به نقل از «افکارنيوز»

تکثیر و رهاسازی، آخرین راه برای جبران خسارات دامداری سنتی به حیات وحش

تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۴۴۹۰۷۳

بیستمین گوساله مرال در روزهای آغازین خرداد 96 در مرکز تکثیر و پرورش مرال در پناهگاه حیات وحش سمسکنده ساری به دنیا آمد تا سال آینده در یکی از زیستگاه‌های این گونه جانوری که شاخص جنگل‌های هیرکانی است رهاسازی شود.

کورس ربیعی، رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران، با اعلام این خبر می‌گوید: مرال یکی از 122 زیرگونه‌ گوزن قرمز است که همچنان در شمال ایران، آسیای میانه و قفقاز از پراکنش خوبی برخوردار است و در استان‌های شمالی کشور در جنگل‌های راش و بلوط، هم‌زیستگاه با شوکا، خرس قهوه‌ای و پلنگ در تعادل زیستی به سر می‌برد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه می‌دهد: متاسفانه شکار بی‌رویه این جانور باشکوه و از دست رفتن کیفیت زیستگاه‌ها به دلیل دامداری سنتی، جاده‌سازی و بهره‌برداری‌های جنگلی باعث شده که عرصه‌های زیستی این گونه به شکل جزیره و مجزا تبدیل شود.

ربیعی، پارک ملی گلستان، منطقه حفاظت شده جهان نما، پناهگاه دودانگه و چهار دانگه کیاسر ساری هزارجریب بهشهر و نکا و به ویژه محدوده امن البرز مرکزی را دارای بیشترین جمعیت مرال دانسته و می‌گوید: اوایل خرداد فصل زایش است و گوساله‌ها که عموما تک‌قلو هستند پس از حدود 8 ماه آبستنی متولد می‌شوند و از آنجا که تا چند روزی پس از تولد قادر به همراهی مادر نیستند بسیار آسیب‌پذیرند. چرا که طی این چند روز، بسیاری از گوساله‌ها در مدت غیبت مادر در معرض تهدید ناامنی ایجاد شده توسط چوپانان، گله‌های دام و خصوصا سگ‌های گله قرار گرفته و از بین می‌روند.

این مقام مسئول با اشاره به اینکه مرکز تکثیر و پرورش مرال در پناهگاه حیات وحش سمسکنده ساری، 10 سالی است راه‌اندازی شده می‌گوید: طی سه سال گذشته در این مرکز 19 زایمان داشتیم به طوری که جمعیت 11 راسی این مرکز، طی سه سال در سال 95 به سی راس رسید.

وی با بیان اینکه تا کنون 4 راس از مرال‌های متولد شده در مرکز تکثیر و پرورش پناهگاه حیات وحش سمسکنده به صورت هوایی به البرز مرکزی منتقل و در منطقه امن گلستانک رهاسازی شده‌اند یادآور می‌شود: هدف اصلی از راه‌اندازی این مرکز، تقویت جمعیت مرال به‌عنوان گونه نماد تنوع زیستی جنگل‌های هیرکانی است و بناست در برنامه‌های بعدی نمونه‌هایی از مرال متولدشده در پناهگاه حیات‌وحش سمسکنده به دیگر زیستگاه‌هایی که با کاهش جمعیت این گونه مواجه هستند منتقل و رهاسازی شوند.

ربیعی در پایان ابراز امیدواری می‌کند: از آنجا که تکثیر و رهاسازی گونه‌های علفخوار بر خلاف گونه‌های گوشتخوار، با مشکلاتی چون عدم مهارت حیوان در شکار، که عامل مهمی در شکست رهاسازی به شمار می‌رود رو به رو نیست تلاش می‌کنیم با شناسایی زیستگاه‌هایی که با کاهش جمعیت مرال مواجه هستند و در عین حال به دلیل وجود گله‌هایی از این گونه و برخورداری از شرایط زیستی مساعد، احتمال رهاسازی موفق در آنها وجود دارد، با استفاده از مرال‌های متولد شده در سایت تکثیر و پرورش پناه‌گاه حیات وحش سمسکنده، جمعیت از دست رفته این گونه را در زیستگاه‌ها احیا کنیم.

سایت تکثیر و اسارت گوزن قرمز (مرال) در پناهگاه حیات‌وحش سمسکنده ساری در آذرماه 1386 به منظور افزایش جمعیت گله‌های وحشی این‌ گونه جانوری ارزشمند برای نخستین بار در کشور راه‌اندازی شد و با انتقال پنج راس مرال از قرق گلستان آغاز به کار کرد.

منبع: افکارنيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۴۴۹۰۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«حفاظت» به بقای گونه‌ها کمک می‌کند

بر اساس نتایج یک مطالعه بین‌المللی، عمده اقدامات حفاظتی کمک می‌کند تنوع زیستی در جهان کمتر از دست برود.

به گزارش ایسنا، گروهی بین‌المللی از کارشناسان طی یک دوره ۱۰ ساله به بررسی اقداماتی از جمله پرورش تخم ماهی شینوک (نوعی سالمون) برای رهاسازی تا ریشه‌کنی جلبک‌های مهاجم پرداختند.

نویسندگان گفتند یافته‌های آنها یک «روزنه امید» برای کسانی است که در زمینه حافظت از گونه‌های جانوری و گیاهیِ در معرض خطر می‌کوشند.

در حال حاضر یک سوم کل گونه‌هایی که تحت نظر هستند به دلیل فعالیت‌های انسانی در خطر انقراض قرار دارند.

در این مطالعه که در ژورنال «ساینس» منتشر شده، دانشمندان از ده‌ها موسسه پژوهشی، ۶۶۵ برنامه حفاظت از محیط زیست را بررسی کردند که قدمت برخی از آنها به سال ۱۸۹۰ می‌رسید.

اینها در کشورها، اقیانوس‌ها و به روی انواع مختلف گونه‌ها انجام شده بودند و نتایج نشان داد که دو مورد از هر سه مورد کار حفاظتی اثر مثبت داشته است.

دکتر «پنی لانگهامر»، معاون اجرایی موسسه خیریه محیط زیست «ری:‌وایلد»، یکی از نویسندگان این مقاله گفت: اگر این روزها سرفصل های مربوط به انقراض را بخوانید، ممکن است راحت دچار این تصور شوید که ما در تنوع زیستی شکست خورده‌ایم – اما باید تصویر جامع‌تر را در نظر داشت.

این مطالعه قوی‌ترین شواهد تا به امروز را ارائه می‌کند دایر بر اینکه «حفاظت» نه فقط وضعیت تنوع زیستی را بهبود می‌بخشد و از سرعت افت تنوع زیستی می کاهد، بلکه زمانی که موثر می‌افتد، واقعا اثرگذار است.

روایات موفقیت:

* کاهش ۷۴ درصدی روند نابودی جنگل‌ها در حوضه کنگو پس از معرفی برنامه‌های مدیریتی

* به دلیل مدیریت گونه‌های صیاد در جزایر حائل فلوریدا، شمار جمعیت یک نوع پرستوی دریایی به نام «لیست ترن» دو برابر شد

با این حال، در یک مورد از هر پنج مورد، اقدامات حفاظتی باعث کاهش جمعیت گونه‌های هدف شده بود.

دکتر لانگهامر گفت: یکی از جالب‌ترین یافته‌ها این بود حتی زمانی که یک مداخله حفاظتی برای گونه‌ای که در نظر گرفته شده بود کارساز نبود، گونه‌های دیگر ناخواسته سود بردند.

برای مثال، ایجاد مناطق حفاظت‌شده برای اسب‌های دریایی استرالیایی به این معنی بود که تعداد بیشتری از آنها طعمه می‌شدند زیرا جمعیت گونه‌های شکارکننده آنها افزایش یافته بود.

اینکه تنوع گونه‌ها و جمعیت آنها دچار نوسان شود طبیعی است - اما سرعت انقراض اکنون ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ برابر سریعتر از آن است که دانشمندان انتظار دارند.

به گزارش بی بی سی، دانشمندان بر این باورند که تغییر اقلیم، نابودی زیستگاه و گسترش گونه‌های مهاجم از عوامل این وضع است.

در سال ۲۰۲۲ تقریبا ۲۰۰ کشور «چارچوب جهانی تنوع زیستی» را امضا و توافق کردند که روند افت طبیعت را تا پایان دهه متوقف کنند.

انتهای پیام