گسترش روابط با روسیه از لحاظ بینالمللی و امنیت منطقهای بسیار مهم است
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۷۴۴۰۵۶
رییس جمهوری اسلامی ایران با بیان اینکه سفر بسیار خوبی به روسیه داشتیم و توانستیم زمینههای گسترش روابط را مرور کنیم گفت: ظرفیتهای زیاد و متنوعی برای توسعه روابط ایران و روسیه وجود دارد و دو دولت اراده لازم را برای گسترش این روابط و استفاده از ظرفیتهای موجود دارند.
به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه اطلاعرسانی ریاست جمهوری، حجتالاسلام والمسلمین حسن روحانی شامگاه سهشنبه (۸ فروردین) هنگام بازگشت از سفر رسمی دو روزه به روسیه، در فرودگاه "وونکووا" در گفتگو با خبرنگاران در ارزیابی این سفر گفت: روسیه یکی از اعضای ۱+۵ است که در اجرای برجام و همکاریهای هستهای و بهرهگیری از فناوریهای صلحآمیز هستهای کمک زیادی به ایران کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رییس جمهوری با اشاره به اینکه گسترش روابط با روسیه از جنبه بینالمللی و از لحاظ امنیت منطقهای برای ما بسیار مهم است، افزود: امروز تروریسم خطر بزرگی برای منطقه است. ایران و روسیه در دو سال اخیر ارتباطات بسیار خوبی با هم داشته و در مبارزه با تروریسم، تلاش برای برقراری صلح و ثبات در منطقه و حل و فصل مسائل سوریه و عراق همکاریهایی سازندهای داشتهاند. امروز هم بخشی از مذاکرات با آقای پوتین، درباره سوریه، عراق و یمن و مسایل منطقه، افغانستان و حتی مسایل امنیتی آسیای مرکزی و قفقاز بود.
روحانی اظهار داشت: مسأله ترانزیت نیز برای ما بسیار مهم است. دو کشور تلاش دارند که از طریق ایران، یعنی از محور جنوب به شمال بتوانیم خلیج فارس و دریای عمان را به شرق و شمال اروپا متصل کنیم. برای ما اهمیت زیادی دارد که از محور بندرعباس – مسکو ترانزیت کالا انجام شود. این توانمندی بسیار خوبی است تا آنچه قرار است از شبه قاره هند به شمال اروپا و مسکو حمل شود، از این مسیر منتقل شود.
رییس جمهور تصریح کرد: ایران همچنین در موضوع حل و فصل مشکل سوریه و برقراری ثبات در منطقه با روسیه و ترکیه و در موضوع ترانزیت با روسیه و آذربایجان همکاریهای سهجانبه دارد. مفاد بیانیه مهمی که امروز از سوی روسای جمهور ایران و روسیه منتشر شد، نشان میدهد که چقدر روابط تهران و مسکو ارتقا پیدا کرده است.
روحانی با اشاره به اینکه دو کشور زمینهها و ظرفیتهای بسیار خوبی برای گسترش روابط دوجانبه دارند، خاطرنشان کرد: ایران و روسیه وارد فاز نوینی در روابط خود شدهاند. امروز پروژههای بزرگی در عرصههای نفت و گاز با زمان اجرای بلندمدت و حجم سرمایهگذاری قابل توجه بین دو کشور یا در حال اجراست یا در مرحله تفاهم و مذاکره برای آغاز اجراست.
رییس جمهور گفت: در زمینه راهآهن همکاریهای جدیدی را برای برقی کردن خطوط آهن، خرید لوکوموتیوهای جدید و همچنین تامین واگن آغاز خواهیم کرد. برای خرید ۶ هزار واگن باری جدید توافق کردهایم که از این میزان هزار و ۱۰۰ واگن خریداری شده و بقیه در ایران ساخته میشوند.
روحانی اضافه کرد: آقای پوتین در مذاکرات امروز برای فروش هواپیما و هلیکوپتر اعلام آمادگی کامل کرد و گفت که تمایل دارند در این صنعت با هم همکاری کنند و مشترکاً آنچه را مورد نیاز است، بسازیم. همچنین در زمینه همکاریهای هستهای، ساخت نیروگاههای هستهای جدید، ساخت نیروگاه حرارتی در بندرعباس که در حال اجراست و تلاش برای آغاز تجارت ترجیحی با ۵ کشور اوراسیا نیز مذاکرات خوبی داشتیم. برقراری تجارت ترجیحی می تواند مقدمه ایجاد منطقه آزاد تجاری و تسهیل تجارت منطقهای باشد.
رییس جمهور اظهار داشت: درباره رژیم حقوقی دریای خزر نیز مذاکرات خوبی داشتیم. نظرات ایران و روسیه در این موضوع به هم نزدیک است. البته باید ۵ کشور ساحلی درباره دریای خزر تصمیم بگیرند.
روحانی تصریح کرد: در مذاکرات مقامات دو کشور تصمیم گرفته شد، گردشگرانی که گروهی سفر میکنند، بتوانند بدون روادید سفر کنند و برای گردشگران فردی نیز قرار شد تسهیلاتی ایجاد شود تا راحتتر بتوانند رفت و آمد کنند. مسأله گردشگری برای دو کشور بسیار حائز اهمیت است.
رییس جمهور با اشاره به توافق و تاکید دو طرف بر گسترش همکاریها و تعاملات فرهنگی، علمی و دانشگاهی خاطرنشان کرد: در مجموع میتوانم بگویم روابط ایران و روسیه از لحاظ دوجانبهای و منطقهای کاملاً متحول شده و در مسیر جدیدی قرار گرفته و با استناد به آماری که آقای پوتین امروز از سطح و حجم روابط اعلام کردند، میتوانیم شاهد پیشرفتهای خوبی در این زمینه باشیم.
روحانی با بیان اینکه در مجموع سفر بسیار خوبی داشتیم و توانستیم زمینههای گسترش روابط را مرور کنیم، گفت: ظرفیتهای زیادی برای توسعه روابط ایران و روسیه وجود دارد و دو دولت برای گسترش این روابط با توجه به ظرفیتهای خوبی که دارند، اراده سیاسی لازم را نیز دارند. در مسایل دو و سه جانبه با روسیه و کشورهای ثالث همکاریهای خوبی داریم و این میتواند آینده بهتری را برای منطقه رقم بزند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۷۴۴۰۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا ایران هسته ای برای منطقه و جهان امنیتزا است؟
علیرضا سلطانی؛ اعتماد
در روزهای اخیر به دنبال تشدید چالشهای سیاسی و امنیتی میان ایران و اسراییل (حمله اسراییل به كنسولگری ایران در سوریه و متعاقب آن حمله موشكی و پهپادی ایران به اسراییل)، بار دیگر زمزمهها پیرامون دستیابی ایران به سلاح هستهای (زمان یا ضرورت آن) در محافل سیاسی و رسانهای داخلی و خارجی افزایش یافته است.
تامل در اظهارنظرها و دیدگاههای مطرح شده نشان میدهد كه مخالفتها و مقاومتها در برابر ضرورت دستیابی ایران به سلاح هستهای به نسبت گذشته در داخل و خارج ایران كمتر و كمرنگتر شده است.
بسیاری از افرادی كه تا پیش از این به لحاظ مسائل امنیتی و نظامی، دستیابی ایران به سلاح هستهای را برای صلح و امنیت منطقهای و جهانی خطرناك تلقی میكردند با اولین درگیری مستقیم ایران و اسراییل بر مبنای سلاحهای متعارف (موشك و پهپاد) و تسهیل شرایط برای مواجهه بزرگتر و مخربتر برای منطقه، به این درك و صرافت افتادهاند كه یكی از مهمترین عوامل جلوگیری از درگیر شدن ایران و اسراییل، ایجاد توازن قدرت میان این دو كشور در سطح منطقهای است.
این توازن با توجه به بهرهمندی یكی از طرفین یعنی اسراییل به سلاح هستهای، تنها بر محور سلاح هستهای شكل میگیرد و از این منظر ضروری است ایران مانند اسراییل هر چه سریعتر و فوریتر به سلاح هستهای دست یابد تا منطقه شاهد ثبات و امنیت پایدار باشد.
این دیدگاه شاید از منظر نظریه توازن قدرت و نظریههای امنیتی نسل سوم و چهارم، چندان بیراه نباشد. به هر حال با توجه به شكسته شدن تابوی درگیری نظامی ایران و اسراییل در پی تحولات و تحركات نظامی اخیر دو طرف نسبت به یكدیگر، امكان درگیری نظامی گسترده با گستره منطقهای و حتی بینالمللی بسیار افزایش یافته است.
این شرایط خطرناك چه بسا بسیاری از تحلیلگران و حتی سیاستمداران جز طرفداران اسراییل را نسبت به ضرورت دستیابی جمهوری اسلامی ایران به سلاح هستهای مجاب كرده است .
با لحاظ شرایط اخیر منطقهای میتوان انتظار داشت روند تحولات سیاسی منطقهای و بینالمللی در قبال پرونده هستهای ایران دچار تغییرات جدی شود .
غرب به رهبری ایالات متحده امریكا در طول 20 سال گذشته نتوانسته روند توسعه تدریجی توانمندی هستهای ایران را با استفاده از روشهای غیرنظامی مانند تحریمهای اقتصادی متوقف سازد. فناوری و توانمندی هستهای ایران با وجود هزینههای سنگین اقتصادی و توسعهای آن به مرحلهای از ثبات علمی و فنی رسیده است به گونهای كه میتوان این توانمندی را بومی شده تلقی كرد.
از طرف دیگر با وجود نگرانی شدید غرب نسبت به روند رو به رشد توانمندی هستهای ایران و امكان دستیابی این كشور به سلاح هستهای و در عین حال متعهد شدن نسبت به جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای، در حال حاضر امكان یا توانی برای عمل به این تعهد نداشته و ندارد.
تنها امید و ابزار برای این مهم، فشارهای اقتصادی بوده است كه با وجود ضربات سهمگین این تحریمها بر اقتصاد ایران و معیشت شهروندان و رویارویی نظام سیاسی این كشور با برخی چالشها، نتوانسته بر اراده حاكمیت ایران بر ادامه این راه تاثیری بگذارد.
بنابراین اقدام نظامی بهرغم اشارههای مستقیم و غیرمستقیم امریكا و غرب برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای، به دلیل عدم آمادگی لازم این كشورها از یك سو و احساس خطر نسبت به پیامدهای شدید اقدام نظامی و گسترش آن به سطوح منطقهای و بینالمللی برای یك دوره میانمدت دور از انتظار است.
در این شرایط اگر ایران به آستانه دستیابی به فناوری تولید سلاح هستهای رسیده باشد و این مهم برای امریكا و متحدین غربی آن مسجل باشد، تنها واكنش آنها میتواند پذیرش واقعیت موجود و به رسمیت شناختن عضویت ایران در باشگاه دارندگان فناوری و توانمندی تولید سلاح هستهای باشد . شرایطی كه دور از دسترس نیست.
این وضعیت برای كشورهای منطقه جز اسراییل به شكل دیگری قابل تحلیل است .
ایران هستهای بهطور عام و ایران دارای سلاح هستهای بهطور خاص همواره دغدغه و نگرانی بزرگی برای كشورهای منطقه به خصوص كشورهای حوزه خلیجفارس بوده و در این راستا كشورهای مزبور به ویژه در دو دهه گذشته تمام تلاش خود را هماهنگ با غرب برای جلوگیری از رشد قدرت هستهای ایران به كار گرفتهاند، اما نگرانی از درگیری ایران و اسراییل در جنگی متعارف كه ظرفیت منطقهای شدن بسیار بالایی دارد، میتواند ذهنیت این كشورها به رهبری عربستان سعودی را به سمت ضرورت ایجاد توازن قدرت منطقهای از نوع هستهای میان ایران و اسراییل تغییر دهد .
از سوی دیگر رهبران قدرتطلب در كشورهایی مانند عربستان، تركیه و مصر بالطبع دنبال بهانهای برای مسلح شدن به سلاح هستهای برای تضمین قدرت و بقای خود هستند.
در این میان شاید عربستان و شخص بن سلمان كه پرچم مخالفت با ایران هستهای را سالهاست برافراشته و روحیه ماجراجویی بالایی برای ورود به عرصههای جدید قدرت دارد، با بهرهگیری از بهانه ایران دارای سلاح هستهای و با استفاده از دلارهای نفتی و حمایتهای غرب و امریكا، گام در مسیر هستهای شدن و دراختیار داشتن سلاح هستهای گذاشته و با هزینهای پایین و زمانی كوتاه به نسبت ایران، به این مهم دست خواهد یافت .
مسالهای كه بارها رهبران عربستان سعودی در سالهای اخیر به آن اشاره كرده و چه بسا برای تحقق آن به لحاظ مشاهده پیشرفت هستهای ایران، گامهای عملی به صورت مخفیانه برداشتهاند. بنابراین میتوان گفت به لحاظ منطقهای هم تابوی دستیابی ایران به سلاح هستهای به نسبت گذشته تا حدود زیادی شكسته شده و این كشورها علاوه بر آمادگی برای پذیرش این واقعیت در آینده نزدیك و پی بردن به دستاوردهای سیاسی و امنیتی منطقهای آن (توازن قدرت منطقهای) درصدد كنار آمدن با آن و مهمتر بهرهگیری هوشمندانه از آن در جهت منافع سیاسی و نظامی خود برخواهند آمد .
این دیدگاه كه خاورمیانه به دلیل عقبماندگیهای سیاسی و اجتماعی و همچنین فعال بودن كانونهای رادیكالیسم و بنیادگرایی از نوع دولتی و فرقهای و بالا بدون شدت تنشهای ایدئولوژیك درون منطقهای و فرامنطقهای، فاقد ظرفیتهای فكری، سیاسی و امنیتی برای در اختیار داشتن فناوریهای مربوطه و خصوصا سلاح هستهای بوده و نباید وارد رقابت هستهای از نوع نظامی شود نیز قابل مناقشه است.
بر اساس این دیدگاه، خاورمیانه هستهای، موجبات ناامنی و نابودی جهانی را فراهم میسازد. تجربه تاریخی ثابت كرده از زمان دستیابی قدرتهای بزرگ به سلاح هستهای، رویارویی نظامی مستقیم میان این كشورها از بین رفته و این كشورها خصوصا امریكا و شوروی در دوران جنگ سرد با استفاده از دیپلماسی سعی در عدم مواجهه نظامی داشتند .
این مهم در مورد جنوب آسیا و دستیابی هند و پاكستان به فناوری تولید سلاحهای هستهای در دهه 1990 مصداق دارد. از زمان دستیابی این دو كشور به سلاح هستهای، مناقشات دو كشور بسیار محدود شده و جنوب آسیا امنیت بیشتر را تجربه میكند.
در اختیار داشتن فناوری سلاح هستهای، منطق، قاعده بازی و سازوكارهای مدیریتی و امنیتی خاص خود را دارد.
از زمان دستیابی بشر به سلاح هستهای، جهان امنتر نسبت به گذشته بوده است، چراكه دولتها به این صرافت و عقلانیت رسیدهاند كه با وجود در اختیار داشتن سلاح هستهای، اما امكان استفاده از آن برای تامین امنیت، نزدیك به صفر است، چراكه سلاح هستهای صرفا برای داشتن و نه برای استفاده است.
این شرایط در مورد خاورمیانه نیز مصداق دارد. سلاح هستهای، تندروترین و رادیكالترین دولتها را نیز رام میكند. برخلاف تصور رایج، بهرهمندی قدرتهای منطقهای خاورمیانه از سلاح هستهای، امنیت منطقه و جهان را بیشتر تامین میكند.
این مهم، زمینه ارتقای سطح امنیت و ثبات در منطقه، افزایش حساسیتهای امنیتی منطقهای، فروكش كردن سطح چالشهای سیاسی و ایدئولوژیك بین كشورها، تضعیف كانونهای اجتماعی و فرقهای بنیادگرایی و رادیكالیسم در سطح منطقه و در مقابل ایجاد زمینههای ثبات، امنیت و توسعه خواهد شد. خاورمیانه هستهای، نه تنها تهدیدی برای امنیت جهانی نخواهد بود، بلكه به تقویت امنیت و ثبات منطقه و جهان كمك كرده، عقبماندگی سیاسی، اقتصادی و امنیتی خاورمیانه از روندهای جهانی را جبران كرده و زمینه و گذار آن به دوران جدیدی از ثبات و امنیت را فراهم میسازد.
انتظار برای خاورمیانه هستهای با توانمندی نظامی چندان طولانی نیست و دیری نخواهد پاییدکه جهان به این درك خواهد رسید خاورمیانه هستهای برای امنیت پایدار جهانی ضروری و فوری است و ایران در این زمینه پیشرو خواهد بود.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: طرح مخفی اسرائیل برای ایران و خاورمیانه «اسحاق بریک» ژنرال ارشد ارتش اسرائیل : ما نه تنها حماس را حتی از نظر نظامی نمیتوانیم نابود کنیم بلکه توانایی خود را در برابر ایران هستهای نیز از دست دادهایم (فیلم) بلومبرگ: ایران هسته ای خطر جدی تری از جنگ غزه است