نویسنده‌ای که بعد از نوبل بردن نمی‌نویسد
تاریخ انتشار: ۷ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۰۷۷۵۲۵
به گزارش بولتن نیوز، «اسکمپ» نوشت: «مو یان» نویسنده چینی که در سال ۲۰۱۲ جایزه نوبل ادبیات را به خود اختصاص داد و تا مدتی به دلیل مصاحبه‌ها و جهت‌گیری‌های سیاسی‌اش حاشیه‌ساز شد، پس از کسب این افتخار با وجود میل شدید به نویسندگی، آن‌قدر سخت‌گیر شده که دیگر تقریبا چیزی ننوشته است.
«گوان مویه» که بیشتر با نام مستعار «مو یان» شهرت دارد، پنج سال پیش به عنوان اولین نویسنده چینی موفق به دریافت جایزه نوبل ادبیات شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سال‌های اخیر برای ارتقای کارنامه اجتماعی «مو یان» ثمربخش بوده اما به گفته خودش، برای کارنامه نویسندگی او، نه. «یان» که اخیرا به هنگ‌کنگ سفری داشته، در یکی از مصاحبه‌های خود گفت: من از آن زمان تقریبا چیزی ننوشته‌ام.
این جمله «مو یان» موجی از خنده را میان حضار به‌پا کرده اما او پس از دریافت نوبل ادبیات آن‌قدر با وسواس و دقت کار می‌کند که این روند تبدیل به فرآیندی کند و بی‌حاصل شده است. این در حالی است که او بین سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۶ پرکارترین دوران فعالیت خود را می‌گذارند و در آن دوره حدود ۸۰۰ هزار کلمه در حوزه ادبیات داستانی به نگارش درآورد. «ذرت سرخ» معروف‌ترین اثر «یان» هم در همین سال‌ها منتشر شد. این رمان بعدها توسط «ژانگ ییمو» کارگردان مطرح چینی به سینما راه پیدا کرد.
شهرتی که جایزه نوبل برای «مو یان» به ارمغان آورد، باعث شد او در رویدادها و نشست‌های مختلفی دعوت شود و از نویسنده‌ای که دوست ندارد زیاد صحبت کند («مو یان» نام مستعار ادبی او به معنای «حرف» نزن است)، به یکی از نمایندگان قدرت نرم کشورش تبدیل شود.
از جمله رویدادهایی که طی سال‌های گذشته «مو یان» در آن‌ها شرکت داشته می‌توان به دیدار هیات دولتی چین از کلمبیا برای شرکت در مذاکرات و نشست‌های تجاری ـ فرهنگی و معاونت انجمن نویسندگان وابسته به حزب کمونیست چین اشاره کرد.
البته در این دوران «یان» از حملات رسانه‌ها و احزاب مخالف دولت نیز در امان نماند، چرا که بسیاری او را به عنوان یکی از سخنگویان خودفروخته دولت چین می‌دانند. اما او در مصاحبه‌ای که با مجله آلمانی «اشپیگل» انجام داد، این اتهامات را رد و اظهار کرد: من بارها تاکید کرده‌ام که به نمایندگی از مردم قلم می‌زنم، نه حزب کمونیست.
با این حال، منتقدان نویسنده «ذرت سرخ» او را به خاطر حمایت از سانسور اعمال‌شده از سوی دولت چین و مقایسه آن با ایستگاه‌های کنترل فرودگاه، متهم می‌کنند. او همچنین در دسامبر سال گذشته «شی جین پینگ» رئیس‌جمهور کشورش را با این عبارت‌ها توصیف کرد: «یک خواننده حرفه‌ای با ذوق و قریحه هنری، یک کارشناس و رهبری برای افکار ما.»
«یان» ماه ژانویه در یک نشست ادبی شرکت کرد و گفت که می‌خواهد از حضور در جمع‌ها و فعالیت‌های عمومی کناره‌گیری کند: از ته قلبم حرف می‌زنم، نمی‌خواهم یک چهره اجتماعی باشم. می‌خواهم از این کار کنار بکشم.
او ادامه داد: من بیشتر از هر کس دیگری منتظرم که نویسنده چینی دیگری جایزه نوبل ادبیات را ببرد. وقتی این اتفاق بیفتد، همه توجه‌ها به سمت آن شخص جلب می‌شود و من می‌توانم روی نوشتن رمان‌هایم تمرکز کنم.
«مو یان» مدت‌ها هواداران خود را در شبکه‌های اجتماعی نادیده می‌گرفت، تا اینکه ماه گذشته مطلب کوتاهی منتشر کرد مبنی بر این که قصد دارد متن‌های ساده‌ای در توییترش بنویسد. او همچنین به نوشتن یک رمان جدید اشاره کرد.
او پیش‌تر به یک خبرگزاری اسپانیایی گفته بود که به دنبال زاویه‌ای جدید است تا رمان جدیدش را درباره سختگیری دولت چین در مورد فساد به نگارش دربیاورد.
«یان» در دیدار اخیری که از هنگ کنگ داشت، گفت که از هواداران پر و پا قرض سریال تلویزیونی «به نام ملت» است. این مجموعه تلویزیونی درباره کمپین ضداختلاس دولت است.
این رمان‌نویس چینی سپس اظهار کرد: حالا دیگر این سریال تمام شده و من دارم به تغییر زاویه رمانم فکر می‌کنم. خوشحالم که این سریال از اصل فروافتادن مقامات دولتی و از بین رفتن انسانیت شخصیت‌ها را به تصویر کشیده است. قبلا بالاترین مقامی که می‌شد درباره فسادش نوشت، شهردار بود، نه حتی نمایندگان احزاب در دولت.
این نویسنده ۶۲ ساله در پایان سخنان خود در هنگ‌کنگ گفت چندی پیش برنامه «WeChat» را نصب کرده و از اینکه مطالب بسیاری را در شبکه‌های اجتماعی به او منتسب و منتشر می‌کنند، متعجب شده است.
در حال حاضر «مو یان» سرشناس‌ترین نویسنده چینی است که آثارش ماهانه میلیون‌ها جلد فروش دارد. این نویسنده تا کنون ده‌ها رمان و داستان کوتاه به نگارش درآورده است. او از سال ۱۹۸۷ با انتشار «ذرت سرخ» به شهرت رسید. رئالیسم جادویی، سبک بیشتر کارهای ادبی «مو یان« است که بسیار مورد توجه اعضای آکادمی جایزه نوبل ادبیات قرار گرفت. مشهورترین اثر او «ذرت سرخ» در سال ۲۰۰۳ توسط «ژانگ ییمو»، کارگردان صاحب‌نام سینما، به فیلمی سینمایی تبدیل شد و جایزه خرس طلای جشنواره فیلم برلین را از آن خود کرد.
منبع: بولتن نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bultannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بولتن نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۰۷۷۵۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(ویدئو) خوددرمانی اورانگوتان با طب گیاهی پس از زخمی شدن
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
یک اورانگوتان سوماترایی نر به نام راکوس که در یک منطقه حفاظت شده در اندونزی زندگی می‌کند، برای مداوای زخمی که حین مبارزه با دیگر اورانگوتان‌ها برداشته بود، از نوعی گیاه دارویی استفاده کرد.
به گزارش فرارو، رویترز به نقل از مجله گزارش‌های علمی (Scientific Reports) در این‌باره گزارش داد که زیست‌شناسان با مشاهده این اورانگوتان دریافتند که او گیاهی را که خواص ضد درد و ضد التهابی دارد جویده و سپس خمیر به دست آمده را روی زخم‌اش قرار می‌دهد. با استفاده از این روش، زخم بزرگ روی گونه راکوس بعد از یک ماه کاملا ترمیم شد.
این اولین بار در حیات وحش است که دیده می‌شود یک موجود برای معالجه جراحت از گیاهان دارویی استفاده می‌کند.
محققان راکوس را هنگام مالیدن این ماده به صورت دیدند، و بعد از یک ماه متوجه شدند که زخم کاملا ترمیم شده است.
کارولین شوپلی، نویسنده ارشد این مطالعه به مجله گزارش‌های علمی گفت: طبق اطلاعات ما، این اولین مورد ثبت شده از درمان زخم فعال با گونه‌های گیاهی در حیوانات وحشی است.
دانشمندان می‌گویند که این رفتار ممکن است از یک جد مشترک انسان و گونه‌های نزدیک به آن شامل شامپانزه، گوریل و اورانگوتان نشات گرفته باشد.
دکتر ایزابلا لامر، از موسسه ماکس پلانک آلمان و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: این‌ها نزدیکترین بستگان ما هستند و این حادثه بار دیگر موید شباهت‌هایی است که به هم داریم. در واقع شباهت‌های ما بیش از تفاوت‌های ماست.
راکوس، که گفته می‌شود در سال ۱۹۸۹ به دنیا آمده است، یک اوراگوتان نر فلنج‌دار، با گونه‌های بزرگ در دو طرف صورت است. راکوس یکی از نر‌های غالب منطقه بود.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟