امیر عبداللهیان: می‌توان به پوتین بیشتر اعتماد کرد
تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۵۳۵۰۰۸
صراط: دیدبان روسیه نوشت: از زمان روی کار آمدن دولت یازدهم در ایران، شاهد تحولاتی نیز در روابط ایران و روسیه بودیم، از جمله حضور روسیه در مذاکرات هسته ای و همکاری های استراتژیک میان دو کشور در صحنه عملیاتی نبرد سوریه و برگزاری نشست هایی برای حل بحران سوریه؛ علیرغم این تحولات برخی کارشناسان معتقدند تمرکز دولت یازدهم به خصوص در نیمه اول این دولت بر حل و فصل مسأله هسته ای و بازسازی روابط با غرب بود و این رویکرد روابط ایران و روسیه را در این دوره به موضوع حاشیه ای در سیاست خارحی ایران تبدیل کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از همین رو دیدبان روسیه به گفت و گو با حسین امیر عبداللهیان، دستیار ویژه رییس مجلس شورای اسلامی در امور بین الملل پرداخته و سیاست خارجی دولت یازدهم در رابطه با فدراسیون روسیه را مورد بررسی قرار داده است.
* با توجه به اینکه در ماه های پایانی دولت یازدهم قرار داریم، ارزیابی شما از سطح روابط دو کشور ایران و روسیه چیست؟
روابط تهران و مسکو در دولت یازدهم سیر صعودی را طی کرد، البته در مقطعی به خصوص دو سال اول که بخش عمده ای از زمان در سیاست خارجی بر مذاکرات هسته ای متمرکز شده بود، شاید همکاری ایران و روسیه در همان سطح مذاکرات با 1+5 محدود شده بود و در سایر حوزه ها و روابط دو جانبه پیشرفت چشمگیری نداشتیم. در مسایل دو جانبه نوعی رکود در روابط حاصل شده بود، اما به مرور از یکسو مذاکرات هسته ای و نقش روسیه در مذاکرات و از بعد دیگر مذاکرات منطقه ای به ویژه سوریه باعث شد مقداری با روسیه به درک و گفتمان مشترک و توسعه مناسبات در سطوح مختلف باشیم.
از یکسال آخر دولت یازدهم می توان به دوران شکوفایی روابط دو کشور یاد کرد که در موضوعات متنوع روابط را ارتقا بخشیده و مدیریت کردند و در نهایت چندین موافقتامه و سند همکاری در ماههای گذشته میان روسای جمهور دو کشور امضا شد،در جمع بندی این بخش می توان گفت دو سال اول دولت یازدهم روابط دو کشور می توانست گرمتر باشد، اما به دلایل این اتفاق نیفتاد، در سال سوم روابط ایران و روسیه رشد مثبتی داشت و در سال چهارم به نتایج خوبی رسید.
* چه دلایلی به تعبیر جنابعالی اجازه گرمتر شدن شدن روابط مسکو-تهران را در دو سال اول دولت یازدهم نداد؟ از طرف دیگر برخی کارشناسان ایرانی و روسی نیز معتقدند با روی کار آمدن دولت یازدهم بیشتر نگاه ها به سمت غرب گرایش پیدا کرد.شما چه تحلیلی در این ارتباط دارید؟
یکی از دلایل مربوط به مذاکرات هسته ای ایران با 1+5 می شود، به دلیل اینکه این مذاکرات زمان بسیاری را از وقت دستگاه سیاست خارجی به خود اختصاص داده بود، همچنین دولت یازدهم تصور می کرد مشکل جدی ما در بخشی از غرب و اروپا است و اگر بتوانیم این رابطه را ارتقا دهیم اقدام مهمی را انجام داده ایم، بنابراین سهم زیاد نگاه به غرب در حوزه سیاست خارجی دولت یازدهم به ویژه در دو سال اول بود، اما در نیمه دوم به ویژه سال آخر دولت شاید به دلیل بدعهدی آمریکا و با چالش مواجه شدن تحریم هایی که قرار به لغو بود، موجب شد نگاه دولت واقع بینانه تر شود و به بحث توازن در توسعه روابط با کشورها توجه بیشتری شود. در عین حال سال گذشته رهبری نیز بر توازن و توجه به تمام مناطق جغرافیایی در سیاست خارجی تاکید داشتند. در نتیجه می توان گفت شاید به دلیل تمرکز بر موضوعات هسته ای در دو سال اول دولت یازدهم ضمن اینکه معاونت ها و تمام بخش ها وظایف خود را نسبت به توسعه روابط در حوزه های مختلف انجام می دادند، در عین حال سایه مذاکرات هسته ای سنگین تر بود و انرژی بسیاری از دولت صرف مذاکرات هسته ای شد.
* با توجه به اظهارات شما در سال آخر دولت یازدهم شاهد شکوفایی در روابط دو کشور ایران و روسیه بودیم، این توسعه روابط ناشی از چه عواملی بود؟
در آخرین سفر روحانی به مسکو حدود 154 سند به عنوان اسناد پایه ای امضا شد که تحول مهمی در حوزه دفاعی بود، همکاری های مهمی در مسایل منطقه ای از جمله سوریه، افغانستان، یمن و ... شکل گرفت و رایزنی های نزدیکی میان دو کشور صورت گرفت که خروجی آن در همراهی روسیه با شرایطی که مطلوب ما در سوریه بود اتفاق افتاد و نشان دهنده این بود که به درک مشترکی رسیده ایم، البته بخشی از این اتفاق مربوط به دیپلماسی ما می شود و بخشی هم به روسیه پوتین و چالش هایش با آمریکا و اولویت هایی که تبیین کرده است مربوط می شود.
* پوتین چه رویکردی در ارتباط با ایران اتخاذ کرده و چه تاثیری در گسترش روابط دو جانبه دارد؟
در ایران نگاه سنتی نسبت به روسیه وجود دارد که روسیه قابل اعتماد نیست و متحدی است که ممکن است دقیقه نود شریک خود را رها کند، اما باید توجه کنیم که بین اتحاد جماهیر شوروی و روسیه کنونی تفاوت وجود دارد، روسیه پوتین به دنبال بازگرداندن اقتدار به روسیه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی است و برای این اتفاق با چالش هایی از جمله در حوزه هایی با آمریکا روبرو است، لذا پوتین اولویت هایی را در سیاست خارجی خود تعریف کرده است. اولا تلاش می کند در منطقه به عنوان کنشگر فعال عمل کند و نه به عنوان یک ناظر؛ و در برخی حوزه ها مثل سوریه با این درک که ایران در سوریه رهبری و ارتش سوریه، حزب الله لبنان، در تحولات سوریه تاثیر گذارند و روسیه می تواند از این سرمایه برای بازگرداندن اقتدار منطقه ای و یا نقش آفرینی منطقه ای در دوره روسیه پوتین استفاده کند، در سایر مسایل منطقه ای هم به دنبال این است که در خطایی که به عنوان مثال در قضایای مانند لیبی رخ داد و فریب آمریکا را خورد دیگر شاهد چنین اتفاقی نباشد. از طرف دیگر در داخل ایران هم مقداری رویکرد بدبینی به روسیه اصلاح شد و اینکه نباید روسیه پوتین را عینا اتحاد جماهیر شوروی سابق تفسیر کنیم.
* همکاری های ایران و روسیه در سوریه، چه تاثیری در افزایش روابط دو کشور گذاشت؟
سوریه یکی از حوزه هایی است که دو طرف توانستند کار مشترک کنند، در عرصه سیاسی، دفاعی و نظامی مذاکرات مشترک میان دستگاه های امنیتی دو کشور صورت گرفت و این در تولید گفتمان و رسیدن به درک مشترک نقش بسیاری داشت. این گفتگوها تبدیل به طرح و ایده شد و به مرحله اجرا رسید، در آزاد سازی حلب با نقش آفرینی رییس جمهور، مردم و ارتش سوریه، مستشاران نظامی ایران و پشتیبانی حملات هوایی روسیه عملیات سنگینی صورت گرفت که می تواند در شناخت متقابل طرفین تاثیر گذار باشد. بنابراین سوریه یکی از بسترهایی بود که به درک و توسعه بیشتر همکاری های دو جانبه منجر شد.
* شما به همکاری های مشترک دفاعی، نظامی و سیاسی در گسترش روابط تهران-مسکو اشاره کردید، عملکرد وزارت خارجه را در این ارتباط چگونه ارزیابی می کنید؟ چه نقدهایی در این زمینه وارد است؟
در وزارت خارجه صرف نظر از اینکه چه تیمی باشد وظیفه ذاتی اش توسعه روابط با همه کشورها به جز اسراییل است، دولت روحانی هم در موضوع انتخاب سفیر و هم در تنظیم رایزنی های دو جانبه از عالی ترین تا سطوح پایین تلاشش بر توسعه روابط متمرکز بود. همیشه روسیه بخش مهمی از سیاست خارجی را تشکیل داده است. در دولت یازدهم هم چنین نگاهی وجود داشت، اما به دلیل پررنگ بودن نگاه به غرب شاید در مقاطعی این احساس می شد که می توان با روسیه بیش از این کار کرد. در مقطعی که در عادی سازی روابط با غرب بودیم، با همان سرعت و شتاب می توانستیم توسعه روابط با روسیه را ارتقا ببخشیم و چندان نباید منتظر این می بودیم که رفتار با روسیه مشابه همان رفتار با شوروی باشد، به اعتقاد من این نگاه غالب در وزارت خارجه نبود اما مسیری که مذاکرات هسته ای دستگاه دیپلماسی را پیش می برد، مسیری بود که هر ناظری از بیرون احساس می کرد نگاه به غرب قوی تر است.
البته در این مقطع که شاهد توجه بیشتر بر مذاکرات هسته ای و عادی سازی روابط با غرب بودیم چند عامل موجب شد در رابطه با روسیه با مشکل مواجه نشویم. یکی از دلایل شخص سفیر ما در روسیه است، وی در مقطعی رایزن فرهنگی بود بنابراین در آن حوزه ها شناخت کافی داشت، همچنین حضور روسیه در موضوع هسته ای و مذاکرات مربوط به آن دلیل دیگر برای عدم ایجاد مشکل در روابطمان بود، البته در مذاکرات، مقطعی از جمله مذاکرات دو جانبه ظریف و جان کری روسها نگران شکل گیری اتفاقاتی خارج از نظر روسها بودند، اما به مرور مذاکرات هسته ای برای روس ها شفاف شد همچنین همکاری ها ما در قبال سوریه، ضریب اطمینان را افزایش داد.
* حجم مبادلات اقتصادی ایران و روسیه در سال های 92 و 93 افت چشمگیری داشت، در سال ۹۴ شیب صعودی ملایمی گرفت و پس از آن بهبود یافت و به نقطه ابتدایی دولت نزدیک شد. برخی کارشناسان معتقدند که دولت یازدهم علی رغم تلاش ها و قراردادهایی که روی کاغذ به امضا رسانیده است، اما در حوزه عمل و واقعیت موفق به همکاری های گسترده اقتصادی نشد. دیدگاه شما در این رابطه چگونه است؟
دولت یازدهم در سال چهارم توافقات مهمی در زمینه اقتصادی، انرژی و غیره با روسیه داشت، بنابراین باید فرصتی را برای به نتیجه رسیدن این توافقات در نظر گرفت و نیاز به زمان دارد، اما در عین حال همانطور که نگاه دولت به غرب در دوره دولت یازدهم قوی بود که البته به طبیعی سازی روابط با کشورهای غربی اروپایی کمک کرد، رابطه با چین و روسیه هم باید در دولت دوازدهم با شتاب تندتری مدیریت شود و این شتاب قطعا با توجه به بدعهدی های طرف های ما در مذاکرات به نفع ما خواهد بود. دو طرف ایران و روسیه ظرفیت هایی دارند که وجود اراده جدی برای به حرکت در آوردن این ظرفیت ها می تواند فرصت های شغلی و سرمایه گذاری بسیاری برای دو کشور فراهم کند. باید به روسیه پوتین با درصد بیشتری نسبت به نگاه قبلی اعتماد کنیم.
منبع: صراط نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۵۳۵۰۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساقط کردن ۶ موشک «اتکمز» آمریکا توسط ارتش روسیه/ «مغز متفکر پوتین»: اوکراین نباید وجود داشته باشد
بین الملل تابناک: هفتصد و هشتاد و دومین روز از حمله روسیه به اوکراین با دستور ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور این کشور می‌گذرد؛ تهاجمی که رویداد‌های بسیاری به دنبال داشته و منجر به تحریم گسترده روسیه از سوی بلوک غرب شده است و دورنمای مشخصی برای پایان آن نیز وجود ندارد.
واشنگتن‌پست: اوکراین دیگر نیرویی ندارد که آمریکا بخواهد کمک کند ۱۴۰۳/۰۲/۱۱ - ۲۰:۲۱
طی روزهای اخیر نیروهای اوکراینی مجبور به عقب‌نشینی از سه روستا در منطقه دونتسک شدند؛ اتفاقی که نه تنها نقاط آسیب‌پذیر اوکراین را عمیق‌تر کرده است، بلکه مسئله کمبود نیروهای این کشور را مجددا برجسته می‌کند.
پس از کمک‌های ایالات متحده به اوکراین به ارزش بیش از ۶۰ میلیارد دلار که پیشتر با مخالفت مجلس نمایندگان آمریکا مواجه بود، کی‌یف در حال دریافت دور جدیدی از تسلیحات و مهمات است، اما موانعی بر سر راه آن در میدان نبرد وجود دارد. اوکراین از طرفی با کمبود نیرو و سرعت پایین انتقال مهمات مواجه شده و از طرف دیگر برتری‌های نظامی روسیه در این جنگ باعث شده تا نتواند حملات بزرگی انجام دهد و به پیشرفت‌های چشمگیری در جنگ دست پیدا کند.
روزنامه واشنگتن پست به نقل از مقامات آمریکایی می‌نویسد: «تعداد سربازان اوکراینی که در پایگاه‌های آمریکایی واقع در اروپای غربی آموزش می‌بینند، در ماههای گذشته تقریبا به صفر رسیده و این نشان می‌دهد که کی‌یف برای جنگ با نیروهای روسیه، با کمبود نیروی انسانی و سرباز مواجه شده است.»
مربیان آمریکایی، آموزش نیروهای اوکراینی را با انجام تمریناتی در منطقه آموزشی «گرافنور» در آلمان در آوریل ۲۰۲۲ آغاز کردند. حدود ۳۱۰۰ سرباز اوکراینی تا پایان سال ۲۰۲۲ آموزش‌های ایالات متحده را دریافت کرده بودند. همچنین این برنامه آموزشی در ژانویه ۲۰۲۳ جهت آموزش ۱۲ تیپ در آستانه ضدحمله شکست‌خورده اوکراین تمدید شد.
مقاماتی بدون افشای نام خود به واشنگتن پست گفتند: «آخرین تیپ آموزش‌دیده در آلمان، در ماه ژانویه یا فوریه منطقه آموزشی مذکور را به‌عنوان بزرگترین فرماندهی آموزشی ایالات متحده در آلمان ترک کردند. آنها پس از این تاریخ هیچ آموزشی دریافت نکرده‌اند.»
مسئله کمبود نیروهای اوکراین از سال گذشته میلادی توسط رسانه‌های غربی گزارش شده است و در حالیکه این کشور با چنین مسئله مهمی دست‌وپنجه نرم می‌کند، روسیه به تدریج دستاوردهایی را به طور روزانه در میدان نبرد کسب می‌کند.
فرار ناکام ده‌ها مرد اوکراینی از مرزها برای اجتناب از جنگ ۱۴۰۳/۰۲/۱۱ - ۲۰:۲۰سخنگوی سرویس مرزی اوکراین گفت از ابتدای جنگ با روسیه تاکنون حدود ۳۰ مرد اوکراینی در تلاش برای عبور غیرقانونی از مرزهای اوکراین و اجتناب از جنگ علیه روسیه، جان خود را از دست دادند.
«آندری دمچنکو» سخنگوی سرویس مرزی اوکراین در مصاحبه با خبرگزاری اوکراینی عنوان کرد: برخی از آنها هنگام تلاش برای عبور از رودخانه یا عبور از کوه جان خود را از دست دادند.
به نقل از دیلی‌میل، به‌استثنای برخی موارد، مردان اوکراینی بین ۱۸ تا ۶۰ سال، طبق قانون نظامی اوکراین، اجازه خروج از کشور را ندارند زیرا ممکن است از آنها برای جنگ استفاده شود.
روز دوشنبه، سرویس گارد مرزی دولتی اوکراین در بیانیه‌ای در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد ۲۴ مرد هنگام تلاش برای عبور از رود «تیسا» در مرز اوکراین با رومانی جان خود را از دست داده‌اند.
دمچنکو افزود: «از زمان آغاز جنگ، مرزبانان حدود ۴۵۰ گروه جنایت‌کار را که تلاش کرده‌اند افراد را به‌صورت غیرقانونی از مرز عبور دهند، شناسایی کرده‌اند. تلاش برای عبور غیرقانونی از مرز هر روز اتفاق می‌افتد. بیشتر این تلاش‌ها خارج از پست‌های بازرسی مرزی در مرز با مولداوی و رومانی است. بیشترین تعداد با اسناد جعلی در مرز با لهستان ثبت شده است.»
اوایل ماه آوریل، سخنگوی سرویس مرزی اوکراین به تلویزیون دولتی اوکراین گفته بود به طور متوسط روزانه حدود ۱۰ مرد در تلاش برای ترک غیرقانونی اوکراین متوقف می‌شوند.
در ماه نوامبر، بی‌بی‌سی در گزارشی بر اساس داده‌های عبور غیرقانونی مرز از رومانی، مولداوی، لهستان، مجارستان و اسلواکی اعلام کرد نزدیک به ۲۰ هزار مرد از آغاز جنگ برای سربازی اجباری از اوکراین فرار کرده‌اند.
ساقط کردن ۶ موشک «اتکمز» آمریکا توسط ارتش روسیه
روسیه امروز (سه‌شنبه) اعلام کرد که سامانه پدافند هوایی این کشور ۶ موشک دوربرد موسوم به «اتکمز» ساخت آمریکا و ۲ بمب هوایی هدایت‌شونده «هامر» که اوکراین در ۲۴ ساعت گذشته پرتاب کرده بود را سرنگون کرده است.
وزارت دفاع روسیه اعلام کرد: ۱۰ هواپیمای بدون سرنشین اوکراینی، ۶ فروند موشک تاکتیکی «اتکمز» (ATACMS) ساخت ایالات متحده و ۲ بمب هوایی هدایت‌شونده «هامر» (Hammer) ساخت فرانسه توسط پدافند هوایی روسیه سرنگون شدند.
طبق این گزارش، وزارت دفاع روسیه در بیانیه خود اشاره‌ای نکرده است که این موشک‌ها به سمت کدام مناطق شلیک و در کجا هدف قرار گرفته‌اند.
با این حال، سرگئی آکسیونوف فرماندار منطقه کریمه اعلام کرد که موشک‌های اتکمز بر فراز این شبه جزیره سرنگون شدند.
آکسیونوف در پیام‌رسان «تلگرام» عکسی را منتشر کرده است که مهمات فرعی منفجر نشده موشک‌های اتکمز را نشان می‌دهد.
یک مقام آمریکایی هفته گذشته اعلام کرد که واشنگتن در هفته‌های اخیر مخفیانه موشک‌های دوربرد اتکمز را به عنوان بخشی از بسته کمک نظامی ۳۰۰ میلیون دلاری برای اوکراین که جو بایدن رئیس جمهور آمریکا آن را تایید کرد، به کی‌یف فرستاده است.
ارسال موشک‌های اتکمز با برد تا ۳۰۰ کیلومتر برای اوکراین، موضوعی بود که ماه‌ها در دولت بایدن مورد بحث قرار گرفته بود.
«مغز متفکر پوتین»: اوکراین نباید وجود داشته باشد
«الکساندر دوگین» فیلسوف و نظریه‌پرداز برجسته روسی که برخی از او به عنوان «مغز متفکر پوتین» یاد می‌کنند، در مصاحبه‌ای با خبرنگار سرشناس آمریکایی ضمن حمایت بیشتر از عملیات نظامی روسیه گفت که کشور مستقل اوکراین «نباید وجود داشته باشد».
«تاکر کارلسون» خبرنگار سرشناس آمریکایی که پیشتر هم مصاحبه‌ای طولانی با «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه داشت، این بار گفت‌وگو ۲۰ دقیقه‌ای را با متحد پوتین انجام داده و آن را روی کانال یوتیوب خود منتشر کرده است.
طبق گزارش راشا تودی، «الکساندر دوگین» که از منتقدان سرسخت غرب است، در این مصاحبه علاوه بر حمایت تمام‌عیارش از عملیات نظامی روسیه در اوکراین، تاکید کرد که کشور مستقل اوکراین «نباید وجود داشته باشد».
آقای کارلسون، دوگین را نویسنده‌ای توصیف می‌کند که «درباره ایده‌های بزرگ می‌نویسد» و همچنین ادعا می‌کند که کتاب‌های او در سرتاسر ایالات متحده توسط دولت «جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا ممنوع شده است و امکان خرید در وبگاه آمازون وجود ندارد.
در قسمتی از این مصاحبه، «مغز متفکر پوتین» استدلال می‌کند: «ایدئولوژی لیبرال، که از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی، عملا در غرب بی‌رقیب شد، منجر به نابودی مفهوم خانواده می‌شود؛ مفهومی که به نفع فردگرایی، در حال نابودی است. همچنین پیشرفت طبیعی لیبرالیسم موجب طرد هویت انسانی می‌شود.»
این نظریه‌پرداز روس در ادامه می‌گوید: «فاز بعدی: نئو لیبرالیسم. اکنون در اینجا بحث اکثریت نیست بلکه بحث بر سر حکومت اقلیت‌هاست. نقش این تفکر در غرب به معنای دموکراسی نیست، بلکه توتالیتاریسم است.»
راشا تودی همچنین به «داریا دوگینا» دختر این فیلسوف روسی و مفسر سیاسی اشاره می‌کند که در جریان بمب‌گذاری در خودروی شخصی‌اش کشته شد و مقامات روسیه گفتند که این حادثه توسط عاملان اوکراینی طراحی شد. همچنین چندین رسانه آمریکایی به نقل از منابعی ناشناس گزارش دادند که واشنگتن معتقد است مقامات اوکراینی در این «ترور» دست داشتند.
اصابت موشک ساخت کره‌شمالی به خارکیف اوکراین
ناظران تحریم‌های سازمان ملل متحد در گزارشی به کمیته شورای امنیت مدعی شدند بقایای موشکی که ۲ ژانویه در شهر خارکیف اوکراین فرود آمد، از یک موشک بالستیک سری Hwasong-۱۱ کره‌شمالی بود.
در این گزارش ۳۲ صفحه‌ای که نسخه‌ای از آن دوشنبه به دست خبرگزاری رویترز رسید، آمده است ناظران تحریم‌های سازمان ملل «به این نتیجه رسیدند بقایای به دست آمده از موشکی که ۲ ژانویه ۲۰۲۴ در خارکیف اوکراین فرود آمد، از موشک سری «هوآسونگ-۱۱» (Hwasong-۱۱) کره‌شمالی ناشی می‌شود و این نقض تحریم تسلیحاتی کره‌شمالی است.»
هیئت‌های روسیه و کره‌شمالی در سازمان ملل در نیویورک به درخواست ناظران تحریم‌ها برای اظهارنظر درباره این گزارش پاسخ ندادند.
کره‌شمالی که به طور رسمی به‌عنوان جمهوری دموکراتیک خلق کره شناخته می‌شود، از سال ۲۰۰۶ تحت تحریم‌های سازمان ملل به دلیل موشک‌های بالستیک و برنامه‌های هسته‌ای خود قرار گرفته و این اقدامات در طول سال‌ها تقویت شده است. روابط نظامی پیونگ‌یانگ-مسکو هم بعد از جنگ اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ بیش از پیش تقویت شده اما طرفین جزئیات همکاری‌های خود را علنی نکرده‌اند.
این ادعاها در حالی مطرح می‌شود که سه ناظر تحریم‌ها اوایل ماه جاری برای بازرسی بقایای یافت شده به اوکراین سفر کردند و هیچ مدرکی دال بر ساخت این موشک در روسیه پیدا نکردند. آنها نمی‌توانستند به‌طور مستقل تشخیص دهند که موشک از کجا پرتاب شده و همچنین نمی‌دانستند چه طرفی آن را پرتاب کرده است.
با این حال آنها بعدا در گزارش ۲۵ آوریل به کمیته تحریم‌های کره‌شمالی در شورای امنیت مدعی شدند: «اطلاعات در مورد مسیر ارائه شده توسط مقامات اوکراینی، نشان می‌دهد که این موشک از داخل خاک فدراسیون روسیه پرتاب شده است. و اگر این موشک در کنترل نیروهای روسیه بوده باشد، اصابت در چنین نقطه‌ای احتمالا نشان‌دهنده این است که از سوی طرف‌های مرتبط با فدراسیون روسیه تهیه شده است. این می‌تواند نقض تحریم تسلیحاتی علیه کره‌شمالی باشد که سال ۲۰۰۶ معرفی شد.»
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند