به نقل از «بی باک نیوز»

اتودهای سپهری و سرامیک‌های تناولی کنار یکدیگر به نمایش در آمد

تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۴۴۹۴۲۳

این روزها گالری مژده به مناسبت روز جهانی موزه و با حمایت ایکوم ایران، نمایشگاهی از نمونه های کمتر دیده شده آثار استادان هنر کشورمان را به نمایش گذاشته است.

به گزارش بی‌باک، این روزها نمایشگاهی با عنوان «پیشگامان عصر نو»شامل آثار سهراب سپهری، بهمن محصص، حسین زنده‌رودی، مسعود عربشاهی، فرامرز پیلارام، محمد احصایی، پرویز کلانتری، آیدین آغداشلو، ژازه تباتبایی، پرویز تناولی، محسن وزیری مقدم، سونیا بالاسانیان، منصور قندریز، منوچهر نیازی، نصرالله افجه‌ای، اردشیر محصص، فریدون آو و .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. در گالری مژده به نمایش گذاشته شده است که عموماآثار کمتر دیده شده‌ای از پیشگامان هنر مدرن ایران هستند.

در این نمایشگاه اتودها و مشق‌های سهراب سپهری روی کاغذ و برخی آثار متنوع از حسین زنده‌رودی به نمایش در آمده است. تمرکز نمایشگاه بر ارائه آثار مربوط دوره های کمتر دیده شده هنرمندان پیشکسوت است. به طور مثالاز فریدون آو، پرویز کلانتری، منوچهر نیازی و اردشیر محصص آثاری روی دیوار است که تفاوت عمده‌ای با آثار شناخته شده این هنرمندان دارد که هم از لحاظ ابعاد و هم از لحاظ نحوه بیانی این تفاوت قابل مشاهده است.

مژده طباطبایی مدیر گالری مژده درباره این نمایشگاه گفت: این نمایشگاه مربوط به روز جهانی موزه‌ها است و گردآوری این آثار هم در حد معجزه است.غیر از آثار آقای منوچهر نیازی بقیه آثار این نمایشگاه متعلق بهمجموعه‌دارهاست و ما به عمد این آثار را از مجموعه‌دارها گرفتیم.

طباطبایی ادامه داد:هدف برگزاری این نمایشگاه‌ها تمرین موزه‌داری است چون مجموعه‌دارها حامیان موزه‌ها هستند و اگر این افراد نبودند طی این سال‌ها بسیاری از آثار نابود می‌شدند.

فریدون فربود مدیر هنری گالری مژده نیز درباره نمایشگاه «پیشگامان عصر نو»گفت: این آثار بسیار بیشتر از این تعداد بود که در گالری به نمایش در آمده است، اما ما سعی کردیم تعداد آن‌ها را خلاصه‌تر کنیم و در نهایت به این مجموعه رسیدیم که هم از لحاظ قیمت و هم از لحاظ کیفیت آثار ویژه ایهستند.

او گفت: ما سعی کردیم دنبال آثار خوب و کمتر دیده شده هنرمندان بگردیم، اثری از منوچهر نیازی یا مجسمه سرامیک اثر پرویز تناولیاز جمله آثار متفاوت این نمایشگاه است.

وی ادامه داد: در این نمایشگاه ۳۰ اثر به نمایش درآمده، اما آثاری که در جاهای دیگر قرار دارد و بازدیدکننده ها می‌توانند ببینند، بیش از ۳۰ اثر است. ما سعی کردیم از هر هنرمند دو اثر یا بیشتر به نمایش بگذاریم.در میان ۲۷ گالری که برای روز جهانی موزه همکاری کردند دو یا سه گالری هستند که آثار هنرمندان قدیمی را به نمایش گذاشتند که یکی از آن‌ها ما هستیم.

فربود بیان کرد: برخی از این آثار مثل آثار بهمن محصص در حراج «ساتبیز»به فروش رسیده است و مجموعه‌دار اثر را در آن حراج خریداری کرده، یا اثر آقای زنده‌رودی در حراج «ادل»ارائه شده است.

وی همچنین درباره قیمت آثار گفت: ما عموما سعی کردیم قیمت‌ها را از حد معمول پایین‌تر بگذاریم که اگر کسی خواست خرید کند، برای او مقدور باشد. البته کمی هم به لطف کلکسیونرها دستمان باز بود. ما آثار چاپ کوچک آقای زنده‌رودی را با قیمت ۱۲ میلیون تومان در این نمایشگاه داریمتا اثری ۲۲۰ میلیون تومانی که مجسمه آقای پرویز تناولی است.

--------------------------------------------------------------------------

تذکر: کاربر محترم! انتشار مطالب دیگر رسانهها از سوی پایگاه خبری تحلیلی بی‌باک لزوما به معنای صحت و تایید محتوای آنها نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود. در ضمن شما می توانید اخبار و مطالب وزین خود را که تا کنون در هیچ رسانه‌ای منتشر نشده است از طریق بخش "تماس با ما" یا پل ارتباطی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید برای ما ارسال نمایید تا در صورت دارا بودن مولفه‌های لازم، منتشر گردد.

------------- با کلیک بر روی لینکهای ذیل تمامی روزنامه‌های کشور را رایگان مطالعه کنید -------------

روزنامه‌های عمومی | روزنامه‌های اقتصادی | روزنامه‌های ورزشی | سایر روزنامه‌ها| هفته‌نامه و ماهنامه | نشریات استانی

منبع: بی باک نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۴۴۹۴۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رجوع و روایت آتش بلاگری و سلبریتی شدن در روابط زن و شوهری

نمایش «رجوع» این روزها در تهران روی صحنه می‌رود تا به اختلافات متداولِ این روزها در روابط بین زن و شوهرها بپردازد. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، داستان‌ها و ماجراهای مربوط به روابط زن و شوهری همیشه دستمایه ساخت آثار نمایشی بوده است. از فیلم‌های «همسر»، «آتش بس»، «توفیق اجباری» تا نمایش‌های «بازیگر و زنش»، «تن شوری» و ... هنرمندان را به سمت خلق آثاری با این موضوعِ همیشه جذاب سوق داده است.

جذابیت همیشگی این سوژه باعث شده پدید آورندگانِ تئاترِ «رجوع» نیز به سمت تولید اثری نمایشی با موضوعِ روابط زن و شوهری بروند. رجوع به قلم کیمیا خلج و کارگردانی سعید حشمتی در قالب اپیزودهای مشابه به چالش‌های زندگی زناشویی می‌پردازد. روایت داستان در بستر دادگاه، اندکی کلیشه‌ای و تکراری به نظر می‌رسد. اگر از این زاویه به دادگاه نگاه کنیم که عموماً ارجاع به دادگاه و قاضی آخرین راهکار برای حل بحران‌ها باشد پس باید این اشکال را متوجه نویسنده‌ی نمایش «رجوع» دانست که هیچ فرصتی را برای سازش بین زوجین قائل نبوده و صدور حکم قضایی را فصل الخطاب قرار داده است.

کلنل دست به دامن عارف شد / نازنین بیاتی انتخاب مناسبی بود؟

البته در نمایش اشاراتی به فرصت دادگاه برای ایجاد سازش بین زوجین برای تفکر و تأمل بیشتر شده اما این اقدام نویسنده ناکافی به نظر می‌رسد و شاید اگر به جای فضای دادگاه، اتفاقات نمایش در حضور شخص دیگری مانند یک مشاور خانواده رخ می‌داد، فرجام مثبت و امیدوار کننده‌تری برای کاراکترهای نمایش قابل تصور بود.

اپیزود نخست این نمایش روایت زن و شوهری بود که اختلافاتشان مربوط به استقلال زن و زیبایی‌های ظاهری بود.

در «رجوع» دیالوگ‌ها چکشی و پینگ پونگی است و نویسنده به خوبی موفق به ایجاد بده بستان‌ها در نمایشنامه شده است. داستان زندگی کاراکترها به شکل صحیحی پرداخت و روایت شده و نویسنده به شناخت درستی از کاراکترهای نمایشش رسیده است. در هر اپیزود تفاوت کاراکترها به وضوح قابل دریافت است و نویسنده در نگارش آنها خلاق و پویاست.

اما نکته مهمی که در مورد متن وجود دارد نوع نگارش آن است. اخیراً در بسیاری از آثار، نویسندگان را نمی‌توان مؤلف محسوب کرد. مؤلفی که ایده دارد، مشق می‌دهد، درس می‌دهد و شاید راهی نشان می‌دهد و....

اپیزود دوم؛روایت کارگردانی بود که به عنوان یک سلبریتی، در عین ازدواج با همسری روستایی، ارتباطاتی موازی داشت و همین موضوع موجب اختلافات شدید بین او و همسرش شده بود.

بخش زیادی از نویسندگان نسل جدید روایت‌هایی گزارش گونه دارند. روایت‌هایی که گویی تنها برای صرفا جهت اطلاعِ مخاطب نوشته شده‌اند یا اینکه گویی یک گزارش خبری هستند تا یک نمایشنامه با هدفی والا و نتیجه‌گیری که به کارِ زندگیِ مخاطب بیاید.
البته که در بسیاری از  آثار خبری، خبرنگاران نتیجه گرا و هدفمند هستند و تنها صرفاً راوی یک رویداد نیستند؛ بلکه موجب ایجاد چالش‌های جدی می‌شوند. اما در «رجوع» نویسنده فقط «گزارشگر» است. گزارشگری که گزارش می‌دهد؛ در بطن جامعه خانواده‌هایی هستند که شرایط ویژه و متفاوتی بر زندگی آنها حاکم است.

کیمیا خلج با نوشتنِ متن «رجوع» فقط به مخاطب خبر می‌دهد و مخابره‌گر یک اتفاق است؛ البته که همین هم ارزشمند است. اما نباید فراموش کنیم که نویسنده‌ی این نمایش‌نامه راهکار ندارد، ایده ندارد و هدایت گر نیست.

شاید به همین علت است که به رغم هدایت صحیح و خوب بازیگران توسط کارگردان، حس و حال تماشای یک اثر تئاتری ویژه به مخاطب منتقل نمی‌شود.

اپیزود سوم مربوط به زن و شوهری بود که تفاوت‌های اعتقادی و فرهنگی عمیقی با همدیگر داشتند و همین مسئله اختلافات شدیدی بین آنها ایجاد کرده بود.

اساساً در شرایط مشابه هیچ راهی برای به چالش کشیده شدن خلاقیت کارگردان وجود ندارد و یا حداقل بیننده تلاشی برای خلق یک اثر بصری ویژه از کارگردان را شاهد نیست. آفتی که گریبان برخی یا شاید بسیاری از آثارِ این روزهای تئاتر ایران را گرفته است.

کارگردانان در آثار مشابه و این نمایش، به «صندلیسم!» دچار شده‌اند. آفتی عجیب که با اسم رمز «مینی مال» و فقط با چیدن چند صندلی ساده در صحنه روز به روز در حال نفوذ در جان تئاتر است. هر کدام از کارگردانان هم دلایل خاصی را برای انتخاب این سبک کاری دارند که غالباً چندان منطقی به نظر نمی‌رسد.  اجرای «صندلیسم» هرچه هست نه تنها تئاتر محسوب نمی‌شود بلکه شاید در چهارچوب یک اثر رادیویی ویژه هم گنجانده نشود.

البته که نمایش «رجوع» با وجود اینکه صحنه‌ای خالی دارد و تنها به چند صندلی روی صحنه پناه برده، اما تلاش کرده تا جنبه‌های نمایشی و تصویری هم در کار باشد تا اثر صرفا به یک نمایش رادیویی تبدیل نشود.

اپیزود چهارم این نمایش به روایت خانواده‌ای اختصاص داشت که زنِ خانواده در فضای مجازی بلاگر بود و همین مسئله پایه و اساس اختلافاتِ شدیدی شده بود.

رفتن سراغ موضوع‌های اجتماعی که در دل جامعه و در میان مردم جاری هستند و هر کدام از ما بارها و بارها در اطراف‌مان آنها را دیده‌ایم، بسیار ارزشمند است. پرداختن به این موضوع‌ها حتی اگر بدون ارائه‌ی راهِ چاره یا راهی تازه باشد، با زدنِ تلنگرهایی هرچند کوچک به مخاطب، می‌توانند اثرگذار باشند.

منصفانه نیست اگر از بازی خوب بازیگران (رجوع) سخن نگوییم. از اپیزود اول تا آخرین اپیزود که با بازی شیرین و دقیقِ افشین سنگ چاپ مواجه می‌شویم، همه بازیگران بسیار دقیق و حساب شده ایفای نقش می‌کنند و این نکته‌ای است که به واسطه آن نمی‌شود از نقش ویژه کارگردان چشم پوشی کرد.

در پایان باید گفت علیرغم کاستی‌هایی که در نمایش «رجوع» به چشم می‌خورد، اما این اثر ارزش یک بار دیدن را دارد.

توضیحات نمایش:

 رجوع

نویسنده: کیمیاخلج
کارگردان: سعیدحشمتی

بازیگران:

نیما هاشمی سرشت، الهام احمدی، میثاق جمشیدی، پریسا علی نیا، کیمیا خلج، هومن بنایی، روناک برخوردار، فاطمه توانا، محمد روشنفکر و افشین سنگ چاپ

-------------------------
نوشته: هبت اله یگانه
-------------------------

انتهای پیام/