حفظ قیمت ۵۵ دلاری نفت در صورت تمدید توافق اوپک
تاریخ انتشار: ۳ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۴۱۶۰۲۴
به گزارش وزارت نفت، مهدی یوسفی، کارشناس ارشد موسسه مطالعات انرژی تمدید توافق اوپک را مهمترین سناریوی نشست ۱۷۲ اوپک می داند و می گوید: پایبندی اعضای اوپک در چهار ماه گذشته بر اساس آماری که تاکنون منتشر شده بیش از ۱۰۰ درصد بوده بدین معنی که در۲ ماه گذشته یعنی ماه‌های مارس و آوریل بیش از ۱۰۰ هزار بشکه در روز کمتر از سطح تولید توافق شده، تولید خود را کاهش داده و در ماه آوریل میزان پایبندی ۱۱۱ درصد بوده که میزان بی سابقه‌ای است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گفتگو با مهدی یوسفی درباره نشست ۱۷۲ اوپک در ادامه می آید:
به نظر شما مهمترین سناریوی اعضای اوپک در نشست ۱۷۲ این سازمان چه خواهد بود؟
در نشست ۲۵ ماه می ۲۰۱۷ تصمیم اوپک در سه سناریو محتمل است. در سناریوی اول اوپک توافق شش ماهه کنونی که در ماه ژوئن پایان می یابد را تمدید نکند و اعضا به سطح تولید قبلی خود باز گردند که با توجه به اظهارات مقامات نفتی اوپک و غیر اوپک و موافقت ضمنی آنها با تمدید توافق کنونی و موفقیت این توافق در پنج ماه گذشته برای تقویت قیمت نفت، این سناریو تقریبا منتفی است چرا که پیش‌بینی می‌شود در صورتی که این سناریو رخ دهد در فاصله کوتاهی قیمتها به محدوده ۴۰ تا ۴۵ دلار در بشکه برسد و مورد قبول هیچ یک از تولیدکنندگان طرف توافق نیست.
در سناریوی دوم، اوپک سطح تولید کنونی را تمدید کند. البته در مورد دوره زمانی آن که شش یا نه ماهه باشد نظرات مختلف است و به نظر از لحاظ تاثیرگذاری بر بازار نفت تفاوت چندانی با هم ندارد.
و در نهایت در سناریوی سوم تولیدکنندگان کاهش بیشتری را در یک دوره شش یا نه ماهه متعهد شوند که به دلیل اینکه یک طرف توافق غیر اوپکی‌ها هستند و بعضی از اعضای مهم این گروه نظیر روسیه و قزاقستان به تعهد کنونی پایبندی بالایی نداشتند، بعید است با کاهش بیشتر سطح تولید موافقت کنند و از طرف دیگر بعضی از اعضای اوپک نظیر عراق، آنگولا و الجزایر نیز بعید است با آن موافقت کند، مگر این که عربستان به تنهایی یا به همراه کویت و امارت چنین تعهدی را بپذیرد که بسیار غیر محتمل است لذا امکان تحقق سناریوی دوم یعنی تمدید سطح تولید کنونی در یک دوره شش یا نه ماهه محتمل‌تر است.
آیا تصمیم اوپک مبنی بر کاهش ۱.۲ میلیون بشکه نفت در نشست ۱۷۱ منجر به حذف نفت مازاد از بازار شده است؟
توافق اوپک و غیر اوپک برای کاهش یک میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه نفت در روز از تولید خود از ابتدای ژانویه ۲۰۱۷ هنوز نتوانسته به طور کامل مازاد عرضه بازار را حذف کند اگرچه حجم آن را شدیداً کاهش داده است.
توافق اوپک و غیر اوپک برای کاهش یک میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه نفت در روز از تولید خود از ابتدای ژانویه ۲۰۱۷ هنوز نتوانسته به طور کامل مازاد عرضه بازار را حذف کند اگرچه حجم آن را شدیداً کاهش داده است
هم اکنون میزان نفت مازاد بازار چه میزان است؟
بر اساس آماری که موسسات معتبر بین المللی و بویژه سازمان اوپک از وضعیت عرضه و تقاضا منتشر کرده‌اند هنوز مازاد عرضه در بازار وجود دارد اگرچه حجم آن نسبت به گذشته کاهش اساسی داشته است. برآورد اوپک از مازاد عرضه در فصل اول ۲۰۱۷ به مقدار ۸۰۰ هزار بشکه در روز بوده است در حالی که در سال گذشته در همین مقطع زمانی یک میلیون و هشتصد هزار بشکه در روز مازاد عرضه در بازار وجود داشته است و برای فصل دوم ۲۰۱۷ برآورد می شود که ۱۰۰ هزار بشکه در روز مازاد عرضه در بازار وجود خواهد داشت، در حالی که سال گذشته در همین مقطع زمانی ۶۰۰ هزار بشکه در روز مازاد عرضه در بازار وجود داشت. البته کاهش مازاد عرضه بازار در فصل دوم ۲۰۱۶ نسبت به فصل اول بیشتر به دلیل خروج بخش عمده‌ای از نفت خام کانادا به دلیل آتش سوزی در منطقه مک موری و همینطور قطع تولید در نیجریه و لیبی بود که در صورتی که این حادثه غیر قابل پیش‌بینی در بازار اتفاق نمی افتاد، مازاد عرضه بالاتری در بازار موجود می‌داشت.
یکی از اهداف اوپک از کاهش سقف تولید، کاهش ذخیره سازی تجاری نفت بوده است آیا این مهم محقق شده است؟
در مورد ارقام دقیق سطح ذخیره‌سازی‌ها به خصوص در کشورهای در حال توسعه شفافیت زیادی وجود ندارد و ارقام موجود بیشتر مربوط به کشورهای توسعه یافته است. این در حالیست سطح ذخیره‌سازی های تجاری در کشورهای در حال توسعه تقریبا معادل کشورهای توسعه یافته است. اگر فقط آمار ذخیره سازیهای تجاری در کشورهای توسعه یافته را مد نظر قرار دهیم، در ماه مارس ۲۰۱۷ سطح ذخیره‌سازی های تجاری در این کشورها سه میلیارد و ۱۳ میلیون بشکه بوده است که نسبت به ماه قبل ۳۶ میلیون بشکه کاهش یافته و نسبت به ژانویه ۲۰۱۷ به مقدار ۵۱ میلیون بشکه کمتر است اما هنوز ۲۷۶ میلیون بشکه بالاتر از متوسط پنج سال گذشته است. به طور کلی سطح ذخیرهسازیهای تجاری در کشورهای توسعه یافته روند کاهشی به خود گرفته اما تا رسیدن به میانگین پنج سال گذشته فاصله زیادی دارد. چرا که افزایش تولید نفت خام آمریکا توانسته بخشی از تلاش تولیدکنندگان اوپکی و غیر اوپکی برای کاهش مازاد عرضه و بازگرداندن سطح ذخیره‌سازی‌ها به متوسط پنج سال گذشته را خنثی نماید.
گزارشها حاکی از آن است که اعضای اوپک به تعهد خود مبنی بر کاهش تولید عمل کردند، آیا این تعهد در کشورهای غیرعضو اوپک نیز انجام شد؟
میزان پایبندی اوپک و غیر اوپک به تعهدات خود فراتر از حد انتظار بوده است. میانگین پایبندی اوپک در دوره‌های قبلی ۷۰ درصد بود اما بر اساس آماری که تاکنون منتشر شده در چهار ماه گذشته میزان پایبندی اوپک بیش از ۱۰۰ درصد بوده بدین معنی که در۲ ماه گذشته یعنی ماه‌های مارس و آوریل بیش از ۱۰۰ هزار بشکه در روز کمتر از سطح تولید توافق شده، تولید خود را کاهش داده و در ماه آوریل میزان پایبندی ۱۱۱ درصد بوده که میزان بی سابقه‌ای است. متخلف ترین عضو اوپک، عراق بوده البته این کشور نیز در طی چهار ماه گذشته حجم تخلفات خود را کاهش داده و از ۱۲۴ هزار بشکه در روز در ژانویه به ۲۸ هزار بشکه در روز در ماه آوریل رسانده است. از طرف دیگر غیر اوپکی‌ها نیز در مورد توافق کنونی فراتر از حد انتظار عمل کردند. برآورد می‌شد که در خوشبینانهترین سناریو پایبندی غیر اوپکی‌ها حدود ۴۰ درصد باشد اما آمار منتشر شده نشان میدهد که آنها نیز پایبندی فراتر از حد انتظاری داشتند و در ماه آوریل میزان پایبندی آنها ۷۰ درصد بود. نکته قابل توجه روند صعودی میزان پایبندی غیراوپکی‌ها در طی چهار ماه گذشته است. تولیدکنندگان غیر اوپک در ماه ژانویه ۵۰ درصد پایبندی داشتند که تا ماه آوریل سطح پایبندی آنها به ۷۰ درصد افزایش یافته است.
میانگین پایبندی اوپک در دوره‌های قبلی ۷۰ درصد بود اما بر اساس آماری که تاکنون منتشر شده در چهار ماه گذشته میزان پایبندی اوپک بیش از ۱۰۰ درصد بوده است
در صورت تصمیم اوپک، مبنی بر کاهش مجدد تولید، میزان کاهش چه میزان خواهد بود؟
همانطور که ذکر شد بعید است تولیدکنندگان اوپک و غیر اوپک برای کاهش بیشتر تولید به توافق برسند و احتمالا همین سطح کاهش برای یک دوره شش یا نه ماهه تمدید خواهد شد.
آیا ادامه تصمیم اوپک سبب ورود دوباره نفت شیل و نفت‌های نامتعارف به بازار نمی شود؟
بدون شک هر تصمیمی که اوپک در جهت تقویت قیمت نفت بگیرد سبب افزایش رشد تولید نفت شیل در آمریکا خواهد شد.
در صورت ادامه روند موجود و تمدید توافق اوپک، قیمت نفت به چه سطحی می رسد؟
در صورتی که که اوپک سطح تولید کنونی را تمدید کند حال چه در یک دوره شش یا نه ماهه قیمتها در محدوده ۵۰ تا ۵۵ دلار در بشکه حفظ خواهد شد
در صورتی که که اوپک سطح تولید کنونی را تمدید کند حال چه در یک دوره شش یا نه ماهه قیمتها در محدوده ۵۰ تا ۵۵ دلار در بشکه حفظ خواهد شد و هر چه به پایان سال نزدیک شویم به دلیل افزایش تقاضا برای نفت، قیمتها تقویت بیشتری خواهد شد البته عوامل تضعیف کننده‌ای نظیر میزان رشد نفت شیل در آمریکا، وضعیت تولید نفت لیبی و نیجریه و میزان پایبندی تولیدکنندگان اوپک و غیراوپک همچنان بر قیمت نفت تاثیرگذار خواهد بود. اما اگر اوپک کاهش بیشتری را متقبل شود قیمتها به محدوده ۵۵ تا ۶۰ دلار در بشکه خواهد رسید و رشد شیل را تشدید خواهد کرد که به تدریج اثر تصمیم اوپک را خنثی خواهد کرد.
مهر
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۴۱۶۰۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جهش ۴۳درصدی تولید طلای سیاه ایران در دولت سیزدهم
تولید نفت ایران در حالی در اسفند پارسال به روزانه ۳ میلیون و ۵۰۸ هزار بشکه رسید که این رقم در ابتدای دولت سیزدهم روزانه ۲ میلیون و ۴۴۱ هزار بشکه بوده است و این حکایت از افزایش ۴۳درصدی دارد.
به گزارش شانا، ایران یکی از بزرگترین دارندگان منابع هیدروکربوری در جهان به شمار می‌رود، تا آنجا که از نظر داشتن مجموع ذخایر نفت خام و گاز طبیعی در میان کشورهای جهان، رتبه نخست به ایران می‌رسد. بااین‌حال، در دهه‌های گذشته هر زمان که فشار تحریم‌ها علیه صنعت نفت ایران بیشتر شده، تولید نفت و به دنبال آن درآمدهای نفتی ایران نیز با چالش همراه بوده است.
اما در دولت سیزدهم و با وجود تنگ‌ترشدن حلقه تحریم‌های نفتی علیه ایران، تولید نفت نه‌تنها محدود نشده، بلکه با افزایشی بیش از یک میلیون بشکه در روز همراه بوده است. تولید نفت ایران که در دولت گذشته و پس از خروج آمریکا از برجام به‌شدت افت کرده و به ۲ میلیون و ۴۴۱ هزار بشکه در روز رسیده بود، با فعال‌شدن دیپلماسی انرژی در دولت سیزدهم در زمینه بازاریابی‌های تازه و تکیه بر توان ایرانی برای توسعه میدان‌های مشترک و مستقل نفتی در اسفند ۱۴۰۲ به ۳ میلیون و ۵۰۸ هزار بشکه در روز رسید.
درواقع، دولت سیزدهم توانست در ۳۰ ماه بیش از یک میلیون و ۵۰ هزار بشکه معادل ۴۳.۷درصد به تولید نفت ایران بیفزاید و با توجه به اینکه ظرفیت پالایش پالایشگاه‌های کشور و مصرف داخلی نفت خام تا حدودی ثابت بوده، این افزایش تولید صرف صادرات و افزایش درآمدهای نفتی ایران شده است.
احیای ظرفیت تولید نفت خام با تکمیل طرح‌های ناتمام
اگرچه بخشی از این افزایش تولید مربوط به احیای ظرفیت ازدست‌رفته به‌واسطه تحریم‌ها در دولت گذشته بوده، اما توسعه و بهره‌برداری از طرح‌های نفتی نیز نقشی مهم در این زمینه ایفا کرده که توسعه، نگهداشت و افزایش ظرفیت تولید از میدان‌های نفتی کشور با اولویت میدان‌های مشترک در اولویت است.
در این زمینه، از ابتدای استقرار دولت سیزدهم تاکنون ۱۳۲ طرح کلان ناتمام در صنعت نفت به ارزش ۲۸ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار تکمیل شده؛ البته این تمام ماجرا نیست و برای تداوم روند افزایش تولید نفت در کشور و توسعه توان چانه‌زنی ایران در بازارهای جهانی نفت عملیات اجرایی ۵۰ طرح کلان تازه به ارزش ۴۷ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار هم آغاز شده است.
از مهمترین این طرح‌ها می‌توان به تکمیل و راه‌اندازی فاز اول طرح توسعه میدان‌های نفتی سپهر و جفیر با تولید روزانه ۴۸ هزار بشکه نفت‌خام با تکیه بر توان بخش خصوصی ایرانی و استفاده حداکثری از ظرفیت پیمانکاران داخلی اشاره کرد.
با توسعه کامل این میدان با سرمایه‌گذاری ۲ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار که از میدان‌های مستقل نفتی کشور است، تولید روزانه نفت در این میدان به ۱۱۰ هزار بشکه خواهد رسید.
همچنین در این زمینه، تکمیل و بهره‌برداری از هشت طرح نگهداشت و افزایش تولید نفت (میدان‌های اسفند و سیوند، دانان، نرگسی، سعادت‌آباد، نفت شهر، کبود، لالی آسماری و منصوری آسماری) با مجموع افزایش تولید روزانه ۴۸ هزار بشکه نفت‌خام با سرمایه‌گذاری ۴۰۰ میلیون دلار در دولت سیزدهم انجام شد.
بهره‌برداری از طرح افزایش تولید نفت‌خام از میدان‌های چشمه خوش، دالپری و پایدار شرق با مشارکت شرکت‌های روس و ایرانی نیز از دیگر اقدام‌های دولت سیزدهم برای افزایش ظرفیت تولید نفت بوده است.
تضمین تولید پایدار نفت با امضای قراردادهای جدید نفتی
با هدف افزایش ظرفیت تولید نفت در ایران، قراردادهای تازه هم امضا شد که در سال‌های آینده تولید پایدار نفت خام ایران را تضمین خواهد کرد.
مهمترین این قراردادها، قرارداد توسعه یکپارچه میدان نفتی مشترک آزادگان با شرکت دشت آزادگان اروند بود که پارسال امضا شد. با اجرای این قرارداد، افزایش ظرفیت تولید نفت‌خام این میدان مشترک به ۵۵۰ هزار بشکه در روز می‌رسد.
به‌منظور رسیدن به این هدف، سرمایه‌گذاری ۱۱ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلاری پیش‌بینی شده است و برای اجرای آن از همه ظرفیت‌های ملی و توان شرکت‌های صاحب صلاحیت داخلی استفاده خواهد شد. این میدان مهمترین مخزن جوان (گرین‌فیلد) و کمترتوسعه‌یافته کشور است که ظرفیت بالایی برای افزایش تولید نفت کشور دارد.
افزون بر امضای قرارداد توسعه یکپارچه میدان آزادگان و تا زمان آغاز اجرای این طرح، گام نخست توسعه میدان نفتی مشترک آزادگان جنوبی با قدرتی بیشتر در دولت سیزدهم پیگیری شده است.
تا آنجا که پیشرفت فیزیکی بیش از ۸۵درصدی در گام نخست توسعه میدان نفتی مشترک آزادگان جنوبی، افزایش ۷۰درصدی ناوگان حفاری فعال در این میدان و تکمیل و بهره‌برداری از ۶۰ حلقه چاه با افزایش تولید روزانه ۶۰ هزار بشکه در دولت سیزدهم، از جمله این دستاوردهاست که به افزایش تولید نفت از این میدان انجامید.
اقدام عملی وزارت نفت برای افزایش ظرفیت تولید
امضای قرارداد توسعه میدان مشترک سهراب با هدف دستیابی به تولید ۳۰ هزار بشکه در روز نفت خام با شرکت دانا انرژی، با برآورد سرمایه‌گذاری ۸۴۰ میلیون دلار و نیز در این دولت انجام شد، همچنین بهره‌برداری از این میدان با تولید روزانه ۲ هزار بشکه، در بهمن ۱۴۰۲ آغاز شد.
براساس پیش‌بینی‌ها، در مرحله نخست توسعه انتظار می‌رود تولید این میدان به روزانه ۳۰ هزار بشکه برسد و در طول ۲۰ سال قرارداد این میدان، انتظار تولید تجمعی ۱۶۰ میلیون بشکه نفت می‌رود. این قرارداد با هدف تولید تجمعی ۱۶۰ میلیون بشکه نفت‌خام از میدان مشترک نفتی سهراب امضا شد.
امضای قرارداد گام دوم توسعه میدان نفتی آذر با سرمایه‌گذاری بیش از یک میلیارد دلار به‌مدت ۲۰ سال با حجم تولید برآورده تجمعی اضافی حدود ۱۷۷ میلیون بشکه نفت‌خام نیز از دیگر قراردادهای وزارت نفت در دولت سیزدهم با هدف افزایش تولید است.
این طرح به‌منظور برداشت حداکثری از میدان مشترک آذر، تسریع در تکمیل فازهای توسعه میدان، هدایت نقدینگی کشور به طرح‌های منتخب نفت و گاز و با حداکثر سوددهی، استفاده حداکثری از ظرفیت شرکت‌های ایرانی اکتشاف و تولید (E&P)، ایجاد اشتغال و توسعه زیرساخت‌های اجتماعی و اقتصادی استان ایلام در دستور کار شرکت ملی نفت ایران قرار گرفت.
گام دوم توسعه میدان نفتی مسجدسلیمان با سرمایه‌گذاری ۲۶۰ میلیون دلار، از دیگر قراردادهای صنعت نفت است که در دولت سیزدهم امضا شد و به‌مدت ۱۴ سال با هدف تولید تجمعی اضافی حدود ۲۱ میلیون بشکه نفت‌خام اجرایی خواهد شد.
امضای قرارداد توسعه میادین نفتی سومار، سامان و دلاوران با دو شرکت ایرانی با سرمایه‌گذاری ۲۴۵ میلیون دلار به‌مدت ۲۰ سال با میزان تولید تجمعی حدود ۴۰.۴ میلیون بشکه نفت خام نیز در این دولت انجام شده است.
همکاری برای تولید صیانتی از میدان‌های مشترک
در دولت سیزدهم، توسعه میدان‌های نفتی از مرزهای کشور فراتر رفته و ایران با هدف تولید حداکثری و البته صیانتی نفت به دنبال همکاری‌های مشترک با کشورهای همسایه است. در این زمینه، امضا و اجرای تفاهم‌نامه همکاری مشترک در میادین هنگام بین ایران و عمان در دولت سیزدهم انجام شد.
این میدان، تنها میدان مشترک ایران و عمان است و در تنگه هرمز در بخش شرقی خلیج فارس و ۴۵ کیلومتری جزیره قشم واقع شده است. بخش ایرانی این میدان «هنگام» و بخش عمانی «بوخای غربی» نامیده می‌شود. مخزن اصلی این میدان سازند سروک و از سنگ‌های کربناته تشکیل شده است. سیال این مخزن نفت سبک است. براساس این اعداد و ارقام مربوط به نفت درجا و ذخیره قابل برداشت، این میدان یک میدان کوچک به شمار می‌آید. همچنین از نظر ویژگی‌های سنگ، مخزن تولیدی این میدان به‌عنوان یک مخزن متراکم (با تخلخل کم) و دارای نفوذپذیری کم تا متوسط شناخته می‌شود.
طبق گزارش‌های رسمی، هرکدام از دو کشور ایران و عمان در بخش‌های مربوط به خود اقدام‌هایی برای توسعه میدان انجام داده‌اند که به تولید منجر شده‌اند؛ اما در هر دو حالت، تولید از آن بخش‌ها به‌دلیل موارد فنی بعد از مدتی با کاهش مواجه شده است.
بنابراین مطرح‌شدن موضوع توسعه یکپارچه این میدان و تفاهم‌نامه امضاشده فرصت مناسبی برای استفاده از مزایای این الگو از توسعه است تا ایران از آن برای توسعه دیگر میدان‌های مشترک توسعه‌نیافته استفاده کند.
تقویت حضور شرکت‌های دانش‌بنیان در افزایش تولید نفت
توسعه میدان‌های نفتی و بهره‌برداری از آنها تنها مسیری نبود که وزارت نفت در دولت سیزدهم با هدف افزایش تولید طی کرد. در کنار این اقدام، احیای چاه‌های نفتی که در گذشته به دلیل نبود فناوری، سرمایه‌گذاری مورد نیاز و یا کاهش تکلیفی تولید نفت در زمان تحریم بسته شده بودند یا بازدهی آنها کاهش یافته بود در دستور کار وزارت نفت قرار گرفت.
درواقع طرح پیشران احیای چاه‌های بسته و کم‌بازده با هدف توسعه فناوری‌های بهبود تولید نفت خام از طریق ایجاد محیط کسب‌وکار فناورانه، استفاده از ظرفیت شرکت‌های فناور و با هدف اشتغالزایی و کارآفرینی، ذیل پارک نوآوری و فناوری صنعت نفت طراحی و ایجاد شد.
در این زمینه، درمجموع ۱۲ قرارداد احیای چاه‌های بسته و کم‌بازده با شرکت‌های فناور و دانش‌بنیان و تخصیص ۳۰ حلقه چاه امضا و تنفیذ شد و پیش‌بینی می‌شود نخستین برداشت از این چاه‌ها در نیمه نخست امسال انجام شود.
با این اقدام‌ها، وزارت نفت توانست در دولت سیزدهم ظرفیت تولید نفت را به پیش از خروج آمریکا از برجام و بازگشت تحریم‌ها برساند و این در حالی است که همچنان دور تازه‌ای از تحریم‌ها به صنعت نفت کشور تحمیل می‌شود.
در کنار افزایش تولید نفت، صادرات نیز جانی تازه گرفت و ایران توانست نفت تولیدی خود را به هر کشوری که می‌خواهد صادر کند. صنعت نفت در این دولت نه‌تنها متوقف نشد، بلکه با تکیه بر توان داخلی، اجازه نداد تحریم مانعی بر سر معیشت مردم باشد.
حوری قاسمی
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند