به احترام کلاه آبی ها کلاه از سر برداریم
تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۴۷۹۱۴۰
رویداد۲۴- اصلا صلح را باید با جنگ معنا کرد؛ یک نگاه به خاورمیانه داشته باشید؛ این روزها بازار جنگ در خاورمیانه رونقی دارد که صلح و سازش ندارد. تنها کافی است که در میان خبرها کمی جستوجو کنی؛ خبر یک، عکس یک، همه و همه مربوط به جنگ است، همه از جنگ حرف میزنند. اصلا اینکه میگویند «صلح زنگ تفریح بین دو جنگ است» یا «صلح، آتشبس میان دو جنگ»؛ نشان از همین دارد که جنگ یک رخداد تکرارشدنی است و همین تکرار، کابوس این روزهای ما شده است، پایان هر جنگ، آغاز جنگ دیگری است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بهانهای برای توجه و تقدیر از زنان و مردان بشردوست
صلح در دنیای امروزِ ما مثل کبوتری است که همیشه در تیررس شکارچی قرار دارد. تنها با لمس ماشه، تیر شلیک میشود و عمرش به پایان میرسد. جنگ پدیده ناخوشایندی که بارها و بارها درطول تاریخ تکرار شده؛ یک کابوس تکراری. همین حالا؛ یعنی ٢٩ می روز بینالمللی حافظان صلح ملل متحد، یمن، سوریه و عراق همه زیر چتر این کابوس سیاه قرار دارند. روز بینالمللی حافظان صلح ملل متحد که در ٢٩ می ماه هر سال در سراسر جهان برگزار میشود، بهانهای است برای توجه و تقدیر از زنان و مردانی که سازمان ملل متحد را در ماموریت حفظ صلح و امنیت بینالمللی همراهی میکنند. همچنین این روز گرامیداشت انسانهایی است که در راه حفظ صلح و امنیت بینالمللی جان خود را از دست دادهاند. در ١١ دسامبر سال ٢٠٠٢ میلادی، مجمع عمومی سازمان ملل متحد در طی قطعنامه ١٢٩/٥٧ و با درخواست دولت و سازمان حافظان صلح اوکراین، روز ٢٩ می ماه را بهعنوان روز بینالمللی بزرگداشت حافظان صلح ملل متحد برگزید. روز ٢٩ ماه می یادآور سالگرد تأسیس «سازمان نظارت بر آتشبس سازمان ملل متحد» در سال ١٩٤٨ برای نظارت بر آتشبس جنگ اعراب و اسراییل بهعنوان نخستین ماموریت حفظ صلح این سازمان است. طبق آمارهای ارایهشده از سوی سازمان ملل از سال ١٩٤٨ تا ٢٠١٥ میلادی، ٣هزار و ٣٥٨ نظامی، پلیس و افراد غیرنظامی برای حفظ صلح و امنیت بینالمللی جان خود را از دست دادهاند.
کلاه آبیها
نیروهای حافظ صلح سازمان ملل یا همان کلاه آبیها نیرویی متشکل از واحدهای نظامی است که به منظور ترک مخاصمه بین دو نیروی نظامی درگیر چه داخلی و چه بین کشوری قرار میگیرند تا در جایی دیگر مشکل از طریق دیپلماسی و سیاسی حل شود. این نیروها به درخواست طرفین درگیر از طرف سازمان ملل اعزام میشوند. تصمیمگیری برای اعزام کلاه آبیها به عهده شورای امنیت سازمان ملل است که از طریق دبیرکل سازمان ملل متحد هدایت میشود.
نخستین اقدام نیروهای حافظ صلح سازمان ملل
نخستین اقدام سازمان ملل متحد که به عنوان عملیات حفظ صلح شناخته شده است، عملیات سازمان نظارت بر ترک مخاصمه ملل متحد است. این هیأت ناظر، متعاقب نخستین جنگ اعراب و اسراییل در ۱۹۴۸ به وجود آمد و تبدیل به منبع اصلی برای تغذیه سایر عملیات حفظ صلح شد. در آن زمان هنوز عنوان نیروی حافظ صلح به آنها اطلاق نمیشد اما با بروز بحران کانال سوئز برای حل این مشکل دبیرکل وقت سازمان ملل مبادرت به تشکیل نخستین نیروی حافظ صلح ملل متحد، یعنی نیروی اضطراری ملل متحد کرد و اصول ناظر به تشکیل و فعالیت نیروی مذکور، الگوی عملیات بعدی سازمان در زمینه حفظ صلح شد. تاکنون عملیات از این نوع توسط سازمان ملل ناظر بر جداسازی در منطقه جولان (آندوف)، نیروی حافظ صلح سازمان ملل در قبرس (یونفیسیپ)، گروه ناظر نظامی سازمان ملل در هند و پاکستان (یونموجیپ) و نیروی موقت سازمان ملل در لبنان (یونیفیل) همچنان به فعالیت خود ادامه میدهند؛ زیرا به لحاظ مساعدت حضور آنها به حفظ آرامش در منطقه و خطر شعلهور شدن مجدد نبرد در صورت خروج نیروهای مذکور، مأموریت آنها تاکنون توسط شورای امنیت، مکررا تمدیدشده است.
ویژگیهای نیروهای حافظ صلح سازمان ملل
بینالمللی بودن ازجمله ویژگیهای این نیروهای حافظ صلح سازمان ملل است. نیروهای حافظ صلح سازمان ملل از خصیصه بینالمللیبودن برخوردار است به این معنی که افراد تشکیلدهنده آن از کشورهای مختلف هستند؛ اما با وجود خصیصه چندملیتی خود، به عنوان واحدهای نظامی منسجم و کارآمد عمل میکنند. بیطرفی دیگر ویژگی این نیروها است. نیروهای حافظ صلح باید بیطرفی خود را در مناقشه موجود حفظ کنند، درواقع اعزام آنها با هدف برقراری صلح است؛ اگر قرار باشد آنها بیطرفی خود را نقض کنند نهتنها امکان شروع مجدد درگیری وجود دارد بلکه ممکن است اهداف سازمان را نیز زیر سوال ببرد.یکی دیگر از ویژگیهای این نیروها عدم استفاده از زور است. نظر به ماهیت غیرقهری و مسالمتآمیز، نیروهای حافظ صلح صرفا به منظور دفاع از خود و بهعنوان آخرین راه چاره، مجاز به استفاده از زور هستند. سلاح اصلی نیروهای حافظ صلح صرف حضور آنها در منطقه است و تأثیر و کارایی آن به ابعاد نیرو و قدرت سلاح آن بستگی ندارد، درواقع سلاحهای در اختیار این نیروها از نوع سبک است که در دفاع از خود مورد استفاده قرار میگیرد. دفاع از خود به صورت مقاومت در برابر استفاده از زور به منظور بازداشتن نیرو از انجام وظایفش به موجب حکم مأموریت مصوب از سوی شورای امنیت تعریف شده است. نظارت بر آتشبس و ترک مخاصمه، کنترل مرزها، جداسازی نیروهای متخاصم و حائلشدن بین آنها، نظارت بر مبادله اسرای جنگی نیز وظایف نیروهای حافظ صلح سازمان ملل است.
جانپناههایی برای صلح
جانپناهان صلح بیشک مناسبتترین عنوان برای تعریف گروههای صلحطلبی است که در روزگار درگیر جنگ ما، صدای صلح را فریاد میزنند. یانیس ریتسوس، شاعر یونانی میگوید: «باید همه این چراغها را خاموش کنم/ باید همه این پرچمها را تا کنم/ بعد با هم چراغها را روشن میکنیم/ با هم پرچمها را برافراشته میکنیم/ این دشمنی نباید ادامه پیدا کند/ دستم را بگیر.»
منادیان آرامش در جهان /مهدی رفیعی اردکانی
امسال در حالی روز جهانی صلیبسرخ و هلالاحمر را پشتسر نهادیم که این روز در جمعیت هلالاحمر ایران با شعار( دنیایی در انتظار صلح ) مزین شده بود. به راستی که هلالاحمر جمهوری اسلامی ایران با بکارگیری نیروهای متعهد و تربیت انسانهای فداکار و ایثارگر میکوشد که سفیر صلح و دوستی و فرشته نجات مصدومان و گرفتارانی باشد که در شرایط دشوار و ناگوار زندگی در چنگال حوادث گرفتار میشوند. صلح، نماد نوعدوستی و همزیستی مسالمتآمیز است و جمعیت هلالاحمر پیامآور این الگوی ارزشمند در عرصه بینالمللی و گویای حقِ حیات قایلشدن برای هر ایده و عقیدهای است. پس چه خوب است ما هم در این عرصه همقدم و همپا با سفیران صلح و دوستی شویم و در جامه عمل پوشیدن به این هدف والای جمعیت همنوا شویم.
قطعا صلح در جهانی که حقوق بشر روز به روز با انواع سلاحها و رفتارهای خشونتآمیز نقض میشود، برقرار نخواهد شد. «انسان آرام، دنیای آرام» یک واقعیت انکارنشدنی است. خشونت در دنیایی که انسانها در آن به نوعی فرمانروایی میکنند با بیحرمتی و نقض حقوق همدیگر افزایش پیدا میکند و تنها قربانیان آن، دیگر همنوعانشان خواهند بود.
گمان میکنم قلب آزرده جهان امروز ما تنها بهخاطر وجود انسانهایی میتپد که هنوز هم پرچم صلح را در میان این همه خشونت و بیرحمی بالا نگه داشتهاند، قطعا با تأملی کوتاه بر اهداف بشردوستانه و صلحطلبانه آنها و پیبردن به اصول و اهداف انسانیشان میتوان این قشر را منادیان صلح و آرامش در جهان دانست.
حال این سوال پیش میآید که آیا جهان عاری از خشونت دست یافتنی است!؟ جواب این سوال کاملا گویاست. صلح در جهان زمانی برقرار میشود که انسانها رفتارهای خشونتآمیز خود را اصلاح کنند، اختلافات را کنار بگذارند و همه نسبت به هم درک متقابل داشته باشند.
وجود محبت بین انسانها پیامدش صلح است، انسانها همواره باید افرادی را الگوی خود قرار دهند که عاملان صلح در جهان بودهاند، صلح زمانی تحقق پیدا خواهد کرد که دوستی بین انسانها رواج یابد و از انرژیهای موجود در کره زمین تنها برای پیشرفت و آبادانی استفاده شود نه برای تخریب و ویرانی! صلح زمانی برقرار میشود که کرامات انسانی حفظ شود و همه انسانها به حقوق هم احترام بگذارند، وجود یکدیگر را قدر بدانند و دست از کشتار بردارند. صلح نیازمند جانهای صلحطلبی است که آن را خوب ببینند، بشناسند و برای استقرار آن تلاش کنند به امید روزی که در سرتا سر این کره خاکی صلح پایدار برقرار شود.
خوی مالکیت درنده میتازد /میلاد حسنی امیرآبادی
هر روز که به روزنامهها و جراید نگاه میکنیم شاهد جنایتهای هولناک از سرزمینهایی هستیم که ما انسانها بر خود تحمیل میکنیم؛ جنایاتی که فقط برای به دست آوردن منابع غنی و قدرت است، خوی مالکیت چنان درنده میتازد که جز کشتار و تباهی چیزی نمیماند، ما انسانیم در یک دنیای واحد، همه در کنار هم میتوانیم بهترین را بسازیم نه بدترین، باید باور کنیم که میتوان به صلح دست یافت و برای حفظ صلح و کرامت انسانی تلاش کنیم. تلاش کنیم تا با ترویج گفتوگوی مسالمتآمیز به دنیای آرام دست یابیم. باید از خودمان شروع کنیم، ما خود میتوانیم آغازگر راهی روشن در جهت صلح و سازش باشیم، امروز فردایی است که ما با اعمال خود میتوانیم تغییر دهیم، تغییری که به نفع انسانها باشد فردایی که باور امروز ما شکلدهنده آن است. همه باید حافظان صلح باشیم. صلح میسر است اگر این خواستن را در جایی جستوجو کنیم که ذات آن ترویج صلح و دوستی است. جمعیت هلالاحمر مروج صلح و دوستی در جهان است و جوانان آن محافظان این امر مقدس، اموری که میتوان از امروز به دنبال آن رفت.
منبع: رویداد24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۴۷۹۱۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کمی مهربان باشیم (بررسی زندگی و آثار دکتر هروی)
به نام خداوند جان و خرد
کمی مهربان باشیم:
کمی مهربان باشیم؛ تا مصداق این بیت شعر گردیم:
نام نیک رفتگان ضایع مکن تا بماند نام نیکت پایدار
سعدی(درود خدا بر اوباد)
به گزارش جام جم آنلاین از گرگان استاد ایرانفر در ادامه گفتند ما نتوانستیم زحمات او را پاس بداریم و شان و جایگاه علمی و فرهنگی او را حفظ کنیم و خواستار توجه مسئولان فرهنگی استان شدند و در پایان صحبتش بنا گردید ایشان به یاری چند نیک اندیش دیگر عضو انجمن حافظ خوانی با روی هم گذاشتن مقداری پول، سنگ مزاری شایسته ای برای قبر دکتر حسینعلی هروی تهیه و بر مزارش نصب نمایند.
این سخنان که نگارنده را وادار نمود که به قبرستان امامزاده عبدالله رفته و قبر دکتر حسینعلی هروی را زیارت نماید و به بررسی زندگی و آثار او بپردازد، آنچه در زیر گزارش می شود، مروري بر زندگي و آثار دكتر«حسين علي هروي» این اندیشمند راستین گرگانی است. نگارنده امیدوار است که توانسته باشد به شایستگی ایشان را به دوستدارانش و علاقمندان ادب و فرهنگ ایران و به ویژه حضرت حاغظ بشناساند، و پیشنهاداتی که ارائه نموده توسط مسئولان امر جامه ی عمل پوشانده شود، تا شاید بتوانیم خدمتی کوچک به مردی بزرگ کرده باشیم.
سرمایه های راستین یک ملت، نه ذخائر فسیلی و زیرزمینی، نه کانی های ارزشمند، نه فلزات گرانبها، و نه اندوخته های پولی آنان است؛ بلکه سرمایه های راستین یک ملت، مردان و زنانی است که بی چشمداشت، عمر گرامی خود را در را پیشرفت دانش، فرهنگ و ادب گذراندند، تا دستاورد تلاش و کوشش صادقانه ی آنان چراغی باشد فروزان در راه تکامل تاریخ و تمدن کشور و تعالی همنوعانشان.
آنان در تنهایی، گمنامی و گاه تهیدستی و بی انتظار پاداش تلاش نمودند، و در زنده بودن خود و یا پس از مرگشان برای مجاهدت بی دریغ خود، توجه و تحسینی را از ما خواستار نبودند و نشدند. اما این ما هستیم که از یک سوی وظیفه ی انسانی داریم که تلاش و دستاوردشان که برای ما، فرّ و شکوه، پیشرفت و والایی و غرور ملی به دنبال داشته، ارج نهیم و ایشان را از گمنامی و تنهایی و سکوت رنج دهنده شان برهانیم و بخواهیم که غبار فراموشی و بی مهری خودمان ر ا از نام یادشان پاک کنیم، تا نامشان برای همیشه بلند مرتبه و یادشان پرآوازه و دستاورد یک عمر مجاهده ی آنها کاراتر گردد.
سرزمین گرگانزمین با پيشينه فرهنگي و تاريخي درخشان خود و لطف خدادادی تاكنون توانسته است اندیشمندان و دانشمندان بسیاری را بپروراند. بزرگانی که در روزگاران گذشته و نیز دوره معاصر به مانند ستارگان پر فروغي در گلستان فلسفه، علم و ادب، فرهنگ وتاریخ درخشیده اند، در اين زمينه ميتوان به شخصيتهايي همچون «سيدابوالقاسم ميرفندرسكي، خليل فلسفي، مختومقلي فراغي، مسيحالله ذبيحي، فخرالدين اسعد گرگاني، ميرداماد و دیگران اشاره كرد.
یکی از این شخصیت های فرهیخته عرصه ی دانش و ادب حسينعلي هروي گرگانی- نویسنده، مترجم، حافظ پژوه و شارح بزرگ معاصر استاد دانشگاه است.
حسينعلي هروي در سال۱۲۹۷ه.خ پا به عرصه هستی نهاد. وی فرزند ميرزا احمد خان معروف به بابا كه در محله سرپير گرگان زندگي ميكرد،بود پدربزرگ وی حبیب الله خان سررشته دار، عضو محکمه حقوق استرآباد و جد اعلایش، حاج شیخ عبدالصمد خان مقصودلو موقرالملک، همگی از چهره های سرشناس گرگان بودند. تحصيلات ابتدايي و دوره اول متوسطه را درگرگان به پايان برد و به دليل داير نبودن كلاسهاي دوره دوم متوسطه، براي ادامه تحصيلات به دانشسراي مقدماتي تهران رفت. وي از دانشسراي مقدماتي با كسب رتبه اول به دانشسراي عالي وارد و درجه ليسانس یا کارشناسی را در رشته زبان هاي خارجي كسب كرد. هروي در سال ۱۳۲۴به عنوان دبير زبان فرانسه در آموزش و پرورش شهرستان گرگان مشغول به كار شد كه پس از چند سال دبيري، كارمندي بانك و رياست فرهنگ در برخي نقاط از جمله شهرستان گناباد و استان خراسان براي ادامه تحصيلات به فرانسه رفت. وي در دوره دكتراي مدرسه عالي "السنه شرقي" دانشگاه پاريس نام نويسي كرد و موفق به اخذ درجه دكترا در رشته فرهنگ و تمدن اسلامي شد. پايان نامه دكتر حسين علي هروي نيز ترجمه خسرونامه يا گل و هرمز عطار بود كه آن را به زبان فرانسه برگرداند.
در مورد بخشي از زندگي دكتر هروي، محمد ايرانفر در مقالهاي ميگويد: هروي در سالهاي ۱۳۲۹تا ۱۳۴۴رييس دفتر استاد بديع الزمان فروزانفر و سپس دبير دانشكده معقول و منقول (الهيات) بوده است. دكتر هروي همچنين در دهه پنجاه با سيدابوالقاسم انجوي شيرازي، نعمت الله قاضي (شكيب)، دكتر شاه حسيني و چند نفر ديگر در بخش ادبي راديو ايران همكاري داشت. وي در سال ۱۳۴۸از سوي هيات منتخب دانشگاه تهران كه شامل دكتر منوچهر ستوده، دكتر ابوالقاسم اجتهادي و دكتر حسين گوئيلي بودند به مقام استادياري دانشگاه مفتخر شد. همكاري با بخش ادبي راديو ايران ، ترجمه فصولي از كتاب آناكارنينا از لئون تولستوي و ترجمه خوش زيستن در زندگي زناشويي تاليف آندره موروا ، داستايفسكي به روايت هانري تروآيا ، جلديازدهم تاريخ بزرگ جهان و زندگي نامه پوشكين اثر هانري تروايا از ديگر فعاليتهاي حسين علي هروي بودهاست.
ترجمه كتاب «فرهنگ البسه مسلمانان» تاليف رينجرت دزي از آثار برجسته دكتر هروي است. اين كتاب در نوع خود ماخذي نسبتا جامع بوده و در آن توضيح و شناخت انواع پوششها و جامههاي مسلمانان از صدر اسلام تا قرن نوزدهم ميلادي (سيزدهم هجري قمري) بيان شده است. کتاب فرهنگ البسه مسلمانان، در رشته ترجمه ادبی، برنده جایزه سلطنتی 1345 گردید. در اين زمينه شادروان مجتبي مينوي در مقدمه اين كتاب نوشته است: زحمت بسياري كه اقاي هروي در ترجمه اين كتاب و مفهوم كردن آن براي خوانندگان كشيدهاند قابل توصيف نيست. همچنين مقالات نوشته شده با عنوان بيسوادي در جهان، اسلام در جهان امروز، هنر اسلامي و مجموعه مقالاتي در مورد حافظ از ديگر آثار اين نويسنده و مترجم است. مهمترين و ماندگارترين اثر و بزرگترین عامل حسن شهرت دكتر هروي کتاب چهار جلدی «شرح غزلهای حافظ» است که پس از سالها تحقیق كه با مقدمهاي مبسوط به همت دكتر زهرا شادمان در سال هزار و سیصدو شصت و هفت منتشر شده است. کتاب ارزشمندی که هنوز جایگاه رفیعی در عرصه پژوهشهای حافظ شناسی دارد.بهاءالدين خرمشاهي حافظ پژوه نامدار معاصر دراين زمينه ميگويد: من خود شرح غزلهاي حافظ را ارج ميگزارم و آن را از بسياري از شروح سودمندتر مي دانم.
هروی با انتشار مقالات متعدد در نشریات معتبر به نقد کتب منتشره درخصوص دیوان خواجه حافظ می پرداخت امری که او را به چهره ای خاص در این زمینه مبدل کرده بود، مقالاتی که گهگاه رویه ای تند و طعنه آمیز به خود می گرفت و زمینه بروز مباحثات مختلف را فراهم می نمود، در بهار 1353 مقاله ای باعنوان «نقدی بر حافظ مسعود فرزاد» به طبع رسانید و سبب شد تا فرزاد نیز مقاله ای بی محابا در همان نشریه بنگارد. از دیگر مقالات انتقادی ایشان می توان به نقد دیوان حافظ، تصحیح ابوالقاسم انجوی شیرازی یا « سخنی از تصحیح جدید دیوان حافظ» در معرفی دیوان حافظ، تصحیح دکتر خانلری اشاره کرد. مباحثات وی اساتید دیگری چون دکتر اسلامی ندوشن، فتح الله مجتبایی و ایرج افشار را نیز مورد عنایت قرار داده است، روند این رویدادها موجب گردیده بود تا خود نیز به لحن مزاح در مقاله «چرا نه در کنار هم؟»( کیهان فرهنگی اسفند 1367) چنین بنگارد:« در کنگره حافظ شیراز مصاحبت استادى از دانشگاه اصفهان نصیبم شد.خوش سخن و لطیفه پرداز.روزى از من پرسید شرح حافظ شما چند جلد شده، گفتم چهار جلد.به همان لهجه ظریف اصفهانى گفت بگویید هشت جلد، چون با سابقهاى که من به مشاجرات قلمى شما در باب حافظ دارم باید منتظر نقد و نظرهاى بسیار باشید.»، سلسله مقالات وی در کتابی با عنوان «مقالات حافظ، دکتر حسینعلی هروی» توسط عنایت الله مجیدی به طبع رسیده است.
دكتر حسين علي هروي بر اثر ابتلا به بیماری ریوی در ششم اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۲در تهران درگذشت و بنا به وصيت خود به دلیل تعلق خاطر در دیار سرسبز و تاریخی اش- گرگان- به خاک سپرده شد، تا با خدمات فرهنگي و ادبي بسيار كه به جامعه ايران ارايه داد نامش براي هميشه به يادگار بماند.
شرف الدین خراسانی، شعر«ظلم مرگ» را در رثای او سروده که برخی ابیات آن از این قرار است:« دردا که مرگ یاران ما را ز هم جدا کرد / بر رفتگان ستم کرد بر ماندگان جفا کرد / دردا مگر ندانست در بند مهر اوئیم / آن رفته ای که ما را زود اینچنین رها کرد / آن رفته ای که عمری با حافظ آشنا بود / خلقی به او ثنا گفت، حافظ به او دعا کرد / چون زنده بودن او درد گران او گشت / او درد زندگی را با مرگ خود دوا کرد.»
با توجه به شخصیت ادبی- فرهنگی ارزشمند دكتر حسين علي هروي و در راستای گرامیداشت چهره های علمی،دینی و سیاسی و نیز الگو سازی آنان برای نسل امروز، چند پیشنهاد می شود امید می رود،که عملی شوند:
1-در تقویم استان، نام ابشان به عنوان یک چهره ماندگار(دینی،عرفانی و سیاسی) ثبت شود. و برنامه های پیش بینی شده را در همین روز انجام بدهند.
2-هرساله در روز در گذشتش،برنامه هایی برای گرامیداشت یاد و نامش برگزار شود.یکی از این برنامه ها می تواند با همکاری شهرستان سبزوار و باعنوان همایش شناخت اندیشه و خدمات دكتر حسين علي هروي برگزار شود.
3-قبر او را به نحو شایسته ایی بازسازی شود. و تصویری مناسب از ایشان بر قبر اوقراربدهند.( گمان می رود این کار ارزشمند توسط اعضای انجمن حافظ خوانی کانون جهاندیدگان گرگان در شرف انجام است) و اگر مقدور شد یادمانی نیز برای آرامگاه او ساخته شود.
5-نام دكتر حسين علي هروي را بر روی یکی از خیابان های شهرگرگان بگذارند.
6-تمهیداتی اندیشیده شود تا آثار فاخر این حافظ شناس بزرگ باز نشر شود و نیز در حد مقدوراتی مستندی از زندگی ایشان
ای که دستت میرسد کاری بکن پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار
یارب الهامش به نیکویی بده وز بقای عمر برخوردار دار
سعدی(درود خدا بر اوباد)
علیرضا حصارنوی-باستان شناس و کارشناس ارشد فرهنگ و زبان های باستانی