اقتصادهای متغیر آسیا و آینده حمل و نقل کانتینری

امکان ادامه حیات صنعت بین المللی در حمل و نقل کانتینری به تجارت پرتحرک بین کشورهای دور و وجود قیمت های رقابتی در کشورهای صادرکننده به ویژه چین بستگی دارد. به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از شبکه اطلاع رسانی جامعه دریایی ایران(مانا) ، با نگاهی بر صنعت بین المللی حمل و نقل کانتینری در آسیا، تجارت در کشورهای آسیایی، اروپایی و آمریکا که قطب صادرات به حساب می آیند با ورود شناورهای مگا و خیلی بزرگ و رونق مسیرهای پرتردد تجاری جانی دوباره خواهد گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اقتصادهای متغیر آسیا و آینده حمل و نقل کانتینری

از اوایل دهه 1980 میلادی، اقتصاد چین به موجب بهره مندی از فن آوری تولید خودکار از نوع سوسیالیستیِ قرون وسطی به اقتصاد تولیدی پویا تبدیل شد. قیمت پایین تولیدات چین نتیجه هزینه پایین تولید و دستمزدهای پایین بود.
در سال های اخیر، مزد تولید ساعتی در چین با دستمزد ساعتی در کشورهای برزیل و هند برابری می کند و افزایش یافته است. با وجود اینکه صنعت منسوجات چین جایگاه قابل قبولی در اقتصاد این کشور دارد، کارخانه های تولیدی پوشاک در بنگلادش، هند و پاکستان به به بازار بین المللی پوشاک چین نفوذ کرده و وارد رقابتی جدی با این کشور شده اند.

چین در برابر هند

صنعت فولاد هند، فولادهای ضدزنگ با قیمت های رقابتی تولید می کند که ضمن استفاده در ساخت بسیاری از تولیدات خانگی، به صورت بین المللی صادر می شود و در حال رقابت با تولیدات فولادی کشور چین است.
اما تغییرات اخیر در سیاست مالی داخلی هند از جمله حذف اسکناس هایِ در گردش 500 و 1000 روپیه ای، کسب و کارهای کوچک این کشور را با چالش هایی روبه رو ساخته است. از این رو، این اقدام تاثیری منفی بر سرمایه گذاری های سودآور در بخش فناوری این کشور می گذارد.
هند باید در کوتاه مدت برای افزایش صادرات در بازارِ مصرفی با تعیین نرخ رقابتی به رقابت بپردازد.
هند در حال حاضر شبکه حمل و نقل ریلی و زیرساخت های بنادر داخلی را با هدف افزایش عملکرد بخش حمل و نقل دریایی توسعه می دهد.
افزایش صادرات از خلیج بنگال و ساحل غربی هند برای بازار هند، امکان حمل و نقل با شناورهای کانتینریِ مگاسایز را فراهم می آورد که در این صورت می توانند در بندر Colombo سریلانکا پهلو بگیرند. از سوی دیگر، امکان بهره مندی از امکانات بندر سلاله در عمان برای صادرات به کشورهای غربی فراهم می آید.
بدین ترتیب، بنادر هند با هدف میزبانی شناورهای مگاسایز و صادرات کالاهای خود به توسعه زیرساخت های بندری نیازمندند و در حال حاضر به ساخت ترمینال کانتینری جدید موسوم به Vizhinjam به عمق 23 متر در نزدیکی Trivandrum واقع در جنوب غربی هند اقدام کرده اند.
اما، به دلیل پرترافیک بودن مسیر کشورهای غربی، ترمینال ترانشیپ کانتینری در بندر سلاله به موجب کوتاه بودن مسیرها به سمت اروپا و بنادر کرانه شرقی آمریکای شمالی برای صادرات کالا از هند شمالی و از طریق بنادر بمبئی و پاکستان، گزینه بسیار مناسبی به حساب می آید.
بنابراین ترافیک صادراتی از هند غربی و پاکستان به کشورهای شرقی با شناورهای مگاسایز انجام می شود تا شناورها در ترمینال های ترانشیپ Vizhinjam و یا Colombo پهلو بگیرند.

رقابت صنایع و شناورها

افزایش دستمزد و هزینه های تولید در چین در کنار پیشرفت تکنولوژی های تولیدی و فناوری در کشورهایی نظیر هند، اندونزی، مالزی و تایلند تغییری بزرگ را در تجارت صادرات کالاهای تولیدی، منسوجات و قطعات الکتریکیِ آسیا ایجاد کرد.
بنادر بزرگ ترانشیپ کانتینری مانند سنگاپور و Tajun Pelepas در مالزی قادر به رقابت با بنادر هنگ کنگ، شنزن و گوانجو در صادرات به کشورهای غربی هستند و رقابتِ آتی بنادر شانگهای، بوسان و Qindoa را نیز تحت تاثیر قرار خواهند داد.
رشد صادرات از هند، پاکستان، بنگلادش، مالزی، تایلند و کشورهای غربی اندونزی و عبور از بنادر بزرگ ترانشیبی بین جاکارتا و عمان، اقتصاد شناورهای مگا با ظرفیت 18 هزار TEU را از طریق کانال سوئز به کرانه شرقی آمریکای شمالی افزایش خواهد داد. شناورهای نئوپاناماکس کوچکتر نیز (13 هزار TEU)، متحمل هزینه های بیشتری برای ترانزیت کالا از کانال پاناما می شوند. تغییرات در صنایع رقیب آسیا، سهم صادرات آینده را از بنادر دریای زرد به کرانه شرقی آمریکای شمالی کاهش می دهد.
بر همین اساس، حیات پذیری بنادر بزرگ ترانشیپی آسیا به آینده رقابت صنایع در بخش های جغرافیایی مختلف بستگی دارد.
صنایع تولیدی به هزینه های انرژی با قیمت پایین تر بستگی دارند؛ این در حالی است که فناوری نیز به دنبال روش هایی برای کاهش هزینه های تولیدی است.
کشورهای آسیایی که ترانزیت شناورهای کانتینری را از طریق بنادر بین سنگاپور و Colombo انجام می دهند 5.71 درصد از اقتصاد جهان را تشکیل می دهند و کشورهای آسیایی که ترانزیت کالا در آن ها از طریق دریای زرد صورت می پذیرد 16.7 درصد اقتصاد جهانی را به خود اختصاص می دهند.
از سوی دیگر، کشورهای ژاپن، اروپای غربی و آمریکا به ترتیب 5.91، 11.66 و 24.32 درصد در اقتصاد جهانی نقش دارند. به بیانی دیگر، مسیرهای اصلی با تردد شناورهایِ کانتینری مگاسایز در مسیرهای آسیا-اروپا و فرا اقیانوس اطلس قدرت اقتصادی مناطق مختلف را منعکس می کند.
بسیاری از بنادر ترانشیپی آسیا از جمله هنگ کنگ، سنگاپور و Colombo در مسیر تردد شناورهای کانتینربری هستند که از دریای زرد به بنادر بزرگ اروپا تردد دارند. افزایش تجارت صادراتی به کشورهای غربی در آینده ای نزدیک از بنادر بین سنگاپور و Colombo کاهشی جزئی در تجارت صادراتی از طریق دریای زرد را به همراه خواهد داشت به طوری که تغییرات آتی در اقتصادهای آسیا، تردد شناورهای کانتینری مگاسایز به اروپا و کرانه شرقی آمریکای شمالی را ضمانت می کند.

اقتصادهای کشورهای غیرآسیایی و تجارت

در حالی که برزیل و آرژانتین 3.18 درصد از اقتصاد جهان را تشکیل می دهند، مسائل داخلی در هر دو کشور توسعه و پیشرفت صنایع تولیدی با امکان صادرات به بازارهای آسیا، اروپا و آمریکا را به تاخیر می اندازد.
برای ادامه حیات اقتصاد این کشورها باید بنادر بزرگ برزیل که مقصد شناورهای کانتینری سوپرسایز ( بسیار بزرگ) است مورد توجه و در رده بنادر ترانشیپی منطقه قرار بگیرند. اقتصاد آفریقای جنوبی و مرکزی نیز تحت تاثیر توسعه بخش های تولیدی است و به صادرات ذخایر سنگ معدن و تولیدات کشاورزی بستگی دارد.
در مدت زمان کوتاهی بین پنج تا 10 سال، شناورهای کانتینری مگاسایز در مسیرهای آسیا-برزیل و برزیل- اروپا خدمت رسانی خواهند کرد.
آفریقای جنوبی به لحاظ تولید و صادرات در سال های اخیر اقتصاد پیشگام آفریقا بود و باعث شد نیجریه و مصر بعنوان کشورهای قطب اقتصاد آفریقا معرفی شوند.
به هر حال چین در حال رقابت با اقتصاد سایر کشورها در زمینه منسوجات، قطعات الکترونیکی و مصالح تولیدی املاک است.
شناورهای مگای اروپا نیز در مجاورت بنادر نزدیک به کشورهای قطب اقتصادی آسیا تردد دارند.از سوی دیگر، ترافیک آینده شناورهای مگا که مقصد آنها به سمت اروپا و کرانه شرقی آمریکای شمالی است در منطقه بین سنگاپور و هند جنوبی افزایش می یابد و توان بالقوه ای برای آینده شناورهای مگا با هدف تردد در مسیرهای آسیا-برزیل، اروپا-برزیل و اروپا-کرانه شرقی آمریکای شمالی به وجود خواهد آمد.

مرسک یک گام به هامبورگ سود نزدیک تر شد
به دنبال امضای قرارداد رسمی خرید و فروش بین کشتیرانی مرسک دانمارک و شرکت Dr. August Oetker آلمان، یک گام بیشتر از سوی مرسک برای خرید سهام کشتیرانی هامبورگ سود آلمان برداشته شد.
کشتیرانی مرسک دانمارک با امضای قرارداد رسمی خرید و فروش با شرکت Dr. August Oetker آلمان، در راستای کسب سهام و مالکیت کشتیرانی هامبورگ سود، قدم برداشت.کشتیرانی هامبورگ سود آلمان بخشی از شرکت Dr. August Oetker این کشور، است.در یکم ماه دسامبر سال گذشته، شرکت Dr. August Oetker اعلام کرد، پس از 80 سال از صنعت کشتیرانی با هدف فروش هامبورگ سود به بزرگترین خط کشتیرانی کانتینری دنیا، خارج خواهد شد.
قرارداد اخیر منوط به تصویب از سوی هیئت مدیره دو شرکت است و انتظار می رود در سه ماه دوم سال جاری میلادی انجام گیرد. کشتیرانی مرسک همچنان انتظار دارد تا پایان سال جاری میلادی، قرارداد کسب سهام کشتیرانی هامبورگ سود اجرایی شود.کشتیرانی هامبورگ سود، 130 فروند کشتی کانتینری با ظرفیت 625 هزار TEU را در اختیار دارد.این گزارش در پایان با اشاره به اینکه از کشتیرانی هامبورگ سود به عنوان متخصص در مسیر تجاری شمال-جنوب یاد می شود، نوشت: انتظار می رود کشتیرانی آلمان مکملی برای عملیات بزرگترین خط کشتیرانی کانتینری دنیا باشد.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۰۳۵۹۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرنوشت اوکراین در سال انتخاباتی آمریکا و گزینه های کی‌یف

آینده جنگ اوکراین ارتباط مستقیم با انتخابات آمریکا و روی کار آمدن دموکرات‌ها و یا جمهوری‌خواهان دارد.در حال حاضر بهترین گزینه برای اوکراین آماده سازی زمینه برای حل و فصل مذاکرات احتمالی با روسیه است؛ تصمیمی که اوکراین باید بگیرد. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، بسیاری از کشورهای غربی که ابتدا تمایلی به ارسال تسلیحات سنگین به اوکراین نداشتند، مسیر خود را تغییر داده‌ و تجهیزات مختلفی از تانک‌های سنگین گرفته تا سیستم‌های دفاع هوایی را به این کشور ارسال کرده و همچنان به تداوم این روند متعهد هستند.

علاوه بر این، خلبانان اوکراینی در حال آموزش برای جت‌های جنگنده احتمالی هستند، مطالبه‌ای که دولت اوکراین از ابتدای شروع جنگ عنوان کرده است.

واشنگتن سرسخت‌ترین شریک نظامی اوکراین از ابتدای جنگ بوده و تسلیحات و تجهیزات بیشتری در مقایسه با سایر کشورها ارسال کرده است. جدیدترین داده‌های وزارت امور خارجه ایالات متحده نشان می‌دهد که کل کمک‌های نظامی این کشور تحت ریاست جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا از 42 میلیارد دلار فراتر رفته که 41.3 میلیارد دلار آن از زمان آغاز جنگ بوده است.

با این حال به اعتقاد برخی تحلیلگران سرنوشت ناخوشایندی در انتظار زلنسکی است. واشنگتن به دست نشانده های خود در نقش سران دولت های خارجی تنها به عنوان ابزاری برای دستیابی به اهداف ژئوپولیتیکی می نگرد و بعد از اینکه این دست نشانده ها وظایف محول شده خود را انجام دادند، آنها را برکنار می کند.

سرنوشت مشابهی در انتظار «ولودیمر زلنسکی» رئیس جمهوری اوکراین نیز وجود دارد، به محض اینکه زلنسکی نقشی را که غرب برای او معین کرده، ایفا کند. زمانیکه دیگر مورد نیاز حامیان غربی نیست چه نوع خاتمه ای در انتظار زلنسکی است؟ فنا بعد از یک کودتا، برکناری از قدرت با برگزاری انتخابات یا اتهام، بازداشت، حبس و غیره.

خدمت غرب به اوکراین یک طرفه نیست

با نگاهی واقع گرایانه به جنگ میان روسیه و اوکراین در حالی که تهاجم روسیه ادامه دارد، اوکراین اغلب به شدت به حمایت نظامی و اقتصادی غرب وابسته است. با این حال، این رابطه آنطور که در ابتدا ممکن است یک طرفه به نظر برسد، نیست. حمایت غرب در واقع در کمک به اوکراین برای دفاع از خود بسیار مهم بوده است، این موضوع در صورتی است که جهان دموکراتیک نیز طیف وسیعی از منافع را از حمایت از تلاش‌های جنگی اوکراین به دست می‌آورد.

مهم ترین این مزیت ها کسب منافع در میدان جنگ است. به اعتقادات رهبران کشورهای غربی و اروپایی، اوکراین در میدان جنگ به طور پیوسته در حال نابودی پتانسیل نظامی روسیه است. این روند جنگ به طور چشمگیری تهدیدی را که برای جناح شرقی ناتو ایجاد می‌کند، کاهش می دهد.

شکست در اوکراین، روسیه را از صفوف ابرقدرت‌های نظامی جهان پایین می‌آورد و مسکو را با سال‌ها بازسازی روبرو می‌کند و تهدید های ناشی از اقدامات احتمالی روسیه را در کشورهای دیگر به حداقل می رساند. مهم این است که غرب با حمایت از اوکراین می‌تواند پتانسیل نظامی روسیه را بدون انجام هیچ اقدامات مستقیم یا تلفات جانی، کاهش دهد.

بر اساس نگاه سیاستمداران غربی، «راه جلوگیری از رویارویی با روسیه در آینده، کمک به اوکراین برای عقب راندن مهاجم در حال حاضر است. این درس تاریخ است که باید ما را راهنمایی کند و به اقداماتی قبل از اینکه خیلی دیر شود، فوریت بخشد.»

اما اگر بازی به نفع روسیه پایان یافته و این درس نادیده گرفته شود و اوکراین شکست بخورد، غربی‌ها نگران هستند که روسیه تقریباً به طور قطع فراتر رفته و تهدیدی مستقیم برای کشورهای عضو ناتو مانند کشورهای بالتیک، فنلاند یا لهستان محسوب خواهد شد.

در آن مرحله، دیگر امکان اجتناب از تلفات قابل توجه ناتو وجود نخواهد داشت. نبرد در میدان اوکراین به ناتو هدف تازه ای بخشیده است و با عضویت سوئد و فنلاند در ناتو باعث گسترش بیشتر اتحاد نظامی در اتحادیه اروپا شده است. این امر عاملی شده تا اتحادیه اروپا بیش از هر زمان دیگری متحد شود.

به طور کلی، تمایل و توانایی غرب برای ادامه حمایت از اوکراین مبتنی بر توافق در برابر چیزی است که از آن دفاع می کند. موضع غرب در مورد آینده جنگ اوکراین به دلیل چرخه انتخابات در ایالات متحده و اروپا پیچیده است.

با وجود مخالفت های فراوان در آمریکا و اروپا، بسته کمکی به اوکراین ارسال شده است و کشورهای اتحادیه اروپا و ناتو به تعهد تجهیزات جنگی برای اوکراین ادامه می‌دهند. اما نکته قابل تامل، تا زمانی که چرخه انتخاباتی کامل نشود، سیاست‌ها در حالت تعلیق هستند و موقعیت اوکراین را تضعیف می‌کنند و دست مسکو را تقویت می‌کنند.  

آینده جنگ اوکراین ارتباط مستقیمی با انتخابات آتی ایالات متحده و روی کار آمدن دموکرات ها و یا جمهوری خواهان دارد. در حال حاضر بهترین گزینه برای اوکراین آماده سازی زمینه برای حل و فصل مذاکرات احتمالی با پوتین است؛ تصمیمی که اوکراین باید بگیرد و در این شکی نیست.

اما نکته کلیدی نوع حل و فصل است که ممکن است قابل قبول باشد. موضع حداکثری زلنسکی مبنی بر خروج کامل روسیه از تمام خاک اوکراین همچنان پابرجاست. این امر با واقعیت وضعیت نظامی در زمین و در میان جمعیت های سرزمینی که اکنون تحت کنترل روسیه است، تضعیف می شود.

همچنین پیوستن و یا عدم پیوستن اوکراین به ناتو از موضوعات مهمی است که ادامه و یا مذاکره برای حل و فصل جنگ را به چالش کشیده است. تصمیمی که آینده اوکراین را یا متحد شرق و یا در مقابل شرق قرار خواهد داد.

 

تحولات اوکراین| امکان درخواست کی‌یف از اروپا برای اعزام نیروتحولات اوکراین| اعتراف کی‌یف به دستاوردهای نظامی روسیه

 

انتهای پیام/