متفکران غربی معترض «سند آموزش ۲۰۳۰»
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۹۲۳۷۵۶
دکترای مطالعات آمریکا گفت: متفکران غربی به «سند 2030» معترض هستند. این سند در بعضی کشورها اجرا نمیشود و حتی اگر اجرا شود، دارای بندها و تبصرههای زیادی است.
خبرگزاری فارس: میزگرد بررسی «سند آموزشی 2030» با حضور حکیمه سقای بیریا دکترای مطالعات آمریکا از دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران و فعال در زمینه مسائل زنان، زهرا سجادی دکترای مدیریت، معاون خانواده و امور زنان در مرکز امور زنان در دولت نهم و دهم و مسئول تحقیقات و تفحص از مرکز امور زنان از طرف مجلس در دوره اصلاحات و آذر یاراحمدی کارشناس ارشد تاریخ جهان از دانشگاه شهید بهشتی و دانشآموخته جامعةالزهرا(س) در علوم حوزوی و دیپلم زبان از اوکراین به میزبانی خبرگزاری فارس برگزار شد.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حکیمه سقای بیریا دکترای مطالعات آمریکا از دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران اظهار داشت: «سند آموزش ۲۰۳۰» باید از جهت حقوق بشری آمریکا نیز بررسی شود و نگاههای دقیقتر و موشکافانهتری نسبت به آن داشته باشیم.
وی افزود: این سند یکی از دستورالعملهای اجرایی کردن ابعاد حقوق بشری سازمان ملل است که آموزش به عنوان زیر بناییترین مبحث برای پیش بردن اهداف مطرح میشود لذا این سند از نظر انتقادی نیز باید بررسی شود.
بیریا اضافه کرد: در واقع «سند آموزش 2030» اصلاً سند نیست؛ گزارش یونسکو از عملکرد ایران و عملیاتی کردن برنامههای آموزشی کشور در راستای هدف چهارم دستورالعمل توسعه پایدار است.
وی با اشاره به بخش "Globale Report" در سایت یونسکو که ارزیابی جهانی معنی میشود، خاطر نشان کرد: کشورهای مختلف باید به صورت مستمر گزارشهایی مبنی بر اینکه «سند آموزش 2030» چگونه در کشورهای مختلف عملیاتی میشوند، ارائه دهند.
* قطعاً یونسکو بیطرفانه هزینههای سند 2030 را بر عهده نگرفته است
بیریا با اشاره به مسائل مالی این سند تصریح کرد: تأمین مالی این گزارشها حائز اهمیت است و حلقه مفقودهای است که تاکنون به آن توجهی نشده است. یکسری نهادها و ارگانها این نیاز مالی را برطرف میکنند. کشورهای اروپایی مانند فرانسه، آلمان، دانمارک و چند کشور دیگر مانند استرالیا و کانادا از جمله کشورهایی هستند که از نظر مالی هزینههای این سند را حمایت میکنند.
وی ادامه داد: "Open Society Foundation" به دنبال ایجاد تغییرات در جامعه مدنی برخی از کشورهاست به همین منظور تأمین مالی این گزارشها را بر عهده گرفته است که این نشان میدهد قطعاً سیاستهایی پشت این سند نهفته و علاوه بر این، تنها یونسکو نیست که اداره این گزارشها را بر عهده گرفته و این مسئله حائز اهمیتی است.
این فعال حقوق بشر در ادامه گفت: سیاستهای مالی که برای «سند آموزش 2030» قدم برمیدارند باید بررسی شوند؛ قطعاً یونسکو بیطرفانه هزینههای سند 2030 را بر عهده نگرفته است.
وی همچنین عنوان کرد: دستورالعمل توسعه پایدار از یک طرف و بحث آموزشی از طرف دیگر راهکارهای عملیاتی کردن نظام حقوق بشر بینالمللی است.
بیریا با اشاره به عدم مقبولیت بدنه نظام حقوق بشر غربی در کشورهای غرب افزود: نهادینه کردن مسائلی که در اسناد حقوق بشرانه وجود دارند، منفعلانه است و رویکرد ما هم منفعلانه است. ضمن اینکه بدنه نظام حقوق بشر غربی اگر قرار باشد به طور کامل پیاده شوند نهاد و بنیان کشورها را تغییر میدهند.
* متفکران غربی به «سند 2030» معترض هستند
وی با اشاره به این موضوع که کشورهای اروپایی خود نیز به این سند معترض هستند، ادامه داد: متفکران غربی به «سند 2030» معترض هستند، این سند در بعضی کشورها اجرا نمیشود و حتی اگر اجرا شود دارای بندها و تبصرههای زیادی است که مضرات آن را بیاثر میکند و آمریکا جزء این دسته است؛ بندها و تبصرهها فراوان مضرات را در خاک آمریکا بیاثر میکند چون مراجع قانونی داخلی در آن دخیل هستند در حالی که این مسئله در کشور ما کاملاً برعکس در حال اجراست یعنی ما کاملاً منفعلانه اهداف حقوق بشر را میپذیریم.
بیریا گفت: باید این مسئله را مورد توجه قرار دهیم که این اهداف کاملاً غربی هستند. کشورهای غربی نظام حقوق بشر غربی را حتی در کشورهای خود به طور کامل پیاده نمیکنند، چون میخواهند جامعه خودشان را از تغییراتی که عوامل آن بیرونی هستند مصون نگه دارند؛ اهداف حقوق بشر که کاملاً غربی است در حالی در بعضی از کشورهای غربی پیاده نمیشود که ایران خودمختار آن را پذیرفته است.
این فعال حقوق بشر در پاسخ به این سوال که «موضع آمریکا نسبت به «سند آموزش 2030» چیست و آیا آمریکا خود را نسبت به تهیه گزارشها از عملکرد آموزشی مسئول میداند یا خیر؟»، پاسخ داد: آمریکا به آن شکل گزارشهای آموزشی خود را به یونسکو ارائه نمیدهد و الان اگر ایران موظف به ارائه گزارش است خود داوطلبانه ارائه گزارشهای آموزشی را برای دستیابی به اهداف «سند 2030» پذیرفته است و بر اساس تعهدی که ایران قبول کرده باید در خرداد 96، گزارشهای آموزشی خود را به سازمان ملل ارائه دهد.
وی در ارتباط با نظر کشور آمریکا به این سند گفت: در آمریکا نیز کمیته توسعه پایدار شکل گرفته ولی در سطح ملی امکان اجرا شدن آن وجود ندارد. فشارها در باب آموزش ابعاد حقوق بشری در این کشور نیز زیاد است ولی کشور آمریکا با امضا کردن و به تصویب نرساندن آنها جامعه خود را مصون نگه داشته است؛ این در حالی است که کشور آمریکا از نظر آموزش همگانی از ایران نیز عقبتر است.
بیریا ادامه داد: یکی از کنوانسیونهای شکل گرفته در آمریکا کنوانسیون اقتصادی فرهنگی آموزشی است که کشور آمریکا آن را امضا کرده ولی به تصویب نرسانده است و خود را برای ارائه گزارش به یونسکو مسئول نمیداند و حتی خود را در برابر دادن همچنین حقوقی به شهروندان خود هم مسئول نمیداند ولی در ابعاد سیاسی از آن برای تحت فشار قرار دادن کشورهای دیگر استفاده میکند.
وی در پایان گفت: مشکل اینجاست که ما خود کاملاً داوطلبانه زیر بار این مسئله رفتیم در حالی که میتوانستیم نهادهای قانونی کشور را دخیل کنیم و بخشهایی از «سند آموزش 2030» که با قانون اساسی کشور ما مغایرت دارند، تبصره زده شوند و به صورت قانونی کاملاً اهداف یونسکو را شفاف کنیم و اعلام کنیم که ما به سمت پیشرفت آموزش همگانی در حرکت هستیم و در همین گزارشهای اختیاری و داوطلبانه هم به یونسکو هم ارائه کنیم.
منبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۹۲۳۷۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طوفانی که پرده از چهره غرب کنار زد
اکنون طوفان الاقصی پرده از چهره واقعی سردمداران پرادعای غرب برافکنده است و دیگر کسی نمیتواند ژستهای تهوعآور انسان دوستانه یا نگرانی آنها از تضییع حقوق زنان و کودکان را باور کند.
به گزارش مشرق، عباس شمسعلی طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: این روزها تصاویر تکاندهندهای از اعتراض گسترده دانشجویان دانشگاههای آمریکا به جنایتهای رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه و علیه سکوت و حمایتهای آمریکا و سردمداران کشورهای غربی در قبال این جنایتها پیش چشمان مردم دنیا قرار گرفته است، اعتراضی که با سرکوب خشن پلیس و نیروهای امنیتی آمریکا و بازداشت صدها دانشجو و تعدادی از اساتید معترض روبهرو شده است.
این قیام دانشجویان علاوهبر اینکه به صورت سریالی از چند دانشگاه به دانشگاههای مختلف آمریکا سرایت کرده است، حتی به کشورهای دیگر نیز رسیده است و دانشجویانی در فرانسه و استرالیا و... در حمایت از دانشجویان آمریکایی و در اعتراض به جنایات رژیم صهیونیستی به میدان آمدهاند.
این اتفاقات اخیر در ادامه تظاهرات کمسابقه در ماههای گذشته در سراسر جهان نشان از برخاستن موجی عظیم از بیداری و آگاهی در بین مردم جهان پس از طوفان الاقصی و پس از عیان شدنبیش از پیش جنایات جنونآمیز رژیم جعلی صهیونیستی دارد، موجی که شاید کمتر کسی میتوانست آن را پیشبینی کند.
طوفانالاقصی بود که در بیش از ۶ ماه گذشته، توانست ذهن بیاطلاع نگاه داشتهشده مردم را در بسیاری از نقاط جهان متوجه نقطهای از این زمین کند که یک رژیم جنایتکار طی ۷۵ سال با انواع حمایتها و کمکهای سیاسی، مالی، تسلیحاتی و... از سوی آمریکا و برخی دیگر از کشورهای غربی انواع جنایتها را علیه یک ملت مظلوم و ستمدیده روا داشته بود.
اینبار اما انواع و اقسام دستگاههای تبلیغاتی کشورهای غربی حامی رژیم صهیونیستی نتوانست این حجم از جنایت در ۶ ماه را از چشم جهانیان پنهان نگاه دارد. مگر میشود قتل عام و نسلکشی با این حجم و گرفتن جان بیش از ۳۴ هزار انسان بیگناه از جمله هزاران زن و کودک معصوم و تخریب وحشیانه خانه و بیمارستان را پنهان کرد؟ مگر میشود کشف صدها پیکر دستبسته از گورهای دستهجمعی داخل محوطه بیمارستانها که به دست جنایتکاران صهیونیست به قتل رسیدهاند را کتمان کرد؟
اکنون صدای مظلومیت مردم غزه به برکت خون کودکان بیگناه و آه مادران داغدیده فلسطینی به گوش مردم جهان رسیده است و وجدانهای بیدار در اقصی نقاط عالم نمیتوانند سکوت کنند. این را در تظاهرات مردم سراسر دنیا در حمایت از مردم غزه و محکومیت جنایات صهیونیستها و در برافراشته شدن پرچم فلسطین در ورزشگاهها و دانشگاههای دنیا میتوان دید.
اکنون طوفان الاقصی پرده از چهره واقعی سردمداران پرادعای غرب برافکنده است و دیگر کسی نمیتواند ژستهای تهوعآور انسان دوستانه یا نگرانی آنها از تضییع حقوق زنان و کودکان را باور کند.
وجدانهای بیدار در دنیا میپرسند، اگر ادعای سردمداران کشورهای غربی در خصوص حقوق بشر، حقوق زنان و کودکان و در خصوص کرامت انسانی واقعی بود، چرا طی ۶ ماه گذشته نهتنها در برابر انواع و اقسام جنایتهای رژیم صهیونیستی علیه مردم بیگناه و زنان و کودکان غزه سکوت کردهاند بلکه از هرگونه حمایت و تجهیز رژیم صهیونیستی نیز دریغ نکردهاند؟
این چهره واقعی و بیپرده سران آمریکا و دیگر رهبران غربی است که در برابر مردم دنیا قرار گرفته است. این واقعیت عیان شده نهادهای بینالمللی از شورای امنیت سازمان ملل و سازمانهای حقوق بشری و... است که سالها با سکوت و انفعال خود در برابر رژیمی جعلی و سفاک، در نسلکشی مردم فلسطین دست خود را آلوده کردهاند. نهادهایی که گاه کوچکترین مسئله داخلی در یک کشور در حوزه زنان و... را با انواع موضعگیریها و دخالتها مورد توجه قرار میدهند و گاه در برابر هزاران جنایت چشم میبندند.
و چه خوشباور بودند عدهای در کشورمان که فریب ادعا و ظاهر و ژست انساندوستی و دفاع از حقوق بشر غربیها و سازمانهای بینالمللی را خورده بودند! حال این خوشباوران باید پاسخ دهند مگر هزاران زن و کودک اهل غزه که بیرحمانه به خاک و خون کشیده شدند، زن و کودک نبودند تا مدافعان دروغین حقوق بشر نگران آنها شوند؟ مگر نهادهای غربی و بینالمللی با تنظیم و تجویز و تحمیل اسنادی مانند ۲۰۳۰ خود را مدافع حقوق و شرایط زندگی کودکان دنیا نشان نمیدادند؛ اکنون این مدعیان دروغین در قبال سرنوشت کودکان مظلوم در غزه و به خون کشیده شدن جسم کوچکشان نگرانی و حساسیتی ندارند؟
این طوفان رسواکننده نقاب از چهره فریبنده و واقعی سران آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و بسیاری از کشورهای غربی انداخته است.
از سوی دیگر؛ همین اعتراضات گسترده دانشجویان آمریکایی، تبدیل به صحنه رسوایی و عیان شدن همه دروغهای سران آمریکا و غرب در خصوص آزادی بیان، کرامت انسانی، جایگاه دانشجو و دانشگاه و حتی زنان شده است.
بازداشت همراه با ضرب و شتم صدها نفر از دانشجویان و تعدادی از اساتید به جرم اعتراض آرام علیه جنایات اسرائیل و سکوت و حمایت آمریکا در قبال این جنایتها، لشکرکشی و استقرار تیربار در صحن دانشگاه و تهدید به اخراج از تحصیل؛ آبرویی برای قبله آمال غربزدگان خوشباور باقی گذاشته است؟ حمله وحشیانه پلیس به دانشجویان دختر و کتکزدن و بر زمین کشاندن آنها در کجای حقوق بشر ادعایی آمریکاییها و طرفداران چشم و گوش بسته آنها قرار دارد؟
اگر یک هزارم این برخوردهای وحشیانه علیه دانشجویان بهویژه دختران دانشجوی آمریکایی؛ در ایران رخ داده بود؛ اکنون از سخنگوی وزارت خارجه و دولت آمریکا و کشورهای غربی تا شورای امنیت سازمان ملل، از رسانههای غربی و سازمانهای بینالمللی تا برخی رسانههای غربگرای داخلی، از هنرپیشههای هالیوودی تا برخی سلبریتیهای وطنی مشغول سبقت گرفتن از یکدیگر در سیاهنمایی و هجمه علیه جمهوری اسلامی بودند، اما اکنون نه از فلان هنرپیشه آمریکایی مثلاً نگران زنان ایرانی که در اغتشاشات سال ۱۴۰۱ موضعگیری میکرد و نه از سلبریتیهای داخلی و نه از رسانههای وابسته، صدای اعتراضی در سرکوب بیرحمانه و وحشیانه دختران و پسران دانشجوی آمریکایی به گوش نمیرسد.
گاه وقتی در ایران یک استاد دانشگاه پس از ۴۰ سال تدریس در یک روال قانونی بازنشسته میشود، انبوه رسانههای داخلی و خارجی نظام را به خفقان و مخالفت با علم محکوم میکنند،
حال باید دید این رسانهها درباره به زمین کوبیدن استاد زن آمریکایی توسط پلیس و دستبند زدن به وی در محوطه دانشگاه تنها به جرم اعتراض به جنایات اسرائیل نظری ندارند؟
کاش دلباختگان سادهاندیش غرب در داخل؛ اکنون که وجدانهای بیدار در دنیا به میدان آمدهاند اندکی با خود خلوت کنند و از خود بپرسند، این همان نظام ارزشی غربی و قبله آمالی بود که به هر بهانهای آن را چماق کرده و بر سر منتقدان غرب میکوبیدند؟
این واقعیت است که مردم در دنیای امروز و پس از جنایات عریان رژیم صهیونیستی و حمایت آشکار غرب به رهبری آمریکا از این جنایات، به مرحلهای از بیداری و آگاهی رسیدهاند که دیگر بهسختی میتوان آنها را فریب داد. این آغاز ضربهای سهمگین به حیثیت پوشالی غرب است که ماجراهای مهمی در پیش دارد.