به نقل از «خبرگزاری آریا»

زندگي بدون حسرت خوردن و پشيماني چگونه ممکن است؟

تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۸۳۴۱۳۳

خبرگزاري آريا - پشـيـمانــي احساسي توام با ياس، نا اميدي و نارضايتي است. احساس ندامت از انجام عملي يا غفلتي است.

زندگي بدون حسرت و پشيماني
هـمــه گاهي فکر مي کنند که اگر کارهاي بخصوصي را در گـذشـتـه انجـام مي دادند يا برعکس، زندگي حالشان چه تفاوتي ميـکــرد. همه مي دانند که چنين حسرت خوردني بـي فـايـده و پوچ است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به جاي حسرت خوردن بهتر است اعمال خود را قبول کنيد و از آنها درس بگيريد.
پشيماني چيست؟
پشـيـمانــي احساسي توام با ياس، نا اميدي و نارضايتي است. احساس ندامت از انجام عملي يا غفلتي است. به طور کلي، فردي که هميشه با احساس پشيماني زندگي مي کند، هميشه به گذشته ي خود افسوس مي خورد و حـــسرت موقعيت هايي را مي خورد که مي توانست طور ديگري رفتار کند.
شـمـا تـنـهـا کـسي نيـسـتـيد کـه ممکن است به گذشته افـسوس بخورد، به چيزها يا کساني که از دست داده، به کارهايي که کرده يا نکرده و…اين احساس گاهاي به همه ي ما دست مي دهد. مقدار مشخصي از آن اشکالي ندارد اما…
خوب است که هر از گاهي نگاهي بازنگرانه به زندگيمان داشته باشيم تا اطمينان يابيم که مسير زندگي را درست طي مي کنيم.
اما اين احساس مي تواند گاهي ناسالم باشد. وقتي اين عمل براي کسي به صورت عادت درآيد و هر کار کوچکي را مشکل بزرگي فرض کند. اگر اين احساس بخواهد به افسردگي فرد منجر شود، به اين معنا است که فرد بيش از حد به اين مسئله بها ميدهد و زندگيش توام از حسرت خوردن بر گذشته است.

مالِ توي فيلم هاست…
زندگي ما با انتخاب هايمان ساخته مي شود. در فيلم سينمايي “مرد خانواده” ، شخصيت نيکولاس کيج از مردي مجرد به مردي متاهل تبديل مي شود. او در اين فيلم مي بيند که با تغيير انتخاب هايش چطور مي توانست زندگي متفاوتي داشته باشد.
احساس پشيماني و حسرت احساساتي کاملاً عادي هستند. براي همه ي ما پيش مي آيد. مسئله ي مهم اين است که نگذاريم اين احساسات بر ما غلبه کند و زمام اختيار ما را در دست گيرد. چون باعث استرس و فشارهاي روحي و رواني مي شود که روي سلامتي جسمي و روحي ما تاثيرات مخربي از جمله سردرد، کمر درد و مشکلات گوارشي مي شود. کنترل اين احساس، نياز به کمي تعادل شخصيت و داشتن ديدگاه و رفتاري سالم است.
6 راه براي دوري از احساس ندامت و پشيماني
1-  همه چيز را کلي بررسي کنيد
هنگام تصميم گيري ها  همه ي جنبه هاي مسئله را بررسي کنيد، جنبه هاي مثبت و منفي. بررسي همه جانبه ي کار تا حد زيادي از پشيمان شدن در آينده جلوگيري ميکند. هميشه کمي به خود فرصت دهيد، از تصميم گيري هاي عجولانه بپرهيزيد. درست است که بعضي چيزها خارج از کنترل شماست، اما اگر درست برنامه ريزي نکنيد، بايد منتظر عواقب بد آن باشيد.
در نظر گرفتن جنبه هاي مثبت و منفي هر تصميمي، ممکن است هميشه باعث نشود که اشتباه کنيد، اما اگر وقت گذاشته و خوب تحقيق کنيد و همه ي جوانب را بسنجيد، تا حد زيادي از حسرت خوردنتان در گذشته جلوگيري مي کند.
2-  قاطع و محکم باشي
وقتي تصميمي مي گيريد، بگذاريد اجرا شود. مطمئن باشيد و ترديد نکنيد. اجازه ندهيد که مسائل حاشيه اي شما را از تصميمتان منصرف کند.
3-  اتفاقات را بپذيريد
واقعيت را بپذيريد. زندگي پر از حادثه است که شما از آنها بي خبريد. بعضي از اين حوادث خوب هستند و بعضي بد. اما بايد مزه ي بدي را بچشيد تا خوبي هم سراغتان آيد. ما نمي توانيم جلوي روي دادن اتفاقات را بگيريم، بايد آنها را قبول کنيم و تا ميتوانيم از آنها نهايت استفاده را ببريم.
4-  دست به عمل بزنيد
ببينيد حسرت چه چيزهايي را مي بريد، و هر چه مي توانيد براي از بين بردن آن انجام دهيد. اگر حسرت مي خوريد که در دوران دانشجويي زياد مسافرت نکرده ايد، همين حالا يک برنامه ي سفر براي خود درست کنيد. کارهايي را که انجام نداده ايد و حسرتش را مي خوريد، از همين الان انجام دهيد.
5-  مثبت بينديشيد
ديدگاهتان را تغيير دهيد. درک کنيد که اگر الان خوشحال و خوشبخت هستيد، براي تجربه کردن چيزهاي بخصوصي بوده است. شما نتيجه ي تجربيات گذشته تان و پذيرش مثبت آنها هستيد. بله، مثبت انديشيدن هنگام مصائب و سختيها کار آساني نيست، اما وقتي دوستي يا آشنايي را از دست مي دهيد، به جاي حسرت خوردن به چيزهايي که مي خواستيد به او بگوييد و نگفتيد، سعي کنيد به خاطره هاي خوبي که با او داشته ايد بينديشيد.
6-  مثل افراد شکست خورده رفتار نکنيد
اگر چيزي را از دست داده ايد، حسرتش را نخوريد. آنچه از دست رفته، تمام شده است و ديگر برنمي گردد. سعي کنيد به آينده و به موفقيت هايي که مي توانيد به دست آوريد فکر کنيد.
نگران نباشيد، لبخند بزنيد!
هر چيزي که در گذشته برايتان اتفاق افتاده، حکمتي داشته است. بايد سعي کنيد که از آنها درس بگيريد و براي آينده ي خود از اين تجربيات استفاده کنيد. فقط به حال و آينده فکر کنيد، چون گذشته، ديگر گذشته است و نمي توانيد به عقب برگرديد. از هر لحظه ي زندگي لذت ببريد.
مردمان
اخبار مرتبط:
زندگي بدون حسرت و پشيماني
چه کنم تا از اندوه و غم حسرت خوردن بر گذشته آسوده شوم؟
اثرات و پيامدهاي منفي حسرت خوردن
اگر مي خواهيد در زندگي پشيمان نشويد
بدون پشيماني و حسرت زندگي كنيد

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۸۳۴۱۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا آمار خودکشی پزشکان بالا رفته؟ / این طبقه مانند گذشته نزد مردم محترم نیست

سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی می‌گوید: «هیچ‌وقت نمی‌توان گفت، یک نفر به چه علت اقدام به خودکشی کرده است. قطعا عوامل زیادی در این موضوع نقش دارند، اما به‌طور کلی مسائلی در جامعه پزشکی وجود دارد که ممکن است تشدیدکننده عوامل شخصی فرد شود.» به نوشته روزامه دنیای اقتصاد، او معتقد است:«زمانی رشته پزشکی، رشته بسیار محبوبی بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت. پزشک با مداوا کردن بیمار حس خوبی پیدا می‌کرد و از جایگاه مطلوبی بهره‌مند می‌شد، اما متاسفانه در چند دهه اخیر مشکلات مالی بیشتر شده است. پزشکان معمولا به دلیل شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساس‌تر می‌شوند و از سوی دیگر بیداری‌های مکرر فرد را به‌شدت آسیب‌پذیر می‌کند.» میرخانی با بیان مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار روی خودکشی پزشکان می‌گوید: «یکی دیگر از عوامل، سختی کار است که وقتی با ناکامی‌های پزشکی روبه‌رو شود، فرد را دچار ناراحتی عمیق می‌کند. از سوی دیگر بحث برخوردهای خشن بیمار و خانواده‌های بیمار با پزشک است. چون موقعیت پزشکان در چند سال گذشته افت کرده است. در بسیاری مواقع خانواده خیلی از بیمارهایی که فوت کردند؛ پزشک را مقصر جلوه می‌دهند. خانواده بیمار معمولا بدون هیچ بررسی برخوردهای خشن نسبت به پزشک معالج اعمال می‌کنند. مواردی دیده شده که حتی به پزشکان حمله کردند یا آنها را با چاقو زدند. به‌طور کلی میزان امنیت پزشکان پایین آمده است.» او یکی دیگر از عوامل موثر بر حال کنونی پزشکان را محیط پادگانی بیمارستان‌ها عنوان می‌کند: «این موضوع به خصوص در مورد رزیدنت‌ها صدق می‌کند. آنها گاهی ۷۲ ساعت نمی‌توانند بخوابند و این شرایط به‌شدت خطرناک است. معمولا این شرایط آنها را دچار افسردگی می‌کند و نیاز به درمان دارند، اما گاهی وقت‌ها این درمان به موقع انجام نمی‌شود. شاید باورش سخت باشد، اما یک پزشک ممکن است تنها فرصت خوابیدن و حمام رفتن را پیدا کند و بیشتر وقت‌ها مشکلاتش لاینحل باقی می‌ماند.»

پیش از این، علی سلحشور، سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان نظام پزشکی ایران هشدار داده بود: «این حجم از افسردگی میان ‌پزشکان جوان بی‌سابقه است!»

یک مطالعه‌ در سال ۱۴۰۰ درباره وضعیت سلامتی رزیدنت‌های در حال تحصیل در دانشگاه‌های علوم‌پزشکی کشور نشان می‌دهد: «۲۳درصد از دستیاران پزشکی دارای افسردگی شدید تا بسیار شدید بوده‌اند. حدود ۲۵درصد از افراد اضطراب شدید تا بسیار شدید و نزدیک به ۳۴درصد از آنها استرس شدید تا بسیار شدید داشته‌اند.» میرخانی یکی دیگر از ریشه‌های اصلی این شرایط را دوران رزیدنتی می‌داند: «در سیستم سلامت و بهداشت ما تحقیر سیستماتیک وجود دارد. ساختار به‌گونه‌ای است که از رزیدنت بیگاری می‌کشند و او هم هیچ راه فراری ندارد. او نمی‌تواند کوچک‌ترین مخالفتی با بالادستی خود داشته باشد چراکه طبق قراردادی که دارد ممکن است که پای ضامن‌ها و وثیقه‌ای که گذاشته، پیش کشیده شود. بنابراین ترجیح می‌دهد سکوت کند. به هر حال بیشتر این افراد امکان ازدواج ندارند و در یک محیط ناامن زندگی می‌کنند.» سعید بابایی، روان‌شناس با توجه به خودکشی‌های اخیر پزشکان توصیه می‌کند: «هر چقدر ما شرایط خوبی داشته باشیم و از تمام اختلال‌ها به دور باشیم مثل افسردگی و اضطراب، ممکن است حس ناکافی بودن ما را به پوچی برساند و تمام تروماهای دوران کودکی تاثیر مستقیم رویمان بگذارد.» زندگی در اتاق‌های محقر

میرخانی در ادامه عوامل تاثیرگذار روی حال کنونی جامعه پزشکی می‌گوید: «بسیاری از دانشجویان پزشکی برخلاف تصور عمومی در دوران گذراندن طرحشان در شهرستان‌ها معمولا در اتاق‌های محقر زندگی می‌کنند. شما ببینید چند عامل آنها را تحت‌تاثیر قرار داده است. پس وقتی همه این عوامل دست به دست هم می‌دهند برخی به پایان زندگی می‌اندیشند.»

میرخانی با تاکید بر این مساله که «خودکشی در دین ما اخلاقی و پسندیده نیست» یادآوری می‌کند: «افرادی که خودکشی می‌کنند در شرایط خاص روحی قرار می‌گیرند و آگاهی خود را به زندگی از دست می‌دهند و عملشان ناخودآگاهانه است. بنابراین این امر یاغی‌گری در برابر خدا یا کفر نیست.»

اگر چه ممکن است این مساله به میان آید که پیش از این هم خیلی از رزیدنت‌ها و پزشکان با این عوامل دست‌وپنجه نرم می‌کردند، با این حال میرخانی می‌گوید: «زمانی مردم برای پزشکان احترام زیادی قائل بودند، اما اکنون اقبال عمومی جامعه از دست رفته است. دیگر احترام پیشین خود را ندارند. ارتباط میان مردم و پزشکان نامناسب شده است و دلیل این امر به ساختار بهداشت کشور برمی‌گردد. هزینه‌های درمان بالا رفته است و بیمه‌ها معمولا این هزینه را نمی‌پردازند و بیمار و پزشک رودرروی هم قرار می‌گیرند.»

حال باید دید که مسوولان چه راه‌حلی برای برون‌رفت از شرایط کنونی دارند و چگونه می‌توانند محیط پزشکان را امن کنند تا این اندازه تنها نباشند تا به جایی برسند که حتی از فرزند خود بگذرند و خود را بکشند.

23302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900407