به نقل از «خبرگزاری آریا»

نامزدهاي «ليست خدمت» شوراي شهر در گفتگو با مشرق؛ ملکي: قاليباف نظر ويژه‌اي به بهبود وضعيت حقوقي پرسنل نشان داد/ سروري: در ليست خدمت به جاي فرد سياسي پروفسور شکيب را انتخاب کرديم/ ملکي: در زمان شهرداري کرباسچي ما شلوار براي آتش‌نشاني نداشتيم

تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۳۳۸۸۰۰

خبرگزاري آريا - سروري درباره درباره ليست خدمت معتقد است: افراد بزرگي در حد وزير و معاون رييس جمهور داشتيم و آن‌ها را در ليست راه نداديم ولي افرادي همچون ملکي و پرفسور شکيب که آشنا به شهرسازي هستند را وارد کرديم.

سرويس سياست مشرق - در آستانه برپايي انتخابات دولت دوازدهم قرار داريم و به همين منظور گفت‌وگويي با چند نفر از اعضاي شوراي شهر و نامزدهايي که براي خدمت به مردم به ثبت نام براي انتخابات شوراي شهر روي آورده‌اند داشته‌ايم که از نظرتان مي‌گذرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در اين مصاحبه که با حضور آقايان سروري، ملکي و سرکار خانم لاجوردي صورت گرفت، دلايل و چگونگي بسته شدن ليست خدمت مورد توجه قرار گرفته است.
*******
ـ شبهاتي درباره آقايان روحاني و جهانگيري نسبت به برخي از مسائل وارد شد براي مثال درباره بحث مربوط به توليد برق از زباله‌اي که شهرداري جمع‌آوري مي‌کند و گفته شد که کار خاصي انجام نشده يا موضوع بافت فرسوده همچنين. وقتي دولت يازدهم روي کار آمد،‌ گفته شد که مسکن مهر بي‌فايده است و بافت فرسوده که زيرساخت آن مهياست را بايد توسعه داد و با عنوان مسکن اجتماعي روي آن کرد؛ اين در حالي است که کاري در اين باره انجام نشد و باز هم امسال در تبليغات انتخاباتي خود از اين مسئله ياد مي‌شود و وعده و وعيد مي‌دهند. لطفاً در اين باره توضيح بدهيد که دولت براي اين بافت چه کاري انجام داده و شهرداري چه برنامه‌اي داشته است؟
سروري:‌ بافت فرسوده تهران در واقع چند هکتار پلاسکو است و تهديد عميق و بزرگي در دل شهر تهران و در نقاط مربوط به تهران قديم يا اصيل وجود دارد. اين بافت مثل هيولايي است که دهان باز کرده و هر لحظه آماده است که با يک تکان،‌ فاجعه بيافريند که متاسفانه تلاش‌هاي ما تاکنون در اين باره به نتيجه نرسيده است. زماني که نماينده بودم، به استان‌هاي بزرگي چون شيراز و اصفهان رفتم و عمق فاجعه را در آنجا ديدم که بيش از تهران بوده و هر لحظه ممکن بود يک فاجعه انساني روي دهد.
احياي بافت فرسوده هم منوط به انجام کار جمعي است و شهرداري به تنهايي نمي‌تواند بافت را احيا کند. البته اقداماتي که بايد انجام دهد را صد درصد انجام داده است و تقريباً عوارض بافت را صفر کرده است و قرار بود که دولت اين ميزان را جبران کند که تا هم اکنون حتي يک ريال هم در اين بخش جبران نکرده و همه بار به دوش شهرداري بوده است.

اينکه آيا شهرداري مي‌توانست در تسهيلات بانکي ورود کند يا خير، پاسخش اين است که خير. دولت وظايفي دارد و در اين پازل قطعاتي تنظيم شده که به دولت مربوط مي‌شود و جايش خالي است و عملاً اقدامي نکرده است. اقدامات ما براي تعامل با دولت و رسيده به راهکار صريح و بسيار جدي به نتيجه نرسيده و مجبور شديم تا به اصل 90 مجلس شکايت ببريم و دنبال پيگيري جدي اين موضوع هستيم و در شوراي پنجم هم اين موضوع را به همه مراجع ذيصلاح خواهيم کشاند چون در برابر مردمي که ما نماينده آنها هستيم و آنها از ما توقع دارند احساس وظيفه مي‌کنيم. مردم مي‌خواهند که زمينه زندگي در کمال آرامش، امنيت و رفاه را برايشان فراهم کنيم. پسنديده نيست که دولت با گفتاردرماني به دنبال توجيه کارهاي نکرده باشد. اگر دولت به جاي رقابت سياسي با شهرداري، رقابت در خدمت را پيش بگيرد، بافت فرسوده مي‌تواند سريعتر احيا شود، اما اکنون کار کند پيش مي‌رود و دسترسي ما در صورت بروز هر حادثه‌اي به مرکز وقوع حادثه بسيار مشکل خواهد بود و امدادگران با مشکلاتي مواجه مي‌شوند و در اين باره بايد سريع اقدام جدي شود. اميدواريم که در شوراي پنجم شاهد اولويت جدي درباره بحث بافت‌هاي فرسوده و حمايت و همکاري دولت در اين باره باشيم.
ـ آيا به عقيده شما روال کار بايد مانند گذشته باشد و بافت فرسوده به صورت جزء به جزء اصلاح شود و آيا نظر دولت يازدهم اين است که کل بافت تخريب شود و به جاي مسکن مهر، طرح مسکن محرومان اجرايي شود؟ نظر شورا چيست؟
سروري:‌ به نظر من کسي از دور نسبت به بافت فرسوده صحبت مي‌کند هنوز آن را نشناخته است. بافت فرسوده بسيار پيچيده است که با يک فرضيه وارداتي بخواهيم آن را حل کنيم. براي مثال در بافت فرسوده خانه‌هاي 45 متري که سه اتاق روي هم است و پايين آن مرکز اقتصادي و درآمد فرد قرار دارد، موجود است. گرفتن اين خانه از فرد باعث از دست دادن کارش و خانه‌اش مي‌شود، ضمن اينکه نمي‌تواند خانه‌اي با ميزان دريافتي حاصل از فروش خانه تهيه کند. از سويي وي تعلق جدي فرهنگي با بافت دارد و حاضر نيست از آنجا خارج شود.
اين اقدام يک معادله چند مجهولي است و نمي‌توان افرادي که در اين منطقه خانه دارند را قانع کرد که پول 45 متر زمين را بگيرد و برود. فرد مي‌گويد اگر اين واحد روي سرم آوار شود بهتر از اين است که بيکار و بي‌خانمان شوم و به عنوان يک فرد سربار در جامعه‌اي که خودم مولد و توليدکننده بودم باشم. بر اين اساس ساکنان بافت زير بار نمي‌روند. تسهيلات بايد آنقدر بالا باشد که فرد حاضر به اين کار شود؛ يعني وضعيت کنوني مطلوب نيست، اما تنها وضعيت است.

از سويي ريزدانه‌ها را نمي‌شود با هم مخلوط کرد. براي مثال نمي‌توان چند خانه 30 و 40 متري را در اين بافت‌ها با هم يکي کرد و ساخت. چون باز هم پول هر فرد شايد معادل نيمي از هزينه آپارتمان شود. مختصات بافت خيلي پيچيده‌تر از آن است که تصور کنيم. ما بايد با تصميم انقلابي و مديريت جهادي اين مسئله را حل کنيم. با اين وضع که جلو مي‌رويم نمي‌توان مشکل را حل کرد. سرانه‌هاي مختلف شهري در بافت به شدت پايين است. براي احياي بافت بايد آن را توسعه دهيم به اين معني که خيابان را وسعت دهيم و اين موضوع نياز دارد که بسياري از اين ظرفيت‌هاي بافت را به مشائات اختصاص دهيم و خيابان را عريض کنيم که اگر اتفاقي افتاد نيروهاي امدادگر بتوانند به آنجا بروند. اين موارد بافت را به هم مي‌زند و شرايط سخت‌تري را براي کسي که مي‌خواهد بافت را احيا کند به وجود مي‌آورد. دولت بايد در کنار شهرداري با طرحي انقلابي و کاملاً حساب شده و با ارائه تسهيلات شيريني که صاحبان بافت را به همکاري قانع کند اين موضوع را به سرانجام برسانند.
ـ در حوزه بلندمرتبه‌سازي، جهانگيري توپ را به زمين شهرداري انداخت و به قاليباف گفت که شما مجوز مي‌دهيد و شهردار سازه هستيد. در حالي که تعداد اعضاي کميسيون ماده 5،‌ شش به يک است و شهرداري در اينجا تنها يک عضو دارد و باقي نفرات عضو دولت هستند که تصميم مي‌گيرند. اين موضوع را چطور ارزيابي مي‌کنيد؟
سروري:‌ بحث طرح جامع شهري و طرح تفصيلي را به کميسيون عالي شهرسازي و معماري و کميسيون ماده 5 داديم. تصميم‌گيري‌هاي اصلي در طرح جامع گرفته مي‌شود که شهرداري مجري آن است و در اين باره ذينفع نيست. بافت نيز تعريف شده است. ريل‌گذاري را طرح تفصيلي و جامع انجام داده است و نمي‌توان در آن ورود پيدا کرد. نکته ديگر اينکه بالاي 60، 70 درصد از بلندمرتبه‌سازي‌ها در دوران کرباسچي و تيم سابق که همراه با دولت فعلي هستند صورت گرفته است که جهانگيري نيز در اين باره همراهي کرده است و اکثر آنها پروانه ندارند. اين ساختمان‌ها در زمان ايشان ساخته شده است و بيش از 700 عدد از آنها نيز به صورت غيرعلمي ساخته شده. اين کاري که در مناظره صورت گرفت نيز فرافکني بي‌جهت بود. مي‌شود بسياري از اين اسناد را منتشر کرد که زير اين بلندمرتبه‌سازي را چه کساني امضا کرده‌اند که اکثراً نيز ناايمن هستند. فتح‌الفتوح دوران اصلاحات در شهر تهران به دوران کرباسچي بر مي‌گردد که مجموعه نواب است. در اين جا با مشکلات جدي مواجه هستيم.
مجموعه نواب، بلندمرتبه‌سازي است که با اصول شهرداري ساخته نشده است. اين ساختمان‌ها در وهله اول ارتباطي به شهرداري ندارند و مجاز هم نيست که به مکاني اين گونه مجوز داده شود و غالب تصميم‌گيران آن را افراد دولتي تشکيل مي‌دهند. شهرداري يک رأي دارد و رئيس شوراي شهر ناظر بر اين موارد است و نمي‌تواند رأي بدهد. شهرداري در اين باره تنها مجري است.
ـ تعداد زيادي از جمعيت شهر تهران را بانوان تشکيل مي‌دهند. در حوزه برنامه‌ريزي شهري و کلاس‌هاي آموزشي و سبک زندگي ايراني ـ اسلامي چه برنامه‌اي براي بانوان داريد؟
خانم لاجوردي: نيمي از جمعيت ما را زنان تشکيل مي‌دهند و نقش مؤثر زنان در جامعه به واسطه نقش آنان در خانواده است. اگر براي زنان جامعه شرايط مناسبي فراهم شود، هم در خانواده و هم بر جامعه تأثير مناسبي دارد. آسيب‌هايي در جامعه وجود دارد که اعضاي شوراي شهر بايد نسبت به آنها آگاهي داشته باشند. اگر کسي اين آسيب‌ها را شناسايي کند و در صدد حل آنها بوده و برايشان برنامه داشته باشد، مي‌تواند کارهاي مفيدي صورت دهد. در حوزه امنيت،‌ کشور ما در وضعيت خوبي به سر مي‌برد و نسبت به کل جهان از امنيت خوبي در ايران برخوردار هستيم، ولي آيا در بين دختران ما همان مقدار امنيت ديده مي‌شود يا خير. بايد در اين باره برنامه‌ريزي صورت گيرد که اين امنيت به درستي برقرار شود.
آسيب‌هاي خانوادگي به مردم ضربه بسياري مي‌زند. همچنين بحث زنان بي‌سرپرست و طلاق نيز وجود دارد و بچه‌هايي که ساماندهي مي‌شوند که به تکدي‌گري بپردازند نيز خود موضوع ديگري است. سرقت، قتل و تجاوز موضوعاتي است که اگر در جامعه به آنها رسيدگي نشود،‌ به خانواده لطمه مي‌زند. بالا رفتن سن ازدواج نيز موضوع ديگر است و همه اين موارد به هم پيوسته است و تسلسل‌وار به هم بستگي دارد. وقتي سن ازدواج بالا برود، جامعه دچار مشکلاتي مي‌شود که نه فقط بانوان، بلکه همه را درگير مي‌کند.

ـ به منظور رفع اين آسيب‌ها چه فعاليت مثبتي را مي‌توان از شهرداري تهران توقع داشت؟
خانم لاجوردي: اگر اين موارد به درستي شناسايي شود، مي‌توان براي رفع آنها اقدام و برنامه‌ريزي کرد، به اين شکل که کارگروه‌هايي وجود دارد و در کميسيون فرهنگي شوراي شهر به خوبي مي‌توان اين مسائل را رصد کرد و به بررسي آنها پرداخت و برايشان برنامه‌ريزي کرد.
در دوراني که مديريت سياسي فرهنگي مرکز امور زنان در خانواده رياست جمهوري را برعهده داشتم، براي خانواده‌ها در استان‌ها برنامه‌اي به منظور تحکيم بنيان خانواده مي‌ريختم که نه فقط براي زنان، بلکه براي همه افراد خانواده بود و در همه استان‌ها اجرا شد. طبق نظرسنجي که صور گرفت، آمار طلاق کاهش پيدا کرد و بسياري از مشکلات رفع شد. در دوره‌هاي قبل، آموزش صرفاً براي بانوان بود و به آنان گفته مي‌شد که چه حقوقي دارند،‌ بدون اينکه وظايف خود را بدانند. در اسلام، حقوق و وظايف با هم همراه هستند. اگر اين دو را توأمان به کار گيريم،‌ مشکلات حل مي‌شود. مردان به عنوان مدير در رأس خانواده بايد با وظايف خود آشنا مي‌شدند که اين کار صورت گرفت. اگر اين آموزش‌ها به صورت پيوسته در سطوح مختلف وجود داشته باشند مي‌توان نتايجش را شاهد بود.
ـ يکي از معضلات اشتغال زنان بي‌سرپرست است. در اين باره چه اقدامي مي‌توان انجام داد؟
خانم لاجوردي: بله يکي از آسيب‌هاي جامعه ما زناني هستند که بي‌سرپرست بوده يا بدسرپرست هستند. ناهنجاري چون اعتياد و طلاق که در جامعه است سبب اين وضعيت مي‌شود. شوراي شهر اين پتانسيل را دارد که با در نظر گرفتن مراکز کارآفريني، مشکلات زناني که عهده‌دار سرپرستي خانواده هستند را برطرف کند و بحث کارآفريني را رواج دهد و موضوعات مربوط به بحث معيشتي مردم را رفع کند.
ـ يکي از معضلات بزرگ تهران اين است که ساختمان‌هايي مانند پلاسکو زياد دارد. با توجه به اينکه در حوزه ايمني تخصص داريد، اگر وارد شوراي شهر شويد، چه برنامه‌اي براي ايمن‌سازي بافت فرسوده داريد؟
ملکي: من در حوزه ايمني کار سختي را پيش رو دارم که اميدوارم با حضور اساتيد اين حوزه بتوانم مشکلات را رفع کنم. متاسفانه تاکنون باور ايميني خيلي نهادينه نشده است و حتي در ذهن بسياري از مسئولان تصميم‌گيرنده وضعيت به همين صورت است. براي نخستين بار ليست قدرتمندي با عنوان خدمت متوجه اين نقصان در شهر شد و کارشناسان ايمني را به خدمت گرفت و جاي اميدواري است. پلاسکو تلنگر خوبي بود، اگر چه خيلي گران تمام شد. متاسفانه از حوادث قبلي تجربه نگرفتيم؛ از انفجار گاز شهران و پلاسکو درس نگرفتيم، از حادثه معدن درس نگرفتيم و اگر اين طور بخواهد پيش برود، يکي از دغدغه‌هاي شهر و پايتخت در آينده، مبحث ايمني خواهد بود.
اما خوشبختانه درباره ساختمان‌ها طي سال‌هاي اخير و با همکاري بسيار خوب شهرداري تهران و تاکيد ويژه‌اي که سازمان آتش‌نشاني دارد و سختگيري که مي‌کند، وضعيت بهتر شده است.
در حوزه ساختمان‌هاي نوساز قانوني مصوب شده است که در 5، 6 سال گذشته خيلي سفت و سخت اجرا مي‌شود و واقعاٌ سازمان آتش‌نشاني در اين باره رحمي ندارد؛ چرا که يک طرف، جان مردم است و کسي نبايد به خود اجازه دهد که روي جان مردم ريسک کند. کوچک‌ترين گذشتي نبايد در اين باره بشود. تمام ساختمان‌هاي بيش از شش طبقه مسکوني و تمام ساختمان‌هاي بيش از يک طبقه غيرمسکوني، با هر کاربري اداري، آموزشي، تجاري و فرهنگي، البته کمتر از شش طبقه به اين شرط که بيش از 20 واحد داشته باشند، در حوزه اين قانون قرار مي‌گيرند که بايد از سازمان آتش‌نشاني تأييديه بگيرند. اين موضوع باعث شده است تا در سال‌هاي اخير، کمتر از 9 درصد حوادث را در ساختمان‌هاي بيش از 6 طبقه داشته باشيم؛ يعني 91 درصد حوادث در ساختمان‌هاي کمتر از شش طبقه روي مي‌دهد. ساختمان‌هاي بيش از شش طبقه ايمن شده‌اند؛ البته به اين معني نيست که در آنها اتفاقي نمي‌افتد؛ يکي از مشکلات ما ساختمان‌هاي قديمي است. در اين باره تکليف ساختمان‌هاي قديمي و يک طبقه چيست؟

حدود 3 هزار ساختمان داريم که آتش‌نشاني به همه آنها اخطار داده است و ضمن بازديد، به آنها توصيه و دستورالعمل داده شده، ولي در حد تشکيل پرونده کار انجام شده و کار رها شده و افراد فقط براي اينکه بگويند که ما آمده‌ايم اين کار را انجام داده‌اند. تقريباً 180 سازه از سه هزار ساختمان موجود، اگر وضعشان از پلاسکو بدتر نباشد بهتر نيست.
براي اين منظور چه بايد کرد؟ بايد فکري انديشيد. بافت‌هاي فرسوده از مشکلاتي است که سال‌ها در اين زمينه با بحران مواجه هستيم. نبايد منتظر باشيم که اتفاق بيفتد و بعد حادثه را رفع کنيم. شهرداري تهران کارهاي خوبي مي‌کند. من بخش زيادي از خدمتم را در آتش‌نشاني و در مناطق جنوبي تهران در شهرري بودم. آنجا ساختمان‌هايي با قدمت صد سال دارد که هنوز در آنجا زندگي مي‌کنند؛ ساختمان‌هايي که ترک دارند و هنوز کاه‌گلي هستند.
شهرداري چند واحد را از مناطق شرق و جنوب‌شرق که در حد توانش بود مي‌خريد و تبديل به پارک مي‌کرد و به اين بهانه سعي مي‌کرد بافت فرسوده را جمع کند، اما از آنجا که شهرداري نمي‌تواند به زور فرد را از خانه خود بلند کند، چون ملک مال او است و به آن تعلق خاطر دارد و بحث اقتصادي و توليدکنندگي خود را از دست مي‌دهد، مقاومت مي‌کند که اين موضوع يکي از مشکلات شهرداري است، اما شهرداري در حد توان کارهاي خوبي کرده است، از جمله اينکه درباره جواز در بافت فرسوده به صورت کاملاً رايگان عمل مي‌کند يا وام کم بهره مي‌دهد که اين کار را انجام دهند. بايد هفت تا شش قواره از خانه‌ها را تجميع کنيم و عقب‌نشيني شود که در عين حال در تقسيم واحدها به مشکلاتي بر مي‌خوريم و از نظر حقوقي در اين موارد درگيري ايجاد مي‌شود.
ـ با توجه به اشرافي که در بحث ايمني آتش‌نشاني داريد، آيا تجهيزات آتش‌نشاني براي تهران کافي است يا خير و اگر وارد شوراي شهر شويد، چه برنامه‌اي در اين باره داريد؟
ملکي: در حوزه تجهيزات دو بحث داريم؛ يکي وجود تجهيزات و ديگري کفايت آن. سازمان آتش نشاني اکنون از حيث تجهيزات کمبود ندارد، اما درباره کفايت تجهيزات بايد گفت که براي مثال در پلاسکو درصد زيادي از توان و پتانسيل خود را به کار گرفتيم و از پتانسيل شهرداري نيز استفاده کرديم و سازمان‌هايي را هم که موازي‌کار بودند به کار گرفتيم. اگر يک زلزله در تهران بيايد و صد تا ساختمان خراب شود، چه بايد کرد. هيچ سازمان آتش نشاني در همه دنيا وجود ندارد که بگويد من آنقدر کامل هستم که زلزله و سونامي را مديريت مي‌کنم. سازمان آتش نشاني تهران اولين سازمان در آسياست که در عضويت انجمن ATAC که 60 سال سابقه دارد درآمده است.
از آسيا هيچ سازمان آتش نشاني نتوانسته به عضويت اين انجمن درآيد. اين انجمن سابقه سازمان‌ها را بررسي مي‌کند و اگر ببيند که مستندات به حق است، يک شهر را عضو مي‌کند. از جمله اينکه بررسي مي‌کند که سازمان مورد نظر تجهيزات دارد، دانشکده تخصصي آتش نشاني، البسه مناسب و علم روز براي آتش نشانان و ميزان آتش نشانان داوطلب آن چگونه است و بعد مي‌گويند که عضويت آن سازمان محقق مي‌شود يا خير. سازمان آتش نشاني تهران در تابستان سال گذشته به عنوان اولين سازمان آسيا موفق شد که عضو اين انجمن شود.

ـ مشکل کشورهاي قدرتمندي چون کره و ژاپن چه بوده است که نتوانستند عضو اين انجمن شوند؟
ملکي: حتماً در يکي از اين آيتم‌ها نمره نياورده بودند. طي يک سال قبل مدارک را ارائه کرديم و انجمن آنها را بررسي کرد. دانشکده آتش نشاني ما به جايي رسيده است که از کشورهاي اطراف به اينجا مي‌آيند و وقت مي‌گيرند و چندين نفر مي‌فرستند و آموزش مي‌گيرند. من مدت 21 سال در آتش‌نشاني سابقه عملياتي دارم. در سال‌هاي اوليه ماشين‌هاي ما بسيار بي‌کيفيت بود. هر گاه خودرويي در شهرداري اسقاط مي‌شد، يک رنگ قرمز به آن مي‌زدند و يک پمپ آب پشت آن مي‌گذاشتند و آن را به ماشين آتش نشاني تبديل مي‌کردند. وقتي آژير در خيابان مي‌زديم،‌ مردم کنار مي‌رفتند، ولي اين ماشين‌ها راه نمي‌رفتند. پشت کمپرسي يک تانک آب مي‌گذاشتند و وضعيت اين طور ادامه مي‌يافت. در خيابان‌هاي شمال تهران که شيب داشت، اين ماشين‌ها راه نمي‌رفت و کارايي نداشت. شلوار ما براي آتش نشاني، همين بادگيرهاي معمولي بود که آن موقع دو هزار تومان قيمت داشت و به 20 متري حريق که مي‌رسيديم از گرما ذوب مي‌شد و وقتي يک عدد ديگر مي‌خواستيم، مي‌گفتند اسقاطي آن را بدهيد.
ـ اين وضعيت مربوط به دوران آقاي کرباسچي بود؟
ملکي: من سال 77 به اين سازمان آمدم و از همان زمان، اوضاع اين گونه بود. آن زمان کرباسچي شهردار بود. زماني که قاليباف آمد، حدود 250 خودرو داشتيم و 50 تا ايستگاه وجود داشت. هر ايستگاه کلي هزينه دارد. هر کدام سه شيفت و تعدادي پرسنل و استهلاک و ... دارد. ماهانه هر ايستگاه هزينه بالايي دارد که براي تأمين امنيت به مردم تحميل مي‌شود. آتش نشاني نه تنها منبع درآمد نيست، بلکه بيشتر هزينه مي‌گيرد. بسياري از شهرداري‌هاي شهرستان‌ها اصلاً علاقه‌اي به تجهيز آتش نشاني ندارند، ولي قاليباف نظر ويژه‌اي به آتش نشاني و بهبود وضعيت حقوقي پرسنل نشان داد. البسه اکنون نيروها از روزآمدترين البسه دنياست و دستگاه تنفسي به تعداد داريم. درباره تجهيزاتي مثل نردبان که از برندها در آتش نشاني جهان است نيز بايد بگويم که نردباني که در دنيا استفاده مي‌شود 54 متري است. ما 7 نردبان 54 متري در تهران داريم. نردبان 32 متري هم به تعداد 13 عدد داريم که هر کدام چند ميليارد تومان قيمت دارد. وزارت کشور اعلام کرد که کل نردبان‌هاي کشور که فعاليت مي‌کنند، 44 دستگاه است که 20 عدد از آنها در تهران است.

وقتي ساختمان پلاسکو فرو ريخت، به مهدي چمران ايراد گرفتند که چرا سر ساختمان نيامدي؟ تو عضو شوراي شهر هستي. از آن گذشته مدعي شدند که عکس‌ها نشان مي‌دهد که نردبان تا طبقه پانزدهم يا شانزدهم رسيده است،‌ ولي عکس‌هايي که ما ديديم تا طبقه پنجم بود. گاهي توقع مي‌رود که براي ساختمان چهل طبقه‌اي که وجود دارد، نردباني متناسب وجود داشته باشد؛ دوبي ساختمان‌هايي با 120 طبقه دارد که گاهي 340 متر ارتفاع دارند. آيا لازم است که نردباني به اين اندازه داشته باشند؟ آن‌ها به اين نتيجه رسيدند که ساختمان‌ها بايد خودايمن باشند. مديرعامل آتش نشاني کشورهاي پيشرفته گاهي بر مبناي علم خود، حرف قاضي را رد مي‌کند. اين باور هنوز در ايران ايجاد نشده است که از کارشناسان و متخصصان نظرسنجي کارشناسانه شود.
ـ مبحثي که در مناظره‌ها خيلي پررنگ بود و نشان داد که دوستان در اردوگاه تفکري خاص، مديريت شهري را قبلاً دنبال مي‌کردند.‌ دوستان آنها در مناظره‌ها نشان دادند که هنوز رويکرد سياسي براي آن‌ها پررنگ‌تر است تا رويکرد خدمت‌رساني و عمراني در بحث شهر. آقاي جهانگيري در مناظره‌ها درباره جمع‌آوري زباله و موضوعات ديگر صحبت کردند که عملاً رويکرد سياسي باعث شد که اين موضوع کتمان شود که فعاليتي انجام شده است. در اين مدت که در شوراي شهر بوديد، اولويت اصلي را به مباحث سياسي داديد يا شهري و اساساً نظر شما در اين باره چيست. ورود مباحث سياسي در مسائل شهري را جزء آفت‌هاي شهري مي‌دانيد يا خير؟
سروري: طبيعتاً ما بايد هر مجموعه‌اي را با توجه به کارکردهاي خود ببينيم. يک حزب سياسي بايد حرف سياسي بزند، کار سياسي کند و به دنبال ايجاد قدرت براي خدمت باشد. يک مجموعه اجتماعي هم بايد حرف اجتماعي و گفتمان اجتماعي و رفتار اجتماعي داشته باشد. در کشور ما با جبهه‌گيري در برابر يک مشکل، مشکل ديگري ايجاد مي‌کنيم. هر سال انتخابات داشتيم که براي حل مشکل آن را تجميع کرديم. اين کار به خوبي انجام نشد و نتيجه آن شد که سياسي‌ترين انتخابات در کنار اجتماعي‌ترين انتخابات کشور قرار گرفت و طبيعي است که انتخابات اجتماعي قرباني انتخابات سياسي بشود که تنش،‌ جاذبه، کشش و چالش دارد و زمينه‌هاي توجه به آن بيشتر است. تا زماني که اين رويکرد وجود دارد، موج سياسي انتخابات رياست جمهوري به شورا مي‌رود. چون اين موج به طور طبيعي نگاه سياسي را بر نگاه اجتماعي غلبه مي‌دهد.
اکنون اعضاي شوراي شهر چقدر ديده و شنيده مي‌شوند و چقدر برنامه‌هاي آنها استماع مي‌شود. انتخابات که سياسي مي‌شود، موج سياسي يک دفعه مي‌آيد و شورا را نيز درگير مي‌کند. چهار سال شهر را درگير موضوعي مي‌کند که همه آن آفت است. فردي سياسي پيوسته حرف سياسي مي‌زند و به دنبال تعاملات حزبي، گروهي و جناحي خود است؛ يعني ساز و کار سبب بروز اين مشکل شده است و بايد حل شود. چه ضرورتي دارد که انتخابات شوراها سراسري باشد. بايد انتخابات را از حالت سراسري به حالت استاني و شهرستاني و به زمان‌هاي غير مشترک ببريم؛ يعني در يک دوره زماني دو ماهه کل انتخابات تهران انجام شود. هر کدام در يک برهه زماني خاص باشد تا اين شوراها ديده شود و تب و هيجان سياسي وجود نداشته نباشد. در غير اين صورت هر چقدر بگوييم، باز هيجان سياسي مي‌آيد و در کار شورا دخيل مي‌شود.

گاهي افراد ليستي را انتخاب مي‌کنند بدون اينکه بدانند چه کسي در ليست قرار دارد. اين مشکل اساسي است که با آن مواجه هستيم. همه بايد بعد انتخابات بسيج شويم و به دنبال اصلاح روش‌هايي که منجر به انتخابات شورا مي‌شود باشيم. انتخابات شوراها نبايد در معيت هيچ انتخاباتي باشد، بايد مستقل برگزار شود تا بتواند برنامه‌هاي خود را جلو ببرد، اما ما در دوره گذشته هم با اينکه دو حزب سياسي قدرتمند وجود داشتند، اين موضوع را مديريت و تلاش کرديم که اين اتفاق نيفتد؛ هر چند که هر از چند گاهي باز هم شاهد چنين رويکردهايي بوديم.
در سال 95 از ابتدا با اين عارضه مواجه شديم. مردم به همه چيز ديد سياسي داشتند که باعث شد نقاط قوت شوراي شهر منفي شود. يکي از اصلاح‌طلب‌ها مي‌گفت که اگر شما خربزه شيرين بدهيد ما آن را زمين مي‌اندازيم تا خاکي شود که مردم لذت آن را نچشند! اين گونه افراد حرف‌هاي کلي مي‌زنند و مي‌گويند شهر گران اداره مي‌شود. حال چه کسي مي‌خواهد حساب کند که آيا اين گونه است يا خير. آيا مردم عادي مي‌توانند اين موضوع را حساب کنند و بدانند چه عواملي در شکل‌گيري آن مؤثر بوده است؟
وقتي نگاه سياسي مي‌شود، ما لذت خدمت را در کام مردم تلخ مي‌کنيم؛ پل مي‌سازيم يک حرف است،‌ اتوبان را بنا مي‌کنيم همين طور؛ درياچه 340 هکتاري درست مي‌کنيم که در دنيا کم‌نظير است، باز هم با چنين مشکلي روبرو مي‌شويم، در حالي که اين درياچه يک پروژه مدلينگ شده است؛ يعني در دنيا از روي آن اقتباس مي‌کنند و چقدر در تلطيف هواي تهران مؤثر بوده است. اقدام بزرگي است که کسي آن را نمي‌بيند. 540 ورزشگاه مي‌زنيم و زمين ورزشي ايجاد مي‌شود. در هر کوي و برزني بوستان بنا مي‌شود، اما چرا اين خدمات ديده نمي‌شود؟ چون نگاه سياسي مي‌گويد اگر اين کارآمدي ديده شود، براي دوستاني که قرار است در انتخابات پيروز شوند بار منفي ايجاد مي‌کند. دولت ناکارآمد در کنار يک شهرداري کارآمد. معلوم است چه اتفاقي مي‌افتد. اين دو کارنامه نمي‌توانند با هم رقابت کنند. براي همين کارنامه موفق را ناکارآمد نشان مي‌دهند. هر نقطه مثبتي را بايد سياه‌نمايي کنند تا به خواسته خود برسند. اصلاح‌طلبان يک جاي ديگر گفته‌اند که اين شهر خوب اداره مي‌شود. شهري که در سال 2015 جز 8 شهرداري برتر دنيا شده است. در سال 2015 پروژه خليج فارس جز پروژه‌هاي برتر دنيا شناخته شد.
پل صدر چند جايزه معماري را در دنيا به خود اختصاص داد. پل طبيعت نيز همين طور. جهانيان ظرفيت‌هاي مثبت را مي‌بينند، اما عده‌اي در داخل کشور ما چشم خود را بسته و دهان را باز کرده‌اند. آن‌ها مي‌گويند که ما نبايد بگذاريم جلوه‌اي از خدمت در اين شهر ديده شود؛ چرا، چون افراد سياسي روي صندلي افراد اجتماعي نشسته‌اند.
ـ ليست خدمت را بر چه مبنايي بسته‌ايد؟
سروري:‌ براي مثال جلال ملکي با نگاه کاملاً اجتماعي وارد اين ليست شده است. افراد بزرگي در حد وزير و معاون رييس جمهور و نماينده مجلس داشتيم و آنها را در ليست راه نداديم، اما يک آتش نشان دلسوز، زحمت‌کش، باسواد، مطلع و مشرف به موضوعات ايمني شهر در اين ليست قرار مي‌گيرد. اين ليست قرار نيست سياسي بسته بشود.
قرار نيست افراد فعال سياسي در آن مشارکت کنند. همه گروه‌هاي پرقدرت سياسي در بستن اين ليست نقش داشتند، اما هيچ کدام سهميه ندارند. هيچ فردي از پيروان موتلفه، ايثارگران و ... در اين ليست نيست. ما با هم هم‌پيمان شديم که ليست کارشناسي، علمي و برخوردار از افراد مطلع را که نيازهاي شهر را مي‌شناسند در آن قرار بگيرند. با اين نگاه، افرادي همچون ملکي و پرفسور شکيب به عنوان يک استادتمام دانشگاه و به عنوان فردي مطلع در زمينه‌هاي معماري و شهرسازي در آن قرار مي‌گيرند. با اين نگاه است که بابک نگاهداري که رتبه هفتم کنکور را دارد و نخبه شيمي است و در زمينه‌هاي شهري رييس مطالعات شهرداري تهران بوده و برنامه پنج ساله شهرداري را نوشته در اين ليست قرار مي‌گيرد.

حتي ما روحانيتي را انتخاب کرديم که مهندس معماري از دانشگاه صنعتي شريف دارد؛ يعني هم نگاه فرهنگي اجتماعي دارد و هم موضوعات شهري را مي‌داند. اجازه نداديم ليست سهميه‌بندي شود. براي همين، يک سوم ليست را جوان مي‌کنيم. تقاضاي بسياري براي ورود به ليست وجود داشت، ولي افراد مشهور در ليست نمي‌آيند و به جاي آنها هفت نفر جوان در ليست قرار مي‌گيرند. سه نفر از بانوان نيز در اين ليست هستند؛ بنابراين مجموعه‌اي از تجربه، جوان‌گرايي و برنامه در ليست خدمت جاي مي‌گيرد. آن طرف آب هم اين ليست را قابل دفاع دانستند.
تلاش کرديم که ليست کاملاً با زمينه اجتماعي و نگاه کاملاً تخصصي بسته شود و واقعاً به اين که هر جايي اين ليست را عرضه کنيم، همه مي‌پذيرند افتخار مي‌کنيم که اين ليست فارغ از نگاه سياسي و جوسازي‌هاي آن شکل گرفته و اميدواريم که اين ليست بتواند تهراني پوياتر، زنده‌تر و بيدارتر را به وجود بياورد و ما شاهد شهري با معنويت و شادابي و نشاط اجتماعي باشيم.
از اينکه وقت خود را در اختيار مشرق قرار داديد، از شما ممنونم

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۳۳۸۸۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تحمیل خسارت ۲۰۰ میلیارد تومانی به شهرداری گرگان / زمان تکمیل شهربازی مبهم است

رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر گرگان با انتقاد از ترسیم زمان‌بندی نامشخص برای اتمام پروژه شهربازی این شهر گفت: بی‌برنامگی شهرداری در این پروژه سبب تحمیل خسارت ۲۰۰ میلیارد تومانی به شهرداری گرگان شده است.

محمدرضا عجم، در گفتگو با خبرنگار گروه استان‌ها خبرگزاری دانشجو اظهار کرد: کم‌کاری‌ها و معطلی‌ها در انجام تعهدات سبب شده تا شهرداری گرگان تاکنون متحمل خسارت ۲۰۰ میلیاردی تعدیل در پروژه شهربازی مدرن شود که بخش اصلی این خسران ناشی از بی برنامگی رخ داده است.

وی ادامه داد: مردم چقدر این بی برنامگی‌ها را تحمل کنند تا الان در چند نوبت وعده اتمام و بهره برداری از این پروزه را به شهروندان داده اند که هیچ‌یک رنگ واقعیت به خود نگرفت.

عجم به بخشی از خلف وعده‌های مدیران شهرداری اشاره کرد و گفت: از چند ماه قبل وعده راه‌اندازی اتوبوس دو طبقه گردشگری را داده اند؛ ابتدا قرار بود در ۲۲ بهمن شاهد تحویل و آغاز به کار این اتوبوس باشیم؛ سپس به عید نوروز موکول شد، ولی هنوز این اتوبوس تحویل نشده است.

عجم گفت: از چند ماه قبل، وعده بهسازی و مرمت قلعه خندان داده شد و خیلی از شهروندان در انتظار بودند تا این بنای ارزشمند شهری ساماندهی و مورد استفاده گردشگران و بومیان قرار بگیرد که این امر هم محقق نشد.

عضو شورای شهر گرگان گفت: قرار بر کف سازی و دیواره سازی در بافت تاریخی و قدیم شهر گرگان بود که تاکنون از زمان پایان این فرآیند خبری نیست.

عجم گفت: هر چند با همت کارکنان شهرداری و اعضای شورای شهر توفیقاتی حاصل شده است، اما نبود برنامه به شهر آسیب زده است، مسئله محوری و برنامه محوری در مدیریت شهری به چشم‌های خورد.

وی گفت: در اواخر سال گذشته لایحه‌ای با عنوان واگذاری اتوبوس‌های شهرداری به بخش‌خصوصی به صحن پارلمان شهری ارائه شد که با تلاش اعضای شورا این فرآیند متوقف شد.

وی ادامه داد: در صورت واگذاری اتوبوس‌های شهرداری به بخش خصوصی شهرداری گرگان چند صد میلیارد تومان متضرر می‌شد که با درایت نمایندگان مردم در شورای شهر گرگان جلوی این خسارت بزرگ گرفته شد.

عجم به ضرورت ترسیم منابع پایدار در آمدی برای شهرداری گرگان گفت: حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد درآمد‌های شهرداری از محل صدور پروانه و جرائم کمیسیون ماده ۱۰۰ تامین می‌شود که باید در این خصوص چاره اندیشی کنیم.