به نقل از «ایران اکونومیست»

صدور محصولات نانویی ایران به 17 کشور

تاریخ انتشار: ۹ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۴۸۹۵۷۶

ایران اکونومیست -

به گزارش ایران اکونومیست؛ در حدود ۴۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، یکی از فیلسوفان یونانی برای اولین بار واژه اتم را که در زبان یونانی به معنی تقسیم نشدنی است، برای توصیف ذرات سازنده مواد به کار برد؛ ولی امروز با توسعه و پیشرفت ابزارهای آزمایشگاهی بشر از اندازه اتم و به مفاهیم "میکرو"، «نانو»و «فمتو» رسیده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فناوری نانو فرایند دستکاری مواد در مقیاس اتمی و تولید مواد و ابزار، به وسیله کنترل آنها در سطح اتم‌ها و مولکول‌ها است. از این رو نانوتکنولوژی تغییر بنیانی در دنیای آینده خواهد بود که موجب ساخت مواد و ابزارهایی نوین خواهد شد.

علاوه بر آن محققان قادر به ایجاد ساختارهایی از مواد خواهند شد که امکان تولید آن‌ها در طبیعت نیست و شیمی مرسوم نیز قادر به ایجاد آنها نبوده ‌است؛ چراکه نانو با دستکاری در چینش مولکول‌ها و اتم‌ها قادر به تولید مواد سبک‌تر، قوی‌تر و قابل برنامه‌ریزی و کاهش هزینه تعمیر و نگهداری از طریق کاهش دفعات نقص فنی است.از این رو نانو فناوری یک دانش میان ‌رشته‌ای است و به رشته‌هایی چون مهندسی مواد، پزشکی، داروسازی و طراحی دارو، دامپزشکی، زیست‌شناسی، فیزیک کاربردی، ابزارهای نیم رسانا، شیمی ابرمولکول و حتی مهندسی مکانیک، مهندسی برق، مهندسی شیمی و مهندسی کشاورزی نیز مربوط می‌شود.

تحلیلگران بر این باورند که فناوری نانو، زیست فناوری (Biotechnology) و فناوری اطلاعات (IT) سه قلمرو علمی هستند که انقلاب سوم صنعتی را شکل می‌دهند.

نانو در ایران

سال 1379 را می‌توان سالی دانست که اولین جرقه‌های توجه خاص کشورها و دولت‌ها به فناوری نانو در جهان زده ‌شد. تا قبل از این زمان تنها در برخی مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی، آن هم به صورت پراکنده، تحقیقات در زمینه فناوری نانو انجام می‌شد.

این علم با نامه مرحوم دکتر ابتکار، مشاور رئیس جمهور وقت به دفتر همکاری‌های فناوری ریاست جمهوری و تشکیل یک تیم از کارشناسان این دفتر وارد مرحله جدیدی شد.

این تیم در سال 1380 با عنوان «کمیته مطالعات سیاست فناوری نانو» تحقیقات خود را در این زمینه ادامه ‌داد و این کمیته، اولین همایش ملی فناوری نانو را روزهای 14 و 15 اسفند 1380 برگزار کرد. این برنامه، زمینه‌ای برای شناخت و برقراری ارتباط با محققان فناوری نانو به ویژه محققان ایرانی خارج از کشور در زمینه نانو شد.

ادامه این فعالیت موجب شد که در سال 82 «ستاد ویژه توسعه فناوری نانو» به ریاست معاون رئیس جمهور و عضویت وزارت‌خانه‌های امور اقتصاد و دارایی، بهداشت، درمان وآموزش پزشکی، جهاد کشاورزی، صنایع و معادن، علوم، تحقیقات و فناوری، رئیس سازمان وقت مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، رئیس دفتر همکاری‌های فناوری ریاست جمهوری و تعدادی از مدیران و محققان تشکیل ‌شد.

تصویب اهداف، راهبردها و سیاست‌های کلان و برنامه ملی توسعه فناوری نانو، تقسیم وظایف کلی دستگاه‌ها و تعیین ماموریت‌های بخشی و هماهنگی آنها در قالب برنامه بلندمدت 10 ساله و نظارت عالی بر تحقق اهداف و برنامه‌ها از جمله وظایفی است که برای این ستاد تعیین شد.

این ستاد در سال 83 سند راهبردی این ستاد را تدوین کرد که در سال 84 به تصویب هیات دولت و در سال 85 به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید و همزمان با اجرای این سند 10 ساله، اجرای برنامه‌های کوتاه‌مدت در چهار حوزه‌ ترویج، توسعه منابع انسانی، زیرساخت آزمایشگاهی و طرح‌های کوتاه‌مدت آغاز ‌شد.

طبق سند 10 ساله اول ستاد فناوری نانو ایران باید تا سال 1393، به رتبه پانزدهم دنیا در فناوری نانو دست می‌یافت و مسیر توسعه باید به گونه‌ای می‌بود که توسعه فناوری نانو موجب تولید ثروت و ارتقای کیفیت زندگی مردم می‌شد.

با آغاز تحقیقات فناوری نانو، نیاز به تجهیزات پیشرفته و دقیق برای ساخت و اندازه‌گیری مواد در مقیاس نانومتری افزایش یافت؛ از رو طرح شبکه‌سازی آزمایشگاه‌های نانو پیشنهاد و متعاقب آن شبکه آزمایشگاه‌های فناوری نانو تشکیل ‌شد.

بررسی رشد ایران در تولید علم نانو

تلاش برای ارتقای رتبه علمی ایران در زمینه فناوری نانو از همان ابتدای تشکیل ستاد فناوری نانو آغاز می‌شود. بر این اساس در اولین آمارها مشخص می‌شود که ایران در سال 2000، با 9 مقاله مرتبط با فناوری نانو در رتبه 60 دنیا قرار داشته و در منطقه نیز 5 کشور ترکیه، مصر، عربستان، ازبکستان و ارمنستان جلوتر از ایران بوده‌اند.

اما در سال 1380 با انتشار 17 مقاله به رتبه 52 جهان ‌رسیدیم. کشور ترکیه 16 رده از ما جلوتر بود و مصر تقریبا همتراز ایران قرار داشت. در سال‌های 81 و 82 نیز از سوی محققان ایرانی هر سال 30 مقاله مرتبط با نانو منتشر شد و این امر موجب شد تا رتبه‌ ایران در این سال‌ها به ترتیب 48 و 51 گزارش شود.

کشورهای ترکیه و مصر بالاتر از ما بودند؛ولی در سال 83، ایران از مصر پیشی گرفت و با 58 مقاله به رتبه 42 دنیا ‌دست یافت.

از ابتدای سال 84 با اجرای برنامه‌حمایتیتشویقی ستاد نانو، محققان دانشگاه‌های کشور به تحقیق و پژوهش در زمینه فناوری نانو سوق پیدا کردند و انتشار مقالات ایران، روندی صعودی گرفت؛ به گونه‌ای کهدر این سال 132 مقاله از ایران در مجلات ISI چاپ شد و ایران به جایگاه سی و ششم دنیا ارتقاء یافت. اما از بین کشورهای منطقه، همچنان ترکیه بالاتر از ایران بود.

در سال 85، تعداد مقالات ایران تقریبا دو برابر شد و با 281 مقاله، به جایگاه 31 دنیا رسید و ترکیه را باسه پله، جا گذاشت. این روند در سال‌های بعد نیز تداوم می‌یابد؛ به طوری که در سال 86، محققان ما با 465 مقاله جایگاه بیست و پنجم دنیا را کسب می‌کنند و فاصله‌خود را با کشورهای منطقه افزایش می‌دهند.

سال 87 ایران با انتشار 813 مقاله و کسب رتبه 19 دنیا، توانست رژیم اشغالگر قدس را نیز پشت سر بگذاردو بالاخره در پایان ماه آگوست 2009 یعنی شهریور 1388، محققان کشورمان توانستند از نظر تعداد مقالات علمی به جایگاه پانزدهم دنیا برسند. یعنی 6 سال پیش از پایان سند راهبردی، ایران در شاخص تولید علم نانو به هدف این سند رسید.

رشد صعودی ایران در حوزه نانو

سال مقالات ISI رتبه ایران در جهان رتبه ایران در کشورهای منطقه کشورهای منطقه بالاتر از ایران 2000 9 60 6 ترکیه، مصر، عربستان، ازبکستان و ارمنستان 2001 17 52 3 ترکیه (رتبه 36)،‌مصر(رتبه52) 2002 30 48 3 ترکیه (رتبه 35)،مصر(40) 2003 30 51 3 ترکیه (34)، مصر (40) 2004 58 42 2 ترکیه (34) 2005 132 36 2 ترکیه (33) 2006 281 31 2 ترکیه(34)، رژیم اشغالگر(21) 2007 465 25 2 ترکیه (32)، رژیم اشغالگر(21) 2008 813 19 1 - 2009 834 15 1 -

رتبه در توسعه فناوری با دو شاخص تعداد پتنت‌ها و تعداد شرکت‌های مستقر در مراکز رشد اندازه‌گیری می‌شود.بررسی تعداد اختراعات ثبت شده در دفاتر معتبر ثبت پتنت نشان می‌دهد که ایران در سال 2007 تعداد 5 پتنت نانو را به ثبت رساند که 4 مورد از این تعداد در دفتر ثبت اختراع اروپا به ثبت رسیده و در رتبه 22 این دفتر قرار دارد.

در سال 2008 نیز تنها 4 اختراع مرتبط با فناوری نانو از ایران ثبت شد که 3 مورد از آنها مربوط به دفتر ثبت پتنت اروپا است. با این آمار، ایران در سال 2008 در رده 27 این دفتر قرار گرفت.

ایران نانویی پس از 14 سال تلاش محققان

اکنون ایران 14 سال از زمان تاسیس ستاد توسعهفناوری نانو را پشت سر گذاشته است و امروز تبدیل به کشوری رشد یافته در حوزه فناوری نانو شده است. این موفقیت مرهون حمایت‌های تشویقی این ستاد است که از آن جمله می‌توان به حمایت‌های این ستاد در حوزه‌های تجاری‌سازی، صادرات، اشتغال، پژوهش، ثبت اختراع، مراکز رشد و ترویج و آموزش اشاره کرد.

در حال حاضر 327 محصول در حوزه فناوری نانو از سوی محققان کشور تولید شده که 174 کالا و 153 تجهیز دارای گواهینامه نانو مقیاس است. این تعداد محصول از سوی 137 شرکت عرضه شده که 90 شرکت تولیدکننده کالا و 47 شرکت تولیدکننده تجهیزات هستند.

حوزه‌هایی که موفق به دریافت نانو مقیاس از ستاد نانو شده است

وضعیت محصولات دارای گواهینامه نانو مقیاس از سال 1387 تا 1396 به این شرح است:

سال دریافت نانو مقیاس تعداد محصولات 1387 12 1388 28 1389 68 1390 108 1391 146 1392 171 1393 239 1394 248 1395 325 1396 327

پیشی گرفتن ایران از ژاپن در نانو فناوری

تا سال 2016 در مجموع 137 هزار و 500 مقاله مرتبط با فناوری نانو معادل 9.5 درصد از کل مقالات نمایه شده در پایگاه داده Web of Science قرار گرفته که ایران نیز با افزایش سهم حدود 0.8 درصد، بالاتر از ژاپن رده ششم را از آن خود کرده است.

به گزارش بانک اطلاعات استت نانو ایران (بانک اطلاعات شاخص‌های علم، فناوری و صنعت نانو) چین و آمریکا در مجموع نزدیک به نیمی از مقالات نانو در سال 2016 را منتشر کردند. هند، کره جنوبی و آلمان در رده‌های بعدی قرار دارند.

از مجموع مقالات نمایه‌شده،‌ سهم چین 34 درصد و ایالات متحده 16 درصد است. چین همچنان به روند صعودی خود در انتشار مقالات نانو ادامه می‌دهد و در حال حاضر تعداد مقالات نانوی آن بیش از 2 برابر آمریکا و 1.2 برابر کل اتحادیه اروپا است. هند، کره جنوبی و آلمان در رده‌های سوم تا پنجم قرار دارند.

طبق این گزارش، ژاپن تا سال 2011 چهارمین کشور در انتشار مقالات نانو بود؛ اما در سال‌های گذشته با کاهش تدریجی سهم مقالات نانوی خود در رده هفتم قرار گرفت. علاوه بر ژاپن، آمریکا، کره جنوبی، فرانسه و روسیه هم در سال 2016 با کاهش سهم روبرو شدند.

از میان 20 کشور اول دنیا در این رده‌بندی 9 کشور از آسیا و اقیانوسیه هستند و در کل، بیش از نیمی از انتشارات نانو مربوط به کشورهای آسیایی و استرالیا بوده است.

در میان کشورهای آمریکای لاتین تنها برزیل در بین 20 کشور برتر قرار دارد. بهترین کشور آفریقایی نیز در این رده‌بندی، مصر است که با انتشار یک هزار و 423 مقاله در رده 25 قرار دارد. آفریقای جنوبی نیز به عنوان دومین کشور آفریقایی در رده 35 جای گرفته است.

سهم کشورهای آسیایی در مقالات فناوری نانو در میان 20 کشور بالاتر بوده و تقریبا همه بیش از میانگین جهانی (9.5 درصد) هستند. ایران و عربستان بالاترین نسبت مقالات نانو به کل مقالات را دارند و با اولویت‌دهی به تحقیقات فناوری نانو در سال‌های اخیر رشد زیادی در انتشار مقالات نانو داشتند. آمریکا نیز به عنوان دومین کشور تولیدکننده علوم نانو، تنها 6 درصد از کل مقالات خود را به فناوری نانو اختصاص داده است.

صادرات محصولات نانویی به 17 کشور

شرکت‌های ایرانی با طراحی و ساخت محصولات مبتنی بر فناوری نانو، در حال ورود به بازارهای داخلی و بین‌المللی هستند؛ به گونه‌ای که در حال حاضر محصولات دانش‌بنیان مبتنی بر نانو به 17 کشور صادر می‌شود.

برخی از این محصولات به این شرح است:

ساخت چندین نوع از تجهیزات آزمایشگاهی ازجمله میکروسکوپ STM، مغناطیس‌سنج و دستگاه کروماتوگرافی گازی کهمیکروسکوپ STM علاوه بر مراکز تحقیقاتی داخلبه کشور مالزی نیز صادر می‌شود.

تصفیه آب با نانوفیلتراسیون: این سیستم ابتدا به صورت آزمایشی بر روی رودخانه کارون نصب و راه‌اندازی شد و هم اکنون در سطح وسیع‌تر در یکی از شهرهای خوزستان پیاده شده است.

تولید انواع نانومواد از جمله فلزات و اکسیدهای فلزی

تولید نانولوله‌های کربنی در مقیاس بالا:روش تولید این ماده به صورت چندین پتنت بین‌المللی ثبت شده است.این ساختار کربنی در مصارفی همچون پایه‌کاتالیست‌های نفتی، ذخیره و هیدروژن و تولید کامپوزیت‌ها به‌کار می‌رود.

تولید انواع محصولات ضد باکتری با استفاده از نانومواد

ساخت دستگاه‌های تولیدکننده‌الیاف نانومتری در انواع آزمایشگاهی، صنعتی و قابل حمل

تولید بتن مقاوم در برابر خوردگی با استفاده از افزودنی‌های نانومتری

تولید نانوفیلترهای تصفیه‌کننده هوا در چندین نوع خانگی، صنعتی و قابل استفاده در خودرو

تولید لوله‌های پلیمری بدون صدا برای آب و فاضلاب

تولید بسته‌بندی‌های مواد غذایی و میوه با هدف افزایش عمر محصولات

تولید قطعات نانوکامپوزیتی برای استفاده در خودرو

تولید انواع لباس‌های ضد آب و ضد لک

تولید کاشی و سرامیک‌های ضد لک

تولید مواد تثبیت‌کننده شن و خاک

شیشه‌های کنترل‌کننده انرژی برای استفاده در ساختمان

روانکارهای مبتنی بر نانوذرات برای کاهش مصرف سوخت خودرو

علاوه بر این، اولین خط تولید صادراتی نانو الیاف یکی از شرکت‌های دانش‌بنیان در کره جنوبی راه‌اندازی شده است. دستگاه الکتروریسی ساخته‌شده قادر به تولید نانوالیاف‌های مورد نیاز برای تولید ماسک در حوزه فیلتراسیون است و همچنین در تولید داربست‌های پزشکی کاربرد دارد.

دستگاه الکتروریسی که قادر به تولید نانو الیاف برای تولید ماسک است

سند 10 ساله دوم راهبردی

اجرای سند 10 ساله دوم توسعه فناوری‌نانو از سال 1394 آغاز شد و تا 1404 ادامه دارد.رویکرد کلی حاکم بر سند اول ناظر بر توسعه و تربیت سرمایه انسانی و تأمین زیرساخت‌های توسعه این فناوری بود و این رویکرد در سند دوم راهبردی به رویکردهایی از قبیل دستیابی به مرجعیت علمی نانو در جهان، توسعه فناوری‌های کلیدی، استقرار سیستم نانونماد، ایجاد و ارتقای صنایع نانو و توسعه بازار این فناوری ارتقاء یافته است.

در سند 10ساله‌دوم توسعه فناوری‌نانو، ارتقای اقتدار علمی کشور، توسعه صنعت و بازار نانو با نگاه صادراتی و نقش‌آفرینی این فناوری در تولید ثروت و بهبود کیفیت زندگی هدف‌گیری شده است؛ اهدافی که لازمه‌دستیابی به آنها، حفظ ویژگی‌های مثبت و مناسب این حرکت تا به امروز، قانع نشدن به پیشرفت‌های موجود و تلاش و حرکت جهادی و با برنامه در راه رسیدن به قله‌ها است.

سخن آخر اینکه عملکرد ستاد فناوری نانو به الگویی برای سایر حوزه‌ها تبدیل شده است؛ چراکه کارنامه فعالیت این ستاد نشان داده است که هر جایی که رد پایی از حمایت‌ها بوده و محققان توانسته‌اند بدون چالش و دغدغه پروبال بگیرند، توانسته‌اند در عرصه‌های ملی و بین‌المللی عرض اندام کنند و جایگاه کشور را در حوزه‌های علمی ارتقاء دهند.

منبع: ایران اکونومیست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۴۸۹۵۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هفت کشور جهان تمام برق مورد نیاز را از منابع تجدیدپذیر تامین می‌کنند

ایتنا - بر اساس آمار و ارقامی که به‌تازگی گردآوری شده است، هفت کشور اکنون تقریبا تمام برق مورد نیازشان را از منابع انرژی تجدیدپذیر تولید می‌کنند.
آلبانی، بوتان، نپال، پاراگوئه، ایسلند، اتیوپی و جمهوری دموکراتیک کنگو بیش از ۹۹.۷ درصد برق مصرفی‌شان را با استفاده از انرژی زمین‌گرمایی، آب، خورشید یا باد تولید کرده‌اند.

علاوه بر این، داده‌های آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) و آژانس بین‌المللی انرژی تجدیدپذیر (IRENA) نشان داده است که ۴۰ کشور دیگر‌ــ از جمله ۱۱ کشور اروپایی‌ــ در سال ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ دست‌کم ۵۰ درصد برق مصرفی‌شان را با استفاده از فناوری‌های انرژی تجدیدپذیرتولید کرده‌اند.

پروفسور مارک جیکوبسون، استاد دانشگاه استنفورد که این داده‌ها را منتشر کرده است، گفت: «ما به فناوری‌های معجزه‌‌‌آسا نیاز نداریم.»

«ما باید با برقی کردن همه چیز و تامین برق از باد، آب و خورشید (WWS)، که نسیم دریا، فوتوولتایی خورشید، برق خورشیدی متمرکز، الکتریسیته زمین‌گرمایی، برق‌آبی اندک و برق‌آبی گسترده را شامل می‌شود، انتشار کربن را متوقف کنیم.»

پروفسور جیکوبسون همچنین متذکر شد سایر کشورها مانند آلمان نیز قادرند برای بازه‌های زمانی کوتاه از برق ۱۰۰ درصد تولیدشده از منابع تجدیدپذیر استفاده کنند.

آماری که آژانس بین‌المللی انرژی در ژانویه سال جاری منتشر کرد نشان می‌دهد که در سال ۲۰۲۲، بریتانیا ۴۱.۵ درصد برق مورد نیازش را از منابع تجدیدپذیر تولید کرد‌ــ که ۱۰.۵ درصد نسبت به سال قبل افزایش داشت.

در اسکاتلند، فناوری‌های انرژی تجدیدپذیر معادل ۱۱۳ درصد مجموع برق مصرفی کشور در سال ۲۰۲۲ را تولید کردند.

کلر مک، مدیرعامل اسکاتیش رینیوبلز (Scottish Renewables)، آن زمان گفت: «این ارقام رکوردشکن نقطه عطف مهمی در مسیر اسکاتلند به سوی انتشار کربن صفر محسوب می‌شود، و پتانسیل عظیم منابع انرژی تجدیدپذیر ما در سطح جهانی را به‌روشنی نشان می‌دهد.»

در حالی که تولید برق اسکاتلند در قبضه انرژی باد است، پژوهشگران پیش‌بینی می‌کنند که انرژی خورشیدی در دهه‌های آتی انرژی غالب در تامین برق جهان خواهد بود. 

در سال‌های اخیر با افزایش میزان بهره‌وری سلول‌های خورشیدی، که در اصل با به‌اصطلاح «ماده معجزه‌آسای» پروسکایت ارتقا پیدا کرد، پیشرفت‌های قابل‌ملاحظه‌ای صورت گرفته است.

هزینه‌های تجاری نیز کاهش پیدا کرده است، که سبب شد دانشمندان دانشگاه اکستر و کالج دانشگاهی لندن سال گذشته مدعی شوند که انرژی خورشیدی به «نقطه اوج بازگشت‌ناپذیری» رسیده است که آن را به منبع اصلی انرژی جهان تا سال ۲۰۵۰ تبدیل خواهد کرد.

بر اساس یافته‌های مقاله این پژوهشگران در سال ۲۰۲۳، که در نشریه نیچر کامیونیکیشنز (Nature Communications) منتشر شد، پیشرفت‌های فناوری و اقتصادی به این معنی است که گذار به انرژی پاک فقط دست‌یافتنی نیست، بلکه اجتناب‌ناپذیر است.

پژوهشگران در این تحقیق نوشتند: «به‌دلیل مسیر فناوری که سیاست پیشین باز کرد، نقطه اوج خورشیدی بازگشت‌‌ناپذیر ممکن است گذشته باشد، مرحله‌ای که انرژی خورشیدی، بدون سیاست‌های اقلیمی بیشتر، به‌تدریج بر بازار انرژی جهانی غلبه می‌کند.»

«انرژی خورشید در دسترس‌ترین منبع انرژی موجود روی کره زمین است، و در چرخه‌ای از سرمایه‌گذاری‌های فزاینده، جذابیت اقتصادی‌اش به‌سرعت رو به افزایش است.»