شهرسازی نامتوازن تهران اجازه اجرا و دیده‌شدن آثار هنری را نمی‌دهد
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۹۲۲۲۶۳
سرویس فرهنگ و هنر پایگاه خبری تحلیلی بی‌باک؛ بخش مهمترین عناوین:
کیانوش غریب پور از اعضای شورای هنری دومین رویداد «بهارستان» معتقدست شهرسازی نامتوازن و پر از اشکال تهران و معماری آشفته و معابر پر از ایراد اجازه اجرا و دیده‌شدن درست آثار هنری را نمی‌دهد.
خبرگزاری مهر-گروه هنر-آزاده سهرابی: کیانوش غریب‌پور از آن دسته هنرمندان فعالی است که در حوزه های گرافیک، نقاشی دیواری، تصویرسازی، نقاشی، گرافیک و.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
غریب‌پور از سال ۶۸ فعالیت خود را در زمینه تصویرگری مطبوعات و ادبیات کودک آغاز کرد و جوایز متعددی در جشنواره های مختلف داخلی و بین المللی به دست آورد. غریب پور از سال ۷۳ تمرکز خود را به حوزه گرافیک، به خصوص کتاب و آلبوم های موسیقی معطوف کرده و به تدریس در دانشگاه و مدارس گرافیکی در زمینه تصویرگری و گرافیک دیزاین می پردازد.
این روزها او مشغول داوری آثار دومین رویداد «بهارستان» است؛ رویداد هنرهای شهری که او از اعضای شورای هنری آن نیز محسوب می شود. با او درباره این رویداد گفتگو کردیم.
*آقای غریب‌پور به عنوان یکی از اعضای شورای هنری رویداد «بهارستان» به عنوان داور بخش «تخم مرغ های رنگی» که بیشترین تعداد آثار شرکت کننده را دارد می خواهم از شما درباره کمیت و کیفیت آثار این دوره بپرسم؟
-سوال شما را از دو جهت می‌شود جواب داد اول از جهت ارتقای کیفی آثار این دوره نسبت به سال گذشته و دوم از جهت مقایسه آثار این دوره «بهارستان» با معیارها و حد مطلوب مورد نظر شورا و برگزارکننده. از جهت اول، قطعا معدل کیفیت آثار بهارستان ۹۶ از سال گذشته بالاتر است. دلیل آن هم روشن تر شدن ماهیت بهارستان برای هنرمندان است که نسبت به سال گذشته قدم های مطمئن تری برداشتند، اما مهم تر از آن تأثیر مشاوره ها و ویرایش های اعضای شورای هنری در ایده های اولیه هنرمندان بود. الان که دراین گستردگی آثار را می بینم، رشد چشمگیر هنرهای شهری به خوبی پیداست و حتی کیفیت اجراها بسیار بهتر شده است.
اما از نگاهی دیگر می توان کیفیت آثار را در مقایسه با آن چیزی که به عنوان هنر شهری در دنیا مرسوم است بررسی کرد. آثار این دوره، با وجود همه مزیت ها و موفقیت ها، در مجموع و در یک معادله کلی، هنوز از چشم‌انداز هنرهای شهری و انواع موفق آن در سایر نقاط دنیا فاصله دارد.
هنرهای شهری، بسیار به شهر وابسته اند. شهرسازی نامتوازن و پر از اشکال تهران و معماری آشفته و معابر پر از ایراد، هم مانع مهمی در ایده پردازی است هم مانع بزرگی در کیفیت اجرا و نصب آثار و مهم تر از آن، دیده شدن. اغلب آثار در بهترین شکل اجرا هم در تهران از چشم مردم پنهان می مانند
من وقتی می گویم با چشم انداز و سطح مطلوب فاصله داریم، منظورم ناتوانی هنرمندان وطنی نیست. هنرهای شهری بسیار به شهر وابسته اند. شهرسازی نامتوازن و پر از اشکال تهران و معماری آشفته و معابر پر از ایراد، هم مانع مهمی در ایده پردازی است هم مانع بزرگی در کیفیت اجرا و نصب آثار و مهم تر از آن، دیده شدن.
اغلب آثار در بهترین شکل اجرا هم در تهران از چشم مردم پنهان می مانند. پارازیت های تصویری در تهران بیش از حد زیاد است. به علاوه ما همه در حال تجربه مدل ایرانی هنرهای شهری هستیم. یعنی همه چیز باید با هم و متوازن رشد کند. تجربه جمعی ما از هنرهای شهری، سطح زیبایی شناسی عمومی و عوامل مدیریتی، ارکان مهم دیگری هستند که در درجه کیفیت ایده ها و آثار مؤثرند.
*در مقایسه با سال گذشته که خود شما یکی از کسانی بودید که نسبت به کپی ها حساس بودید، میزان کپی کاری در طرح ها و ایده ها را چگونه دیدید؟
-ما بر سر ماجرای کپی به شدت وسواسی شده ایم در حدی که چیزی نمانده بود یکی دو اثر اورجینال را هم در تردید کپی بودن، حذف کنیم ولی بعد از تحقیق متوجه شدیم کار اصالت دارد.
به نظرم یکی از دلایل مهم کپی کاری عجله ای است که هنرمندان برای رسیدن به حس موفقیت و مقبولیت دارند البته دلالیل تاریخی و جامعه شناسانه هم دارد که باید مفصل به آن پرداخت. هنرمندان هم‌عصر ما تحمل و صبر کافی برای به ثمر نشستن را از دست داده اند و این ناخوآدگاه انگیزه بزرگی برای جست وجوی راه های میان بر است. مخصوصا هنرمندان جوان تر به دنبال درخشش در رویدادها و کسب مقام و جایزه هستند و این ضریب کپی کاری را در کارهای جوان ترها به شکل تصاعدی بالا می برد.
وضعیت کپی کردن در سطح عمومی هنرهای معاصر ما فاجعه بار است. اما به نظرم در هنرهای شهری باید راجع به مصداق کپی دقت بیشتری به خرج داد. یعنی نوع کپی کردن و عدم اصالت در هنرهای شهری مختصات ویژه ای دارد
شخصا فکر می کنم موضوع کپی در هنرهای شهری با هنرهای دیگر متفاوت است. وضعیت کپی کردن در سطح عمومی هنرهای معاصر ما فاجعه بار است اما به نظرم در هنرهای شهری باید راجع به مصداق کپی دقت بیشتری به خرج داد. یعنی نوع کپی کردن و نبود اصالت در هنرهای شهری مختصات ویژه ای دارد. شاید بسیاری از کارهایی که به طور طبیعی و در هنرهای دیگر، کپی به حساب می آیند در هنر شهری، مصداق کپی نباشند. هنر شهری ترکیبی از ایده و ماده در محیط شهر است. ما در مورد ایده می توانیم خیلی حساس و دقیق باشیم اما در مورد ماده و اجرا و مهم تر از آن محیط شهر، یعنی اجزا و عوارض و معماری و مبلمان شهری به شدت وابسته به محیط هستیم و این مشابهت های ناگزیری ایجاد می کند.
باید بین مصداق های کپی در شکل های کلاسیک هنری مانند نقاشی، خوشنویسی، مجسمه سازی و انواع کپی در هنرهای شهری تفاوت قائل شد و در باره آن تبادل نظر کرد. بستر شهر یک لحن و شرایطی را به هنرمند تحمیل می کند. حتی انتخاب ماده و مواد و تکنیک را به هنرمند تحمیل می کند برای همین اگر برخی اتفاقات شهری شبیه یکدیگر شود، این به صورت طبیعی رخ داده و اغلب این شباهت ها ناخودآگاه است.
*یعنی شما می فرمایید شهر و موقعیت های مشابه شهری برای هنرمند هنرهای شهری محدودیت هایی را به همراه می آورد که باعث ایجاد شباهت در ایده ها می شود؟
-این برداشت میدانی من از شرایط است و فعلا نمی خواهم این را یک نظریه به حساب بیاوریم. به گمانم در حیطه هنرهای شهری بلافاصله نمی توانیم هر اثری را به کپی بودن متهم کنیم. ضمن اینکه بیشتر آثار رویداد بهارستان بر مبنای سازه های موقت طراحی می شوند و عموما تکنیک های پیچیده و گران قیمتی ندارند که این ویژگی مشابهت های ناگزیر را تشدید می کند.
*سال گذشته رویداد بهارستان در فضاهای محدودی اجرا شد مثلا در خیابان ولیعصر و بلوار کشاورز از این رو حالت کارناوالی به خود گرفته بود. امسال پراکندگی آثار در تمام شهر دیده شد. این یک حسن داشت که بسیاری از مردم توانستند نمونه ای از این آثار را مشاهده کنند اما ایراد بزرگش این بود که به دلیل پراکندگی در وسعت کلان شهری مثل تهران گویی خود رویداد «بهارستان» به چشم نیامد و حالت کارناوالی آن از بین رفت.
- سال گذشته کارها در دو محور اصلی اجرا و نصب شد که این از جهاتی خوب بود، اما همه شهر و همه مردم به تجربه هنرهای شهری و دیدن زیبایی نیاز دارند. از نظر من باید ترکیبی از این دو را در سال های بعد تجربه کنیم یعنی دو سه محور شهری متمرکز داشته باشیم و تعداد زیادی از آثار هم در خارج از محور، در شهر توزیع شوند. البته این یعنی آثار بیشتر، تکثیر کارهای خوب و بودجه و مهم تر از آن زمان بیشتر برای ایده پردازی و اجرا که امیدوارم مدیریت سازمان و هنرمندان، همه موفق به انجام آن باشند.
منبع: بی باک نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۹۲۲۲۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تقسیم استان تهران / استان تهران غربی : شهریار، ملارد، بهارستان و پرند / استان تهران شرقی : ورامین، پاکدشت، پیشوا و قرچک
به گزارش صدای ایران، استاندار تهران با اشاره به نام شهرستان‌های غربی و جنوب شرقی استان تهران، جزئیات و ملاک‌های مورد مطالعه برای تقسیم استان‌های غربی و شرقی تهران را تشریح کرد.
علیرضا فخاری در تشریح موضوع تشکیل دو استان غربی و شرقی تهران گفت: دو منطقه در این طرح وجود دارد که در غرب شهریار، ملارد، بهارستان و پرند شهر‌های این بخش و در حوزه جنوب شرقی نیز ورامین، پاکدشت، پیشوا و قرچک جزو محدوده‌هایی است که این ۴ شهرستان مشمول طرح جداسازی می‌شوند.
وی افزود: مطالعات این طرح مدت زیادی است آغاز شده و باید با شرایط امروز جمعیتی طرح را منطبق کنیم. براساس سرشماری هوایی که از گذشته داریم در غرب استان تهران نزدیک به ۳ میلیون نفر جمعیت داریم و در جنوب شرقی استان هم یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر جمعیت داریم، لذا به لحاظ گسترش جمعیت باید ملاحظاتی را در نظر بگیریم.
مباحث اقلیمی و جمعیتی باید به لحاظ ترکیب دارای منطق باشداستاندار تهران ادامه داد: ملاحظات سرزمینی، جمعیتی و جغرافیایی هر دو منطقه و چگونگی تأمین زیرساخت‌ها بسیار مهم است. بی تردید تقسیم و تفکیک زیرساخت‌ها اهمیت بسیار زیادی دارد و قطعا باید مطالعات میزان خدماتی که مردم باید در هر دو استان بگیرند، کامل شود. باید مباحث اقلیمی و جمعیتی هم به لحاظ ترکیب دارای منطق باشد.
فخاری تأکید کرد: ترکیب بندی جمعیتی در بخش غربی استان تقریبا با عدم تجانس همراه است و در بخش جنوب شرقی دارای تجانس است و به لحاظ گویش و سایر مولفه‌هایی که تاثیرگذار است همانند مولفه‌های اجتماعی، ممکن است در نقاطی ناهمگونی و در جا‌هایی همگونی داشته باشیم.
وی با بیان اینکه باید همه مولفه‌ها در مطالعات به خوبی دیده شود، اظهار کرد: نکته مهم این موضوع است که باید تصمیمات موجب آسایش و آرامش مردم باشد و تقسیمات باید به گونه‌ای باشد که در نتیجه مردم در رفاه نسبی با ایجاد تعادل در تأمین نیازمندی‌ها و رفع مطالبات قرار بگیرند.
استاندار تهران افزود: بنابراین تقسیم مدیریتی که هدف اجرای این طرح است و از این طریق نظام مدیریت را مقداری کوچک‌تر می‌کند، باید قابلیت دسترسی داشته باشد، همچنین باید به لحاظ ماهیتی و یک امر الزامی محقق شود و اگر این موارد محقق شد در امر تقسیمات موفق هستیم.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟