هدف درمانی سلول‌های سرطانی با نانوذرات مغناطیسی
تاریخ انتشار: ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۳۰۶۷۵۷
به گزارش ایسکانیوز، با توجه به اهمیت هدف درمانی به خصوص در بیماری‌هایی مانند سرطان، کاربرد نانوذرات به عنوان حامل دارو از جایگاه ویژه‌ای برخوردار شده است.
در هدف درمانی مغناطیسی، داروهایی با درجه سمیت بالا به حامل زیست سازگار نانو ذرات متصل می‌شوند و سپس وارد جریان خون شده و توسط میدان مغناطیسی خارجی در بافت هدف تجمع پیدا می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پس از جمع شدن دارو در بافت هدف، با فعالیت آنزیمی و یا تغییر شرایط محیطی دارو در بافت آزاد می‌شود. هدف از این عمل، کاهش مقدار توزیع سیستمیک دارو و پایین آوردن دوز مورد نیاز به منظور کاهش عوارض جانبی است.
دکتر فاطمه فرجادیان مجری طرح عنوان کرد: داروی متوتروکسات از دسته‌ی داروهای ضد سرطان، ضد متابولیسم و سرکوب کننده‌ی ایمنی است؛ در این طرح، هدف درمانی متوتروکسات با استفاده از نانوذرات مغناطیسی اصلاح شده با گروه‌های هیدروکسیله متصل شده به دارو و آزادسازی دارو وابسته به pH محیط بررسی شده است.
وی افزود:میزان اثر بخشی حامل معرفی شده در مرگ و میر سلول سرطانی در رده‌ی سلول‌های سرطان پستان از دیگر موارد ارزیابی شده در این طرح است.
فرجادیان در خصوص نتایج استفاده از نانوحامل طراحی شده عنوان کرد: همواره در کاربرد داروهای ضد سرطان، عوارض جانبی به عنوان بزرگترین مشکل توجه محققان را به خود جلب کرده است.
به گفته این محقق، در مطالعات آزمایشگاهی با توجه به کاربرد نانوذرات مغناطیسی به عنوان حامل دارو و آزادسازی داروی متوتروکسات تنها با تغییر pH، این مشکل تا حد زیادی رفع شد. در واقع با توجه به پایین تر بودنpH بافت سرطانی نسبت به بافت سالم، آزاد سازی عموماً در بافت سرطانی انجام می شود که منجر به مرگ سلول سرطانی خواهد شد و بافت‌های سالم نیز آسیب کمتری خواهند دید.
وی ادامه داد: از طرفی طبق نتایج مطالعات سلولی، نانوذرات اصلاح سطح شده کاملاً زیست سازگار هستند و زمانی که دارو به آن‌ها متصل می‌شود، خاصیت ضد سرطانی بیشتری را نسبت به داروی آزاد از خود نشان می‌دهند.
وی با بیان اینکه در این طرح، نانوذرات زیست سازگار آبدوست یا همان نانوحامل‌های دارویی با هزینه‌ی بسیار پایین تولید شده است، اظهار داشت: این نانوحامل‌ها از جنس نانوذرات مغناطیسی زیست سازگاری هستند که دارو را با هدایت یک میدان مغناطیسی خارجی به بافت هدف منتقل خواهند کرد.
این طرح پژوهشی با همکاری دکتر فاطمه فرجادیان، پرفسور سلیمان محمدی سامانی-اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز (مرکز تحقیقات علوم دارویی-دانشکده داروسازی)- و سحر قاسمی-کارشناس ارشد نانوشیمی از دانشگاه کاشان- به نتیجه رسیده است. نتایج این کار در مجله International Journal of Pharmaceutics با ضریب تأثیر ۳/۹۹۴ (جلد ۵۰۴، سال ۲۰۱۶صفحات ۱۱۰ تا ۱۱۶) منتشر شده است.
200/202
منبع: مهر
دریافت کننده: ناهید سمیعی/انتشار:آخوندی
منبع: ایسکانیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۳۰۶۷۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه حالتی دایناسورها بار دیگر به چرخه حیات برمی‌گردند؟
به گزارش همشهری آنلاین، برخی از جانوران هم بر اثر بلایای طبیعی عظیم از بین رفته و منقرض شده‌اند؛ نمونه واضح آن هم دایناسورها هستند؛ موجودات ماقبل تاریخی که گفته می‌شود، به‌دلیل برخورد یک شهاب‌سنگ بزرگ به زمین منقرض شده‌اند. ولی حالا رئیس پژوهشگاه رویان به‌صورت تلویحی به این نکته مهم اشاره کرده که علم چنان پیشرفتی داشته است که می‌توان نسل دایناسورها را احیا کرد.
احیای جانوران منقرض‌شده
دکتر عبدالحسین شاهوردی در یک برنامه تلویزیونی گفت: «علم نشان داده که می‌تواند چنین دستکاری‌هایی را انجام دهد و حیوانی را که سال‌ها پیش منقرض‌شده، با به‌دست آوردن بخشی از آن و دسترسی به سلول‌هایش، دوباره احیا و تکثیر کند.»
فرایند احیا
احیای یک جانور از طریق سلول یک فرایند پیچیده و شگفت‌انگیز است که توسط مکانیسم‌های مختلف درون سلولی انجام می‌شود.
سلول‌ها واحدهای اصلی ساختاری و عملکردی هر جانور هستند. زمانی که یک جانور مرده است، سلول‌های آن دچار تغییرات فیزیولوژیکی می‌شوند. با احیای یک جانور، فرایندهای سلولی مختلف فعال می‌شوند. این شامل مواردی مانند تولید انرژی (ATP) توسط میتوکندری، ساخت پروتئین‌های جدید توسط ریبوزوم و تکثیر سلولی برای جبران سلول‌های مرده می‌شود.
یکی از مراحل اصلی در احیای یک جانور، تکثیر سلولی است. در این فرایند، سلول‌های مرده جایگزین می‌شوند تا بازسازی بافت‌ها و اعضا امکان‌پذیر شود. این فرایند می‌تواند توسط سلول‌های استخوانی، ماهیچه‌ای، یا سایر انواع سلول‌هایی که قادر به تکثیر هستند، انجام شود.
هنگامی که یک جانور مرده، احیا می‌شود، سیستم‌های عملکردی اعضا وانضمامات نیز نیاز به بازیابی دارند. به‌عنوان مثال، اگر قلب یک جانور مرده شود، انجام تکنیک‌های احیای قلبی، اعمال داروهای مؤثر، یا حتی جراحی ممکن است لازم باشد تا قلب دوباره به درستی کار کند.
با احیای یک جانور، نیازهای تنفسی و عملکرد مغز نیز باید پشتیبانی شود. این شامل اطمینان از تامین اکسیژن بافت‌ها و سلول‌ها و همچنین بهبود عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی است.
بیشتر بخوانید:
این دایناسورهای خونخوار از میمون ها باهوش تر بوده‌اند؟
ردپای دایناسورها در ایران
دکتر مجید میرزایی، دانشیار فسیل‌شناسی از دانشگاه زنجان به همشهری گفت: «موضوع آثار و بقایای به‌جا مانده از جانوران ماقبل تاریخ، به‌خصوص دایناسورها را در ایران باید به دو بخش ردپا و آثار استخوانی تقسیم کرد. بخش نخست که به مشاهده آثار ردپای دایناسورها در ایران مربوط می‌شود، بیشتر و متنوع‌تر است. در بخش دوم هم تنها اثر استخوانی کشف‌شده در منطقه شمال کرمان به یک نمونه از دندان دایناسور منحصر و محدود می‌شود. این تنها اثری است که می‌توان با اطمینان به آثار اسکلتی دایناسورها در ایران نسبت داد و قطعا احتمال پیداکردن آثار بیشتر هم وجود دارد.»
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد