برخی همکارانمان ۲ سال است اجازه کار ندارند/ از تبعیض‌ها گله‌مندیم
تاریخ انتشار: ۹ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۰۹۹۴۲۸
سرویس فرهنگ و هنر پایگاه خبری تحلیلی بی‌باک؛ بخش مهمترین عناوین:
تعدادی از اعضای انجمن جلوه‌های ویژه میدانی از مشکلات این حوزه تخصصی در سینما، بیکاری همکارانشان، جدی نگرفتن این بخش کار در روند تولید فیلم ها صحبت کردند.
خبرگزاری مهر-گروه هنر: اعضای انجمن جلوه های ویژه میدانی که سال ها است به دور از هر حاشیه ای در سینما مشغول کار هستند مهمان خبرگزاری مهر بودند و در بخش اول این گفتگو درباره چگونگی شکل گیری این حرفه در ایران و مشکلات خود در این عرصه گفتند، از اینکه امکاناتی که هالیوود به فیلمسازانش می‌دهد بسیار متفاوت و دستمزدها و سرمایه‌گذاری‌ها برای اسپشیال افکت بسیار بالاتر از ایران است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در بخش دوم این نشست این افراد درباره پیشرفتی که این رشته در این سال ها داشته است صحبت کردند، از اینکه به گواه فیلم‌های دهه ۶۰ و ۷۰ سینمای ایران بهترین جلوه‌های ویژه میدانی را در سطح منطقه دارد، بنابراین می‌توانند ادعا کنند که بهترین جلوه‌های ویژه میدانی را داشتیم. برای مثال آثاری همچون «بر بال فرشتگان»، «هیوا»، «مزرعه پدری»، «سفر به چزابه» و ... در همان سال‌هایی که ویژوآل افکت به آن معنا وجود نداشت، از جلوه‌های ویژه میدانی خوبی برخوردار بودند پس باید درست توقع کنیم و این هجمه‌ای را که به جلوه‌های ویژه میدانی می‌شود، از روی آن برداریم و ... .
بخش دوم این گفتگو با رضا رستگار، عباس شوقی، ابوالفضل یارمحمدی، ایمان کرمیان و آرش آقابیگ را می خوانید:
*در بخش نخست این گفتگو درباره برخی تجربه‌های خارج از سینمای ایران صحبت کردیم و تفاوت‌ها در زمینه امکانات و شرایط جلوه های ویژه میدانی در سینمای کشورهای پیشرفته را توضیح دادیم. آیا دیگر دوستان هم در خارج از کشور تجربه کار داشته اند؟
ایمان کرمیان: همه ما در خارج از ایران کار کرده‌ایم و در فیلم‌های خوبی هم حضور داشته‌ایم اما هیچگاه این موارد را در بوق و کرنا نکرده‌ایم. در حالی که برخی از دوستان مدام این موضوعات را بیان می‌کنند.
عباس شوقی: بر اساس تشخیص ما، جلوه‌های ویژه میدانی جایگاه بسیار بالایی دارد. صد فیلم برتر دنیا از اسپشیال افکت‌های ویژه‌ای برخوردار بوده‌اند. تمام فیلم‌هایی که اسکار و نخل طلای کن را گرفتند، جلوه‌های ویژه میدانی داشتند بنابراین این کار جزو ارکان درجه یک سینما است اما در کشور ما کم‌اهمیت جلوه می‌کند و حتی کارگردانان بزرگ هم همین نظر را دارند. هنگامی که نظر این افراد چنین باشد، چه توقعی می‌توان از دیگران داشت.
آرش آقابیگ: با مقایسه شما موافق نیستم نباید چنین مقایسه‌ای شود.
کرمیان: باید ابزارآلات همدیگر را مقایسه کنیم. وقتی چنین مقایسه‌ای می‌شود، نتیجه عادلانه‌ای گرفته نمی‌شود.
آقابیگ: وقتی تخصصی به این موضوع نگاه کنیم، می‌توانیم نتیجه بهتری بگیریم. به هر حال مخاطب ایرانی شاید شب یک فیلم آمریکایی می‌بیند و روز یک فیلم ایرانی. معلوم است که نمی‌تواند آنچه را که ما می‌سازیم باور کند. به عنوان نمونه می گویم که ما این همه سال است که درباره شاهنامه و رستم حرف می‌زنیم ولی کدام یک از کارگردانان ایرانی به سمت ساخت چنین فیلمی رفته‌اند؟ اسپشیال افکت هم همین شرایط را دارد. ما در ایران با کمترین امکانات، محصول خوبی را ارایه داده‌ایم. من این سوال را مطرح می‌کنم که آیا تاکنون شده است که در زمان ساخت یک فیلم، دوستان فیلمساز، فیلمنامه را برای مطالعه به مسئول جلوه‌های ویژه میدانی ارایه دهند و بگویند شما نیز نظراتتان را بگویید؟ در حالی که همانطور که دوستان اشاره کردند امروز زنگ می‌زنند و می‌گویند فردا برای انفجار یک ماشین، سر صحنه حاضر شو. این شیوه درست نیست بنابراین باید همه چیز را از نوع ایرانی آن نگاه کنیم.
* به هر حال ما می‌خواهیم برای مخاطبان ایرانی فیلم بسازیم که مدام بهترین فیلم‌های جهان در دسترس آنها است؛ باید به نحوی آنها را به سمت سینمای خودمان بکشیم.
در فیلم‌های خارجی، عوامل دست و دل بازترند برای مثال هنگامی که می‌خواهند یک ماشین را منفجر کنند آن را به طور کامل نابود می‌کنندکرمیان: بله، اما مشکل اساسی ما به این موضوع برمی‌گردد که در فیلمنامه‌هایمان پروداکشن‌هایی طراحی می‌شود که با متخصصان حوزه‌های مختلف درباره آنها صحبت نمی‌شود. برای مثال در دقیقه ۹۰ فیلمبردار عوض می‌شود؛ این موضوع به تمام حرفه‌های سینما راه پیدا می‌کند. اگر من حتی ۲ روز قبل بدانم که قرار است در یک فیلم همکاری کنم، مطمئن باشید شرایط بهتر از این می‌شود. توجه داشته باشید که در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ هالیوود به جلوه‌های بصری روی آورد اما پس از مدتی از آن برگشت و حالا در سال ۲۰۱۷، می بینیم که ۶۰ درصد جلوه‌های ویژه میدانی در آثار آنها وجود دارد. باورپذیری این موضوع به خاطر تلفیق درست این ۲ حرفه در همدیگر است، اما در اینجا چند نفر از دوستان اشراف کامل به جلوه‌های ویژه میدانی یا بصری دارند و می‌دانند که در کجا باید این ۲ رشته را تلفیق کنند که به یکدیگر کمک کنند؟ پس اگر تا این موارد نباشد نمی‌توان توقعی از جلوه‌های ویژه میدانی داشت.
رضا رستگار: موضوع دیگری که می‌خواهم به آن اشاره کنم این است که در فیلم‌های خارجی، عوامل دست و دل بازترند برای مثال هنگامی که می‌خواهند یک ماشین را منفجر کنند آن را به طور کامل نابود می‌کنند، اما در ایران هر بار می‌گویند برای مثال شیشه‌هایش را دربیاور، لاستیک‌هایش را نمی‌خواهد بسوزانی، سردنده‌ها را می‌توان درآورد و ... در نهایت هم می‌گویند چرا این ماشین اینطور منفجر شد.
کرمیان: من بارها گفته‌ام که ما در سینمای ایران در بخش جلوه‌های ویژه میدانی از کاه، کوه ساخته‌ایم. این را با قاطعیت می‌گویم و فیلم‌های ما گواه این موضوع هستند. البته این را هم باید بگویم که وقتی هر کسی خودش کارش را درست انجام دهد، می‌تواند از دیگران توقع چنین کاری را داشته باشد. کارگردان، تهیه‌کننده و دیگران هنگامی می‌توانند توقع داشته باشند که ۹۵ درصد کارهای خودشان درست انجام شده باشد.
من به گواه فیلم‌های دهه ۶۰ و ۷۰ می‌گویم ما بهترین جلوه‌های ویژه میدانی را در سطح منطقه داشتیم. در آن سال‌ها من وارد این کار نشده بودم و در اواخر دهه ۷۰ وارد این حرفه شدم ولی به گواه فیلم‌های آن زمان، می‌توانیم ادعا کنیم که بهترین جلوه‌های ویژه میدانی را داشتیم. برای مثال آثاری همچون «بر بال فرشتگان»، «هیوا»، «مزرعه پدری»، «سفر به چزابه» و ... در همان سال‌هایی که ویژوآل افکت به آن معنا وجود نداشت، از جلوه‌های ویژه میدانی خوبی برخوردار بودند. پس به نظرم بیاییم و درست توقع کنیم و این هجمه‌ای را که به جلوه‌های ویژه میدانی می‌شود از روی آن برداریم.
شوقی: در هر فیلمی برای این کار دکوپاژ و استوری‌برد بسیار مهم است. ما نیاز شدید به استوری‌برد داریم و باید فقدان آن برطرف شود.
این موضوع را هم باید عنوان کنم که چطور وقتی دوستان ما با خارجی‌ها کار می‌کنند به آنها چیزی تحت عنوان پاداش هم می‌دهند ولی هنگامی که در ایران کار می‌کنیم حتی پولمان را سال‌ها بعد هم نمی‌دهند؟ سال پیش و در سی و پنجمین جشنواره ملی فیلم فجر وقتی یک سر چرخاندم، دیدم که ۵۰۰ میلیون تومان از سینماگران طلب دارم. برخی از این طلبکاری‌ها از سال ۶۰ و ۷۰ باقی مانده است.
*نکته ای که همه شما روی آن اتفاق نظر داشتید این بود که کارگردانان به یکباره از شما درخواست هایی برای انجام جلوه های ویژه میدانی در آثارشان دارند که کار شما را دچار مشکل می کند. یعنی اگر قبل از ساخت، فیلمنامه را در اختیار شما بگذارند این حرفه پیشرفت می کند؟
ابوالفضل یارمحمدی: بله همینطور است. به یاد دارم هنگامی که می‌خواستیم پَره‌های هلی‌کوپتر را در فیلم سینمایی «چ» به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا به صخره بزنیم، این کار برای ما عذاب شده بود چون از ما به یکباره خواستند این کار را انجام دهیم. حتی ابتدا از بچه‌های جلوه‌های بصری خواسته بودند که این کار را انجام دهند و آنها گفته بودند چنین کاری را بچه‌های جلوه‌های ویژه میدانی می‌توانند انجام دهند.
جالب است بگویم که من از سال ۷۴ وارد این حوزه شدم اما حالا اجازه کار ندارم چون کلاس‌های خانه سینما را نرفتم در حالی که آن کلاس‌ها به گونه‌ای بود که هیچ بار علمی برای بچه‌های جلوه‌های ویژه میدانی نداشت و حتی برگزارکنندگان آن هم، این موضوع را می‌گفتند.
*این کلاس‌ها برای چه بود و از سوی کدام ارگان برگزار می شد؟ آیا خانه سینما قانون خاصی را وضع کرده است؟
کرمیان: نه اینطور نیست. بعد از اتفاقی که در فیلم سینمایی «معراجی ها» به کارگردانی مسعود ده نمکی رخ داد، شورای امنیت مصوبه ای داد تا وزارت دفاع دوره ای برگزار کند و برای کارهایی که احتیاج به وسایلی مانند فشنگ، چاشنی یا موای انفجاری باشد گواهینامه ارایه دهد، برهمین مبنا اعضای انجمن ما هم باید این گواهینامه را دریافت می کردند به همین دلیل خانه سینما اعلام آمادگی کرد که دوره تئوری این گواهینامه در آنجا برگزار شود.
آن کلاس ها بر اساس مصوبه شورای امنیت برگزار شد، به همین ترتیب ۱۲نفر از همکاران ما این گواهینامه را دریافت کردند اما ۱۴ نفر از همکاران که برخی از آنها از افراد باسابقه هستند به دلایل کاری، شخصی و بیماری نتوانستند در آن کلاس ها شرکت کنند تا گواهینامه را دریافت کنند. به همین دلیل حالا ۲ سال و نیم است که از زمان برگزاری آن کلاس‌ها می‌گذرد و افرادی که نتوانستند در آن کلاس‌ها شرکت کنند، همچنان اجازه کار ندارند.
بعد از اتفاقی که در فیلم سینمایی «معراجی ها» به کارگردانی مسعود ده نمکی رخ داد، شورای امنیت مصوبه ای داد تا وزارت دفاع دوره ای برگزار کند و برای کارهایی که احتیاج به وسایلی مانند فشنگ، چاشنی یا موای انفجاری باشد گواهینامه ارایه دهد، برهمین مبنا اعضای انجمن ما هم باید این گواهینامه را دریافت می کردند*سطح آن کلاس ها به چه صورت بود؟
یارمحمدی: آن گواهینامه اصلاً سطح بسیار پایینی هم دارد.
شوقی: جالب است که بعد از ۳۰ سال حالا یادشان افتاده که ما باید گواهینامه داشته باشیم.
کرمیان: بعد از پیگیری‌هایی که کردیم و پرسیدیم که چگونه باید دوباره این کلاس‌ها را برگزار کرد به ما گفتند شورای امنیت دوباره باید مصوبه‌ای بدهد. سوال ما این بود که هر دوره‌ای که این کلاس‌ها برگزار می‌شود شورای امنیت باید مصوبه بدهد یا این مصوبه برای دوره‌های بعدی هم کارساز است؟ این سوال همچنان برای ما پابرجا است زیرا این موضوع جلوی ورود افراد جدید به این حوزه را هم گرفته است.
رستگار: البته بچه‌های این حوزه حالا هم می‌توانند به دیوان عدالت اداری مراجعه و خسارت این سال‌های بیکاری را دریافت کنند، زیرا بر اثر این اتفاق بیش از نیمی از افراد این حوزه نمی‌توانند کار کنند.
*البته متوجه شده ایم که بعد از اتفاق «معراجی ها» به شما عنوان شد که باید مواد انفجارها و چاشنی ها را همان روزی که می خواهید انفجار بزنید باید در صحنه و در حضور یک نماینده از نهاد نظامی با هم قاطی کنید. این صحت دارد و آیا باعث ایجاد محدودیت در کار شما نمی شود؟
شوقی: بله از دیگر مشکلاتی که می‌توانیم به آن اشاره کنیم این است که ما اگر قرار است صبح برای انجام یک انفجار در یک فیلم حاضر شویم باید مواد آن انفجار را همان صبح و در صحنه قاطی کنیم؛ یعنی باید ناظر نظامی سپاه یا ارگان مربوطه برای چاشنی زدن و انفجار بیاید و این ترکیب کردن مواد را ببیند. این شیوه درستی نیست و باعث ایجاد خلل در کار ما می‌شود.
کرمیان: عده‌ای از دوستان نمی‌دانند در انجمن ما چه خبر است و ندانسته کار این انجمن را زیر سوال می‌برند. آن دوستان نمی دانند که پول تهیه ابزار روز را از کجا باید بیاوریم و چگونه این ابزار باید وارد شود در حالی که باید بگویم تمام این وسایل در ایران و با نبوغ شخصی ساخته شده است.
در حال حاضر ۲۰ نفر از اعضای ما بالای ۲ سال است بیکار هستند. مگر یک مدیر جلوه های ویژه میدانی چقدر درآمد دارد که وسایل و ابزار مورد نیاز این حوزه را خودش وارد و تهیه کند و جای نگهداری هم داشته باشد. پس بدون اطلاع از مشکلات حرفه همدیگر نظر ندهیم و به هم احترام بگذاریم و سعی در رفع این مشکلات داشته باشیم.
*آیا به شما وامی برای به روز کردن ابزارتان تعلق نمی گیرد همانطور که به اعضای دیگر انجمن ها به همین منظور وام می دهند؟
شوقی: نه. جالب است که بگویم چندی پیش به بچه‌های انجمن عکاسان و صدابرداران وام دادند و آنها با این وام ابزارآلات خود را به روز کردند اما یک قدم هم تاکنون برای جلوه‌های ویژه میدانی برنداشته‌اند.
*چرا از اعضای انجمن شما برای آموزش دادن استفاده نمی‌شود؟
رستگار: من در مکان ها و دانشگاه‌های مختلفی تدریس می‌کنم، به همین ترتیب حتی حاضر بودم که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پولی از من بگیرد اما بگذارد که به دوستان آموزش دهم. به طور کلی من در آموزش‌هایم تاکنون ریالی دریافت نکرده‌ام زیرا بنای ذهنی من این است که علم باید جاری باشد اما تاکنون کسی نیامده که بگوید به این بچه‌ها آموزش دهید.
*آیا درباره موادی که استفاده می کنید محدودیت وجود دارد؟ برای مثال به شما گفته اند که باید از یک مواد خاص استفاده کنید؟
کرمیان: بله همه می‌دانند موادی که اکثر بچه های جلوه های ویژه استفاده می کنند برای چاشنی بدنی، امن ترین مواد است اما حالا دوستان با این مواد مشکل دارند. ما می گوییم اگر ان مواد مورد تایید نیست، موادی برای جایگزینی با همین مشخصات و کارآیی یا بهتر از آن به ما بدهند که مشکلاتمان برطرف شود البته انصافا تا حالا هم به هر طریق اجازه داده اند اما منظورمان این است که این موضوع به طور کلی برای همه اعضا حل شود.
ادامه دارد...
منبع: بی باک نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۰۹۹۴۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جلوه‌نمایی دشمنان سلامتی در رسانه‌ها / تبلیغ کالاهای آسیب‌رسان سلامت؛ ممنوع
سرپرست اداره کل فراورده‌های غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو بر لزوم بازنگری در دستورالعمل‌های تبلیغات محصولات آسیب‌رسان به سلامت به قصد جدیت در اجرا تاکید کرد.
به گزارش ایسنا، دکتر عبدالعظیم بهفر، گفت: قوانین منع تبلیغات کالاهای آسیب رسان به سلامت به مانند "حروف والی" در زبان عربی هستند که گرچه نوشته می‌شوند اما خوانده نمی‌شوند. لذا، به رغم اینکه قانون منع تبلیغات کالاهای آسیب رسان در رسانه ملی مصوب است و هر ساله کالاهای آسیب رسان و غیر مجاز اعلام می شوند اما اجرای جدی این قانون در محاق قرار می‌گیرد و شوربختانه شاهد جلوه نمایی دشمنان سلامتی در رسانه‌ها هستیم.
بنابر اعلام روابط عمومی سازمان غذا و دارو، وی افزود: عدول از این قانون هم به روش‌های مختلف صورت می گیرد و ادعاهای غیر واقعی یا اغراق در معرفی محصول پاشنه آشیل بسیاری از تبلیغات است، گاهی عنوان عوض می شود، گاهی با ایما و اشاره محصول را تبلیغ می کنند که البته در پس این اقدامات یک ترس از قانون مشاهده می شود؛ اما با تساهل و مداراهای اخیر برخی از شرکت‌ها و نشان‌های تجاری با چراغ سبز رسانه ملی در چشم قوانین زل می زنند و آشکارا و مستقیم مخاطب را به مصرف محصولات آسیب رسان به سلامت دعوت می کنند.
بهفر در همین ارتباط به برگزاری جلسات مشترک با مسوولان رسانه ملی اشاره کرد و گفت: در جلساتی که با مسئولان رسانه ملی برگزار کرده‌ایم مهمترین دلیل مدارا با تخلفات تبلیغات کالاهای آسیب رسان به سلامت را کم بودن بودجه و ضرورت اکتساب منابع مالی برای بقا و استمرار فعالیت ها عنوان می کنند که صحت سنجی این موضوع کار ارگان‌های بودجه ای است، اما آنچه اظهر من الشمس است اینکه "هدف نمی تواند توجیه گر وسیله باشد"؛ شیوع بیماری‌های مختلفی مثل سرطان حتماً با مولفه غذاهای مضر مماس است و حتماً تغذیه غیر سالم در بسط سبک زندگی اشتباه تاثیرگذار است.
وی افزود: طبیعتاً یکی از مهمترین ناظران در کنار ارگان‌های دیگر، سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت است و ما ملزم به برخورد سلبی و حتی قضایی با کسانی هستیم که با تخطی از قوانین سلامت، جامعه را تهدید می کنند؛ اما فرد فرد جامعه نیز باید نسبت به سلامت خود حساس باشند و دست از مطالبه گری به انحا مختلف بر ندارد.
سرپرست اداره کل فراورده‌های غذایی و آشامیدنی سازمان غذا و دارو، در واکنش به برخی ادعاهای نادرست در تبلیغات محصولات غذایی، تاکید کرد: در حوزه تبلیغات محصولات غذایی گاهی اوقات ادعاهای نادرست و خلاف واقع مطرح می شود که برخی از آنها اصولا موضوعیت ندارد؛ مثلا درج عنوان بدون کلسترول روی روغن های نباتی نیز از این دسته تبلیغات محسوب می‌شود؛ چرا که روغن‌های نباتی در اصل فاقد کلسترول بوده و تنها در روغن های حیوانی وجود دارد.
بهفر گفت: درج عنوان بدون افزودنی روی شیرهای استریل نیز از این دست تبلیغات است؛ چراکه شیرهای استریل نیازی به افزودنی یا نگهدارنده ندارند، چون داخل آن میکروبی وجود ندارد.
وی افزود: به هر حال بسیاری از اسنک‌ها، روغن ها، انواع سُس، آب‌میوه ها و نوشیدنی هایی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم، محصول یا شرکت و برند را تبلیغ می کنند غیر قانونی هستند و نباید در رسانه ملی یا هر رسانه دیگر تبلیغات داشته باشد.
بهفر گفت: یکی از موضوعاتی که در تبلیغات کالاهای آسیب رسان وجود دارد و برخی آن را به عنوان یک چالش به حساب می‌آورند، کلی بودن دستورالعمل تبلیغات است که شاید بهتر باشد ارگان های مرتبط با این موضوع دستورالعمل را با شاخص های کمی قابل سنجش و اندازه گیری، به روزرسانی نموده و دستورالعمل جدید را با جدیت عملیاتی کنند.
وی در پایان خاطر نشان کرد: شورای سیاست‌گذاری سلامت صدا و سیما هم به عنوان فصل مشترکی در پیشبرد اهداف سلامت محور، می تواند در احیای اجرای قانون منع تبلیغات محصولات آسیب رسان به سلامت در رسانه ملی نقش ایفا کند و ما هم آمادگی داریم تمامی امکانات خود در جهت اشاعه فرهنگ سلامت را در اختیار نهاد مهم اطلاع رسانی و فرهنگ سازی کشور قرار دهیم.
انتهای پیام
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت