سهم زنان از فضاهای شهری چه اندازه است؟

ایجاد فضاهای مختص به زنان در قیاس با فضاهای مردانه شهری تقریبا هیچ است و تا دل‌تان بخواهد، مردان از فضاهای آزادنه مختص به خود برخوردارند

ماراتن تهران و حاشیه هایش، باردیگر داغ بی توجهی به زنان در استفاده از فضاهای شهری را تازه کرد؛ آنجا که صبح جمعه گذشته، زنان متقاضی شرکت در دو ماراتن‌تهران، پشت خط قرمز محدودیت ماندند و نتوانستند همپای مردان، گام بردارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زنان متقاضی شرکت در دو ماراتن به دلیل آنچه عدم فعالیت ورزشی بانوان در فضای عمومی خوانده شد از حضور در فضای عمومی مسابقه منع شدند و این درحالی بود که به لحاظ حفظ پوشش اسلامی، مشکل خاصی برای دوندگان ماراتن نبود. این اتفاق ناراحت کننده، بی توجهی به سهم زنان در استفاده از فضاهای شهری را یاد آور شد که سال‌هاست زنان ایرانی، به دلایل مختلف ، آن‌طور که باید در فضاهای عمومی حضور ندارند.

درک نشدن فضای زنانه

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از قانون ، جامعه 80 میلیون نفری ایرانی به لحاظ جنسیت، سهمی تقریبا 50 ، 50 میان زن و مرد دارد که باید میزان استفاده آزادانه از فضاهای عمومی شهر برای این دو گروه نیز سهمی برابر داشته باشد. اما به هزار و یک دلیل که به طور عمده ختم به یک تار مو شده و سهم زنان در استفاده از فضاهای شهری نیز به اندازه همین یک تار مو می شود و در مواقعی رویدادهایی چون دو ماراتن، آن‌ها را از حق‌شان باز می دارد.در پاسخ به مطالبه هایی که برای حق استفاده زنان از فضاهای عمومی شهری و حضور در رویدادهایی چون دو ماراتن، ورزش آزادانه در فضاهای عمومی، حضور در استادیوم های ورزشی و ... وجود دارد،عمدتا مسائلی مطرح می شود و این در حالی است که نگاه‌های نادرست به مقوله حضور زنان در جامعه، بیش از هر موضوع دیگری در پشت خط ماندن زنان برای استفاده از فضاهای عمومی تاثیر دارد. این در شرایطی است که درک کردن اهمیت زن و فضا در جامعه امروزی دشوار نیست و گسترش نقش و حضور زنان در تولید اجتماعی فضا در دهه های اخیر مناقشه برانگیز و مساله آفرین بوده است. با اینکه تلاش شده است فضاهای شهری در ایران کنونی با توجه به اصول شهرسازی بنا شوند، اما توجه نکردن به تفاوت بین جنسیت زن و مرد – به اقتضای تفکر حاکم در شهرسازی – و تفاوت های ظرف آن‌ها در استفاده از فضا، باعث شده مردان بیشتر از فضاهای عمومی شهر استفاده کنند. می‌توان این توصیف از شهر را تا حدودی ناشی از نگرش مردانه در ساخت شهر دانست.

تفاوت جداسازی و حق عمومی

در سال های اخیر وعده ها و البته تلاش هایی برای ایجاد فضاهایی مختص برای زنان در فضاهای شهری صورت گرفته که البته با ایجاد فضای عمومی برای زنان متفاوت است. ایجاد فضاهایی چون بوستان بانوان، خانه‌های شهربانو، واگن های زنانه در مترو و ... از جمله این اقدامات است که اگرچه توانسته فضایی را مختص به زنان برای استفاده از فضاهای شهری ایجاد کند، اما هرگز نتوانسته زمینه را برای حضور آزادانه و توامان زن و مرد در فضاهایی چون استادیوم ها و رقابت های ورزشی را فراهم کند. از طرفی باید یک نکته را هم در نظر گرفت که بحث اماکن تفکیک شده برای استفاده زنان، با تفکیک جنسیتی متفاوت است و زمانی که درباره اماکنی که مختص زنان باشد، حرف می زنیم، نباید آن را با شعارهای در شهر قیاس کنیم. اینکه بیمارستان، دانشگاه و رستوران ها به طور کلی تفکیک جنسیتی بشوند، نتیجه ای جز منزوی کردن زنان نخواهد داشت اما احترام به حقوق شهروندی یک زن برای اینکه بتواند به مثابه مردان از تمامی امکانات یک شهر استفاده کند، به طوری که این استفاده دور از شئونات نباشد، مساله دیگری است که باید به آن توجه ویژه کرد. ناگفته پیداست که ایجاد فضاهای مختص به زنان نیز به میزان کم و در قیاس با فضاهای مردانه شهری تقریبا هیچ است و تا دل‌تان بخواهد، مردان از فضاهای آزادنه مختص به خود برخوردارند.

شهرها مردانه ساخته می شود

یکی از پدیده های اجتماعی که امروزه پژوهشگران به آن توجه می کنند، مساله حقوق شهروندی است. حقوق شهروندی به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های حقوق، سهم بسزایی در احساس عدالت اجتماعی و در نهایت توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی دارد.این در شرایطی است که حقوق شهروندی زنان در استفاده از فضاهای عمومی کمتر مورد توجه قرار گرفته و حتی در ساخت و ایجاد فضاهای شهری نیز مورد بی مهری قرار می گیرد. توجه به تفاوت نگرش و نیازهای زنان و مردان در فضاهای شهری، بی توجهی به نیازهای زنان در طراحی فضاها و اینکه چگونه برنامه ریزی و طراحی شهری می‌تواند پاسخگوی این نیازها باشد، از موضوعاتی است که معماران امروز شهری به آن توجه می کنند. به نظر می رسد بین عوامل موثر در مطلوبیت فضاهای شهری برای زنان، با حضور زنان در شهر و میزان رضایت آن‌ها از فضای شهری رابطه ای وجود دارد.

ایجاد امکانات زنانه در شهر

در نظر گرفتن تفاوت های ظریفی که بین زنان و مردان وجود دارد، در عمده طرح های شهری به چشم نمی خورد؛ برای نمونه متناسب نبودن ابعاد و تناسبات مبلمان شهری با شرایط زنان، امری مشهود است. اگرچه نمی توان با قاطعیت گفت مبلمان موجود در شهرهای کنونی مختص مردان طراحی شده است اما می توان به جرات گفت نیاز زنان در بسیاری از موارد در نظر گرفته نشده است. نمونه بارز نادیده‌گرفته شدن تفاوت های زن و مرد در طراحی فضا های مورد نیاز، نیمکت هایی است که در ایستگاه های اتوبوس نصب می شود؛ چرا که هم ارتفاع مناسب در آن‌ها رعایت نشده است و هم راحتی و آسایش لازم را ندارد. نیمی از استفاده کنندگان امکانات شهری بانوان هستند ولی مبلمان موجود کاربردی مردانه دارد. البته نه اینکه عمدی برای این موضوع باشد؛ چون مردان در ایجاد این امکانات تصمیم گیرنده اند، ناخواسته آن‌ها را متناسب با وضعیت خود تعریف می کنند.

زنان خصوصیات بیولوژیک، مسئولیت ها و نگاه متفاوتی در مقایسه با مردان دارند که در نوع ارتباط آن‌ها با فضا تاثیر می گذارد. آن‌ها تسهیلات خاصی را از فضا انتظار دارند که با خصوصیات جسمی و نیازهای عاطفی و روحی شان متناسب باشد و زندگی روزمره و فعالیت شان را تسهیل کند. کارشناسان معتقدند در حالی که زنان از ارکان اصلی توسعه پایدار هستند و بدون مشارکت فعال آنان، توسعه به سرانجام نخواهد رسید، در سراسر جهان و به ویژه در کشورهای در حال توسعه از نابرابری های بسیاری رنج می برند. بهبود موقعیت زنان موجب مشارکت اجتماعی بیشتر آنان و در نتیجه پیشرفت جامعه می شود.

منبع: اقتصاد آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۸۴۸۱۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چند نوع تست لاستیک وجود دارد؟

هنگام انتخاب محصولات لاستیکی، آگاهی از خواص فیزیکی و شیمیایی جزء مهم است، بنابراین دانستن روش‌های تست لاستیک مورد استفاده در صنعت و ارزش آن‌ها ارزشمند است. برای کمک به درک این پارامترها، در ادامه رایج‌ترین روش‌های تست لاستیک و تفسیر نتایج آن‌ها را معرفی می‌کنیم:

تست سختی تست سایش اندازه گیری تغییر رنگ انعطاف پذیری بازگشت عمودی تست قدرت انفجاری تست انعطاف پذیری مقاومت ازن مقاومت در برابر سرما اندازه گیری ویسکوزیته رئومتر دیسک نوسانی

شایگان لاستیک یک ارائه دهنده خدمات صنعتی پیشرو در سراسر کشور است که طیف گسترده ای از قطعات لاستیکی و پلیمری در ابعاد و متریال های مختلف با کیفیت بالااز جمله ضربه گیر لاستیکی ، گوی لاستیکی و... را ارائه می دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس حاصل فرمایید.

ما در شایگان لاستیک ، به تولید با کیفیت ترین قطعات لاستیکی و درزگیرها شامل دیافراگم لاستیکی افتخار می کنیم. در صورت لزوم، ما می‌توانیم هر محصول را قبل از رسیدن به مشتری خود به‌دقت آزمایش کنیم. در این مقاله، انواع اصلی تست لاستیک را که برای حفظ استانداردهای بالای خود استفاده می کنیم، برجسته می کنیم.

تست سختی لاستیک

تست سختی لاستیک معمولاً با استفاده از روش اندازه گیری سختی فرورفتگی انجام می شود که به نام طول سنج نیز شناخته می شود . این دستگاه برای اندازه گیری سختی پلیمرها، الاستومرها و محصولات لاستیکی توسعه یافته و دارای مقیاس های مختلفی بسته به شکل فرورفتگی مورد استفاده برای اعمال فشار به جسم مورد آزمایش است. بعد از کلمه Shore با 00، 0، A، B، C یا D نشان داده می شود که از نرمی زیاد به خیلی سخت تبدیل می شود. بین مقیاس های 0 تا 100 همپوشانی وجود دارد، بنابراین مواد می توانند در بیش از یک مقیاس اما با مقادیر متفاوت باشند. محصولات لاستیکی عمدتاً در مقیاس Shore A هستند. از بهترین تولید کنندگان محصولات لاستیکی میتوان به شایگان لاستیک ، رویان صنعت و هیرمند بسپار نوین اشاره نمود

تست سایش لاستیک

در طول فرآیند آزمایش، یک سطح ساینده بر روی یک سیلندر دوار ثابت می شود، جسم مورد آزمایش بر روی آن حرکت می کند و کاهش حجم جسم مورد آزمایش اندازه گیری می شود. نتیجه این است که حجم از دست رفته ، هر چه این عدد بیشتر باشد، یعنی حجم از دست رفته، ماده در برابر سایش مقاومت کمتری دارد.

مقاومت در برابر سایش یک شاخص اساسی دوام است.

اندازه گیری تغییر رنگ

آزمایش بر اساس استاندارد ASTM D1148-13 (2018) اثر اشعه ماوراء بنفش را بر روی محصولات لاستیکی ولکانیزه شده سفید یا رنگ روشن اندازه گیری می کند. منبع نور، دما و رطوبت در طول آزمایش کنترل می شود، بنابراین یک واحد مهر و موم شده که مطابق با استاندارد باشد مورد نیاز است.

پس از انجام آزمایش، رنگ سنج برای مقایسه رنگ قطعه در معرض نور UV در طول آزمایش با شرایط جدید استفاده می شود. نتایج آزمایش در تفاوت رنگ ، هر چه مقدار بالاتر باشد، ماده آزمایش شده در برابر اثرات نور خورشید مقاومت کمتری دارد.

انعطاف پذیری بازگشت عمودی

الاستومرهای انعطاف پذیر و محصولات لاستیکی با اعمال نیروی متقابل به نیروی خارجی واکنش نشان می دهند. تست ASTM D2632 این نیرو را اندازه گیری می کند و خاصیت ارتجاعی محصول لاستیکی را استخراج می کند.

آزمایش انعطاف پذیری برگشت عمودی با انداختن یک پیستون استاندارد به صورت عمودی از ارتفاع مشخص بر روی یک جسم افقی طی شش بار متوالی انجام می شود. ارتفاع دفعات چهارم، پنجم و ششم به صورت بصری ثبت و میانگین گیری می شود. نتیجه ارائه شده در درصد نشان دهنده کشش محصول لاستیکی آزمایش شده است.

تست استحکام کششی

تست استحکام کششی لاستیک است که بر روی چرم، کاغذ، منسوجات و محصولات مشابه نیز استفاده می شود. یک دستگاه فشاری را بین 0-40 کیلوگرم بر سانتی‌متر مربع به سطح نمونه وارد می‌کند تا هنگام شکستن مواد اندازه‌گیری کند.

مقدار بالاتر به معنای مقاومت بهتر، استحکام کششی بیشتر است. این مقدار به ویژه برای مواد بسته بندی و محصولاتی که در معرض تأثیرات غیرمنتظره قرار دارند، مهم است.

تست انعطاف پذیری لاستیک

لاستیک ها لزوماً آزمایش می شوند که آیا می توانند خم شدن مکرر را بدون ترک خوردن تحمل کنند یا خیر. این نوع خستگی معمولاً با دستگاه DeMattia مطابق با ISO 132:2017 آزمایش می شود. این ماده آزمایشی را در معرض خمش با سرعت، درجه و چگالی مشخص شده در استاندارد قرار می دهد. .

مقاومت لاستیک در برابر ازن

قرار گرفتن در معرض ازن می تواند باعث ایجاد ترک در چندین نوع لاستیک، به ویژه لاستیک طبیعی و محصولات ساخته شده از پلی بوتادین، استایرن- بوتادین یا لاستیک نیتریل شود.

دمای 40 درجه سانتیگراد غلظت ازن 50 ppm 20 درصد بار روی نمونه، به عنوان مثال کشش.

در این شرایط نمونه به مدت 96 ساعت باقی می ماند، هر دو ساعت یکبار وضعیت آن بررسی می شود و هرگونه ضایعه یا ترک ثبت می شود. هر چه ضایعه کوچکتر و ترک ها کمتر باشد، مواد مقاوم تر می شوند.

مقاومت لاستیک در برابر سرما

برای برخی از محصولات، انجام آزمایش‌های عمومی مانند دوومتر، حتی در دمای زیر صفر بسیار ارزشمند است . اما سه استاندارد تست به طور خاص به نحوه رفتار مواد در شرایط بسیار سرد می پردازند. اینها آزمایشات مهمی برای مواد لاستیکی، چرم، چرم و مواد پلاستیکی هستند تا اطمینان حاصل شود که محصولات حاصل از آنها در آب و هوای سرد عملکرد خوبی دارند.

روش تست ASTM D1329 آزمایش می کند که یک ماده تا چه حد خاصیت ارتجاعی خود را در یک محیط یخچال حفظ می کند . این کار ابتدا با کشش، سپس بستن و خنک کردن، و در نهایت برداشتن گیره و اندازه گیری سرعت انقباض مواد آزمایش می شود.

درصد حاصل به صورت نسبت دما بیان می شود. دو نشانگر پرکاربرد عبارتند از TR10 و TR70، یعنی زمانی که مواد به ترتیب 10% و 70% منقبض شدند چه دمایی داشتند. هرچه دمای اندازه گیری شده کمتر باشد، تحمل سرمای مواد بهتر است.

استانداردهای ASTM D746 و ASTM D2137 نقطه شکنندگی را آزمایش می کنند. آنها دمایی را نشان می دهند که در آن یک لاستیک یا سایر مواد الاستومری خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد تا جایی که در اثر ضربه فیزیکی می شکند.