به نقل از «ایسکانیوز»

حسن اسکندری: وزارت ارشاد به خوبی از عاشیق ها حمایت می کند اما تلوزیون نه

تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۷۸۲۰۲۹

ترلان اسکندری، معروف به حسن اسکندری از هنرمندان پیشکسوت موسیقی نواحی در گفت و گو با ایسکانیوز درمورد تفاوت های موجود بین اجرا در داخل و خارج کشور گفت: اجرا در خارج از کشور تفاوتی برای ما ندارد، زیرا ما عاشیقی می خوانیم و داستان سرایی می کنیم. اما موضوعی که در خارج از کشور قابل توجه است مساله حضور علاقمندان و نحوه برخورد آن ها با این سبک از موسیقی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: در خارج از کشور به قدری توجه به این برنامه ها زیاد است که وقتی کنسرتی برگزار می شود آنها می دانند آهنگی که خوانده می شود در مورد چه موضوعی است، در خیلی از مواقع شعر های ما ترجمه می شود. حتی به ما می گویند که شما وقتی فلان آهنگ را می خوانید ما می دانیم که در چه شرایط اقلیمی زندگی می کنید. همچنین برنامه ریزی آنها بسیار دقیق بوده و برنامه نظم بیشتری خواهد داشت. بطور مثال کنسرت ها سر وقت شروع شده، بدون آن که لحظه ای اتلاف شود در زمان تعیین شده نیز پایان می یابد.

این هنرمند در رابطه با استقبال مردم از این سبک موسیقایی گفت: در خارج از کشور استقبال از این سبک واقعا بهتر از داخل کشور است. در کشور ما کار عاشیقی و دستگاه مقام خیلی وقت است که قفل شده است. هنگامی که ما می خواهیم در تبریز یا دیگر نقاط کشور کنسرتی برگزار کنیم بلیت های کنسرت با مشقت های بسیاری فروش می رود. این امر موجب می شود تا قیمت بلیت ها به حد قابل توجهی کاهش یابد. حقیقت این است که مردم کشور ما به نسبت دیگر گروه های موسیقی به این سبک اهمیت نمی دهند. اما در تهران اسقبال بیشتری نسبت به تبریز می شود. بطور مثال وقتی ما در خارج از کشور اجرایی را برگزار می کنیم اگه ظرفیت سالن 1500 نفر باشد تمام 1500 نفر پر خواهد شد.

این نوازنده درباره حضور نسل جوان برای فعالیت در این سبک موسیقی گفت: جوانان زیادی برای یادگیری می آیند اما اگر حقیقتش را بخواهید تمامشان از سر بیکاری به یادگیری موسیقی می پردازند. مثلا در گذشته افرادی که به کار عاشیقی مشغول بودند داستان های بسیاری را می خواندند اما در حال حاضر دیگر اهمیتی به داستان سرایی داده نمی شود تا حدی که به ما می گویند داستان نخوانید، مردم علاقه ندارند و از این قبیل مسائلی که در این سبک از موسیقی مطرح است.در اصل خود مردم هستند که داستان سرایی را دوست ندارند.

وی در رابطه با ارگان هایی که می توانند حامی این نوع موسیقی باشند گفت: وزارت ارشاد به خوبی حمایت می کند اما تلوزیون اصلا برای ترویج این نوع موسیقی همکاری نمی کند. مثلا اگر اجرایی در تلوزیون نمایش داده شود ساز ها را نمایش نمی دهند یا به هر دلیلی عاشیق ها را دعوت نمی کنند.

اسکندری در پاسخ به این سوال که چگونه می توان این سبک را حمایت کرد گفت: ببینید کار عاشیقی به گونه ای شده است که می گویند عاشیق های تبریز، خب تبریز که عاشیق ندارد، عاشیق ها از ده آمده اند. در تبریز ما دو نوع موسیقی داریم یکی عاشیق و دیگری دستگاه مقام، در حاضر عده ای آمده اند و مقام را با عاشیقی تلفیق کرده اند. این ها در کنسرت هایی میگذارند که در آنها از ساز هایی مثل کیبورد، گیتار و غیره استفاده می کنند. این ها می خواهند تازگی در این سبک ایجاد کنند ولی آیا در کار عاشیقی گیتار آوردن تازگی می آورد؟ با این کار می خواستند در سبک عاشیقی تازگی بوجود بیاورند اما به نظر من این کار کمکی به سبک عاشیقی نمی کند. به نظر من اگر عاشیق ها علاوه بر آهنگ های قدیمی تلاش کنند تا آهنگ های جدید نیز بسازند می توانند به عاشیقی کمک کنند. این کار باعث می شود مردم ببینند که عاشیق ها فعال هستند و جذب این سبک بشوند.

وی در پایان در رابطه با برنامه های آینده خود اظهار کرد: ما مسابقه ای داریم که ارشاد آنرا با عنوان مسابقه عاشیقلار در تبریز برگزار می کند قرار است ما آنرا داوری کنیم. همچنین قرار است با یک نوازنده نقاره به نام طیبی که از روشندلان هم هستند هماهنگ کنیم تا کنسرتی در تهران داشته باشیم.

خبرنگار: محمد بهتری راد/منتشر کننده: سلیمی

503500

منبع: ایسکانیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۷۸۲۰۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمایت ساواک از حسینیه ارشاد؟!

آیا چنانکه دکتر سید حسین نصر، رئیس دفتر فرح پهلوی در سال‌های پیش از انقلاب ادعا کرده «پول‌های حسینیه ارشاد توسط سازمان امنیت می‌آمد»؟ او که خود می‌گوید به دلیل مواضع دکتر علی شریعتی از مسئولیت مشاوره حسینیه ارشاد کناره‌گیری کرده بود، در ویدئویی که اخیراً بازنشر شده، مدعی است مصالح ساخت این حسینیه که گران بود، با کمک سازمان امنیت فراهم می‌شد.

به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی، اما در اسناد باقی‌مانده از ساواک نه تنها نشانه‌ای از حمایت مالی و مادی از حسینیه ارشاد نیست، بلکه آنچه صراحتاً در مکاتبات این سازمان آمده، تلاش برای کسب اطلاع از منابع درآمدی حسینیه است. 
۴ سال پس از احداث حسینیه ارشاد، ناصر مقدم مدیرکل وقت اداره سوم ساواک در نامه‌ای به ساواک تهران، خواستار دستور تحقیق درباره محل درآمد و مخارج آنجا شد: 
«به ریاست ساواک تهران (ه ۳) 
از اداره کل سوم (۳۱۶) 
درباره حسینیه ارشاد
پیرو ۳۱۶/۸۴۰۸۴- ۴۷/۸/۲۵

یک بررسی و برآورد اجمالی نشان می‌دهد بطور متوسط سالیانه دو میلیون (/۲۰۰۰۰۰۰) ریال هزینه اداره حسینیه مزبور می‌باشد که با در نظر گرفتن مدت زمان فعالیت این حسینیه مبلغ قابل توجهی خواهد بود که تأمین مخارج مذکور خارج از امکانات مؤسسین و گردانندگان آن می‌باشد علیهذا با توجه به اینکه مؤسسه فوق محل درآمدی ندارد و از طرفی دلایل و مدارکی که نشان دهد هزینه موصوف از طریق پرداخت سهم امام و سهم سادات و غیره تأمین می‌گردد موجود نیست و اصولاً هم نمی‌تواند از این طریق تأمین شود، خواهشمند است دستور فرمائید سریعاً در مورد محل درآمد مخارج حسینیه ارشاد تحقیقات لازم معمول و نتیجه را منعکس سازند. ضمنا تعیین و اعلام نمایند هزینه ساختمان آن که حدود مبلغ هشتاد میلیون ریال می‌باشد از چه محلی تامین گردیده است. مدیرکل اداره سوم - مقدم۴۸/۷/۱»

هزینه اداره سالانه ۲۰۰ هزار تومانی حسینیه ارشاد چند روز قبل از ارسال آن نامه، در گزارش اداره کل سوم ساواک قید شده بود:
«از ۳۱۶
تاریخ ۴۸/۶/۲۶
گزارش
درباره حسینیه ارشاد
محترما" معروض می‌دارد.
مؤسسه فوق‌الذکر در سال ۴۴ ساختمان آن آغاز و از سال‌های ۴۵-۴۶ با کسب مجوز قانونی شروع به فعالیت نموده است. این مؤسسه در خیابان قدیم شمیران بالای سه‌راه ضرابخانه ایستگاه چاله هرز واقع و دارای ۴۲۰۰ متر مربع زیربنا که با روش نوین و با مبلمانی که مجهز بوسایل کافی سمعی و بصری می‌باشد ساخته شده است. سالن کنفرانس و سخنرانی آن ۲۰۰۰ نفر گنجایش دارد و سخنرانی‌ها بلافاصله به سه زبان فرانسه - عربی - انگلیسی ترجمه می‌شود. هزینه ایجاد این مؤسسه بالغ بر هشت میلیون تومان شده و هزینه اداره آن ۲۰۰ هزار تومان در سال می‌باشد. 
طبق اساسنامه موجود مؤسسین و گردانندگان مؤسسه مزبور سه نفر به اسامی: دکتر عبدالحسین علی‌آبادی دادستان دیوانعالی کشور، محمد همایون رئیس شرکت پلار، ناصر میناچی مقدم وکیل دادگستری می‌باشند که سه نفر مزبور فاقد سابقه مضره هستند لیکن شهربانی کل کشور بجای دکترعبدالحسین علی‌آبادی شخصی را به نام مرتضی مطهری که دارای سابقه بازداشتی می‌باشد یکی از مؤسسین حسینیه ارشاد معرفی کرده است. 

در بولتن ویژه‌ ساواک که یک هفته پس از تعطیلی حسینیه ارشاد با قید «سرّی» منتشر شد، تصریح شده است که حسینیه «دارای هیچ‌گونه وابستگی به سازمان ملی یا دولتی مشخص نمی‌باشد و از سازمان اوقاف یا سایر سازمان‌های دولتی کمک مالی دریافت نمی‌نماید.»

در بولتن اشاره شده که «سخنران اصلی جلسات مذهبی حسینیه ارشاد دکتر علی شریعتی مزینانی می‌باشد که در سنوات گذشته مطالبی که جنبه مضره و خلاف مصالح مملکتی داشته باشد عنوان ننموده لکن بعضا در لفافه مطالبی دایر بر مقایسه سوسیالیزم و قوانین اسلامی عنوان کرده است…»

تنها سه ماه پس از این گزارش بود که ارتشبد نعمت‌الله نصیری، رئیس ساواک در نامه‌ای به شهربانی کل کشور خواستار جمع‌آوری برخی کتاب‌های دکتر علی شریعتی با این بهانه می‌شود: «دکتر علی شریعتی مزینانی که از عناصر ناراحت و مخالف دولت می‌باشد و قبلاً با سخنرانی در حسینیه ارشاد و برخی از کانون‌های دانشجویی مبادرت به ایراد سخنان تحریک‌آمیز می‌نمود…» (نگاه کنید به راستی‌آزمایی ادعای سید حسین نصر؛ بخش اول)

در قسمت نظریه این گزارش سرّی آمده که: «اگرچه مدارک مستندی وجود ندارد که حکایت از وجود رابطه مستقیم بین گردانندگان این مرکز با عناصر خرابکار و افراطی مذهبی بنماید، معهذا بعلت ضعف مدیریت گردانندگان حسینیه مذکور و رخنه برخی عناصر ناصالح در آن و بطور کلی جو مساعدی که در کانون مورد بحث به منظور برخورد افکار و عقاید مذهبی بوجود آمده، زمینه بسیار مساعدی را فراهم ساخته تا عناصر فرصت‌طلب از اجتماعات متشکله در این محل برای نشر و تبلیغ افکار و عقاید انحرافی خود در مواقع مقتضی بهره‌برداری نموده و در واقع بتدریج مرکز مورد بحث را بصورت محلی جهت برقراری ارتباطات مشکوک و پخش نشریات مضره و جلب جوانان ساده‌لوح در جهت گامگذاری در فعالیت‌های مضره و خرابکارانه درآورند و بدین ترتیب حسینیه را از سیر به سمت هدف اصلی بازداشته و شرایطی بوجود آورده‌اند که شب‌ها با ایجاد خاموشی موقتی مبادرت به پخش اعلامیه مضره و تحریک‌آمیز می‌نمایند و بعضا با طرح مسائل به ظاهر مذهبی عقاید انحرافی و مسموم را به حاضرین تزریق می‌کنند…»

مکاتبات ساواک با دیگر ارگان‌ها، بلکه گزارش‌های داخلی آن نیز ادعای سید حسین نصر درباره حمایت سازمان اطلاعات و امنیت کشور از حسینیه ارشاد را نه تنها تائید نمی‌کند، بلکه طبق یکی از اسناد موجود، یک سال پس از تعطیلی حسینیه ارشاد، اداره کل سوم ساواک در گزارشی (۵۲/۸/۹) با توصیف این حسینیه به عنوان «کانون عناصر منحرف و وابسته به گروه‌ها و دسته‌های مذهبی برانداز» و «سخنرانی‌های دکتر علی شریعتی که در مایه‌های ضدیت با ارتجاع و خرافه‌گویی‌های مذهبی ایراد و ضمناً دارای جنبه‌های تحریک‌کننده هم بوده…»، اطلاع داد که ناصر میناچی «از گردانندگان اصلی حسینیه ارشاد… در بازجویی‌ اخیر خود اظهار داشته که از مدت‌ها قبل با سازمان اوقاف در زمینه افتتاح مجدد حسینیه ارشاد مذاکره نموده لیکن سازمان مزبور در این زمینه اقدام در خور توجهی انجام نداده و متعاقباً مشارالیه (ناصر میناچی مقدم) با دکتر نصر رئیس دانشگاه صنعتی آریامهر تماس برقرار کرده و پس از مذاکرات مفصل به این نتیجه رسیده‌اند که بهترین راه استفاده صحیح از حسینیه موصوف بهره‌برداری از آن به صورت یک مرکز تحقیقات عالی علوم دینی می‌باشد…» 
این ادعا نشان می‌دهد که نصر حتی پس از تعطیلی حسینیه ارشاد نیز با مسئولان آن در ارتباط بوده و نظر می‌داده است.

انتهای پیام