زنان پرسشگرترند و به مبارزه با فساد مدیریتشهری کمک میکنند
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۱۴۴۲۱۱
جامعه>شهری - سه زن جوانی که تجربههای متفاوتی از فعالیت اجتماعی - سیاسی دارند معتقدند زنان پرسشگرترند و میتوانند با این روحیه به جریان آزاد اطلاعات درمباره با فساد در مدیریت شهری کمک کنند و از این رو از افزایش سهم زنان در شورای شهر تهران دفاع میکنند.
سینا قنبرپور:شورای شهر تهران در چهاردوره عمر فعالیت خود فقط سه کرسی داشته که زنان برای آن تکیه زدهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
زهرا بهروزآذر، نسرین وزیری و هانیه گرائیلی سه متولد ۱۳۶۰ هستند که تجربههای متفاوت فعالیت اجتماعی - سیاسی دارند. این سه با حضور در کافهخبر در میزگردی از افزایش حضور زنان در عرصه مدیریت شهری دفاع کردند.بهروزآذر، عضو حزب اتحاد ملت است و تخصص بازاریابی دارد. وزیری، خبرنگار و روزنامهنگار است و تخصص در علوم ارتباطات دارد. گرائیلی نیز دبیرفراکسیون زنان مجلس دهم است و علاوه بر شیمی، علوم سیاسی را تا مقطع دکتری ادامه داده است.
این سه زن جوان تأکید دارند که باید زنان و جوانان در شوراهاو مدیریت شهری حضورپیدا کنند زیرا بدون حضور زنان بخشی از مطالبات جامعه از نحوه تردد در پیادهرو تا حمل و نقل عمومی بدون پاسخ مانده یا ناقص پرداخته شده است.
میزگرد خبرآنلاین در کافه خبر را با این سه زن که کاندیدای انتخابات شورای شهر شدهاند، در ادامه بخوانید؛
این روزها در عین حال که اصلاحطلبان وعده دادند ۳۰درصد از فهرست انتخاباتی شورای شهر خود رابه زنان اختصاص میدهند و در عین حال نصف سهمیه ۲۰درصدی جوانان را هم دختران جوان تشکیل خواهد داد پرسش این است که چراباید لیستی از زنان برای ورود به شورای شهر ارائه کنیم؟ چرا از ورود زنان به شورای شهر باید حمایت کنیم؟
گرائیلی: ابتدا امیدوارم همچنان که مدعی هستیم مشی رسولاکرم(ص) را در پیش گرفتهایم پایبند به اخلاق باشیم و امروز به ویژه اخلاق سیاسی در جامعه ما به شدت در حال محک خوردن است و نزد مردم ما هم حرف و عملمان یکی باشد. براین تأکید کردم زیرا اصلاحطلبی برپایه اخلاق شکل گرفته است. اما اینکه گفتید دورههای گذشته خانمها خیلی در شوراها نبودند و هیچ معیاری برای اینکه بگوییم خانمها در شورا چه کارنامهای دارند نداریم خیلی موافق نیستم.موضوع اینجاست که در همین دوره چهارم شورا وقتی بررسی میکنیم میبینیم آقایانی هستند که هیچ برونداد و خروجیای کارشان و حضورشان در شورای شهر پایتخت نداشته است. اما اگر پرسش این باشد که چرا باید از خانمها استفاده کنیم باید بگویم مسأله خیلی مهمی که دیده نشده اینکه نگاهمان به مدرنیته سختافزاری است. به هر حال زنان در همین شهر زندگی میکنند و نیازهای زنان در این شهر باید دیده شود اما مصداق ملموس این حرف این است که متأسفانه اگر زنی بخواهد درحالی که فرزند خردسال خود را همراه دارد از حمل و نقل عمومی استفاده کند و کالسکه بچه خود را همراه داشته باشد عملاً نمیتواند. این یعنی شهر به گونهای طراحی شده که برای مادر و فرزندش فکری نشدهاست. اگر همین زن بخواهد مادرپیرش را روی ویلچر برای تردد به بیرون ازخانه بیاورد با چه موانعی روبهرو میشود؟ این همانجاهایی است که مدیران شهری بدون توجه کار خود را پیش بردهاند و همانجاهایی است که غیبت زنان حس میشود. باید توجه داشته باشیم که این زنان هستند که عموما سرپرست فرزندان و همراه کهنسالان خانواده هستند.وقتی میگوییم چرا در پیادهروها این همه مانع ایجاد کردهاید میگویند چون میخواهید موتورسیکلت وارد پیادهرو نشود اینجاست که میفهمیم نیازهای زنان در شهر اصلاً دیده نشده است و یک خانم در ساختار تصمیمساز اصلاً حضور نداشته وگرنه شیوه مدیریت و تصمیمگیری او اینگونه برونداد نداشت.عموما خانمها نگاه دقیقی به شهر دارند . پرسش این است که در المانهای شهری چقدر به زنان و کودکان توجه شده است؟
اگر صرفاً به کارنامه شورای شهر تهران به عنوان ابرشهر کشور نگاه کنیم از یکسو شاهد این هستیم که در هر دوره فقط سه زن در شورا عضو شدهاند و از سوی دیگر عملاً کارنامهای برای دفاع از عملکرد زنان ندارند که امروز بخواهیم از ورود زنان به شورا دفاع کنیم؟
گرائیلی:اینکه الان میخواهیم زنان در فهرست شورای شهر حضور پررنگ داشته باشند ولی قبلاً نبودهاند، نباید با این پرسش مواجه شود که زنان در کارنامه شورای شهر چقدر حضور داشتهاند. مگر تا به حال هیچ وقت ۱۷ نماینده به مجلس راه یافته بودند؟ برای همین من بهشدت موافق تبعیض مثبت هستم. اگر ما منتظر آقایان باشیم تا مدیریت های کلان را به زنان بسپارند آنها این کار را نخواهند کرد . بالاخره این صندلیهای مدیریتی جای خوبی است که مردان دارند از آن استفاده میکنند. با این توصیف باید تأکید کنیم علاوه بر تعیین سهمیه برای زنان باید تأکید کنیم زنانی که به شورای شهر راه پیدا میکنند به برنامه ششم پایبند باشند و برنامه عدالت جنسیتی که در برنامه ششم تصریح شده را به خوبی پیگیری کنند. نمونه آن در مدیریت شهری است. چگونه است که شهرداری تهران ۹ معاونت بزرگ دارد و طول این سالها به ویژه دوره پرثبات شهرداری آقای قالیباف حتی یک زن به عنوان معاون شهرداری منصوب نشده است ؟
شاید آقای قالیباف در پاسخ به پرسش شما بگوید من زنی را نمیشناسم که بتواند در حد و توان معاونتهای شهرداری تهران فعالیت کند؟
گرائیلی: این متفاوت از حوزه سیاسی است. داریم درباره حوزه شهری صحبت میکنیم. اگر در حوزه سیاسی زنان کمتر حضور دارند چون ریسکش بیشتر است. اما در حوزههای اجتماعی و فرهنگی ریسک کمتری برای زنان مطرح است. دراینجا و در مورد بررسی کارنامه زنان شورا نباید استثنائات را محاسبه کنیم. اگر در شورا خانم ایکس بوده و خطایی مرتکب شده آقای زد را هم داشتیم آقای دیگری را هم داشتیم که اصلاً حضور موثری نداشته ولی هیچکس درباره عملکرد ضعیف مردان اینگونه کارنامه آنها را ملاک قرار نمیدهد. در نهایت وقتی یک زن یا یک مرد وارد شورا میشود نماینده آحاد مردم آن شهر در شورای شهراست. ولی باید بتوانند به خوبی مطالبان زنان را به طور جدی پیگیر باشند نمایندگان قبلی هم باید بیایند توضیح بدهند چه کارهایی پیش رفت چه اقداماتی کردهاند.
شما چطور خانم وزیری؛ فکر میکنید برای معرفی زنان در فهرست انتخاباتی شوراهای شهر به ویژه با نگاهی به ۴دوره کارنامه شورای شهر تهران زنان کارنامهای قابل دفاع دارند که امروز بخواهیم از حضور آنها در شورا حمایت کنیم؟
وزیری: قطعاً خانمها و آقایانی که عضو شورای شهر بودهاند باید درباره عملکردشان گزارشی به مردم بدهند. من براین نکته تأکید کنم که اعضای شورای شهر قبلی باید نسبت به دوره عضویت خود باید پاسخگویی کنند آن هم در شرایطی که چهار سال هم فرصت داشتند چه در شورا و چه در رسانه میتوانستند گزارش کار خودشان را تشریح کنند. اما متأسفانه در شرایطی که هیچکدام از اعضای شورای شهر فعلی گزارشی از عملکرد خود ارائه نکردهاند در آستانه هر انتخاباتی شاهد آن هستیم که عملکرد و کارنامه زنان را گونهای نقد میکنیم که گویی فقط زنان عضو شورا بودهاند. ای کاش شما از مردان عضو شورا هم میپرسیدید که چه کردهاید؟مضاف براینکه نفس حضور زنان در بحثهای مدیریتی به نظر من با یکسری موانع روبهروست چه به سبب تاهل چه به سبب عدم حمایت خانواده یا حتی اعتماد به نفس خوشان. در نتیجه تصمیمگیران که عموما آقایان هستند نقش کمتری به زنان دادهاند. مانع دیگر پیش روی زنان نگاه اجتماعی و فضای مردسالار جامعه است. بخشی از موانع پیش روی زنان هم سیاسی است و همین منجر به نوع نگارش قوانین ما شده که در این موضوع بخشی به مذهب ارتباط پیدا میکند. ما در نظام سیاسی کشورمان در ۵ دوره اول مجلس فقط ۴ زن و آن هم از تهران نماینده داشتهایم. تازه بعد از ۱۰ دوره تازه به ۱۷ زن در مجلس رسیدهایم. سرعت رشد زنان در جامعه در مناصب سیاسی و مدیریتی کلان به مراتب کمتر از آقایان است. در طول یازده دولت فقط یکبار وزیر زن داشتهایم. تنها معاونت رییسجمهور در این یازده دولت یا معاونت زنان بوده و یا سازمان حفاظت محیط زیست و این دون شان نظام ماست که بعد از ۳۷ با چنین وضعیتی روبهرو باشد. بنابراین ما نیازمند تبعیض مثبت به نفع زنان هستیم تا بتوانیم با این قوانین مردسالار دست و پنجه نرم کنیم و پیش برویم. وقتی در در افغانستان سهمیه ۳۰درصدی به زنان میدهند شاهدیم که در ایران با مخالفت روبهرو میشود و فوراً تأکید میکنند که باید براساس شایستهسالاری باشد. اتفاقاً ما هم مخالف شایستهسالاری نیستیم ولی قرار نیست شایستهسالاری به معنای حضور نداشتن باشد. علاوه بر این ما نیازمند یک فرهنگسازی در این موضوع هستیم. وقتی میبینیم که در ترکیه شرایط به گونهای شده که زنان میتوانند تهدید به عدم مشارکت کنند و سهم مناسب خود را در مناصب پارلمانی و مدیریتی کلان بگیرند باید در ایران نیز زنان به این درک و خودباوری برسند که باید خودشان به خودشان رأی بدهند و بتوانند ظرفیتهای خود را تقویت کنند.
شما به موضوع جامعهمردسالار، موانع پیش روی زنان و همینطور اعتماد به نفسدر زنان اشاره کردید. در بسیاری مناطق به ویژه مناطقی که بافت سنتی و قومیتی دارند رأی زنان رأی شوهر یا پدر یا خانواده آنهاست. شما این را مرتبط با مردسالاری تحلیل میکنید یا مولفهای دیگر ؟
وزیری: این بیشتر به سبب عدم داشتن اعتماد به نفس است . یک بخش هم به این برمیگردد که در سالهای گذشته انجمنها و سازمانهای موفقی نداشتهایم تا بتوانند زنان را وارد فضای شهری کنند. ببینید در قانون و در تشریح وظایف شورای شهر بعد از انتخاب شهردار، ایجاد زمینه برای حضور و فعالیت مردم در شهر بهعهده شوراهاست. حالا عضو شورا مرد باشد یا زن باشد. الان ما نیازمند این هستیم که گزارشی داشته باشیم و اعضای شورای شهر بگویند شوراهای محله و سراهای محله کارکرد مثبتی داشتهاند یا خیر ؟ یا در موضوع توانمندسازی زنان دورههایی گذاشتهاند و اینکه چقدر توانستهایم زنان خانهدار را به حضور در فضای اجتماعی بکشانیم تا هم پتانسیل و تواناییهای آنها را شناسایی کنیم و هم بتوانیم برای انجام برخی امور شهری از پتانسیل کار داوطلبانه آنها بهره بگیریم.
گرائیلی: ببینید من معتقدم جامعه به این بلوغ رسیده است که رأی خود را به یک زن بدهد. وقتی شما در یک منطقه کوچک و شهرستانی کوچک که تنها یک نماینده از آن منطقه به مجلس راه مییابد شاهد هستید که مردم رأی خودرا به یک زن جوان میدهند این نشانده اعتماد جامعه به زنان است. نمونه آن را در شهرستان دیر و کنگان در مجلس دهم دیدید که به یک زن رأی دادهاند. چگونه است که مردان و زنان این مناطق به یک زن رأی دادهاند تا نمایندهاشان شود ولی مدیران کشور نتوانستهاند به سپردن مسئولیت به زنان قدم پیش بگذارند؟ بنابراین فکر میکنم گرفتاری ما آن است که آقایانی در ساختار قدرت هستند و نمیگذارند به زنان مسئولیت سپرده شود وگرنه جامعه به این جامعه به این بلوغ رسیده است که مسئولیت و منصبی را به یک زن بسپرد و ما نمونهاش را در استان بوشهر، استان اصفهان و استان آذربایجان شرقی دیدهایم.
وزیری: اساساً باید از مدیران مرد بپرسند اگر یک مرد و یک زن باشند که هر دو تخصص و توانمندی یکسان دارند چه چیزی باعث میشود که مرد انتخاب شود و زن را انتخاب نکنند؟
در حوزه فعالیت محلی و شهری یکی از مهمترین مسائل به ویژه در شهرهای کوچک این است که مدیریت شهری جایی برای حضور زنان در شهر ایجاد کند. مثل پارک بانوان. وقتی زن خانهدار جایی جز خانه برای گذران اوقات خود ندارد عملاً به شبکههای تلویزیونی و ماهوارهای پناه میبرد و در درازمدت احساس بطالت و بیفایدگی میکند. در بسیاری از شهرها وقتی با اعضای زن شورا صحبت کردیم با این خواسته از سوی مردم مواجه شدیم که تأکید میکردند مردم از آنها پارک بانوان میخواهند و همین اندک خواسته هم در تصمیمات به سختی رنگ اجرا میگیرد
بهروزآذر: مهمترین بحثی که در مورد حضور زنان و ورود آنها به انتخابات به عنوان نامزد مطرح است مشارکت آنها در فضای تصمیمگیری است.ما در مدیریت میانی شاهد حضور زنان هستیم به سبب آنکه با افزایش زنان تحصیلکرده مواجه بودهایم. اما از مدیریت میانی به مدیریت عالی که بحثهای سیاستگذاری و تصمیمگیری کلان مطرح است حضور زنان را نمیبینیم . این عدم حضور زنان ناشی ازآن است که بخشی از جامعه نادیدهگرفته شدهاست . بهترین مردان هم که در این مراکز فعال باشند باز هم نیازهای زنان را نمیشناسند. من نیازهای در پایینترین سطح به نیازهای بهداشتی و انگیزشی تقسیم میکنم و منظورم از نیازهای بهداشتی نیازهای اولیهای است مثل دریافت دستمزد.حضور زنان باعث میشود هم نیازهای بهداشتی و هم نیازهای انگیزشی در تصمیمگیریها مورد توجه قرار گیرد. زنان به سبب روحیه مدیریت مادرانهای که دارند جامعنگر و مصلحتاندیش هستند و بیشتر از آنکه وظیفهگرا باشند ملاحظهگرا هستند. مدیریت مادرانه هم صرفاً یک ویژگی زنانه نیست و در مردان هم دیده شده است و الان به عنوان ترمی در مدیریت منابع انسانی مورد توجه قرار گرفته است.
اگر برگردیم به پرسش اول با توجه به آنچه الان گفتید آیا زنانی که به شورای شهر راه یافته بودند کارنامهای قابل دفاع دارند که بتوانیم در این برهه زمانی با تأکید بر سهمیه زنان تعداد بیشتری زن را به شورا بفرستیم؟
بهروزآذر : استفاده از تبعیض مثبت به این معنا نیست که به صرف زن بودن به آنها مسئولیت بدهیم زیرا با این نگاه به نتیجه مطلوب نمیرسیم. اینکه فرایند حضور زنان در شورا چگونه باشد مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفته است. الان ساز و کاری که شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان در نظر گرفته است تا بتوان براساس آن چگونگی انتخاب زنان را ساماندهی کرد . لذا صرف اینکه من زن هستم و متخصص امور شهری هم هستم قرار نیست به عنوان تبعیض مثبت به من امکان ورود به فهرست اصلاحطلبان را بدهند و باید یکسری ویژگیهای مدیریتی هم داشته باشم.در تبعیض مثبت تأکید برا این است که اگر دو نفر یعنی بین یک زن و مرد همه چیز مثل هم بود تبعیض مثبت به نفع زن قائل شده و اورا برای مسئولیت یا وظیفهای در سطح کلان انتخاب کنیم.
یکی از مهمترین وظایفی که مدیریتهای محلی باید به انجام آن مشغول باشند استفاده از پتانسیل انسانی در آن محل یا منطقهاست. پرسش اساسی از مدیریت شهری چه در تهران و چه در کلانشهرها این است که برای بیرون کشیدن زنان خانهدار از خانه و به تکاپو واداشتن آنها چه کردهاند؟ همانطور میدانید در کشور ۱۹ میلیون نفر زن خانهدار داریم که در عموما به جز فعالیت خانه نقش دیگری در اقتصاد و فعالیتهای اجتماعی - اقتصادی و حتی سیاسی ندارند. این ماندن در خانه خیلی از آسیبها از جمله افسردگی برای زنان خانهدار به همراه داشتهاست. از جمله سادهترین اقدامها شناسایی توانمندیهای زنان خانهدار و بسیج آنها در کارهای داوطلبانه و حتی آموزش و کارآموزی است . آیا نشانهای از مدیریت شهری در این عرصه و فعالیت با زنان دیدهاید؟
وزیری : یکی از مشکلات ما این است که اساساً آنچه در قانون اساسی در اصل ۲۷ برای برگزاری تجمعات و راهپیماییهای مسالمتآمیز آمده اجرایی نشدهاست که این قدرت و توان جمع شدن را تمرین و تجربه کنیم. لذا دیدهایم که زنان همواره در قالب فعالیتهای مذهبی و یا خیریه گردهم جمع شدهاند و یا فعالیت با محور بهداشت و سلامت زنان که بیشتر متوجه کنترل و درمان بیماریهای زنانبوده و فعالیت دیگری خارج از آن چنین چیزی نداشتهایم.در چنین شرایطی شاهد بودهایم که آقای قالیباف وقتی میخواست از شورا رأی بگیرد وعده افزایش ۱۰درصدیمدیران زن در شهرداری تهران را داد ولی هیچگاه در مدیران کلان و میانی شهرداری تهران شاهد حضور زنان نبودهایم. اصلاً الان آقای قالیباف بیاید و گزارشی بدهد که وضعیت عمل به آن وعده خود به هنگام گرفتن رأی از شورای شهر چیست؟پرسش دیگر در مورد فعالیت زنان در شهر این است که ما ببینیم چند ان.جی.او داشتهایم که بقا داشتهاند؟ خیلی از ان.جی.او ها صرفاً حمایت مالی نمیخواستهاند و فقط یک فضای مناسب میتوانسته حرکت آنها را تسریع کند. الان یک انجمن زنانه حداقل به یک مکان نیاز دارد درست است که شوراهای محله و همین سراهای محله کارهای آموزشی خوبی شروع کردهاند.
گرائیلی : اتفاقاً من دراینباره میخواهم از تجربه عینی خودم بگویم زیرا جمع کردن خانمها در سراهای محله را از نزدیک دیدهام. در این مورد هم شاهد آن هستیم که برخلاف ادعاهای آقای قالیباف مبنی بر توجه به مردم محروم فعالیت در محلهها و سرای محلههای شمال شهر بیشتر و بهتر بودهاست. در برخی از سراهای محله شاهد آن هستیم که سرای محله تغییر کاربری داده و شده محل پخت و توزیع. این در حالی است که یکی از وظایف شوراها فربهکردن جامعهمدنی و تقویت فعالیتهای مدنی است. یکی از نقدهای ما به نحوه فعالیت ستاد توانمندسازی سمنها در شهرداری تهران است. در حمایت از سمنها ساز و کار صحیحی نبود. الان نمیخواهیم فعالیت اعضای شورای شهر که در این زمینه مسئولیت داشتند را نقد کنیم چون خودشان باید بیایند جواب بدهند اما مسأله این است که نمایندگان شورا باید به دنبال آن باشند که توزیع امکانات در شهر به خوبی انجام گیرد.
در این زمینه شاهد آن هستیم که در شمال شهر فعالیت محلهها پویاتر و در جنوب کندتر و نامناسبتر است. اگر همین فضاهای را در اختیار ان.جی.اوها به ویژه ان.جی.اوهای زنان قرار دهند وضعیت فرق میکرد. گو اینکه قرار نیست ان.جی.او هم چشم به انتظار کمک جایی نظیر شهرداری باشد.
خب یکی از مهمترین ایرادهای شهرداری به ویژه در تهران این است که از هر مکان عمومی که در اختیار مردم قرار میدهد میخواهد پول درآورد. اجارههای سنگین غرفههای میوه و ترهبار گرفته تا فضاهایی نظیر همین سرای محله و امثال آن.
گرائیلی : ببینید من با کمک مالی شهرداری به سمنها مخالفم. کمک نقدی راه را به بیراهه میبرد و از هدایت و توسعه ما را بازمیدارد. واقعیت این است که توسعه کمکهای نقدی به رواج فرهنگ گداپروری کمک میکند که متأسفانه الان شاهدیم برخی کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری به شدت هم آن را تبلیغ و توصیه میکنند.
ما باید تسهیلگر و بسترساز فعالیتهای مردم باشیم و در مورد ان.جی.اوها باید حمایتگری کنیم آنها خودشان کارشان را پیش ببرند نه اینکه بیاییم و به هر ان.جی.او در تهران ۵میلیونتومان بپردازیم . اصلاً این رقم به کجای درد ان.جی.اوها میرسد؟ متأسفانه خود شورا در این دام افتاده است. الان وقتی وضع تهران این باشد شاهدیم که در شهرستانها اصلاً وضع ان.جی.اوها خوب نیست
اینکه خانمهارا ساماندهی کردهباشند به شما به تأکید میگویم اصلاً کاری نشده است و شاهد آ هستیم که افسردگی به شدت بین خانمها به ویژه خانمهای خانهدار پیشرفت میکند. آنچه در تهران و در مدیریت شهری تهران شاهد هستیم این است که تهران به سان کارگاه شده و صرفاً به فکر ساخت تونل و ساختن پل هستند. ولی راه برای پیادهو عابر نداریم. امکانی که خانمها بتوانند با مادر پیرشان یا پدرپیرشان یا با طفل خردسالشان تردد کنند نداریم. به حمل کالسکه و مشکلاتی که قبلاً هم اشاره کردم. موضوع دیگر این است که چندتا از پارکهای ما یا فضاهای عمومی ما امکان شیردهی برای مادران به کودکانشان را دارد که بعد ما انتظار داشته باشیم مردم و به ویژه زنان در شهر حضور مؤثر داشته باشند؟
بهروزآذر: درباره فعالیت مدیران شهری در مورد ساماندهی زنان ما مطلق نمیتوانیم بگوییم که انجام دادهاند یا نه. مشکل شورای شهر تا الان این بوده که پرسش درستی برای انجام همه پروژههای شهری طراحی نمیکند که با پاسخدادن به آن مشکلی از مشکلات مردم برطرف شود. کارها از این پرسش شروع میشود که چه کاری انجام بدهند یا چه کاری برای خانمها انجام بدهیم؟ اما واقعیت این است که چرایی و چگونگی خوب طراحی نمیشود. نمیدانند چرا خانم خانهدار را میخواهیم بکشانیم بیرون و در انجام آن کار مرحله «چگونگی» را مشکل دارد. نکته دیگر این است که ما در بخشبندی و هدفگذاری برای هر بخش از جامعه یا زنانی که میخواهیم مخاطبمان در مدیریت شهری باشند درست عمل نمیکنیم. برنامههای کلی میدهیم و همه زنان خانهدار را به یک شکل میبینیم. اینکه جنس مطالبات زنان خانهدار یکسان نیست مورد توجه برنامهریزان شهری ما نیست.همه شعار میدهیم جامعه محذوف نظیر سالمندان از خدمات شهری استفاده کنند ولی چگونه؟ اتفاقاً به سبب آنکه سالمندان و معلولان و کودکان خانواده ارتباط و زمان بیشتری با زنان خانواده صرف ميکنند توجه به نیازهای زنان بخشی از این نیازهای جامعه محذوف ما را پوشش میدهد. ورود سالمندان و معلولان به شهر از دو جنبه محیطی و خود فرد اهمیت دارد. ما اگر میخواهیم شهرمان پیشرفت کند باید هردو را تقویت کنیم . در پژوهشی که حزب اتحاد ملت ادر مورد مطالبات زنان خانهدار نجام داده است با این مطالبه مواجه شدهایم که اولین چیزی که میخواهیم این است که ما وقتی با فرزندمان از خانه خارج میشویم بتوانیم بدون کمک کالسکه فرزندمان را پیشببریم. همینطور در مورد همراه سالمندان. سالمندان بر این مطالبه تأکید کردهاند که راه چنان نیست که مطمئن باشیم پایمان پیچ نخورد. این همان نیازهای اولیه و نیازهای بخش بهداشتی است .
وزیری :درست است، اصلاً نیازسنجی درستی از نیازهای عمومی جامعه و به طور خاص زنان نمیکنیم ولی برای آنها برنامهریزی میکنیم.
بهروزآذر : ما اصلاً مخاطبمان را بخشبندی نمیکنیم. مثلاً در بازارچهها یا دیگر مکانهایی که خدماتی به مردم ارائه میشود. اصلاً زنان میتوانند به راحتی به بازارچهها بروند؟ برای همین میگویم که چرایی انجام پروژهها و برنامهها خوب طراحی نمیشود.
وزیری : اتفاقاً یکی از کارهایی که مجلس ششم به خوبی آن را نیازسنجی کرد و متناسب آن راهکار داد
منبع: خبرآنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۱۴۴۲۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مبارزه جدی برای مقابله با فساد
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز قزوین؛ حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم عابدینی در خطبه های این هفته نماز جمعه افزود : اگر حرام خوری و ربا رواج پیدا کند، آن جامعه نمی تواند قرآنی باشد، چراکه این جامعه آلوده است، قرآن نیز بارها بیان کرده که فهم این کتاب بر روی افراد پاک و طاهر اثر می گذارد، بنابراین باید فساد نباشد و حلال خوری در جامعه رواج یابد تا معارف دین را دریافت کنیم، رهبر معظم انقلاب از آن جهت مبارزه با فساد را جدی گرفتند که ما پذیرش بیشتری نسبت به دین داشته باشیم.
وی گفت : سفر رییس جمهور به کشور پاکستان موجب امنیت بیشتر جمهوری اسلامی در سرتاسر مرزهای ایران شد.
امام جمعه قزوین افزود : در سفر رییس جمهور به سریلانکا به غیر از مبادلات تجاری و مالی بین ۲ کشور، تولید فناوری با کمک متخصصان زبردست جمهوری اسلامی در ساخت سد آبی موجب حفظ آبروی علمی و مهندسی ایران شد.
نماینده ولی فقیه در استان با بیان اینکه آمریکا با شکستهای پشت سرهم مواجه شده است، ادامه داد: آمریکا دشمنان قسم خورده خدا و مردم سالها پیش در همین روزها در جنگ ویتنام شکست خورد، درحالی که در جاهای دیگر جهان جولان می داد.
وی تصریح کرد: آمریکا به عنوان کشوری تا دندان مسلح در ایران اسلامی طعم واقعی شکست را چشید، آنها در مقابل حرکت و حضور مردم ایران و تظاهرات و راهپیمایی که با دستان خالی انجام میشد، شکست خوردند و انقلاب اسلامی به پیروزی رسید.
امام جمعه قزوین ادامه داد: آمریکا تصور می کرد که عراق را تسخیر کرده و آن را به یکی از ایالتهای خود تبدیل کرده است، اما به لطف بسیج مردمی و حرکت مردم عراق، این کشور استکباری به طرز مفتضحانهای شکست خورد، البته در افغانستان نیز شاهد شکست حقیقی آمریکا بودیم، حتی در یمن که مردم چیزی نداشتند مجددا آمریکایی ها شکست خوردند، این روند شکست در لبنان، غزه و سوریه ادامه داشت و ایادی تحت اوامر این ها مثل داعش نیز به برکت جنبش مقاومت از بین رفت.
نماینده ولی فقیه در استان به هفته معلم و سالروز شهادت استاد مطهری اشاره کرد و گفت: وقتی کتاب های این شهید بزرگوار را بخوانیم، نمک گیر شده و علاقه مند مطالب او می شویم، هنگامی که کتابهای شهید مطهری را می خوانید، دیگر توان کنار گذاشتن آن را ندارید، چون قلب و منطق ما را راضی می کند، حضرت امام صادق (ع) نیز بارها تاکید داشتند که اگر خداوند بندهای را دوست داشته باشد نور ایمان را درون او روشن می کند که شهید مطهری یکی از همین بندگان خداوند بود.
امام جمعه قزوین به روز کار و کارگر اشاره کرد و یادآور شد: استان قزوین مانند استانهای دیگر کشور از نعمت با برکت کارگر برخوردار است، به تاسی از رسول خدا (ص) دست کارگران را می بوسیم و باید مشکلات و خانواده آنها که نیمی از جامعه را تشکیل می دهند، برطرف شده و همواره شاد و سلامت باشند، کارگران همان افتخار جامعه ایران هستند، رسول اکرم (ص) تلاش و کسب روزی حلال یک کارگر را همانند مجاهدت در راه خدا تشبیه کرده و رهبر معظم انقلاب نیز رکن اصلی اقتصاد و اقتدار کشور را کارگران می داند.
وی در ادامه به سالروز فتح اندلس اشاره کرد و گفت: مسلمانان اندلس در اوج شکوه بودند و آثار این مسلمانان هنوز مایه افتخار آن جغرافیا قرار دارد، اما دشمن نقشه کشید و بی حیایی و بی حجابی را همراه مشروبات الکلی و بی بندوباری بین جوانان اندلس ترویج کرد و بلای خانمان سوز را همانند ویروس بین مردم گسترش داد که یک مرتبه تمام عزت و اقتدار آنها فروریخت و دشمن بر آنها سیطره یافت.
امام جمعه قزوین خاطرنشان کرد: کرد: از مدیران دستگاه قضایی قزوین، نیروهای انتظامی، بسیج مردمی و بانوان امر به معروف و نهی از منکر که وارد میدان شدند و با بدحجابان مثل خواهر و فرزند خودشان رفتار و مدارا کردند، تقدیر و تشکر داریم، از همان بانوانی که به تذکرات دلسوزان توجه کردند و رفتار خودشان را تغییر دادند نیز تقدیر و تشکر می کنیم، چراکه اعتقاد داریم عفاف و حجاب نشانه استقلال، فرهنگ متعالی، پاکدامنی بانوان، سربلندی ایران و پایگاه معنوی برای پرورش نسل های پر افتخار جمهوری اسلامی است.
وی در پایان روز جهانی مطبوعات، ورزش پهلوانی، ایمنی حمل و نقل و شوراها را گرامی داشت و برای مجموعه دست اندرکاران آن آرزوی سربلندی و موفقیت کرد.