Web Analytics Made Easy - Statcounter

تبریز- وجود ظرفیت های فراوان طبیعی در شهرستان میانه و روستاهای اطراف آن این انتظار را ایجاد می کند که به عنوان منطقه ای توسعه یافته مطرح باشد اما بدلایل گوناگون شهروندان و روستاییان میانه با مشکلاتی روبرو هستند.

علیرضا لعل اکبری: وجود ظرفیت های فراوان طبیعی در شهرستان میانه و روستاهای اطراف آن این انتظار را ایجاد می کند که به عنوان منطقه ای توسعه یافته مطرح باشد اما بدلایل گوناگون شهروندان و روستاییان میانه با مشکلاتی روبرو هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این باره نماینده مردم میانه در مجلس در گفت و گویی به خبرنگار ما می گوید: میانه و روستاهای آن همه مولفه های توسعه را دارند اما مورد بی مهری مسوولان واقع شده است.

وجود نعمت و فراموشی مسوولان

«فردین فرمند» با اشاره به اینکه روستاهای میانه از مزیت خاصی برخوردار است و مشکل تأمین آب ندارند، اظهار می دارد: یک سوم آب استان در شهرستان وجود دارد اما روستاهای منطقه با مشکلات زیادی روبرو هستند!

وی به وجود سدهای شهریار و آیدوغموش در منطقه اشاره می کند و می گوید: میلیاردها تومان پول برای ساخت این دو سد هزینه شده، اما به خاطر نبود سرمایه گذاری مناسب برای پایاب سدها از آن ها بطور صحیح استفاده نمی شود.

عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس خاطر نشان می کند: طی بارندگی های اخیر آب زیادی پشت سدها جمع شده و شاهد سرریز شدن آن ها هستیم به طوری که وفور آب سبب شرجی شدن منطقه شده است.

وی می گوید: ۱۰۵ میلیارد تومان برای سرمایه گذاری و بهره گیری از این ظرفیت نیاز است که متاسفانه این مبلغ تأمین نشده و آب پشت سدها در حال تبخیر شدن است.

ضرورت توجه به بهبود آب شرب

وی خاطرنشان می کند: بنا به دستور مقام معظم رهبری مبلغی از صندوق توسعه ملی برای بهبود وضعیت آب شرب روستاهای منطقه اختصاص داده شده اما این امر توسط دولتمردان اجرایی نشده است.

فرمند اظهار می دارد: روستاییان چشم انتظار هستند تا این دستور هرچه سریعتر اجرایی شود و چنانچه این امر به تأخیر بیفتد بازهم شاهد مهاجرت روستاییان به شهرهای اطراف خواهیم بود.

وی می گوید: از ۱۲۴ روستا فقط ۹۹ روستا از آب لوله کشی آب بهره می برند و بقیه روستاها در حال خالی شدن از سکنه هستند.

نماینده مردم میانه در مجلس با اشاره به مشارکت بالا و کمک های مردمی منطقه برای اجرای پروژه های آب لوله کشی روستایی اظهار می دارد: روستاییان منطقه اعلام کرده اند که وزارت نیرو لوله در اختیار آن ها قرار دهد تا خودشان کار لوله کشی را انجام دهند.

وی می افزاید: سه ماه از آغاز سال می گذرد اما هنوز بودجه ای به این امر اختصاص نیافته است.

انتظار همراهی مسولان با روستاییان

فرمند به ظرفیت های آب کشاورزی منطقه اشاره می کند و می گوید: روستاییان به ناچار به کارگری در شهرها تن می دهند و این در حالی است که آنان می گویند زمین حاصلخیز داریم و فرزندانمان بی کار هستند چنانچه آب کشاورزی به دستشان برسد، کشاورزی خواهند کرد.

وی بااظهار گلایه از همراهی نکردن برخی مسوولان استان با روستاییان می گوید: متاسفانه آنان ارتباط نزدیکی با روستاییان برقرار نمی کنند و روستاییان مورد بی مهری زیادی واقع شده اند.

فرمند با اشاره به ضرورت شناسایی و سرمایه گذاری روی ظرفیت های منطقه یادآور می شود: چند بار با چند تن از وزرای دولت این موضوع را مطرح کردم که شهر میانه و روستاهای اطراف آن بر خلاف دیگر شهرها مولفه های مورد نیاز توسعه را داراست و ضروری است این منطقه موضوع مطالعه واقع شود و نسبت به جذب سرمایه گذار اقدام هایی صورت بگیرد.

راه هایی که یک ماه و نیم بسته بود

وی به وضعیت راه های شهرستان و روستاهای اطراف اشاره می کند و می گوید: از ۴۲۲ روستای منطقه، ۱۲۴ روستا راه مناسب ندارند و ۱۱۰ روستا مسیر مالرو دارند و از جاده مناسب بی بهره هستند.

نماینده مردم میانه در مجلس می گوید: سال هاست که به ۱۲۴ روستای میانه یک دستگاه راه سازی نرفته تا حداقل مسیری مناسب را به اصطلاح تیغ زنی کند.

وی به مشکلات روستاییان ناشی از بارش برف سنگینی که آخر سال گذشته در منطقه رخ داد اشاره می کند و می گوید: یک و ماه و نیم راه های روستایی منطقه بازگشایی نشد و این امر مشکلات فراوانی را برای روستاییان بوجود آورد.

فرمند تصریح می کند: چگونه توسعه شهرستان میانه را می توان انتظار داشت در حالی که روستاهای آن فراموش شده است.

دسترسی نداشتن به خدمات پزشکی به دلیل نبود راه

وی به وضعیت بهداشتی روستاهای منطقه اشاره می کند و می گوید: نبود راه های مناسب روستایی، ارایه خدمات درمانی به مردم را با مشکل مواجه کرده است.

نماینده مردم میانه می افزاید: وزیر بهداشت و رییس دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان شرقی قول دادند که بالگردی برای حمل بیماران به منطقه اختصاص یابد اما تاکنون این وعده محقق نشده است.

وی تصریح می کند: دسترسی روستاییان به امکانات پزشکی و بهداشتی به سختی صورت می گیرد.

عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس خاطرنشان می کند: اگر وضعیت جاده ها بهبود یابد مشکلات دسترسی روستاییان به خدمات بهداشت و درمانی تا حدودی مرتفع می شود.

دیگر بهانه ای وجود ندارد

وی در خصوص اینکه آیا پروژه ناتمامی در شهرستان و روستاهای اطراف وجود دارد، می گوید: پروژه ای نبوده که ساخته یا ناتمام بماند بطوریکه مشکلات و مسایل با دولتمردان مطرح می شود ولی هیچ اقدام موثری صورت نمی گیرد.

عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس خاطرنشان می کند: باتوجه به اتمام انتخابات دیگر هیچ بهانه ای نیست که گفته شود نمی توانیم برنامه ریزی کنیم، آیا در مسند هستیم یا خیر.

فرمند می افزاید: امیدوار هستیم که مسوولان با یک برنامه ریزی میان مدت مناسب به مناطقی مثل شهرستان میانه و روستاهای اطراف آن که همه امکانات در آن وجود دارد و تنها نیازمند تجهیز و برنامه ریزی است توجه ویژه صورت بگیرد و این منطقه بار دیگر به یاد بیاورند.

منبع: قدس آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۴۰۷۳۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روستایی که سهم لک لک ها شد | لک لک هایی که روستاییان را مجبور به خانه سازی کردند

همشهری آنلاین زهرا رفیعی: رییس شورای روستای کپرجودکی در اینستاگرامش قصه لک‌لک جدید را منتشر می‌کند و از سراسر ایران دوستداران محیط زیست چند نفری هزینه ساخت خانه جدید را برعهه می‌گیرند و برایش به اندازه نیاز خرید مواد اولیه پول می‌ریزند. چند روز بعد آهنگر روستا که برادر رییس شورای روستاست، سفارش جدید را تحویل می‌دهد او نیز فقط پول آهن آشیانه لک‌لک را می‌گیرد و دستمزدش حال خوب لک‌لک‌هاست. لک‌لک‌ها خانه‌دار که شوند دیگر تمام سال در روستا می‌مانند و فقط نسل جدید راهی زیستگاه‌های گرمتر می‌شوند. لک‌لک‌ها به هوای تالابی به این منطقه می‌آیند که سالهاست برای زنده ماندن میان پساب شهر بروجرد و زهکش‌هایی که روستاییان برای کشت خیار و برنج زمین را خشک می‌کنند، در تقلاست. اهالی روستای کپرجودکی به عشق لک‌لک‌ها سهم مراتع اجدادی خود را به تالاب بخشیدند و اجازه داده‌اند این زیستگاه برای سکونت لک‌لک‌ها باقی بماند. جعفر کرمی‌پور رییس شورای روستای کپرجودکی در گفت و گو با همشهری از ترجیح عمده جوانان روستا می‌گوید که می‌خواهند «تالاب بیشه دالان برای لک‌لک‌ها حفظ شود»

عکس‌ها: زهرا رفیعی چه شد که به فکر ساختن لانه برای لک‌لک‌ها افتادید؟

شب سیزده‌به‌در سال ۸۵ که زلزله ۶.۲ ریشتری آمد لانه‌های تنومند و قدیمی از روی درخت‌ها و سقف حمام روستا به زمین افتاد اما سیل ۱۳۹۸ برای روستای ما برکت آورد. تالاب پرآب شد و دو سال بعد از آن هم به لطف خدا، بارندگی خوب بود. از آن سال زادآوری لک‌لک‌ها خیلی خوب شد. هر کدام سه تا جوجه را بزرگ کردند. لک‌لک‌ها تمام سال اینجا ماندند و فقط بچه‌هایشان لانه را ترک کردند. سال بعد لک‌لک‌ها بالغ به روستا برگشتند. عید ۱۴۰۱ به ناگهان، تمام تیرهای برق پر از لک‌لک شد. نمی‌دانستیم چطور به لک لک‌ها کمک کنیم. تجربه‌ای نداشتیم. از دوستان محیط زیستی پرسیدیم آنها گفتند برخی لاستیک کهنه به سر تیر می‌اندازند. یک ساعت بعد از اینکه سر تیر چراغ برق لاستیک گذاشتیم لک‌لک‌ها آمدند. آنها ده‌ها بار چوب آوردند و باد زد و لانه را خراب کرد. آقای کل‌نگری از فعالان محیط زیست اراک پیشنهاد داد که برایشان سبد آهنی بسازیم ولی برای این کار اداره برق باید همکاری کند و سیم‌های برق را از بالای دکل پایین‌تر بیاورد. آقای محمدعلی خسروی رییس اداره برق بروجرد با جان و دل پای کار آمد و با اینکه برایشان هزینه بر بود این کار را کردند. عید ۱۴۰۱ اولین آشیانه‌های آهنی را نصب کردیم. لک‌لک‌ها تا ۵ روز سراغ ۷ عدد آشیانه آهنی نیامدند. فکر کردیم ایده خوبی نبوده است. اما یک روز صبح دیدم که در تمام لانه‌ها لک لک نشسته است. اما خشکسالی همان سال باعث شد لک‌لک‌ها جوجه‌هایشان را از لانه بیرون بیندازند. بحمدالله در سال ۱۴۰۲ لک‌لک‌ها ۲۳ لانه درست کردند و همه جوجه‌هایشان را نگه داشتند. هیچ تلفاتی هم نداشتیم چون تالاب خشک نبود. از ابتدای امسال تا الان با کمک خیرین و دوستداران محیط زیست ۶ لانه ساختیم. هر لک‌لکی که خانه بخواهد، چند روزی روی تیر چراغ مورد نظرش می‌نشیند. در واقع انگار به ما خبر می‌دهد و ما هم دست به کار می‌شویم. اهالی روستا به خنده به من می‌گویند بابای لک‌لک‌ها، ولی کار اصلی را خیرین می‌کنند. به زودی ۴ لانه دیگر هم نصب خواهیم کرد.

لک لک ها انتخاب می‌کنند که روی کدام تیر برق خانه آینده شان ساخته شود مردم چطور کمک می کنند؟

وقتی در پیج اینستاگرام اعلام می‌کنم که می‌خواهیم برای کل‌لکی آشیانه بسازیم مردم به صورت مشارکتی هزینه ساخت لانه را پرداخت می‌کنند. افراد با نیت خیرات برای اموات پول ساخت را به دهیاری روستا می‌دهند. پارسال خواهر زوجی که سه شب بعد از شب عروسی‌شان در اثر گازگرفتگی فوت کردند، هزینه ساخت یک لانه را به نیت آنها پرداخت کرد. از بودجه دهیاری هم برای ساخت لانه استفاده می‌کنیم.

قبل از این لک لک‌ ها لانه‌ هایشان را کجا درست می کردند؟

بزرگترهای ما می‌گویند که ده‌ها سال قبل این روستا لک‌لک‌های زیادی داشت. آنها درخت‌های بلند صنوبر و چنار لانه می‌ساختند. اما با خشکسالی برای دو دهه لک‌لک‌ها از روستا رفتند. سال ۵۲ پدرم راهی حج شد. بهار آن سال یک جفت لک‌لک روی تیربرق جلوی خانه پدرم لانه ساخت. اهالی آن دو جفت را حاجی لک‌لک صدا می‌کردند. بعدها که لک لک ها دیدند کسی کارشان ندارد روی بام خانه‌ها هم لانه ساختند.

از لانه های باقی مانده از زلزله ۱۳۸۵ لک‌ لکها فقط بهار و تابستان ها اینجا هستند؟

سال ۸۵ زلزله آمد و بسیاری از لانه‌ها خراب شد. تا پیش از آن لک‌لک‌ها با سرما لانه‌هایشان را ترک می‌کردند و بهار برمی‌گشتند ولی چند سال بعد دیگر تمام سال اینجا هستند.

آیا لک‌ لک ها تلفاتی هم دادند؟

بزرگترین عامل تلف شدن لک‌لک‌ها ترانس برقی بود که سالی ۱۲-۱۰ بال را به کشتن می‌داد. اداره برق همکاری کرد و ترانس نزدیک تالاب را عایق‌بندی کرد و الان تک و توک پرنده مرده ببینیم.

مصالح خانه لک‌لک‌ها از چیست؟

لک‌لک‌ها با چوبهای خشکی که در بستر تالاب رشد می‌کند لانه می‌سازند. بعضی وقتها هم دیده‌ایم که از لانه همسایه‌شان چوب می‌دزدند. روی آسمان دعوا هم می‌کنند و بالهایشان را به هم می‌زنند. تا حالا لک‌لک‌های زخمی را هم با کمک فعالان محیط زیست تیمار هم کرده‌ایم.

پرنده‌های زیادی از طبقات پایینی لانه لک لک‌ها به عنوان خانه خود استفاده می‌کنند
از جمله این گونه‌ها می‌توان به گنجشک خانگی، گنجشک درختی، سار، دلیجه معمولی، جغد کوچک، سبزقبای اروپایی، دم‌جنبانک‌ ابلق، دم‌سرخ سیاه، کلاغ گردن‌بور و گنجشک سینه‌سیاه اشاره کرد آیا گونه دیگری از پرندگان هم می‌آیند؟

لک‌لک‌ها وقتی در دو حالت منقارشان را به هم می‌زنند. یکبار وقتی است که جفتشان به خانه می‌آیند و دیگری وقتی که احساس خطر کنند. اواسط پاییز تا اوایل زمستان چند جفت درنا به تالاب می‌آیند و وقتی می‌خواهند روی تیرهای برق بنشینند، لک‌لک ها با صدا آنها را دور می‌کنند. برای تالاب پرنده‌های مهاجر مثل اگرت و حواصیل و ... می‌آیند.

شغل اهالی روستاهای مجاور با اهالی کپرجودکی فرق می‌کند؟

شغل ما هم دامداری و کشاورزی است. ولی ما تصمیم گرفته‌ایم که در اراضی تالابی روستا کشاورزی نکنیم. قسمت‌هایی از تالاب در فصول گرم خشک می‌شود در دهه ۴۰ این زمین‌های بین ۶ روستای اطراف تالاب صرفا برای دامداری و حصیربافی تقسیم شد. از دهه ۸۰ روستاییان مراتع را تغییر کاربری دادند. از سال ۱۴۰۱ با بالا رفتن قیمت‌ها، اهالی روستاهای اطراف علاوه بر برنج، خیار هم کاشتند. اما ما اهالی روستای کپرجودکی تصمیم گرفتیم که بگذاریم تالاب برای حیات وحش منطقه باقی بماند. ادعای روستاییان اطراف تالاب این است که فقیرند و به پول خیار و برنج نیاز دارند. در حالی که این زمین‌ها از دهه ۴۰ در اختیار کسانی بوده که دام‌های زیاد داشته‌اند. اهالی کم بضاعت روستاهای اطراف زمینی ندارند که بخواهند بکارند و سود کنند.

لانه‌ای که اهالی کپرجودکی برای لک لک ها با آهن می‌سازند سود سالیانه مثلا کاشت خیار چقدر است که شما از آن گذشتید؟ به هر حال به نظر می رسد چون این تالاب با وجود ارزش‌های زیستی بالا ثبت جهانی نشده وزارت کشاورزی و نیرو با کشت محصولات آب بر مشکلی نداشته باشند.

سال‌ها قبل اهالی روستاها با دامداری و نی‌بری امرار معاش می‌کردند و سالانه ۵ تن بیشتر گندم نمی‌توانستند برداشت کنند. اما از زمان تغییر کاربری اراضی تالابی اوضاع تغییر کرده است. تا آنجا که می دانم یکی از روستاها ۴-۳ میلیارد تومان با گران شدن قیمت خیار درآمد داشته است. ما اهالی روستای کپرجودکی ترجیح می‌دهیم درآمد روستا از گردشگرانی باشد که برای دیدن طبیعت و لک‌لک‌ها به اینجا می‌آیند. دو سال پیش که شروع کردیم به ساختن لانه برای لک‌لکها با کمک چند راهنمای گردشگری از مردم خواستیم به روستا بیایند. فکر می‌کردیم حدود ۱۵۰-۱۰۰ نفر مهمان داشته باشیم. از همسرم خواستم کمی آش و نان بپزد. استقبال خیلی خوب بود. حدود ۵۰۰ نفر آمدند ولی ما آماده نبودیم. به نظر ما اگر سازمان‌های گردشگری، محیطزیست و استانداری حمایت کند. مثلا روستایمان را سنگ‌فرش کنند، وام بدهند روستا را برای حضور گردشگر آماده کنیم تا از طریق گردشگر اشتغالزایی کنیم و جوان‌هایمان از روستا نروند.

کد خبر 847871 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری حیوانات - حیات وحش سفر - گردشگری حیوانات - انقراض گونه‌ها سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایران

دیگر خبرها

  • سرگذشت فارسی‌زبانان آسیای میانه /نگاهی به کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود»
  • آشنایی با نامزدهای راه یافته به دور دوم انتخابات در میانه و شبستر
  • روستاهای آبپخش نیازمند توجه بیشتر مسؤولان هستند
  • صندوق بیمه کشاورزان و روستاییان ۳ میلیون بیمه‌شده دارد
  • صندوق بیمه کشاورزان و روستاییان ۳ میلیون نفر بیمه شده دارد
  • قدرت پایدار در جامعه فقط با علم ایجاد نمی‌شود
  • بیش از یک میلیون نفر روستایی و کشاورز در این دولت بیمه شدند
  • آبرسانی به ۱۸۰ روستای خوزستان در قالب طرح محرومیت‌زدایی
  • گذر از میانه تاریخ با سفر به روستای انجدان اراک
  • روستایی که سهم لک لک ها شد | لک لک هایی که روستاییان را مجبور به خانه سازی کردند