به نقل از «ایسنا»

بخش مهمی از عرفان اسلامی در صحیفه سجادیه متجلی است

تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۴۶۹۰۰۴

آیت‌الله مکارم شیرازی یکی از مهم‌ترین دلایل افزایش خودکشی را ضعف ایمان عنوان کرد و گفت: انسانی که امیدوار به لطف خدا باشد و دارای قوت ایمان، اراده و تصمیم است هرگز خودکشی نمی‌کند.

به گزارش ایسنا، آیت‌الله مکارم شیرازی شامگاه یکشنبه در دومین برنامه «چشمه معرفت» که از شبکه سوم سیما پخش شد، با اشاره به اینکه موضوع بحث ما در شب‌های مبارک رمضان تفسیر دعای مکارم الاخلاق از صحیفه سجادیه است، اظهار داشت: صحیفه سجادیه گنجینه بسیار گران بهایی از دعاها است و تمام مسائل مهم زندگی انسان را در بردارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با اشاره به اینکه بخش مهمی از عرفان اسلامی در صحیفه سجادیه منعکس است، تصریح کرد: همچنین موضوعات سیاسی، اقتصادی، انسان شناسی، آداب معاشرت، سلامتی و تندرستی، جهاد و مسائل نظامی در این ۵۴ دعای صحیفه سجادیه مطرح شده است.

* صحیفه سجادیه زمینه ساز تربیت نفوس است

این مرجع تقلید با بیان اینکه صحیفه سجادیه فرصت خوبی برای تربیت نفوس افراد و جامعه است، گفت: قرآن کلام خالق به مخلوق، نهج‌البلاغه کلام مخلوق برجسته به مخلوقات دیگر و صحیفه سجادیه کلام مخلوق با خالق است؛ همه این سه کتاب، یک طریقت را دنبال می‌کنند که آن تربیت انسان‌هاست.

وی با بیان اینکه دعای بیستم صحیفه سجادیه با عنوان دعای مکارم اخلاق و به معنای ارزش‌های والای اخلاق انسانی است، گفت: دعای مکارم الاخلاق 30 فصل دارد؛ ما در سال‌های گذشته، ۱۹ فصل آن را تفسیر کردیم و این فصول از یکدیگر جداست.

آیت‌الله مکارم شیرازی با بیان اینکه فصل بیستم دعای مکارم الاخلاق در رابطه با آرامش روح انسان است، اظهار داشت: امام سجاد(ع) به خداوند عرضه می‌دارند « خداوندا تو یار و یاور من هستی در آن زمانی که غمگین و محزون می شوم، خداوندا تو پناهگاه من هستی هنگامی که محروم می شوم، در سختی ها و شدت ها استغاثه من به توست و تو پناهگاه من در همه مشکلات هستی».

* ریشه بسیاری از بیماری ها عدم آرامش روح است

این استاد تفسیر قرآن کریم با تاکید بر اینکه یکی از مشکلات عصر ما عدم آرامش روح است، اظهار کرد: بعضی از پزشکان می‌گویند ۷۰ درصد مردم به نوعی اضطراب فکری و حالت افسردگی دچار هستند؛ عوامل افسردگی و عدمن آرامش روح در زمان ما بسیار زیاد است و این مسئله ریشه اصلی بسیاری از بیماری‌ها است.

وی در پاسخ به این پرسش که برای مقابله با عوامل برهم زننده آرامش روح باید چه اقدامی کرد، گفت: قرآن مجید در این زمینه دو آیه دارد؛ در آیه ۸۲ سوره انعام می‌فرماید «کسانی که ایمان داشته باشند و ایمان خود را با ظلم و ستم آلوده نکنند، امنیت و آرامش پیدا می‌کنند.»

این مرجع تقلید با بیان اینکه ایمان به انسان آرامش می‌دهد، افزود: انسان وقتی احساس کند تنها نیست و به خدایی ایمان دارد که بر همه امور قادر است و بر هر مسئله‌ای اطلاع دارد و در نهایت رحمانیت و رحیمیت است، آرامش پیدا می‌کند.

آیت‌الله مکارم شیرازی افزود: همچنین در آیه ۸۲ سوره رعد می‌فرماید: «کسانی که ایمان داشته باشند و دل آنها مطمئن به یاد خدا شود آرامش دارند، بدانید با یاد خدا دل ها آرامش پیدا می کند».

وی تصریح کرد: هنگامی که مشکلات در مسیر زندگی پیش می‌آید، انسان بعد از نماز با خدای خود در سجده خلوت و مشکلات را مطرح کند تا از این طریق امیدوار به آینده باشد و دچار یاس نشود.

این مرجع تقلید افزود: یکی از دانشمندان می‌گوید من کاری ندارم که ادیان حقانیت دارند یا ندارند، اما انسان برای اینکه زندگی خوبی داشته باشد، باید یک دین و اعتماد به خدا داشته باشد، این مسئله موجب افزایش طول عمر و آرامش می‌شود و کمک می‌کند در مقابل مشکلات قوی باشد؛ اما اگر دین و اعتمادی به خدا نداشته باشد، خودش را تنها در بیابان مملو از وحشت مشاهده می‌کند.

* ضعف ایمان، مهم‌ترین دلیل افزایش خودکشی است

آیت‌الله مکارم شیرازی با بیان حدیثی از امام باقر(ع) مبنی بر اینکه مؤمن به هر بلایی گرفتار می‌شود و با هر مرگی می‌میرد، اما خودکشی نمی‌کند، گفت: یکی از مهم‌ترین دلایل افزایش خودکشی، ضعف ایمان است؛ وقتی انسان ایمان داشته باشد، چرا باید مایوس و ناامید شود و آرامش خود را به گونه‌ای از دست بدهد که خودکشی کند؟

وی اظهار کرد: انسانی که امیدوار به لطف خدا باشد و دارای قوت ایمان، اراده و تصمیم است، هرگز دست به خودکشی نمی‌زند؛ کسانی چنین کاری می‌کنند که ضعیف و ناتوان هستند.

* یاد خدا آرامش بخش روح انسان در این دنیای پرتلاطم است

این مرجع تقلید با بیان اینکه یکی از اسباب فراهم شدن آرامش در دنیای پرتلاطم امروز، یاد خداست، گفت: ما به همه کسانی که به دنبال عمل به توصیه اخلاقی هستند می‌گوییم تا می‌توانید یاد خدا باشید و به بندگان خدا کمک کنید که موجب آرامش شما و جامعه می‌شود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۴۶۹۰۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درخشش گنجی از لاهور

یکی از نمونه‌های این رفت‌و‌آمدها، در وجود ابوالحسن علی بن عثمان هجویری، عارف معروف سده‌های چهارم و پنجم هجری متجلی است. او که پرورش یافته مکتب تصوف و عرفان از بزرگ‌ترین عارفان عصر خود بود، زاده غزنین و آرام گرفته در لاهور پاکستان است. مهم‌ترین اثر او که کشف المحجوب نام گرفته است، از قدیمی‌ترین و پرمغزترین آثار و متون حوزه تصوف و عرفان اسلامی به‌شمار می‌آید. آنچنان که در وجه تسمیه آن خود می‌نویسد:«چون این کتاب اندر بیان راه حق بود و شرح کلمات تحقیق و کشف حُجُب بشریت جز این نام او را اندر خود نبود». کشف المحجوب همچنین در زمره کهن‌ترین نوشته‌های عرفانی به زبان فارسی نیز به حساب می‌آید. چند و چون جزئیات زندگی نویسنده از جمله تاریخ‌های دقیق ولادت و فوت او در لابه‌لای صفحات تاریخ پنهان مانده است و جز گمانه‌هایی از آن بر‌جای نیست. اندک دانسته‌های موجود از حیات ظاهری او همان چیزهایی است که در کتاب کشف المحجوب به یادگار مانده است. او را در تصوف و عرفان پیرو مکتب ابوالفضل محمد بن حسن خطلی دانسته‌اند. او همچنین محضر ابوالقاسم گرگانی را دریافته است. نام کامل او ابوالحسن علی بن عثمان علی غزنوی‌هجویری‌جلابی است.او علاوه بر این‌که دستی بلند در سیر انفس داشته است، از پا در رکابان سیر آفاق نیز به‌شمار می‌آمده است. سفرهای زیادی در گسترده تمدن اسلامی توسط او ثبت شده است. آذربایجان، دمشق و شام، رمله، طوس، اوزگند، میهنه، مرو و سمرقند از‌جمله مقصد‌های او به‌شمار می‌آیند. هرچند زمانی نیز مقیم عراق آن زمان شده بود.گزند روزگار ما را از دیگر کتاب‌های او محروم ساخته و «کشف المحجوب لارباب القلوب» تنها یادگار از نوشته‌های اوست.یکی از برکات حضور هجویری در لاهور که در تاریخ ذکر شده، دعوت عده زیادی از ساکنان آن دیار به دین اسلام است. از‌جمله پذیرندگان دین اسلام، حاکم وقت لاهور است که توسط او مسلمان شد. حاکم لاهور پس از پذیرش اسلام، شیخ هندی نام گرفت و نوادگان او از آن زمان متولی بارگاه هجویری هستند. او هر چند در شریعت، حنفی‌مذهب است اما در نوشته‌های خود ارادت زیادی را به اهل‌بیت علیهم‌السلام نشان می‌دهد.از آن‌جمله ذکر این حکایت از کشف المحجوب که خالی از لطف نیست: «مردی به در سرای حسن بن علی رضی‌ا... عنهما آمد و گفت ای پسر پیغامبر مرا چهارصد درم وام است. حسن فرمود تا چهارصد دینار بدو دادند و گریان اندر خانه شد. گفتند چرا می‌گریی ای فرزند پیغمبر. گفت از آنچه اندر تفحص حال این مرد تقصیر کردم تا وی را به ذل سؤال آوردم.»   آرامگاه هجویری همیشه مکانی زیارتی و همچنین فضایی مناسب برای جویندگان راه حقیقت برای اعتکاف و چله‌نشینی بوده است. مردم مسلمان پاکستان از مذاهب مختلف اسلامی، اعتقاد زیادی به برکات زیارت مزار او دارند. امروزه نیز در لاهور این آرامگاه از مکان‌های پرتقدس برای مسلمانان شبه قاره و پاکستان محسوب می‌شود. در این منطقه به او لقب داتا گنج بخش داده‌اند و بارگاه او را داتا دربار می‌نامند. این مجموعه شامل مرقد هجویری، مسجدی به نام او و جمعیت هجویریه است. عده زیادی از این مردم باوردارند که برای گرفتن حاجت‌های خود ۴۰شب، گرد این مزار طواف کنند تا به مراد خود برسند. هرساله در سالروز درگذشت او، مراسمی با نام عُرس برگزار می‌شود. این برنامه در بیستم ماه صفر آغاز شده و سه روز طول می‌کشد.در این ایام برنامه‌های قوالی، سماع، ختم قرآن، خطابه و وعظ اجرا می‌شود و نذرکنندگان از مردم با انواع غذا و شیرینی پذیرایی می‌کنند. بی‌شک حضور هجویری و کتاب ارزشمند به یاد گار مانده از او همچون پلی استوار برای نزدیک‌تر کردن دل‌های امت اسلام از مذاهب مختلف خواهد بود. علاوه بر این، توانایی دارد که دل‌های علاقه‌مندان عرفان اسلامی و زبان فارسی را به یکدیگر پیوند دهد.حفظ تعادل در پیروی از شریعت و دور شدن از ذوقیات و برداشت‌های نفسانی از ویژگی‌های صاحب کشف المحجوب است. او بدون این‌که خود را در ورطه افراط یا پرتگاه تفریط بیندازد، شخصیتی متشرع و در عین حال بر مدار تعادل از خود بروز می‌دهد و عرفان و اخلاق را در تربیت نفس به هم، به‌گونه‌ای که نمونه فرید و منحصر به خود را در میان معاصرانش ارائه می‌دهد. شفافیت و روانی روایت علی بن عثمان از عبودیت ذات پروردگار،جویندگان و تشنه کامان حقیقت و معرفت را با زلالی هرچه تمام سیراب می‌سازد. چنان که گفته آمد، کشف المحجوب تنها یادگار به جا مانده از هجویری است و دیگر آثار او در غبار زمانه راه خود را گم کرده اند و ما از خواندن آنها محروم هستیم. خود او در کتابی که به دست ما رسیده، آثار دیگر خود را بر این اساس معرفی می‌کند:    ۱- دیوان شعری که بنا بر گزارش هجویری، کسی آن را از وی امانت گرفت و با کمی تغییر آن را به نام خود کرد.    ۲- منهاج‌الدین که از کشف المحجوب چنین استنباط می‌شود که این کتاب درباره بزرگان تصوف و اهل بیت علیهم‌السلام و فضایل اصحاب صفه بوده و از حسین بن منصور حلاج هم در آن یاد شده است، این کتاب را نیز یکی از مدعیان به نام خود کرد.    ۳- الرعایه لحقوق ا... تعالی در باب توحید بوده که در آن به رد آرای مخالفان توحید پرداخته است.    ۴- اسرار الخِرَق و الملوّنات (در آداب خرقه و مرقع پوشی) که در زمان نوشتن کشف المحجوب دست‌نوشته‌ای از آن در مرو موجود بوده است.   ۵- البیان لاهل العیان، درباره جمع و تفرقه است که هجویری در جوانی آن را نوشت.    ۶- نحو القلوب / بحرالقلوب که در آن‌ به‌طور مفصل درباره اصطلاح عرفانی جمع سخن گفته است.    ۷- کتابی است در شرح کلام حسین بن منصور حلاج که هجویری در آن «به دلایل و حجج، علو کلام و صحت حال» حلاج را ثابت کرده است.     ۸- کتاب یا رساله‌ای درباره ایمان.      ۹- کتاب فنا و بقا، درباره این دو اصطلاح عرفانی.