خانم مولاوردی دروغگوی واقعی کیست؟

مولاوردی به جای پاسخگویی به پرسش‌های مطرح شده در خصوص نحوه عضویت در هیئت رئیسه نهاد زنان سازمان ملل راه فرافکنی و تهمت زدن به منتقدان را پیش گرفته است و آنان را دروغگو خطاب می‌کند، چطور می‌تواند نسبت به انتخاب محرمانه و مشکوک ایران برای پیش بردن اهداف برابری جنسیتی در منطقه حساس آسیا و اقیانوسیه با وجود حضور اعضای دیگر و فعال‌تری مانند عربستان که هزینه‌های بیشتری برای کسب این عناوین در سازمان ملل داشته‌اند، پاسخگو بود؟ خانم مولاوردی آیا اهداف برابری جنسیتی نهاد مذکور در راستای منافع جمهوری اسلامی است؟ به گزارش جهان نيوز، در پی انتشار گزارش میزگرد «بررسی ابعاد جنسیتی سند2030» که در محل خبرگزاری فارس برگزار شد و اعلام نظر فرشته روح افزا فعال حقوق زنان از حرکات و فعالیت های مخفیانه معاونت زنان ریاست جمهوری در نهاد سازمان ملل متحد، شهیندخت مولاوردی با بی پایه و اساس خواندن مطالب عنوان شده در این نشست واکنش نشان داد و منتقدان را دروغگو خطاب کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روابط عمومی معاونت امور زنان ریاست جمهوری با انتشار بیانیه ای گفته است: رای گیری نهاد زنان مخفیانه نبوده است و این دروغ محض است اما معاون امور زنان ریاست جمهوری بر اساس اسناد و به اذعان لیلا فلاحتی مدیرکل امور بین الملل معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری به صورت محرمانه به عنوان یکی از اعضای هیات رئیسه نهاد زنان سازمان ملل انتخاب شده است.
در مصاحبه ای که فلاحتی در اینباره با روزنامه آفتاب یزد داشته و سایت معاونت زنان نیز آنرا بازنشر کرده است؛ بیان شده:
« رای گیری کشورهایی از حوزه آسیا و اقیانوسیه با پیشنهاد آمریکا به صورت محرمانه صورت گرفت که شامل پاکستان، امارات متحده، ترکمنستان، ساموا و جمهوری اسلامی ایران بود. دوره عضویت ایران از ژانویه 2016 آغاز می شود و به مدت سه سال ادامه خواهد داشت.»
همانطور که در متن مصاحبه از سوی مدیرکل امور بین الملل معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری بیان شده است، این رای گیری به صورت محرمانه یا به تعبیری مخفیانه بوده است.
جالب اینجاست که فلاحتی در تشریح اهمیت و افتخار عضویت ایران در این نهاد گفته است: از جمله شاخص های فعالیت نهاد زنان سازمان ملل برکار ویژه برای « ترویج برابری جنسیتی » و « توانمند سازی زنان» می توان اشاره کرد.

وی تاکید کرده است این نهاد اقدامات خود را بر مبنای وظایف مهم چهار نهاد سابق این سازمان متمرکز کرده است.
به گفته وی نهاد زنان سازمان ملل به همراه هیئت اجرایی نهاد زنان مسئول ارائه و هدایت سیاست های عملیاتی برای نهاد زنان سازمان ملل هستند.
فلاحتی در تشریح چگونگی عضویت در این نهاد نیز گفته است: به دلیل پایان دوره عضویت هفده کشور در سال 2015 رای گیری برای انتخاب اعضای جایگزین در تاریخ 10 آوریل 2015 انجام شد.
نکته حائز اهمیت در این مصاحبه و از جمله اسناد خیانت مولاوردی است می توان به این جمله مدیرکل امور بین الملل معاونت امور زنان و خانواده اشاره کرد که اظهار داشته است: برخی اعضای این نهاد از طریق رای گیری شفاهی انتخاب شدند که شامل کوموروس، گابن، لیبریا، نامیبیا و تانزانیا (دولت های آفریقایی)، کاستاریکا و روسیه (دولت های اروپای شرقی)، آنتیگوا و باربادا، گینه و پاناما (دولت های آمریکای لاتین و کارائیب) و لوکزامبورگ و آلمان (کشورهای اروپای غربی) هستند. اما از سوی دیگر، رای گیری کشورهایی از حوزه آسیا و اقیانوسیه با پیشنهاد آمریکا به صورت محرمانه صورت گرفت که شامل پاکستان، امارات متحده، ترکمنستان، ساموا و جمهوری اسلامی ایران بود.

ایران با 36 رای از 54 رای شورای اقتصادی و اجتماعی به عضویت هیئت اجرایی نهاد زنان ملل پذیرفته شده است.
حال سوال اینجاست که شهیندخت مولاوردی که به جای پاسخگویی به پرسش های مطرح شده راه فرافکنی و تهمت زدن به منتقدان را پیش گرفته است و آنان را دروغگو خطاب می کند، چطور می تواند نسبت به انتخاب محرمانه و مشکوک ایران برای پیش بردن اهداف برابری جنسیتی درمنطقه حساس آسیا و اقیانوسیه با وجود حضور اعضای دیگر و فعال تری مانند عربستان که هزینه های بیشتری برای کسب این عناوین در سازمان ملل داشته اند، پاسخگو باشد؟
خانم مولاوردی آیا اهداف برابری جنسیتی نهاد مذکور در راستای منافع جمهوری اسلامی است؟
آیا حضور شما نه به عنوان شخص حقیقی بلکه با عنوان شخص حقوقی و معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری در این جایگاه شایسته است؟

فرشته روح افزا نیز در گفت و گو با خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری فارس و در پاسخ به بحث دروغ ممنوع معاون امور زنان رییس جمهور با بیان اینکه مولاوردی مرا به ناحق دروغگو خطاب کرده است گفت: سند رای گیری محرمانه از سوی معاون شخص وی ارائه شده است، ایشان چطور مرا دروغگو خطاب می کند؟
وی به پرونده قضایی مورد بحث مولاوردی نیز واکنش نشان داد و تصریح کرد: این ادعا یکی دیگر از نشانه های نقد ناپذیر بودن دولت است، مولاوردی کوچکترین انتقادی به عملکردش را بر نمی تابد و افراد را به دادگاه می کشاند هرچند این پرونده هنوز باز است و قاضی حکمی را صادر نکرده است و چه بسا برنده آن ما باشیم اما دلیلی ندارد که به خاطر چالش های قضایی پیشین بنده با شخص مولاوردی حقایق را نگویم.

روح افزا با طرح این پرسش که آیا با ارائه این مدارک و اسناد باز هم منتقدان دروغگویند؟ گفت: خانم مولاوردی بدنیست سری به سایت رسمی تحت نظارت خودشان که شرح این مصاحبه از زبان فلاحتی منتشر شده بزنند.
این فعال حوزه زنان با تاکید بر اینکه خانم مولاوردی هم همانند خودش تحصیلات مرتبطی با حوزه کاری اش ندارد خاطرنشان کرد: البته بازگو کردن حرف معاون امور بین الملل معاونت زنان ریاست جمهوری نسبت به محرمانه بودن رای گیری نهاد زنان نیازمند تخصص نیست.

منبع: فارس

منبع: جهان نيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۳۴۲۸۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یادداشت مهرداد خدیر / این مرد طراح لایحه عفاف و حجاب است /او در چه سمت‌هایی مشغول به کار بوده است؟ /آن اقبالی این اقبالی نیست!

خیلی‌ها دوست دارند بدانند لایحۀ حجاب و عفاف را کی نوشته که این قدر شورای نگهبان به آن ایراد شرعی و قانونی می‌گیرد؟ روشن است که یک روحانی و فقیه آشنا با شرع آن را ننوشته و گرنه این همه مشکل شرعی نداشت و آقای حسین شریعتمداریِ کیهان را هم به این نتیجه نمی‌رساند که قانون (لایحه نهایی نشده) را بگذارید کنار و با همین طرح نور (گشت ارشاد - ۲ نیروی انتظامی) جلو بروید. فرمانده کل فراجا هم از حرکت بی‌درنگ به جانب «عفت اسلامی» سخن گفته و به قانون خاصی استناد نمی‌شود. آنچه یک نماینده مجلس هم هر از گاهی می‌گوید پیشنهاد‌های محدود کننده اوست و هنوز تصویب و نهایی نشده.

به گزارش صدای ایران از عصرایران، اما این لایحه را کی نوشته؟ یک فقیه؟ نه! یک خانم؟ نه! چهرۀ اصلی این لایحه آقایی است به نام ابوالفضل اقبالی که سال ۸۸ و در گرماگرم التهابات انتخابات لیسانس علوم اجتماعی خود را از دانشگاه علامۀ طباطبایی گرفت و ۸ سال بعد موفق شد در رشتۀ مطالعات زنان فوق لیسانس خود را از دانشگاه غیر دولتی خوارزمی دریافت کند.

از گشت ارشاد تا چادر المیرا، زنان در دنیای وارونه، ساخت اجتماعی طلاق توافقی...

نگاهی به مشاغل او بعد از دریافت مدرک و حتی حین دانشجویی نیز نشان می‌دهد در جامعه به مفهوم عام آن کار و زندگی نکرده بلکه در نهاد‌های مختلف حکومتی و نه حتی دستگاه‌های اجرایی دولتی (دست‌کم تا پیش از روی کار آمدن دولت ابراهیم رییسی) مشغول بوده است: معاون رصد و پایش موسسه بینا وابسته به سازمان تبلیغات، مدیر روابط عمومی ستاد امر به معروف و نهی از منکر، کارشناس کودک و نوجوان سازمان رسانه‌ای اوج، دبیر کارگروه زنان در مؤسسۀ اشراق وابسته به بنیاد خاتم‌الاوصیا و سرانجام در دولت آقای رییسی وارد دولت می‌شود (ستاد حجاب و عفاف وزارت کشور).

چون در برخی گفتگو‌ها از او به عنوان «آقای دکتر» یاد می‌شود بررسی‌ها حاکی از آن است در دانشگاه علوم تحقیقات دانشگاه آزاد وارد تحصیل در مقطع دکتری جامعه شناسی شده، اما ادامه نداده و گویا به تازگی در دانشگاه تهران از سر گرفته است.

ویژگی آقای اقبالی این است که مانند امامان جمعه به شرع استناد نمی‌کند (هر چند آقای علم‌الهدی مشهد هم به تازگی از شاهنامه گفت و این شعر را خواند: "منیژه منم، دُختِ افراسیاب/ برهنه ندیده تنم آفتاب" و تفاخر دختر افراسیاب به بیژن درباره جایگاه طبقاتی خود را بی‌توجه به ابیات قبل درباره شادنوشی این دو را به حساب الگوی حجاب و پوشش گذاشت!) یا به قانون. چون قانون را خودش نوشته و در گیر و دار رفع اشکالات شرعی است. از این رو تعابیر خاص خود را به کار می‌برد کما این که به تازگی در برنامه تلویزیونی «بدون گارد» گفت:

«تحمل مخالف، رفتار اخلاقی است، اما بی‌حجابی مزاحمت برای ماست و تحمل مزاحم رفتاری انفعالی است». تعابیری که ما به ازای شرعی و قانونی ندارد.

پیش‌تر در مناظره با دکتر احمد بخارایی - جامعه شناس- هم وقتی مجری پرسید: "با توجه به این که برای سلبریتی‌ها جریمه‌های بیشتر تعیین کرده اید آیا نباید نگران بود این رفتار‌ها به مهاجرت بینجامد؟ " او پاسخ داد: جریمه‌های آنان را بیشتر تعیین کردیم، چون رفتارشان تبعیت اجتماعی دارد ولی اگر هم به مهاجرت بینجامد، خوب بینجامد!

منتها بلافاصله اضافه کرد: البته قدم هنرمندان روی چشم ما! انگار او میزبان و مالک است و دیگران قرار است وارد قلمرو او شوند. در فضای مجازی هم در واکنش گفته شد: قدم‌تان روی چشم برای فردی بیرونی به کار می‌رود. یک ایرانی متولد ۱۳۶۲ که نماینده اقلیت جامعه است (به گواه انتخابات ۱۴۰۰ و ۱۴۰۲) نمی‌تواند به ایرانیان دیگر بگوید قدم‌تان روی چشم! چون این خاک که متعلق به اوی تنها نیست! بحث انگیزترین سخن او، اما باز در همان مناظره با دکتر احمد بخارایی بود که در آن گفت:

بی حجابی جلوی حرص و ولع را می‌گیرد در حالی که هر چه افراد حریص‌تر و گرم‌تر و پرقدرت‌تر و ولع بیشتری داشته باشند برای تشکیل خانواده مصمم‌تر می‌شوند و اگر در غرب خانواده‌ها واقعی نیست به خاطر این است که ولع ندارند و بعد از آن آماری ارایه داد.

هنگامی که مجری گفت، چون این آمار‌ها را مراکز رسمی و حکومتی منتشر می‌کنند برخی در آنها تشکیک می‌کنند او این گونه پاسخ داد: آمارگیران پژوهشگاه فرهنگ و ارتباطات ظاهری کاملا مردمی دارند. با یک من ریش و انگشتر و یقه آخوندی که آمار نمی‌گیرند.

این که یک آقا و همکاران غالبا مرد او و نه خانم‌ها متولی طراحی و دفاع از لایحه حجاب هستند و تحصیلات فرد هم نه در فقه و حقوق که در زمینه علوم اجتماعی است ولی ماحصل صبغه مجازات دارد و ادبیاتی که به کار می‌گیرد مطلقا شبیه فقیهان و حتی واعظان یا حقوق‌دانان نیست در حالی که به شرع و قانون استناد می‌شود مورد توجه ناظران قرار گرفته و روشن شده بنای او بر دو اصل است: یکی این که حجاب کم یا بی‌حجابی حرص و ولع تشکیل خانواده و ارتباط مشروع را از بین می‌برد و دوم این که «مزاحم ما هستند». [این «ما»‌را هم توضیح نداده مشخصا شامل چه کسانی می‌شود؟

همه مردم ایران که بار تامین نصف بودجه دولت را با پرداخت انواع مالیات بر عهده دارند یا تنها همفکران ایشان؟]با این اوصاف این سوال هم قابل طرح است که چرا آقای رییسی، ابوالفضل اقبالی را برای معاونت زنان و خانواده انتخاب نکرده با توجه به این که خانم خزعلی معاون کنونی بار‌ها گفته اولویت خانم‌ها باید خانه و خانواده باشد و طبعا این قاعده شامل خود خانم انسیه خزعلی هم می‌شود.

در تاریخ معاصر ایران یک ابوالفضل اقبالی دیگر هم البته داریم که ربطی به حجاب و زنان نداشت و ۱۶ سال قبل از تولد این ابوالفضل اقبالی درگذشته و او نماینده آستارا در دوره ۲۱ مجلس شورای ملی بود و مدتی قائم مقام دکتر حسین خطیبی در جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران.

آقای اقبالیِ مورد نظر این نوشته، اما جایی قائم مقام نبوده او مدیر عامل موسسه فرهنگی هنری بصیرت است.