اعترافات جالب رویا تیموریان در خندوانه +عکس
تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۳۹۵ | کد خبر: ۱۲۶۵۴۹۶۷
صراط: رویا تیموریان که شامگاه 25 اسفند مهمان برنامه «خندوانه» بود گفت حاضر است برای یک جوان فیلم اولی که فیلمنامه خوبی داشته باشد بدون دریافت دستمزد بازی کند.
به گزارش خبرآنلاین، شامگاه چهارشنبه 25 اسفند رویا تیموریان بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر مهمان برنامه «خندوانه» با اجرای رامبد جوان شد.
او در ابتدای برنامه در پی اشاره رامبد جوان به درگذشت نیما طباطبایی کارگردان «من ناصر حجازی هستم» خواهرزاده رویا تیموریان گفت: «آن چه بیش از همه مهم است این است که شما به عنوان اطرافیان کسی که به سرطان مبتلاست چطور با او رفتار کنید و چگونه باعث حفظ سرزندگی و نشاطش شوید حتی اگر در نهایت در این مبارزه شکست بخورید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او با اشاره به دوران کودکی اش ادامه داد: «ما سه خواهر هستیم و من از همه کوچکترم. با این که ته تغاری ام هیچ وقت لوس نبوده ام. خانه ما همیشه قانون داشت و مجری اش مادرم بود. وضع مالی متوسطی داشتیم، اما روابط خانوادگی مان خوب بود و زیاد سفر می رفتیم. در مجموع کودکی لذت بخشی داشتم.»
تیموریان با اشاره به خاطره ای از دوران کودکی اش افزود: «یک بار در کمد قدیمی و سر تا سر آینه کاری مان قایم شدم. مادر، پدر و خواهرهایم هر چه دنبالم گشتند پیدایم نکردند و داشتند به کلانتری می رفتند که از کمد بیرون پریدم و گفتم (با ذوق) «من اینجایم!» (با خنده) کار بدی بود اما خوش گذشت.»
بازیگر نمایش «پنج ثانیه تا برف» با اشاره به رشته تحصیلی اش توضیح داد: «همیشه دوست داشتم شغلم طوری باشد که با مردم ارتباط داشته باشم. وقتی امتحان ورود به دانشگاه را دادم هم نمایش عروسکی قبول شدم و هم هتلداری. رفتم عروسکی. با منیژه محامدی تئاتر خیابانی کار می کردیم و هما جدیکار استادم بود، اما بعد از مدتی تغییر رشته دادم و رفتم بازیگری و کارگردانی.»
بازیگر سریال «شب دهم» در ادامه در مقابل سوال رامبد جوان که از او پرسید ادای کسی را درمی آورد یا نه؟ ادای نشستن همسرش و تکیه کلام او؛ «متوجه اید؟!» را درآورد و در پایان با خنده گفت: «خدا و رایگان مرا ببخشند!»
او در پاسخ به این سوال که تا به حال به اوج ناامیدی رسیده است؟ گفت: «17 یا 18 سال پیش اتفاقی برایم افتاد که تعادل روحی ام را از دست دادم، طوری که در اثر افسردگی شدید توانایی تشخیص فاصله را از دست داده بودم. یادم است روزی پشت فرمان بودم، چراغ که سبز شد، دنده یک، گاز و دیگر بعدش را یادم نیست. چشم که باز کردم دیدم ماشین چپ شده و در جوی آب افتاده یا وقتی به خیابان می رفتم از این که من از روی جوی آب رد می شوند تعجب می کردم و با خودم می گفتم این ها نمی ترسند از روی جوی هایی با این عمق رد می شوند!»
بازیگر «مدار صفر درجه» افزود: «به اصرار اطرافیانم رفتم دکتر. یک کیسه قرص به من داد. به خانه که برگشتم جلوی آینه نشستم و با خودم حرف زدم. از خودم خجالت کشیدم که چطور می خواهم با این کیسه قرص دو دخترم را بزرگ کنم؛ می خواهم قرص بخورم و به بهانه اش بخوابم و هیچ کاری نکنم؟! قرص ها را ریختم سطل آشغال! آن زمان خانه مان میدان فلسطین بود و همسایه ای داشتیم به اسم مینو. با او قرار گذاشتم که هر روز ساعت شش صبح برویم پارک لاله بدمینتون بازی کنیم. شب هر ساعتی که می خوابیدیم، حتی دیر وقت، شش صبح بیدار می شدیم. از پارک لاله که برمی گشتیم، خرید خانه را می کردم، غذا می پختم، کتاب می خواندم، تئاتر می دیدم و تئاتر کار می کردم و نتیجه عالی بود!»
تیموریان در پایان این قسمت از صحبت هایش گفت: «یادمان باشد که در قبال اطرافیانمان مسئولیم؛ چه از نظر عاطفی، چه از نظر روحی و روانی، چه از نظر اقتصادی و چه از هر لحاظ دیگر. حضور دو دخترم برای من بزرگترین انگیزه بود که دوباره به زندگی برگردم.»
در ادامه رامبد جوان با آوردن کیک و پخش موزیک «تولدت مبارک» رویا تیموریان را که 27 اسفند در تهران به دنیا آمده است غافلگیر کرد طوری که اشک این بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر راه افتاد.
رویا تیموریان در حالی که بغض کرده بود گفت: «تا به حال سه مراسم تولد مرا غافلگیر کرده است. اولی زمانی بود که مادرم خودش کیک خانگی پخته بود، گاز فر دار تازه آمده بود و کیک پختن در خانه راحت نبود. بار دوم وقتی بود که خیلی تنها بودیم و دخترهایم همه دوستان من و کسانی که را که دوست داشتم ببینمشان به خانه مان دعوت کرده بودند و این هم سومین بار.»
او در پایان در مورد کاری که خواهد کرد تا کسی خوشحال شود گفت: «از همین جا اعلام می کنم که حاضرم برای یک جوان فیلم اولی که فیلمنامه خوبی داشته باشد رایگان بازی کنم.»
منبع: صراط نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۶۵۴۹۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایش‌های بدون سلبریتی شگفت‌انگیز هستند/ تئاتر باید تماشاگر را به چالش بکشد
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «اسب قاتلین» از ۱۹ فروردین تا ۳۱ اردیبهشت ساعت ۱۹ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است. فرزاد پریدار، این روز‌ها در نمایش «اسب قاتلین» نقش کشیش یا مانوس را بازی می‌کند.
پریدار درباره تجربه حضورش در «اسب قاتلین» به خبرنگار آنا گفت: در نسخه اصلی نمایشنامه؛ کشیشی به نام مانوس به واسطه طمع، خودش را به شیطان می‌فروشد. ولی در اجرای ما به صلاحدید کارگردان، مانوس در واقع فردی کلاهبردار است که خود را به جای کشیش جا زده است و این کار من را به عنوان بازیگر دچار چالش می‌کند، چون درواقع باید دو نقش بازی کنم، ولی وجه تمایر نقش من نسبت به بقیه نقش‌ها این است که یک تیپ را بازی می‌کنم و از آن‌جایی که من ذاتاً بازیگر تیپیکال هستم این نقش برایم جذاب است.
او ادامه داد: تماشاگر در نمایش «اسب قاتلین» با اعجاز نور، صدا و قاب‌های زیبایی روبرو می‌شود. وجه تمایز نمایش «اسب قاتلین» نسبت به نمایش‌های دیگر تغییر صحنه است، صحنه‌ها خیلی سریع و در تاریکی مطلق از این رو به آن رو می‌شوند و واقعا چیزی شبیه شعبده بازی اتفاق می‌افتد.
پریدار به اهمیت نور در این نمایش اشاره کرد و گفت: محمد هاشم زاده کارگردانی است که کار با نور را خیلی خوب می‌فهمد و در این نمایش هم به بهترین شکل از نوراستفاده کرده و در واقع نور جزئی از بازی و بازیگر‌های اصلی این نمایش است.
او با اشاره به اینکه نمایش «اسب قاتلین» روایت خطی ندارد توضیح داد: همین موضوع باعث می‌شود تماشاگر وقتی به خانه می‌رود هم ذهنش درگیر این نمایش می‌ماند، پازل‌ها را کنار هم می‌چیند و از کشف‌های جدیدش لذت میبرد. این به چالش کشیدن فکر تماشاگر به نظر من بسیار جالب است و خیلی از مخاطبان به ما گفتند یا برایمان نوشته‌اند که این نمایش را باید چند بار دید.
این هنرمند شیرازی اجرا در تهران را برای کسانی که از استان‌ها و شهرستان‌های دیگر می‌آیند رویدادی بزرگ ارزیابی کرد و افزود: به هر حال تهران پایتخت است و هنرمندان بهتر دیده می‌شوند. مخاطبینی که در پایتخت تئاتر می‌بینند حرفه‌ای‌تر هستند، چون تئاتر‌های مختلف ازشهر‌های ایران و حتی خارج از کشور دیده اند و برای بازیگر اجرا در مقابل مخاطبی که تئاتر را می‌شناسد خیلی ارزشمند است و باعث می‌شود که بیشتر تلاش کند و در نتیجه اجرای با کیفیت تری ارائه کند.
پریدار افزود: هیچ سلبریتی نداریم، ولی نمایش اسب قاتلین در چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر بیشتر جوایز را کسب کرد. متاسفانه بعضی اوقات، فقط حضور سلبریتی برای مخاطبین اهمیت دارد و خیلی‌ها به تماشای آثاری که چهره‌های شناخته شده ندارد نمی‌روند، درحالی که حضور یک بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون و تئاتر؛ به تنهایی تضمین خوب بودن آن اثر نیست و همچنین ممکن است تماشای نمایشی که هیچ چهره‌ای ندارد، تماشاگر را شگفت زده کند.
این بازیگر، حضور هنرمندان شهر‌های دیگر در تهران را در ارتقا سطح تئاتر کشور بسیار موثر دانست و گفت: در تهران سطح رقابت از سایر استان‌ها بالاتر است و وقتی هنرمندان شهر‌های دیگر برای اجرا به تهران می‌آیند سعی می‌کنند به بهترین خودشان تبدیل شوند و این انگیزه‌ای است که بازیگر، تلاش کند از لحاظ تجربه اجرا ومطالعه و سواد کاری؛ سطح خود را ارتقا بدهد و از مسئولین و دست‌اندرکاران حوزه نمایش درخواست می‌کنم از پتانسیل شهرستان‌ها بیشتر استفاده کنند.
انتهای پیام/
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟