به نقل از «قدس آنلاین»

عقب گرد درآمد ایرانیان به ۱۶ سال پیش

تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۸۹۵۰۳۷

بررسی‌ها نشان می‌دهد درآمد خانوارهای شهری کشور در سال ۱۳۹۴ معادل ۲۷ میلیون و ۸۸۷ هزار تومان بوده است که به معنای ماهیانه ۲ میلیون و ۳۲۳ هزار تومان است؛ این درحالی است که متوسط هزینه سالانه یک خانوار شهری برابر با ۲۶ میلیون و ۲۰۰ هزارتومان بوده است.

قدس آنلاین - بر اساس آمار، کاهش روزافزون درآمد خانوارهای ایرانی از ۱۰ سال پیش به این سو، کاهش پس‌انداز مردم را در پی داشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این درحالی است که براساس آخرین سرشماری آمار خانوارهای ایرانی از مرز ۲۴ میلیون خانوار گذشته است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد درآمد خانوارهای شهری کشور در سال ۱۳۹۴ معادل ۲۷ میلیون و ۸۸۷ هزار تومان بوده است که به معنای ماهیانه ۲ میلیون و ۳۲۳ هزار تومان است؛ این درحالی است که متوسط هزینه سالانه یک خانوار شهری برابر با ۲۶ میلیون و ۲۰۰ هزارتومان بوده است.

مسعود نیلی، مشاور اقتصادی رئیس جمهور هم ضمن اشاره به افت قابل توجه پس‌انداز خانوارهای ایرانی در یک دهه گذشته اذعان دارد که درآمد خانوارها در حال حاضر تقریباً معادل درآمد خانوار ایرانی در سال ۱۳۸۰ است و در همان حد می‌تواند در تجهیز منابع نقش داشته باشد.

این کاهش در حالی است که سرمایه‌گذاری خانوارها درکنار سرمایه گذاری خارجی، بخش خصوصی، دولت یکی از روش‌های اصلی سرمایه‌گذاری کلان اقتصادی در کشور است. تحلیلگران معتقدند اقتصاد کشور در سال گذشته رشدی بالای هفت درصد را تجربه کرده اما نرخ رشد سرمایه‌گذاری رشدی منفی چهار درصدی داشته است بر این اساس اگر سرمایه‌گذاری جدید صورت نگیرد، روند روبه رشد اقتصاد کشور، نزولی خواهد شد.

*خانوارهای مصرف گرا

بیش از نیم قرن پیش ریچارد بندیکت، استاد دانشگاه‌هاروارد در تحلیل اوضاع اقتصادی ایران نوشت: «ایرانیان بخش بزرگی از درآمدهای خود را به کالاهای وارداتی تجملی، ساخت ویلاها، خرید و فروش زمین و سفرهای اروپایی اختصاص می‌دهند. مستغلات که واجد تاریخی مملو از تجربیات موفقیت‌آمیز است، بر سرمایه‌گذاری صنعتی برتری دارد. عجیب است سرمایه‌گذاری در حوزه مستغلات و زمین در مقایسه با سرمایه‌گذاری صنعتی از بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی، آسیب به‌مراتب کمتری دیده است. اغلب گفته شده «زمین» و «سفته»، اصلی‌ترین جذب‌کننده‌های سرمایه در ایران هستند. تا زمانی که سوداگری روی مستغلات و سفته‌بازی موجب سودهای بزرگ بی‌زحمت می‌شود و ریسک ایجاد می‌کند، محال است در ایران تولید صنعتی اتفاق بیفتد و کسی خود را درگیر دردسرهای تولید کند. »

امروز، حسین راغفر و احسان سلطانی دو تحلیلگر اقتصادی وطنی با استناد به این عبارات در یادداشتی به این واقعیت تلخ اشاره کرده‌اند که «با وجود تحولات بزرگ نیم‌قرن گذشته در سطح جهان، کماکان اقتصاد ایران از همان بیماری‌های مزمن رنج می‌برد. »

دو اقتصاددان دیگر هم در تحلیل دلایل کاهش پس‌انداز خانوارهای ایرانی و مقصد پس‌اندازهای احتمالی برخی خانوارها به جولان بی‌امان بخش‌های سوداگری در حوزه پس‌انداز خانواده‌ها را در پی کاهش روز افزون ارزش پول ملی و با هدف حفظ ارزش دارایی‌های ناچیز اشاره می‌کنند که تولید را روز به روز از پس انداز خانوارها دورتر می‌سازد.

تقوی اضافه می‌کند: با اینکه نگه داشتن پول به صورت راکد و حضور در بازارهای سوداگری نظیر طلا، سکه، ارز و مسکن (با هدف کسب سود نامتعارف) و در مجموع احتکار بی‌اخلاقی بزرگ و جفا در حق تولید و صنعت است و بیکاری، گسترش فقر و انواع تهدیدهای اجتماعی را در پی دارد اما تورم ۴۰ درصدی این سال‌ها و رشد منفی اقتصاد بیش از هر زمانی مردم را به وحشت انداخت و فقیرتر شدن را برای بیشتر افراد به ارمغان آورد.

این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه در ۱۰ سال گذشته قشر متوسط به جرگه فقرا پیوسته است، ادامه می‌دهد: در چنین شرایطی عملاً امکان پس‌انداز برای این قشر وجود ندارد چه رسد به قشر آسیب‌پذیر و کم‌درآمد. در واقع با وقوع فاجعه درآمدی از سال ۸۵ به این سو مردم در بهترین حالت امکان امرار معاش را در اختیار داشتند و کسری بودجه مداوم در شرایطی که هدفمندسازی یارانه‌ها در قبال پرداخت ۴۵ هزار تومان فشار مالی زیادی به مردم وارد آورد، پس‌انداز را منتفی کرد که این امر در کاهش رشد اقتصادی و توسعه نقش خود را نشان داد.

*کاهش ۶۰ تا۸۰ درصدی قدرت خرید

ابراهیم رزاقی هم می‌گوید: بر اساس آمار تشکل‌های کارگری ظرف ۲۷ سال گذشته آرام آرام بین ۶۰ تا ۸۰ درصد قدرت خرید مزدبگیران و حقوق‌بگیران کشور کاهش یافته و سیاست تعدیل اقتصاد و تعدیل دستمزد در عمل منجر به کاهش درآمدها شد.

وی ادامه می‌دهد: در دوره مذکور در ظاهر دستمزدها چند صد درصد رشد داشت اما در سایه تورم شدید قدرت خرید کاهش یافت و در همین حال روحیه مصرف‌گرایی در پی تبلیغات رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی روزبه‌روز افزایش داشته که این امر افراد را به کالاهای غیرضروری نیازمند ساخته است و در نتیجه در مواردی گزارش می‌شود خانوارهایی که امکان خرید کالاهای اساسی را ندارند هم اسیر مصرف‌گرایی کالاهای تجمّلی شده‌اند.

این اقتصاددان، فقیرسازی روزافزون را عامل کاهش پس‌انداز خانوارها می‌داند و خاطرنشان می‌سازد: بانک‌ها هم با کاهش نرخ سود در مقایسه با تورم، به نوعی صاحبان پس‌انداز را جریمه می‌کنند و آن‌ها به طور قطع به تولید فکر نمی‌کنند چه به صورت فردی چه از طریق سیستم بانکی. به گفته وی قبل از این دوره مردم ضمن تامین نیاز خانوادگی، به فکر پس‌انداز در راستای تولید و بخش‌های مولد و قرض‌الحسنه به بخش‌های نیازمند بودند و زیاد به سود حداکثری یک شبه نمی‌اندیشیدند اما متأسفانه در پی تورم شدید، فرهنگ آمریکایی و اروپایی تلاش برای کسب سود حداکثری در مردم شکل گرفته است.

رزاقی اضافه می‌کند: واقعیت این است که در بهترین حالت، تولید، سودی ۱۵ تا ۲۰ درصدی به همراه دارد اما افراد با واردات، خانه‌سازی، دریافت اجاره از مستأجران، احتکار برخی کالاها و... به سودهای چند صد درصدی می‌رسند آن هم بدون دغدغه و در کمترین زمان. وی به سود ۲۰۰ درصدی واردات برخی کالاها اشاره می‌کند که صاحبان پس‌انداز و سرمایه را به سمت سوداگری سوق می‌دهد.

منبع: روزنامه قدس

منبع: قدس آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۸۹۵۰۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه فاکتورهایی بر تعیین قیمت بیت کوین تأثیرگذار هستند؟

بیت کوین چگونه ارزش گذاری می شود؟

عوامل بازاری مانند عرضه و تقاضا بر قیمت بیت کوین تأثیرگذار هستند؛ کاهش قیمت معمولاً با افزایش تعداد فروشندگان همراه است و برعکس. این تعاملات تأثیر قابل توجهی بر فروش و خرید ارز دیجیتال دارند.

بیت کوین (BTC)، که در مقایسه با ارزهای فیاتی مانند دلار، پوند، یورو و ین نظارت دولتی ندارد، توسط شبکه‌ای پراکنده از کاربران و پروتکل‌های رمزنگاری شده ایجاد، ذخیره و منتقل می‌شود.

سرمایه‌گذاران تراکنش‌های خود را بدون نیاز به واسطه به صورت مستقیم انجام می‌دهند، که این امر به وسیله شبکه‌ای همتا به همتا امکان‌پذیر است و محدودیت‌های معاملاتی را کاهش می‌دهد. این ارز دیجیتال اولین بار توسط ساتوشی ناکاموتو در سال ۲۰۰۸ پیشنهاد شده و در ژانویه ۲۰۰۹ راه‌اندازی شد.

تعداد روزافزون کسب‌وکارهایی که بیت کوین را می‌پذیرند به افزایش ارزش بازار آن کمک می‌کند. با این حال، این ارز دیجیتال با مسائل امنیتی و نوسانات مواجه شده است که پاسخ‌گویی به سوالاتی مانند تعیین‌کننده‌های ارزش بیت کوین را دشوار می‌سازد.

دینامیک‌های بازار مشابهی که بر قیمت سایر کالاها و خدمات تأثیر می‌گذارند، بر قیمت بیت کوین نیز تأثیر می‌گذارند. اگر تعداد خریداران از فروشندگان بیشتر باشد، قیمت‌ها معمولاً افزایش می‌یابند. همچنین، قیمت بیت کوین توسط هیچ نهاد مرکزی تعیین نمی‌شود و در هر بازار یا بورس بر اساس عرضه و تقاضای موجود تعیین می‌گردد.

چه عواملی می تواند بر قیمت بیت کوین تاثیر بگذارد؟

چندین عامل بر قیمت بیت کوین تاثیر می‌گذارند، از جمله عرضه و تقاضای آن، رقابت با دیگر ارزهای دیجیتال، تأثیرات خبری، هزینه‌های تولید، و قوانین و مقررات مربوطه.

رقابت و اخبار

بیت کوین با رقابت از سوی آلتکوین‌ها نظیر اتریوم (ETH) و میم کوین‌ها مانند دوج کوین (DOGE) مواجه است که این امر جذابیت تنوع بخشی به پورتفوی سرمایه‌گذاران را افزایش می‌دهد. پیشرفت‌های صورت گرفته توسط سایر ارزهای دیجیتال ممکن است در شرایطی که بیت کوین تنها گزینه موجود بود، به کاهش نسبی قیمت آن منجر شود. همچنین، تحت تأثیر پوشش خبری، ممکن است ترجیح دهید دارایی‌های دیجیتال با چشم‌انداز مثبت را خریداری کنید و از دارایی‌هایی با آینده‌ای نامشخص صرف‌نظر کنید.

هزینه تولید

هزینه‌های تولید بیت کوین شامل هزینه‌های زیربنایی، مصرف برق برای استخراج، و سختی الگوریتم ریاضی (هزینه غیرمستقیم) می‌شود. تغییرات در سطح سختی الگوریتم‌های بیت کوین می‌تواند بر سرعت تولید این ارز دیجیتال تاثیر گذارد، که این خود می‌تواند سرعت تولید را کاهش دهد یا افزایش دهد و به تبع آن بر عرضه بیت کوین و در نهایت بر قیمت آن تاثیر بگذارد.ارز دیجیتال و تاثیرات آن بر بازار مالی

مقررات

مقررات مربوط به ارزهای دیجیتال به طور پیوسته در حال تحول هستند، از کشورهایی مانند السالوادور که آن را به عنوان پول قانونی پذیرفته‌اند تا چین که تراکنش‌های کریپتو را رسماً ممنوع کرده است. هرگونه نگرانی درباره تصمیمات دولت‌ها علیه ارزهای دیجیتال می‌تواند به کاهش قیمت بیت کوین منجر شود. همچنین، نبود قطعیت در مورد نظارت و قوانین، ترس را در بین سرمایه‌گذاران افزایش داده و موجب کاهش بیشتر ارزش بیت کوین می‌شود.

چرا نوسانا قیمت بیت کوین زیاد است؟

عدم اطمینان نسبت به ارزش ذاتی و آینده‌ی بیت کوین، این ارز دیجیتال را به یک دارایی بسیار ناپایدار تبدیل کرده است.

محدودیت تعداد بیت کوین‌ها به این معناست که هر روز تعداد کمتری بیت کوین جدید تولید می‌شود. برای حفظ قیمت پایدار، تقاضا باید با این نرخ تورم همخوانی داشته باشد. اندازه بازار بیت کوین نسبت به دیگر صنایع بسیار کوچک است و گاهی اوقات تنها پوشش رسانه‌ای می‌تواند قیمت آن را بالا یا پایین ببرد. به عنوان مثال، خبرهایی مانند پذیرش بیت کوین توسط تسلا می‌تواند قیمت این ارز را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.

یک توییت که اعلام کند فعالیت بلاک چین بیت کوین متوقف شده، می‌تواند به کاهش شدید ارزش آن منجر شود و در نتیجه حجم معاملات بیت کوین نیز کمتر خواهد شد. بنابراین، با در نظر گرفتن این نوسانات، ممکن است پرسیده شود که آیا قیمت بیت کوین می‌تواند به صفر برسد؟ از لحاظ فنی، این امکان وجود دارد چرا که قیمت بیت کوین به هیچ ارز فیاتی مانند دلار آمریکا یا هر دارایی دیگری وابسته نیست و در نتیجه مستعد افت ارزش است. با این حال، همچنین می‌دانیم که استیبل کوین‌های الگوریتمی مانند ترا (Terra USD) می‌توانند نوسانات بازار را تشدید کنند.

با این وجود، برای رخ دادن چنین فاجعه‌ای برای BTC، باید شرایط بسیار نامساعدی پیش از وقوع فاجعه به وجود آید تا سرمایه‌گذاران فرصت داشته باشند از سرمایه‌های خود محافظت کنند. همچنین، تخریب معماری پیچیده بیت کوین کار ساده‌ای نیست، اما مشکلات مقیاس‌پذیری آن ممکن است آینده‌ی آن را به خطر بیندازد. با این حال، این بدان معنا نیست که قیمت بیت کوین ناگهان به صفر خواهد رسید.

اگر قیمت بیت کوین به صفر برسد چه اتفاقی می افتد؟

اگر قیمت بیت کوین به صفر برسد، این امر تأثیرات قابل توجهی بر معامله‌گران، سرمایه‌گذاران نهادی، قیمت سایر ارزهای دیجیتال، شرکت‌های فعال در حوزه ارزهای دیجیتال و کلیت سیستم مالی خواهد داشت.

در صورتی که قیمت بیت کوین به صفر سقوط کند، این کاهش قیمت می‌تواند بر سایر ارزهای دیجیتال نیز تأثیر بگذارد. در نتیجه، بسیاری از سرمایه‌گذاران ممکن است بسته به نوع سرمایه‌گذاری‌های خود، به طور کامل یا قابل توجهی زیان‌های خود را جبران کنند.

سرمایه‌گذاران نهادی که معمولاً سرمایه‌گذاری‌های بزرگ‌تری انجام داده‌اند برای تنوع‌بخشی به پورتفولیوی خود ممکن است بیش از دیگران در معرض خطر باشند. کسانی که به تازگی با قیمت‌های بالا یا در بازارهای مشتقات کریپتو سرمایه‌گذاری کرده‌اند(سرمایه گذاری بلند مدت و ویژگی های آن در بازار کریپتو)، در معرض ریسک بیشتری قرار دارند و ممکن است نیاز به نقد کردن دارایی‌های دیگر برای پوشش مارجین داشته باشند.

مشتریان ممکن است اعتماد خود را به سیستمی که به نظر می‌رسد در حال فروپاشی است از دست بدهند و این موضوع می‌تواند بر شرکت‌هایی مانند کوین بیس و بایننس که به جریان معاملات برای کسب درآمد و رشد سرمایه‌گذاری‌ها وابسته‌اند، تأثیر منفی بگذارد. سرمایه‌گذاری در این نوع شرکت‌ها ممکن است به شدت کاهش یابد یا متوقف شود. علاوه بر این، این شرکت‌ها ممکن است دیگر قادر به استخدام یا حفظ پرسنل لازم برای ادامه فعالیت نباشند.