به نقل از «هدانا»

روایت گوهر خیراندیش از پرونده پزشکی اش

تاریخ انتشار: ۹ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۱۰۷۰۸۲

گوهر خیراندیش که پس از آسیب‌دیدگی در حین بازی در سریال «دیوار به دیوار»، از ناحیه پا تحت عمل جراحی قرار گرفت، این روزها شرایط جسمی‌اش را نامساعد عنوان کرد اما در عین حال مطرح کرد که با همین آسیب‌دیدگی پا و با اعمال تغییراتی در فیلمنامه برای ادامه تصویربرداری سریال همکاری خواهد دارد.
به گزارش ایسنا، گوهر خیراندیش که پس از آسیب‌دیدگی در حین بازی در سریال «دیوار به دیوار»، از ناحیه پا تحت عمل جراحی قرار گرفت، این روزها شرایط جسمی‌اش را نامساعد عنوان کرد اما در عین حال مطرح کرد که با همین آسیب‌دیدگی پا و با اعمال تغییراتی در فیلمنامه برای ادامه تصویربرداری سریال همکاری خواهد دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این هنرمند در گفت‌وگو از روند درمانش در بیمارستان انتقاد کرد و در عین حال به تنش‌های اخیر در جامعه و موضع‌گیری در قبال جامعه‌ی پزشکی اشاره داشت. او عنوان کرد: با اینکه پزشکِ معالجم توصیه می‌کند استراحت مطلق داشته باشم، اما از آنجا که صحنه‌هایی نیمه‌کاره مانده و باید به پخش برسد، مجبورم سرِ تصویربرداری بروم. بعد از گرفتنِ صحنه‌های کلیدی، نویسنده کار خشایار الوند قرار است همین آسیب‌دیدگی را در قصه بگنجاند.
این بازیگر درباره حادثه‌ای که در صحنه تصویربرداری منجر به شکستگی پایش شد، اظهار کرد: سر صحنه فیلمبرداری در یک شیب سیمانی پای من پیچ خورد و از دو ناحیه شکست و رباط پایم آسیب دید. به سرعت با خانم رویا تیموریان و دستیار تولید و راننده به کلینیکی نزدیک محل فیلمبرداری منتقل شدم. متاسفانه رادیولوژی نداشتند.
خودم پیشنهاد کردم به بیمارستانی که مخصوص شکستگی و اورتوپدی است برویم و همزمان با پزشک معالج ستونِ فقراتم جناب آقای مسعود فاخری که پیش از این هم به دلیل تصادف شدیدی که موقع فیلمبرداری «اذر شهدخت ، پرویز و دیگران» داشتم ایشان و تیم پزشکی‌شان مرا از آسیب‌های جدی نجات داده بودند، در مورد انتخاب بیمارستان مشورت کردم که ایشان هم تایید کردند.
خیراندیش ادامه داد: از شروع و ورود ما به بیمارستان وقتی کنار در اورژانس قرار گرفتم همراهان ما اطلاع دادند که ما یک مریض داریم که پایش آسیب دیده است، اما متأسفانه هیچ کدام از پرسنل بیمارستان کمکی نکردند و خود همراهانم ویلچر آوردند و من با کمک راننده و دوستم خانم رویا تیموریان توانستم با درد بسیار شدید روی ویلچر بنیشنم.
پس از آن به اتاق عکس راهنمایی شدم و قبل از اینکه نتیجه عکس به رزیدنت‌ها برسد دکتر جوانی آمد و بدون اینکه از من بپرسد چه اتفاقی افتاده و بدون اینکه پایم را ببیند دستور داد که بلند شوم و راه بروم اما پزشک‌های جوانَ دیگری که عکسها را دیدند گفتند اصلاً نباید راه بروم و نباید حرکتی داشته باشم چرا که پاهایم از دو ناحیه شکسته است.
دوستانم مرا روی تخت معاینه گذاشتند و قرار شد پایم را گچ بگیرند تا فردا به اتاق عمل بروم اما باز هم کسی کمک نکرد که روی تخت معاینه قرار بگیرم. تصور من این بود حالا که من چهره‌ای شناخته شده‌ بودم این گونه با من رفتار می‌کنند، پس به مردم عادی چگونه رسیدگی می‌کنند؟ باز هم سکوت کردم و مجدد با پزشکم تماس گرفتم و ایشان با رئیس اتاق عمل هم صحبت کردند و گفتند ترجیحا در این بیمارستان عمل بشوی بهتر است. من هم شب در بیمارستان ماندم و تا صبح نزدیک ظهر پزشکی مرا ویزیت نکرد اما پس از آنکه سوال کردم چه زمانی جراحی انجام می‌شود مطرح کردند شما باید اول عکس قلب و ریه بگیری که در این بیمارستان امکانات وجود ندارد. همچنین پزشک قلب نیز در حال حاضر حضور ندارد و شما باید برای گرفتن نوار قلب و عکس ریه به بیمارستان دیگری منتقل شوید.
من هم سوالم این بود که بر سر مریض‌های بد حال چه می‌آید آیا با هر حرکت، اتفاق‌های بدتری نمی‌افتد پرسنل هم کمکی نمی‌کنند همراهان بیمار هم که آموزش کمک‌های اولیه پزشکی ندیده‌اند چرا من توسط پزشک ویزیت نمی‌شوم هیچکدام از این دکترها پیش از جراحی بیماران را معاینه نمی‌کنند؟ میشود لطفاً با دکتر صحبت کنید مرا ببینند .
این هنرمند در ادامه مطرح کرد: متأسفانه هیچ پزشکی بالای سر من نیامد و از طرف دکترم پیغام آوردند که شرایطمان همین است. دوست دارید بمانید و اگر دوست ندارید به هر جایی که می‌خواهید بروید. دوباره با دکترم تماس گرفتم و مطرح کردم که اینجا فعلا هیچ امکاناتی نیست و من دلم نمی‌خواهد دوباره من را به بیمارستان‌های دیگر برای گرفتن عکس ببرند و خواهش کردم من را به بیمارستان عرفان منتقل کنند و در آن بیمارستان با بهترین شرایط از من پذیرایی شد.
دقیقا روی تختی که حضور داشتم عکسبرداری از ریه، نوار قلب، عکس از پا و دکتر قلب و بی‌هوشی و همه امکانات مهیا بود. پس از بررسی و چکاب کامل من را راهی اتاق عمل کردند و من پس از دو روز بستری بودن توانستم به خانه برگردم.
خیراندیش درباره وضعیتی که برایش در بیمارستان پیش آمد، اظهار کرد: تنها چیزی که در بیمارستان کمی من را دچار دلشوره کرد ورقه‌ای بود، غیر از ورقه‌ای که معمولا اجازه می‌دهند همراه بیمار یا خود بیمار آن را امضا کند. برگه‌ای که وکیل بیمارستان‌های مختلف این قرارداد را به بیماران توصیه می‌کند که پس از عمل هر اتفاقی برایشان افتاد خود بیمار مسؤول است.
واقعا در آن لحظه دل من خالی شد. من دلم می‌خواست با اعتماد کامل به پزشک وارد اتاق عمل شوم و تا به امروز چنین قراردادَ عجیبی ندیده بودم.
او گفت: باعث تأسف است که اعتماد بین پزشک و بیمار بخواهد با این قراردادها خدشه‌دار شود. ما که مطمئن هستیم تمام عزیزان و پرسنل بیمارستان‌ها زحمت‌کش هستند و در بیمارستان‌ها قصد کمک و مراقبت دارند و هیچ کدامشان دوست ندارند برای بیمارشان اتفاقی بیفتد و همه دلسوزانه می‌خواهند به بیماران کمک کنند ولی واقعا یک فکری باید برای این موضوع جدید که این بی‌اعتمادی را به وجود آورده است، اندیشیده شود تا این گونه سوءتفاهم‌ها کم کم برطرف شود.
خیراندیش در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود درباره سریال «دیوار به دیوار» و همکاری‌اش با سامان مقدم، اظهار کرد: برای من جای خوشحالی دارد که با یک عوامل ۶۰ نفره توانسته‌ایم خنده را بر لبان مخاطب بیاوریم و این برای من کافی است که کمی آرامش و لبخند را به مردمی که هر روز در غم یک چیز می‌نشیند از سیل گرفته تا سرنگونی قطار و درگذشت هنرمندان و هموطنانمان بیاوریم.
متاسفانه شرایط به گونه‌ای شده است که هر روز ناباورانه به سوک می‌نشینیم. هنوز اشک‌هایمان برای از دست دادن علی معلم خشک نشده بود که ناباورانه خبر درگذشت هنرمندان دیگری را شنیدیم.
گوهر خیراندیش در پایان درباره مجموعه‌ی «دیوار به دیوار» گفت: پیش از این تجربه خوبی را با کارگردان در فیلم «مکث» داشته‌ام و کارهای آقای مقدم همیشه برایم لذت‌بخش بوده است به ویژه کار «نهنگ عنبر» که پس از آن دعوت به این کار شدم و خوشحالم که با یک گروه خوب سریالی را برای عید ساختیم و تا به امروز نیز تجربه خوبی داشته‌ایم به ویژه اینکه خانواده‌مان را بسیار دوست دارم و فکر می‌کنم همه خانواده‌ها آن را پذیرفته‌اند.

منبع: هدانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت hodana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «هدانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۱۰۷۰۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نیویورک‌تایمز: سیستم پزشکی غزه در آستانه فروپاشی است

بمباران و تهاجم ارتش رژیم صهیونیستی به غزه، سیستم مراقبت‌های بهداشتی این منطقه تحت محاصره را به گونه‌ای نابود کرده است که گروه‌های امدادی و نهادهای بین‌المللی به طور فزاینده‌ای آن را «سیستماتیک» می‌نامند.

به گزارش ایسنا، قبل از تهاجم رژیم صهیونیستی به غزه در اکتبر ۲۰۲۳، دکتر «محمود الرقب» در یکی از بزرگ‌ترین بیمارستان‌های سرزمین فلسطین کار می‌کرد. او یک کلینیک خصوصی داشت که مراقبت‌های حین بارداری به زنان ارائه می‌کرد.

اکنون او در یک چادر پلاستیکی در رفح، یک شهر مرزی فلسطینی که تقریبا نیمی از جمعیت غزه در آن پناه گرفته‌اند، زندگی می‌کند و بیماران را بدون پرداخت هزینه در چادر دیگری درمان می‌کند. زنان باردار که تحت بمباران اسرائیل زندگی می‌کنند، با کمبود غذا و آب تمیز، برای یافتن امنیت و تغذیه اولیه تلاش می‌کنند، چه رسد به مراقبت‌های دوران بارداری.

از زمانی که ارتش رژیم صهیونیستی شش ماه پیش پس از حمله ۷ اکتبر به رهبری مقاومت حماس، بمباران غزه را آغاز کرد، نیروهای این رژیم کل بیمارستان‌ها را ویران کردند، آمبولانس‌ها را مورد حمله قرار دادند و صدها تن از کارکنان مراقبت‌های بهداشتی را کشته یا بازداشت کرده‌اند. به گفته گروه‌های امدادی، محدودیت‌های اسرائیل برای ورود کالاها به غزه مانع از رسیدن تجهیزات پزشکی نجات‌دهنده به بیماران شده است. و کمبود سوخت، آب و غذا، ارائه خدمات اولیه را برای کارکنان پزشکی دشوار کرده است.

بیمارستان الشفا پس از خروج صهیونیست‌ها

به گزارش نیویورک‌تایمز، نتیجه آن، فروپاشی تقریبا کامل سیستم مراقبت بهداشتی غزه بود که زمانی به جمعیت بیش از دو میلیون نفری آن خدمت می‌کرد. به گفته سازمان بهداشت جهانی، در اواخر ماه مارس، از ۳۶ بیمارستان بزرگ در سراسر غزه، تنها ۱۰ بیمارستان فعال بودند، آن هم با کمترین کارکرد.

مقامات رژیم صهیونیستی به بهانه حضور نیروهای مقاومت در این ساختمان‌ها، یورش‌های مرگبار خود را توجیه می‌کند. با این حال حماس و کارکنان پزشکی این اتهامات را رد می‌کنند. گروه‌های امدادی، محققان و نهادهای بین‌المللی به طور فزاینده‌ای از بین بردن ظرفیت پزشکی غزه توسط رژیم صهیونیستی را «سیستماتیک» نامیده‌اند.

وضعیت بیماران در بیمارستانی در رفح

«سیاران دانلی» معاون ارشد کمیته نجات بین‌المللی، یک گروه امدادی که در غزه فعالیت می‌کند، به روزنامه «نیویورک‌تایمز» گفت: «اگر شما تخریب یک سیستم مراقبت بهداشتی را مهندسی می‌کردید، بله دقیقا به جایی می‌رسید که ما امروز هستیم.»

دانلی گفت او به مدت دو دهه در بخش کمک‌های بشردوستانه کار کرده است و نمی‌تواند به جنگ دیگری فکر کند که در آن سیستم پزشکی به این سرعت کاملا در هم شکسته شده باشد.

ارتش رژیم صهیونیستی در مورد اکثر مراکز درمانی که هدف حملات قرار می‌دهد، حتی زحمت ارائه شواهد و مدارک را هم به خود نمی‌دهد.

بیمارستان ناصر

مرکز قدیمی دکتر الرقب - بیمارستان ناصر - در ماه فوریه مورد حمله نظامیان رژیم صهیونیستی قرار گرفت. هنگامی که او به شغل جدید خود رفت و در بیمارستانی با بودجه امارات مشغول به کار شد که یکی از مراکزی در غزه است که هنوز خدمات تخصصی زنان و زایمان را ارائه می‌دهد، متوجه شد که او یکی از کمتر از ۱۰ پزشک است که روزانه ۵۰۰ بیمار را با «فقدان شدید لوازم، کمبود نیرو و تجهیزات و کمبود دارو» درمان می‌کند.

دکتر الرقب ۳۳ ساله، در یک مصاحبه تلفنی گفت: «وقتی متوجه شدم که سیستم پزشکی چقدر آسیب دیده است، بسیار شوکه شدم. به طور کامل ویران شده است.»

بیمارستان ناصر

در ماه نوامبر، دیده‌بان حقوق بشر خواستار بررسی حملات رژیم صهیونیستی به مراکز درمانی و پرسنل، به‌عنوان جنایات جنگی شد. پزشکانی که تایمز با آنها مصاحبه کرد، در آن زمان گفتند که به دلیل کمبود آب شیرین و ید، بدون بیهوشی و با زخم‌های کثیف آلوده به حشره‌ها، عمل‌های جراحی انجام می‌دادند. پایگاه سازمان بهداشت جهانی، بیش از ۸۰۰ مورد حمله به مراقبت‌های بهداشتی در غزه و کرانه باختری را ثبت کرده است.

ویرانی نظام پزشکی در سراسر غزه موج می‌زند. بیماران سرطانی مجبور شده‌اند شیمی درمانی را متوقف کنند. افراد مبتلا به نارسایی کلیه دسترسی به دیالیز نجات‌دهنده را از دست داده‌اند. زنان باردار دیگر تحت نظر نیستند تا وضعیت‌های تهدیدکننده‌ای مانند «پره اکلامپسی» شناسایی شود. اگر این بیماری دوره بارداری تحت کنترل نباشد، برای مادر و نوزاد عواقب وخیمی در پی دارد.

دکتر «زکی زکزوک» انکولوژیست که زمانی یکی از پزشکان برجسته سرطان غزه بود و اکنون با خانواده‌اش در خان یونس در چادری زندگی می‌کند، گفت: «گاهی اوقات گریه می‌کنم. من اعدام شدن بیمارانم را به آرامی و به تدریج تماشا می‌کنم.»

دکتر زکزوک از زمانی که جنگ باعث بسته شدن بیمارستان سرطانی شده که در آن کار می‌کرد، نتوانسته است کاری برای بیمارانش انجام دهد. او گفت اکنون بیماران را در بیمارستانی در جنوب غزه می‌بیند، اما دیگر به آنها شیمی درمانی توصیه نمی‌کند، زیرا می‌ترسد انجام این کار باعث تضعیف سیستم ایمنی آنها در زمانی شود که سیستم پزشکی قادر به مقابله با عفونت نیست. در عوض، او مراقبت‌های تسکینی مانند مسکن‌ها را پیشنهاد می‌دهد.

او گفت: «سعی می‌کنم بهترین کار را انجام دهم، دیگران نیز همین کار را می‌کنند، اما ما چه کار می‌توانیم بکنیم؟»

در ماه فوریه، نیروهای رژیم صهیونیستی به بیمارستان ناصر، یک مرکز بزرگ در خان یونس یورش بردند. به گفته پزشکان بدون مرز، یک گروه امدادی که کارکنان آن شاهد حمله بودند، آنها بخش ارتوپدی بیمارستان را گلوله‌باران کردند و ده‌ها کارمند مراقبت‌های بهداشتی را بازداشت کردند. این سازمان نوشت: شواهدی که در اختیار ما قرار دارد حاکی از حملات عمدی و مکرر نیروهای اسرائیلی علیه بیمارستان ناصر، بیماران و کادر پزشکی آن است.

در ماه مارس، ارتش رژیم صهیونیستی برای دومین بار به بیمارستان الشفا حمله کرد و نزدیک به ۲۰۰ تن را کشت. سربازان اسرائیلی پس از درگیری‌های طولانی مدت با نیروهای مقاومت در داخل و اطراف مجتمع، ویرانی گسترده‌ای بر جای گذاشتند. این سازمان گفته است که نیروهایش از سوی افراد مسلح در داخل و اطراف یکی از ساختمان‌های بیمارستان مورد تیراندازی قرار گرفته‌اند. مقامات غزه گفتند که ۲۰۰ غیرنظامی در این حمله کشته شده‌اند.

به گفته سازمان بهداشت جهانی که تیمی را در این ماه برای ارزیابی وضعیت بیمارستان الشفا هدایت کرد، پس از حمله، محوطه بیمارستان مملو از اجساد و گورهای کم‌عمق بود.

سازمان بهداشت جهانی پس از بازدید، در بیانیه‌ای گفت این بیمارستان «یک پوسته خالی» بود و هیچ بیماری نداشت و بیشتر تجهیزات آن «غیرقابل استفاده یا خاکستر شده‌اند.»

دکتر تانیا حاج حسن، پزشک آمریکایی مراقبت‌های ویژه کودکان می‌گوید، کل غزه «احساس می‌کند که توسط یک بمب هسته‌ای مورد اصابت قرار گرفته است.»

مقامات فلسطینی در غزه روز پنجشنبه تعداد اجساد کشف شده در یک گور دسته‌جمعی در محوطه بیمارستان ناصر را از ۲۸۳ به ۳۹۲ نفر افزایش دادند، در حالی که گزارش‌های متناقض از سمت صهیونیست‌ها و مقامات غزه در مورد چگونگی و زمان دفن برخی از اجساد مطرح شده است.

محمود بصل، سخنگوی دفاع مدنی غزه - بخش جستجو و نجات در اداره تحت کنترل حماس- روز پنجشنبه قبل از درخواست برای تحقیقات بین‌المللی گفت: «این بزرگ‌ترین گور دسته‌جمعی از آغاز جنگ است.»

انتهای پیام