اشاره امروز رهبرانقلاب به کدام ماجرا بود

رهبر انقلاب در دیدار معلمان با یادآور شدن اقدام یکی از کشورهای اروپایی در متهم کردن رئیس جمهور ایران خاطرنشان کردند:تنها عاملی که باعث عقب‌نشینی آن دولت اروپایی شد، تودهنی بود که دریافت کرد.
به گزارش جهان نيوز، رهبر معظم انقلاب اسلامی امروز در دیدار با معلمان و فرهنگیان سراسر کشور با یادآوری نمونه‌ای تاریخی از اقدام یکی از دولت‌های اروپایی در متهم کردن رئیس‌جمهور ایران و احضار وی به دادگاه، در اوایل دهه‌ی هفتاد، خاطرنشان کردند: «با آنکه رئیس‌جمهور وقت روابط نزدیکی با آن دولت داشت اما همان دولت اروپایی او را متهم و احضار کرد و تنها عاملی که باعث عقب‌نشینی آن دولت اروپایی شد، تودهنی بود که دریافت کرد، بنابراین دشمن، دشمن است و این دولت و آن دولت ندارد».

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با نگاهی به تاریخ در خواهیم یافت که اشاره رهبر انقلاب به ماجرای «دادگاه میکونوس» و احضار رئیس جمهور وقت یعنی مرحوم اکبر هاشمی رفسنجانی به دادگاه این حادثه توسط دولت آلمان است.
ماجرای ترور میکونوس که در رستورانی با همین نام در برلین، پایتخت آلمان رخ داد و منجر به قتل تعدادی از سران حزب ورشکسته دموکرات کردستان شد، موجب تاثیرگزاری فراوانی در روابط ایران و اروپا گردید.
دادگاه متهمان این حادثه در ششم آبانماه سال ۱۳۷۲ در آلمان آغاز شد و حدود ۵ سال و ۲۴۷ جلسه طول کشید که در نهایت حکم این دادگاه در ۲۱ فروردین ۱۳۷۶ صادر شد و در آن دو نفر از متهمین به حبس ابد و دو نفر دیگر نیز به ۵ و ۱۱ سال حبس محکوم شدند.
اما این پایان ماجرا نبود و دستگاه قضایی آلمان که زمینه را برای متهم ساختن جمهوری اسلامی و سران نظام به دست داشتن در این حادثه مهیا دید با همراهی ضد انقلاب خارج نشین، انگشت اتهام خود را به سمت مسئولین نظام یعنی علی اکبر هاشمی رفسنجانی بعنوان رئیس جمهور، علی فلاحیان وزیر اطلاعات و علی اکبر ولایتی وزیر امور خارجه نشانه رفت به طوری که دادستان وقت آلمان، هاشمی رفسنجانی را بعنوان یکی از عوامل این ترورها به دادگاه احضار کرد.
پس از این حکم مضحک، آلمان و ایران سفرای خود در دو کشور را فرا خواندند و آلمان چهار دیپلمات ایرانی را از این کشور اخراج کرد. همچنین تمامی کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز سفرای خود را از ایران فراخواندند. ایران نیز در پاسخ به این حرکت اتحادیه اروپا سفیران خود را از کشورهای عضو این اتحادیه فرا خواند و روابط دو طرف دچار بحران شد، اما در نهایت آلمان و اتحادیه اروپا که با قاطعیت و اقدام متقابل جمهوری اسلامی ایران مواجه شده بودند مجبور به بازگرداندن سفرای خود به ایران شدند به طوری که سفرای اتحادیه اروپا با استفاده از پرواز شبانه سوئیس ایر از زوریخ به سمت تهران پرواز کردند تا قبل از سپیده دم روز بعد در تهران باشند.
رهبر انقلاب دقیقا ۲۰ سال پیش، در اردیبهشت ۷۶ و همزمان با اوج گرفتن ماجرای میکونوس و اعلام حکم دادگاه فرمایشی آن در دیدار خود با معلمان و کارگران فرمودند: « مگر کسی اهمیت می‌دهد که این‌ها چه گفته‌اند؟ البته دستگاه دولتی ما که بحمداللَّه مواضع بسیار خوبی در مقابل حرکت‌های زشت این‌ها داشته است، از حالا به بعد هم بایستی با کمال قدرت عمل کند و در مرحله اوّل، سفیر آلمان را فعلاً تا مدّتی نباید راه بدهد که به ایران بیاید. بقیه هم که می‌خواهند به‌عنوان یک حرکت به اصطلاح آشتی‌جویانه برگردند، مانعی ندارد. خودشان رفته‌اند، خودشان هم برمی‌گردند. دیدند که رفتن‌شان هیچ اهمیتی ندارد. این‌ها می‌خواهند برگردند، مانعی ندارد؛ اما در رفتن سفرای ایران به کشورهای آن‌ها، هیچ عجله‌ای نباید بشود. باید سرِ صبر و فرصت ببینند چه چیزی مصلحت است؛ هر چه که عزّت اسلامی اقتضا می‌کند - همان طور که همیشه گفته‌ایم - همان گونه عمل کنند».
تنها شش ماه نیاز بود تا سفرای اروپایی دست از پا درازتر عزم بازگشت به ایران کنند، اما جمهوری اسلامی به پشتوانه اقتدار مردمی و براساس دستور رهبر معظم انقلاب، به سفیر آلمان بعنوان آخرین کشوری اجازه بازگشت به کشورمان را داد.
بعدها رهبر انقلاب در سال ۹۰ در بازخوانی این ماجرا فرمودند: «یک روزی یکی از دولت‌های اروپایی نسبت به جمهوری اسلامی اظهار علاقه و ارتباط و اینها می‌کرد؛ همان دولت سر قضیه‌ قهوه‌خانه‌ میکونوس دادگاه تشکیل داد، مسئولین درجه‌ یک کشور را در آن دادگاه متهم کرد! دولت‌های اروپایی با آنها هم‌دست شدند، همه‌شان سفرای خود را از تهران فراخوانی کردند؛ اینها که یادمان نرفته. خواستند سیلی بزنند، البته سیلی سخت‌تری خوردند. از همین حسینیه آنچنان سیلی‌ای خوردند که بعد تا مدت‌ها دنبال علاجش بودند! هر وقت توانستند، آن‎ها درصدد سیلی زدن برآمدند.»
چنین نمونه هایی از برخورد قاطعانه با بیگانگان و مقاومت در برابر زیاده خواهی های آنان در تاریخ ۳۸ ساله انقلاب اسلامی بسیار زیاد است از مقاومت در دوران دفاع مقدس در برابر زیاده خواهی های صدام حسین تا ایستادگی در برابر دست درازی دشمنان به صنایع نظامی و موشکی جمهوری اسلامی ایران و بیانگر آن است که اگر در برابر زیاده خواهی دشمنان اقدام متقابل و قاطعانه انجام شود از مواضع خود عقب خواهند نشست.
منبع: مهر

منبع: جهان نيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۲۲۰۲۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکنش جمشید مشایخی، علی حاتمی و بهمن فرمان‌آرا به احضار هنرمندان به دادگاه انقلاب در بهار ۵۹/ از شجریان تا کرم رضایی برای پاره‌ای توضیحات احضار شدند

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در روزهای آخر فروردین‌ماه ۱۳۵۹ گروهی از هنرپیشگان سینما و تلویزیون، کارگردانان و خوانندگان از جمله زری خوشکام، پریسا، ایرن، رضا کرم‌رضایی، سیاوش [محمدرضا شجریان] و... جهت پاره‌ای توضیحات به دادگاه انقلاب احضار شدند. در اعتراض به این اقدام جمشید مشایخی سرپرست وقت اداره‌ی تئاتر با تقریر نامه‌ای سرگشاده خطاب به حسن حبیبی وزیر وقت فرهنگ و آموزش عالی از سمت خود استعفا کرد. متن نامه‌ی او که روز ۳۱ فروردین ۵۹ در روزنامه‌های کیهان و اطلاعات منتشر شد به این شرح بود:

جناب آقای حسن حبیبی وزیر فرهنگ و آموزش عالی:

پیروز احضار گروهی از هنرمندان به دادگاه انقلاب اوین، این‌جانب جمشید مشایخی که بعد از انقلاب راستین ملت ایران از طرف مقامات مسئول مملکتی به سرپرستی اداره‌ی برنامه‌های تئاتر وزارت فرهنگ و آموزش عالی انتخاب شده‌ام، معتقدم احضار هنرمندانی چون رضا کرم‌رضایی کارگردان این اداره، آقای سیاوش [محمدرضا] شجریان و خانم پریسا توهین به هنر، هنرمندان و دوست‌داران هنر می‌باشد. لذا به نشانه‌ی اعتراض به این عمل ضد انقلابی از سمت خود استعفا می‌دهم.

اعتراض سندیکای کارگردانان

در همین ایام زمزمه‌ی مصادره‌ی سینماها نیز به گوش می‌رسید تا جایی که محمدعلی نجفی سرپرست مرکز سینمایی کشور نیز در واکنش به این مسئله و نیز مصائب پیش‌آمده برای جامعه‌ی هنری استعفا کرد. به دنبال استعفای محمدعلی نجفی سرپرست مرکز سینمایی کشور و جمشید مشایخی رئیس اداره‌ی تئاتر و زمزمه‌ی مصادره شدن سینماها اعضای سندیکای کارگردانان از جمله مسعود کیمیایی، بهمن فرمان‌آرا، عباس شباویز، عباس جوانمرد، علی حاتمی، حمید سمندریان، امیر قادری، محمدعلی نجفی، رضا کرم‌رضایی و شماری دیگر از دست‌اندرکاران جلسه‌ای تشکیل دادند و اعتراض خود را نسبت به عمل دادسرای انقلاب مبنی بر احضار پی‌درپی هنرمندان اظهار داشتند. آن‌ها طی قطع‌نامه‌ای تاکید کردند که از آن پس به احضاریه‌ توجه نمی‌کنند و در دادگاه انقلاب حضور نخواهند یافت.

متن این قطع‌نامه که در مجله‌ی «جوانان امروز» به تاریخ ۸ اردیبهشت ۱۳۵۹ منتشر شد به این شرح بود:

پیرو اطلاعیه‌های دادستانی انقلاب در مورد فعالیت‌های فعالین جامعه‌ی هنری کشور

به این وسیله به اعضای سندیکای کارگردانان اعلام می‌شود جز این سندیکا در مورد فعالیت‌های هنری، صلاحیت رسیدگی ندارد و سندیکا تنها مرجع ذی‌صلاح درباره‌ی مسائل مربوط می‌باشد.

در این جلسه که با حضور جمعی از خبرنگاران تشکیل شد، بهمن فرمان‌آرا، علی حاتمی، محمدعلی نجفی و... در اعتراض به شیوه‌ی در پیش گرفته شده در دادگاه انقلاب نسبت به احضار هنرمندان سخنانی را ایراد کردند که بخش‌هایی از آن را به نقل از جوانان امروز (۸ اردیبهشت ۵۹) در پی می‌خوانید:

بهمن فرمان‌آرا: دستگاه‌هایی که هیچ نوع صلاحیتی ندارند قیم ما شده‌اند

مدت‌هاست مردم می‌گویند لیست ساواکی‌ها را منتشر کنید، کسی گوش نمی‌کند ولی ناگهان کتابی منتشر می‌شود و دولت می‌گوید چون نمی‌خواستیم نام عده‌ای لکه‌دار شود و زندگی‌شان به خطر افتد از این کار خودداری نمودیم. ولی در مورد کسانی که یک عمر در کار فرهنگی تلاش کردند اعلام می‌کنند به نام فحشا مراجعه کنید و خیلی موارد دیگر.

نیکاراگوئه که پس از یک سال که از انقلابش می‌گذرد فیلم‌هایی روانه‌ی بازار نمود که موفق به اخذ جایزه گردید ولی ما در این مدت چه کردیم؟! دستگاه‌هایی که هیچ نوع صلاحیتی ندارند قیم ما شده‌اند، حکمی صادر می‌شود که سینماها باید به دست یک مرکز مورد اعتماد سپرده شود! چه کسی تشخیص می‌دهد دستگاه تازه که می‌خواهد سینماها را اداره کند صاحب صلاحیت است.

چرا به خود ما مراجعه نمی‌شود و با چاپ اسامی در روزنامه‌ها چه چیز را می‌خواهند ثابت کنند؟!

علی حاتمی: اجازه ندادم همسرم به دادگاه برود

عقیده دارند سینما باید دانشگاه بشود ولی وقتی با دانشگاه چنین می‌شود تکلیف سینما روشن است. من نمی‌توانم سینما را کنار بگذارم و آن‌ها هم که نیستند از کار کنار نرفته‌اند مگر می‌شود نفس کشیدن را کنار گذاشت.

این‌جانب در جواب احضاریه‌ی دادگاه انقلاب که همسرم زری خوشکام را خواسته‌اند به فرموده‌ی اسلام که اجازه نداده زنی بدون اجازه‌ی شوهرش از خانه بیرون رود اشاره نموده و به حاکم شرع نوشتم: «این‌جانب اجازه نمی‌دهم همسرم جهت احضاریه‌ی شما اقدام به خروج از خانه نماید و کلیه‌ی پی‌آمد این کار را به گردن گرفته‌ام، ما منتظر نمی‌شویم هنر را به ما دیکته کنند چراکه هنر از خود هنر به وجود می‌آید. وقتی کسی نمی‌تواند نقاشی کند به خط پناه می‌برد، خود خط یک هنر اسلامی است.

محمدعلی نجفی: عمل این‌ها اسلامی نیست

عمل این‌ها اسلامی نیست چراکه در قرآن آمده نباید در افکار و رفتار دیگران تجسس کرد و اگر کسی گفت من مسلمان هستم باید پذیرفته شود. در مورد مصادره سینماها گفته شد مکان فحشا است، چنین حرفی تهمت و افترا می‌باشد، به‌خصوص اگر از طرف کسانی که خود را حامی اسلام می‌دانند زده شود.

ایرن: در دادگاه گفتم آگاهانه نقش‌هایم را بازی کردم

در دادگاه اظهار داشتم هیچ‌کس مرا مجبور به کار در سینما و ارائه‌ی نقش‌ها ننمود بلکه خود آگاهانه نقشی را پذیرفتم و بازی کردم.

۲۵۹

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903009