تفاوت ۲ نوع معامله؛ از وقف زمین برای مسجد تا غش در معامله
تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۸۴۰۳۲۳
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، در فرهنگ اسلامی و در قرآن از «ماترک» یا همان اموالی که انسان بعد از مرگ از خود به جای میگذارد، به عنوان «خیر» یاد شده است؛ یعنی گرچه مال دنیا از نظر روایات ارزشی ندارد، اما اگر همان مال دنیا در راه خدا خرج شود، به عنوان خیر قلمداد میشود.
در سوره بقره آیه 180 آمده است «کُتِبَ عَلَیْکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَکَ خَیْرًا الْوَصِیَّةُ لِلْوَالِدَیْنِ وَالْأَقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ» یعنی اینکه اموال شخص به عنوان یک امر «خیر» اگر در راه درست صرف شود، قلمداد شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گذری در میدان امام حسین (ع) تهران فرصتی است تا به مسجد زیبای امام حسین (ع) که در گوشه شمال غرب میدان قرار دارد نگاهی بیندازیم. این مسجد در سال 1341 از طرف سیدرضا سادات اخوی که شامل باغ گل و منزل آن مرحوم بوده در مساحت 5 هزار متر مربع وقف مسجد میشود و هم اکنون مسجد زیبای امام حسین (ع) و نیز حوزه علمیه در کنار آن قرار دارد و نیز با توجه به معماری زیبایی که توسط مرحوم استاد حسین لرزاده و مرحوم حاج محمد کاشی در این مسجد به چشم میخورد، این مسجد به عنوان یکی از آثار ملی ثبت شده است.
یعنی نگاه کردن به این مسجد نشان میدهد که اموالی که میتوانست مایه آسایش دنیوی مرحوم واقف و خانوادهاش در زمان زندگی شود، در راه خدا وقف شده و به عنوان یک صدقه جاریه تا زمانی که در آن جا مسجد برپا است و عدهای در آن نماز میخوانند و عبادت میکنند، ثواب آن برای مرحوم واقف ارسال میشود و این همان تعبیری است که در قرآن از ماترک یک مومن به عنوان «خیر» یاد شده است.
کمی دورتر از میدان امام حسین (ع)، در خیابان اقبال مغازههای خواربار فروشی و میوه فروشی وجود دارند و همواره محل رجوع قشر کم درآمد و عمدتا کارگر است که اقلام مورد نیاز ضروری زندگی خود را از آنجا تهیه میکنند.
در یک روز جمعه که معمولا روز جمعه به عنوان سیدالایام و روز امام زمان (عج) شناخته میشود و قدیمیترها میگفتند، در روز جمعه نباید گناه کنیم که امام زمان (عج) ناراحت میشوند، اما به چشم خود دیدم در یک مغازه خواربار فروشی پیرمردی که سن و سالی از او گذشته و موهای خود را سفید کرده بود، با ظرف کیل برنج هندی و نامرغوب از کیسه بیرون آورد و با برنجی که بر روی آن نوشته بود برنج هاشمی مرغوب، مخلوط کرد و بعد با دست آن را به هم زد.
وقتی شاهد این صحنه بودم، به پیرمرد گفتم آیا برنج مرغوب و نامرغوب را با هم مخلوط کردی و او انکار کرد و گفت چه را مخلوط کردم؟ چه میگویی؟ وقتی گفتم به چشم خودم دیدم، گفت آن هم از همین نوع برنج بود، اما وقتی گفتم پس چرا بعد از ریختن آن با دست به هم زدید، جوابی نداشت. ظاهرا پیرمرد از بنده ترسیده بود و فکر میکرد مامور بازرسی و یا سازمان حمایت از مصرف کنندگان هستم. اما به یاد ندشت که همه ما بیش و پیش از هر کسی یا چیزی باید از خداوند که همواره حاضر و ناظر بر اعمال ماست، بترسیم.
چنین عملی در فقه اسلامی به عنوان «غَش در معامله» شناخته میشود و به معنای پنهان کردن جنس پستتر در جنس مرغوبتر و نشان دادن آن به عنوان جنس مرغوب است. در فقه اسلامی این عمل به هر شکلی حرام است. مگر آنکه خریدار از این کار آگاه باشد و یا اینکه در صورت سکوت فروشنده جنس را به قیمت پایینتر بفروشد که خریدار زیان نبیند، اما فروختن کالا در صورتی که جنس خوب و بد با هم مرغوب باشد، غش در معامله و حرام است.
یعنی فرد برای به دست آوردن مقدار اندکی سود به زعم خود، میخواهد سر خریدار کلاه بگذارد و با این کار، دو اقدام غیراخلاقی و غیر شرعی انجام میدهد، اولی دروغ است که وقتی به خریدار میگوید برنج هاشمی درجه یک در واقع دروغ گفته است. چون مخلوطی از برنج هاشمی و برنج نامرغوب هندی است که تفاوت قیمت آنها در هر کیلو حدود 8 هزار تومان است و دوم اینکه کالای مخلوط شده به قیمت جنس مرغوب و به قیمت بالاتر میفروشد که این هم گرانفروشی و نوعی ظلم به خریدار است.
در سالهای گذشته برخی بازاریان طبق روایت «الفقه ثم المتجر» اول آداب و مسائل شرعی مرتبط با تجارت را یاد میگرفتند، سپس اقدام به خرید و فروش و تجارت میکردند، کتاب المکاسب المحرمه مرحوم شیخ مرتضی انصاری را یاد میگرفتند و مسایل شرعی را در خرید و فروش رعایت میکردند.
حال این مساله مطرح میشود که آیا فردی که غش در معامله میکند، به فکر حساب و کتاب قیامت نیست و نمیداند که میتوان با این اموال زندگی جاودانه آخرت و سعادت دین و دنیا را خرید، همان گونه که واقفان مسجد و یا واقفان بیمارستان این کار را انجام میدهند و آیا نمیداند که به فرض اندک سود زودگذر از محل فریب دادن مشتری به دست آورد، اولاً برکت از زندگی او میرود؛ ثانیاً خودش فرصت استفاده و بهرهجویی از این اموال را ندارد و بعد از مرگ به ورثه او میرسد و حتی دامادها و عروسهای او از آن اموال به جا مانده استفاده میکنند و معلوم نیست که فرصتی داشته باشند تا ماهانه یکبار سر قبر صاحب آن ارث بروند و حداقل فاتحهای بخوانند.
بهتر نیست تا زمانی که زنده هستیم، اولا اموال خود را پاک کرده و در جستجوی برکت خدا باشیم؟ و اگر قرار است خیری از آن مال به انسان برسد، در زمان حیات، بخشی از آن را در راه خدا انفاق کنیم، نه اینکه اموال انباشته شده به صورت ارث به ورثه برسد که آن هم معلوم نیست، در چه راهی خرج خواهد شد.
بهتر نیست، حرمت بازار اسلامی از سوی تک تک ما رعایت شود و دستورات نورانی اسلام سرلوحه کار و زندگی ما قرار گیرد؟
بهبود سعیدی کیا
انتهای پیام/ب
-----------------------------------------------------------------------------
تذکر: کاربر محترم؛ انتشار مطالب دیگر رسانه ها از سوی پایگاه خبری تحلیلی بیباک لزوما به معنای صحت و تایید محتوای آنها نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود. در ضمن شما می توانید اخبار و مطالب وزین خود را که تا کنون در هیچ رسانهای منتشر نشده است از طریق بخش "تماس با ما" برای ما ارسال نمایید تا در صورت دارا بودن مولفههای لازم، در بخش ویژه منتشر گردد.
------------- با کلیک بر روی لینکهای ذیل تمامی روزنامههای کشور را رایگان مطالعه کنید -------------
روزنامههای عمومی | روزنامههای اقتصادی | روزنامههای ورزشی | سایر روزنامهها| هفتهنامه و ماهنامه | نشریات استانی
منبع: بی باک نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۸۴۰۳۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کاشت برنج به سبک مکانیزه در روستای کیامحله جویبار + فیلم
برنج پس از گندم یکی از پر تقاضاترین عنصر خانواده غلات است که در سفرههای ما ایرانیان جایگاه ویژهای دارد. شهرهای شمالی کشور به دلیل رطوبت، بارندگی های فراوان و زمینهای مساعدی برای کشت برنج دارند.
در این روزهای بهاری کشاورزان روستای کیامحله از توابع شهرستان جویبار استان مازندران نیز اقدام به کاشت برنج به روش مکانیزه کردند.
شهروندخبرنگار ما فیلمی ارسال کرده است که مشاهده میکنید.
منبع: فرهاد ولیزاده - مازندران
بیشتر بخوانید:
آغاز کاشت نشا برنج در شالیزارهای بابل + فیلم
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیبرای یادگیری اصول تصویربرداری خبری به صفحه «آموزش تصویربرداری برای شهروندخبرنگاران» مراجعه کنید.
باشگاه خبرنگاران جوان شهروند خبرنگار شهروند خبرنگار