هشدار وزیر دفاع به مقامات عربستان؛ حماقت نکنید /اسرائیل اگر می‌توانست به ایران حمله می‌کرد
تاریخ انتشار: ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۲۳۵۶۷۹
مازندمجلس:به گزارش خبرآنلاین به نقل از اداره کل تبلیغات دفاعی وزارت دفاع؛ متن کامل مصاحبه سردار حسین دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح با شبکه تلویزیونی المنار به شرح زیر است:
المنار:بعد انقلاب شکوهمند جمهوری اسلامی کشور ایران تحریم تسلیحاتی شد ولی امروز شاهد قدرت دفاعی و نظامی ایران هستیم ارزیابی شما از این روند چگونه است؟
بسم الله الرحمن الرحیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در آن شرایط آن چیزی که از تسلیحات و امکانات در اختیار ملت ما بود عمدتا آمریکایی و غربی بود و آنها بعد از پیروزی انقلاب مستشاران خود را از کشور ما فراخواندند و سیستم های در اختیار ما را هم دیگر پشتیبانی فنی و تعمیراتی نکردند که این منجر به قرار گرفتن ما در شرایط سختی شد.
به طور ناجوانمردانه از همان ابتدای انقلاب نیز تحریم هایی را بر ملت ما تحمیل کردند که قادر به تهیه ی امکانات مورد نیاز، جنگ افزار و موارد مورد نیاز دیگر از سایر کشورها نبودیم.
لذا بحث تولید تجهیزات مورد نیاز در داخل کشور با توجه به توانمندی ها و قابلیت های که در داخل کشور بود آغاز شد و ما در همان زمان شروع جنگ تحمیلی، اقدام کردیم به توسعه ی صنایع دفاعی؛ و مردم هم در بخش های مختلف با آن چیزی که در اختیارشان بود تلاش کردند که کمک کنند و استعداد ها و قابلیت های خود را به سمت تامین نیازهای دفاعی کشور روانه کنند.
تا پایان جنگ آن نطفه های اولیه صنایع دفاعی در کشور شکل گرفت و بخشی از نیاز های جاری جنگ را هم به خصوص در بخش مهمات و برخی از جنگ افزار ها هم ما توانستیم تامین کنیم.
ما تجارب ارزنده ای را از جنگ کسب کردیم؛ توانستیم استعداد های خوبی را در طول دوران دفاع مقدس جمع آوری کنیم؛ عناصر با انگیزه و مهندسین توانمندی در کشور به بخش دفاع پیوسته بودند؛ سازمان جدیدی شکل گرفت؛ و ما در عرصه ی تولید اقلام دفاعی به طور جدی وارد شدیم.
ما در چند حوزه عملا فعالیت را آغاز کردیم؛ ابتدا در حوزه هوا و فضا برای تولید موشک های بالستیک، کروز و ضد هوایی؛ بخش صنایع دفاعی ما عمدتا در زمینه ی تامین اقلام و تجهیزات مورد نیاز واحد های زمینی و پدافند کوتاه برد و همچنین اقلام ضد زره وارد عمل شدند؛ همینطور صنایع دریایی ما عمدتا در جهت تامین شناورهای مورد نیاز نیروهای دریایی ما اقدام کردند و به موازات آن صنایع الکترونیک به خصوص در بخش تامین مجموعه ی سیستم های ارتباطی و راداری فعالیت های خودشان را آغاز کردند؛ صنایع اوپتیک هم به عنوان یک مجموعه ی نوپا کار خودش را آغاز کرده.
مجموعه های صنعتی ما، به طور جدی در جنبه های تحقیق و توسعه سرمایه گذاری کردند و همزمان زیر ساخت های صنعتی را هم توسعه دادند.
تا مقطعی از زمان، ما برخی از اقلامی را که تولید می کردیم به صورت مهندسی معکوس بود و یا به عبارتی به صورت شبیه سازی کار را انجام میدادیم؛ ولی در یک دهه ی گذشته بحث طراحی و توسعه ی توان طراحی مورد اهتمام قرار گرفت و به حمد الله امروز که در خدمت شما هستیم به نقطه ای از توان و قابلیت رسیدیم که چند موضوع جدی را قادر هستیم انجام دهیم: اولا طراحی هر محصول مورد نیاز در حوزه های صنعتی ای که عرض کردیم توسط مهندسین و دانشمندان صنعتی ما قابل انجام است؛ ثانیا بحث مهندسی ساخت را به معنای آنکه آن چیزی را که شناسایی میشود و مورد نیاز است را میتوانیم در فرایندهای صنعتی اجرایی کرده و بسازیم؛ و نهایتا تست های مختلفی که باید صورت بگیرد.
لذا ما امروز از یک توان طراحی بالا و همچنین مدیریت پروژه های پیچیده و چند وجهی بهره مند هستیم و همچنین دارای زیر ساخت های صنعتی ای هستیم که ما را قادر میسازد نیازهای خودمان را در داخل با توجه به ظرفیت های صنعت دفاعی و صنعت کشور تامین کنیم.
جالب توجه هست که ما امروز می توانیم ادعا کنیم که تمامی دانشگاه های صنعتی ما در کشور، ظرفیت های خود را در راستای تامین نیاز های دفاعی کشور سازمان دادند و ما آنها را به کار گرفتیم. عمده ی شرکت های دانش بنیان که در داخل کشورهستند در راستای تولید دفاعی با ما همکاری می کنند و همچنین محققین و پژوهشگران موجود در کشور که در قالب شرکت های مختلف تولیدی و تحقیقاتی فعالیت می کنند هم با صنایع دفاعی همکاری می کنند. به عبارت دیگر ما امروز از یک شبکه ی گسترده ی سراسری ملی بهره مندیم که در رابطه ی با صنایع دفاعی ما را قادر میسازد که همه ی نیازمندی های خودمان را در بازه زمانی کوتاه و با کیفیت مناسب و با هزینه ی قابل قبولی تولید کنیم.
ما در بخش هوا وفضا قادریم تمامی موشک های بالستیک سوخت جامد و مایع را با برد های مورد نظر متناسب با تهدیداتی که برای ما قابل تصور است طراحی وتولید کنیم؛ در 3 الی4 سال گذشته توجه خود را متمرکز کردیم بر دقت اصابت. چون ما این سیاست را به عنوان یک اخلاق در کارهای تولیدی خودمان داریم؛ که بنا نیست ما اگر وارد یک معرکه ای شدیم به افرادی که شراکت در جنگ ندارند و یا به بی گناهان آسیبی برسانیم. لذا به دنبال این هستیم که بتوانیم هدف مورد نظر را به دقت مورد اصابت قرار بدیم و مانع از تخریب یا وارد کردن آسیب های انسانی به غیراز آن نقطه ی هدف شویم و امروز به بالاترین سطح از دقت رسیدیم و در موشک های با برد بلند دقت اصابت به زیر پنجاه متر رسیده است که ان شا الله داریم سعی میکنیم این دقت را بالاتر ببریم.
موشک های کروز زمین به زمین امروز در صنایع هوافضای ما آن هم در برد های مطلوب ما طراحی و تولید می شود. جالب توجه این است که ما به طور کلی محدودیتی در تیراژ نداریم و به هر میزانی که بخواهیم، ظرفیت آن را داریم که تولید کنیم؛ اگر امروز کنترلی در ابعاد تولیدی داریم به این معنا نیست که در تولید نا توان هستیم؛ بلکه نیازی به تولید بیشتر نمی بینیم. بحث موشک های ضد شناوری را هم امروز داریم تولید میکنیم. به حمد الله در سال گذشته به شاخص های بالایی در دقت و برد دست پیدا کردیم. امروز ما در دریا قادریم که شناورهایی تا فاصله 300 کیلومتری را در صورتی که تهدیدی برای ما وجود داشته باشد مورد هدف قرار دهیم. دقت اصابت آن بالا است و سیستم های چندگانه ای را در آنها به کار گرفته ایم که مانع از آن می شود که دشمن یا رقیب بتواند روی آن جنگ الکترونیک انجام دهد و سلاح های ما را بتواند از کار بیندازد و یا آنها را منحرف کند.
لذا در بخش موشکی و ضد هوایی ما به حمد الله در برد و در ارتفاع های کوتاه متوسط و بلند تولید کاملا بومی در اختیار داریم و به هر میزانی که نیاز داشته باشیم میتوانیم تولید کنیم.
نکته ی بعدی این هست که ما سعی کردیم همه ی اینها را در جنبه های تاکتیکی ارتقا داده و کاهش اتکای آنها به نیروی انسانی را اعمال کنیم که باز این هم از ویژگی های موشک های ماست.
و نهایتا در موضوع ماندگاری ما توانستیم برای بازه های زمانی طولانی سیستم های خود را آماده به کار نگه داریم.
در بخش زمینی ما امروز تمامی سلاح های ضد زرهی که فکر میکنیم در برد و قدرت تخریبی که دشمنان ما تجهیزات تانک و نفر بر دارند و ما بایستی داشته باشیم را در اختیار داریم و اخیرا هم چند نمونه ی جدید را طراحی و به مرحله ی اجرا گذاشتیم که به لحاظ فناوری نسبت به چیزی که در گذشته داشتیم در یک سطح بالاتری هست و این را هنوز معرفی و رونمایی نکردیم. ان شا الله به موقعش این را عرضه خواهیم کرد.
در حوزه نفربر و تانک امروز ما تانک کرار را داریم که در تراز تانک های پیشرفته ی جهانی است و حالا بعضا در رسانه ها مقایسه میشود با تانک T90 روسی؛ حتی یک سری ویژگی های برتری نسبت به آن تانک دارد که اگر بخواهیم مقایسه کنیم تانکی هست در مقیاس آبرامز آمریکایی و T90 روسی. و در هنگام تست هم تست هایی که از آن گرفته شده است عملکرد بالاتری را حتی از خود نشان داده است.
در بخش توپخانه ما انواع توپخانه ها را در رنج های مختلف تولید میکنیم.
اخیرا توانسته ایم قدرت برخورد توپ را بالا تر ببریم و هم آیرودینامیک آنان و هم در خرج پرتاب و مواد داخلی آنها؛ اقدامات خوبی انجام شده است در نتیجه هم برد را افزایش دادیم و هم قدرت تخریب را بالا بردیم و هم دقت اصابت آنها را افزایش دادیم.
با این حساب ما الان در بحث خمپاره و توپ هم مشکلی نداریم.
امروز گلوله های هدایت پذیر را در اختیار داریم که میتوانند اهداف را در برد بلند و با دقت مورد اصابت قرار دهند که این هم یکی از دستاورد های خیلی خوب و تعیین کننده ای هست که ما در اختیار داریم.
امروز اگر عربستان و دولتمردانش بیاینند اعلام کنند که در ظرف 38 سال گذشته چه میزان دلار در کشور های مختلف اسلامی برای جلوگیری از حرکت های انقلابی مردم مناطق مختلف هزینه کردند معلوم میشود که چه کسی مداخله میکند؟ و چه کسی کجا میرود و چه کار می کند؟ چقدر به عراق کمک کردند بر علیه ما؟ چقدر کشورهای عربی حاشیه ی خلیج فارس را بر علیه ما در دوران جنگ 8 ساله به خدمت گرفتند؟چقدر دلار خرج کردند؟ چقدر حمایت سیاسی کردند؟ و چقدر در لبنان مداخله کردند؟چقدر هزینه کردند که افرادی که مورد حمایت آنها هستند سرکار بیایند و دیگران را حذف کند؟چقدر تجهیز و تسلیح کردند آنها را؟ بعد بیاییم ببینیم در عراق امروز چه کردند؟ امروز در سوریه چه کردند؟در یمن چه کار دارند می کنند؟
امروز چه میزان سلاح، تجهیزات، مهمات، امکانات و دلار دارد در یمن خرج می شود برای سرکوب یک ملت مظلوم و بدون امکانات نظامی.
واقعا این دلار های نفتی را کسی دارد علیه مسلمانان هزینه می کند؟ ما کجا چنین هزینه ای کردیم؟ ملت ما، انقلاب ما، نظام ما یک پیامی دارد به همه ی ملت های مسلمان. و آن اینکه به اسلام خود افتخار کنید. به مسلمان بودن افتخار کنید. ذلت زیر بار نظام سلطه رفتن را نپذیرید. به دولت های می گوییم که حق ملت های خود را نخورید و به خواسته ی ملت های خود تمکین کنید.
ما مداخله ای نداریم. ما می گوییم اسلام این است و اسلام خواسته هایش این هست و هر کس این ندا را جواب مثبت بدهد ما خورسند می شویم.
نه اینکه ما بخواهیم کسی را تحریک کنیم و یا اینکه وادار کنیم برای اینکه نظام و انقلاب ما را همراهی کند و مدافع ما باشد. نه؛ ما علاقه مند این هستیم که دنیای اسلام به عنوان امت اسلامی یکپارچه در جهت عزت و عظمت ملت اسلامی حرکت کنند و همگی در مقابل نظام سلطه بایستند و اجازه ندهند که منابع آنها و عزت آنها به تاراج برود و زیر پا گذاشته شود و توسط نظام سلطه و ارباب هایش تحقیر شوند.
امروز ما شاهدیم که عربستان به دریوزگی افتاده است. حتی حاضر شده است آستان بوسی نتانیاهو را انجام دهد و آن را تحریک کند بر علیه ما. این چه رفتاری هست که آنها انجام میدهند؟ چرا آنها هرجا که یک ملتی به پا می خیزد و نمی خواهد که وهابیت و سلفی گری را تمکین کند، آنها بر علیه او اقدام میکنند و پول خرج میکنند و اسلحه میفرستند و آنجا را سرکوب می کنند؟
واقعا دردناک است، حکام عربستان بیایند و جواب بدهند که آیا منافع ملت های مسلمین در گرو اتحاد آنها با اسرائیل است؟ آیا در گرو اتحاد آنها با آمریکاست؟آیا با باز کردن پای آمریکایی در منطقه برای تامین امنیت آنهاست؟آیا خرج کردن بیت المال مسلمین برای برپا داشتن یک نظام فشل و پوسیده است حرکت در جهت منافع مسلمانان است؟ ما هیچ وقت نه به دنبال اشغال هیچ کشور عربی یا مسلمان بودیم و نه هستیم و نه خواهیم بود.
اینکه یک بلوف هست تا اینکه یک واقعیت باشد. خب آنها الان درگیر یک سری مناطقی شده اند که برای برون رفت از آن باید یک قیافه ای هم بگیرند.
اینها از پس ملت دست خالی یمن برنیامده اند؛ آنها چند سال است که این جنگ را علیه آنها تحمیل کرده اند و هر سلاحی که از آمریکا و دیگران دریافت کرده اند به کار گرفته اند و حالا فکر می کنند برای یک ملت میتوانند قیافه هم بگیرند؛ آن هم ملت بزرگ، کهن و تاریخی ما.
من فکر میکنم آنها خودشان هم متوجه نیستند که چه بر زبان می آورند. البته علتش غرور، تکبر ، جهل و جوانی است ؟
اینها روز اولی که حرکت کردند رفتند که یمن را در اختیار بگیرند و حالا دنبال این هستند که چه جوری بیایند بیرون. امروز همه ی کشورهایی که در ائتلاف عربی بودند یکی یکی دارند خود را کنار میکشند و حاضر نیستند هزینه ی قدرت نمایی و قلدری و توسعه طلبی عربستان را بیش از این بدهند.
من بعید میدانم حتی آمریکایی ها به این هم تن بدهند. امروز وقتی که بر علیه زیر پا گذاشتن حقوق بشر توسط عربستان در یمن، یک نگاه جهانی شکل گرفته است چه میخواهند بکنند؟
عربستان چند بار تا به امروز این تجربه را آزموده. این اولین بار نیست که عربستان به یمن حمله کرده. این چهارمین بار هست و هر سه بار گذشته شکست خورده و این بار هم یقینا مردم یمن اجازه نخواهند داد که دولت وهابی عربستان بر آنها حاکم شود.
اولا ما در سیاست ترکیه در قبال عراق و سوریه، یک سیاست چندگانه را ملاحظه می کنیم.در ابتدا ترک ها آمدند جریان داعش را به شکل جدی حمایت کردند؛ آنها را تجهیز کردند و به سمت سوریه روانه کردند و تصور آنها بر این بود که می توانند حکومت قانونی بشار اسد را ساقط کنند و تا حکومت مورد نظرشان در آنجا حاکم شود.
در ادامه ی کار با توجه به شکل گیری مقاومت در دورن سوریه و مواجه ی جدی که با جریان داعش و النصره و سایر گروه های مسلح شد، آنها از این که قادر باشند صحنه را مدیریت کنند خود به خود نا امید شدند.
با ورود روس ها به سوریه کلا موازنه ی قوا در عرصه ی داخلی بهم خورد و به عبارتی یک نوع برتری از جانب ارتش سوریه، نیروهای مقاومت و مخالف جریان تروریستی نسبت به تروریست ها به وجود آمد.اینجا عربستان، قطر و سایر کشورهای عربی آمدند و با ترکیه همکاری کردند برای آنکه هدف اصلی خود که سقوط نظام اسد باشد را تحقق بخشند.
ولی در این مسیر نیز موفق نشدند و عملا بحث سقوط نظام سیاسی سوریه از دستور کار خارج شد و همگان پذیرفتند که تنها راه حل آن است که بپذیرند نظام سیاسی مشروع حاکم در سوریه به کار و فعالیتش ادامه بدهد.همگان این را پذیرفتند که نمی شود انتظار این را داشت که حکومت سوریه تسلیم تروریسم شود و در هیچ شرایطی نباید این را پذیرفت.
و در عین حال همه ی آحاد مردم سوریه نیز فهمیدند که تروریست ها خواهان امنیت رفاه و آسایش آنها نیستند بلکه دیدند یک جنگ نیابتی از طرف آمریکا، اسرائیل و عربستان بر ملت سوریه تحمیل شده است.
بعد از آنکه نیروهای مقاومت بر تروریست ها مسلط شدند و غلبه پیدا کردند هم مدافعین و هم حامیان تروریست ها دنبال یک فرصت بودند تا بتوانند آنها را تجهیز مجدد کنند و روحیه بدهند و امکانات را در اختیار آنها قرار بدهند تا مجددا آنها بتوانند اقداماتی را صورت دهند.
اینجا یک اتفاقات از قبل پیش بینی شده ای رخ داد.ترک ها وارد خاک سوریه شدند و به سمت ادلب آمدند بعد هم بنا داشتند به سمت منبج بروند و حرکت شان به سمت شرق را توسعه بدهند.
البته بهانه ی آنها این بود که میخواهند مانع از حرکت کردها بر علیه خودشان باشند.اما این را هم ما و هم همه ی دنیا به عنوان تجاوز و اشغال گری تلقی کرد و هیچ بهانه ای، توجیه نمی کند که ترک ها بیاییند خاک کشور سوریه را اشغال کنند؛ نیروی مسلح در آن مستقر کنند و یک پایگاهی را بتوانند ایجاد کنند که تروریست ها بتوانند بروند آنجا و در ذیل حضورآنها در امان باشند و حالا تا چانه زنی های مختلف سیاسی که بعدا میخواهد به وجود بیاید آنجا راحت باشند.
خوب اینجا یک سری اتفاقات هم بین روسیه و ترکیه افتاد و آن هدف قرار دادن هواپیمای روسی توسط ترک ها بود بعد از آن حادثه ترک ها مصلحت خود را در این دیدند که بیایند در این جریان سه جانبه ی ترکیه، روسیه و ایران برای بحث آتش بس همکاری کنند و الان هم همکاری در همین سطح هست.
البته اجلاس آستانه شکل گرفته است و عمدتا برای این هست که دولت با معارضین البته به غیر از تروریست ها در مورد مسائل مورد نظر طرفین، مذاکره کنند ویک فرآیند سیاسی هم در آنجا شکل بگیرد.حضور ترک ها در آن جلسه هم صرفا برای این است که تضمین کند آتش بس را از طرف آن نیروهای مسلح تروریستی که ترکیه آنها را حمایت میکند.
اینها تاثیر متقابل دارد و این طور نیست. ولی اگر قدرت و غلبه ی زمینی نباشد، قاعدتا بحث های سیاسی فایده ای ندارد.
یعنی طرف غالب همواره میتواند با قدرت در پشت میز مذاکره بنشیند و بحث کند و طبیعتا به دلیل اینکه دولت سوریه و نیروهای همراه آن توانستند موفقیت های بزرگی را در صحنه بر علیه نیروهای تروریستی به دست بیاورند همین مداخله ی آمریکا هم دلیلش همین است. اگر این پیروزی ها و موفقیت ها نبود که آمریکایی ها مداخله نمی کردند. این مداخله ی آمریکایی ها در اصل یک روحیه دادن به تروریست ها بود و به عبارتی اعلام کمک به آنها بود تا اقدام بر علیه آنها باشد.
لذا چون صحنه امروز در دست نیروهای مقاومت هست، آنها سعی میکنند حداقل های مورد نظر خود را مطالبه کنند. لذا تن به مذاکره می دهند.
در عین حالی که ما همیشه اعلام کردیم موافق آتش بس هستیم.ولی آتش بسی که ما میگوییم باید در سوریه باشد، باید چند اصل در آن رعایت شود:
اولا، پذیرش حاکمیت سیاسی سوریه بر کل جغرافیای سوریه ؛ یعنی نمی شود که ما بگوییم ما یک مناطقی را جدا می کنیم و یک روش هایی را برای مدیریت آنجا تعیین میکنیم و حالا دولت سوریه هم در حاشیه باشد؛ چنین چیزی قابل پذیرش نیست.
دوما، میگوییم که به هیچ عنوان نباید تمامیت ارضی سوریه تحت هیچ شرایطی مخدوش شود. حالا اینکه یک بخشی را ترک ها بیایندمستقر بشوند، یک بخش را آمریکایی ها بیایند مستقر بشوند قابل قبول نیست.
سوما، اینکه میگوییم آتش بس باید کامل باشد؛ نه اینکه بگوییم حالا دو جا را ثابت نگه داریم باقی را نه. منبع: مازند مجلس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mazandmajles.ir دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «مازند مجلس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۲۳۵۶۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
بحث بعدی این هست که نباید تحت هیچ شرایطی جنگ و اقدام بر علیه داعش و النصره متوقف شود. زیرا آنها در جاهای مختلف مستقر هستند و اینها هستند که اصلا تروریست شناخته شدند. لذا نباید آتش
خبر بعدی:
معامله ریاض – واشنگتن به مویی بند است
سایت خبری – تحلیلی المانیتور در تازه‌ترین گزارش درباره معامله بزرگ جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده بین عربستان سعودی و اسرائیل نوشت: پس از جلوگیری از درگیری منطقه‌ای با جمهوری اسلامی ایران، دولت بایدن اکنون خود را وابسته به توافق آتش بس بین حماس و اسرائیل برای نجات استراتژی خود در خاورمیانه می‌بیند.
به گزارش جماران، اجزای لازم برای یک پیمان دفاعی تاریخی ایالات متحده با عربستان سعودی تقریبا فراهم شده است؛ توافقی که به عادی سازی روابط ریاض با دولت یهود کمک میکند و بنابراین، امکان جریان متقابل سرمایه و همکاری نظامی را فراهم میکند که میتواند ایران را بیشتر منزوی کند.
فیصل بن فرحان، وزیر امور خارجه عربستان سعودی روز دوشنبه در نشست مجمع جهانی اقتصاد در ریاض گفت: «در مورد توافقات دوجانبه بین پادشاهی سعودی و ایالات متحده، ما بسیار بسیار به پایان نزدیک هستیم و بیشتر کار‌ها قبلا انجام شده است.» آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده نیز آن را تکرار کرد.
جزییات پیمان مورد نظر آمریکا و عربستان سعودی علنی نشده است. آنچه که از طریق منابع دیپلماتیک به رسانه‌ها درز داده شده نشان می‌دهد که این توافق چیزی شبیه ماده ۵ معاهده ۱۹۶۰ ایالات متحده با ژاپن که ایالات متحده را متعهد میکند در صورت حمله به ژاپن از این کشور دفاع کند را در دل خود ندارد. اما احتمالاً فراتر از متن توافق‌های موجود میان واشنگتن و کشورهای عربی خلیج فارس است که برخی از آنها متحد اصلی غیرناتو واشنگتن محسوب می‌شوند است. در توافق‌های فعلی صرفا بندی درباره ضرورت مشورت در مورد گام‌های دفاعی به چشم می‌خورد.
با این حال، سنگ بنای مورد نیاز برای دستیابی به موافقت کنگره برای توافق پیشنهادی، عادی سازی عربستان با اسرائیل است که همچنان مبهم باقی مانده است. یکی از خواسته‌های کلیدی محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، تعهد رهبران اسرائیل به برداشتن گام‌های برگشت ناپذیر به سوی تشکیل کشور فلسطین – است که هنوز برآورده نشده است. مقامات آمریکایی می‌گویند رسیدن به این هدف، مستلزم پایان جنگ در غزه است.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، که با فشار داخلی شدید مواجه است، بیش از آنکه به فلسطینی‌ها امتیاز بزرگی بدهد، به دنبال پایان دادن به حیات حماس است. نتانیاهو این هفته وعده خود را برای اعزام ارتش اسرائیل به رفح "با یا بدون" توافق آتش بس تکرار کرد.
دولت بایدن همه راه‌ها را برای جلوگیری از آن انجام می‌دهد، در حالی که فشار بر حماس برای پذیرش فوری آخرین پیشنهاد آتش‌بس را مضاعف میکند.
جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید روز سه شنبه در پاسخ به این سوال که آیا دولت برنامه B دارد یا خیر، به خبرنگاران گفت: «فقط باید یک توافق وجود داشته باشد. اگر بتوانیم آتش‌بس به دست آوریم، میتوانیم چیزی پایدارتر به دست آوریم، سپس شاید به درگیری پایان دهیم و با پروژه عادی‌سازی پیش برویم. اما همه این پروسه باید با یک معامله شروع شود.»
به نظر می‌رسد که دولت بایدن برای به نتیجه رساندن مذاکرات جاری و رسیدن به سنگ بنای معامله مدنظر، از هر گونه اقدام تنش آفرین و تحریک کننده اسرائیل خودداری میکند. اوایل این هفته، وزارت امور خارجه از تحریم چهار واحد امنیتی اسرائیل که به نظر می‌رسید قوانین بشردوستانه بین‌المللی را به شدت نقض کرده‌اند، خودداری کرد، چیزی که برخی آن را آخرین ژست آشتی‌جویانه در قبال دولت نتانیاهو تعبیر کردند.
بلینکن روز سه‌شنبه برای نزدیک به سه ساعت با نتانیاهو دیدار کرد تا برای ارسال کمک‌های بشردوستانه بیشتر به غزه و پرهیز از تهاجم ره رفح که رئیس پنتاگون می‌گوید اسرائیل به اندازه کافی برای آن آماده نیست به او هشدار داده باشد. یک منبع مطلع در مورد این دیدار گفت که این دیدار برای طرف آمریکایی خوب پیش نرفت، اما جزئیاتی ارائه نکرد.
اکنون همه چیز به دستیابی حماس و اسراییل به یک توافق آتش بس بستگی دارد تا فشار بر دولت اسرائیل را به امید سازش در آینده کاهش دهند.
مقامات پیشین امنیت ملی آمریکا به المانیتور گفتند که به نظر می‌رسد پیشنهاد بلینکن در اوایل این هفته مبنی بر اینکه ایالات متحده و عربستان سعودی در حال آماده کردن توافقنامه دفاعی دوجانبه خود هستند، با هدف جلب نظر رهبران اسرائیلی بوده است، نه نشان‌دهنده هرگونه پیروزی قریب‌الوقوع برای واشنگتن.
عربستان سعودی مدتهاست که به دنبال دسترسی بیشتر به تسلیحات پیشرفته ایالات متحده، از جمله دفاع هوایی و موشکی، و کاهش کنترل صادرات ایالات متحده بر روی تراشه‌های پیشرفته مورد استفاده برای توسعه سیستم‌های هوش مصنوعی بوده است. ممکن است یک توافق دوجانبه موقت به عنوان یکی از راه‌های محدود کردن نفوذ استراتژیک چین بر ریاض تا زمانی که دولت آینده اسرائیل آماده ارائه امتیازاتی به فلسطینیان باشد، تلقی شود.
یکی از مقامات ارشد سابق آمریکایی می‌گوید که راه‌هایی وجود دارد که می‌توان چنین توافقی را بدون نیاز به تصویب سنا پیش برد. دولت بایدن در سال ۲۰۲۱ به قطر موقعیت متحد اصلی غیر ناتو اعطا کرد و سال گذشته یک توافق راهبردی گسترده با بحرین امضا کرد که به منامه اجازه دسترسی ممتاز به اشتراک اطلاعات، دفاع موشکی و همکاری در زمینه هوش مصنوعی را داد. یکی از مقامات ارشد کاخ سفید در آن زمان از توافق اخیر به عنوان «الگو» یی برای منطقه یاد کرد.
اما دیگر مقامات سابق امنیت ملی در مورد این گزینه تردید دارند. هر پیمانی که متضمن تضمین‌های دفاعی ایالات متحده و انتقال تسلیحات عمده برای عربستان سعودی باشد، مستلزم کسب مجوز از جانب کنگره است. از سوی دیگر تحقق درخواست محمد بن سلمان برای برخورداری عربستان از پروسه غنی‌سازی کامل هسته‌ای، نگرانی‌های آمریکا در مورد اشاعه تسلیحات هسته‌ای را به همره دارد. در غیاب عادی سازی رابطه عربستان با اسرائیل، جمهوری خواهان سنا احتمالاً این توافق را برای ایالات متحده ناکافی می‌دانند.
جاناتان لرد، مدیر برنامه امنیتی خاورمیانه در مرکز امنیت جدید آمریکا در واشنگتن می‌گوید: بخش بزرگی از این توافق میان عربستان و آمریکا از لحاظ سیاسی و استراتژیک مربوط به عادی سازی رابطه ریاض با اسرائیل بود. بدون آن، دولت بایدن احتمالاً باید عربستان سعودی را متقاعد کند که با واگذاری امتیازات اضافی موافقت کند تا شاید بایدن بتواند با دست پرتر اعضای کنگره را با خود همراه سازد. یکی از این امتیاز‌ها میتواند محدودیت‌های گسترده‌تر بر همکاری امنیتی عربستان و چین و تعهد عمیق مقامات سعودی برای ادغام نظامی با دیگر شرکای آمریکایی در منطقه باشد.
مقامات سعودی حداقل به طور علنی هیچ نشانه‌ای مبنی بر اینکه ولیعهد مایل است به چیزی کمتر از تضمین‌های کامل دفاعی ایالات متحده و راهی برای تشکیل کشور مستقل برای فلسطینیان رضایت دهد، بروز نداده اند. یک مقام منطقه‌ای آشنا به مذاکرات به المانیتور گفت که پذیرش هر چیزی جز این «برای ریاض بسیار دشوار خواهد بود».
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت