Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «بی باک نیوز»
2024-05-01@01:58:15 GMT

فکر می‌کنند ما اعضای بدن خرید و فروش می‌کنیم

تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۳۷۷۱۸۷

فکر می‌کنند ما اعضای بدن خرید و فروش می‌کنیم

۳۱ اردیبهشت ماه در تقویم ما با نام روز اهدای عضو نامگذاری شده است. برای همین پای گفت و گوی یکی از افرادی نشستیم که کارش هماهنگی بین خانواده های گیرنده و دهنده عضو است.

به گزارش گروه رسانه های بی‌باک، جاودانگی در همه ادوار تاریخی بشر از زمان هبوط آدم یکی از بزرگترین خواسته های انسان بوده است تا جایی که آدم ها برای رسیدنش دست به کارهای متفاوتی زده اند وحتی خط سیر تاریخ را هم جور دیگری رقم زده اند تا بعدها و آیندگان اسم آنها را در گوشه وکناری از حافظه شان نگهدارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شاید بشود گفت که این روزها «اهدای عضو» راهی است برای جاودانگی آدم های عصر ما، اتفاقی که انتهایش می شود نجات جان دیگران و ادامه زندگی آنها حتی بعد از مرگشان. پدیده ای که همه گیر شدن و گسترش آن در دنیا قدمت تاریخی چندانی ندارد اما با همه این ها و در این مدت کوتاه فرایند پیوند اعضا در دنیا توانسته جان آدم های زیادی را نجات دهد. اولین عمل پیوند اعضا در ایران به سال 1314 برمی گردد اما با این حال هنوز که هنوز است آمار این حرکت خیرخواهانه در کشور ما با استانداردهای جهانی فاصله دارد. روز 31 اردیبهشت ماه در تقویم ملی به عنوان روز ملی اهدای عضو نامگذاری شده است. به بهانه همین روز در یکی از روزهای بهاری پای صحبت های آقای همتی نشستیم کسی که در تیم اهدای عضو به او و همکارانش کردیناتور می گویند یعنی کسی که واسطه بین دهنده و گیرنده عضو قرار می گیرد و از پروسه جلب رضایت و صحبت با خانواده بیمار مرگ مغزی تا انتقال و انجام پیوند هر دو طرف را همراهی می کنند. او در این گفت و گو از تلخی ها و شیرینی ها کارش برایمان حرف می زند.

آموزش جلب رضایت با مربیان اسپانیایی

«من روی بچه ها خیلی حساسم. همین چند وقت پیش یک بچه 18 ماهه را از همدان برای اهدای عضو به تهران آوردم تا خود مقصد برایش اشک ریختم. این تلخ ترین خاطره من تا به امروز بود.» تمام روزهای کاری افرادی که در تیم پیوند عضو کار می کنند پر است از اتفاقاتی که می تواند توامان برایشان اشک داشته باشد و لبخند. اشک برای آدم های از دست رفته و لبخند برای آنهایی که فرصت دوباره دیگری پیدا کرده اند برای ادامه زندگی. آقا همتی یکی از همین افراد است او می گوید تا پیش از اینکه کوردیناتور اهدای عضو باشد چیزی نزدیک به 18 سال سابقه فعالیت درمانی و پرستاری در بیمارستان را داشته است و حالا پنج سال است که مسئول رضایت گیری و انتقال بیماران مرگ مغزی برای اهداست.« نحوه رضایت گیری دوره های آموزشی خاص خودش را دارد. ما حتی از اسپانیا مربیانی را داریم که به ایران می آیند و برای این کار به ما آموزش می دهند؛ کشور اسپانیا در زمینه اهدای عضو رتبه اول را دارد ولی کشور ما طی چند سال گذشته بااینکه در زمینه اهدای عضو ارتقا پیدا کرده ولی هنوز هم با چیزی که باید باشد فاصله زیادی دارد.»

نشانه ای ببینم، خانواده هم رضایت بدهد ما نمی دهیم

با وجود همه اطلاع رسانی هایی که در سال های گذشته درباره اهدای عضو انجام گرفته ولی هنوز هم این فرهنگسازی به قدر کفایت در بین مردم کشور ما صورت نگرفته است تا جایی که آقای همتی معتقد است:« خیلی ها فکر می کنند که همه مردم نسبت به اهدای عضو آشنایی دارند در صورتی که این طور نیست و مثلا عده زیادی می گویند ما آدم های زیادی را می شناسیم که توی کما بوده اند و برگشته اند. این در حالی است که مرگ مغزی با کما کاملا با هم فرق دارند. یکی از وظایف ما در این کار تایید مرگ مغزی بیمار است کاری که ما به واسطه نوار مغزی آن را چک می کنیم یعنی حتی اگر خانواده بیمار هم به این موضوع رضایت بدهند ما اگر کوچکترین نشانه ای از علائم حیاتی فرد ببینیم خودمان اجازه به این کار نمی دهیم.»

فکر می کنند ما اعضای بدن خرید و فروش می کنیم

یکی از سوالاتی که در مواجهه با خانواده دهنده ها برای آقای همتی پیش می آید این است که از او می خواهند که بیاید برای مردم آن منطقه درباره اهدای عضو توضیح بدهد؛ چون هنوز هم در کشور ما مناطقی وجود دارد که از این اتفاق اطلاعات کافی ندارند.«یکی از سوالاتی که از من بسیار پرسیده می شود این است که اگر بچه و خانواده خودت هم بودند اعضایش را اهدا می کردی؟ من هم در جواب می گویم که برای همه اعضای خانواده ام وحتی پسر شش ساله ام هم کارت اهدای عضو گرفته ام؛ اما یکی از مشکلاتی که در این رابطه ما با آن رو به رو هستیم اطلاعات نا کافی درباره اهدای عضو است علی الخصوص در شهرستان ها، به عنوان مثال ما با موردی رو به رو بودیم که خانواده بعد از اهدای عضو فرزندشان از ما خواستند که بیایم برای آدم های شهرشان توضیح دهیم که آنها اعضای بدن فرزندشان را نفروختند. چیزی که در هیچ جای دنیا برای بیمار مرگ مغزی از لحاظ قانونی درست نیست یعنی شما امکان فروش ندارید بلکه فقط و فقط می توانید آن را اهدا کنید. در کشورهای دیگر شاید هزینه بیمارستان گیرنده را از او بگیرند ولی ما در ایران حتی چنین چیزی هم نداریم.»

مریضی که از شدت درد خودکشی کرد

وقتی از آقای همتی می خواهیم برایمان از حال و روز گیرنده ها و یا افراد حاضر در لیست انتظار بگوید. او برایمان از امیدی حرف می زند که دائم برایشان کمرنگ و پر رنگ می شود.« شاید خیلی از مردم ندانند در همین لحظه آدم هایی در لیست ما قرار دارند که اگر تحت عمل پیوند قرار نگیرند تا یکی دو روز آینده از دست می روند. مثلا ما کسی را داشتیم که در لیست پیوند کلیه قرار داشت و انقدر از دیالیز خسته شده بود که حتی دست به خودکشی زد یا حتی موردی بوده که خانواده اهدا کننده به پیوند رضایت داده اند و خانواده گیرنده امیدوار شده اند ولی روز عمل افراد دور و بر نظر اهدا کننده را تغییر داده اند و او را منصرف کرده اند.»

در این راه کتک هم خورده ایم

یکی از ویژگی های افرادی که در زمینه اهدا عضو فعالیت می کنند نداشتن زمان کاری مشخص است؛ تا جایی که آنها در هر زمانی که لازم باشد باید در محل حضور داشته باشند تا برای معاینه و یا نقل و انتقالات بیمار اقدام کنند؛ اما آقای همتی در کنار این ویژگی برایمان از سختی کارشان هم حرف می زند.«پیش آمده که بارها در گیر و دار رضایت گرفتن و فراهم کردن شرایط برای بیمار حتی کتک هم خورده ایم. به خاطر می آورم که در تجربه اولم برای صحبت با خانواده فرد مرگ مغزی شده در یکی از شهرستان ها خانواده اش رضایت داده بودند. ما داشتیم او را به تهران منتقل می کردیم که یکی از اقوام به خانواده او گفتند که این ها فرزندتان را می برند تکه تکه کنند که خرید و فروش داشته باشند. پدر پسر هم وقتی شنید عصبانی شد، عصا برداشت و محکم زد توی سرم که من هم حالم بد شد؛ ولی نهایتا باز پسرهایش او را راضی کردند و ما رفتیم.»

آنهایی که رضایت نمی دهند به ما می گویند پشیمان اند

کسانی که با پدیده پیوند رو به رو می شوند چند دسته هستند کسانی که از همان ابتدا رضایت دارند، کسانی که مردد هستند و کسانی که رضایت نمی دهند؛ ولی مدتی بعد از اینکه این کار را انجام نداده اند پشیمان می شوند. تا جایی که آقای همتی می گوید:«خیلی ها فکر می کنند که بیمار مرگ مغزی زمان زیادی دارد در صورتی که بعد از مرگ مغزی نهایت زمانی که با آن بشود قلب بیمار و سایر ارگان های او را اهدا کرد نهایتا یکی دو روز تا یک هفته است. برای همین در طول این سالهایی که من در این زمینه فعالیت داشته ام بیست درصد بیماران مرگ مغزی کارت اهدای عضو داشته اند. عده دیگر هم کسانی بودند که به انجام این کار رضایت داده و خوشحال بودند و بعدها از ما برای اینکه با آنها صحبت کرده ایم تشکر می کردند؛ اما در این بین دسته دیگری هم هستند که مردد اند و این تردیدشان انقدر زمان می برد که بیمار مرگ مغزی از دست می رود. جالب است بدانید که ما حتی با خانواده هایی رو به رو هستیم که بعدا از رضایت ندادن پشیمان شده اند و به ما گفتند که چرا آن موقع بیشتر تلاش نکردید که رضایت ما را جلب کنید.»

منبع:مهر

سایر رسانه‌ها


-----------------------------------------------------------------------------

برای ورود به گلبرگها بعنوان جامع‌ترین مجله اینترنتی در حوزه سلامت و خانواده بر روی تصویر ذیل کلیک کنید!

تذکر: کاربر محترم! انتشار مطالب دیگر رسانهها از سوی پایگاه خبری تحلیلی بی‌باک لزوما به معنای صحت و تایید محتوای آنها نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود. در ضمن شما می توانید اخبار و مطالب وزین خود را که تا کنون در هیچ رسانه‌ای منتشر نشده است از طریق بخش "تماس با ما" یا پل ارتباطی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید برای ما ارسال نمایید تا در صورت دارا بودن مولفه‌های لازم، منتشر گردد.

------------- با کلیک بر روی لینکهای ذیل تمامی روزنامه‌های کشور را رایگان مطالعه کنید -------------

روزنامه‌های عمومی | روزنامه‌های اقتصادی | روزنامه‌های ورزشی | سایر روزنامه‌ها| هفته‌نامه و ماهنامه | نشریات استانی

منبع: بی باک نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۳۷۷۱۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خروج علیه شهردار تهران

به گزراش «تابناک» به نقل از روزنامه هم میهن، افشای محتوای قرارداد دو میلیارد یورویی شهرداری تهران توسط یک فعال رسانه‌ای موجب شد تا جلسه روز گذشته شورای شهر تهران با حواشی همراه شود؛ به‌طوری‌که علاوه بر دودستگی میان اعضا به‌عنوان حامی و منتقد شهردار، تعدادی از اعضای شورای شهر به نشانه اعتراض صحن شورای شهر را در زمان سخنرانی علیرضا زاکانی ترک کردند. این حداکثر توان اعضای منتقد به عملکرد زاکانی در شورای یکدست اصولگرایی است که اگرچه منفعتی برای مردم و شهر ندارد اما گویا تنها واکنش آنها در جایگاه نمایندگی مردم تهران است. با این حال اگرچه شورای شهر به دلیل سیاسی‌کاری قادر به انجام وظایف ذاتی خود نباشد اما باید امیدوار باشیم که با ورود سازمان بازرسی کل کشور در پرونده قرارداد اتوبوس‌های برقی، حقی از مردم تهران ضایع نشود و شاهد فساد و تخلف دو میلیارد یورویی نباشیم.

شورای شهر ششم از همان روزهای نخست که ناچار شد علیرضا زاکانی را به‌عنوان شهردار تهران انتخاب کند، به‌خوبی می‌دانست که در آینده با این انتخاب چالش‌های زیادی با شخص شهردار تهران خواهد داشت اما زاکانی باید به‌عنوان شهردار تهران انتخاب می‌شد؛ درست همانند سال 84 که محمدباقر قالیباف باید شهردار تهران می‌شد.

به هر حال  از زمان حضور زاکانی در بهشت، تعدادی از اعضای شورای ششم، به صراحت با هر نیتی راه‌شان را از او جدا کردند و به عنوان منتقدان شهردار تلاش کردند تا هرازچندگاهی در برابر اقدامات او ایستادگی کنند اما این اقدامات هرگز خروجی‌ای برای شهر تهران نداشت و از قضا در آینده نه‌چندان دور مشخص خواهد شد که این مدیریت کنونی چه میزان چوب حراج به سرمایه‌های شهر تهران زده‌اند تا هزینه‌‌های جاری شهر را تامین کنند.

تحفه چینی زاکانی به شهر تهران

سال گذشته علیرضا زاکانی دو بار به همراه برخی از اعضای شورای شهر و مدیرانش به چین سفر کرد. طولانی بودن این سفر مورد انتقاد شورای شهر تهران واقع شد. بنابراین او در جلسه‌ای به تشریح عملکرد خود از این سفر پرداخت. او در 15 بهمن‌ماه درباره دستاورد این سفر گفت: «قراردادهای منعقدشده از این سفر قرارداد به ارزش یک میلیارد و ۶۷۰ میلیون یورو در بخش حمل و نقل، ۵۷۹ میلیون یورو در حوزه زباله‌سوز و ۴۰۰ میلیون یورو نیز در بخش هوشمندسازی است. همچنین بسته خودرویی سفر اخیر شامل ۲هزار و ۵۰۰ دستگاه اتوبوس برقی، ۱۰ هزار ون برقی، ۲۷ هزار و ۵۰۰ دستگاه تاکسی برقی شامل ۲ هزار و ۵۰۰ دستگاه تاکسی شاسی‌بلند برای مسیر فرودگاه و بخش‌های مشابه است.»

بعد از انعقاد این قراردادها در اسفندماه سال 1402 مجوز قرارداد به ارزش دو میلیارد یورویی توسط شورای شهر صادر شد که در نوع خود به دلیل ارزش ریالی آن بی‌نظیر بود. حال بعد از گذشت دو ماه از صدور این مجوز، یک فعال رسانه‌ای جزئیات قرارداد خرید اتوبوس‌های برقی شهرداری تهران از یک شرکت مهندسی ساختمانی را افشا کرده است.

قراردادی که از قضا هنوز در اختیار اعضای شورای شهر تهران قرار نگرفته است و حتی در جلسه روز گذشته که شهردار تهران حضور داشت نیز اطلاعاتی درباره محتوای آن بیان نشد. انتقادات اعضای شورای شهر تهران نسبت به این موضوع موجب شد تا صحن شورای شهر تهران در روزی که روز شوراها بود، متشنج شود؛ به‌طوری‌که برخی از اعضای شورای شهر تهران نه در جایگاه نماینده مردم بلکه به‌عنوان نماینده شهرداری تهران به سوالات و انتقادات مطرح‌شده درباره قرارداد غیرشفاف به همکاران خود پاسخ دهند؛ رویه‌ای غیرمرسوم با دیدگاه کاملاً سیاسی که جایگاه شوراهای شهر تنزل می‌بخشد.

در این میان برخی از اعضای شورای شهر تهران به نشانه اعتراض زمانی که علیرضا زاکانی، شهردار تهران شروع به سخنرانی کرد، صحن شورا را ترک کردند. این اقدام در راستای از حدنصاب انداختن جلسه شورای شهر تهران ارزیابی می‌شود اما تعداد نمایندگان معترض به اندازه‌ای نبود که جلسه از حد نصاب قانونی بیفتد.

سوده نجفی، جعفر شربیانی، ناصر امانی، مهدی اقراریان، سیدجعفر تشکری‌هاشمی، مهدی عباسی و علی‌اصغر قائمی از اعضایی بودند که همزمان با قرار گرفتن زاکانی در پشت تریبون، صحن شورا را ترک کردند. علیرضا زاکانی شهردار تهران در این جلسه به جای معاون خود به پشت تریبون شورای شهر رفت و ضمن رد اتهامات وارد شده به قرارداد برای واردات اتوبوس برقی با بیان اینکه وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت کشور، دستگاه‌های امنیتی و بانک مرکزی صفر تا صد موضوع را می‌دانند، گفت: «قرارداد ما در چین کاملاً مشخص است و کسی که احتمالاً کلاه بر سرش رفته باید در دادگاه پاسخ دهد. مواردی که مطرح‌شده ۱۰۰ درصد غلط بوده است. چهار ماه زمان تحویل تعهد چینی‌هاست که پس از دریافت پیش‌پرداخت انجام خواهد شد. عده‌ای می‌خواهند کار در شهر انجام نشود اما انجام شد.»

بازی زاکانی در زمین حمل و نقل تهران

مشکلات حمل و نقل عمومی شهر تهران و خرید اتوبوس توسط شهرداری تهران مدت مدیدی است که به موضوع مهم و اختلاف‌برانگیز شورای شهر تهران با شهرداری تهران تبدیل شده است. شهردار تهران در این باره چندین تذکر داشته اما هرگز پاسخ صریحی در این باره نداشته است. اما یکی از حاشیه‌های مهم زاکانی در حوزه تامین حمل و نقل عمومی، عدم همکاری او با خودروسازان داخلی است. به همین دلیل او با بهانه اینکه خرید از خارج مقرون‌به‌صرفه است، قراردادی غیرشفاف با چینی‌ها بدون برگزاری مناقصه و طی شدن روند قانونی طی کرده است.

پشت‌پرده این قرارداد دو میلیارد یورویی با توجه به اخبار منتشرشده از آن توسط یک فعال رسانه‌ای این بیم را ایجاد می‌کند که خروجی آن می‌تواند منجر به فساد بزرگ در شهرداری تهران باشد. هرچند براساس ادعای شهردار تهران اگرچه اعضای شورای شهر تهران در جریان امور نبودند اما بخش‌های دیگر از آن مطلع بودند. شواهد مؤید آن است که زاکانی این قرارداد غیرشفاف را با حمایت جریان خاصی از او منعقد کرده است؛ جریانی که او را شهردار کرد و موفق شد قانون را برای انتخاب او با استثنا همراه سازد.

عده‌ای اصرار به سیاسی نشان دادن اعتراض ما دارند

مهدی عباسی، عضو ششمین دوره شورای شهر به خبرنگار «هم‌میهن» گفت: «ما موظف هستیم آنچه به نظرمان ایراد دارد را با صدای بلند اعلام کنیم. تا زمانی که اطلاعات کامل در اختیارمان قرار نگیرد، نمی‌توانیم بگوییم مسئله‌ای خوب یا بد است و به‌طور مشخص راجع به سلامت یا عدم سلامت آن صحبت کنیم. همه می‌دانیم که تهران واگن مترو و اتوبوس احتیاج دارد. ظرفیت داخلی تولید هم اشباع است و توان تامین این نیاز را ندارد. آیا این وضعیت به ما اجازه می‌دهد که هر طور خواستیم عمل کنیم؟ قطعاً پاسخ منفی است. ما باید در کمال دقت و با بررسی‌های کامل، منافع بیت‌المال و مردم را در نظر بگیریم و محصولی را خریداری کنیم که ماندگار، دارای پشتیبانی مناسب و منطبق با دانش فنی کشور و از لحاظ قیمتی نیز رقابتی باشد.»

او ادامه داد: «ما قرارداد را در اختیار نداریم. حتی نمی‌توانیم بگوییم آنچه در حال حاضر از سوی یک فعال رسانه‌ای منتشر شده، درست یا نادرست است. آقای زاکانی دو سفر به چین رفتند اما نمی‌دانم این قرارداد در کدام سفر بسته شده است. مسئله این است که طرف مقابل، اصرار به سیاسی نشان دادن این بحث‌ها دارد. ما شورای شهر تهران هستیم. وظیفه داریم تردد درون‌شهری مردم را تسهیل کنیم. دعوای سیاسی با کسی نداریم چون به نگاه فنی خود اعتقاد داریم. باید با همین بررسی‌های فنی بگوییم این مسئله خوب است یا بد. وقتی ما به این لایحه اعتراض کردیم، یعنی سوالات بی‌پاسخی وجود دارد. عضو شورای شهر باید مطمئن شود که دارایی مردم در جای مناسب خود هزینه می‌شود.»

خرید اتوبوس امنیتی نیست که انتشار اطلاعات آن میسر نباشد

محمد علیخانی، رئیس کمیسیون حمل و نقل شورای پنجم شهر تهران در واکنش به قرارداد منعقدشده توسط شهرداری تهران، با بیان اینکه گویا حساسیت‌ها و نظارت‌ها بر عملکرد مدیران و مسئولان به صورت خودی و غیرخودی تقسیم‌ می‌شود، به هم‌میهن گفت: «اصولاً اگر شهرداری بخواهد قراردادی با رقم بالا منعقد کند باید مجوز آن توسط نهادهای بالادستی صادر شود این موضوع روز گذشته توسط یکی از اعضای شورای ششم نیز بیان شد که باید قرارداد با این رقم بالا توسط هیئت دولت منعقد می‌شد.»

او ادامه داد: «شورای اقتصاد در سال 1395 خرید دو هزار واگن را تصویب کرد و اعتبارات آن را در اختیار وزارت کشور (سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌ها) قرار داد. حتی شهرداری وقت در روند برگزاری مناقصه هیچ نقش و دخالتی نداشت و سایر دستگاه‌ها و نهادها مسئولیت برگزاری آن را برعهده داشت. اما گویا این حساسیت‌ها تنها برای تفکر و جریان سیاسی خاصی وجود دارد و برای جریان موافق که با ساختار اصلی همراه است، این حساسیت‌ها حاکم نیست و نظارت نیز بی‌معنا است. در این قرارداد حتی ناظر بر عملکرد شهرداری تهران یعنی شورای شهر نیز اظهار بی‌اطلاعی کرده‌اند و این نشان‌دهنده این است که با جریان خودی خیلی سخاوتمندانه برخورد می‌شود و چارچوب‌ها و ممنوعه‌ها بی‌معناست.»

این کارشناس در حوزه حمل و نقل با بیان اینکه در این قرارداد یک روال غیرمعمول رخ داده است که به منافع شهر و مردم آسیب می‌رسد، در پاسخ به اینکه به نظر شما با توجه به حواشی کنونی و ابهامات قرارداد مذکور آیا در نهایت اتوبوس برقی وارد کشور خواهد شد یا نه؟ اعلام کرد: «اینکه این قرارداد در نهایت منجر به واردات اتوبوس‌های برقی به شهر تهران شود یا نه، یک مسئله مهم است اما مهمتر این است که این واردات به چه شکلی انجام شود، برای شهر و مردم مناسب‌تر است. از محتوای این قرارداد اطلاعات درستی منتشر نشده است به‌طوری‌که حتی دستگاه ناظر بر آن نیز از جزئیات آن بی‌اطلاع است بنابراین با توجه به غیرشفاف بودن آن و توجیهات تحریمی‌ باید نگران باشیم. خرید اتوبوس خرید امنیتی نیست که انتشار اطلاعات آن میسر نباشد.»

علیخانی معتقد است باید خرید اتوبوس در فرایند مناقصه عمومی اعلام می‌‌شد شاید شرکت‌های دیگر با قیمت مناسب‌تر می‌توانستند نیاز موجود را برآورده کنند. اما وقتی خرید اتوبوس انحصاری و محدود می‌شود باید به روند آن مشکوک بود. خرید به مبلغ ۲ میلیارد یورویی پنهان‌شدنی نیست و طبیعی است که نسبت به اجرای آن بدبین بود که آیا در نهایت شاهد واردات اتوبوس هستیم یا نه؟

دیگر خبرها

  • احکام شرعی | حکم خرید و فروش سگ
  • فروش اینترنتی دارو
  • جدال پدر و دختر بر سر خواستگار آمریکایی | رضایت نمی‌دهم مگر به شرط...
  • فدراسیون فوتبال دوباره درخواست حواله خودرو داد
  • خروج علیه شهردار تهران
  • باشگاه گل‌گهر اولین سفیر و حامی اهدای عضو در فوتبال ایران
  • گردهمایی بی‌سابقه و زندگی‌بخش در باشگاه گل‌گهر
  • گردهمایی بی‌سابقه و زندگی‌بخش در باشگاه گل‌گهر (عکس)
  • دومین رویداد اهدای جایزه جوانی جمعیت در استان اردبیل برگزار می‌شود
  • موافق اجرای نمایش در سالن‌های خصوصی نیستم/ اقتصاد تئاتر رضایت‌بخش نیست