اصولگراها؛ رنجیده از حمله عجولانه قالیباف در مناظره /روحانی آرام بود، جهانگیری ستاره و رئیسی هوشمند
تاریخ انتشار: ۹ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۱۰۰۳۵۸
رویداد۲۴-اولین مناظره نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری حتما مهمترین تحول این چند هفته اخیر بوده است؛ هم تب رقابت را بالابرد و هم دست فرمان همه را نشان داد. معلوم شد اضلاع حاضر در میدان با چه موقعیت و تحلیلی به ۲۹ اردیبهشت نگاه می کنند؛ روحانی آرام بود و متین، جهانگیری ژنرالی فداکار، قالیباف عجول تر از همیشه، رییسی محذوف چالش ها، هاشمی طبا فراتر از حد تصور و میرسیلم هم در نقش یک آموزگار دبیرستانی .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مناظره تمام شده حالا اما همه یک سوال مشترک دارند: چه کسی بهتر از همه بود؟ عجب پرسش تعیین کننده ای؛ هر کسی شاید باورش این بوده که نامزد مورد علاقه اش بهترین این میدان بوده است اما در نگاه تحلیلگران آنقدر مولفه های تعیین کننده وجود دارد که جایی برای میدان دادن به تعصب ها و علايق حزبی و جناحی نمی ماند.
باید همین مولفه ها را اصل قرار داد و آنوقت تک به تک در مورد نامزدها حرف زد.
حسن روحانی؛ آرام تر از حد تصور
او رقیب اول این انتخابات است؛ همه خود را برای رقابت با او آماده کرده بودند . مهمترین صندلی در قوه مجریه در اختیار اوست و حالا فرجه ای پیش آمده برای بخت آزمایی؛ همه می خواهند شانسشان را برای به دست آوردن این صندلی تست کنند .
او این را به خوبی می دانست؛ در زمین کسی نرفت حتی دعوت محمد باقر قالیباف برای حضور در میز بازی را نیز نپذیرفت. ترجیح داد آرام تر از همیشه از روی همان صندلی با لبخند نظاره گر اولین مناظره باشد. او البته گاهی هم متفاوت بود پاسخ هایی می داد اما هرگز روحانی سال ۹۲ نشد. شاید تعبیر درستش این باشد که او نخواست روحانی ۹۲ باشد لااقل ورود به آن کاراکتر را گذاشته است برای زمانی دیگر. منتظر باشید؛ روحانی برای این انتخابات برنامه دارد .
ابراهیم رییسی؛ هوشمندی سیاسی
برای آنها که سیاست را از وجه هیجانی اش دنبال می کنند حتما سکوت ها و کاراکتر آرام رییسی برایشان لحظات سختی در مناظره دیروز بوده است. اما رییسی که یک کمپین متفاوت دارد دقیقا می داند چه می کند. برنامه او برای این مناظره از پیش تعیین شده بود . نخواست که قطب سازی بی مورد ایجاد کرد؛ نخواست سیبل حملات رقیب شود. چالشی ایجاد نکرد و تمام دقایق مناظره را برای جلوگیری از مواجهه با یک چالش پر هزینه مدیریت کرد . او خود را مقابل روحانی و اسحاق جهانگیری قرار نداد و اجازه داد تا محمد باقر قالیباف یک تنه در همان پلنی که آماده کرده است ایفای نقش کند.
می گویند بخش مهمی از اصولگرایان از حرف های محمد باقر قالیباف رنجیده اند . شاید اعلام حمایت رسمی جامعه مدرسین از رییسی به خاطر همین رفتار متفاوت رییسی و قالیباف بوده است. فعلا که طرفداران رییسی اخلاق مداری او را به رخ قالیباف می کشند . باید منتظر روزهای آینده بود.
اسحاق جهانگیری ؛ ستاره روز جمعه
ما فوق تصور بود این را حتی رسانه های اصولگرا هم بعد از مذاکره گفته اند . آماده تر از همه هوشمندتر از سایرین . هم به نوعی سخنگوی دولت شده بود و هم یک تنه بار حملات رگباری قالیباف را بر دوش گرفته بود. فداکارانه برای رییس دولت ایستادگی کرد؛ ابایی هم نداشت که بگوید نماینده اصلاح طلبان در این مناظره است. او نه تنها بر آمارها مسلط بود که بر حرکت مهره های رقیب هم تسلط داشت. او برای محمد باقر قالیباف آمده بود ، کاری به سایرین نداشت.
قطبیسازی محمدباقر قالیباف را به حاشیه برد و پاسخ طعنه تحقیر آمیز قالیباف در مورد پوششی بودن خودش را به بهترین صورتش داد. حالا راستگرایانی که نگران و بهت زده مناظره امروز را جمع بندی می کنند، اخبار شبیه به طنزی از عدم کناره گیری جهانگیری در روز آخر را روی خروجی رسانه های خود قرار داده اند؛ آن هم درست در شرایطی که در معادلات درونی خودشان با جنگی تمام عیار برای کناره گیری یکی از دو نامزدشان مواجه شده اند . این جهانگیری پدیده این انتخابات است.
میرسلیم و هاشمی طبا؛ مکمل های دوست داشتنی
هم میرسلیم و هم هاشمی طبا سابقه ای طولانی در عرصه مدیریتی کشور دارند . آنها منطقی و آرام مناظره را به سمت مباحث کارشناسی می بردند و حتی تب مناظره و جدال تند و تیز قالیباف و جهانگیری هم موجب نشد تا این صدای اعتراضی هاشمی طبا که گفت شعارهای دو نامزد اصولگرا دولت را بزرگ می کند و این به ضرر کشور است شنیده نشود. میرسلیم هم حرف های خوبی داشت و طرح سوالش خوب بود. آنها حتما انتخاب های خوبی بوده اند برای تکمیل پازل رقابتی این انتخابات. حرف های آن ها اگر چه بدون چالش بود و مجادله اما برای مخاطبینی که دنبال پاسخ هایی کارشناسی بودند قانع کننده بود.
محمد باقر قالیباف ؛ بازگشت به احمدی نژاد
همه حرف هایش قابل پیش بینی بود. اتفاق جدیدی نیفتاده؛ بیش از این هم انتظاری نبود . محمد باقر قالبیاف راه گریزی جز این نداشت . این آخرین فرصت او برای سیاسیت ورزی در سطح قدرت رسمی است. می داند به احتمال زیادی دیگر نمی تواند شهردار پایتخت باشد. حضور او برای سومین بار در انتخابات ریاست جمهوری حتما در صورت شکست سه باره اش دیگر به بار چهارم نخواهد رسید. پس او مانده و یک انتخابات . همه کار کرده ؛ تا توانسته از فرمول کپی پیست استفاده کرده؛ هم دیالوگ موسوی در انتخابات ۸۸ را تکرار کرده و هم کاغذ به دست تقلیدی هر چند نصفه و نیمه را از محمود احمدی نزاد سال ۸۸ انجام داده است . تکلیف او چندان با خودش مشخص نیست؛ شبیه همه شده جز خودش . عجول تر از همیشه سیاست را دنبال می کند؛ هر چه داشته در همین اول بازی رو کرده است. کمپین او برخلاف ادوار قبل خالی تر از همیشه است. چندان نمی توان اصولگرایان نام آشنا را در کنار او دید . راستگرایان ترجیح داده اند تا این بار شانس شان را با یک چهره جدید بیازمایند . آیا محمد باقر قالیباف این بار هم «کشور» را از دست میدهد؟ نکته اما این است که او برای رفتن از «بهشت» هم چمدان هایش را بسته است. باید دفتر کارش را تا چند وقت دیگر تحویل دهد . آیا باید برای خداحافظی همیشگی با محمد باقر قالیباف آماده شویم ؛ آن هم در روزهای خیلی نزدیک ؟ کسی چه می داند ؛ زمانه آبستن هزار ماجراست .
منبع: رویداد24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۱۰۰۳۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا قالیباف تصمیم گرفت از دولت انتقاد کند؟
جریان خالصسازی توسط دولت و حامیانش در طول چند سال گذشته، دامن محمدباقر قالیباف را بیشتر از هر فرد دیگری گرفته و رئیس مجلس یازدهم از این موضوع خشمگین است. برنامه یکدست کردن به اختلاف سیاسی میان نیروهای جریان اصولگرا برای خالصسازی بیشتر منجر شد.
به گزارش سازندگی، قالیباف پس از چهار سال، سکوت همیشگیاش بر تمام کاستیهای دولت سیزدهم را شکسته و هم خودش به دولت انتقاد میکند و هم دست مجلسیها را باز گذاشته است.
آن هم قالیبافی که با پایداریها و طرفداران دولت که برای ریاستجمهوری سیدابراهیم رئیسی تلاش بسیار کردند برای پیروز شدن در انتخابات مجلس دوازدهم ائتلاف کرد. اما حتی در آخرین نشستی که هفته گذشته با اقتصاددانهای دولتی داشت، آخرین اولتیماتومها را به دولت سیدابراهیم رئیسی و کابینهاش داد تا هرچه سریعتر برای مشکلات ارزی و اقتصادی چارهای بیندیشند.
در عین حال نمیشود به این موضوع تنها اکتفا کرد زیرا قالیباف کسی نیست که برای دولت رئیسی و طرفدارانش خطونشان بکشد چون بارها ثابت کرده که خیلی راحت میتواند چشم بر ضعفها و حتی فسادهای موجود در قوه مجریه سیزدهم ببندد بنابراین، این سوال پیش میآید که چرا قالیباف به ناگه به دولت انتقاد میکند؟ و چرا دولت رئیسی برای رئیس کنونی پارلمان دیگر آن دولت قبل نیست؟
شاید آنطور به نظر برسد که سیدابراهیم رئیسی هم دیگر برای قالیباف همپیمان قدیمی نیست و دور از ذهن نیست که او حتی برای اینکه مجدداً صاحب ریاست شد به عنوان یکی از منتقدان شرایط موجود، انتقاداتش را از دولت افزایش دهد. فردی که اگر دوباره کرسی قدرت را به دست بگیرد احتمالاً رقیب جدیتری برای سیدابراهیم رئیسی در ریاستجمهوری ۱۴۰۴ خواهد شد.
موضوعی که عباس سلیمینمین که نزدیکی سیاسی نیز با رئیس مجلس دار، سال گذشته آن را رد کرد. او در گفتوگو با سایت قرن نو گفته بود که رئیسی برای بار دوم کاندیدا خواهد شد و قالیباف خود را وارد رقابت با او نخواهد کرد. سلیمینمین تاکید کرده بود: «قرابت فکری بین جبهه پایداری و رئیسی وجود ندارد» موضوعی که البته مسکوت ماند و در شرایط کنونی طور دیگری به نظر میرسد.
درست است که محمدباقر قالیباف با ائتلاف پایداریها به مجلس راه یافت اما گویا در جنگ قدرتی که میان اصولگرایان اکنون باقی است، قالیباف ترجیح میدهد، طرف جریان وابسته به دولت سیزدهم قرار نگیرد. گویا بدهبستانهای سیاسی چهار سال اخیر به مذاق رئیس مجلس خوش نیامده است.
او چشمهایش را روی ضعفهای دولت بست اما از آن طرف آنها تمام تلاششان برای وارد کردن بیشترین هجمهها به قالیباف انجام دادند. به طوری که همچنان نیز بر سر ریاست مجلس افرادی مانند مجتبی ذوالنوری و نبویان و حتی حمید رسایی که با جریان شریان شناخته میشود به عملکرد قالیباف نقد میکنند.
در نظرسنجیای که عصر ایران منتشر کرده و کمتر از ۲۴ ساعت روی سایت فعال بود ۸۳۵۵ نفر در آن شرکت کردند. نتیجه بسیار جالب توجه و تاملبرانگیز بود؛ حدود ۸۲ درصد شرکتکنندگان اعلام کردند که اگر نماینده بودند به منوچهر متکی رای میدادند و تنها ۱۸ درصد قالیباف را ترجیح دادند.
این نشان میدهد که دستکم بخشی مهمی از افکار عمومی دیگر تمایلی به ریاست قالیباف بر قوه مقننه ندارند و ترجیح میدهند یک چهره معقولتر در مجلس آینده که احتمالاً بسیار هم پرتلاطم خواهد بود، مدیریت پارلمان را بر عهده بگیرد.
بر همین اساس و با توجه به کارنامهای که دوستان دولت در این سالها انجام دادند، جریان قالیباف هم اگر در نهایت نتواند نظر اکثریت را معطوف او کند، فردی مثل متکی را بر پایداریچیها ترجیح میدهد. قالیباف راه سختی را برای ریاست دوباره پارلمان در پیش دارد.
حال که پایداریها توانستند، نماینده بیشتری به مجلس بفرستند و در شرایطی که رقیبان اصلی او ممکن است نبویان و ذوالنوری از چهرههای شناخته شده پایداری باشند، قالیباف باید تلاش بیشتری کند. طرفداران رئیسی همواره سعی دارند تا تنها جریان رقیبشان را از زمین بیرون کنند. از بیمحلی به همایش انتخاباتی قالیباف در آبان امسال تا به حاشیه راندن مجلس توسط افرادی همچون الیاس نادران که از شناختهشدهترین افراد اصولگرایی و نزدیک به طیف رئیسی است.
فراموش نکنیم که حتی در آستانه دومین اجلاسیه مجلس و انتخابات هیاترئیسه در بهار ۱۴۰۰ و مهمتر از آن انتخابات ریاستجمهوری، یکی از اعضای جبهه پایداری در مجلس مدعی دستکاری بودجه پس از تصویب از سوی قالیباف و نزدیکانش شد. یکی دیگر از مواردی که سروصدای زیادی کرد ماجرای سفر خانواده قالیباف به ترکیه برای خرید سیسمونی نوه در راهشان بود. چندی بعد از این ماجرا مهدی طائب، رئیس قرارگاه عمار و از چهرههای اصولگرایان در یک فایل صوتی که از او درز پیدا کرد، مدعی شد که در پس افشای سفر خانواده قالیباف به استانبول، برادر داماد سیدابراهیم رئیسی قرار داشته است.
درست است که موضوع سیسمونی نوه رئیس مجلس الان دیگر صدر اخبار نیست اما از آنجایی که جبهه پایداری و رئیس قوه مجریه چندان علاقهای به دخالتهای او ندارند بنابراین میتوان حدس زد که محمدباقر قالیباف تنها مرد بازمانده از طیف خودش است و شانس باخت بالایی دارد.
به هر حال گویا جریان خالصسازی توسط دولت و حامیانش در طول چند سال گذشته، دامن محمدباقر قالیباف را بیشتر از هر فرد دیگری گرفته و رئیس مجلس یازدهم از این موضوع خشمگین است. برنامه یکدست کردن به اختلاف سیاسی میان نیروهای جریان اصولگرا برای خالصسازی بیشتر منجر شد. ضمن آنکه از زمان قرار گرفتن ابراهیم رئیسی در جایگاه ریاستجمهوری، قالیباف بارها هدف هجمه حامیان او قرار گرفته است.
در این میان مطرح شدن نام منوچهر متکی، وزیر امور خارجه دولت احمدینژاد که به چهره معتدلتری نسبت به باقی نفرات شناخته میشود به مذاق قالیباف خوشتر است زیرا امکان رایزنی موفق برای حضور گزینههای جریان حامی قالیباف در هیاترئیسه را افزایش دهد.
البته آنچه نباید از نظر دور داشت، تنش میان دولت و مجلس درخصوص سیاستهای اقتصادی است که دیگر دو طرف از آشکار شدن آن ابایی ندارند. زیرا از سویی به نظر میرسد که حامیان رئیسی به این باور رسیدهاند که حضور مجدد قالیباف بر ریاست مجلس فرصتی مناسب برای او خواهد بود تا خود را برای رقابت مستقیم یا نیابتی با رئیسی در انتخابات ریاستجمهوری پیشرو مهیا کند.
منوچهر متکی در افکار عمومی جزو اصولگرایان معتدل شناخته میشود و شاید سابقه دیپلماتیک وی در شرایط بینالمللی کنونی کشور در تقویت تمایل به او موثر بوده باشد. او قبلاً سفیر ایران در ژاپن و ترکیه سپس وزیر خارجه کشورمان بود که به دنبال مخالفت با سیاستهای نسنجیده محمود احمدینژاد در عرصه روابط خارجی و درحالی که در ماموریت دیپلماتیک سنگال به سر میبرد، برکنار شد.
با این حال وارد فاز تقابل و هیاهو نشد و همین خویشتنداری او تحسین اصولگرایان را بیشازپیش برانگیخت و از همینروست که در محافل سیاسی اصولگرایان از وی به عنوان گزینه جدی و مورد وفاق برای ریاست مجلس یاد میشود. به گزارش عصر ایران، خبرها حاکی از این است قالیباف که بسیاری از یارانش در انتخابات اخیر از راهیابی به مجلس باز ماندند و موقعیت خود برای ریاست مجلس را در خطر میبیند، رایزنیهایش را آغاز کرده است تا بلکه بتواند با جلب نظر نمایندگان جدید، همراهی آنها را برای ریاست مجدد خود کسب کند.
البته این بدان معنا نیست که رقابت نهایی الزاماً بین قالیباف و متکی خواهد بود. جبهه پایداری ترجیح میدهد که یکی از اعضای خود مانند سیدمحمود نبویان را به ریاست مجلس برساند. با این حال اگر پایداریچیها نتوانند یکی از خودشان را به کرسی ریاست بنشانند، ترجیح میدهند برای جلوگیری از پیروزی قالیباف به متکی رای بدهند. معدود میانهروهای مجلس نیز فارغ از توافقهای پشت پرده- که دور از ذهن نیست- اصولگرای معتدلی چون متکی را بر تندروهای پایداری و فرد پرحاشیهای مانند قالیباف ترجیح میدهند.