اتومبیلهای کلاسیک را مانند فرزندانم دوست دارم؛ حسرت از اوراق کادیلاک ۱۹۵۹
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۱۵۲۷۱۳
پدر اتومبیلهای کلاسیک ایران میگوید: بارها بابت اتومبیلهای کلاسیکی که در خرید آنها تعلل کرده و بعد متوجه اوراقشان شدهام حسرت خوردهام.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، یکی از کلکسیونرداران معروف اتومبیل در کشور است که بیش از 12 اتومبیل کلاسیک در مجموعه خود دارد البته وی در حال حاضر موسس و مسئول کمیته کلاسیک خراسان رضوی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هاشم نساج کریمی در زمینه مجموعه اتومبیلهای کلاسیک خود میگوید:از دوران نوجوانی به اتومبیلهای قدیمی علاقه داشتم و نام بسیاری از ماشینها را میدانستم و با مدل تمام اتومبیلها آشنایی داشتم؛ کم کم این علاقه در من شدیدتر شد و کار به صورت تحقیق درآمد؛ با مراجعه به کتاب و مجلات داخلی و خارجی، در مورد اتومبیل تحقیقات زیادی داشتم، در این رهگذر نسبت به خرید اتومبیل قدیمی نیز اقدام کردم و نخستیناتومبیل قدیمیام را در سال 1350 خریداری کردم.
وی افزود: بهبازسازی خودروهای کلاسیک پرداختم واتومبیلهای مختلفی را خریداری کردم و با وجود اینکه رشته تحصیلی من زبان و ادبیات فرانسه است و ارتباطی با اتومبیل ندارد اما تمام مطالعات من در زمینه اتومبیل است.مقالات زیادی از آن زمان به بعد در مورد اتومبیلهای قدیمی و تاریخی نوشتم.
10 سال مامور خدمت در اداره موزهها
نساج کریمی تصریح کرد: سال 1373که در دانشگاه مسئولیتی داشتم به اداره کل موزهها مامور خدمت شدم؛ در موزه تهران، 200 اتومبیل قدیمی از رژیم سابق باقی مانده بود و چون آشنایی نسبت به خودروها و مدالهایشان نداشتند من به عنوان تنها کارشناس ایران انتخاب شدم و به همین جهت بنابر درخواست اداره کل موزهها 10 سال مامور خدمت در اداره کل موزهها بودم.
کلکسیونر دار خودروهای کلاسیک عنوان کرد: برای تمام 200 اتومبیل موجود در موزه شناسنامه نوشتم و برای نخستینبار در معرض نمایش گذاشتم و طی این دوران که به صورت پروازی رفت و آمدبه تهران داشتم با وجود اینکه کار سخت بود اما عشق و علاقه سبب شد تا اصلاً احساس خستگی نکنم.
وی افزود: سال 1380 نخستینموزه اتومبیل را در ایران افتتاح کردم و خوشحال بودم که یکی از پایه گذاران این کار فرهنگی هستم، بعد از آن نمایشگاههای زیادی دایر کردم و در مشهد کمیته کلاسیک را تشکیل دادم و من به عنوان مسئول این کمیته انتخاب شدم و تاکنون پنج نمایشگاه برگزار کردهایم ضمن اینکه تعداد زیادی همایش و گردهمایی نیز برگزار شد و سبب شد تا مردم نسبت به خودروهای کلاسیک علاقهمند شوند.
فولادی و سلجوق بزرگترین کلکسیونرهای تاریخ ایران
نساج کریمی اظهار داشت: بزرگترین کلکسیونر در تاریخ ایران در زمان پهلوی دوم،متعلق به فردی به نام فولادی بود و بعد از وی نیز سلجوق دومین کلکسیونر اتومبیل کشور را در اختیار داشت و موزهای که ما تشکیل دادیم علاوه بر اتومبیلهای سلطنتی،مجموعه این کلکسیونرها نیز جزو آن بود. این دو کلکسیونرها جزو افرادی بودند که با امکانات وسیعی که در اختیار داشتند، در آن زمان تعداد زیادی ماشین خریداری کرده بودند.
بازسازی یک اتومبیل با بیش از 20 میلیون تومان
نساج درباره هزینه بازسازی خودروی قدیمی در مشهد گفت: بازسازی با تعمیرات فرق میکند و با مطالعه و دقت باید انجام شود و اعمال سلیقه در آن معنایی ندارد و باید اتومبیل را به صورت اورجینال درآورد. بازسازی اتومبیل واقعه گران تمام میشود و کارگران نیز دستمزد زیادی دریافت میکنند برای بازسازی یک اتومبیل از 20 میلیون به بالا باید هزینه کرد و با توجه به اینکه کار کردن و بازسازی ماشینهای قدیمی خیلی سخت است اغلب علاقهای برای این کار ندارند.
وی خاطرنشان کرد: قدیمیترین خودرویی که داشتم را در سال 50 خریداری کردم،مدل الدوزلبیل 1937 بود که هنوز موجود و خودرویی که اکنونبا آن رفت و آمد دارم مرسدس بنز 1979 است.
وی افزود:علاقه مندی به خودرو در زمینههای گوناگون است؛ عدهای فقط سوار میشوند و بعد میفروشند و عدهای کارشان خرید و فروش است اما عده معدودی هستند که اتومبیل قدیمی خریداری و نگهداری میکنند و از تمکن بالایی برخوردار هستند، چون اتومبیل قدیمی گران و نگهداری آن پرهزینه است و باید در مکان مناسبی نگهداری شوند. در همه جای دنیا کلکسیونر اتومبیل از ثروتمندان تشکیل شده و یک سرگرمی پرهزینه است.
کلکسیون دار خودروهای کلاسیک بیان کرد: قیمت اتومبیلهای کلاسیک اکنونخیلی افزایش پیدا کرده و بیشتر جنبه تبلیغی دارد البته اغلب قیمتها افسانهای است اما خودروهای گران قیمت بنز 190 اسکیز دهه 50، مرسدس بنز گالدینگ دهه 50 در ماشینهای آمریکایی کادیلاک 59، شورلت کوربرت از گرانترین اتومبیلها هستند.
رئیس کمیته اتومبیلهای کلاسیک خراسان رضوی افزود: زمانی که در موزه بودم خیلی از افراد با واسطهبرای خرید خودروهای کلاسیک مراجعه میکردند اما با توجه به عشقی که نسبت به اتومبیلهاداشتیم نه تنها اینها را رد میکردیم بلکه گزارشاتی مبنی بر ورود افراد دلال نیز مینوشتیم و به مسئولان هشدار میدادیم تا اتومبیل ارزشمندی از کشور خارج نشود.
مجموعه عکس بناهای تاریخی در کنار کلکسیون اتومبیل
وی یادآورشد: البته به یاد دارم در اوایل انقلاب چند دستگاه اتومبیل از ایران خارج شد اما به طور کلی 90 درصد اتومبیلهای تاریخی و ارزشمند در ایران باقی ماند. اتومبیل مرسدس بنز که در دنیا به تعداد انگشتان دست باقی مانده و در موزه اتومبیل موجود است و آن یکی همان اتومبیلی است که یکی از دو کلکسیونر معروف ایران مالک آن بودند.
از جوانی به دو چیز علاقه داشتم؛ یک اتومبیلهای قدیمی و کلاسیک و دیگری ساختمانهای قدیمی بود و مجموعه عکسی از بناهای تاریخی شهرهای مختلفی که به آنها سفر کردم را در کلکسیون خود دارم و بسیار بی نظیر است چرا که بسیاری از این ساختمانها امروز تخریب شدهاند از طرفی 12 دستگاه اتومبیل را در کلکسیون خود دارم.
بازسازی اتومبیل دکتر شریعتی ظرف دو سال
پدر اتومبیلهای کلاسیک ایران درباره لقبی که به او دادهاند اظهار داشت: چون نخستینکسی بودم که به دنبال اتومبیلهای قدیمی رفتم و در زمان ساخت موزه به خاطر اطلاعاتی که داشتم این لقب را به من دادند اما من یک آدم معمولی هستم و هر اقدامی انجام میدهم به خاطر وطنم است و در این رهگذر نیز چندین بار اتومبیلهای قدیمی را بازسازی کردم.
نساج افزود: اتومبیل دکتر شریعتی نیز ظرف دو سال به صورت خودروی اولیه دکتر شریعتی تبدیل شد؛ همچنینیک موتور برق 1960 که از کار افتاده بود را در موزه نادری مشهد به صورت افتخاری بازسازی کردم و در حال حاضر در موزه باغ نادری قرار دارد و اکنوناگر برق قطع شود میتوان از آن استفاده کرد. اخیراً نیز برای میراث فرهنگی کرمان اتومبیلی با عمر 80 سال بازسازی کردهام.
وی گفت: خودروهای زیادی را در دوره جوانی میدیدم و آرزوداشتم که در اختیار داشته باشم اما هرجا میرفتم یا اتومبیلی که دوست داشتم را نمی فروختند و یا هزینه خریدش زیاد بود؛ البته تمام علاقه مندی من در موزه تهران جبران شد و هر ماشینی که آنجا بود احساس میکردم مال خودم است و راضی بودم که 200 خودروی کلاسیک و تاریخی در دسترس من است. هر روز که به خزانه موزه میرفتم تمام 200ماشین را مانند بچههایم نوازش میکردم.
نساج خاطرنشان کرد:خودروهای کلاسیک جزو میراثهای ملی ماست هر چند گاهی عدهای میگویند خودروهای خارجی متعلق به ما نیستند اما به عقیده من اشیای تاریخی مرز ندارند همانطور که قالیهای نفیس ایران در موزه انگلستان و یا پایههای تخت جمشید در موزه لوور قرار دارد بنابراین آثار تاریخی مرز ندارند.
خودروی کادیلاکی که اوراق شد
وی با بیان این مطلب که خاطرات تلخ زیادی در دنیای خودرو دارم گاهی یک اتومبیل مدنظرم بود و قصد داشتم خریداری کنم اما بعد مدتی که به سراغش میرفتم در کمال ناباوری متوجه میشدم صاحبش اوراقش کرده است افزود: یک خودروی کادیلاک 1959 در یک اداره دولتی بود، همیشه از این خودرو خبر میگرفتم تا اینکه برای کاری به مشهد آمدم، زمانیکه برگشتم گفتند خودرو را بردهاند برای اوراق؛ تا میدان شوش خود را رساندم اما وقتی رسیده بودم کار از کار گذشته بود و یک بار نیز یک اتومبیل 1954 میخواستم بخرم اما صاحب آن آدم سختی بود و قیمت بالایی گفت هفته بعد که رفتم تهران با خود گفتم چانه نمیزنم و اتومبیل را خریداری میکنم اما وقتی رسیدم دیدم اتومبیل اوراقو تمام قطعاتش جدا شده است.
کلکسیونردار خودروهای کلاسیک تصریح کرد: روزی که به موزه رفتم میخواستند بدانندچقدر اطلاعات دارم؛ من را به خارج از تهران و در به سولهای بزرگ بردند،200 ماشین قدیمی و قیمتی زیر چادر بودند؛ باور نمیکردم در ایران این قدر ماشین قدیمی باشد و برایم باعث لذت بود که 200 ماشین قدیمی را یکجا در کشور خودم میدیدم و خوشحال بودم این مجموعه در کشور حفظو از مرز خارج نشده است.
وی خاطرنشان کرد: به یاد دارم برای موزه خودرو تهران بنا داشتیم چند اتوبوس دو طبقه خریداری کنیم اما تمام تهران را گشتیم و هیچ اتوبوسی پیدا نشد و همه اوراق و اسقاط شده بود در حال حاضر نیز تنها یک اتوبوس دو طبقه وجود دارد که در اختیار سازمان اتوبوسرانی تهران است.
گفتوگو از مرجان شریعت
انتهای پیام/
R41347/P1336/S6,1188/CT2منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۱۵۲۷۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طعنه سنگین هاشمی طبا به رئیسی و کابینه اش: دائما برای هم نوشابه باز می کنید، فکر می کنید روز عروسی تان است /مغرور به «روز عروسی» نباشید!
به گزارش خبرآنلاین مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت:
مگر نه اینکه باید با حسن ظن با آدمها روبهرو شد و مگر اصل بر برائت نیست؟ مگر میشود مردم آدمهایی را انتخاب کنند که خوب نباشند و مراکز نظارتی آدمهایی را تأیید کنند که خوب نباشند؟
با تأیید اصل خوبی آدمها فقط میخواهیم ببینیم این وعدهها چه سرانجامی یافته است.
۱- ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال
۲- ایجاد سالانه یک میلیون شغل
۳- اصلاح نظام بانکی کشور
۴- تکرقمیشدن تورم
۵- توجه به معیشت و حقوق پزشکان و پرستاران
۶- اجرای خصوصیسازی واقعی
۷- استفاده از ۷۰ درصد ظرفیت خالی اقتصاد کشور
۸- مداخلهنکردن دولت در بازارها
۹- حل مشکل حاشیهنشینان
۱۰- نظارت دقیق در زنجیره تأمین، تولید و توزیع کالا
۱۱- جذابیتزدایی از سرمایهگذاری در حوزههای غیرمولد
۱۲- جلوگیری از هدایت سرمایهها به سمت بازار ارز، طلا و زمین
۱۳- اصلاح چندنرخیبودن ارز
۱۴- تولید نهادههای دامی مورد نیاز در داخل کشور
۱۵- قطع وابستگی سفره مردم به خارج
۱۶- وعدههای وزیر ارتباطات و فناوری (۶ مورد)
۱۷- وعدههای وزیر امور اقتصادی و دارایی (۵ مورد)
۱۸- وعدههای وزیر امور خارجه (۲ مورد)
۱۹- وعدههای دیگر وزرا چند ده مورد
البته فهرست وعدهها بسیار است و در نگاه اول هم میتوان آنهایی را که کلی گفته شده، غربال کرد؛ ولی برخی وعدهها آنقدر با استحکام لفظ و عدد دقیق گفته میشود که جای تردید باقی نمیگذارد. فقط از این تعجب میکنم که ظرفیت دهان ما تا چه اندازه بزرگ است که اینهمه امر مهم و با حجم وسیع در آن جای میگیرد.
اینکه میگویند آیا میتوان ظرفی پیدا کرد که هرچه در آن بریزیم، پر نشود، ظاهرا مصداق آن دهان ماست؛ مثلا دبیر مناطق آزاد چندی پیش گفتند که اماراتیها صد میلیارد دلار سرمایهگذاری در کیش میکنند و چینیها رقم بسیار بیشتر (البته عدد را هم گفتند) حال در ۱۴۰۳/۰۲/۰۹ مراسمی از بستههای امکان سرمایهگذاری در مناطق آزاد بهرهبرداری کردند. این کار مثل آن است که انسان نیازهای زندگی را ردیف کند و بگوید چه کسی حاضر است این کارها را برای من انجام دهد. این کار ایشان یعنی تکذیب همه سرمایهگذاریهایی که قبلا گفته بودند، بهعلاوه سرمایهگذار خود باید بداند چه کاری میخواهد بکند و نه آنکه بسته طرح به او بدهیم و بگوییم تشریف بیاورید و با مراسم رسمی و پردهبرداری این بستههای نهچندان مورد علاقه سرمایهگذاران را رونمایی کنیم. مگر نمیشود بدون پردهبرداری آنها را منتشر کرد. ظاهرا اصل بر پردهبرداری است و نه عمل.
یا جناب وزیر صمت در شهریورماه در حضور مقام محترم ریاستجمهوری گفتند صد هزار اتومبیل برقی در راستای کاهش آلودگی هوا تا پایان سال ۱۴۰۲ تولید و به مردم عرضه میشود. صرفنظر از اینکه با ۱۵ میلیون اتومبیل موجود درون بدسوز و سالی یک میلیون تولید اتومبیل درون بدسوز داخلی این وعده کمکی به تلطیف هوا نمیکند؛ ولی به هر حال بازشدن پای اتومبیل برقی به کشور خوب است؛ ولی آن صد هزار اتومبیل برقی کجاست؟
البته ما و مردم به شنیدن این وعدههای بیانتها عادت کردهایم و مردم هم باور ندارند که بتوان اینهمه کار انجام داد؛ ولی از نظر روانشناختی مردم دوست دارند وعدههای شیرین بشنوند و بههمیندلیل رأی آنها به هرکسی که بیشتر وعده کلان و شیرین بدهد، تعلق میگیرد. جالب است که نه رئیسجمهور، نه معاون اول و نه هیچکدام از وزرا توجهی به آینده کشور از لحاظ زیستمحیطی و زوال کشور از لحاظ زیربناهای تولیدی نکردهاند و این میرساند که اگر چند درصد به وعدههای خود اعتقاد داشتند، در این مورد کلا خود را عاجز میبینند و عدد صفر را در مقابل این کار گذاشتهاند. از طرفی پیچیدگی مسائل کشور به حدی رسیده است که ادعا برای حل آن جرئت بسیار میخواهد و ناگفته پیداست که این جرئت نمیتواند بر حسب تعقل باشد. متأسفانه تعریف مسائل و مشکلات کشور هم از سوی خوبان مشاغل و حکمرانی و هم از سوی منتقدان بهدرستی انجام نمیشود و حسب فریادهای روز اظهار نظر میکنند.
چه خوب است که مسئولان کلاهشان را قاضی کنند که واقعا قادر به چه کاری هستند و مردم هم کلاهشان را قاضی کنند که بدانند چه چیز دارند و چه چیز میتوانند داشته باشند. مسئولان جهاد تبیین را در شیرین نشاندادن حوادث یافتهاند و نه بیان واقعیتهای روز کشور که مردم به آنها آگاه شوند.
بحمدالله اینک کشور در دست خوبان افتاده است و ناخوبان پاکسازی شدهاند و به کناری رفتهاند. خوبان هم فکر میکنند روز عروسیشان است و برای یکدیگر نوشابه باز میکنند؛ هرچند خودشان در ضمیرشان اعتراف دارند کاری نمیتوانند انجام دهند، چه رسد به کارهای پیچیده زمینمانده که کارستان است و البته هرازچندگاه همین خوبان به این نتیجه میرسند که فقط خودشان خوب هستند و دیگر همفکران را طرد میکنند.
به نظر میرسد گروهی به این باور رسیدهاند که اینک «عروسی خوبان» است؛ همان خوبانی که وعدههایشان صرفا وعده است و اگر وعده نبود که به آن نمیگفتند «وعده». اگر خیلی فکر میکنند که روز عروسیشان است، به گفته سعدی روی آورند که فرمود: «محال است که هنرمندان بمیرند و بیهنران جای ایشان بگیرند»؛ ولی آنان «یعلمون ظاهر الحیوه الدنیا» هستند؛ درحالیکه گفته سعدی در تاریخ اثبات شده است؛ پس خوبان بدانند از زمره «و هم عن الاخره هم غافلون» نباشند. مغرور به امروز، «روز عروسی» نباشند. ما هیچکدام ابرمرد و قهرمان بیانتها نیستیم. اگر همان امت وسط باشیم و منصف، کارمان بیشتر پیش میرود. خوبان اندکی تواضع کنند و تجربه سه سال گذشته را مرور کنند و صادقانه بر خود ملاحظه کنند که کدام کار را میتوانند انجام دهند و بگویند. بیشازاین از آنها توقع نداریم.
۲۷۳۰۲
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901961