‌فرستادند.
کاردار سفارت لهستان با بیان این که ما به عنوان سفارت جمهوری لهستان در ایران همیشه این خاطرات را در ذهنمان نگه می‌داریم و آنها را مبدا روابط‌مان با ایران می‌دانیم گفت: روابط ایران و لهستان همیشه دوستانه و تاریخی بوده و روابط دیپلماتیک دو کشور به مدت 143 سال است که وجود دارد. امروزه تلاش داریم فرصت‌های جدیدی برای گسترش همکاریهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بین ایران و لهستان پیدا کنیم.
وی درباره برنامه های سالگرد ورود مهاجرین لهستانی به ایران گفت: دو نمایشگاه در تهران برگزار خواهیم کرد که یکی در سعدآباد و دیگری در موزه هنرهای اصفهان است. همچنین کنفرانس تاریخی در دانشگاه تهران برگزار خواهد شد. نمایش‌هایی نیز با حضور جوانان ایرانی در تهران و اصفهان با موضوع مهاجرین لهستانی اجرا خواهد شد.
در ادامه این نشست محمدرضا کارگر مدیرکل موزه‌های سازمان میراث فرهنگی و سرپرست مجموعه فرهنگی - تاریخی سعدآباد گفت: ارتباط بین ملت‌ها در تعیین سرنوشت هر جامعه‌ای بسیار مهم است. متاسفانه شاهد هستیم که روابط بین ملت‌ها را مسئولان سیاسی تعیین می‌کنند اما به اعتقاد من ملت‌ها باید با برقراری روابط با یکدیگر موجب شوند سیاستمداران روش و منش خود را تغییر دهند. یعنی در این زمینه دولت تابع ملت باشد نه اینکه ملت‌ها تابع دولت باشند.
وی با بیان این که ملت ایران خاطراتی بسیاری از پذیرش مهاجران در حافظه تاریخی خود دارند گفت: چه پیش از اسلام و چه پس از آن به تعداد بسیار زیادی شاهد مهاجرت ملت‌های دیگر به ایران بودیم. ایران معمولا مکان مناسبی برای همه مهاجرین بوده است.به عنوان نمونه مهاجرت آریایی‌ها به ایران و مهاجرت یهودیان از بین‌النهرین به ایران را می‌توان ذکر کرد.
مدیرکل موزه‌های سازمان میراث فرهنگی تصریح کرد: حضور لهستانیها در ایران در ادامه چنین ظرفیتی در ایران شکل گرفته و برای ما مایه مباهات است که در طول تاریخ پدران ما همواره با مردمی که به ایران مهاجرت می‌کردند برخورد خوبی داشتند به نحوی که در خاطر مهاجران مانده است و این مسئله مایه افتخار ماست.
کارگر با اشاره به این که ایرانیان هم مهاجرت‌های بسیاری به خارج از کشور داشته‌اند گفت: از مهمترین آنها می‌توان به مهاجرت عظیم ایرانی‌ها در اواخر دوره ساسانی و مهاجرت ایرانی‌ها در دوره صفویه اشاره کرد. در حال حاضر نیز تعداد 7 میلیون نفر از جمعیت ایران در خارج از کشور زندگی می‌کنند که بیشتر به خاطر شرایط فرهنگی و اجتماعی از ایران مهاجرت کرده‌اند و کمتر مشاهده شده که انگیزه آنها اقتصادی باشد.
وی تاکید کرد: مهاجران همواره به دنبال مکان و جامعه‌ای هستند که آزادانه‌تر از سرزمین خودشان بتوانند در آنجا فعالیت کنند. اگر در مقاطعی ایران مقصد پذیرش مهاجران بوده به دلیل وجود شرایط فرهنگی و اجتماعی مساعد در ایران بوده است. مهاجرت برای تغییر شرایط و استمرار باورها و گسترش عقاید امری بسیار مفید و مهم است و ما امروز هم می‌توانیم مقصد خوبی برای مهاجران باشیم همانطور که در حال حاضر نیز تعداد بسیار زیادی از مهاجران در ایران زندگی می‌کنند.
مدیرکل موزه‌های سازمان میراث فرهنگی بیان کرد: امیدواریم در ادامه نیز بتوانیم ارتباط خوبی با ملت لهستان داشته باشیم. البته امروز ارتباط ملت‌ها مستلزم مهاجرت فیزیکی نیست و به صورت مهاجرت باورها نیز امکانپذیر است. خوشحالیم که چنین برنامه‌ای در کشور راه‌اندازی شده و امیدواریم که بستر را برای رویدادهای فرهنگی دیگر فراهم کند.
در ادامه آنا دودا نماینده موسسه «آدام میشکویچ» که حامی برنامه‌های سالگرد مهاجرت لهستانیها به ایران است گفت: در زمان مهاجرت لهستانیها به ایران، یک عکاس مشهور اصفهانی به نام ابوالقاسم جلا به عکسبرداری از مهاجران لهستانی می‌پردازد؛ نگاتیو این عکس‌ها سالها بعد توسط پریسا دمندان که از پژوهشگران رشته عکاسی است کشف می‌شود. خانم دمندان حدود 10 سال روی این نگاتیوها کار می‌کند تا به صورت عکسهای قابل‌ارائه درآید.
وی ادامه داد: خانم دمندان پس از 10 سال تلاش و تحقیق در این زمینه با حمایت وزارت ارشاد موفق شد کتابی به نام «بچه‌های اصفهان» را منتشر کند. این کتاب تبدیل به یک کتاب مهم، ارزشمند و بین‌المللی شد که در نظر لهستانیها دارای جایگاه ویژهای است. البته تمام عکس‌هایی که ما در نمایشگاه‌های تهران و اصفهان به نمایش می‌گذاریم در این کتاب موجود نیست و بسیاری از آنها دیده‌نشده است.
همچنین در این نشست علیرضا دولتشاهی محقق و تاریخ‌دان گفت: قبل از نگارش کتاب توسط خانم دمندان، کتاب بسیار بهتری به نام «اصفهان شهر کودکان لهستانی» درباره حضور لهستانیها در ایران نگارش شده بود. اکنون مسئله مهاجرت لهستانیها به ایران در حال کشف دوباره است چنانکه فیلمسازان بسیاری با من تماس می‌گیرند و برای ساخت فیلمی با این موضوع ابراز تمایل می‌کنند و من در جواب به آنها می‌گویم که با وجود فیلم آقای خسرو سینایی نیازی به ساخت فیلم دیگری نیست.
وی افزود: البته بهتر بود که به جای کاخ سعدآباد که در شمال تهران است؛ مکانی در مرکز شهر مثل خانه هنرمندان که جوانان هم در آنجا رفت و آمد دارند و دسترسی به آن راحت‌تر است انتخاب شود.
این تاریخ‌دان عنوان کرد: لهستانی‌هایی که به ایران آمدند نه مهاجر بودند و نه پناهنده چون آنها به میل خودشان به ایران نیامدند. از حضور آنها در ایران هیچ اثری در نشریات و مطبوعات آن زمان دیده نمی‌شود زیرا نیروهای اشغالگر ایران، دستوری مبنی بر سانسور نشریات و خبرگزاری‌ها صادر کرده بودند و به همین خاطر نشریات ایرانی هیچگاه به موضوع مهاجرت لهستانیها نپرداختند. حزب توده نیز به عنوان بازوی کمونیست‌ها در ایران به این امر کمک می‌کرد بنابراین پس از رفتن لهستانیها از ایران هیچ اثری از آنها باقی نماند و فقط در فیلم آقای خسرو سینایی به این موضوع پرداخته شد و البته من متاسفم که این فیلم هیچگاه به طور رسمی معرفی نشد.
دولتشاهی افزود: تا پس از انقلاب و تا همین چند سال پیش در ادبیات معاصر ایران اثری از موضوع مهاجرت لهستانیها نبود و فقط بزرگ علوی در یکی از داستانهایش به شکل بسیار محو به این موضوع پرداخت.
وی اضافه کرد: باید این سوال را مطرح کرد که اصلا چه شد که لهستانیها به ایران آمدند؟ البته تمام لهستانیها که توسط روسها به اسارت گرفته شده بودند به ایران نیامدند و عده‌ای از آنها به کشورهای دیگر رفتند. طبق اسناد موجود در 6 ماهه اول حضور لهستانیها در ایران 40 کودک لهستانی در ایران متولد شد.
دولتشاهی با بیان این که مردم لهستان انسانهای شریفی هستند گفت: دولت قاجار به آنها پناه داده بود، اما امروز آنها از دولت دیگری به این خاطر تشکر می‌کنند و از آن گذشته دولت قاجار نیز فقط 6 ماه به عنوان مهلت حضور آنها در ایران را تعیین کرده بود و پس از گذشت این مدت دولت ایران مرتبا اعلام می‌کرد که لهستانیها باید خاک ایران را ترک کنند.
در ادامه این نشست خسرو سینایی کارگردان فیلم «مرثیه گمشده» گفت: برای من دیگر این امکان وجود ندارد که داستان لهستانیها را از نگاه خودم تعریف کنم. داستان لهستانیها بسیار مفصل است.
وی درباره انگیزه ساخت این فیلم گفت: در سال 1349 که من در وزارت فرهنگ و هنر فعالیت می‌کردم یک دوست مسیحی داشتم که پدرش فوت می‌کند و ما برای مراسم ترحیم وی به گورستان مسیحیان می‌رویم؛ پس از پایان مراسم در حال قدمزدن در گورستان بودم که صدها هزار سنگ قبر مشابه با اسامی ناشناخته دیدم که در میان آنها افراد با سنین متفاوت از کودک تا پیر وجود داشت. از کشیش سوال کردم که این قبرها متعلق به چه کسانی است؟ و او جواب داد که اینها متعلق به لهستانی‌هایی است که در زمان جنگ جهانی دوم به ایران آمدند. این مسئله اولین جرقه را در ذهن من برای ساخت این فیلم ایجاد کرد.
وی ادامه داد: به مدت 4 سال تمام با مراجعه به مسئولین وقت وزارت فرهنگ و هنر و تلویزیون درخواست ساخت چنین فیلمی را ارائه کردم، اما آنها موضوع لهستانیها را یک رویداد تمامشده می‌دانستند و تمایلی به ساخت این فیلم نداشتند. هیچ کس حاضر نبود در ساخت این فیلم به من کمک کند تا زمانی که سیاست وارد این موضوع شد و طبیعتا وقتی که سیاست به مسائل فرهنگی وارد شود اهمیت پیدا می‌کند. در جریان سفر شاه و فرح به زلاندنو تعدادی از نوجوانان لهستانی با لباس متحدالشکل به اجرای یک سرود کُر پرداختند و به همین خاطر این موضوع در نظر شاه مهم جلوه نمود و بنابراین به من امکان ساخت این فیلم داده شد به شرط آنکه قطعه فیلم اجرای این سرود در حضور شاه را در ابتدای فیلم خود قرار دهم.
کارگردان فیلم مرثیه گم شده افزود: سپس ما به زلاندنو رفتیم و در آنجا شاهد استقبال لهستانیها از خودمان بودیم و آنها مرتبا از محبت و میهمان‌نوازی ایرانی‌ها تعریف می‌کردند، سپس در اصفهان، اهواز و قزوین با مراجعه به خانه‌ها و گورستانهای لهستانی به تحقیقات گسترده پرداختیم.
سینایی ادامه داد: پس از پیروزی انقلاب اسلامی خیالم راحت شده بود که می‌توانم صحنه اجرای سرود کودکان لهستانی در حضور شاه را از ابتدای فیلم خود بردارم. البته من این فیلم را در آتلیه شخصی خودم به پایان رساندم و در همان‌جا این فیلم مونتاژ شد و روی آن موسیقی قرار داده شد. مرحوم باستانی پاریزی در مورد این فیلم گفت: «هرکس می‌خواهد تاریخ لهستانیها را بداند این فیلم را ببیند.»
وی تصریح کرد: من 48 سال از عمر خود را با این موضوع سپری کردم و آنقدر در آن غوطه‌ور شدم که برخی گمان می‌کنند همسر و یا مادر من لهستانی است در صورتی که اینطور نیست، اما لهستانیها جزئی از زندگی من شدند و من از محبتی که آنها در تمام این سالها که به لهستان سفر می‌کردم به من داشتند کمال تشکر را دارم.
انتهای پیام/
R1489/P1439/S4,40/CT7منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۳۹۱۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آفریقا؛ قاره فرصت‌ها/ موانع همکاریهای تجاری ایران و آفریقا چیست؟
گزارش‌ها حاکی است که ایران برای رشد ۱۰ برابری تجارت با آفریقا هدف‌گذاری کرده، اما عدم شناخت ظرفیت‌ها در بین تجار ایرانی و آفریقایی، نبود یا کمبود حمل و نقل ارزان، مستمر و فراگیر و همچنین وجود مانع جابجایی مستقیم ارز و پول، از جمله موانع توسعه تجارت یا تجارت مستقیم بین ایران و قاره آفریقاست که باید برطرف شود.
به گزارش ایسنا، امسال همزمان با اکسپو ۲۰۲۴، دومین اجلاس همکاریهای ایران و آفریقا برگزار شد که پیش بینی شده بود بیش از ۲۰ کشور آفریقایی در این اجلاس حضور پیدا کنند.
طی سال‌های اخیر بارها بر اهمیت و ظرفیت‌های قاره آفریقایی برای تجار ایرانی تاکید شده است. با این حال به نظر می‌رسد ایران و کشورهای آفریقایی از ظرفیت‌های یکدیگر مطلع نیستند.
به طور کلی تجارت ایران با آفریقا سالانه ۱.۲ میلیارد دلار است که ۱.۱ میلیارد دلار آن صادرات است. بیشترین میزان تجارت خارجی بین ایران و آفریقا در سال ۱۴۰۱ اتفاق افتاد که تجارت خارجی با آفریقا به حدود ۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار رسید. اما این عدد در مقایسه با تجارت کشورهای دیگر با قاره آفریقا قابل توجه نیست و به همین دلیل سازمان توسعه تجارت اعلام کرده که برای تصاحب سهم بیشتر از بازار این قاره برنامه‌ریزی‌هایی در نظر گرفته است.
البته با توجه به اینکه حجم تبادلات تجاری آفریقا در سال گذشته حدود ۱۲۰۰ میلیارد دلار بوده، سهم ایران از این تبادلات ناچیز بوده است. همچنین باید به این نکته توجه کرد که در بازارهای آفریقا کشورهایی مثل چین و هند نفوذ قوی دارند که رقابت با آنها برای ایران تا حدودی سخت است.
با این حال رئیس جمهور در اجلاس ایران و آفریقا که روز جمعه برگزار شد، تاکید کرد که هدف‌گذاری یک میلیارد دلاری برای همکاریهای اقتصادی ایران و آفریقا در یک سال آینده به هیچ وجه متناسب با ظرفیت‌های موجود نیست و حتما باید به سمت هدف ۱۰ برابری حجم همکاریهای اقتصادی و تجاری فیمابین حرکت کنیم.
آنطور که یکی از مسئولان سازمان توسعه تجارت اخیرا توضیح داده، آمار تجارت با آفریقا بیشتر از عددهای اعلامی است، اما ایران به دلیل محدودیت‌های ناشی از اعمال تحریم‌ها، صادرات مستقیم به این کشورها ندارد و محصولات ایرانی از طریق کشور دوم مانند امارات، ترکیه، قطر و عمان به کشورها صادر می‌شود.
جزئیات تجارت ایران و آفریقا در سال ۱۴۰۲
آنطور که اخیرا سخنگوی کمیسیون توسعه تجارت خانه صمت توضیح داده، در سال گذشته ۳۹ کشور از قاره آفریقا، مقصد صادرات کالاهای ایرانی به صورت مستقیم بودند. همچنین با وجود کاهش صادرات کشور به بخش سفید این قاره در شمال در سال‌های گذشته، شاهد افزایش صادرات به کشورهای الجزایر، مصر، لیبی، تونس، جیبوتی و مراکش در سال ۱۴۰۲ بودیم.
در این میان هفت مقصد نخست محصولات صادراتی به آفریقا در سال ۱۴۰۲، غنا با خرید ۱۷۳.۵ میلیون دلار، آفریقای جنوبی با ۱۴۵ میلیون دلار، تانزانیا با ۹۲.۸ میلیون دلار، کنیا با ۴۸.۷ میلیون دلار، نیجریه با ۴۸ میلیون دلار، موزامبیک با ۴۷.۱ میلیون دلار و سومالی با ۳۳.۳ میلیون دلار به صورت مستقیم بودند.
در رابطه با محصولات صادراتی به این قاره نیز باید گفت ۵۱ درصد صادرات ایران، مشتقات نفتی شامل کود اوره، قیر، گاز مایع و انواع روغن‌های صنعتی بود و بعد از آن ۳۷ درصد صادرات ایران را محصولات فولادی و آهنی به خود اختصاص داده است. همچنین مواد غذایی، مصالح ساختمانی، انواع فرش و کف پوش، شوینده‌ها و لوازم بهداشتی، لوازم خانگی، دارو و تجهیزات پزشکی، لوازم صنعتی، قطعات خودرو، لاستیک، مواد معدنی، لوازم الکتریکی، لوستر، مبلمان و اسباب بازی از دیگر کالاهای صادراتی ایران به قاره آفریقا در سال ۱۴۰۲ بودند.
در این میان ۲۲ کشور از این قاره فروشنده مستقیم کالا به ایران در سال ۱۴۰۲ بودند که آفریقای جنوبی با فروش ۱۹ میلیون دلار، زامبیا با ۱۲.۵ میلیون دلار، غنا ۱۲ میلیون دلار، سیشل با ۱۱.۷ میلیون دلار، کنیا ۹.۵ میلیون دلار، تانزانیا با ۶.۱ میلیون دلار و اوگاندا با ۴.۱ میلیون دلار، هفت کشور نخست فروش کالا در بین کشورهای قاره آفریقا به ایران در سال گذشته بودند.
حدود ۶۶ درصد واردات ایران از این قاره مواد غذایی و کشاورزی مانند چای، ذرت، قهوه، توتون، حبوبات، لاشه گوسفند و محصولات شیلاتی بودند و ۲۱ درصد نیز مواد معدنی مانند سنگ منگنز، سنگ و خاک روی، کنسانتره گروم و ۱۳ درصد دیگر نیز عمدتا روغن صنعتی و گریس، انواع تسمه، ماشین آلات، مواد شیمیایی و صنعتی و لوازم یدکی بوده است.
قاره آفریقا با دارا بودن ۱.۳ میلیارد نفر جمعیت و ۵۴ کشور، یک فرصت بزرگ در حوزه روابط تجاری و اقتصادی است. با این حال به گفته دست‌اندکاران حوزه تجارت، عدم شناخت ظرفیت‌ها در بین تجار ایرانی و آفریقایی، نبود یا کمبود حمل نقل ارزان و مستمر و فراگیر و همچنین موانع جابجایی مستقیم ارز و پول، از موانع توسعه تجارت یا تجارت مستقیم بین ایران و قاره آفریقا است.
انتهای پیام
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز