ونزوئلا چگونه صنعت نفت خود را نابود کرد؟
تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۳۲۵۳۲۸
چرا کشوری که دارنده بیشترین مقدار ذخایر نفت خام اثبات شده دنیا است (از نظر حجم)، نمی تواند شکم مردم خود را سیر کند؟ اتفاقی که برای ونزوئلا افتاده است. ریشه‌های بحران کنونی ونزوئلا ارتباط زیادی با مدیریت گذشته صنعت نفت این کشور انقلابی دارد.
به گزارش نامه نیوز، نگاهی به ذخایر نفتی ونزوئلا و تولید این کشور از سال ۱۹۸۰ میلادی، درس‌های زیادی به همراه دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در دوره اعتصاب‌های سراسری سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ (82-1383) میلادی که زمینه به قدرت رسیدن هوگو #چاوز را فراهم کرد، بیش از ۱۹۰۰۰ نفر از کارکنان شرکت ملی نفت ونزوئلا اخراج شدند و افرادی وفادار به چاوز، جایگزین آنها شدند. این اتفاق باعث شد تا بسیاری از تجارب آموخته شده در صنعت نفت ونزوئلا از بین برود.
بخش اعظم ذخایر نفت ونزوئلا نفت بسیار سنگین کمربند اورینوکو است که استخراج آنها پرهزینه بوده و با قیمت‌های سه رقمی نفت، ۲۳۵ میلیارد بشکه از این ذخایر در فهرست منابع نفتی اثبات شده این کشور قرار گرفتند. بدین ترتیب رهبران کاراکاس با پیشی‌گرفتن از عربستان سعودی به بزرگترین دارنده ذخایر طلای سیاه دنیا تبدیل شدند.
به دلیل ماهیت چالش برانگیز تولید نفت سنگین، دولت ونزوئلا از سال‌ها پیش از غول‌های صنعت نفت دنیا دعوت نمود تا در توسعه میادین نفتی این کشور مشارکت کنند. شرکت‌هایی نظیر اکسون موبیل، بی‌پی، شورون، توتال و کونوکوفیلیپس با میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری راه را برای اکتشاف و تولید این ذخایر فوق سنگین هموار کردند، اما یکی از موضوعاتی که در صنعت نفت اکثر افراد در مورد آن بی‌اطلاع هستند، این است که پروژه‌های این بخش نیازمند منابع مالی هنگفتی هستند و با سقوط قیمت نفت این سرمایه گذاری‌ها ممکن است به سرعت به میلیاردها دلار ضرر تبدیل شود .
این مفهوم، کلید درک مشکلات امروز ونزوئلا است.در سال ۲۰۰۷ میلادی، قیمت نفت در بازارهای جهانی در مسیر افزایش قرار گرفت. بدین ترتیب درآمدهای هنگفتی روانه خزانه رهبران کاراکاس شد. در آن دوره، دولت ونزوئلا از شرکتهای خارجی فعال در این کشور درخواست کرد قراردادها به گونه‌ای تغییر یابد که شرکت ملی، سهامدار عمده باشد.
شرکتهای توتال، شورون، استات‌اویل و بریتیش پترولیوم پذیرفتند که سهم خود در پروژه‌ها را کاهش دهند اما دو شرکت اکسون موبیل و کونوکوفیلیپس از پذیرش این درخواست سرباز زدند. بدین ترتیب دارایی‌های آنها ملی شد. چاوز حتی حاضر به پذیرش رای شورای میانجی‌گری بانک جهانی در مورد لغو ملی شدن دارایی‌های این دو شرکت نیز نشد.
دو رویداد بر شکل‌گیری شرایط ناپایدار کنونی با وجود رشد ذخایر نفت این کشور تاثیرگذار بوده است: نخست کنار گذاشتن تخصص و دانش مورد نیاز برای توسعه میادین نفت سنگین این کشور و دوم، ناتوانی دولت چاوز در تامین بودجه مورد نیاز توسعه صنعت نفت ونزوئلا. در دوران گرانی نفت، چاوز میلیاردها دلار پول را در چارچوب اجرای طرح‌های اجتماعی نابود کرد. اما وی و هوادارانش نتوانستند بودجه مورد نیاز اجرای طرح‌های صنعت نفت را تامین کنند.
در سال ۲۰۰۳ میلادی و پس از اخراج گسترده کارکنان شرکت ملی نفت ونزوئلا نیز یک بار دیگر تولید نفت این کشور به کمتر از ۳ میلیون بشکه سقوط کرد. در سال ۲۰۰۷ میلادی و با تغییر مقدار سهام شرکتهای خارجی، باز هم تولید نفت ونزوئلا کاهش یافت. در سال ۲۰۱۵ میلادی، میانگین تولد نفت ونزوئلا به ۲.۶ میلیون بشکه در روز و ۲۰ درصد کمتر از سال ۲۰۰۶ میلادی کاهش یافت (تولید نفت ایران نیز بین سال‌های 1384 تا 1394 به دلیل تحریم‌ها یک و نیم میلیون بشکه کاهش یافته بود).
نکته قابل توجه اینکه در همین دوره با وجود اینکه ذخایر نفتی ایالات متحده ۲۰ درصد ذخایر ونزوئلا است، تولید نفت در آمریکا با ۸۶ درصد افزایش روبرو گردید.مصرف درآمدهای نفتی برای رفاه شهروندان اقدام خوبی‌ست و نروژ مثال مناسبی برای مقایسه چگونگی رفتار دولتمردان با این درآمدهاست اما آیا جایی برای مقایسه میان نروژ و ونزوئلا وجود دارد؟آینده صنعت نفت این عضو اوپک، بدون اجرای سرمایه گذاری‌های مورد نیاز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد اما بهترین راه پیشبینی آینده، ساختن آن است.
منبع: نامه نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت namehnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «نامه نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۳۲۵۳۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واردات ۳ میلیارد دلار بنزین در سال گذشته
دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش گفت: ریشه ناترازی بنزین در بخش تولید نیست بلکه ریشه ناترازی بنزین در مصرف بی‌رویه است و مصارف بالا، کار را به‌جایی رسیده که به جای صادرات، در سال گذشته حدود ۳ میلیارد دلار واردات بنزین داشتیم.
به گزارش ایسنا، ناصر عاشوری در نشستی خبری با بیان اینکه متوسط ظرفیت تولید روزانه بنزین در کشور ۱۱۵ میلیون لیتر است، اظهار کرد: این میزان از ابتدای دولت تغییر محسوسی نداشته و تا پایان دولت هم تغییر محسوسی نخواهد داشت، چراکه از شرکت‌ها و پالایشگاه‌های فعلی نمی‌توان انتظار رشد ظرفیت تولید داشت، هرچند پروژه‌هایی در راستای افزایش کیفی محصولات در پالایشگاه‌ها در حال اجرا است.
وی افزود: ریشه ناترازی بنزین در بخش تولید نیست بلکه ریشه ناترازی بنزین در مصرف بی‌رویه است، ناوگان حمل‌و نقل کشور هر سال روبه نزول است و خودروهای فرسوده هنوز در خیابان‌های کشور تردد می‌کنند و خودروسازها نیز بر اصول بهینه طراحی نمی‌شود و مصارف بالا، کار را به‌جایی رسیده که به جای صادرات، در سال گذشته حدود ۳ میلیارد دلار واردات بنزین داشتیم.
وی با بیان اینکه دولت به‌دنبال احداث پتروپالایشگاه‌ها و پالایشگاه‌های بزرگ است اما این روند زمان‌بر است، گفت: بهتر است روی پالایشگاه‌های کوچک برنامه ریزی شود که هم با سرمایه کمتر و هم در زمان کمتر قابل بهره‌برداری است و اشتغال‌زایی و ارزآوری برای کشور به‌دنبال دارد.
به گفته دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش اگر دولت پالایشگاه‌های کوچک را حمایت کند، می‌توان پالایشگاه‌های ۲۰ تا ۴۰ هزار بشکه‌ای احداث کرد که هر ۱۰ تای آن به اندازه یک پالایشگاه بزرگ آورده به دنبال دارد و به‌دلیل پراکندگی، هم سرمایه‌پذیری کمتری دارد و هم از نظر پدافند غیرعامل بسیار موثر خواهد بود.
عاشوری با بیان اینکه دولت و مجلس باید به دنبال بهینه سازی سوخت و کنترل مصرف باشند، اظهار کرد: با اطمینان می‌توان گفت ما تا دو سال آینده در همه حوزه های انرژی اعم از آب، برق، گاز و بنزین بحران خواهیم داشت.
وی با اشاره به برنامه‌های درنظر گرفته شده در طول نمایشگاه نفت، گفت: در این مدت با شرکتهای داخلی و خارجی از جمله سازندگان و شرکتهای دانش بنیان مذاکره خواهیم داشت و تعدادی از تفاهمنامه هایی را که سال‌های گذشته به امضا رسانده بودیم به قرارداد تبدیل خواهیم کرد که بخشی از این قراردادها و تفاهم‌نامه‌ها مربوط به استفاده از توان شرکتهای دانش بنیان است.
دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش با بیان اینکه با محوریت شعار سال که جهش تولید با مشارکت مردم است در نمایشگاه نفت امسال حضور خواهیم یافت، گفت: در ۳ پنل تخصصی حضور داریم که محور آنها، برنامه‌ریزی برای تولید با کیفیت و جهش تولید، تأثیر کاهش منابع مالی در استمرار تولید و تهدید ناشی از کاهش نیروهای متخصص در صنعت پالایش است.
عاشوری در خصوص مهاجرت نیروهای متخصص از پالایشگاه بتوان و مشکلات حاصل از این مساله، گفت: تا پیش از این، مهندسین ما درخواست رفتن به خارج از کشور داشتند، الان افراد فنی و آچار به دست پالایشگاه‌ها نیز درخواست کار در کشورهای خارجی را دارند به‌طوری که از کشورهای همسایه دعوت‌نامه برای کارگران ماهر پالایشگاه‌ها با حقوق ۶۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان در ماه ارسال می‌شود.
وی تصریح کرد: در تمامی ابعاد انرژی شامل برق، گاز، بنزین و گازوئیل دچار ناترازی هستیم و اگر امروز به اصلاح روند مصرف انرژی در کشور ورود جدی نکنیم، دو سال دیگر به‌طور حتم بحران تأمین انرژی خواهیم داشت.
دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پالایش با اشاره به میزان بدهی دولت به پالایشگاه‌ها گفت: میزان بدهی دولت به این بخش حدود ۲۰۰ همت است، یکی از راهکار این است که دوات اجازه تهاتر بدهی مالیاتی ۵۰ همتی پالایشگاه‌ها را با بخشی از مطالبات آنها بدهد و راهکار دیگر که پیشنهاد شده این است که در ۶ فرآورده اصلی تولیدی پالایشگاه‌ها، در بخش مازاد به ما اجازه فروش بدهند.
انتهای پیام
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت