کسی که احساس غش و ضعف می کند، چه باید بکند؟
تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۴۴۷۶۰۴
غش کردن میتواند به علت عوامل متعددی، مرتبط با قلب، گردش خون، فشار خون و تنفس یا خونریزی شدید یا کم آبی بدنفرد بروز کند.غش کردن عارضه کوتاه مدت است که در نتیجه نرسیدن خون کافی به مغز اتفاق می افتد.
غش کردن را بیهوش شدن و از دست دادن موقت هوشیاری به طور ناگهانی و بـرای مدتی کوتاه، در نتیجه نرسیدن خون کافی به مغز تعریف می کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آشنایی با نشانه های غش کردن، بسیار مهم است زیرا عدم اطلاع از علائم این عارضه می تواند سبب به خطرانداختن جان فرد شود. دکتر صدرالاسلامی با بیان این که فردی که در حال غش کردن است به دلیل رسیدن خون کمتری به پوست ابتدا دچار رنگ پریدگی شده و سپس هوشیاری خود را از دست می دهد،
می افزاید: احساس سبک شدن سر بـه طور ناگهانی، ضعف عمومی، تاری دید ناگهانی و احساس صدایی مثل سوت در گوش، تهوع و استفراغ، رنگ پریدگی و تعریق، گزگز دست و پا، نبض ضعیف، تنفس سطحی و افت فشار خون و در نهایت از دست دادن تعادل، سقوط و بیهوش شدن از علایمشایع غش هستند. برخی از عوامل آغازگر شایع غش کردن اینها هستند:
زور زدن هنگام ادرار کردن یا اجابت مزاج.
سرفه کردن شدید.
ایستادن طولانی در یک وضعیت ثابت، یا به سرعت بلندشدن از وضعیت نشسته.
درد شدید، استرس، ترس یا ناراحتی عاطفی.
معمولا بهترین کار آن است که قبل از غش کردن، چنانچه احساس می کنید ممکن است غش کنید، اطرافیان را از وضعیت خود آگاه کنید.
اگر شما احساس کردید که یکی از اطرافیان شما در حال غش کردن است، به فرد کمک کنید تا دراز بکشد. ترجیحا وضعیت بدن فرد را به گونه ای قرار دهید که سر پایین تر از سطح بدن و پاها بالاتر از سطح بدن قرار بگیرند. این کار کمک می کند که جریان خون بیشتری به مغز فرد برسد. هرگز سعی نکنید این افراد را بلند کنید، این کار حال آنها را بدتر می کند.
اگر آنها از حال رفتند و هوشیاری خود را از دست دادند، اغلب بعد از چند دقیقه دوباره به هوش آمده و به حالت عادی بر می گردند (البته ممکن است دست ها و پاهای آنها همچنان احساس سستی و ضعف داشته باشند.) اگر سعی کنید این افراد را به سرعت بلند کنید، ممکن است احساس سرگیجه داشته باشند و حتی ممکن است دوباره غش کنند.
اگر فرد احساس ضعف می کند و قادر به دراز کشیدن نیست، باید او را نشانده و به او بگوئید که سرش را بین زانوهایش قرار دهد. در چنین حالتی باید یک نفر دستهای بیمار را پشت سر وی قرار داده و به سمت پایین فشار بدهد.
در عین حال اگر شخصی احساس ضعف کرد باید سر خود را در وضعیتی قرار دهد که مقدار خون بیشتری به مغز وی برسد. این کار باعث می شود که میزان علائم ضعف کم شده و از میزان خطر غش کردن کاسته شود.
پیشگیری از غش کردن چگونه است؟افرادی که به راحتی غش می کنند باید مواظب باشند تا کمتر در موقعیت هایی که می تواند آغازگر حالت ضعف و غش کردن آنها باشد قرار گیرند. اگر احساس می کنید که امکان دارد غش کنید، به اطرافیانتان خبر دهید تا آنها آماده کمک کردن به شما باشند. حملات غش معمولا کوتاه هستند.
اگر یک نفر غش کرد و حالت عدم هوشیاری وی بیش از یک تا دو دقیقه طول کشید ممکن است لازم باشد که اقدامات پزشکی جدی تری را انجام دهید. برای این کار می توانید با مراکز فوریت های پزشکی مشورت کنید.
برای شخصی که از هوش رفته است بهترین وضعیت این است که وی را بخوابانید و چانه وی را به گونه ای قرار دهید که بتواند به راحتی نفس بکشد. فرد بیهوش را تا به هوش آمدن و یا رسیدن کمک های اورژانسی تنها رها نکنید.
سه اشتباه رایج هنگام غش کردن دادن آب قند به فردی که غش کرده!یکی از رایج‌ترین تصورات نادرست هنگام غش کردن، مصرف آب قند است. باید توجه داشته باشید که دادن آب قند به فرد غش کرده ممکن است خطرناک باشد زیرا آب قند در حالتی که هوشیاری فرد کامل نیست، به داخل ریه می‌رود و باعث اختلالات تنفسی و حتی خفگی خواهد شد اما هنگامی که هوشیاری فرد تا حدودی بازگشت، دادن آب قند یا مایعات شیرین بلامانع است.
غش ناشی از ضعف است یا ناشی از جن‌زدگی!غش کردن یا سنکوپ عبارت است از بیهوش شدن ناگهانی و کوتاه‌مدت که به دلیل نرسیدن اکسیژن کافی به مغز اتفاق می‌افتد. استرس‌های شدید و بلند شدن از تخت یا صندلی به‌طور ناگهانی از شایع‌ترین علل این بیماری به شمار می‌روند اما برخی اختلالات ضربان قلب و بیماری‌هایی مانند صرع نیز می‌توانند این بیماری را به وجود آورند.
آب و هوای گرم، کهولت سن و حتی دیابت نیز میتواند در بروز غش موثر باشد. خالی از لطف نیست که یک باور نادرست دیگر را هم متذکر شوم. بیش از این تصور می‌شد که فردی که غش یا تشنج کرده، جنی شده و یا جن در او رسوخ کرده است اما پذیرش این باور نادرست نیز موجب پنهان‌کاری فرد مبتلا به غش یا تشج می‌شود و از درمان بیماری خود بی‌تفاوت می‌گذرد.
این در حالی است که غش کردن پدیده‌ای خوش‌خیم و کنترل‌شونده است و فرد میتواند به راحتی به زندگی بازگردد. نکته آخر نیز اینکه اگر دفعات بروز غش کردن زیادتر از دوبار باشد، میتواند بیماری صرع باشد و نیاز به درمان‌های بیشتری خواهد داشت.
با بوی کاهگل، غش‌کرده‌ها به هوش می‌آیند!اگر یادتان باشد سال‌ها پیش برای افرادی که غش می‌کردند کاهگل یا کاهگل آب‌زده می‌آوردند و جلوی بینی او می‌گرفتند. این باور نیز قدیمی شده است و اگر تصور کنیم فردی دچار هیستری است، می‌توانیم پنبه الکل جلوی بینی‌اش بگیریم و او را به هوش آوریم ولی اگر بی‌هوشی جدی باشد با پنبه الکل هم نمی‌توان فرد را هوشیار کرد.
منبع: افکارنيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۴۴۷۶۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارند
خارش پوست یکی از علائمی است که ممکن است در بسیاری از بیماری‌های مختلف بروز کند.
به گزارش ایسنا، خارش یکی از علائم شایع عارضه‌های پوستی است.
در این مطلب به نقل از بی بی سی، به چند واقعیت علمی که زیر پوست ما جریان دارد، می‌پردازیم:
۱. برآورد تقریبی نشان می‌دهد که ما حدود ۹۷ بار در روز خودمان را می‌خارانیم.
۲. احساس خارش بر اثر تماس با حشرات و گیاهان به دلیل سمومی است که بر پوست ما به‌جا می‌گذارند. مواد سمی باعث آزاد شدن هیستامین‌ها در بدن می‌شوند که نوعی واکنش ایمنی بدن است. در این واکنش بافت‌های عصبی پیام‌های احساس خارش را به مغز ما می‌فرستند.
۳. احساس خارش، شبکه عصبی ویژه خود را دارد. تاکنون تصور می‌شد احساس خارش و درد، مسیرهای دریافت یکسانی دارند اما در سال ۱۹۹۷ مشخص شد احساس خارش، بافت‌های عصبی ویژه خود را دارد.
۴. پیام‌های خارش بسیار به کندی منتقل می‌شوند. بافت‌های عصبی سرعت‌های گوناگونی دارند. پیام‌های لمس با سرعتی حدود ۳۰۰ کیلومتر در ثانیه انتقال پیدا می‌کنند. «درد ناگهانی» (برای مثال وقتی به‌طور اتفاقی دست روی شعله گاز قرار می‌گیرد) با سرعتی حدود ۱۳۰ کیلومتر در ساعت منتقل می‌شود. احساس خارش با سرعتی حدود سه کیلومتر در ساعت انتقال پیدا می‌کند که کمی آهسته‌تر از سرعت راه رفتن انسان است.
۵. احساس خارش مانند خمیازه کشیدن مسری است. دانشمندان با نمایش فیلم موش‌هایی که خود را می‌خارانند به گروه دیگری از موش‌ها به این موضوع پی‌بردند. پس از نمایش فیلم، موش‌های تماشاگر هم شروع به خاراندن خود کردند.
۶. احساس مسری خارش بخش کوچکی از مغز به نام هسته سوپراکیاسماتیک (بخش قدامی هیپوتالاموس) را فعال می‌کند. عصب‌شناسان هنوز به طور دقیق عملکرد این بخش از مغز را در چگونگی مشاهده و تکرار عمل خاراندن درنیافته‌اند.
۷. خاراندن بهترین راه برای خلاص شدن از مهاجمان خارش‌آور است. خاراندن، به دور کردن حشرات موذی یا دفع اثر گیاهان سمی کمک می‌کند. همچنین باعث گشادی رگ‌های خونی و در نتیجه جریان بیشتر گلبول‌های سفید و پلاسمای خون برای از بین بردن اثرات سمی می‌شود. به همین دلیل است که با خاراندن، پوست سرخ و لکه‌لکه می‌شود.
۸. خاراندن احساس خوشایندی است چون باعث ترشح سروتونین در مغز می‌شود.
۹. خوشایندترین نقطه برای خاراندن در بدن مچ پاست. پژوهش‌ها این موضوع را نشان داده است.
۱۰. هرچه بیشتر خود را بخارانید احساس خارش بیشتر می‌شود. خاراندن پوست باعث آزاد شدن هیستامین بیشتر می‌شود و پیام‌های خارش بیشتری به مغز فرستاده می‌شود. اگر این کار را ادامه دهید باعث آسیب دیدن پوست و ایجاد زخم و عفونت می‌شوید.
۱۱. در بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس (صدفک) یا اگزما (درماتیت) چرخه خارش آزاردهنده می‌شود. در چنین مواردی آنتی‌هیستامین تجویز می‌شود تا اثرات هیستامین را خنثی کند و احساس خارش را کاهش دهد.
۱۲. پژوهش نشان داده است که خارش مداوم و مزمن به اندازه درد مزمن ناتوان‌کننده است. خارش مزمن از اثرات جانبی بیماری‌های گوناگونی مانند بیماری‌های کبدی و لنفوم است.
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است