کم آوردن زمان برای تدریس کتاب‌های درسی!
تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۰۹۰۵۲۲
مدیرکل دفتر تالیف کتاب‌های درسی آموزش‌وپرورش در پاسخ به گلایه معلمان از حجم بالای کتاب‌های درسی و کم بودن زمان آموزش گفت: تجمیع زنگ‌های درسی و کاهش زمان آموزش، ارائه جزوات و کتاب‌های کمک آموزشی متعدد از دلایل اصلی کم آوردن زمان برای تدریس کتاب‌هاست.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛متناسب‌سازی حجم و محتوای کتاب‌های درسی با توجه به ساعات هفتگی، روزهای آموزش و توانمندی‌ها و ویژگی‌های دانش‌آموزان در سند تحول بنیادین مورد تأکید قرار گرفته است اما معلمان گلایه‌هایی را از حجم بالای کتاب‌های درسی مطرح می‌کنند به‌گونه‌ای که حجم برخی کتب با ساعات آموزش در طول هفته همخوانی ندارد یا محتوا از توان یادگیری دانش‌آموز فراتر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بعضی دروس هستند که دانش‌آموزان در یادگیری آن مشکل دارند و این نشان دهنده آن است که محتوای کتاب متناسب با توان یادگیری دانش‌آموزان نیست. به عنوان مثال در درس فیزیک سال سوم دبیرستان تاکنون چندین بار در امتحانات نهایی با مشکل مواجه شده‌ایم و دانش‌آموزان در این درس مشکلاتی را داشتند.سند تحول بنیادین بر متناسب سازی حجم و محتوای کتاب‌های درسی اشاره دارد که باید مورد توجه قرار بگیرد در حقیقت حجم کتاب‌های درسی، ساعات هفتگی و توان یادگیری دانش‌آموز یک معادله چند پارامتری است که در تالیف کتاب‌های درسی باید به آن توجه داشت.
محمود امانی طهرانی مدیرکل دفتر تالیف کتاب‌های درسی وزارت آموزش‌وپرورش در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم در پاسخ به این پرسش که برخی معلمان در دیدارهای خود با مسئولان و نامه‌های متعدد به مولفان از حجم بالای کتاب‌های درسی و کم بودن ساعت آموزش گلایه دارند، برای حل این مشکلات چه تدابیری اندیشیده‌اید؟ اظهار کرد: صفحات کتاب‌های درسی نسبت به سنوات قبل افزایش نداشته است به عنوان مثال در پایه دهم می‌توان به ساعات درس ریاضی یک اشاره کرد که 170 صفحه برای چهار ساعت تدریس در هفته پیش بینی شده است در حالیکه ریاضی سال اول دبیرستان 208 صفحه و سال دوم دبیرستان 193 صفحه با 4 ساعت بوده است یا شیمی یک پایه دهم 140 صفحه با سه ساعت در هفته است در حالیکه شیمی اول دبیرستان 146 صفحه با سه ساعت در هفته بوده است این موضوع درخصوص سایر دروس نیز صدق می‌کند.
وی افزود: بخشی از مشکل معلمان به نحوه اختصاص زمان آموزش برمی‌گردد چون زمان تدریس برای هر درس مطابق سند برنامه درسی ملی به صورت تک زنگ 50 دقیقه‌ای در نظر گرفته شده است به عنوان مثال برای کتاب زیست شناسی سه ساعت در هفته در نظر گرفته شده که در واقع 150 دقیقه کلاس مفید در هفته است اما در مرحله اجرا زنگ‌ها تجمیع می‌شود و به 75 تا 90 دقیقه کاهش می‌یابد این موضوع درخصوص اکثر کتاب‌های درسی دیگر نیز صادق است بنابراین با عدم رعایت زمان اختصاص یافته به هر درس دبیران با مشکل و کمبود ساعات تدریس مواجه می‌شوند.
مدیرکل دفتر تالیف کتاب‌های درسی گفت: برخی معلمان در فرایند یاددهی- یادگیری صرفاً به کتاب‌های درسی بسنده نکرده و در تلاش هستند مطالبی فراتر از حد کتاب درسی در کلاس ارائه کنند و این موضوع منجر به کمبود ساعات خواهد شد در عین حال افزودن مطالب فراتر از کتاب درسی نیز مزید بر علت شده است که از طرف سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی توصیه نشده است.
امانی طهرانی ادامه داد: کتاب‌های کمک درسی کنترل نشده ناشران بدون تایید سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی وارد کلاس‌های درس می‌شود که این مسئله نیز سبب کاهش ساعت تدریس کتاب‌های درسی می‌شود. البته به طور طبیعی در اولین سال ارائه هر کتاب، فقدان تجارب قبلی معلمان سبب می‌شود که در تنظیم بودجه بندی تدریس تا حدی خلل به وجود آید و این امر در سال‌های بعدی کاهش می‌یابد.
وی با اشاره به راهکارهای برای استفاده بهینه از زمان آموزش در فرآیند یاددهی و یادگیری گفت: احیای زمان آموزش به نحوی که در قانون پیش‌بینی شده است و داشتن طرح درس و طراحی آموزشی مناسب توسط معلمان ضروری است چرا که با داشتن طرح درس و طراحی آموزشی به خوبی می‌توانند زمان را مدیریت کنند.
مدیرکل دفتر تالیف کتاب‌های درسی بیان کرد: استفاده از رسانه‌های پرشمار تولید شده توسط فراگیران و معلمان در کلاس درس علاوه بر فعال شدن کلاس به خوبی می‌تواند زمان را مدیریت و بر مشکل حجم کتاب‌های غلبه کند.تغییر در شیوه ارزشیابی پایانی از حالت حافظه محوری به فرآیندی گام مهمی در مدیریت زمان آموزش خواهد بود همچنین تعامل معلمان با یکدیگر در به اشتراک گذاشتن طرح‌های آموزشی، قطعات رسانه‌های آموزشی پشتیبان و تبادل تجربیات شخصی در قالب گروه‌های آموزشی و در فضای مجازی می‌تواند تا حدزیادی به بهبود فضای یادگیری کمک کند.
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۰۹۰۵۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایتی از ۵۳ سال تدریس و مهری ماندگار
بیش از ۵۰ سال از عمر خود را به آموزش و تدریس مشغول بوده است، اما هنوز پر انرژی سر کلاس درس می‌رود و خستگی برایش معنایی ندارد، معلمی که گرد پیری روی موهایش نشسته و هم‌چون پدری مهربان از به ثمر نشستن تلاش‌هایش می‌گوید.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، معلمان نمادی از علم و دانش و از مؤثرترین نیروها در تربیت دانش‌آموزانی کنجکاو، دانا و جویای علم هستند، آنها منابع آگاهی، روشن‌نگری و روشن‌فکری به حساب می‌آیند که دانش‌آموزان را با خرد خود تغذیه می‌کنند، مهارت‌های واقعی داشتن یک زندگی موفق را به کودکان آموزش می‌دهند و به نسل‌های آینده جامعه کمک می‌کنند تا مسیر دقیق و صحیح زندگی را کشف کنند.
دوازدهم اردیبهشت همزمان با شهادت استاد مرتضی مطهری، در تقویم رسمی ایران به عنوان روز معلم نام‌گذاری شده است و هدف از این نام‌گذاری قدردانی از زحمات و خدمات این استاد بزرگ و ارج نهادن به جایگاه والای معلم است، به همین مناسبت گفت‌وگویی داشتیم با حبیب توحیدی، معلمی که پس از گذشت سال‌ها آموزش و تدریس همچنان با انگیزه و علاقه خاصی در کلاس درس حاضر می‌شود.
وی در خصوص مسیر زندگی خود این گونه اظهار می‌کند: در کرمانشاه متولد شدم و تا هنگام دریافت مدرک دیپلم در آنجا زندگی می‌کردم، مدرک لیسانس را در تهران گرفتم و از همان بدو ورود به دانشکده به آموزش علاقه داشتم و با توجه به اوقات فراغتی که در طول هفته وجود داشت، به اداره آموزش‌وپرورش یکی از نواحی تهران مراجعه کردم و آنها با استقبال گرمی که داشتند، ساعاتی از هفته را برای تدریس اختصاص دادند تا با حضور در کلاس‌های دبیرستان به تدریس و آموزش دانش‌آموزان بپردازم.
این معلم فعال و پرانرژی می‌گوید: از همان دوران دانشجویی علاقه‌مند به آموزش و شغل معلمی بودم و با اظهار لطفی که دانش‌آموزان نسبت به معلمشان داشتند، از همان زمان تصمیم گرفتم به‌صورت جدی‌تر و مستمر همین کار را ادامه دهم، همچنین تحت تأثیر معلمان خوبی که در دوران دانش‌آموزی داشتم، خود نیز مسیر معلمی را در پیش گرفتم و زمانی که از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدم، می‌توانستم در شغل‌های مختلفی مشغول به کار شوم، اما به خاطر شدت علاقه‌ای که به تدریس و آموزش داشتم، حرفه معلمی را برگزیدم.
توحیدی ادامه می‌دهد: قشر تحصیل‌کرده و دانشجویان در دهه ۵۰ بسیار کمتر از زمان حال بود و اغلب پسران برای کمک به خانواده و پدر مشغول به کشاورزی و دامداری می‌شدند، به همین علت فارغ‌التحصیلان دانشگاهی می‌توانستند آسان‌تر جذب مراکز دولتی و اداری شوند، اما کسانی وارد آموزش‌وپرورش می‌شدند که علاقه‌مند به آن بودند.
این معلم با سابقه ۵۳ سال تدریس در آموزش‌وپرورش در خصوص بهترین خاطره‌ای که از دوران معلمی خود دارد، اضافه می‌کند: در سال‌های ابتدایی خدمت که سرباز معلم بودم در روستایی به دور از شهر خدمت می‌کردم و نیاز بود هر روز با اتوبوس به مدرسه بروم، اما اتوبوس همواره از جاده اصلی عبور می‌کرد، برای همین باید هر روز حدود پنج کیلومتر را پیاده‌روی می‌کردم تا بتوانم به جاده اصلی برسم؛ یک روز در میانه راه برف سنگینی که تحملش بسیار دشوار بود و سرمای شدیدی به همراه داشت، به حدی که از شدت سرما و کولاک دیگر توان ادامه دادن مسیر را نداشتم.
وی ادامه می‌دهد: ناگهان صدای فریادی به گوشم رسید و به محض شنیدن این صدا شوقی درونی در وجودم ایجاد شد و توانستم به سمت مبدا صدا حرکت کنم و مشاهده کردم که دانش‌آموزان روستا چون می‌دانستند در این سرما نمی‌توانم به مدرسه برسم، به دنبالم آمده‌اند، این از خودگذشتگی دانش‌آموزان برای همیشه در خاطرم مانده است و با یاد آن دلگرم می‌شوم، چرا که در آن شرایط ناگوار و ناامیدکننده و به دور از انتظار به کمکم آمدند.
توحیدی درباره خاطره یکی از دانش‌آموزانش که پزشک شده است، می‌افزاید: روزی بخاطر درد دندانی که داشتم به مطب دندانپزشکی رفتم، بعد از پایان درمان برای پرداخت هزینه به بخش پذیرش مراجعه کردم که ناگهان متخصص دندانپزشک گفت نیازی نیست حق ویزیت را پرداخت کنید، ما از دانش‌آموزان سال‌های گذشته شما هستیم، با شنیدن این حرف ناگهان مبهوت ماندم، زیرا بخاطر گذشت حدود ۱۵ سال با تغییر چهره آن شخص نتوانستم او را بشناسم، اما از اینکه او به چنین جایگاهی رسیده بود، خوشحال شدم.
مدرس نمونه استان اصفهان در سال ۱۳۷۶ ادامه می‌دهد: روزی در یکی از مدارس، دبیر آموزش زبان انگلیسی مرا در آغوش گرفت و گفت که از دانش‌آموزان چندین سال پیش من بوده است و در حال حاضر افتخار می‌کند که همکارمان شده است؛ همچنین حدود یک ماه گذشته فردی از ایتالیا تماس گرفت و بعد از احوال پرسی مختصری بیان کرد که از شاگردان من بوده است و در حال حاضر در ایتالیا مشغول به ادامه تحصیل در دوره دکتری است.
توحیدی می‌گوید: با اینکه ۵۳ سال است مشغول آموزش و تدریس هستم، هنوز خسته نشده‌ام و با علاقه بر سر کلاس حاضر می‌شوم و به دانش‌آموزان سال آخر دوره دبیرستان توصیه می‌کنم که یکی از اولویت‌های انتخاب رشته دانشگاهی خود را برای ورود به دانشگاه فرهنگیان اختصاص دهند، چرا که در این دانشگاه زمینه پیشرفت بسیاری برای ادامه تحصیل وجود دارد و با علاقه داشتن به حرفه معلمی می‌توانند در تحصیل و شغل خود موفق شوند و ارتباط خوبی با دانش‌آموزان برقرار کنند.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور