ظرفیت دفاعی کشور اجازه غلط اضافی به دشمنان را نمی‌دهد/توان مراقبت از نوزاد ناقص‌الخلقه برجام را ندارند
تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۰۳۷۹۳۲
به گزارشحوزه احزاب و تشکلهای گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سعید جلیلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در نشست با دانشجویان دانشگاه امیرکبیر که عصر امروز برگزار شد ضمن اظهار تسلیت به مناسبت شهادت موسی کاظم(ع) ایشان را اسوه صبر،خویشتن داری و مقاومت عنوان کرد و اظهار داشت: در حیات سیاسی یک جامعه به ویژه مقاطعی همچون انتخابات باید فرصتی فراهم شود که جامعه تامل بیشتری در وقایع و رویدادها داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با بیان اینکه یکی از بحثهای مهم درک صحیح و دیدن صحیح واقعیتها است ادامه داد: جدای از مباحث ارزشی و آرمانی افراد، مسلما آنچه میان افراد با سلایق مختلف مشترک است دیدن صحیح واقعیتها می‌باشد.
عضو شورای راهبردی روابط خارجی گفت: یکی از تلاشهایی که مشاهده می‌شود این است که واقعیتها به خوبی دیده نشود و یا واقعیتها پوشانده شوند.
وی با بیان اینکه ساخت مستند یعنی کمک به واقع بینی و حافظه تاریخی یک ملت ادامه داد: تمام تلاش دشمن آن است که نقاط قوت یک ملت را بپوشاند و واقعیتها را وارونه جلوه دهد. اهمیت مستندهایی همچون روایت فتح در این است که به ما نشان دهند خرمشهرها چگونه آزاد شدند و چه کسانی آنها را آزاد کردند.
جلیلی با بیان اینکه مستندهایی همچون روایت فتح به ما صحنه‌ای از واقعیت‌های آن زمان را نشان می‌دهند گفت: اینگونه مستندها به ما یاد می‌دهد که چگونه شهرهایی که در محاصره بیکاری و جنگ هستند می‌توانند آباد و خرم شوند.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام به بحث اهمیت تجربه اندوزی اشاره کرد و گفت: تجربه اندوزی یعنی حفظ و تقویت نقاط قوت و تدبیر یعنی عاقبت اندیشی و فرجام موضوعات را دیدن.
جلیلی افزود: نیاز امروز ما این است که سرنوشت ملت به کسانی سپرده شود که اگر تدبیر ندارند و آینده را نمی‌بینند حداقل واقعیات امروز را ببینند.
وی ادامه داد: تجربه‌اندوزی یعنی اینکه شما بتوانید آن حافظه تاریخی یک ملت را به خوبی حفظ کنید وجامعه دچار آلزایمور سیاسی یا اجتماعی نشود.
نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی افزود: در مقطع انتخابات مردم به دنبال پاسخ به سوالها و نیازهای خود هستند و این که چه کسانی می‌توانند پاسخ واقعی به سوال و نیاز آنان بدهند.
وی اظهار داشت: افراد حاضر در انتخابات پاسخ‌های مختلفی به سوالها و نیازهای مردم می‌دهند و مردم نیز بررسی و تأمل و انتخاب می‌کنند و 4 سال که می‌گذرد فرصت مناسبی برای راستی‌آزمایی است .
عضو مجمع با بیان اینکه فرصت انتخابات بسیار با ارزش و مغتنم است ادامه داد: انتخابات می‌تواند ملت را در رشد اجتماعی و ارتقای سیاسی گام به گام تقویت و یک قدم به جلو ببرد.
وی با بیان اینکه در 4 سال گذشته و در چنین ایامی مردم سوالات مختلفی داشتند و به دنبال پاسخ‌هایی برای آنان بودند افزود: سوال آن زمان این بود که مشکلات کشور به ویژه اقتصادی باید چگونه باید حل شود و نگاه‌های مختلفی در یک فضای سالم سیاسی مطرح شد؟ کسانی پاسخ‌هایی را مطرح کردند که یکی از آن پاسخ ها مورد انتخاب مردم واقع شد و این بود که اگر ما بتوانیم با برخی قدرت‌ها گفت‌وگو کنیم می‌توانیم مشکلات کشور را کاهش و یا آن را کم کنیم.
جلیلی تأکید کرد: دولتی که ضعف تدبیر داشته باشد نمی‌تواند از فرصت‌های بزرگ در سیاست‌های خارجی درست استفاده کند استفاده به موقع و صحیح از فرصت در تعامل با کشورهای دنیا به دولتی توانا و دانا نیاز دارد.
وی با بیان اینکه امروز به دولتی مقتدر و هشیار برای تعامل صحیح در عرصه روابط بین‌الملل نیازمندیم گفت: دولتی که ضعیف است نمی‌تواند حتی نوزاد نارس برجام را مراقبت کند اگر دولت قوی نداشته باشیم دشمن از همین برجام هم عبور خواهد کرد چنانچه امروز با گستاخی آن را نقض میکند.
وی با بیان اینکه امروز به یک ارزیابی صحیح نیاز داریم البته ارزیابی کردنمان برای محکوم کردن کسی نیست بلکه برای این است که بتوانیم این راه را درست و صحیح تر طی کنیم و در مسیر دچار کندی نشویم.
جلیلی ادامه داد: همین دوستانی که کار می‌کنند امروز خودشان بیان می‌کنند که آمریکا به روح برجانم که هیچ چیز حتی به متن آن هم پایبند نیست .
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه باید از آنکه اتفاق افتاد درس عبرت بگیریم ادامه داد: باید امروز یاد بگیریم مسیری را به اشتباه رفتیم دیگر آن مسیر را تکرار نکنیم.
وی تأکید کرد: نباید در برابر نقض عهد‌های مکرر دشمن به بیانیه خواندن اکتفا کرد باید مطمئن بود و تنها توییت و فشار ایمیلی نمی‌توان حقوق ملت پاس داشت.
عضو شورای راهبری روابط خارجی ادامه داد: امروز در صحنه انتخابات در همه نامزدها است که با نگاه ملی با تمام توان از حقوق و منافع ملی دفاع کنند و در برابر دشمن نقاط قوت ملت را به رخ بکشند .
جلیلی ادامه داد: دفاع از منافع و حقوق ملت به دیپلماسی دشمن و استفاده به موقع و صحیح از فرصت‌ها در صحنه جهانی نیاز دارد.
عضو مجمع با بیان اینکه اگر صحبت از اشتغال و تولید می‌شود یک رکن تولید ملی در یافتن بازار‌های خارجی است بیان داشت: از دولتی که نتواند در تعامل با همسایگانی چون عراق و افغانستان، از فرصت‌های اقتصادی استفاده لازم را ببرد و دیگران گوی سبقت را از او بربایند، نمی‌توان انتظار زیادی داشت.
جلیلی اظهار داشت: چرا سهم ما از 4 میلیارد دلار صادرات دارو به عراق تنها 24 میلیون دلار است؟ چرا سهم ما از 11 میلیارد دلار واردات سیفی‌جات روسیه تنها 120 میلیون دلار است؟
نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی گفت: آهنگ سیاست خارجی باید باز کردن دروازه‌‌های صادرات باشد نه واردات غیر ضروری، آهنگ حرکت دولت باید بی اثر کردن تحریمها برای همیشه و خارج کردن تحریم از دست دشمن باشد .
جلیلی با بیان اینکه دولتی موفق و قوی است که با اتکا به درون و با استفاده از تعامل صحیح در صحنه جهانی برای همیشه تحریم‌های دشمن را بی‌اثر کرده است گفت: ما سفری به شوش و دزفول داشتیم سیفی‌کاران گفتند محصولات ما روی دستمان مانده است و گاهی اوقات حتی برایمان نمی‌صرفد که این‌ها را بچینیم این مسئله در حالی اتفاق می‌افتد که روسیه سالانه 11 و نیم میلیون دلار واردات سیفی‌جات دارد و اتحادیه اروپا آنان را تحریم کرده است.
وی ادامه داد: لازم است تا فارغ از حب و بغض‌ها و جناح بندی‌ها به مسائل نگاه کنیم مثلا اگر در جامعه بیکاری داریم نباید فقط به سراغ وزیر کار برویم بلکه باید به سراغ ویزر علوم وزیر خارجه و صنعت هم برویم و از آنان بپرسیم که شما در این جهت چه اقدامی را انجام داده‌اید.
وی تأکید کرد: تفکر انقلابی سایه جنگ را برای همیشه از این کشور دور کرد و آن چنان تودهنی به دشمن زد که جرأت نمی‌کند به کشورمان نزدیک شود.
وی اظهار داشت: دولتی موفق و قوی است که بتواند با اتکا به درون و استفاده مناسب از تعاملات جهانی تحریم را بی‌اثر کند.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام وظایف دانشگاه، دانشجو و اساتید را در جهت نشان دادن واقعیتها به جامعه بسیار مهم دانست و افزود: دانشگاه می‌تواند به مردم کمک کند تا پاسخ‌های صحیح به سوالاتشان را بیایند.
جلیلی در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان پیرامون پرونده هسته‌ای گفت: کشورمان برای فعالیت‌های هسته‌ای که داشت عضو آژانس و ntt بود که مطابق آن اعضا تکالیف و حقوقی دارند بحث ما این بود که در ازای تکالیفی که انجام می‌دهیم باید از حقوقمان هم بهره‌مند شویم.
عضو شورای راهبردی روابط خارجی ادامه داد: طرف خارجی می‌گفت ما نگران هستیم که ایران از فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای انحراف پیدا کند ما به آنان پاسخ دادیم که مرجع نگرانی شما باید آژانس باشد و ما نیز در این زمینه با آژانس صحبت می‌کنیم که شما آن را قبول دارید.
جلیلی ادامه داد : ما با آژانس مدالیته‌ای را نوشتیم که قرار بود نگرانی آنان را 6ماهه حل کنیم، آژانس گفت مسائل باقیمانده مورد نگرانی ما است که باید ایران آن را حل کند ما همه آنها راظرف کمتراز 6 ماه با آژانس حل کردیم.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: البرادعی در گزارشش نوشت که از نظر ما آن 6 مورد برطرف شده است و بعد از آن گزارش ما گفتگوهایمان را آغاز کردیم وگفتیم که نباید تکالیف اضافی بر ما تحمیل شود و صرفا گفتگوها را برای همکاری انجام می‌دهیم.
عضو شورای راهبردی روابط خارجی ادامه داد: قرار بود متقابلا آنان نگرانی‌های ما را برطرف کنند و نگرانی ما نیز تحریم بود ضمن این برخی تحریمها به بهانه هسته‌ای وصل شده و تا امروز هم ادامه دارد.
وی گفت: درهمین اردیبهشت ماه 96 یک شهروند ایرانی و یا یک سفارتخانه ایرانی نمی‌تواند حساب دلاری با مشخصات ایرانی باز کند بحث ما این است که اگر شما وارد یک عرصه‌ای شدید قرار بود همه قطعنامه‌ها لغو شود نه اینکه بحثهای بعدی پیش بیاید.
جلیلی اظهار داشت: برجام یک نوزاد ناقص‌الخلقه است که توان مراقبت از آن را هم ندارند و به همین نوزاد نارس بیما‌ری‌های جدیدی را هم اضافه می‌کنند.
وی در ادامه در پاسخ به سوال دانشجوی دیگری درباره اینکه امروز دولتمردان می‌گویند ما با برجام سایه جنگ را از کشور دور کرده‌ایم گفت: خود رئیس جمهور آمریکا بعد از برجام گفت که در شرایطی بودیم که حتی نه امکان جنگ با ایران را داشتیم و نه حتی امکان تحریم بیشتر را؛ اینکه ما می‌گوییم واقعیتها به مردم گفته شود این است دشمن اظهار به ناتوانی‌اش می‌کرد.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بیان داشت :دولت و نظامی می‌تواند از حقوق مردمش دفاع کند که بتواند به تواناییهای ملتش در دفاع از حقوق خود اشراف داشته باشد آنها در همان ایام به دو تن از دوستان ما تعرض کردند منظورم جنگ 33 روزه و 20 روزه است که در دهانشان خورد.
وی ادامه داد : اوباما گفت ما در سوریه نتوانستیم عمل کنیم چون ایران نگذاشت از این طرف افرادی می‌گویند ما با برجام سایه جنگ را برطرف کردیم من به آنان اعلام میکنم آن کسی که توان مقابه با دوستانمان را که قدرت کمتری دارند را نداشت آیا می‌تواند با ما مقابله کند؟
عضو مجمع تشخیص مصلت نظام خاطر نشان کرد: همین خاکریزها سایه جنگ را از سر ملت برداشتند همین قدرت و توان دفاعی است که به دشمنان اجازه نمی‌دهد به سمت کشورمان بیاید توان نظامی و دفاعی ما روز به روز قویتر شده است و اجازه غلط اضافی به دشمنان را نمی‌دهد.انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۰۳۷۹۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آینده برجام / توافقی صورت می گیرد؟
مهرداد حجتی -روزنامه اعتماد-این روز‌ها در رادیو و تلویزیون تبلیغاتی پخش می‌شود با این مضمون که امسال در «فلان مکان» هر کالایی را می‌توان به قیمت پارسال خریداری کرد! و این لابد بهترین تبلیغ برای آن مجموعه است که کالا‌های خانگی را عرضه میکند. سال‌ها دورانی که قیمت‌ها برای مدتی طولانی ثابت و بدون افزایش می‌ماند، گذشته است و مردم همچون خاطره‌ای محو از آن یاد می‌کنند. افزایش قیمت‌ها مدت‌هاست که تبدیل به یک روال شده است و این آرزوی مردمی که انتظار یک دوره باثبات و آرام را سال‌هاست می‌کشند به انتظاری دور از دسترس تبدیل کرده است. آرزویی نزدیک به محال! شاید شما هم در تاکسی، مترو یا اتوبوس از دهان این و آن شنیده باشید که دوران باثباتی را به یاد می‌آورند که در آن سال‌ها «خودکار بیک»، پنج ریال بود و یک ریال هم به تنهایی دارای ارزش بود و می‌شد با آن کالایی همچون پاک‌کن، مدادتراش یا مداد خرید! بلیت اتوبوس شهری از میدان راه‌آهن تا سرپل تجریش، دو ریال بود در صورت استفاده از تاکسی، باقیمانده سکه ده ریالی به شما با سکه خردتر بازگردانده می‌شد! در آن روزگار کسی هرگز تصور نمی‌کرد که روزگاری خواهد آمد که به یک میلیارد تومان گفته شود؛ یک تومان! چون واقعا ۱۰ ریال یک تومان بود. همان ارزش واقعی‌اش که می‌شد با آن اقلامی خریداری کرد! آن روز‌ها هیچ کس تصور نمی‌کرد، روزی بانک مرکزی، اسکناس صد هزار یا پانصد هزار تومانی هم عرضه کند! به همان اندازه که پیش‌بینی روزگاری، چون امروز در چند دهه بعد محال بود، حالا دستیابی به دورانی با ثبات، چون آن روز هم محال و دور از دسترس به نظر می‌رسد. آرزوی بازگشت به دوران ثبات! سعید حجاریان به وضعیتی، چون امروز، «وضعیت ابنُرمال» می‌گوید، وضعیتی در تقابل با «وضعیت نرمال». به تعبیری «وضعیت استثنا» در برابر «وضعیت عادی». او سال ۹۲، طی گفتاری، موضوع «نرمال‌سازی» را مطرح کرد و آن را پروژه مطلوب دولت تازه بر سر کار آمده «حسن روحانی» تلقی کرد. پروژه‌ای که قرار بود دولت روحانی، به موازات تلاش‌های داخلی، با تلاش‌های دیپلماتیک به آن برسد. حجاریان «پروژه دموکراسی‌خواهی» را منوط به «نرمال‌سازی» کشور دانسته بود. اتفاقی که به دلیل کارشکنی‌های مداوم و مانع‌تراشی‌های مکرر در داخل و روی کار آمدن دولت «ترامپ» در امریکا رخ نداد تا اینچنین یک فرصت تاریخی برای بهبود وضعیت از دست برود. منظور از رسیدن به «وضعیت نرمال»، عادی شدن همه چیز در همه عرصه‌ها از جمله «اقتصاد» بود. به عبارتی «رسیدن به یک ثبات» در «وضعیت اقتصادی». در چنین وضعیتی - وضعیت نرمال - هیچ شهروندی نگران فردای خود نیست. بیم از دست دادن «اندوخته مالی» یا کم ارزش شدن سرمایه، وضعیت روانی جامعه را در هم نمی‌ریزد و آرامش جامعه را به هم نمی‌زند. در وضعیت نرمال، قیمت کالا‌ها برای مدت طولانی - سال‌ها - ثابت می‌ماند و هیچ شهروندی نگران، افزایش قیمت‌ها نیست، چون ریال یا تومانی که در جیب دارد، ارزشش ثابت می‌ماند و مدام دچار افت یا نوسان نمی‌شود. در مقابل چنین وضعیتی، «وضعیت ابنرمال» یا «استثنا»، شرایط اقتصادی را در هم می‌ریزد و دچار بی‌ثباتی میکند. به همین خاطر هم، هر آینه بیم از دست رفتن «اندوخته مالی» یا کم ارزش شدن سرمایه وجود دارد و همین عرصه اقتصادی را آشفته و دچار بی‌ثباتی میکند. در «وضعیت نرمال» امکان جذب سرمایه و سرمایه‌گذاری وجود دارد. اما در «وضعیت ابنرمال» نه تنها این امکان از دست می‌رود که حتی منجر به فرار سرمایه هم می‌شود. اتفاقی که بلافاصله پس از توقف «برجام» در پی خروج «ترامپ» از آن رخ داد. آن اتفاق، برنامه‌های حسن روحانی را در هم ریخت و او را در داخل با بحران‌هایی روبه‌رو کرد. در چنین شرایطی مخالفان او که در حقیقت «مخالفان برجام» و «پروژه نرمال‌سازی» بودند، با حمایت بخش‌هایی در حاکمیت، دست بالا را پیدا کردند. این فرصت که بتوانند فشار خود را با در اختیار‌گیری تریبون‌هایی بیشتر کنند. همان گروه که بار‌ها به «جواد ظریف» و تیم مذاکره‌کننده، تاخته بود و پس از توافق ایران با ۱+۵، کمیسیونی ویژه برای بررسی آن دستاورد، یعنی «برجام» تشکیل داده بود! حالا، اما آن گروه با خروج یک طرفه ترامپ از برجام، گویا به خواسته قلبی خود رسیده بود، چون فردای آن شادمانه در صحن علنی، با هیاهوی فراوان «برجام» را آتش زده بود! هر چند اقدامی نمادین، اما از منظر دولت، اقدامی مخرب تلقی شده بود. به سخره گرفتن تلاش دستگاه دیپلماسی کشور که توانسته بود کشور را پس از سال‌ها از زیر تحریم‌های فلج‌کننده خارج کند و چشم‌اندازی امیدوار‌کننده پدید آورد چندان سنجیده به نظر نرسیده بود. هر چه بود در عرصه اقتصادی، کشور به آرامش رسیده بود و کشورهای بزرگ، داوطلب سرمایه‌گذاری در ایران شده بودند، چون وضع به سرعت به سوی عادی شدن و ثبات پیش رفته بود. «عبدالله رمضان‌زاده» از دولتمردان دولت اصلاحات، سال ۹۲، از پروژه «آوار‌برداری» سخن به میان آورده بود. او گفته بود، پس از هشت سال، آنچه از دولت پیشین -احمدی‌نژاد- برجا مانده است، «انبوهی ویرانی» است که باید توسط دولت بعد، ابتدا آوار‌برداری و سپس بازسازی صورت گیرد. پروژه‌ای که بر عهده حسن روحانی و دولتش نهاده شده بود و او نه تنها باید به سرعت خرابی‌های گذشته را جبران می‌کرد که ضمن آن باید به بازسازی هم توجه نشان می‌داد. آن هم با خزانه‌ای که خالی شده بود و بدهی انبوهی که باقی مانده بود. روزی که احمدی‌نژاد بر سر کار آمده بود، «خاتمی» خزانه‌ای پر پول و صندوق ذخیره ارزی انباشته‌ای را برای او باقی گذاشته بود. اما «پول‌پخشی»های مداوم و بی‌حساب کتاب احمدی‌نژاد که گاه با «گونی» پول‌ها را در سفر‌های استانی جابه‌جا می‌کرد، نه تنها آن اندوخته را بر باد داده بود که حتی درآمد هنگفت حاصل از فروش نفت - بالغ بر ۷۰۰ میلیارد دلار- را هم نابود کرده بود! رقمی که هیچ‌گاه توسط هیچ نهادی بررسی نشد و رییس دولت وقت بابتش هیچ‌گاه بازخواست نشد!
آنها که خواستار توقف برجام و حتی خروج از آن بودند، در حقیقت در صف نوبت دولت بعد ایستاده بودند. مرور اعضای کمیسیون بررسی «برجام» می‌توانست تصویری از دولت، مجلس و فردای سیاسی کشور را پس از دولت روحانی به دست دهد:
نقوی‌حسینی نماینده ورامین (اصولگرایان رهروان ولایت)، اسماعیل کوثری نماینده تهران (اصولگرایان رهروان ولایت)، محمدحسن ابوترابی‌فرد نماینده تهران (اصولگرایان رهروان ولایت)، کارخانه‌ای نماینده همدان (اصولگرایان رهروان ولایت)، حسین نجابت، نماینده تهران (اصولگرایان رهروان ولایت)، زاهدی نماینده کرمان (اصولگرایان رهروان ولایت)، علیرضازاکانی نماینده تهران (اصولگرایان رهروان ولایت)، مهرداد بذرپاش نماینده تهران (اصولگرایان رهروان ولایت)، علاء‌الدین بروجردی نماینده بروجرد (اصولگرایان رهروان ولایت و رییس کمیسیون امنیت ملی)، سیدمحمود نبویان نماینده تهران (اصولگرایان جبهه پایداری)، حقیقت‌پور نماینده اردبیل (اصولگرایان رهروان ولایت)، منصوری‌آرانی نماینده آران و بیدگل (اصولگرایان رهروان ولایت)، وحید احمدی نماینده کنگاور (اصولگرایان رهروان ولایت)، مسعود پزشکیان نماینده تبریز (اصلاح‌طلب) و تاجگردون نماینده گچساران (اصلاح‌طلب). در میان آن همه اصولگرا فقط دو تن اصلاح‌طلب بودند. تقریبا تصویری بی‌نقص از آنچه در پیش رو بود.
حجاریان درباره دوپارگی سیاسی در فردای «برجام» گفته بود؛ کشور به دو گروه، «برجامی‌ها» و «نابرجامی‌ها» تقسیم خواهد شد. «برجامی‌ها» که خواهان گفتگو و عادی‌سازی روابط با جهانند و به خروج از انزوای کشور و عادی شدن اوضاع می‌اندیشند و «نابرجامی‌ها» که اساسا از بیخ و بن با هر نوع گفتگو و تعامل با جهان، خصوصا غرب مشکل دارند و همواره از تحریمها استقبال می‌کنند. شاید به این دلیل که در «وضعیت ابنرمال»، آنها دست بالا را پیدا می‌کنند. «وضعیت ابنرمال» راه را برای هر نوع شفاف‌سازی می‌بندد. مراودات اقتصادی - تجارت - امری سیاسی و امنیتی می‌شود که باید در لایه‌هایی پنهان تصمیم‌گیری شود. دالان‌هایی پنهان برای افرادی خاص گشوده می‌شود و تجارتی نهان شکل می‌گیرد که از چشم ناظران پنهان می‌ماند. امتیاز‌هایی در همان لایه‌ها تقسیم شده و پول و ارز به ابزاری برای معادلات سیاسی بدل می‌شود. در چنین وضعیتی است که مسائلی همچون «چای دبش» هم رخ میکند. در شرایطی که کشور از همه سو تحریم و ارتباط نظام بانکی کشور با نظام بانکی جهان - به دلیل نپیوستن به FATF - قطع است، افرادی خاص دست بالا را در اقتصاد کشور پیدا می‌کنند که توانایی دور زدن تحریمها و معامله در پشت در‌های بسته را دارند. اتفاقی که قرار بود پس از دوران حسن روحانی رخ دهد و کشور به سرعت وارد دالانی از حوادث شود که تا پیش از آن هرگز تجربه نکرده بود. برگزاری دو انتخابات، ۱۴۰۰ و ۱۴۰۲ بدون حضور کاندیدا‌های شاخص اصلاح‌طلب، عرصه را یکدست در اختیار همان گروهی قرار داد که از همان ابتدا با «برجام» مساله داشت. دولتی بر سر کار آمده بود که هیچ برنامه اقتصادی مدوّنی در دست نداشت، برخلاف ادعای «برنامه هفت هزار صفحه‌ای» که در دوران کاندیداتوری در تلویزیون گفته بود، دست رییسی از هر برنامه‌ای کاملا خالی بود! انسداد مذاکرات پس از مدتی تلاش نافرجام در جهت احیای برجام، هر چشم‌انداز احتمالی را از بین برده بود. شعار «نگاه به داخل» که هیچ «پِلنی» در پیوست نداشت، وضع را پیچیده‌تر و دولت «نوانقلابی» رییسی را وادار به پروپکانی کرده بود. اتفاقی که پیش‌تر احمدی‌نژاد هم تجربه کرده بود. حالا با گذشت نزدیک به سه سال از روی کار آمدن دولت رییسی، نه تنها وضعیت به حالت عادی بازنگشته، بلکه وضع به مراتب غیرعادی‌تر هم شده است. به عبارتی «وضعیت ابنرمال» تعمیق و «وضعیت نرمال» کاملا از دسترس دور شده است. حالا صعود سرسام‌آور قیمت‌ها، با جهش بی‌سابقه دلار، همان شعار «نگاه به داخل» را هم با ابهام مواجه کرده است. تا چند ماه دیگر، ابراهیم رییسی وارد سال پایانی دوره چهار ساله‌اش خواهد شد بی‌آنکه توانسته باشد دستاورد قابل ملاحظه‌ای به دست آورده باشد. دولتی که با شعار تک رقمی کردن تورم بر سر کار آمده بود، حالا به تورمی افسارگسیخته رسیده است. به‌رغم همه آمار‌هایی که ارایه می‌شود، سفره خالی مردم و ریزش طبقه متوسط به طبقه فرودست حاصل همان انزوای «نخبگان» یا «قشر الیت» به بهانه «جوان‌سازی» دولت است که با آزمون و خطا امور کشور را پیش می‌برد!
تبلیغ از بلندگوی رسمی - صدا وسیما - برای خرید کالا‌های خانگی به قیمت سال قبل، به نظر حالا یک دستاورد است! البته دستاوردی از جنس «استثنا» برای جماعتی «استثنا!» جماعتی برخوردار از حمایت که می‌توانند از این «وضعیت استثنا» نهایت بهره را ببرند بی‌آنکه گروهی رقیب کسب و کارشان را تهدید کند! پدیداری چنین «استثناهایی» نه تنها موجب افتخار نیست، بلکه موجب تاسف هم هست. توزیع رانت، دستاورد نیست، بلکه نشانه نوعی معلولیت در نظام مدیریت است. معلولیتی برآمده از همان «وضعیت ابنرمال» که دولت چاره‌ای برای آن در دست ندارد. شاید به این دلیل که خود برآمده از همان «وضعیت استثنا» است.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است