به نقل از «مازند مجلس»

سرنگونی ۳۶ موشک «تام هاوک» آمریکا توسط سوخوهای روسی

تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۹۳۲۶۴۹

مازندمجلس: یک رسانه روسی جزییات تازه ای از حمله موشکی اخیر آمریکا به پایگاه الشعیرات سوریه فاش کرد که سرنوشت ۳۶ موشکی که نیروی دریایی آمریکا شلیک و به هدف اصابت نکرد را مشخص کرد.

به گزارش مهر، روسیاالیوم در مطلبی به واکاوی بیشتر حمله به پایگاه هوایی الشعیرات در سوریه پرداخته و به این پرسش که چرا از مجموع ۵۹ موشک شلیک شده از سوی ناوهای جنگی آمریکا فقط ۲۳ موشک به این پایگاه اصابت کرده، پاسخ داده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این رسانه فاش کرد: تصاویر ماهواره ها و گزارش های تصویری رسانه ها از الشعیرات نشان می دهد که حجم خسارات وارده به این پایگاه به نابودی ۶ جنگنده میگ ۲۳ و سوخو۲۲ و تعدادی از آشیانه ها محدود شده است و پایگاه مذکور در روز بعد فعالیت خود را از سر گرفتند و هزینه واشنگتن چندین برابر زیان وارده به الشعیرات بود.

روسیاالیوم گزارش داد: سئوال مهمی به اذهان متبادر می شود این است که اگر آمریکا راست می گوید و همه موشکها به الشعیرات که مشابه پایگاه های بزرگ مجهز نیست، اصابت کرده است پس چرا ۵۹ موشک این حجم کم از خسارات را داشت؟ هنگامی که برخی تحلیلگران به موضوع حمله موشکی اشاره کرده اند به ناتوانی سامانه دفاع هوایی روسیه پرداخته اند و گمانه زنی های گمراه کننده ای در راستای اهداف تبلیغاتی خاص داده اند. موشک های تام هاوک مسافت زیادی را به دور از پوشش سامانه هوایی روسیه در شمال سوریه طی کرده اند و از ناهمواری هایی در طول مسیر عبور کرده اند که سامانه هوایی روسیه از آن مستثنی است.

این شبکه اعلام کرد: اینکه فقط ۲۳ موشک به پایگاه هوایی الشعیرات اصابت کرده است  یا نشان دهنده ساقط شدن و زده شدن بقیه موشکها است یا اینکه موشک ها دچار مشکل شده اند و هدر رفته اند که البته این بعید است. در واقع جنگنده های سوخو ۳۵ روس به مقابله با موشک های تام هاوک برخاسته اند و آنها را ساقط کرده اند زیرا آنها مجهز به رادار پیشرفته رصد موشک ها و اهداف با سرعت بالا فوق خشکی و آب هستند.

این رسانه گزارش داد: موشک های آمریکایی در شب شلیک شده و آتش حاصل از سوخت موتور آنها و حرارات بالا رصد آن از سوی سوخو۳۵ مجهز اشعه ماوراء بنفش که سبب می شود رهگیری کنند را آسان می کند. سامانه ضد موشکی و جنگنده و اهداف با سرعت بالا سوخو۳۵ در کنار رادار مجهز  و نیز نظام پارازیت منحرف کننده اهداف قابل توجه است.

روسیاالیوم فاش کرد: احتمالا آمریکایی ها قصد داشتند که ۳۶ موشک که همه موشک های تام هاوک ناو نخست آمریکایی ها بوده است را شلیک کنند اما سوخو۳۵ همه آنها را به طور کامل ساقط کرده است و تفنگداران دریایی آمریکا در صفحه رادارهای خود شاهد بودند که همه موشک هایشان یکی پس ازدیگری از سوی سوخو ۳۵ سرنگون شده است و کاری هم از دست آنها ساخته نبود. پس از اینکه موشک های ناو جنگی نخست آمریکایی ها به پایان رسید. خلبانان روس از این موضوع آگاه شدند به ویژه که همه ۳۶ موشک را ساقط کرده بودند و نفس راحتی کشیدند و به پایگاه های خود برای سوخت گیری و مهمات گیری و ادامه پرواز بازگشتند در این مدت که جنگنده های روس از رادارهای آمریکایی ها محو شدند ناو دیگر آمریکا فرصت به دست آورد تا آنچه از موشک داشت یعنی  ۲۳  فروند را به پایگاه هوایی الشعیرات شلیک کند و این همان موشک هایی است که به الشعیرات اصابت کرده است.

منبع: مازند مجلس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mazandmajles.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مازند مجلس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۹۳۲۶۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرنگونی پوتین؟!/ او گورباچف نیست/ بعید است صاعقه دوبار به یکجا اصابت کند!

به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت:ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقاله‌ای را باعنوان" رژیم‌ شکننده پوتین" در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.

این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر می‌رسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیش‌بینی نمی‌کرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همین‌ترتیب، سیستم پوتین در حال‌حاضر قدرتمند و مقاوم به نظر می‌رسد و کمتر کسی می‌تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.

مشخص است که چرا این استدلال برای فارن‌افرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب می‌کند. مردم دوست دارند آنچه را که می‌خواهند بشنوند را به آنها بگویند. بدون هیچ‌ چشم‌اندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریویی که باعث می‌شود کی‌یف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.

قیاس‌های تاریخی می‌توانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهت‌های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت‌های ساختاری را نادیده می‌گیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص می‌کند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.

اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکال‌تری را اتخاذ کند که کل سیستم را بی‌ثبات می‌کرد.

در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیل‌گران موافقند که پایه‌های اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیان‌گذار خود هم جان سالم به‌در می‌برد.

مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که می‌تواند در آن پیروز شود.

مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض می‌گرفت. در مقابل با وجود تحریم‌های غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامه‌ریزی شده شوروی سفت و سخت و ویران‌کننده بود و دولت در گودالی از یارانه‌های دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایه‌داری پویا است که به‌خوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریم‌های غرب دارند.

نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی،‌ فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلام‌گرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق می‌کند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانه‌ای که از مسکو می‌رسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنی‌ها از جنگ‌های اول و دوم درس گرفته‌اند که استقلال‌طلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچ‌یک از جمهوری‌های دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقه‌ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلام‌گرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویس‌های اطلاعاتی این کشور بود. ایالات‌متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله‌ای در راه است. آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن‌های کنسرت در مسکو مستقر می‌کردند. بااین‌حال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی‌شود. تروریست‌ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان می‌دهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حال‌حاضر از چالش‌های امنیتی که ایجاد می‌کنند بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارق‌العاده بود و جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب می‌آمد. ما هرگز نمی‌دانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ می‌داد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه می‌دانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی می‌ماند و نمی‌تواند به عنوان پایه‌ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع‌بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می‌کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفته‌اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد می‌کند.

*ترجمه: مهسا مژدهی

۳۱۱۳۱۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901563