وضعیت کارگران در جنوب شرق آسیا؛ از مهاجرت برای رفع فقر تا برده داری مدرن
تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۱۳۱۰۲۵
به گزارش ایرنا، شکی نیست که نیروی کار خارجی از مولفه های اصلی پیشرفت اقتصادی برخی کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا از جمله مالزی است و اگر این نیروهای کارگری نبودند، چنین توسعه ای دستکم در زمان طی شده به دست نمی آمد.
به رغم چنین نقش مهمی که توسط کارگران (داخلی و خارجی) ایفا شده، اما این قشر در معرض آسیب هایی قرار دارند که می تواند با همان سرعتی که توسعه فیزیکی را برای کشورها ایجاد می کند، آسیب های اجتماعی نیز بیافرینند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شاید اگر فرصت های کاری برابر در هر یک از کشورهای منطقه وجود داشت، قاچاقچیان انسان آنگونه که امروزه از شرایط موجود بهره مند می شوند، فرصت چنین اقداماتی را نمی یافتند.
فرصت های کاری نابرابر و معقول نبودن پرداخت در برخی کشورهای منطقه را شاید بتوان اصلی ترین عاملی عنوان کرد که نیروی کار را مجبور به مهاجرت از یک کشور به کشور دیگر می کند.
به عنوان مثال، دستمزد پایین و نبود کار در کشورهایی از قبیل فیلیپین و اندونزی از جمله عواملی است که باعث می شود کارگران این دو کشور برای گرداندن چرخ های زندگی خود به مالزی، سنگاپور و یا سایر کشورهای همسایه و منطقه سفر کنند و در برخی موارد در معرض آسیب های جدی قرار گیرند.
مالزی از جمله کشورهای منطقه است که به دلیل رشد اقتصادی، ساخت وساز گسترده، افزایش سطح تحصیلات جمعیت و توسعه کشاورزی میزبان کارگران مهاجر زیادی است که برخی از این افراد به صورت قانونی و برخی دیگر به صورت غیرقانونی در این کشور حضور دارند.
برخی گزارش ها نشان می دهد از هر 10 نفر در مالزی دو نفر مهاجر هستند و 16 درصد از جمعیت کل این کشور را مهاجران قانونی تشکیل می دهند که برای کسب و کار وارد مالزی شده اند.
یک میلیون و 900 هزار کارگر خارجی در مالزی از پنج کشور تامین شده اند و 20 درصد از آنها (حدود 319 هزار نفر) را زنان تشکیل می دهند.
وجود شغل هایی در مالزی که جز با حضور کارگران خارجی انجام آن میسر نمی شود، از سویی فرصت سوء استفاده از کارگرن خارجی را فراهم کرده که بخشی از آن را می توان در قبال کارگران خارجی فاقد مدارک معتبر کار مشاهده کرد که هم از طرف مقامات رسمی و هم از طرف سندیکاهای قاچاق انسان هدف سوء استفاده قرار می گیرند.
شاید به جرات بتوان گفت که ارتباط مستقیمی بین نبود فرصت های اشتغال و رخ دادن چنین سوء استفاده هایی وجود دارد که بیشترین مورد آن نیز نصیب کارگران خارجی در مالزی می شود که از کشورهای کمتر توسعه یافته تر با جمعیت زیاد به کشورهای توسعه یافته تر و یا ثروتمندتر سفر کرده اند.
نمونه این ادعا را می توان در شکنجه کارگران خارجی در برخی کشورها مانند عربستان سعودی مشاهده کرد.
در واقع اگر کشورها فرصت اشتغال کافی ایجاد کرده و مقررات و قوانینی برای حضور نیروی کار خارجی در کشور خود تنظیم کنند، می توان کمترین آمار مربوط به سوء استفاده از کارگردان را مشاهده کرد.
اندونزی از جمله کشورهایی است که با جمعیت زیاد خود همچنان با معضل بیکاری مواجه است و برخی از نیروی کار این کشور که به خارج سفر می کنند، همواره قربانی تبعیض و سوء رفتار می شوند.
بخش صنایع این کشور که اصلی ترین منبع ایجاد اشتغال بوده در دهه گذشته توانسته بیش از 14 میلیون و 200 هزار شغل در این کشور ایجاد کند که سهم بخش صنعت، حدود هفت میلیون و 100 هزار شغل و سهم بخش کارخانجات نیز حدود چهار میلیون و 400 هزار شغل بوده است.
در بخش کشاورزی نیز در دهه گذشته حدود 900 هزار شغل در این کشور ایجاد شده است.
به طور کلی بیشتر شغل های ایجاد شده در مناطق شهری بوده که اغلب آنها نیز در قراردادهای کوتاه مدت و یا در بخش های غیر رسمی انجام شده است.
کیفیت اشتغال به عنوان یکی از اصلی ترین مسائل نیز با قانون کار این کشور تناسب بسیار پایینی دارد. از طرف دیگر بیکاری جوانان، کمبود مهارت، نبود تطابق با مهارت های موجود از جمله چالش هایی است که اندونزی با آن دست به گریبان است.
اندونزی برای تحقق چشم انداز توسعه ای خود نیازمند ورود نیروی کار ماهر و تجهیز شده به مهارت های لازم است.
طبق آمارهای ارائه شده بانک توسعه آسیا مرتبط به دو سال منتهی به سال 2015 به رغم رشد جمعیت اندونزی، تعداد افرادی که از نظر اقتصادی در این کشور فعال هستند در فاصله این دو سال حدود یک میلیون نفر کاهش داشته، 400 هزار نفر بر تعداد بیکاران افزوده شده و بر تعداد کسانی که از نظر اقتصادی غیرفعال بوده اند نیز بیش از هفت میلیون و 700 هزار نفر افزوده شده است.
این شرایط در اندونزی که مشابه آن را می توان در سایر کشورهای منطقه از جمله در فیلیپین، کامبوج، میانمار، لائوس، ویتنام و تایلند مشاهده کرد، تنها نوک کوهی از مشکلاتی هستند که منطقه جنوب شرق آسیا با آن دست به گریبان است.
براساس گزارش های سازمان بین المللی کار، نیروی کاری اجباری که در منطقه جنوب شرق آسیا رواج دارد به اشکال مختلف شامل قاچاق انسان، بدهکار کردن و اشکال دیگر برده داری مدرن رخ می دهد که قربانیان آن بیشتر شامل جمعیت های آسیب پذیری اقشار مختلف جامعه از جمله زنان و دختران هستند.
نیروی کار اجباری، روش های مدرن برده داری و قاچاق انسان در منطقه آسیا و اقیانوس آرام همچنان یک مشکل اصلی محسوب می شود و طبق گزارش های سازمان بین المللی کار حدود 11 میلیون قربانی کار اجباری که برابر با نیمی از آمار سراسر جهان است، در این منطقه حضور دارند.
به عبارت دیگر می توان گفت که سه نفر از هر یکهزار نفر در دام کارهایی قرار گرفته اند که تحت شرایط مختلف توان پایان دادن و رهایی یافتن از انجام آنها را ندارند و بیشترین مورد مربوط به کارهای کشاورزی، ساخت و ساز، کارخانجات و سرگرمی است.
آساق**241**1611**انتشاردهنده: رضاپیمان یغمایی
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۱۳۱۰۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یکی از استان‌های پیشرو در توسعه دیپلماسی منطقه‌ای هستیم
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای استان آذربایجان غربی،محمدصادق معتمدیان امروز در دیدار با سرکنسول جمهوری اسلامی ایران در نخجوان، با اشاره به اینکه دیپلماسی فعال منطقه‌ای و ارتباط با همسایگان از جمله اولویت‌ها و برنامه‌های مهم دولت سیزدهم است، افزود: آذربایجان غربی به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و همسایگی با چند کشور، در حوزه دیپلماسی فعال منطقه‌ای از استان‌های پیشرو بوده و در دولت سیزدهم توانسته ارتباطات خوبی با کشورهای همسایه در حوزه‌های مختلف به ویژه در حوزه اقتصادی ایجاد کند.
وی همچنین با اشاره به ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های مهم آذربایجان غربی در حوزه دیپلماسی منطقه‌ای، خاطرنشان کرد: همسایگی با سه کشور، قرار گرفتن در مسیر کریدور‌های اصلی از جمله شرق و غرب و غرب، جاده ابریشم، وجود مرز رسمی فعال با ترکیه و دسترسی به اروپا از طریق این کشور و زیرساخت‌های حمل و نقل از جمله سه فرودگاه و خطوط ریلی، موجب شده آذربایجان‌غربی نقش فعالی در دیپلماسی منطقه ایفا کند.
استاندار آذربایجان‌غربی به ظرفیت‌های بازگشایی مرز تمرچین برای اعزام زائرین اربعین حسینی و استقبال زائران خارجی از این امر نیز اشاره کرده و افزود: در سال گذشته ۱۰ هزار زائر خارجی از مرز تمرچین به کربلای معلی اعزام شدند که ۲ هزار نفر از این زائران، اهل کشور آذربایجان بودند و امسال نیز آذربایجان‌غربی آماده میزبانی از زائران خارجی است.
معتمدیان در پایان با اشاره به مشترکات فرهنگی تاریخی و مذهبی آذربایجان غربی با نخجوان، اضافه کرد: آماده افزایش روابط و گسترش تعاملات با نخجوان در راستای سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران هستیم.
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟