چرا کودک نوپا سرش را به عمد به جايي مي کوبد؟
تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۳۷۱۹۸۶
خبرگزاري آريا -
کودکان اتيستيک معمولا به خوبي با افراد ارتباط برقرار نمي کنند. آنها اغلب به برقراري تماس فيزيکي با والدين علاقه اي ندارند و به نظر مي رسد از نگاه کردن به ديگران هم پرهيز مي کنند. اگر ديديد کودک در حال از دست دادن توانايي هاي فيزيکي، کلامي يا ديگر مهارت هايي است که پيشتر کسب کرده است و يا درکسب مهارت هاي تازه رشدي دچار تاخير شده است، براي کنترل کودک به پزشک مراجعه کنيد
کوبيدن سر در کودکان بسيار رايج است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دلايلي که ممکن است عامل اين رفتار کودک باشد :
آرامش دهي به خود : با وجود اينکه بسيار عجيب به نظر برسد اما کودکاني که عادت به کوبيدن سرشان دارند، اين رفتار را براي آرام شدن انجام مي دهند. اين کودکان معمولا وقتي نيمه شب از خواب بيدار مي شوند يا حتي وقتي در خواب هستند، سرشان را با ريتم خاصي مي کوبند تا به خواب بروند. حتي بعضي از کودکان همزمان دست و پايشان را هم تکان مي دهند. متخصصين رشد عقيده دارند که حرکات ريتميک مانند تاب خوردن روي صندلي به کودک کمک مي کند تا احساس آرامش کند.
· کاهش درد : ممکن است کودک وقتي احساس درد مي کند سرش را به جايي بکوبد. اين درد مي تواند به علت دندان درآوردن يا عفونت گوش باشد. به نظر مي رسد کوبيدن سر به کودک کمک مي کند احساس بهتري داشته باشد. ممکن است اين مسئله به خاطر منحرف شدن حواس کودک از درد دندان يا گوش باشد.
ناتواني : اگر کودک شما وقتي عصباني مي شود سرش را به جايي مي کوبد، احتمالا سعي مي کند با اين شيوه هيجانات شديد خود را بروز دهد. او هنوز ياد نگرفته است که احساساتش را به طور کامل به کمک کلمات بيان کند و به همين دليل از حرکات بدني استفاده مي کند و باز هم با اين کار خودش را در موقعيت هاي اضطراب آور آرام مي کند.
نياز به جلب توجه : کوبيدن مداوم سر ممکن است راهي براي جلب توجه باشد. اين کاملا قابل درک است که ديدن کودک در حال انجام کاري که به نظر ميرسد به او آسيب مي رساند، براي شما نگران کننده است. وقتي کودک متوجه نگراني شما مي شود براي جلب توجه شما به اين رفتار ادامه مي دهد.
اختلال رشدي : کوبيدن سر مي تواند با اتيسم يا ساير اختلالات رشدي مرتبط باشد اما در بيشتر موارد نميتوان تنها به اين نشانه اکتفا کرد و تنها مي توان به عنوان يک هشدار به آن توجه نمود. در موارد بسيار نادر کوبيدن سر مي تواند به تنهايي علامت مشکلات جدي باشد.
چگونه کوبيدن سر را کنترل کنيم؟
به کودک توجه کنيد – اما نه زماني که سرش را مي کوبد
در شرايط عادي و وقتي کودک سرش را نمي کوبد، از اينکه به ميزان لازم مورد توجه مثبت شما قرار مي گيرد اطمينان حاصل کنيد. اگر کودک هنوز براي جلب توجه شما سرش را مي کوبد، سعي کنيد خيلي اين مسئله را جدي نگيريد و اين رفتار را تقويت نکنيد. حتي اگر نمي توانيد اين رفتار را ناديده بگيريد، کودک را به خاطر انجام آن توبيخ يا تنبيه نکنيد. او براي درک موقعيت بسيار کوچک است و اين شيوه شما مي تواند باعث تشديد رفتار شود.
از آسيب ديدن کودک جلوگيري کنيد
پيچ و مهره هاي تخت کودک را هر ماه يکبار کنترل کنيد تا مطمئن شويد که با تکان و حرکت سست و لق نمي شود. علاوه بر اين مي توانيد زير پايه هاي تختخواب کودک را به چرخ لاستيکي مجهز کنيد و در فضاي بين تختخواب و ديوار يک پارچه نرم آويزان کنيد تا سر و صداي کمتري توليد شود و ديوارها و کف اتاق کمتر آسيب ببيند. از قرار دادن بالشتک در تختخواب کودک براي نرم تر کردن آن خودداري کنيد چون خطر خفگي را افزايش مي دهد. اگر مي خواهيد از روکش نرده تخت براي نرم کردن آن استفاده کنيد، حتما از باريک و محکم بودن آنها مطمئن شويد. اين روکش ها را به خوبي به نرده هاي تخت ببنديد تا کودک نتواند سرش را در فضاي بين نرده ها قرار دهد.
سعي کنيد نگران نباشيد
کودک شما ممکن است دچار کبودي شود اما نگران نباشيد چون معمولا کوبيدن سر يک رفتار "خود- کنترل" است که به معني اين است که کودک سرش را آنقدر محکم به جايي نمي کوبد که آسيب جدي ببيند. او مي داند آستانه درد خود را مي شناسد و در صورت احساس درد با شدت کمتري به سرش ضربه مي زند.
به کودک کمک کنيد تا يک جايگزين پيدا کند
کاملا واضح است کودک شما به ضربات مداوم و يکنواخت علاقه دارد، بنابراين به او کمک کنيد تا يک جايگزين برايش پيدا کند. متخصصين معمولا رقص، رژه و دست زدن يا ضربه زدن همراه موسيقي را پيشنهاد مي کنند. ممکن است بخواهيد يک مترونوم در اتاق کودک قرار دهيد تا باعث آرامش او شود. بهتر است از انجام فعاليت هاي بدني زياد توسط کودک و در طول روز اطمينان کسب کنيد با به سوزاندن انرژي عصبي که ممکن است عامل کوبيدن سر باشد، کمک کرده باشيد.
برنامه خواب منظم و آرامش بخش را شروع کنيد
اگر فکر مي کنيد کودک براي آرام شدن و رهايي از خستگي روزانه سرش را مي کوبد، سعي کنيد يک برنامه خواب آرام بخش براي کودک در نظر بگيريد. يک حمام گرم، ماساژ کودک در حالي که او را روي پايتان گذاشته اسد و خواندن قصه و لالايي مي توانند کارساز باشند. بد نيست چند دقيقه قبل از خواب پشت يا پيشاني کودک را به آرامي مالش دهيد. پخش موسيقي ملايم در اتاق خواب کودک هم مي تواند به آرامش کودک کمک کند.
اگر رفتار کودک نگران کننده شده است، حتما با پزشک مشورت کنيد
اگر کودک در طول روز سرش را به دفعات به جايي مي کوبد يا در صورت آسيب ديدن سرش به کوبيدن آن ادامه مي دهد، کمي نگران کننده و غيرمعمول است. کوبيدن سر مي تواند با اتيسم و ساير اختلالات رشدي در ارتباط باشد که در سال هاي اوليه زندگي کودک و خردسالي او ظاهر مي شود.
کودکان اتيستيک معمولا به خوبي با افراد ارتباط برقرار نمي کنند. آنها اغلب به برقراري تماس فيزيکي با والدين علاقه اي ندارند و به نظر مي رسد از نگاه کردن به ديگران هم پرهيز مي کنند. اگر ديديد کودک در حال از دست دادن توانايي هاي فيزيکي، کلامي يا ديگر مهارت هايي است که پيشتر کسب کرده است و يا درکسب مهارت هاي تازه رشدي دچار تاخير شده است، براي کنترل کودک به پزشک مراجعه کنيد.
منبع:ninisite.com
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۳۷۱۹۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
باید و نبایدهای تعامل با کودکان چاق
به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، اگر شما نگران وزن کودکتان هستید میتوانید از مراقبین سلامت مانند پزشک خانواده، متخصص اطفال و متخصص تغذیه کمک بگیرید. آنها میتوانند شما را در خصوص چگونگی حمایت از فرزندتان و همچنین هر گونه خدماتی که کودک شما ممکن است به آن نیاز داشته باشد، کمک کنند.
از مقصر جلوه دادن کودک بپرهیزید
نوجوانان و جوانان میتوانند به دلایل مختلفی که فراتر از کنترل و رفتارهای آنهاست، دچار اضافه وزن شوند که اغلب اوقات این دلایل پیچیده است. کودکانی که با وزنشان مشکل دارند اغلب تعصب، تبعیض و قلدری را تجربه میکنند. نکته اساسی این است که شما از مقصر دانستن کودکتان بشدت بپرهیزید و به جای آن سعی کنید موارد ساختاری که در ایجاد افزایش وزن نقش دارد را دریابید. درک بهتر موارد گفته شده به عنوان شروع کار میتواند به شما در حمایت عملی از کودکتان کمک کند.
وزن کودک در جریان زندگی میتواند تحت تاثیر تداخلات ژنتیک، تجربههای اوان کودکی و محیط اطرافش قرار گیرد. افزایش وزن کودک را میتوان زمانی انتظار داشت که کودک در محیطی غذا بخورد، بازی کند و یاد بگیرد که فعالیت بدنی کم و مصرف بالای غذاهای ناسالم غنی از انرژی، ارزان و در دسترس با مقادیر بالای چربی و قند و شکر تبلیغ و ترویج داده میشود. افزایش وزن اغلب اوقات پاسخ طبیعی بدن به محیط غیر عادی است. علاوه بر این، کودکان گاهی اوقات درگیر غذای ناسالم میشوند تا با استرس و بیحوصلگی مقابله کنند یا خودشان را از احساس اضطراب و ناراحتی برهانند.
سعی کنید بدون قضاوت با کودکان صحبت کنید
این که کودکان بدانند شما زمانی که آنها نگران هستند بدون هیچ گونه قضاوتی در کنارشان هستید، بسیار اهمیت دارد. از صحبت با زبان سرزنشگر و هم چنین خطاکار شمردن کودک و دادن بازخوردهای منفی در خصوص شکل بدن دیگران و حتی خودتان بپرهیزید. این مورد میتواند برای عزتنفس کودک مضر باشد و باعث شود که آنها برای صحبت با شما احساس راحتی نکنند.
شروع صحبت در خصوص اضافه وزن و چاقی به زبان مادری میتواند شروع خوبی باشد. اولویت دادن به فرد و نه شرایطی که در آن قرار دارد میتواند مشکل کسانی که درگیر اضافه وزن و چاقی هستند را یک مشکل انسانی جلوه دهد و اجازه ندهد شرایط آنها هویتشان را تعریف کند. برای مثال: «شخصی با اضافه وزن و چاقی و نه شخص چاق».
سعی کنید شما مکالمه با کودکتان را شروع کنید و از او بخواهید هر گاه فکر و احساسی در خصوص وزن بدنش داشت با شما در میان بگذارد. اگر کودک شما بازخورد منفی در خصوص وزنش داشت، سعی کنید دلیل این موضوع را کشف کنید. به دقت به کودک گوش بدهید و سعی نکنید از نگرانی آنها ساده بگذرید یا آن را کماهمیت جلوه دهید. اگر متوجه شدید که کودک یا بزرگسال دیگری کودک شما را مورد آزار و اذیت قرار میدهد که میتواند به صورت آنلاین و یا حضوری اتفاق بیفتد، در اسرع وقت به آن رسیدگی کنید.
سعی کنید عزت نفس و نقاط قوت آنها را در حوزههای دیگر که به وزن کودک ارتباط ندارد مورد تشویق و تمجید قرار دهید. برای مثال: «من به این که شما برای امتحان با پشتکار درس خواندید افتخار میکنم یا من عاشق رفتار مهربانانه شما با برادرت هستم.»
مکالمه مفید داشته باشید
در زمانی که تغییرات در محیط دیجیتال به سرعت اتفاق میافتد، نکته حایز اهمیت این است که از تهدیدهایی که سلامت روان و تندرستی کودکتان را به مخاطره میاندازد آگاه باشید، زیرا این مورد به ظاهر بدن و اعتماد به نفس ارتباط دارد. این موارد میتواند شامل موارد زیر باشد:
پستهایی که در شبکههای اجتماعی گذاشته میشود که معمولا وزن را به صورت یک کلیشه در میآورند و یا اختلالات غذاخوردن را ترویج میدهند و بازاریابی مداوم غذاهای ناسالم که کودکان را هدف قرار میدهد.
شما باید مشتاق ایجاد محیط امنی برای مکالمه با کودکتان باشید. میتوانید با پیشدستی کردن برای ایجاد فرصت صحبت در خصوص سلامت روان و این که چطور رفتارهای آنلاین میتواند بر سلامت و تصویری که کودکان از خود دارند اثر بگذارد، شروع کنید.
میتوانید موارد زیر را برای شروع مکالمه در خصوص وزن با کودکتان مورد توجه قرار دهید:
از کودکتان سوالات باز (مانند چه احساسی داری؟ یا در مدرسه چه خبر است؟) بکنید و از آنها بخواهید احساساتشان را بیان کنند.
از کودکتان برای این که به شما اعتماد کرده است تشکر کنید تا بتوانید احساس امنیت را در او به وجود آورید.
در حالی که تصدیق میکنید غذا خوردن سالم و حفظ وزن سلامت میتواند چالش برانگیز باشد، مزایای سلامت بهتر را مورد تاکید قرار دهید.مثبت و حمایت کننده باشید.
رفتارهای سالم را مورد توجه قرار دهید
به طور کلی به جای تمرکز بر کاهش وزن بر اهداف سلامتی تاکید کنید، مگر این که مراقبین بهداشتی بخواهند که شما به کاهش وزن توجه کنید. رفتارهای غذاخوردن سالم و فعالیت بدنی یک شبه به صورت عادت در نمیآید، بلکه نیازمند زمان، تلاش و مراقبت از جانب شما و کودکتان است تا این تغییرات ادامهدار باشد. احتمال خیلی کمی دارد که تغییرات زیاد و ناگهانی در رژیم غذایی و شیوه زندگی کودکتان نتیجهبخش باشد. این کار حتی میتواند برای سلامت کودک مضر باشد. تغییرات زمانی موفقیتآمیز خواهد بود که کوچک، تدریجی، افزایشی و با حمایت کل خانواده باشد.
بهترین الگوی ممکن برای کودکتان باشید. غذاهای مغذی و تازه مانند میوهها و سبزیها را انتخاب کنید، فعالیت بدنی را تشویق کنید و خواب کافی را ترویج دهید و از این که با کودکتان در خصوص وزن افراد دیگر بازخورد منفی دهید بشدت بپرهیزید.
این که وزنتان چقدر است اهمیتی ندارد. شما میتوانید به کودکتان با انجام رفتارهای سالم کمک کنید. گروههای غذایی مختلف را با هم بشناسید، یاد بگیرید که چه مواد مغذی به عنوان غذای سالم مورد نیاز بدن است و درباره اینکه که چرا بعضی از غذاها انتخاب بهتری از غذاهای دیگر هستند، با هم صحبت کنید.
تمام سعی و تلاش خود را بکنید تا از مصرف غذاها و نوشیدنیهای فوق فرآوری شده که غنی از نمک، شکر و چربی هستند، جلوگیری کنید، اما از تلاش برای منع کامل بعضی از غذاها بپرهیزید، زیرا این مورد میتواند اثر معکوس داشته باشد و باعث مصرف بیشتر آنها شود. بیشتر غذاهایی که بصورت آماده به مصرف یا اصطلاحا «بگیر و ببر» عرضه میشود غنی از چربی، شکر، و نمک بوده و خیلی باعث رفع گرسنگی نمیشود. به جای آن، میان وعدههایی که سالم بوده و گرسنگی را برطرف میکند مانند برشهایی از میوها و سبزیها و ماست ساده را در دسترس قرار دهید. مصرف آب را به عنوان نوشیدنی اصلی به جای نوشیدنیهای میوهای حاوی شکر مد نظر قرار دهید و در مورد غذاها و نوشیدنیهایی که در خانه در دسترس است جانب احتیاط را رعایت کنید.
از زمان با هم غذاخوردن لذت ببرید
هر زمان که امکانپذیر است غذا را تهیه کرده و با هم به صورت یک خانواده میل کنید. این بهترین فرصت برای صحبت درباره انتخابهای غذای سالم و تمرین مصرف آنها است. غذا را به کودک به اندازه مناسب برای کودک بدهید و اگر کودک هنوز گرسنه است اجازه دهید برای مقادیر بیشتر غذا درخواست کند. داشتن زمان مشخص برای وعدههای اصلی و میان وعده (ها) کمک میکند تا به کودک آموزش دهید که به جای ریزهخواری در طی روز باید زمان مشخصی برای غذا خوردن داشته باشد.
شادمانی را در فعالیت بدنی و حرکات روزمره پیدا کنید
فعالیت بیرون از خانه و فعال بودن را در قالب خانواده تشویق کنید. از سن ۳ سالگی به بالا کودکان باید روزانه حداقل یک ساعت فعال باشند. اما این مورد میتواند بصورت پشت سرهم نباشد و به زمانهای کوچکتر ۱۵ الی ۲۰ دقیقه تقسیم شود. برای کودکان کوچکتر میتوانید بازیهایی مانند دنبال هم کردن و توپبازی را انجام دهید. اگر امکان دارد برای عبور و مرور، راه رفتن و دوچرخهسواری را به جای استفاده از ماشین در نظر بگیرید. از ورزشهای تیمی در مدرسه و یا خارج از آن حمایت کنید. این کار میتواند فعالیت بدنی را لذتبخشتر کند و همزمان ارتباطات کودکان را نیز بهبود ببخشد.
سلامتی نه وزن
از این که در این فرایند فقط وزن را مرکز توجه قرار دهید، پرهیز کنید و توجه بیشتری را به مزایای رفتارهای غذاخوردن سالم و فعالیت بدنی در کل خانواده معطوف کنید. این موارد برای حمایت از رشد و تکامل کودکان تا بزرگسالی و افزایش ایمنی و سلامت عاطفی مورد نیاز است. در حقیقت ایجاد تغییرات مطلوب در سطح خانواده میتواند به پیشگیری از رژیم غذایی نادرست و یا داشتن مشکلات غذا خوردن در آینده کمک کند.
بهترین راه برای حمایت از خوشبختی و سلامت کودکتان، این است که او بداند تحت هر شرایطی شما در کنار او خواهید بود. با لذت بردن از خوراکیهای سالم و انجام فعالیت بدنی به صورت خانواده شما میتوانید به کودکتان کمک کنید تا در ایجاد تغییرات مثبت و شیوه زندگی سالم احساس تنهایی نکند و بداند که این موارد فراتر از کاهش وزن است.
انتهای پیام/