شناسایی ساختارهای معماری غنی 6 هزارساله
تاریخ انتشار: ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۲۱۳۲۳۸
به گزارش خبرگزاری برنا، عباس مقدم، مدیر پروژه پیش‌ازتاریخی زهره، امروز یکشنبه 17اردیبهشت96 با اعلام این خبر گفت: «فصلدوم از برنامه بلندمدت پژوهشی پروژه پیش‌ازتاریخی زهره با کاوش در محوطه تل چگاسفلی دنبال شد.»
او هدف از این کاوش‌هارا شناسایی ساختارهای معماری متعلق به ادوار پیش‌ازتاریخی در پشته شرقی محوطه تل چگاسفلی عنوان کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این باستان‌شناس اظهار کرد: «دو کارگاه کاوش الف و ب در پشته شرقی محوطه تل چگاسفلی، کارگاه الف به‌ابعاد ۷در۱۰مترمربع در دامنه شرقی و کارگاه ب به‌ابعاد ۵در۹مترمربع در رأس شمالی محوطه، ایجاد شد.»
مقدم، با اشارهبه انتخاب هردو کارگاه برمبنای بررسی‌های ژئومغناطیس صورت‌گرفته در سال گذشته، تصریح کرد: «آنچه بررسی‌های یادشده مشخص کرده بود شواهدی از بقایای معماری آجری یا خشت حرارت‌دیده بود که برمبنای تفسیرهای متخصصان آرکئوژئوفیزیک پروژه، بیشتر آن بقایا یا دست‌کم بخش سطحی آنرا لایه‌های آواری تشکیل می‌داد.»
نمایان شدن دیوارهای چینه‌ای
او با تأکیدبر این نکته که کاوش‌های صورت‌گرفته تفسیرهای متخصصانرا تأیید کرد افزود: «در کارگاه الف، یکواحد ساختمانی وسیع با دواتاق تودرتو و دودرگاه شناسایی شد که سقف این واحد ساختمانی به‌دلایل نامعلوم فروریخته بود و همین امر سبب نمایان شدن لایه‌ای از آوار در تمام سطح واحد ساختمانی با دیواره‌های چینه‌ای شد.»
به‌گفته او، در لابه‌لای بقایای فروریخته سقف مشاهده شد که سقف این ساختمان با استفاده از نی و اندود ضخیم گل ایجاد شده بود و اثر نی‌های به‌کاررفته در سقف به‌وفور دیده شد.
مقدم، با بیان اینکه بخش‌های وسیعی از کف این واحد ساختمانی به‌واسطه فروریزی سقف از بین رفته است، اظهار کرد: «بخش‌های برجامانده حکایت از دستاورد مهمی دارد که در سنت معماری اوایل دوره شوشان جدید (برابر با ۴۳۰۰ پیش‌ازمیلاد) تاکنون دانسته نشده بود.»
علاوه‌برآن، در دیواره‌های این واحد ساختمانی از نوعی اندود گلی ضخیم که براثر حرارت به‌اندود پخته‌شده تبدیل شده بود به‌کار رفته است.
او افزود: «این شواهد به‌همراه حجم زیادی از بقایای سوخته‌شده گندم بیانگر آن است که فضاهای مذکور احتمالاً بخشی از فضایی است که برای ذخیره محصولات کشاورزی به‌کار گرفته می‌شده است.»
به‌گفته او، براساس قطعه سفال‌های به‌دست‌آمده از این کارگاه، به‌طور نسبی می‌توان این واحد ساختمانیرا متعلق به دورهای دانست که در جدول گاه‌نگاری خوزستان به شوشاند یا شوشان جدید۱ شناخته شده است.
مدیر پروژه پیش‌ازتاریخی زهره، با بیان اینکه در کارگاهب نیز گروه با یکواحد ساختمانی وسیع با لایه فوقانی دارای انبوهی از آوار خشت‌های حرارت‌دیده و سوخته‌شده مواجه شد، اظهار کرد: «این کارگاه نیز پیرو بررسی‌های ژئومغناطیس شناسایی شده بود؛ ماهیت این لایه آواری بر ما مشخص نشده است، چراکه هیچاثری از بقایای کوره یا اجاق بزرگ که دلیلی بر آن حرارت‌دیدگی بالا باشد به‌دست نیامد.»
او افزود: «در زیر این لایه آواری، واحد ساختمانی وسیعی با دیواره‌های ضخیم خشتی مشاهده شد. در این واحد ساختمانی نیز آثاری از درگاه به‌دست آمد، ولی به‌دلیل تعطیلی کاوش، درک این واحد ساختمانی گسترده حاصل نشد.»
ساختمانی با قدمت 6هزارساله
مقدم گفت: «برپایه قطعات سفال به‌دست‌آمده از این کارگاه، می‌توان به‌طور نسبی تاریخ این واحد ساختمانیرا به مرحله پایانی شوشان جدید، که برابر است با تاریخی حدود ۳۹۰۰پیش‌ازمیلاد، برگرداند.»
به‌گفته این باستان‌شناس احتمالاً این واحد ساختمانی هم‌زمان با گورهایی است که در فصل گذشته کاوش شده است.
او افزود: «کاوش‌های صورت‌گرفته در پشته شرقی محوطه، روشن کرده است که دوواحد ساختمانی به‌دست‌آمده بخشی از واحدهای منسجم و گسترده ساختمانی دیگر است که در سرتاسر این پشته پراکنده است.»
مقدم درادامه نکته حائز اهمیت را، تداوم فرهنگی از مرحله نخست شوشان جدید تا مرحله پایانی آن دانست و گفت: «به عبارت دیگر، پشته شرقی محوطه تل چگاسفلی محتوی ساختارهای معماری گسترده‌ای است که شناسایی ثبت و ضبط دقیق و حفاظت از آن یکی از اهدافی است که پروژه پیش از تاریخی زهره در دستورکار خود دارد.»
او با بیان اینکه اقدامات حفاظتی گسترده‌ای در این فصل صورت گرفته اظهار کرد: «بخش‌هایی از پشته شرقی که به‌واسطه بارندگی‌ها به‌صورت آبکند درآمده بود و رفته‌رفته داشت جسم محوطهرا می‌خورد و لایه‌های منسجم معماری آنرا نابود می‌کرد، با استفاده از تکنیک‌های حفاظتی محلی (چیدمان قلوه‌سنگ با ملاط گل)، مهار شد و سطح آبکندهای ایجادشده با ماسه و خاک پُر شد.»
به‌گفته او، در دوکارگاه ایجادشده، با دقت عملیات حفاظتی با استفاده از کاه‌گل صورت پذیرفت و درنهایت با شن و ماسه پر شد.
گازرسانی عامل بروز مشکل برای هیئت باستان‌شناسی
مدیر پروژه پیش‌ازتاریخی زهره درادامه گفت: «از مدت‌ها پیش از شروع فصل دوم، مسئولان محلی و شوراهای روستایی منطقه مسئله گازرسانی به روستاهای منطقه و مخصوصاً روستای تل چگاسفلی به‌طور جدی پیگیری شد.»
او با بیان اینکه با توجه به تصویب و ابلاغ ضوابط و خطوط عرصه و حریم محوطه تل چگاسفلی، هرگونه عملیات عمرانی در عرصه و حریم آن محوطه باید طبق ضوابط مصوب صورت گیرد افزود: «همین امر باعث شد که عملیات گازرسانی به منطقه به‌دلیل توجه نکردن مجریان طرح به موازین حفظ میراث‌فرهنگی با مشکل روبه‌رو شود و اما درنهایت آن مسئله دامن‌گیر پژوهش‌های باستان‌شناسی شد.»
او گفت: «برای حل موضوع گازرسانی، پس از مدت‌ها تلاش هیئت باستان‌شناسی، بالأخره جلسه‌ای در دفتر معاون میراث‌فرهنگی کشور با حضور مدیران و کارشناسان مربوط برگزار شد و پیرو آن نیز جلساتی در منطقه، آنهم به‌همت هیئت باستان‌شناسی، با مسئولان محلی و عوامل گازرسانی برگزار شد؛ اما هیچ‌یک به نتیجه درخوری نینجامید و درنتیجه ادامه فعالیت‌های پژوهشی هیئت باستان‌شناسی با مشکل مواجه شد.»
مقدم افزود: «پس از دومرحله از اقدام شوراهای محلی برای به‌تعطیلی کشاندن فعالیت هیئت باستان‌شناسی، نهایتاً در تاریخ 95/12/16 عملیات کاوش باستان‌شناختی در محوطه تل چگاسفلی با فشار شوراهای روستایی و به‌طور کاملاً غیرقانونی تعطیل شد. متأسفانه هیئت باستان‌شناسی بدون حصول نتیجه‌ای درخور مجبور به بستن کارگاه‌های کاوش در این فصل شد.»
به‌گفته این باستان‌شناس، هیئت باستان‌شناسی همچنین با توجه به مشکلات پیش‌گفته و برای ارزیابی نهشته‌های باستانی در بخش عرصه و در محدوده‌ای که شرکت گاز قصد اجرای لوله‌گذاری دارد سهگمانه آزمایشی ایجاد کرد که این گمانه‌ها پس از خوانش لایه‌ها و ارزیابی کیفی نهشته‌ها پُر شد.
او گفت: «با توجه به کاوش‌های انجام‌شده در دوفصل گذشته، اینک می‌دانیم که علاوه‌بر گورستان بی‌نظیر، پشته شرقی محوطه تل چگاسفلی از حیث دارا بودن ساختارهای معماری بسیار غنی است.»
این باستان‌شناس در پایان اظهار کرد: «توالی تاریخی ساختارهای معماری در این محوطه بسیار حائز اهمیت است و ضروری است تا برای حفاظت از این محوطه و عرصه مصوب آن، معاونت میراث‌فرهنگی اقدامات لازمرا به‌جا آورد.»
منبع: خبرگزاری برنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۲۱۳۲۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راز «نفرین توت عنخ آمون» که بیش از ۲۰ نفر را کشت سرانجام فاش شد
هنگامی که گروهی از محققان در سال ۱۹۲۲ مقبره «شاه توت» را باز کردند، مجموعه‌ای از اتفاقات منجر شد تا ۲۰ نفر از آنها هر کدام به شیوه‌ای عجیب کشته شوند. اتفاقی که به «نفرین توت عنخ‌آمون» معروف شد. حالا یک دانشمند ادعا می‌کند که علت این راز عجیب را کشف کرده است.
به گزارش ایسنا، به نقل از روزیاتو، متون مصر باستان تهدید کرده‌اند که هرکسی که بقایای یک عضو مومیایی‌شده خانواده سلطنتی را بر هم بزند، بر اثر بیماری که هیچ پزشکی توان تشخیص آن را ندارد کشته خواهد شد. با این حال راس فلوز معتقد است که یک دلیل بیولوژیکی پشت این مرگ‌های مرموز وجود داشته است.
این مطالعه مشخص کرد که علت مسمومیت با تشعشعات، ناشی از عناصر طبیعی حاوی اورانیوم و زباله‌های سمی است که عمداً داخل آرامگاه مهر و موم شده قرار داده شده بود.
سطح تشعشعات داخل مقبره توت عنخ آمون به قدری بالاست که هر فردی که با آن تماس پیدا کند به احتمال زیاد به دوز کشنده بیماری تشعشع و سرطان مبتلا می‌شود.
فلووز در مطالعه خود نوشت: «جمعیت مصر چه در دوران باستان و چه معاصر با بروز غیرمعمول سرطان‌های مربوط به فرآیند خونسازی، استخوان/خون/لنف روبه‌رو بوده‌اند که علت اصلی شناخته‌شده آن قرار گرفتن در معرض اشعه است».
قرار گرفتن در معرض این مواد می‌تواند منجر به سرطان‌های خاصی شود، مانند سرطانی که جان هاوارد کارتر باستان‌شناس را گرفت. او اولین فردی بود که بیش از ۱۰۰ سال پیش پا به درون مقبره شاه توت گذاشت و تابوت حفاظت‌شده فرعون را پیش روی خود دید.
کارتر در سال ۱۹۳۹ پس از مبارزه‌ای طولانی با لنفوم هوچکین که گمان می‌رفت ناشی از مسمومیت با تشعشعات باشد، درگذشت.
لرد کارناروون، سرمایه‌گذار بریتانیایی این پروژه و یکی دیگر از مردانی که به آرامگاه پر از گنجینه قدم گذاشت، پنج ماه بعد از این کشف بر اثر مسمویت خونی ناشی از گزش شدید پشه درگذشت. او اولین قربانی نفرین فرعون بود.
سایر افراد درگیر در این حفاری بر اثر خفگی، سکته مغیز، دیابت، نارسایی قلبی، ذات‌الریه، مسمومیت، مالاریا و قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس جان باختند. همه آنها در دهه ۵۰ سالگی خود از دنیا رفتند.
آرتور ویگال، مصرشناس بریتانیایی، که در مراسم بازگشایی مقبره توت عنخ‌آمون شرکت کرده بود به بال و پر دادن به افسانه نفرین متهم شد. او به همکارانش گفته بود که کارناروون پس از ورود به مقبره «در عرض شش هفته» خواهد مرد. خود ویگال هم در ۵۴ سالگی بر اثر سرطان درگذشت.
در حالی که می‌توان این مرگ‌ها را عجیب دانست، نظریه نفرین نیز احتمالاً با اتفاقات عجیبی که هنگام باز شدن مقبره اتفاق افتاد تقویت شده است.
طبق گزارش نشنال جئوگرافیک، در حول و حوش زمانی که حفاری‌ها مقبره را باز کردند، قاهره دچار قطعی برق عجیب و طوفان شن شد.
در یک نقطه دیگر در طول حفاری، سگ مورد علاقه کارناروون ظاهراً زوزه‌ای هولناک کشید و ناگهان افتاد و مُرد.
با این حال، این رادیواکتیویته تنها به مقبره شاه جوان ختم نشده است. مطالعات مدرن سطوح بسیار بالایی از تشعشعات را در مقبره‌های مصر باستان، در حد ۱۰ برابر استانداردهای ایمنی پذیرفته شده، تأیید می‌کند.
این مطالعه که در Journal of Scientific Exploration منتشر شد، توضیح داد که سطوح بالای تشعشعات در ویرانه‌های مقبره پادشاهی قدیم، در دو مکان در جیزه و در چندین مقبره زیرزمینی در سقارا نیز ثبت شده است. همین نتیجه در سرتاسر مقبره اوزیریس در جیزه نیز یافت شد.
مطالعات دیگر مستقیماً گاز رادون را در مکان‌های مختلف مقبره‌های سقارا اندازه‌گیری کرده‌اند.
هزاران گلدان حفاری شده در زیر هرم پله‌ای در دهه ۱۹۶۰ حاوی بیش از ۲۰۰ تن مواد ناشناس بود که هنوز شناسایی نشده‌اند و این نشان می‌دهد که سموم با بقایای مومیایی دفن شده‌اند.
انتهای پیام
تداوم بارندگی‌ها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد