به نقل از «خبرگزاری میزان»

آیا با خود حرف زدن نشانه نابغه بودن است؟

تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۰۷۵۵۸۸

خبرگزاری میزان- شاید برخی از شما عادت داشته باشید با خودتان صحبت کنید. این کار می تواند به بعضی افراد کمک کند بر کارهای پیش رو و درس شان تمرکز داشته باشند و هنگامی که با خود گفتگو می کنند ایده های ارزشمند زیادی به ذهن شان برسد. به گزارش گروه فضای مجازیخبرگزاری میزان، شاید مهمترین تاثیر این امر برای برخی افراد این است که در کارشان عملکرد بهتری پیدا می کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از اعتراف به این واقعیت ابایی نداشته باشید چون علم ثابت کرده افرادی که با خودشان صحبت می کنند کاملا نابغه اند، نه دیوانه!

پیشینه تحقیقات

محقق روانشناس، گری لوپیان (Gary Lupyan)، سرپرستی پژوهشی را به عهده داشت که در آن به 20 داوطلب اشیایی در سوپرمارکت نشان دادند و از آنها خواستند آن اشیا را به خاطر بسپارند. به نیمی از آنها گفته شد نام شیء مثلا موز را تکرار کنند و نیمی دیگر ساکت بمانند. در پایان، نتایج این تحقیق نشان داد افرادی که نام شیء را با خود مرور می کردند 50 تا 100 میلی ثانیه زودتر از افراد ساکت اشیا را پیدا کردند.

گری لوپیان می گوید: «معمولا زمانی که در یخچال یا قفسه های سوپرمارکت دنبال چیزی می گردم، زیر لب با خودم صحبت می کنم.» در حقیقت این تجربه شخصی لوپیان موجب شد او به تحقیق در این زمینه بپردازد. لوپیان، در کنار روانشناس دیگری به نام دنیل سوئیگلی (Daniel Swiglley) به انجام این پژوهش پرداخت. این دو پژوهشگر در نهایت به این نتیجه رسیدند افرادی که با خودشان صحبت می کنند عموما از سایرین باهوش ترند. دلایل آنها هم عبارتند از اینکه حرف زدن با خود:

حافظه شما را تحریک می کند

وقتی با خودتان صحبت می کنید، مکانیسم های حسی تان فعال می شود. از آنجا که می توانید آن کلمه را تجسم کرده و پیش چشم تان نمودار کنید، حفظ آن برای حافظه تان آسان تر می شود و می توانید بر اساس آن عمل کنید، در نتیجه به خاطر آوردن آن برای ذهن تان آسان تر خواهد بود.

به تمرکز حواس تان کمک می کند

زمانی که با خودتان بلند صحبت می کنید، روی وظیفه تان متمرکز می شوید و همین موضوع به شما کمک می کند به سرعت، آن چیز را بشناسید و تشخیص دهید. البته این کار تنها زمانی به شما کمک می کند بدانید چیزی که دنبالش هستید چه شکلی است. به عنوان مثال، رنگ موز زد است و شما می دانید موز چه شکلی است. پس زمانی که نام موز را بلند تکرار می کنید، مغزتان فورا تصویر آن را در ذهن تان ترسیم می کند اما اگر ندانید موز چه شکلی است دیگر بلند صحبت کردن هیچ تاثیری ندارد.

به شما کمک می کند افکارتان را روشن و واضح کنید

همه افراد افکار متفاوتی دارند. برخی از این افکار منطقی به نظر می رسد، در حالی که سایر افکار ابدا اینطور نیستند. فرض کنید از کسی عصبانی هستید و احساس می کنید می خواهید آن فرد را بکشید. آیا برای این مسئله به متخصص مراجعه می کنید؟ مسلما نه! شاید خودتان را در اتاق حبس کنید و با خودتان حرف بزنید. با این کار خشم تان را رها می کنید، جوانب مثبت و منفی خالی کردن خشم خود را روی آن فرد می سنجید و در نهایت آرام می شوید.

این فکر احمقانه ای است که بخواهید چنین مسئله ای را با دیگران به اشتراک بگذارید. لیندا ساپادین (Linda Sapadin)، روانشناس، می گوید: «این کار به شما کمک می کند به افکارتان نظم و ترتیب دهید، فقط به چیزهای مهم توجه کنید و برای تصمیماتی که به آنها فکر می کنید، برنامه ریزی کنید.»

به مغزتان کمک می کند با بازدهی بیشتری کار کند

نتایج پژوهشی که در فصلنامه روانشناسی تجربی (EPS) منتشر شد نشان می دهد افرادی که هنگام جستجو برای یافتن چیزی مرتبا نام آن را با خود تکرار می کنند بسیار سریع تر از آنهایی که در سکوت این کار را می کنند قادر به یافتن آن شیء هستند. این فرضیه بدین صورت است که تکرار کلمات با صدای بلند برای ذهن مانند جرقه ای عمل می کند که بتواند اشیای شناخته شده را به خاطر آورد و آنها را ملموس تر کند.

در یادگیری به کودکان کمک می کند

اگر بچه داشته یا به هر طریقی با کودکان سر و کار داشته باشید، می دانید آنها هرگز ساکت نمی شوند اما این چیز خوبی است. کودکان همانطور که بزرگ و بزرگ تر می شوند، مکالمات بزرگسالان را تقلید می کنند (البته این همیشه چیز خوبی نیست). اما آنها با گوش دادن و تکرار صحبت های پدر و مادرشان، کلمات، صرف فعل و دستور زبان را یاد می گیرند. این موضوع به آنها کمک می کند راحت تر مسائل و فعالیت های مختلف را پشت سر بگذارند.

به سازماندهی افکارتان کمک می کند

در دنیای شلوغ امروز، ما ملیون ها فکر مختلف داریم که همیشه در ذهن مان می چرخند. افکار همواره در ذهن ما در حال حرکتند و اگر کنترل نشوند، می توانند بسیار خسته کننده باشند. بیان کردن افکارتان، درست شبیه کودکان، به شما کمک می کند چیزهای بزرگی را که بر شما تاثیرگذار هستند، اولویت بندی کنید.

صحبت کردن با خود به شما کمک می کند بفهمید مسائل و مشکلات کوچک بسیار بی ارزش و ناچیز هستند و اکثر مواقع بی نتیجه در حال تکاپو و فعالیت های زیادی هستیم. همچنین با این کار قادر خواهیم بود با دید منطقی تری به جهان اطراف مان بنگریم.

به دستیابی اهداف تان کمک می کند

ساخت و ایجاد لیست کارها، ایده فوق العاده ای است اما اگر این لیست بسیار طولانی و بلندبالا باشد می تواند بسیار طاقت فرسا و کسل کننده باشد. نه تنها صحبت کردن درباره لیست وظایف به شما کمک می کند راحت تر آنها را اولویت بندی کنید، بلکه این کار همچنین اهداف شما را نیز قابل دسترس تر می سازد. همانطور که تکرار کلمه «کورنفلکس» در فروشگاه به صورت ناخودآگاه به حافظه تان کمک می کند مرتبا آن را به خاطر آورید و «کورن فلکس» را در ذهن شما تبدیل به شیء ملموسی می کند، صحبت کردن درباره لیست کارهای تان نیز باعث می شود خودتان را در حال تکمیل و اتمام وظایفی ببینید که برای خودتان نوشته اید.

لیندا ساپادین می گوید: «به زبان آوردن اهداف تان با صدای بلند موجب تمرکز حواس، تقویت پیام، کنترل مسیر احساسات و همچنین اجتناب از هرگونه حواس پرتی می شود.»

به کاهش استرس کمک می کند

از آنجا که صحبت کردن با خودتان کمک می کند به اهداف تان نظم و ترتیب ببخشید و تعهدات و وظایف تان را نیز اولویت بندی کنید، ذهن تان دیگر به طور مداوم در حال تلاش و رقابت نیست. بدین ترتیب به نوبه خود آرامش بیشتری خواهید داشت و می توانید با جریان زندگی همراه شوید.

علاوه بر این، صحبت کردن با خود به شما کمک می کند خودتان را برای زمان های سخت و دشوار زندگی مانند گفتگو با یک دوست، همکار یا رییس آماده کنید. خواه به صورت ساده با خودتان صحبت کنید خواه به تمرین آنچه قصد گفتنش را دارید بپردازید، شنیدن کلماتی که از دهان تان بیرون می آید آن عمل و اقدام را شدنی می سازد و به شما اجازه می دهد با شجاعت و اعتماد به نفس بیشتری با شرایط سخت مواجه شوید.

پرورش اعتماد به نفس

کسانی که با خود صحبت می کنند، عموما زمانی که برای حل یک مسئله نیاز به کمک دارند، به درون خود نگاه می کنند. در حالی که شاید دیگران در زمان نیاز به صورت خودکار به یک دوست، همکار یا مقام ارشد مراجعه می کنند. افرادی که با خود صحبت می کنند قادر به تجزیه و تحلیل شرایط هستند و می توانند به صورت مستقل و بدون هرگونه راهنمایی خارجی به نتیجه گیری برسند. همچنین با صحبت کردن با خودمان در واقع به نوای درونی مان گوش می دهیم و می توانیم آنچه را که واقعا می خواهیم به عنوان تجربه به دستش آوریم، کشف کنیم. به عبارت ساده، افرادی که زمان شان را با صحبت کردن و گوش دادن به خود می گذرانند، خود را بسیار خوب می شناسند.

منبع: بیتوته

انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری میزان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۰۷۵۵۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

موی روی لاله گوش نشانه چیست؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، حضور موی گوش یا موی درون گوش را نباید به آسانی نادیده گرفت. اگر چشمان پنجره‌های روح هستند، گوش‌ها پنجره‌هایی به سمت قلب محسوب می‌شوند. به همین دلیل، ما در بخش سلامت می‌خواهیم به شما بگوییم که حضور موی گوش شما می‌تواند به عنوان یک هشدار جدی درباره سلامتی شما باشد. به گفته علم، موهای درون مجرای گوش، مانند یک باغ کوچک پر از موهای سیاه، یک نشانه شایع برای حمله قلبی است.

بیشتر بخوانید: چگونه تشخیص دهیم ریزش مو داریم؟

در سال ۱۹۷۳ دکتر ساندرز تی. فرانک و تیم تحقیقاتی اش پژوهشی را در ژورنال پزشکی نیو اینگلند منتشر کردند که مدعی بودند چین و چروک مورب نرمه‌ی گوش، که بعداً به نام "علامت فرانک" شناخته شد، می‌تواند نشان‌دهنده‌ی وجود بیماری سرخرگ‌های قلبی (سی اِی دی) باشد.

سی اِی دی یک مشکل گرفتگی عروق است که در آن پلاک‌های مومی درون رگ‌ها جمع می‌شوند و با نام تصلب شرایین نیز شناخته می‌شود. هنوز هم نمی‌دانیم چگونه این ایده به ذهن این پزشکان رسید، اما پژوهش‌های بعدی نیز نشان داده‌اند که علامت فرانک می‌تواند نشان دهنده‌ی بیماری‌های قلبی و عروقی دیگری نیز باشد.

گروهی از پزشکان که به این ارتباط غیب‌گویانه بین گوش و قلب معتقد شده بودند، برای پیدا کردن پاسخ به این پرسش که آیا موی داخل مجرای گوش می‌تواند نشانگر بیماری سرخرگ‌های قلبی باشد، با متخصصان پوست همکاری کردند.

در سال ۱۹۸۴، مطلبی در ژورنال پزشکی نیواینگلند منتشر شد که در آن ادعا شده بود وجود چین و چروک مورب نرمه گوش، که علامت فرانک نامیده می‌شود، می‌تواند نشانگر بیماری سرخرگ‌های قلبی باشد. در این مطالعه که بر روی ۴۳ مرد و ۲۰ زن صورت گرفته بود، ۹۰ درصد از شرکت کنندگانی که این علامت را داشتند، نارسایی قلبی را تجربه کرده بودند.

در گذشته، برخی پزشکان از جمله ریچارد اف. واگنر از دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون، باور داشتند که بالا بودن سطح هورمون آندروژن در بدن به دلیل افزایش تولید سلول‌های قرمز خون، می‌تواند منجر به ایجاد لخته در عروق شود.

در سال ۱۹۹۱، پژوهش دیگری نیز در ژورنال قلب انگلستان منتشر شد که بیان می‌کرد در بین ۶۰۲ بیمار مرد مبتلا به سی‌ای دی و ۳۰۰ مرد سالم، وجود چین و چروک مورب نرمه‌ی گوش با افزایش ریسک بروز سی‌ای دی مرتبط است.

همچنین در سال ۱۹۹۲، یک پژوهش دیگر نیز در ژورنال قلب آمریکا منتشر شد که نتایج مشابهی را تأیید کرد. این پژوهش‌ها به معنای قطعی وجود رابطه‌ی میان چین نرمه‌ی گوش و موی گوش با بروز سی‌ای دی نیستند، اما این نتایج باعث شدند که این موضوع مورد توجه پزشکان و پژوهشگران قرار گیرد.

مطابق با یافته‌های ادستون ای، چین نرمه‌ی گوش و موی گوش با بیماری سی‌ای دی در مردان و زنان به شدت مرتبط است. همچنین چین نرمه‌ی گوش با مرگ ناگهانی قلبی (اس سی دی) در مردان مرتبط است. همچنین، بیماران جوان‌تر باعث بالا رفتن ارزش اخباری مثبت می‌شوند.

در پژوهش ای، ۵۲۰ کالبدشکافی مورد بررسی قرار گرفته بود و برخی ویژگی‌های بدنی مانند بی ام آی، وزن طحال، ضخامت چربی شکمی و شش ویژگی دیگر نیز ارزیابی شده بودند. این مقاله در نسخه‌ی ماه ژوئن ۲۰۰۶ ژورنال امریکایی آسیب شناسی پزشکی قانونی منتشر شده بود.

حرف آخر: هر مویی روی لاله گوش علامت بیماری نیست

هنوز دلایل دقیق ارتباط بین موی گوش و حمله‌ی قلبی مشخص نیست. برخی افراد معتقدند که مصرف مکمل‌های تستوسترون ممکن است در این ارتباط نقش داشته باشد، در حالی که دیگران فکر می‌کنند که افزایش وزن و چاقی باعث افزایش خطر حمله قلبی می‌شود. با این حال، هیچ کس نمی‌تواند موی داخل گوش را به طور مستقیم به عنوان عاملی برای این ارتباط مرتبط با حمله‌ی قلبی معرفی کند.

انتهای پیام/

کد خبر: 1229231 برچسب‌ها دانستنی ها