میرسلیم: خجالت نمی‌کشند فتنه گران را عزیزان خود می‌‌دانند

میرسلیم گفت: به ملت ایران این را تحمیل کردن که برای چاره‌جویی تنها راه مذاکره مستقیم با آمریکا است.

به گزارش تسنیم، سیدمصطفی میرسلیم امروز در جمع مردم اهواز اظهار داشت: خوزستان در طول 38 سال گذشته ستم‌های زیادی دید ولی فداکاری‌های بسیار ارزشمندی انجام داد. شما خوزستانی‌ها برای پاسداشت میهن اسلامی از خود خودگذشتگی فراوانی نشان دادید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: بنده شخصا قادر نیستم مراتب سپاس خود را به نهایت ابراز کنم و از خداوند متعال می‌خواهم به همه شما صبر و توفیق عنایت بفرماید.

کاندیدای دوازدهمین دوره ریاست جمهوری بیان کرد: با مطالعه اقدامات قبل از شروع مذاکرات برجام صورت گرفت به این نتیجه رسیدم که دولت یازدهم از یک بینش خاصی نسبت به این انقلاب، رهبری و نسبت به آینده جمهوری اسلامی برخوردار است.

وی گفت: مجموعه عواملی که جمع‌بندی و بررسی شد باتوجه به اینکه به طور غیر علنی 6 ماه گذشته در نیویورک رئیس جمهور سندی را امضا می‌کند که امروز جزئیاتش فاش شده نتیجه‌گیری بنده واضح شد.

میرسلیم عنوان کرد: برای اداره کشور یک بینش وجود داشته و آن این بوده که ما در ایران خودمان به تنهایی قدرت اداره کردن، جوابگویی به نیازها و مدیریت کامل را نداریم و حتما باید از عناصر بیگانه‌ای که دارای قدرت هستند و کدخدایی جهان را دارند کمک بگیریم و از اشراف آنها استفاده کنیم.

وی ادامه داد: اینطور اعلام شد که در تحریم به سر می‌بریم و مشکلاتی را برای ما ایجاد کرده و اگر بخواهیم از پس این مشکلات بر بیایم حتما چاره‌جویی آنها تحریم‌هاست و الا برای آب، نان شب و کار مشکل پیدا خواهیم کرد و همه چیز موکول است که بتوانیم تحریم را چارجویی کنیم.

وی گفت: اظهار برخی وزرا و مشاوران ارشد، هیچ احترامی و هیچ شرفی برای ملت در برابر خارجی‌ها نگذاشتند؛ این است که زجر‌آور است. در مقابل بدعهدی دیگران پس از 2 سال و نیم مذاکره و امضا کردن یک متن، متنی که پر از ابهام است. در مورد تحریم‌ها در متن به زبان مسئله برداشتن‌ها تحریم‌ها نیامده و مسئله تعلیق آمده است. نه اینکه برطرف می‌کنیم بلکه فعلا تعلیق نگه می‌داریم.

میرسلیم عنوان کرد: یک فایده داشته و آن این است که پس از رفت و آمدها، مردم دنیا فهمیدن که ایرانی‌ها دنبال سلاح هسته‌ای نبودند‌ و ملت ایران در این صحنه مظلوم واقع شده است.

کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بیان کرد: می‌خواستند از ایران زهر چشم بگیرند خار و خفیف کنند و در پایان بی‌اعتنایی کنند. تا کنون مصیب و مشکلات باقی است. هرکس که می‌گوید مسئله حل شده درگیر نیست و در اجرای آن قرار ندارد و هنوز مسئله کاملا حل نشده است. در اجرا ندیدیم که مسئله به نفع ملت حل شود.

وی گفت: تنها چیزیی که حل شده این است که ما بتوانیم بیشتر نفت بفروشیم البته پول آن هم برنگشت. ما مشکل در برگرداندن پول داریم و این کشورها از آمریکا ترس دارند‌‌ و حاضرند به‌جای پول جنس بدهند البته اینچنین بازار آنها گرم می‌شود.

میرسلیم عنوان کرد: هم نفت فروخته شده و هم پول آنها برنگشته هم کالا به زور وارد می‌کنیم و هم اینکه بازار را پر از کالای خارجی می‌کنیم بنابراین تولید متوقف می‌شود.

کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تصریح کرد: بدانید که ما حرف برای گفتن داریم. تحریم‌ها برای ایتالیا، فرانسه، آلمانی‌ها برداشته شد و راحت توانستند بازار را بگیرند. درب یک طرفه برای منافع آنها باز شد و ایران را به عنوان یک بازار مصرف برای خود نگاه می‌کردند و با این دید در ایران حاضر شدند.

وی گفت: در جبهه‌ها بچه ها انقلابی عمل می‌کردند و جان بر کف تمام خود را گذاشتند آن چیزی که مورد نیاز است تأمین می‌کردند و اینگونه با اعتقاد، اتکا به خود جنگ پیروز شد. این دولت به این قضیه اعتقاد نداشت.

میرسلیم عنوان کرد: از این جریان سند 2030 یونسکو در می‌آید و رئیس جمهور یواشکی سندی را امضا کرده است، تنها یک بند آن آموزش و پرورش است و مسائل صنعتی، امنیتی و .. را در برمی‌گیرد.

وی گفت: ایرانی‌ها که انقلاب کردند و کوشش‌های امام(ره) را دیدند، آیا به چنین خفتی راضی می‌شوند که تسلیم و سر سپرده درباره یک مصوبه در یونسکو شوند. می‌خواهند به گونه‌ای باشیم که هر آنچه بخواهند انجام دهیم.

کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بیان کرد: ملت ایران اگر چنین چیزی را می‌پذیرفت انقلاب نمی‌کرد. دولتی باید سر کار بیاید که اعتقاد به ارزش‌های انقلاب داشته باشد و اعتقاد به چیزی داشته باشد که رهبر انقلاب مشخص می‌کند.

وی افزود: برای ما ولایت فقیه یعنی نیابت امام زمان(عج)، مجلس خبرگان رهبری کارش تشخیص این است که چه کسی نائب امام زمان است؛ دولتی باید بیاید که با رهبری زاویه نداشته باشد.

میرسلیم عنوان کرد: نه قدر مردم خوزستان را دانستیم نه قدر مخازن زیر زمینی، نه قدر آب و نه قدر کشاورزی خوزستان را دانستیم. ریزگردها جنبه فنی دارد و اشتباه مهنسی داشته است. اگر در سال 92 کاری انجام می دادند 3تا 4 سال فعالیت می‌کردند از نظر داخلی مشکل حل بود و از نظر خارجی با ترکیه‌ صحبت می‌کردیم که حق ندارید سدی بزنید.

وی افزود: اینکار حضور خارجی موثر بین ما و همسایگان نیاز داشت ولی فقط مذاکره با آمریکا را می‌خواستند. دولت ایران را قبول ندارد و اعتقاد به انقلاب ندارد و غربزدگی یعنی این؛ نمی تواند حل کننده مشکلات باشند. خجالت نمی‌کشند که فتنه گران را عزیزان خود می‌‌دانند.

کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تصریح کرد: فقط مقام معظم رهبری بود که جلوی این فتنه را گرفت و آبروی خود را گذاشت که انقلاب حفظ شود. می‌خواهیم دولتی سر کار بیاید که پرچم داری مقام معظم رهبری را قبول داشته باشد.

منبع: فرارو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۲۸۱۲۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دهه ۹۰؛ دهه‌ی «رکود، عبرت، تجربه»

خبرگزاری تسنیم قرار است در پرونده‌ی «دهه‌ی رکود، عبرت، تجربه» به تفصیل و در گفتگو با صاحبنظران و کارشناسان به بررسی وضعیت اقتصاد ایران در دهه‌ی ۹۰، دلایل و ریشه های افول اقتصاد در این دهه و راه‌حلهای جبران این خسارت در سالهای پیش رو بپردازد. - اخبار اقتصادی -

گروه اقتصادی خبرگزاری تسنیم- 

وقتی میان فعالان اقتصادی از دهه‌ی 1390 شمسی سخن به میان می‌آید، تصویر یک دهه «عقب‌ماندگی»، «تعطیل نسبی مسائل اقتصادی» و «انباشت چالش‌های اقتصادی» در ذهن‌هایشان نقش می‌بندد و زمانی که می‌خواهند در موردش صحبت کنند، هر یک از زاویه‌ای آسیب‌های این دهه را بر می‌شمرند: از وضعیت نامناسب شاخص‌های کلان اقتصاد تا رکود در کسب‌و‌کارهای خرد و کلان، از آسیب‌های تشدید تحریم‌ها تا انفعال دولت‌ها در برابر تحریم و بی‌توجهی به برنامه‌ها و سیاست‌های «خنثی‌کردن اثر تحریم‌ها».

تاجران زبده و پژوهشگران اقتصاد بین‌الملل نیز از «شرطی‌کردن اقتصاد» نسبت به مذاکره با غرب می‌گویند و بی‌توجهی به سیاست اصولی «ترجیح شرق به غرب»؛ آن هم درست در دهه‌ای که قدرت اقتصادی در حال انتقال از غرب به شرق بود. دهه‌ی 1390 چه بود و چه مختصاتی داشت؟ آن دوران تمام شده یا دهه‌ی جدید، دهه‌ی 1390 جدیدی است!؟  

افول شاخص‌های کلان

میانگین رشد اقتصادی دهه‌ی 1360 -با وجود آثار انقلاب و مشکلات ناشی از جنگ تحمیلی- برابر با 4.3 درصد بود. این شاخص در دهه‌ی 1370 برابر با 3.1 درصد و در دهه‌ی 1380 برابر با 4.4 درصد بود. میانگین رشد اقتصادی پس از انقلاب (از 1360 تا پیش از آغاز دهه‌ی 1390) نیز برابر با 3.9 درصد بود. این در حالی است که میانگین رشد اقتصادی در دهه‌ی 1390 به 0.9 درصد کاهش یافت.

درآمد ملی سرانه که در سال 1390 برابر با 8.1 میلیون تومان بود در سال‌های پس از آن کاهش یافت؛ تا جایی که میانگین درآمد سرانه در این دهه به 7.4 میلیون تومان (به قیمت ثابت سال 1390) رسید. فقر مطلق که از 46.8 درصد در سال 1989 میلادی (تقریباً معادل سال 1368؛ سال پایانی جمگ تحمیلی) به 12.3 درصد در سال 2011 میلادی (تقریباً معادل سال 1390 شمسی) رسیده بود، در دهه‌ی تعطیل اقتصاد ایران دوباره افزایش یافت و به 21.9 درصد در سال 2020 میلادی (تقریباً معادل 1399 شمسی) رسید؛ به عبارت دیگر قدرت خرید عموم مردم در این دهه آب رفت و فقر مطلق نیز تقریباً دو برابر شد.

تحریم و انفعال

در تحلیل دهه‌ی 1390 نمی‌توان از نقش تحریم‌ها غافل شد؛ تشدید تحریم‌های ظالمانه از ابتدای دهه‌ی 1390 به این سو حتماً به اقتصاد ایران آسیب زد اما انفعال سیاست‌گذار در برابر تحریم‌ها نیز نقش تعیین‌کننده‌ای در نتیجه -یعنی افول شاخص‌های کلان اقتصادی- داشت.

کاهش وابستگی اقتصاد به نفت در دهه‌ی 1390، نه یک سیاست مطلوب سیاستگذار بلکه همواره اجبار بود. از دل همین اجبار بود که کلان‌ایده‌ی «مذاکره برای رفع تحریم‌ها» و «رفع‌تحریم به مثابه حل همه‌ی مشکلات از آب خوردن تا بهبود شاخص‌های کلان اقتصادی» زاییده شد.

سیاستمدارِ عادت‌کرده به زیستِ نفتی که نظم آمریکایی جهان را نیز پذیرفته بود، حتی به‌زور هم حاضر به ترک اعتیاد اقتصاد ایران به نفت نبود. می‌خواست دوباره ذیل نظم آمریکایی، نفت بفروشد و گرد و غبار ضعف کارآمدی مدیریت و سیاست‌های اقتصادی‌اش را زیر فرش درآمد نفتی پنهان کند. «برجام» را تجربه کرد و با خروج آمریکا از برجام، سرش به سنگ خورد. از این منظر، دهه‌ی 1390 را باید دهه‌ی تجربه و عبرت نیز نامید. سیاستمدار در این دهه، عملاً اقدام جدی‌ای برای درمان عیوب ساختاری اقتصاد ایران از جمله تصدی‌گری افراطی دولت، بودجه‌بندی معیوب و نامتوازن، وجود هزینه‌های زائد و مسرفانه و ...  نکرد.

تغییر نظم بین‌الملل

از دیگر ویژگی‌های مهم دهه‌ی 1390 نیز سرعت گرفتن تغییر نظم بین‌المللی بود. در این دهه قدرت اقتصادی به مرور از غرب به شرق -به‌طور خاص آسیا- منتقل شد. در سال 2011 تولید ناخالص داخلی آمریکا (بر اساس دلار برابری قدرت خرید) معادل 15600 میلیارد دلار و تولید ناخالص داخلی چین برابر با 13740 میلیارد دلار بود. در سال 2017 ورق برگشت و اقتصاد چین از اقتصاد آمریکا بزرگ‌تر شد. تولید ناخالص داخلی چین در 2024 برابر با 35290 میلیارد دلار است در حالی که این شاخص برای اقتصاد آمریکا برابر با 28780 میلیارد دلار است. رشد اقتصادی هند و سایر اقتصادهای نوظهور آسیایی نیز مشابه بود.

در میانه‌ی این تغییر نظم مهم در دهه‌ی 1390، دولت در ایران عملاً روابط اقتصادی با شرق را از اولویت خارج کرد و تمام تخم‌مرغ‌هایش را در سبد مذاکره با غرب برای رفع تحریم‌ها گذاشت. رای آوردن ترامپ در ایالات متحده، قدرت گرفتن بن‌سلمان در عربستان، کرونا و سقوط قیمت نفت را نیز باید به لیست اتفاقات شاخص این دهه اضافه کرد.

درس‌هایی برای آینده

خلاصه اینکه در دهه‌ی 1390 یک دهه «رکود»، انباشت چالش‌های اقتصادی و تعطیل نسبی مسائل اقتصادی را شاهد بودیم. در عمل دولت‌ها در اقتصاد داخلی، اصلاح «عیوب ساختاری» را به‌تعویق انداختند و در نسبت اقتصاد ملی با دنیای خارج، بدون توجه به تغییر نظم بین‌الملل تمام تخم‌مرغ‌ها را در سبد مذاکره با غرب برای «رفع تحریم» گذاشتند و استراتژی «خنثی‌سازی اثر تحریم» را  کنار گذاشتند؛ در حالی که در ابتدای دهه، با ابلاغ «سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی» راه‌ها نشان داده شده بود و در انتهای دهه نیز در «بخش اقتصادی بیانیه‌ی گام دوم»، مجدداً بر آن‌ها تاکید شد. در واقع سیاستگذار در این دهه دست به «تجربه‌»‌ای خارج از سیاست‌های کلی نظام زد و درس «عبرت»ی برای دهه‌های پیش رو شد.

حال آیا ما از تجربه‌های دهه‌ی 1390 درس خواهیم گرفت!؟ گروه اقتصادی خبرگزاری تسنیم قرار است در پرونده‌ی «دهه‌ی رکود، عبرت، تجربه» به تفصیل و در گفتگو با صاحبنظران و کارشناسان به بررسی وضعیت اقتصاد ایران در دهه‌ی 90، دلایل و ریشه های افول اقتصاد در این دهه و راه‌حلهای جبران این خسارت در سالهای پیش رو بپردازد.

انتهای پیام/