چهرههایی که دوباره هوای پاستور کردهاند
تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۹۴۰۸۶۳
ثبت نام از نامزدهای ریاست جمهوری دوازدهم روز گذشته در حالی به پایان رسید که برخی چهره ها، تجربه نام نویسی در دوره های قبل این هماورد سیاسی را داشتند.
خبرگزاری مهر: فرآیند ثبت نام نامزدهای ریاست جمهوری دوازدهم، روز گذشته(۲۷ فروردین) پس از ۵ روز پر خبر و جنجالی به ایستگاه پایانی خود رسید.در میان ثبت نام کنندگان شاخص، افرادی حضور داشتند که گذشته نیز خود را در مظان احراز صلاحیت شورای نگهبان قرار داده بودند.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مصطفی هاشمی طبا
هاشمی طبا در دولت رجایی و دولت های جنگ، وزیر صنایع بود. وی در دولت دوم سازندگی و نخست اصلاحات، رئیس سازمان تربیت بدنی بود. هاشمی طبا در انتخابات هشتم ریاست جمهوری به نمایندگی از جریان کارگزاران، وارد رقابت با رئیس جمهور وقت شد.
محمدباقر قالیباف
قالیباف در سال ۷۳ فرماندهی قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا را به دست گرفت. پس از گذشت سه سال، فرمانده نیروی هوایی سپاه پاسداران شد. وی در سال ۷۹، سکاندار نیروی انتظامی کل کشور شد.
قالیباف در سال ۸۴ در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا شد و در نهایت با کسب بیش از ۴ میلیون رای، پس از هاشمی رفسنجانی، احمدی نژاد و کروبی، جایگاه چهارم را از آن خود کرد و از رسیدن به دوره دوم انتخابات باز ماند. او در سال ۸۴، جانشین محمود احمدی نژاد در شهرداری تهران شد.
با فرارسیدن موسم انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، بار دیگر نام قالیباف به عنوان یکی از اضلاع رقابتی مطرح شد. وی در این انتخابات ثبت نام کرد و صلاحیت اش نیز برای شورای نگهبان احراز شد. قالیباف در این انتخابات با کسب ۶ میلیون رای، پس از حسن روحانی جایگاه دوم را از آن خود کرد.
محمد غرضی
محمد غرضی سابقه تصدی وزارت نفت در دولت نخست جنگ و وزارت پست و تلگراف در دولت دوم جنگ و دو دولت هاشمی رفسنجانی را در کارنامه خود دارد.
وی در سال ۹۲ در انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم کاندیدا شد و در نهایت نامش در جمع ۸ نامزد تایید صلاحیت شده قرار گرفت. غرضی در واکنش به احراز صلاحیتش توسط شورای نگهبان گفت: تایید شدن صلاحیت من امری خدایی بود و خدا را شکر میکنم که جزو کسانی قرار نگرفتم که آبرویم برود.
وی نام دولتش را «پاسخگو» گذاشت و تاکید کرد که دولت من، دیگر خدمتگذار نیست بلکه پاسخگو است.
غرضی در انتخابات ۹۲ با کسب کمتر از نیم میلیون رای، از میان ۶ نفر، ششم شد.
علیرضا زاکانی
زاکانی را همگان با سخنرانی اش در تظاهرات محکومیت فتنه کوی دانشگاه در سال ۷۸ به یاد دارند. زاکانی در آن سال مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه تهران بود.
وی عضویت در دوره های هفتم، هشتم و نهم مجلس شورای اسلامی را نیز در کارنامه خود دارد.
زاکانی همچنین در سال ۸۷ به همراه دیگر نیروهای انقلابی، جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی را تاسیس کرد.
وی در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ ثبت نام کرد اما صلاحیت اش از سوی نهاد نظارتی احراز نشد.
مصطفی کواکبیان
در مجلس هشتم نماینده سمنان بود. در انتخابات مجلس نهم، از همین حوزه موفق به اخذ رای لازم نشد. در انتخابات مجلس دهم اما به لطف حضور در لیست امید تهران موفق شد راهی بهارستان شود.
کواکبیان در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم ثبت نام کرد اما صلاحیت اش احراز نشد. وی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ نیز نام نویسی کرد که آن جا هم صلاحیت اش برای شورای نگهبان محرز نشده بود.
محمود احمدی نژاد
کسی فکرش را نمی کرد در انتخابات امسال ثبت نام کند؛ همان طور که کسی باورش نمی شد در سال ۸۴ رئیس جمهور ایران شود.
احمدی نژاد در سال ۸۲ و در قالب ائتلاف آبادگران، شهردار تهران شد. دو سال بعد در انتخابات ریاست جمهوری نهم کاندیدا شد و توانست با کسب ۱۷ میلیون رای، مراد خود در سال های سازندگی و اصلاحات یعنی هاشمی رفسنجانی را شکست دهد و پنجمین رئیس جمهوری اسلامی ایران لقب بگیرد.
احمدی نژاد در سال ۸۸ بار دیگر کاندیدای ریاست جمهوری شد. وی در رقابت با موسوی، کروبی و محسن رضایی، ۲۴ میلیون رای آورد و پاستورنشین باقی ماند.
حسن روحانی
روحانی، نمایندگی ادوار مجلس شورای اسلامی را در کارنامه خود دارد. وی از سال ۶۸ تا ۸۴ دبیر شورای عالی امنیت ملی بود. روحانی همچنین از سال ۶۸ تا ۹۲ نماینده مقام معظم رهبری در این شورا نیز بوده است. روحانی از سال ۷۱ تا ۹۲ ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام را نیز عهده دار بود.
کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران در گفتگویی که با خبرگزاری مهر داشت از برنامه این حزب برای اقناع سازی روحانی جهت حضور در انتخابات ریاست جمهوری سال ۷۶ سخن به میان آورد. کرباسچی گفت: «حزب کارگزاران در سال ۷۶ مایل بود تا آقای روحانی به عنوان یک فرد معتدل، وارد عرصه اجرایی کشور شود. منتهی روحانی در آن سال آمادگی نداشت.»
روحانی همچنین قرار بود در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ شرکت کند اما دلیل عدم حضورش را اینگونه به خبرگزاری مهر توصیح داد: «قبلا نیز مطرح کرده بودم که با توجه به آخرین آرایش ها در انتخابات اگر دیدم نیازی هست که وارد عرصه شوم ممکن است بیایم. اما هنوز آخرین آرایش ها در انتخابات مشخص نیست و عده زیادی می خو اهند کنار بروند. هنوز عدد و رقم روشنی در این خصوص نداریم، بنابراین فعلا تصمیم خاصی در این راستا ندارم.»
روحانی بالاخره در سال ۹۲ کاندیدای ریاست جمهوری شد و با حمایت اکبر هاشمی رفسنجانی و اصلاح طلبان در شرایطی که در هفته منتهی به انتخابات، تنها ۳ درصد شانس پیروزی داشت، در نهایت با کسب ۵۰.۷ درصد آرا، رئیس جمهور ایران شد.
منبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۹۴۰۸۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دوراهی قالیباف برای رسیدن به صندلی ریاست
رئیس کنونی مجلس، باید از میان دو گزینه «ریاست مجدد مجلس» یا حضور به عنوان «یک نماینده ساده» در پارلمان، یکی را انتخاب کند.
به گزارش آرمان امروز، اگر بخواهیم به تجریبات «محمدباقر قالیباف» پیش از اینکه به صندلی ریاست مجلس برسد نگاهی بیندازیم میبینیم که هیچ خطری جایگاهش را تهدید نمیکرد و حتی در طول ۱۲ سال شهرداری تهران هم حاشیههای بهوجود آمده نتوانست او را کنار بزند ولی حال در آستانه آغاز به کار مجلس دوازدهم میبینیم که بر سر یک دوراهی قرار دارد چون برای تکرار ریاست خود یا باید بار دیگر با تندروهای پایداری، شریان و … ائتلاف کند و سهمخواهی آنها را بپذیرد و یا به امید آرای نمانیدههای اصلاحطلب، اعتدالی و مستقل وارد انتخابات ریاست مجلس شود.
در سوی دیگر برخی از تحلیلگران سیاسی معتقدند قالیباف حتی به قیمت سهم دادنهای سنگین با تندروها برسر میز مذاکره خواهد نشست ولی این در حالی است که اصولگراهای افراطی حالا خودشان چند مدعی برای ریاست مجلس دارند که در ادامه این گزارش به آن اشاره خواهیم کرد. در نهایت او باید از میان دو گزینه «ریاست مجلس» یا «یک نمانیده ساده» یکی را انتخاب کند.
نامزدهای احتمالی ریاست مجلس دوازدهمقالیباف البته برای تصدی کرسی ریاست مجلس رقبایی دارد و در حال حاضر اسامی متعددی برای ریاست مجلس شنیده میشوند، در کنار او و از میان نمایندگان کنونی «مجتبی ذوالنوری»، نایب رییس دوم فعلی مجلس در حال رایزنی برای ایجاد شانس و رقابت بر سر کرسی ریاست است و از سوی دیگر اسامی نمایندگانی مانند «علی نیکزاد»، «مرتضی آقاتهرانی»، «حمیدرضا حاجی بابایی» و «سید شمسالدین حسینی» شنیده میشود.
همچنین از میان نمایندگان جدیدالورود اسم «منوچهر متکی» و «حمید رسایی» بیش از سایر دیگران مطرح شده که این آخری به نوعی پرچمدار انتقاد و مخالفت با قالیباف در سالهای اخیر بوده است.
ائتلاف با پایداری در ازای واگذاری کرسیهای هیات رییسههر چند پیش از انتخابات بسیاری از جدایی قالیباف و پایداری حرف میزدند ولی در نهایت برای ۱۱ اسفند لیست مشترکی دادند ولی حالا بحث بر سر سهمخواهی از هیات رییسه است. «مهدی باقری»، نماینده زنجان در مجلس و عضو شورای مرکزی جبهه پایداری در گفتوگو با ایلنا درخصوص انتخابات هیات رییسه مجلس گفت: «به نظر من رییس مجلس قوی بوده اما اعضای هیات رییسه با قدرت برخورد نکردند که رییس متهم به این شده که مثلا تک روی میکرد.
به عقیده بنده اگر به آن میزانی که رییس وقت میگذاشت، سایر عزیزان هم وقت میگذاشتند با جدیت و بدون تعارفات سیاسی برخورد میکردند همان جدیتی که رییس مجلس داشت اگر سایر اعضای هیات رییسه هم داشتند، کارها بهتر پیش میرفت. به نظرم پیش از آنکه ایراد را به رییس مجلس بگیریم باید به اعضای هیات رییسه بگیریم. نه به معنای اینکه کار نکردند، بلکه با تعارف کار کردند. خیلی از موضوعاتی بود که باید در دستورکار قرار میگرفت که هیات رییسه آنها را در برنامه دستور قرار نداد.»
در واقع از این سخنان اینطور بهنظر میرسد که احتمال دیگری که برای انتخابات هیات رییسه آتی وجود دارد این است که جبهه پایداری در ائتلاف با قالیباف بهازای واگذاری کرسی ریاست به وی بیشترین سهم را از هیات رییسه مجلس کسب کند تا به قول این نماینده عضو پایداری هیات رییسه با کار بدون تعارف و با جدیت روند کار هیات رییسه مجلس را آنگونه که مطلوب این گروه سیاسی است، هدایت کند و قالیباف عملاً به ریاستی فرمایشی و نمایشی دست پیدا کند و مجری نظرات هیات رییسه یکپارچه پایداریچی خود خواهد شد.
با این حال رایزنیها درخصوص شکلگیری فراکسیونهای مجلس آتی و انتخابات هیات رییسه و تبادل امتیازات همچنان در جریان است و باید منتظر ماند تا مشخص شود کدام فرد یا گروه موفق خواهد در این رقابت سهم بیشتری کسب کند.
اعتدالیها و اصلاحطلبان تعیین کننده هستند«مجید نصیرپور»، نماینده شهروندان سراب در مجلس دوازدهم در پاسخ به این سوال که بهعنوان یکی از منتخبین مجلس دوازدهم، آیا اظهارات تند برخی منتخبین در انتخاب شما برای ریاست مجلس موثر خواهد بود؟ به «خبرآنلاین» میگوید: «مذکرات صورت میگیرد و پیشنهادات افراد مختلف با دیدگاههای مختلف مطرح میشود.
لذا بهنظر میرسد یک ۳ قطبی در جریان انتخاب رییس مجلس شکل خواهد گرفت، در این میان افراد مستقل که درگیر منازعات ۲ جریان اصولگرای مجلس نخواهند بود، میتوانند نقشآفرین باشند و فردی که بتواند این فضا را مدیریت کند و آرای دوستان مستقل را به سبد آرای خود اضافه کند، میتواند برای آینده مجلس برنامههای بهتری داشته باشد.
البته فردی میتواند این اقدام را انجام دهد که از مشی میانهروی برخوردار باشد.» او در همین مورد و در پاسخ به این شوال که در حال حاضر زمزمههایی درباره رایزنی قالیباف با سایر منتخبین در مورد ریاست مجلس مطرح است، آیا شما از جزئیات این رایزنیها مطلع هستید؟ ادامه میدهد: «بنده باتوجه به شناختی که از ساز و کار مجلس دارم، رایزنی افراد برای ریاست مجلس امری مرسوم است.
در حقیقت همه افرادی که برنامهای برای ریاست مجلس دارند، در فضای بین انتخابات و جابجایی مجلس این فعالیت را آغاز میکنند و حتی بعضاً قبل از انتخابات این درگیریها برای ریاست مجلس اتفاق میافتد، بنابراین رایج و مرسوم است و نه تنها هیچ اشکالی وجود ندارد بلکه ضرورت است که تا زمان باقی مانده برای افتتاح مجلس آینده، کارها به نحوی ساماندهی شود که بعد از آغاز مجلس با چالش کمتر و صرف زمان کمتری این اقدامات را انجام دهیم و مجلس بلافاصله به محتوای اصلی خود ورود پیدا کند.»