به نقل از «تابناک»

آذر منصوری:قوه‌قضائیه با هر کس که تخلف کرده برخورد کند، حتی اطرافیان روحانی/سلیمی نمین:اصولگرایان با اظهارات روحانی تحریک نشوند

تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۵۳۱۸۰۷

بعد از اعلام نتیجه انتخابات ریاست جمهوری از عباس سلیمی نمین و آذر منصوری دعوت شد تا در میزگردی نتیجه رقابت داغ دو گفتمان را بررسی کنند.
به گزارش تسنیم، عباس سلیمی نمین از چهره‌های رسانه‌ای اصولگرا و آذر منصوری عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت پیش از انتخابات در میزگردی آرایش سیاسی کشور در آستانه انتخابات را بررسی کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعد از اعلام نتیجه انتخابات ریاست جمهوری از دو چهره سیاسی اصولگرا و اصلاح‌طلب دعوت شد تا در میزگردی دیگر نتیجه رقابت داغ دو گفتمان را بررسی کنند. میزگردی که تبدیل به مناظره شد. تلاش ما برای بررسی عمیق‌تر دلایل ناکامی اصولگرایان به جایی نرسید چه سایه فضای مناظره‌های انتخاباتی و رقابت‌های فراخوان‌های انتخاباتی همچنان بر سر این میزگرد سنگینی کرد.
سلیمی نمین عمده‌ترین دلیل ناکامی اصولگرایان را دوقطبی کردن انتخابات از سوی آقای روحانی و فراخوان انتخاباتی او دانست اما منصوری بر خلاف وی دو قطبی شدن انتخابات را حاصل فضای رقابتی انتخابات دانست و تأکید کرد که سهم اصولگرایان بخصوص با تقسیم بندی جامعه در ایجاد چنین فضایی فراوان بوده است. سلیمی نمین به مخالفت دولت برای پخش مستقیم مناظره‌ها استناد کرد‌، در حالی که همزمان با پخش این خبر، روحانی که در شیراز حضور داشت، مخالف صریح خود با این تصمیم را اعلام کرد.مشروح این میزگرد را در ادامه می‌خوانید.
در این انتخابات نیز همچون انتخابات گذشته رقابت را به رقیب خود واگذار کردند؟
سلیمی نمین: مشارکت چشمگیر ملت، نشان از این باور آنان دارد که می‌توانند در تعیین سرنوشت خود تأثیر بگذارند. آنچه بعد از انتخابات باید دنبال کرد، تبدیل این مشارکت به رشد بیشتر است. زیرا در انتخابات هم عوامل رشد دهنده وجود داشت و هم عوامل ضد رشد. به تعبیر رساتر، در انتخابات نشانه‌هایی دیده شد که برخی تلاش کردند فضای انتخابات را احساسی کنند، درکنار آن، عواملی هم برای عمیق‌تر کردن انتخاب مردم وجود داشت.
هرچند سازوکارهای انتخاباتی فرصت لازم برای اشراف مردم به همه مسائل جامعه را فراهم نمی‌کند.بویژه مناظره‌ها، ضمن اینکه می‌تواند بخشی از این نیاز را جبران کند، می‌تواند اطلاعات غلطی را به جامعه بدهد که بسیار نامناسب است، اطلاعاتی که جامعه را به این استنباط می‌رساند که همه بد هستند و من در انتخاب بین بد و بدتر، به بد رأی می‌دهم.
** بد و بدتر انتخابات...
این انتخاب بین بد و بدتر، تصور خوبی نبود که ما به بخشی از جامعه منتقل کردیم. همه نامزدها در شکل‌گیری چنین ذهنیتی نقش داشتند. ما در انتخابات بین خوب و خوب‌تر انتخاب می‌کنیم؛ خوب، نه به این معنی که ضعفی نیست، به این معنی که معدل امتیازات منفی و مثبت‌نامزد مورد نظر مثبت است. این ذهنیت که همه کسانی که در جامعه کار می‌کنند بد هستند و ما برای جلوگیری از حاکم نشدن بدترها به بد رأی بدهیم، هم با واقعیت‌ها نمی‌خواند و هم ظلمی به افرادی است که دلسوزانه کار کردند.
شما معتقدید که مردم آگاهی کامل نداشتند، اما رصد فضای مجازی به ما می‌گوید که مردم در جریان امور هستند. وجود 40 میلیون کاربر «تلگرام» یعنی حتی روستاییان نیز امروز به اطلاعات دسترسی دارند و این یعنی شناخت مردم از نامزدها و عملکرد آنان موقوف به زمان انتخابات نیست.
سلیمی نمین: حرف من این است که در همین فضای مجازی، افرادی هستند که می‌گویند ما به روحانی اعتقاد نداریم، اما اگر رأی ندهیم، یک نامزد بدتر روی کار می‌آید. بحث من ناظر بر موضوع دیگری است. می‌گویم حال که از فضای انتخابات فاصله گرفتیم، آرامش بیشتری حاکم است و درعین حال هنوز تشنگی مردم به دانستن کاهش پیدا نکرده، یک گام مکمل برداریم. درست است که رأی به‌عنوان ابزار کنترلی و نظارتی مردم از دستشان خارج شده، اما حتی حالا نیز می‌توان با بررسی بیشتر آنچه در مناظره‌ها و سخنرانی‌ها گفته شد، به یک آگاهی عمیق‌تر دست یافت.
آیا مطابق گفته‌های آقای سلیمی نمین، دلیل رأی دادن مردم اطلاعات غلط یا نگرانی‌هایی بود که برخی نامزدها ایجاد می‌کردند، یا مردم براساس شناخت و آگاهی رأی دادند؟
منصوری: معتقدم هر دو عامل باعث شد که چنین نتیجه‌ای برای انتخابات رقم بخورد. نمی‌توانیم بگوییم که مردم بین بد و بدتر انتخاب کرده‌اند. زیرا ممکن است مطلوب من نوعی، با نامزدهایی که مطرح شده‌اند فاصله داشته باشد، اما هنگام انتخابات بررسی می‌کنم که برنامه، دیدگاه یا پیشینه کدام نامزد به مطلوب من نزدیک‌تر است. بنابراین انتخابات فرصتی است که دیدگاه‌های مختلف مطرح می‌شود، ضمن اینکه در این بین فرصت دخالت مردم در تعیین سرنوشت‌شان دوباره به آنان یادآوری شود تا در صحنه بیایند.
من نگران میزان مشارکت مردم بودم که آیا این مشارکت به 60 درصد خواهد رسید؟ خوشبختانه مردم به صحنه آمدند و این برای نظام، کشور و منافع ملی یک ظرفیت محسوب می‌شود که مردم نسبت به سرنوشت خود و کشور بی‌تفاوت نبودند. هرچند تعدادی از مردم پشت حوزه‌های اخذ رأی ماندند، اما مشارکتی که در این انتخابات رقم خورد، یک گام مهم در جهت تقویت دموکراسی محسوب می‌شود.
** رویکرد سلبی و ایجابی کاندیداها
همه تأکید داریم که رویکردهای نامزدها نه سلبی، بلکه باید ایجابی باشد و هر نامزد برنامه‌های خود را تشریح کند، اما درعین حال در همه رقابت‌های انتخاباتی، حتی در جوامع دیگر هم سرانجام این رویکرد سلبی است که غلبه می‌یابد و اتفاقاً از دل این رویکرد سلبی است که دو قطبی شکل می‌گیرد که دوقطبی نیز به نوبه خود در افزایش مشارکت مردم اثر مستقیم دارد.
با توجه به گردش آزادانه اطلاعات در 4 سال گذشته، مردم آگاهی خوبی کسب کرده بودند که این امر به انتخاب آنان کمک کرد. ظرفیت اطلاع‌رسانی و گردش آزادانه اطلاعات حتی باعث شد مردم دور افتاده‌ترین روستاها نیز انتخابات را تحلیل کنند، گزینه‌ها را برابر هم بگذارند و سپس انتخاب کنند.
در این میان هر دو جریان سیاسی کشور نیز کاملاً آزاد بودند و این فرصت را داشتند که دیدگاه‌های خود را مطرح کنند و آن را در معرض انتخاب مردم بگذارند. به هر حال انتخابات یک کارزار است و این کارزار رقابتی است.
** نقش احزاب در ایجاد فضای مطالبه‌گری
هر فراخوانی که بتواند موفق‌تر عمل کند، به تقویت این رقابت هم کمک کرده است. در این انتخابات دو رویکرد مشخص برای اداره کشور مطرح شد. آنچه اکنون مهم است، نحوه پیگیری مطالبات و نظارت مردم بر عملکرد دولت منتخب است که البته تا زمانی که احزاب مؤثر نداشته باشیم، این اتفاق نخواهد افتاد. به عبارت دیگر اگر دنبال این هستیم که ظرفیت‌هایی برای مطالبه گری مستقیم وجود داشته باشد تا بعد از 4 سال بگوید که نامزد مورد حمایت چه کرده است، این ظرفیتی است که تنها از عهده احزاب بر می‌آید.
اصولگرایان همچون دوره‌های گذشته، دیر وارد عرصه انتخابات شدند و همین باعث شد که نتوانند به خوبی برنامه‌های خود را برای مردم تشریح کنند. ضمن اینکه مناظره‌ها فرصت کافی برای نامزدها برای معرفی برنامه‌ها نمی‌گذاشت، اما فکر نمی‌کنید که سازوکارهای فعالیت سیاسی و انتخاباتی اصولگرایان نیز ایرادهای اساسی دارد؟
** عدم برنامه محورکردن رقابت‌ها در ساختار انتخاباتی فعلی
سلیمی نمین: قطعاً در این زمینه ایراداتی وجود دارد، به‌عنوان مثال ساختارهای انتخاباتی فعلی فرصت لازم را برای برنامه محور کردن رقابت‌ها فراهم نمی‌کند، مثلاً در مناظره‌ها، مگر می‌شود در 4 دقیقه برنامه اقتصادی ارائه داد؟ در این فرصت‌ها فقط می‌توان حرف‌های کلی را مطرح کرد.
** رابطه دوقطبی سازی و انحراف انتخابات
اما برخلاف سرکار خانم، آنچه می‌تواند انتخابات را در مسیر عمق بخشی حداکثری اطلاعات مردم قرار بدهد، رقابتی شدن است، نه دو قطبی شدن. دو قطبی شدن یک امتیاز نیست، بلکه یک انحراف برای انتخابات است.
نظام سیاسی ما تلاشی جدی کرد که انتخابات این دوره دو قطبی نشود. رهبری واقعاً هزینه داد و این هزینه چشمگیر بود برای اینکه آقای احمدی‌نژاد به صحنه نیاید. زیرا دوقطبی شدن باعث ایجاد تنفر، عداوت و کینه می‌شود.
وقتی فضای انتخابات فضای کینه و نفرت شد، کسی حرفی نمی‌شنود یا در مطالب رد و بدل شده تأمل نمی‌کند، زیرا رویکرد افراد نسبت به یک طرف نفرت و نسبت به طرف دیگر شیدایی خواهد بود.
فکر می‌کنید بیشتر چه جریان یا نامزدهایی به این امر دامن زدند؟
**روحانی و ایجاد دوقطلبی در انتخابات96
سلیمی نمین: متأسفانه قرائن فراوانی وجود دارد که آقای روحانی این کار را کرد. آقای روحانی با احساس اینکه شرایط خوب نیست یا براساس نظرسنجی‌های ابتدایی، انتخابات به دور دوم کشیده خواهد شد، به سمت دو قطبی‌سازی رفت.
در مناظره اول آقای رئیسی وارد چالش نشد، اما آقای قالیباف این امر را کلید زد. در مناظره دوم هم سخنان آقای قالیباف قابل قبول نبود و آن را می‌توان نقطه آغاز دوقطبی‌سازی دانست.
سلیمی نمین: مسائلی که آقای قالیباف مطرح کرد، از جمله اینکه سرمایه‌های ملت بیشتر در انحصار عــده‌ای خاصــی اســت، جامعــه را دو قطبی نمی‌کند. دو قطبی‌سازی کارهایی بود که آقای روحانی نه در چارچوب مناظرات که در خارج از مناظرات انجام داد. آن مطالب بود که جامعه را به شکل‌گیری عداوت می‌کشاند که متأسفانه آقای روحانی بعد از پیروزی نیز دارد همین شیوه را ادامه می‌دهد.
**نگرانی روحانی از میزان رای خود
تلاش آقای روحانی برای قطبی‌سازی ناشی از نگرانی بود که از میزان رأی خود داشت. اساساً دو قطبی‌سازی برای این صورت می‌گیرد تا بتوانید عده‌ای را کاملاً با خود همراه کنید و عده‌ای را متنفر و در نتیجه فضا کاملاً احساسی می‌شود.
وقتی فضا احساسی شد، کسانی که می‌توانند فضای مجازی یا بحث‌های احساسی را هدایت و جریان‌سازی کنند برنده خواهند بود. دولت احساس می‌کرد که فضای مجازی را در اختیار دارد و اساساً اعلام بی‌نیازی دولت نسبت به رسانه ملی جز این نبود.
**چالش دولت با رسانه ملی
ببینید! قبل از مناظره‌ها و حتی پس از آن، دولت یک چالش جدی با رسانه ملی داشت. این چالش به صورت آشکار در اظهارات آقای روحانی دیده می‌شد. در مشهد ایشان اتهامی زد که اگر من جای مدیر رسانه ملی بودم شکایت می‌کردم تا آقای روحانی ثابت کند که یک باند بر رسانه ملی حاکم است. چرا این موضع‌گیری صورت گرفت؟ زیرا آقای روحانی با رسانه ملی نمی‌توانست جامعه را دوقطبی کند، بلکه خارج از رسانه ملی می‌توانست این امر را مدیریت کند. رسانه ملی بحث مناظرات زنده را مطرح کرد، اما دولت با مناظره‌های زنده مخالفت کرد.
دولت کجا با مناظره‌های زنده مخالفت کرد؟
سلیمی نمین: نماینده دولت در دو نهاد رسمی که مذاکرات آن کاملاً مکتوب است و می‌شود تحقیق کرد؛ یعنی یکی در شورای امنیت کشور که وزیر کشور نماینده دولت است و دیگری در کمیسیون تبلیغات، اعلام کرد که مناظره زنده خلاف امنیت است، لذا باید غیر زنده باشد.
نقطه قوت آقای روحانی چه در سال 92 و چه در انتخابات امسال، مناظره‌ها بود، بنابراین ضرورتی نداشت که دولت با زنده بودن مناظره‌ها مخالفت کند.
** علت عدم استقبال روحانی از مناظرات زنده
سلیمی نمین: تفاوت مناظره‌های سال 92 با 96 در این بود که دولت در مناظره‌های امسال باید پاسخگو می‌بود، اما چون دولت نسبت به پاسخگویی نگرانی داشت و می‌دید که کارهایی ماندن «گازانبر» به نفعش نیست، لذا از مناظره‌های زنده استقبال نمی‌کرد.
زمانی که رسانه ملی بیانیه داد، اصلاً آقای احمدی‌نژاد ردصلاحیت شده بود که نشان می‌دهد این تصمیم هم قبل از ردصلاحیت احمدی‌نژاد اتخاذ نشده بود. نهادی که با این قضیه مقابله کرد، یک نهاد ملی است. صدا و سیما به‌عنوان یک نهاد ملی بیانیه داد که دولت چنین خواسته‌ای دارد؛ مردم! نظر خود را بگویید. بیانیه صدا و سیما یک ساعت بعد از جلسه کمیسیون تبلیغات صادر شد. بعد که فضای عمومی شکل گرفت و همه سلایق گفتند که مناظره زنده مطلوب است و می‌تواند نقش ملت را در تشخیص پررنگ کند، دولت اعلام کرد که ما از اول طرفدار مناظره زنده بودیم. اما این ادعا خلاف واقع بود.
من می‌خواهم نتیجه دیگری بگیرم. دومین موضوعی که سبب شد دولت از رسانه ملی بشدت دلگیر شود، اصرار رسانه ملی بر این بود که مناظره‌ها در سه هفته پیاپی باشد، اما دولت اصرار داشت که مناظره‌ها در سه روز پیاپی باشد تا به روز منع تبلیغات منتهی شود. این هم از اموری است که کاملاً قابل تحقیق است. دولت اعلام کرد که اگر این طرح ما را نپذیرید، در قرعه کشی شرکت نمی‌کنیم.
اینها اطلاعاتی است که شما از آقای علی عسگری گرفتید؟ زیرا چنین چیزی در رسانه‌ها نیامده است.
سلیمی نمین: اینها قابل بررسی است. تا 10 دقیقه قبل از زمانی که نمایندگان نامزدها برای قرعه کشی آمده بودند، دولت اعلام می‌کرد که در مناظره‌ها شرکت نمی‌کند، الا اینکه در سه روز پیاپی باشد.
می‌شود مطالعه کرد که چرا دولت چنین اصراری داشت و بعد دلخوری‌هایی از صدا و سیما یافت که بعدها در قالب سخنان تند علیه رسانه ملی بیان شد. درحالی که همه قبول دارند که نقش رسانه ملی در این زمینه بسیار خوب بود و حتی امتیازاتی به دولت داد که به سایر نامزدها داده نشد.
گذشته از این، امروز با مروری بر مناظره‌ها، می‌توانیم بررسی کنیم که کدام حرف نامزدها خوب بوده و کدام خوب نبوده است. آنچه در مناظره‌ها صورت گرفت را می‌توان مبنای رشد و آگاهی قرار داد. دولت برخلاف آنچه که ادعا می‌کند، مایل بود رسانه ملی کنار برود و فضای مجازی پررنگ شود.
** برنامه دولت برای کنار زدن رسانه ملی و پررنگ کردن فضای مجازی
زیرا برخلاف رسانه ملی، در فضای مجازی می‌توان مطالب و داده‌هایی را بدون منبع منتشر کرد که قابل پیگیری هم نباشد. در سیاست‌هایی که دولت با هدف کنار راندن رسانه ملی و جایگزین فضای مجازی به جای آن دنبال می‌کرد، نمی‌توان تردیدی کرد.در نهایت هم رسانه ملی را بمباران کردند، در حالی که رسانه ملی مستحق بمباران نبود.
آیا رسانه ملی با این کارنامه، مستحق سخنان ایشان در مشهد بود؟ قطعاً نبود، اما چرا رسانه ملی اینقدر مورد بی‌مهری رئیس جمهوری قرار می‌گیرد؟ برای اینکه مرجعیت این سازمان به‌عنوان یک نهاد ملی از بین برود تا نهادهای غیررسمی جایگزین آن شوند و این نهادهای غیررسمی در انتخابات فضاسازی کنند.
خانم منصوری! آقای سلیمی نمین معتقد است که فراخوان انتخاباتی آقای روحانی انتخابات را قطبی کرد. آقای روحانی در همین راستا تلاش کرد صدا و سیما را کنار بگذارد و روی فضای مجازی تمرکز کند. آیا شما نیز دولت را آغازکننده شکل‌گیری دوقطبی دیدید و اساساً آیا صدا و سیما بی‌طرف بود؟
منصوری: ابتدا تأکید کنم که با پایان انتخابات، باید به این فکر کنیم که جریان‌های سیاسی چگونه با مفاهمه و گفت‌و‌گو می‌توانند مشکلات کشور را حل کنند. نکته دیگر اینکه جریان‌های پیروز یا شکست خورده، فرصت دارند خود را ارزیابی کرده و نقاط قوت و ضعف خود را پیدا کنند تا در کارزار بعدی بتوانند رأی بیشتری جذب کنند.
اما گذشته از این، ما از ابتدا کاملاً مدافع مناظره‌های زنده و پخش مستقیم آن از تلویزیون بودیم. تلقی من این است که خود آقای روحانی هم مدافع مناظره‌های زنده بود، زیرا مناظره‌ها کمک می‌کند که رقابت جدی‌تر شود.
از سوی دیگر، برنامه دولت امتداد برنامه‌های قبلی بود. دولت گفت که در 4 سال گذشته این اقدامات را انجام داده‌ام و در 4 سال پیش رو نیز تلاش دارم این برنامه‌ها را تداوم بخشم، طبیعتاً مشکلاتی وجود دارد که قصد دارم در ادامه حضور خود این مشکلات را برطرف کنم.
برنامه جدیدی نبود که دولت بخواهد ارائه کند، مردم هم به امتداد همین برنامه‌ها رأی دادند. در این شرایط، جریان رقیب باید می‌گفت که برنامه او برای اداره کشور چیست؟ اگر می‌خواهد یارانه را به 250 هزار تومان افزایش دهد، این کار با کدام فرمول و معادله علمی و اقتصادی و بر مبنای کدام علم اقتصاد و ظرفیت‌های موجود صورت خواهد گرفت؟
از سوی دیگر، معتقدم یا نباید دنبال افزایش مشارکت و رقابت باشیم، یا وقتی رقابت شدید می‌شود، خود به خود انتخابات به سمت دو قطبی شدن پیش می‌رود.ممکن است این دو قطبی خودخواسته هم نباشد، اما در فرایند تلاش‌های فراخوان‌های انتخاباتی اتفاق می‌افتد.
** وضع آرای روحانی...
اینکه ما بگوییم آقای روحانی فکر می‌کرده وضع آرای او خوب نبود و به همین دلیل این اقدامات را کرد، صحیح نیست. زیرا قاعدتاً هر جریان سیاسی مدام نظرسنجی می‌کند و براساس نتایج آنها برنامه‌ریزی می‌کند تا بتواند رأی بیشتری را جلب کند.
اتفاقاً این آقای قالیباف بود که در نخستین مناظره به شکل‌گیری دوقطبی دامن زد. آقای قالیباف به جای اینکه برنامه خود را ارائه دهد، انگشت اتهام را به سمت روحانی نشانه گرفت. در چنین فضایی قطعاً طرف مقابل هم پاسخ می‌دهد که این امر در نهایت تأثیر احساسی بر افکار عمومی خواهد داشت.
هیچ کدام اینها اجتناب پذیر نیست و درهمه دنیا وقتی مناظره‌ها شکل می‌گیرد، فراخوان‌های انتخاباتی تقویت می‌شوند. چنانکه فراخوان آقای رئیسی نیز بعد از مناظره‌ها تقویت شد.
** عدم بی طرفی رسانه ملی در 4 سال گذشته
درباره صدا و سیما معتقدم این رسانه در 4 سال گذشته بی‌طرفانه عمل نکرده است، در حالی که بهتر از این می‌توانست عملکرد دولت روحانی را به اطلاع مردم برساند. یک نقد جدی دیگر به این رسانه، نقض بی‌طرفی در پوشش اخبار نامزدها بود. صدا و سیما خبر همایش آقای رئیسی را زیرنویس کرد. می‌توان بررسی کرد که چه زمانی به اخبار مربوط به فراخوان آقای رئیسی اختصاص داده شد و چه زمانی به آقای روحانی اختصاص داده شد.
علت اصلی اشتیاق وافر مردم به شبکه‌های اجتماعی این است که صدا و سیما بی‌طرفی لازم را رعایت نمی‌کند. همان طور که در این انتخابات نهادهای دیگری که نباید در انتخابات دخالت و جانبداری می‌کردند، از فراخوان یکی از نامزدها حمایت کردند. در هر صورت، معتقدم اکنون با پایان رقابت‌های انتخاباتی، باید به سمت مفاهمه و گفت‌و‌گو حرکت کنیم. همه جریان‌های سیاسی باید فکر کنند که چطور می‌توانند مشکلات امروز کشور را حل کنند.
**تاکید بر تلاش روحانی برای تحقق وعده‌ها
ضمن اینکه ما به‌عنوان جریان پیروز در انتخابات باید از این پیروزی صیانت کنیم و آقای روحانی باید تلاش کند وعده‌های داده شده به مردم را محقق کند تا امیدی که مردم به دولت بسته‌اند، به ناامیدی تبدیل نشود.
مقداری رو به آینده باشیم. آقای سلیمی نمین! آرای اصولگرایان در سال 92 نیز همین مقدار و شاید اندکی کمتر بود، در سال 96 هم این جریان همین میزان رأی را کسب کرد. مضافاً اینکه در فاصله 92 تا 96 انتخابات مجلس هم بود که در تهران فهرست امید رأی آورد، در انتخابات شوراها هم این امر تکرار شد. گذشته از عواملی که باعث شکست اصولگرایان شد، فکر می‌کنید به لحاظ درونی و تشکیلاتی این جریان چه مشکلات و نقص‌هایی دارد؟ اساساً چه نقدهایی به گفتمان اصولگرایی وارد می‌دانید؟
سلیمی نمین: قطعاً اصولگرایان نیز مانند اصلاح‌طلبان ضعف‌هایی دارند که باید آن را برطرف کنند. اما ابتدا می‌خواهم بحث خانم منصوری را تکمیل کنم. من به صورت مستند گفتم که رئیس جمهور موافق پخش مستقیم مناظره‌ها نبود، سرکار خانم می‌گویند من فکر می‌کنم رئیس جمهور مایل به پخش مستقیم بود. درحالی که نمایندگان دولت در دو نهاد رسمی، بحثی را مطرح کردند که مناظره‌ها زنده نباشد. از سوی دیگر، ما هم می‌گوییم که رقابت خوب است و باید پرشور هم باشد، اما رقابت با دوقطبی کردن یعنی ایجاد تنفر در جامعه، همخوانی ندارد.
**قصد روحانی برای ایجاد تنفر در جامعه
من می‌توانم کدهای متعددی بیاورم که آقای روحانی عامدانه در جامعه تنفر ایجاد می‌کرد. اصرار دارید که آقای قالیباف برای نخستین‌بار این کار را کرد، اما این طور نیست. اینکه بگویید منابع کشور در دست 4 درصد جمعیت است، این به معنای دوقطبی کردن نیست. این واقعیت اقتصادی جامعه است.
یعنی انتقاد روحانی از نهادهای حاکمیتی انتخابات را دو قطبی کرد؟
سلیمی نمین: منظور من این نیست. می‌توان از نهادهای حاکمیتی هم انتقاد کرد، چنانکه سرکار خانم گفتند که برخی نهادها در انتخابات نقش داشتند. اما ایجاد تنفر در برخی واژه‌های آقای روحانی موج می‌زد. وقتی من علیه طرف مقابل صحبت کردم، در او ایجاد تنفر می‌کنم و بعد او هم وقتی وارد این میدان می‌شود، در طرفداران خود نسبت به من ایجاد تنفر می‌کند. مضافاً اینکه هدف آقای روحانی از دو قطبی کردن جامعه ایجاد شناخت نیست، ایجاد فضای احساسی است و این امر علیه مصالح ملت است. به‌عنوان مثال، ممکن است بگویم سلیقه روزنامه ایران را نمی‌پسندم و نسبت به عملکرد آن انتقاد دارم، اما وقتی می‌گویم یک باند بر روزنامه ایران حاکم است، این یک اتهام بزرگ است.
اما بیان واژه «باند» بحث دیگری است و تنفر و تقابل ایجاد می‌کند. درحالی که همه نمایندگان نامزدها عملکرد صدا و سیما را در مناظره تأیید کردند. سرکار خانم می‌گویند نسبت به عملکرد گذشته صدا و سیما نقد داریم که می‌توان درباره آن بحث کرد، اما ایجاد تنفر نسبت به صدا و سیما، آن هم در آستانه انتخابات، نقد عملکرد گذشته او نیست، بلکه وضع فعلی او را زیر سؤال می‌برید.
تنفری که اشاره می‌کنید، نسبت به یک سازمان یا نهاد است. چرا شما از برخورد با این سازمان نتیجه‌گیری می‌گیرید که دوقطبی در جامعه ایجاد می‌شود؟
سلیمی نمین: در نهادهای مخلتف این تنفر را ایجاد می‌کند. وقتی گفته می‌شود در 38 سال گذشته کار شما فقط اعدام و دهن دوختن بوده است، روشن است که در جامعه تنفر ایجاد می‌کند.
نمونه‌هایی از این دست نشان می‌دهد که آقای روحانی تلاش کرد عامدانه و آگاهانه فضا را قطبی کند. آقای روحانی در مناظره‌ها به صورت سربسته، اما در استان‌ها بسیار بازتر این مطالب را طرح کرد.
اینکه آقای روحانی در بحث درباره مقابله با فساد، خطاب به یکی از نامزدها گفت که یکی از زیرمجموعه شما فرار کرده است، آیا آقای روحانی اطلاع نداشت که آقای عزیزیان اساساً ربطی به آقای رئیسی ندارد؟ نمی‌دانست که آقای رئیسی تخلفات ایشان را شناسایی کرد، به مقامات قضایی گزارش داد و برای ایشان پرونده ساخت؟ بنابراین در جریان آقای عزیزیان، نه تنها آقای رئیسی مقصر نیست، بلکه قابل تشویق هم هست. در مقابل، آنچه که آقای رئیسی مطرح کرد حرف درستی بود و آقای روحانی هم نتوانست پاسخ بدهد.
چطور حرف آقای رئیسی درست بود؟ درحالی که تنها طرح اتهام بود و به حکم نهایی منتهی نشده بود؟
سلیمی نمین: آقای رئیسی حرف درستی زده بود که مسئولان قوه قضائیه پیش آقای روحانی آمدند و درباره منسوبان شما مدارک را ارائه دادند و شما