حمایت بیش از 180 استاد برجسته فلسفه و عرفان از حجتالاسلام رئیسی
تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۳۲۷۸۰۴
بیش از 180 نفر از علما و اندیشمندان طراز اول فلسفه و عرفان اسلامی در حمایت از کاندیداتوری حجتالاسلام والمسلمین سیدابراهیم رئیسی بیانیه‌ای صادر کردند که به شرح ذیل است:
هو الحکیم
سلام و عرض احترام به مردم سرافراز ایران اسلامی امروز در آستانه انتخاب سرنوشت‌ساز دیگری قرار داریم که فرجام آن بر ساحتهای مختلف حیاتفردی و اجتماعی مردان و زنان این سرزمین اثرگذار است، از این رو می‌بایست برپایه اندیشه‌ورزی راهی را برگزینیم که پیشرفت مادی و معنوی جامعه اسلامی ما را بیش از پیش فراهم آورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بر این پایه ما معتقدیم راهی که می‌تواند کشور سرافراز ایران را به پیشرفت بنیادین و راستین نزدیک کرده و معضلاتی مانند رکود، بیکاری و حاشیه نشینی را بهبود بخشد و از رشد نگران کننده برخی آسیب‌های اجتماعی چون طلاق و اعتیاد بکاهد، حرکت به سوی تشکیل دولت اسلامی است. تشکیل دولت اسلامی، گام بسیار مهمی است که به فرموده امام خامنه‌ای بدون آن نمی‌توان به تمدن باشکوه نوین اسلامی دست یافت و همچنین بی آن نمی‌توان امیدی به حل مشکلات فرهنگی و اقتصادی کشور داشت؛ به ویژه در این دوران که دنیای کفر و ظلم برای حفظ سلطه مستبدانه خود بر محرومان عالم، حکومت نوپای اسلامی را مانعی مستحکم یافته و برای دگرگون ساختن آن از هیچ تلاشی فروگزار نکرده است.
با بررسی سوابق علمی و عملی کاندیداهای محترم دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، می‌توان به روشنی دریافت که جناب حجتالاسلام ابراهیم رئیسی شایسته‌ترین است. رویکرد و عملکرد جناب حجتالاسلام رئیسی ما را بر آن داشت که ایشان را برای ریاست جمهوری، فرد اصلح دانسته و ایشان را به مردم خردورز و شریف ایران اسلامی بشناسانیم.
باور راسخ ایشان به کارآمدی الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت، اعتقاد راستین به راهکار اقتصاد مقاومتی و ضرورت گسترش عدالت اجتماعی، اولویت‌دهی به محرومیت‌زدایی در سیاست‌های اجرایی و توجه به ظرفیت‌ها و استعداد داخلی کشور به همراه بهره‌گیری از تجربه دیگر کشورها، از جمله رویکردهای کلان یاد شده است. افزون بر این حجت الاسلام رئیسی که خود، طعم تلخ فقر را چشیده، سال‌ها در مقام مبارزه با فقر و تبعیض، بدترین تهمت‌ها را برای رعایت اخلاق و حفظ وحدت جامعه تحمل کرده و در دوره اخیر، توانمندی جهادی خویش را در عرصه فرهنگ و رسیدگی به امور اقتصادی مردم اثبا ت کرده است.
همچنین ایشان به واسطه مسئولیت‌های پیشین، با ساختار اداری کشور و نهادهای اجرایی آشنا بوده و به نقاط فساد انگیز و ناکارآمد آنها آگاه است. در پایان با استمداد از خدای سبحان و با توسل به صاحب قلبها حضرت حجت بن الحسن(عج) اعلام می‌داریم در روز انتخابات، همراه با ملت قهرمان و بزرگ ایران با حضور حداکثری و برگزیدن اصلح، بار دیگر برگ زرینی را در تاریخ با شکوه ایران به یادگار خواهیم گذاشت ان شاء الله.
جمعی از اساتید و پژوهشگران فلسفه، کلام و عرفان
1 - غلامرضا فیاضی؛ استاد عالی فلسفه اسلامی
2- حسن رمضانی؛ استاد عالی فلسفه و عرفان اسلامی
3- محمدباقر تحریری؛ استاد عالی فلسفه و عرفان اسلامی
4- سید یدالله یزدان پناه؛ استاد عالی فلسفه و عرفان اسلامی
5-حسین عشاقی؛ استاد عالی فلسفه و عرفان اسلامی
6- محمدرضا عابدینی؛ استاد عالی فلسفه و عرفان اسلامی
7-رضا برنجکار؛ استاد تمام فلسفه دانشگاه تهران
8-ابوالفضل ساجدی؛ استاد تمام مؤسسه امام خمینی
9- محمد حسینزاده یزدی؛ استاد تمام مؤسسه امام خمینی
10- علی امینی نژاد؛ استاد عالی فلسفه و عرفان
11- عسکر دیرباز؛ دانشیار و رئیس دانشگاه قم
12-محمدمهدی گرجیان؛ دانشیار دانشگاه باقرالعلوم
13- علیرضا قائمی نیا؛ دانشیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
14-علی عباسی؛ دانشیار دانشگاه المصطفی؛ رئیس دانشکده حکمت
15-یارعلی کردفیروزجایی؛ دانشیار فلسفه
16-محمدجعفر هرندی؛ دانشیار فلسفه دین موسسه امام خمینی
17- حسین سوزنچی؛ دانشیار دانشگاه باقرالعلوم
18-مجتبی مصباح؛ دانشیار موسسه امام خمینی
19-محمدجواد رودگر؛ دانشیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
20 - علی مصباح؛ دانشیار مؤسسه امام خمینی
21 - محمدعلی اسدی نسب: دانشیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
22- احمدحسین شریفی؛ دانشیار موسسه امام خمینی
23-محمد عربصالحی؛ دانشیار فلسفه و کلام
24- سیدسجاد ایزدهی؛ دانشیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
25 - عسکری سلیمانی امیری؛ دانشیار دانشگاه باقرالعلوم
26- رضا صادقی؛ دانشیار دانشگاه اصفهان
27 - محمود فتحعلی؛ دانشیار موسسه امام خمینی
28-محمد بیدهندی؛ دانشیار دانشگاه اصفهان
29-سیدباقر سیدی؛ دانشیار دانشگاه آزاد بناب
30-علیرضا کرمانی؛ دانشیار فلسفه
31 - مجید صادقی حسن‌آبادی؛ دانشیار دانشگاه اصفهان
32- علی‌محمد ساجدی؛ دانشیار دانشگاه شیراز
33- عبدالعلی شکر؛ دانشیار دانشگاه شیراز
34-سیدمحمود نبویان؛ دانشیار دانشگاه ادیان و مذاهب
35- عباس جوارشکیان؛ دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
36 - حمیدرضا سروریان؛ دانشیار دانشگاه حضرت معصومه
37 - رمضان علی‌تبار؛ دانشیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه
38-امیر خواص؛ دانشیار مؤسسه امام خمینی
39 - احمد ابوترابی؛ استادیار و رئیس دائرة المعارف علوم عقلی
40 - مجید دستیاری؛ استاد فلسفه و عرفان اسلامی.
41 - محمدعلی برکتین؛ استاد فلسفه و عرفان اسلامی
42 - اکبر میرسپاه؛ استادیار موسسه امام خمینی
43 - مصطفی عزیزی؛ استادیار دانشگاه المصطفی
44 - احسان ترکاشوند؛ استادیار دانشگاه ملایر
45 - جمال سروش؛ استادیار دانشگاه ملایر
46 - سیّداحمد غفاری قره‌باغ؛ استادیار موسسه حکمت و فلسفه ایران
47- حسن پناهی‌آزاد؛ استادیار دانشگاه معارف اسلامی
48 - مهدی عبداللهی؛ استادیار موسسه حکمت و فلسفه ایران
49- ابوالحسن غفاری؛ استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
50 - محمدجواد فلاح؛ استادیار دانشگاه معارف اسلامی
51 - محمّدحسین شعبان‌زاده؛ استادیار دانشگاه علم و هنر یزد
52- محمّد سربخشی؛ استادیار موسسه امام خمینی
53 - هادی واسعی؛ استادیار دانشگاه آزاد قم
54 - اسماعیل علیخانی؛ استادیار موسسه حکمت و فلسفه ایران
55- رحیم شاهدی؛ استادیار دانشگاه صنعتی سهند تبریز
56 - محمد فلاح؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه و کلام، رئیس موسسه فتوت
57 - علی فضلی؛استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
58 - حسن غفاری‌فر؛ استادیار دانشگاه باقرالعلوم
59- سعید علیزاده؛ استادیار الهیات دانشگاه تبریز
60- معصومه شریفی؛ استادیار دانشگاه فرهنگیان
61- رضا میرزائی؛ استادیار دانشگاه آزاد ارومیه
62 - فاطمه سادات هاشمیان؛مدرس و پژوهشگر فلسفه
63 - عباس عارفی؛ استادیار موسسه امام خمینی
64 - اکبر ساجدی؛ استادیار دانشگاه تبریز
65-نرجس رودگر؛ استادیار دانشگاه المصطفی
66محمد حسین زاده؛ استادیار موسسه حکمت و فلسفه ایران
67 - علی کریمیان؛ استادیار دانشگاه گیلان
68-مسعود معینی پور؛ استادیار دانشگاه باقرالعلوم
69- جواد پور روستائی؛ استادیار دانشگاه یزد
70-محمد کاوه؛ استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
71 - محسن رفیعی؛ استادیار دانشگاه فرهنگیان
72-علی رمضانی، استادیار دانشگاه فرهنگیان
73-صفدر الهی راد؛ استادیار موسسه امام خمینی
74- حسین رمضانی؛ استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
75 - مریم اسماعیلی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
76 - اسدالله کرد فیروزجائی؛ استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
77 - عبدالله محمدی؛ استادیار موسسه حکمت و فلسفه ایران
78 - حسن اسلامپور کریمی؛ استادیار دانشگاه امام حسین
79 - معصومه سادات طباطبایی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
80-سیده عالیه آذرطوس؛ عضو هیأت علمی دانشگاه قم
81 - جواد نعمتی؛ استادیار دانشگاه تبریز
82 - احمد خانبیگی؛ استادیار دانشگاه الزهرا
83 - ابوالقاسم رحیم بالوئی؛ استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
84 - قاسم ترخان؛ استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
85 - مرتضی رضائی؛ استادیار موسسه امام خمینی
86 - علی شمس؛ استادیار دانشگاه اراک
87 - حسن اسماعیل پورنیازی؛ استادیار دانشگاه المصطفی
88 - معصومه اسماعیلی؛ استادیار دانشکده هدی
89-مسعود اسماعیلی؛ استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
90 - حسین مظفری؛ استادیار موسسه امام خمینی
91- مهناز کهندانی تفرشی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه تطبیقی
92- مصطفی فقیه اسفندیاری؛ استادیار دانشگاه علوم اسلامی رضوی
93 - نجمه غفاری؛مدرس و پژوهشگر فلسفه
94 - مهدی خانبیگی؛ استادیار مؤسسه امام خمینی
95- احمد فربهی؛مدرس و پژوهشگر فلسفه و منطق
96 - علیرضا فارسی‌نژاد؛ استادیار دانشگاه شیراز
97- محمدباقر ملکیان؛ عضو هیأت علمی موسسه امام خمینی
98 - داوود حیدری؛ استادیار دانشگاه علوم اسلامی رضوی
99- زهرا شریف؛ استادیار و مدیرگروه فلسفه دانشکده هدی
100 - رامین گلمکانی؛ استادیار دانشگاه علوم اسلامی رضوی
101- رحمت‌الله کریم‌زاده؛ استادیار دانشگاه علوم اسلامی رضوی
102 - محمدصادق علیپور؛ مدرس و معاون پژوهشی مرکز تخصصی فلسفه
103 - حسین نقوی؛ استادیار مؤسسه امام خمینی
104 - احمد محمدی احمد آبادی؛ استادیار فلسفه
105- غلامرضا بنان؛ پژوهشگر فلسفه دانشگاه شیراز
106- منصوره برادران؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه اسلامی
107 - حسین باغگلی؛ استادیار دانشگاه فردوسی مشهد
108 - محمدباقر پورامینی؛ عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
109 - عزیز نجف پور؛مدرس و پژوهشگر فلسفه علوم اجتماعی و فضای مجازی
110- مجید ابوالقاسم‌زاده، مدیرگروه فلسفه جامعة الزهرا
111- محمدامین عابدی‌نژاد، مدرس و پژوهشگر فلسفه
112 - روح الله سوری؛ مدرس دانشگاه المصطفی و پژوهشگر
113 - مصطفی احدی‌نسب؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
114 - لیلا دباغی؛ پژوهشگر فلسفه
115 - تقی خاکی؛ پژوهشگر فلسفه
116 - محمد غفوری‌نژاد؛ استادیار دانشگاه ادیان و مذاهب اسلامی
117- سیداحمد هاشمی؛ محقق و مدرس فلسفه
118- جواد فرجی؛ مدیر حوزه دانشجوئی دانشگاه علم و صنعت تهران
119- محمد نجفی؛ پژوهشگر فلسفه دائرة‌المعارف علوم عقلی
120 - امین ذوالفقاری؛ مدرس فلسفه حوزه علمیه اهواز
121- حمید اقبالی‌فر؛ مدرس دانشگاه المصطفی
122- عباسعلی امیری؛مدرس و پژوهشگر فلسفه غرب
123- محمدکاشی زاده؛ عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
124- سیدمحمد مهدوی‌نیا؛ مدرس دانشگاه المصطفی
125 - مهدی حاجیان؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
126 - سیدجعفر یوسفی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
127 - مهدی فیاضی؛ مدرس فلسفه در جامعة الزهرا
128- محمد شیروانی، مدرس فلسفه
129- سیدرضا یوسفی؛ عضو هیأت علمی دانشگاه پیام نور پاکدشت
130 - مهدی عاشوری؛ مدرس دانشگاه شهید بهشتی تهران
131- محمدهادی هدایت؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
132- محمدرضا پاکباز؛ مدرس فلسفه اهواز
133- سمیر دورکوندی؛ مدرس فلسفه اهواز
134- رضا خانجانی؛مدرس و پژوهشگر فلسفه
135 - عبدالرضا حسناتی؛مدرس و پژوهشگر فلسفه
136-علی رضاییان؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه سیاسی
137-علیرضا موفق؛ عضو هیأت علمی دانشگاه پیام نور آران و بیدگل
138 - محمدهادی جوادی گیلانی؛ مدرس فلسفه در جامعه الزهرا
139- حسین روحانی‌نژاد؛ عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
140- مصطفی خلیلی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
141-علی عطایی‌نسب؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه اهواز
142- اکبر پیروی سنگری؛ مدرس فلسفه جامعه الزهرا
143- حسام الدین شریفی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
144- ابوالحسن حسنی؛عضو هیأت علمی موسسه مذاهب اسلامی سنندج
145- حمیدرضا شیرملکی؛ مدیرگروه علوم عقلی مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نور
146- محمدجواد نورمحمدی، مدرس و پژوهشگر فلسفه
147- محسن کربلایی‌نظر؛ پژوهشگر عرفان
148- عظیم حمیدی؛ مدرس فلسفه اهواز
149- زهیر بلندقامت‌پور؛مدرس و پژوهشگر فلسفه
150- رضا آذریان؛ مدرس دانشگاه المصطفی
151- محمد مهدیان؛ مدرس فلسفه اهواز
152- علیرضا امامی میبدی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
153- عبدالله فتحی؛ مدرس دانشگاه المصطفی
154- مهدی توسلی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
155- محمدعلی لیالی؛ عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی
156-سعید ارجمندفر؛ عضو هیأت علمی دانشگاه المصطفی
157- محمدحسین نجفی کانی؛ مدرس و پژوهشگر کلام
158- امیر یزدان پرست؛ مدرس فلسفه اهواز
159- مهدی موحد؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
160- سیدمحمدحسین سعیدی حسینی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
161- محمدمهدی نبی‌زاده؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
162- حسین ایزدی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
163- سیدناصر هاشمی فخر؛ مدرس فلسفه اهواز
164- حسین علی محمدی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
165- مختار علی رضایی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
166- حسین رشیدزاده؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
167- رضا محمد علیزاده؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
168 - علی رحیمی؛ مدرس فلسفه شیراز
169-الیاس عارفی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
170- رضا ملایی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
171- آرش رجبی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
172- احمد کردی؛ مدیر حوزه شهید صدوقی قم
173 - سیدمصطفی حسینی نسب؛ مدرس فلسفه موسسه امام خمینی
174- محمدحسن عالم؛ مدرس دانشگاه کاشان
175 - محمدعلی نیازی؛ مدرس دانشگاه المصطفی
176 - مجتبی قربانی؛ مدرس و پژوهشگر فلسفه
177-محمد ایزدی تبار؛مدرس و پژوهشگر فلسفه دائره المعارف علوم عقلی
178 - مهدی برهان مهریزی؛ مدرس فلسفه موسسه امام خمینی
179- مسلم نجفی؛ مدرس فلسفه دانشگاه فردوسی مشهد
180- روح الله حریزاوی؛ مدرس مرکز تخصصی کلام، مدیر حوزه‌های دانشجویی کشور
181- مرتضی حسین زاده؛ مدرس فلسفه
182-علیرضا قربانی؛ مدرس فلسفه اهواز
183-سیدحجت‌الله فقیهی؛ مدرس فلسفه قم
184- یحیی نورمحمدی؛ مدرس فلسفه در جامعة الزهرا
منبع: افکارنيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۳۲۷۸۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
احسان طبری؛ تئوریسین برجسته چگونه از مارکسیسم برگشت و «خدمت‌گزار بزرگ نظام اسلامی» شد
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- 35 سال قبل در 9 اردیبهشت 1368 خورشیدی یکی از بحث‌انگیزترین شخصیت‌های تاریخ معاصر ایران درگذشت: احسان طبری، تئوریسین برجستۀ حزب توده و مهم ترین نظریه‌پرداز مارکسیسم در ایران که در زندان جمهوری اسلامی از مارکسیسم برید و دربارۀ اسلام نوشت. حتی پس از آزادی از زندان.
چون فضای سیاسی متأثر از برکناری آیت‌الله منتظری از قائم مقامی رهبری بود و بعد هم بیماری امام خمینی و سپس درگذشت ایشان و موضوع جانشینی و چندان مجال پرداختن به طبری فراهم نیامد حال آن که اگر این اتفاق چندی بعدتر رخ می‌داد درباره او بسیار بیشتر گفته و نوشته می‌شد. هر چند در آن زمان برخی مجلات روشن‌فکری از یاد او فرونکاستند زیرا تنها وجه سیاسی نداشت.
برخی از هم حزبی های او اعلام ترک مارکسیسم و ترجیح و گرویدن به اسلام را ناشی از این می‌دانند که اهل مقاومت نبود و بعضی هم به این سبب که همین که ایران از متحد آمریکا به دشمن آن بدل شده بود ولو با اسلامیت انقلاب 57 که نسبتی با ماتریالیسم و مارکسیسم نداشت برای او مطلوب بود و اسلام انقلابی را از این منظر پذیرفت. کما این که وقتی هنوز مارکسیست بودند ابایی نداشتند در انتحابات خبرگان قانون اساسی از حجتالاسلام یونس موسوی در کرمانشاه حمایت و تصریح کنند: کمیته مرکزی حزب تودۀ ایران ضمنا اعلام می‌دارد: در هر نقطه‌ای که آیت‌الله صادق خلخالی نامزد باشند به ایشان رأی خواهند داد. (9 مرداد 1358، هفته نامۀ مردم)
دکتر انور خامه‌ای از گروه 53 نفر (اولین تشکل مروج کمونیسم در ایران در زمان رضاشاه) درباره طبری گفته بود: «او آدمی بی‌کینه بود ولی مهم‌ترین صفت او این بود که قدرت مقاومت او کم بود. چندان که در جوانی و بعد از دستگیری با دیگر اعضای ۵۳ نفر در همان اولین جلسات دادگاه همه اطلاعات خود را با توضیحات مفصل نوشت. بعدها هم مثل یک چوب تربه هر صورتی که خواستند درآمد. آدمی با معلومات بسیار و ارزش بالای فکری و ادبی اما از حیث ایمان به راه و روش و استحکام ضعیف.» - [مجلۀ آدینه مرداد 68]
در این موضوع اما کسی تردید ندارد که احسان طبری نابغه‌ای بود که اگر عمر خود را پای حزب توده نمی‌گذاشت و ۳۰ سال (از ۱۳۲۷ تا ۱۳۵۷) خارج از ایران به سر نمی‌برد یا در غرب روزگار می‌گذراند جایگاه علمی یا ادبی یا دانشگاهی بسیار بالاتری کسب می‌کرد در حالی که در اتحاد شوروی هم در عالی‌ترین سطح با آکادمی علوم همکاری داشت اما به هر حال عنصری سیاسی و ایدیولوژیک به حساب می‌آمد.
ترور شاه در ۱۵ بهمن ۱۳۲۷ و اعلام انحلال و غیر قانونی بودن حزب توده چاره‌ای جز مخفی شدن و سپس فرار پیش پای سران حزب توده و از جمله احسان طبری نگذاشت هرچند که برخی از سران حزب که به زندان افتادند نیز موفق به فرار شدند و موضوع مستند «فرار از قصر» که به تازگی ساخته و ارکان شده همین است.
در دوران رضاشاه احسان طبری مانند دیگر اعضای گروه ۵۳ نفر به زندان افتاد و در پی شهریور 1320 فضا تغییر کرد آن قدر که در شرکت نفت انگلیس استخدام شد و برای نشریه اخبار روز مطلب ترجمه می کرد و از این حیث می توان طبری را یکی از برجسته ترین روزنامه نگاران ایران هم دانست. اگرچه بعد از شرکت نفت روزنامه نگاری او تنها در چارچوب حزب بود و در این باره دو نظر وجود دارد: یکی قایل به روزنامه نگاری حزبی به عنوانی یک ژانر در ژورنالیسم است و دیگر این دیدگاه که روزنامه نگار باید به دنبال واقعیت و کشف حقیقت و توصیف روایت باشد و با نگاه حزبی نمی توان و این دیگر تبلیغ است و روزنامه نگاری مستقل نیست.
کار در شرکت نفت انگلیس با انتقاد دوستان و هم حزبی ها مواجه شد و چون اعلام کرد تنها به قصد امرار معاش و تامین زندگی است از او خواستند در خبرگزاری تاس مشغول شود و از این پس رسما حقوق بگیر حزب شد تا ماجرای ترور در سال ۱۳۲۷ هر چند کمی قبل از آن هم تشکیلات حزب توده در شمال متلاشی شده بود.
به شمال اشاره شد. بدنیست بدانیم مازندرانی بود و پدرش شیخ حسین طبری معمم و وکیل دادگستری و در متن ادعا نامه مدعی العموم درباره ۵۳ نفر درباره شماره ۲۷ چنین آمده بود: «احسان الله طبری فرزند حسین. اهل ساری، مقیم تهران، خیابان عین الدوله، ۲۱ ساله، محصل دانشکده حقوق. در خانه او اوراق کمونیستی کشف شده و آنها را ترجمه کرده است. نظر به اقاریر و اعترافات صریح تردیدی در ارتکاب متهم به قیام علیه امنیت و استقلال کشور وجود ندارد و طبق ماده یک قانون سابق الذکر ( قیام علیه امنیت ملی) صدور حکم مجازات مشارالیه مورد تقاضاست.»
دستگیری او روز ۲۶ اردیبهشت ۱۳۱۶ صورت پذیرفت و دادگاه او اندک زمانی بعدتر تشکیل و به سه سال و نیم حبس محکوم شد و اگر رضاشاه برکنار و تبعید نشده بود هم البته باز آزاد می شد منتها در این صورت فضای سیاسی دیگر مساعد نبود حال آن که طی ۵ سال ۱۳۲۰ تا ۱۳۲۵ فضا برای فعالیت حزب توده و ترویج مارکسیسم بسیار مساعد شده بود.
انورخامه ای از دیگر اعضای ۵۳ نفر درباره هوش و نبوغ و قدرت یادگیری احسان طبری گفته بود: «در زندان با یک یهودی آشنا شد که مهاجر فراری بود که پدرش از شوروی اخراج شده به ترکیه رفته بود و از آنجا به فلسطین تبعید شد و در مرز انگلیسی ها به ایران تحویل داده بودند و تا ۱۳۲۰ در زندان بود و سلول او درست مقابل احسان طبری قرار داشت. با هم قرار گذاشتند او به طبری ترکی استانبولی بیاموزد و طبری هم به او فارسی. تنها دو ماه بعد طبری که از زندان آزاد شد خواندن و نوشتن ترکی استانبولی را به خوبی فراگرفته بود در حالی که آن یهودی همچنان تنها چند کلمه فارسی یاد گرفته بود!»
بالاترین استعداد احسان طبری در زبان آموزی بود تا جایی که گفته شده به ۱۰ زبان مسلط یا دست کم با آنها در حد خواندن آشنا بود چندان که می توانست به جز فارسی، انگلیسی و عربی و فرانسه و آلمانی را بخواند و نیز روسی و ترکی و لاتین و اوستایی و پهلوی را!
چنین استعداد و نبوغی به شوروی رفت و در مدرسه عالی حزب در مسکو تاریخ خواند و از فلسفه هم غافل نبود و عنوان پایان نامه او فلسفه ابن سینا بود. ۱۰ سالی در مسکو بود و بعد از بهبود روابط شاه با شوروی از طبری خواستند به لایپزیک آلمان شرقی برود.
در دوران دولت ملی مصدق و کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و نیز انقلاب ۵۷ در ایران نبود و بعد از پیروزی انقلاب و در پی ۳۰ سال به ایران برگشت و ترجیح داد به امور فرهنگی و انتشاراتی و مطبوعاتی حزب توده برسد و مانند نورالدین کیانوری زیاد در چشم رسانه ها نباشد.
با این حال در تابستان ۱۳۵۸ کاندیدای انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی شد که نام رسمی آن مجلس بررسی نهایی پیش نویس قانون اساسی شد. حضور سران حزب توده و روشنفکران سکولار در آن انتخابات سبب شد روحانیت و حزب جمهوری اسلامی و نیروهای ملی مذهبی ائتلاف کنند و همان فهرست ۱۰ نفره برنده شد: آیت‌الله طالقانی، آیت‌الله منتظری، دکتر بهشتی، آیت‌الله موسوی اردبیلی، دکتر گلزاده غفوری، ابوالحسن بنی‌صدر، مهندس عزت‌الله سحابی، شیبانی، علی‌محمد عرب و منیره گرجی. ائتلافی که تنها در مخالفت با سکولارها و توده ای ها و مجاهدین خلق متحد بودند و بعد بین خودشان اختلاف فراوان افتاد.
حضور کارگر گمنامی به نام علی محمد عرب در لیست ائتلاف حزب جمهوری اسلامی باعث شد او یک میلیون و ۳۰۵ هزار و ۱۲۶ رای بیاورد و نفر دهم شود در حالی که روشن فکر مشهوری چون دکتر علی اصغر حاج سید جوادی یک میلیون رای کمترآورد: ۲۹۸ هزار و ۳۶۰ رای (چند صد رای بیشتر از مسعود رجوی که نفر دوازدهم شد).
در این فضا احسان طبری هم ۴۷ هزار و 225 رأی آورد که نشان می داد وزن اجتماعی حزب بوده در فضای بعد از انقلاب چقدر است و جالب این که از خود نورالدین کیانوری دبیر کل حزب توده بیشتر چون او ۳۲ هزار و ۶۲۷ رای آورده بود و این نشان می‌داد رأی به طبری تنها سیاسی نبوده و به خاطر شخصیت علمی و ادبی او هم بوده است.
با این که حزب توده خود را با انقلاب همراه و موافق نشان می داد و از حذف لیبرال‌ها و جهت گیری ضد آمریکایی آن خرسند بود اما در همان اوایل دهه ۶۰ سراغ آنان هم رفتند و غالب رهبران تن به اعتراف دادند و معدودی چون هوشنگ ابتهاج (سایه) بعد یک سال به خاطر اشتهار ادبی بی اعتراف و برنامه تلویزیونی آزاد شدند. بقیه چند سال در زندان بودند و بعد به خانه های امن انتقال یافتند هر چند در مواردی با حکم اعدام هم روبه رو شدند چندان که تکان دهنده ترین بخش مستند «فرار از زندان» اعدام یک نفر ده ها سال بعد از فرار مشهور و در همان دهه ۶۰ است.
شهرت اصلی احسان طبری مغز متفکر مارکسیسم و حزب توده در ایران بود اما وقتی به سهولت همه خطاها را پذیرفته و در زندان کتاب «کژراهه» را نوشت مثل بقیه به او جاسوس و خائن گفته نمی شد. نه توده ای‌ها و نه جمهوری اسلامی و از این نظر موقعیت متفاوتی داشت.
فردای روزی که در بیمارستان «تهران» درگذشت هم روزنامه کیهان در شمارۀ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۸ در خبری که البته به نقل از خبرگزاری جمهوری اسلامی تنظیم شده بود او را تنها با همان نام و نام خانوادگی معرفی کرد و اشاره ای به آن همه پیشینه حزبی و سیاسی و فرهنگی و علمی نکردند و تنها نوشتند احسان طبری درگذشت.
رییس بعدی کیهان - حسین شریعتمداری- اما که ساعت‌ها در زندان با او گفت‌و‌گو کرده بود سال ها بعد درباره او گفت:
«حضرت امام خیلی پی‌گیر وضعیت احسان بود و ان‌شاء الله خدا بیامرزدش . وقتی که از مارکسیسم برگشت و خبر به امام رسید حضرت امام فرمودند آزاد شود. احسان هیچ نیاز نداشت وانمود کند از مارکسیسم برگشته و مسلمان شده چون در جرایم خاص حزب توده دخالتی نداشت و اگر هم فرض کنیم قصد تظاهر داشت تظاهر هم حدی دارد نه این که یک دفعه مارکسیسم را از بنیان تکان دهد. به مجرد پخش سخنان او از تلویزیون ایران همه کُپ کردند و رادیو بلگراد گفت به خاطر تزریق آمپول است و باور نمی کردند. چون این احسان بود که سخن می گفت. کسی که تمام کتاب های خود را مخدوش اعلام کرد و کژراهه را نوشت و مبانی مارکسیسم را زیر سوال برد در حالی که می توانست این کارها را نکند و بعد از آزادی دیگر ننویسد. به خاطر همین با خیال راحت می گویم مرحوم احسان طبری خدمت بزرگی به نظام اسلامی کرد.»
کافی است به یاد آوریم آقای حسین شریعتمداری درباره برخی از برجسته‌ترین صاحب منصبان نظام جمهوری اسلامی در گذشته و حتی روحانیون بلندمرتبه هم به تصریح یا تلویح از تعبیر «خیانت» استفاده می‌کند ولی درباره احسان طبری برجسته ترین تئوریسین مارکسیسم در ایران می گوید «خدمت بزرگی به نظام اسلامی کرد.»
از این رو شاید اگر حسین شریعتمداری چند سال قبل رییس کیهان شده بود درباره تئوریسین برجسته و سابق مارکسیسم و مغز متفکر حزب توده و عضو ارشد آکادمی علوم اتحاد شوروی این تیتر را بر صفحه اول روزنامه می نشاند: «خدمت‌گزار بزرگ نظام اسلامی درگذشت.»
آقای شریعتمداری البته به عنوان روزنامه نگار طرف گفت‌و‌گو با احسان طبری نبود. از این رو بی‌مناسبت نیست توصیف دو نفر دیگر را هم بیاوریم. یکی محمود اعتماد‌زاده (به آذین) که خود در موج اولیه دستگیری سران حزب توده در سال 63 به زندان افتاد و نوشت: ««پیر و شکسته شده و دست راستش بر اثر سکته رخوتی دارد. زبانش کمی کند است و گوشش سنگین و در آن بیرون نیز همسرش آذرخانم با سرطان می‌جنگد! خبر رسید که همسرِ طبری درگذشته است. پیرمردِ تنها، گاه بی مقدمه و بی صدا اشک می‌ریزد».
یکی از معدود روزنامه نگاران مشهور غربی که موفق به دیدار با احسان طبری شد خانم لورانس دئونا روزنامه‌نگار سوییسی بود که در همان سال ۱۳۶۳در زندان قصر با او ملاقات کرد و در کتابی با همین عنوان خاطرات ملاقات با طبری در زندان که 4 سال بعد منتشر شد نوشت:
«سرانجام معجزه روی داد در مقابل من درهای زندان باز و بسته می‌شوند. طبری آنجاست. مبهوت از نور فلاش‌ها، سراپا ایستاده خمیده، لاغر، با پوست مرطوب و براق، شکسته‌تر از سن و سالش. اگرچه گفت‌و‌گو چند دقیقه بیش به طول نینجامید اما من هرگز فراموش نمی‌کنم که یک متفکر کمونیست به شما بگوید آری خانم! این طور است من پذیرفته ام. من ایدئولوژی سیاسی و اجتماعی اسلام را پذیرفته‌ام...»
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: زائری: 40 سال قبل قرار بود احسان طبری و آریانپور بیایند و در دانشکده الهیات مارکسیسم را تدریس کنند و اکنون در چهلمین سالگرد انقلاب من از روضه‌خوانی و منبر امام حسین منع می‌شوم!/ گفته بودم حجاب اجباری در دین نیامده نامه احسان طبری از زندان به دکتر سروش: "همسانی عقیدتی میان ما (البته از سمت من) نزدیک به حصول است"
بازدید رییسی از کارخانه ایران خودرو دیزل